Marketupdate

Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Zijn we terug in de Jaren Dertig?

    Het jaar 2016 kende de slechtste start van een nieuw beursjaar ooit. Het had maar een haartje gescheeld volgens sommigen, of we waren het slachtoffer van een nieuwe berenmarkt. Die slechte start en de forse swing omlaag in het midden van 2015 heeft de vraag opgeroepen of de huidige stierenmarkt op zijn laatste benen loopt. Internationaal slagen aandelenbeurzen er maar niet in om boven het hoge niveau van tien maanden geleden uit te stijgen, terwijl angst en onzekerheid bijna voelbaar zijn.

    Volgens sommige experts voeren we echter de verkeerde discussie. Het gaat er niet om of we aan een berenmarkt ontsnapt zijn of dat de stierenmarkt van 2009 op zijn einde loopt. De werkelijke discussie hoort te zijn of aandelenbeurzen al sinds de crisis van 2008 in de klauwen van beren gevangen zitten!

    beren-stierenBerenmarkt

    Zeker voor de internationale beurzen buiten de VS kan een casus gemaakt worden, dat die beurzen al langer in een berenomgeving bivakkeren. Aandelen piekten in 2011 om daarna in het moeras van een berenmarkt weg te zinken, aldus Datastream. Merrill Lynch onderschrijft de opvatting van Datastream. De bank wijst erop, dat in de opkomende markten beleggers in de afgelopen 15 jaar niet zo onderwogen in aandelen waren. Dat heet de klassieke aanloop te zijn op weg naar de bodem van de markt.

    Markten volgen in dit deel van de wereld een patroon zoals dat zichtbaar was bij eerdere crashes als gevolg van speculatieve bubbels, zoals de Wall Street crash van 1929, de Japanse bubbel van 1989 of de dotcom bubbel in 2000. In al die gevallen daalden de markten 60% of meer om vervolgens jaren naar rechts te bewegen voordat de bodem van de markt bereikt werd. In de VS is dit patroon niet terug te vinden en de vraag is hoe dat komt. Ongetwijfeld moet het antwoord gezocht worden in de $5 biljoen die de Fed de markt in heeft gepompt. In die zin is het beleid van de Amerikaanse centrale bank een succes.

    bearmarkets-sinds-1906

    De grootste berenmarkten van de afgelopen honderd jaar (Bron: Financial Times)

    Lager dan de bodem van 2009?

    Volgens sommige historici, zoals Russell Napier, hebben stieren- en berenmarkten een lange levensduur. De bodem van de berenmarkt, gekenmerkt door een voortdurende daling van de waarderingen, is bereikt wanneer beleggers moedeloos de handdoek in de ring gooien en de markt de rug toekeren. De 20ste eeuw heeft maar vier van die dieptepunten beleefd. Daarom was 2009 niet echt een berenmarkt, omdat aandelen ook toen nog behoorlijk aan de prijs waren. Dat betekent dat aandelen nog verder in waarde moeten dalen dan in 2009 al het geval was.

    Het lijkt op zijn zachtst gezegd overdreven om te stellen dat er in de Verenigde Staten sprake is van een berenmarkt. In de afgelopen zeven jaren zijn de koersen alleen maar gestegen. Napier ziet het echter anders. In de jaren 1932 – 1937 was er ook een lange rally op de aandelenbeurzen. Dat waren de jaren van de Grote Depressie. Die rally kwam hortend en stotend tot stilstand toen de Fed in 1937 de rente verhoogde. De rally maakte plaats voor een berenmarkt die voortduurde tot in de jaren vijftig.

    Parallel met het verleden

    Er is nog een parallel. Tot voor kort was zeker in de Verenigde Staten het bedrijfsleven heilig. Nagenoeg kritiekloos werd het doen en laten van de grote ceo’s gevolgd en bewonderd. Dat was ook zo in de eerste decennia ven de 20ste eeuw. De presidenten Theodoor Roosevelt en zijn neef Franklin Roosevelt gingen echter met veel succes de strijd aan met het schijnbaar oppermachtige bedrijfsleven. Nu lijkt zich een gelijksoortig patroon af te te tekenen. In de Westerse wereld was het bedrijfsleven sinds het tijdperk Thatcher/Reagan heilig verklaard. Gelet op de pijlsnelle opkomst van Trump en Sanders in de VS en de populisten in Europa lijkt het erop, dat dit tijdperk ten einde loopt.

    De rol van overheden en die van de factor arbeid kan weer gaan toenemen in het economisch leven. Als die boodschap eenmaal tot beleggers is doorgedrongen, dan is het beslist niet ondenkbaar dat aandelenbeurzen over een breed front gaan tuimelen. Het is dan wachten op het moment dat een nieuwe boodschap doordringt. Waarderingen zijn extreem laag geworden, zo laag dat koersen kunnen gaan verdubbelen of zelfs verdriedubbelen. De boodschap van 1929 is, dat dat lang kan gaan duren als de berenmarkt eenmaal een feit is!

    bedrijfswinsten-vs

    Grote bedrijfswinsten kunnen opmaat zijn voor hogere looneisen en belastingen (Bron: Financial Times)

    Cor Wijtvliet

    Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte

    beurshalte-logoOver Beurshalte:

    Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden!

  • Banken Italië zitten vol met slechte leningen

    Verschillende banken in Italië hebben veel meer slechte leningen op de balans staan dan de gemiddelde Europese bank. Het probleem is zelfs zo erg dat verschillende Italiaanse bankiers zich deze week in Rome verzameld hebben om na te denken over een mogelijke oplossing, zo schrijft Bloomberg.

    De Italiaanse bankensector heeft in totaal €360 miljard aan slechte leningen in de boeken staan, een buitenproportioneel groot bedrag ten opzichte van alle leningen die de banken in de boeken hebben staan. Men spreekt van een slechte lening als er sprake is van een grote betalingsachterstand en er een verhoogd risico is dat deze niet meer volledig terugbetaald zal worden.

    Een Europese bank heeft gemiddeld 3,2% aan slechte leningen in de portefeuille, maar dat percentage ligt bij verschillende Italiaanse banken ruim boven de 10%. Monte dei Paschi die Siena, de bank die vaker negatief in het nieuws is geweest, voert de lijst aan met 36% aan slechte leningen. Het is dan ook geen wonder dat deze bank op de beurs al meer dan 60% van haar waarde verloren heeft sinds december 2015.

    slechte-leningen-percentage-italie

    Veel slechte leningen op balans van Italiaanse banken (Bron: Bloomberg)

    banken-italie-index

    Italiaanse banken zijn hard afgestraft op de beurs (Bron: Bloomberg)

    Slechte leningen doorverkopen?

    De Italiaanse bankensector is na de Europese schuldencrisis met veel slechte leningen blijven zitten, die nu vrijwel onverkoopbaar zijn geworden. Begin dit jaar kwam de Italiaanse overheid met een plan om de slechte leningen te bundelen en de waarde ervan tot zekere hoogte te garanderen, maar daar toonden beleggers weinig belangstelling voor.

    Eerder dit jaar ging de Europese Centrale Bank nog in gesprek met de Italiaanse overheid om over dit probleem van €360 miljard te praten. Daar zijn echter geen concrete maatregelen uit naar voren gekomen. Wellicht dat de centrale bank haar stimuleringsprogramma in de toekomst zal uitbreiden door ook dit soort slechte leningen van banken over te nemen. In de Verenigde Staten gebeurde dat direct na het uitbreken van de crisis al met het TARP programma.

    Lees ook:

  • Ook Roubini houdt rekening met ‘helikoptergeld’

    Volgens econoom Nouriel Roubini moeten we serieus rekening houden met extreme maatregelen als helikoptergeld, extra monetaire verruiming en een belasting op contant geld. In een column voor Project-Syndicate schrijft Roubini dat centrale banken er met de conventionele instrumenten niet in geslaagd zijn de economie weer op gang te brengen en dat ze daarom naar nog zwaardere middelen zullen grijpen.

    Nouriel Roubini heeft gewerkt voor het IMF, de Wereldbank en de Federal Reserve en is nu professor aan de New York University. Hij weet dus als geen ander hoe monetaire autoriteiten handelen in tijden van crisis. Het is daarom nog zorgelijker dat zelfs hij nu serieus rekening houdt met een toekomst waarin centrale banken direct geld geven aan burgers en bedrijven, het zogeheten ‘helikoptergeld‘.

    Zwakke groei

    Roubini schrijft in zijn column dat de economische groei in de ontwikkelde landen, ondanks alle stimuleringsmaatregelen van centrale banken, nog steeds teleurstellend laag is. Het verlagen van de rente (zelfs negatieve rente in Zwitserland, Zweden, Denemarken, de Eurozone en Japan), kwantitatieve verruiming (opkopen van staatsobligaties, hypotheekschulden en soms zelfs aandelen) en de forward guidance (uitspreken dat de rente langdurig laag blijft) hebben er niet voor gezorgd dat de economie weer naar behoren functioneert.

    nouriel-roubiniHet probleem is dat de ontwikkelde economieën op ieder niveau teveel schulden hebben, waardoor er structureel te weinig geconsumeerd en geïnvesteerd wordt. Overheden, die ook hoge schulden hebben, staan onder druk om hun begroting op orde te brengen en de tekorten terug te dringen. Dus ook van die kant hoeven we volgens Roubini niet veel meer te verwachten. Ondertussen zijn banken door de sombere groeiverwachtingen erg terughoudend geworden met het verstrekken van kredieten.

    Goedkoop geld

    Waar moet het herstel dan vandaan komen? Volgens Roubini heeft het overvloedig beschikbaar maken van geld niet geholpen en zijn beleidsmakers daarom hun focus aan het verleggen naar het goedkoper maken van geld. Dat gebeurt nu al, want er is al $7 biljoen aan staatsobligaties met een negatieve rente. Duitsland kan nu al zeven jaar geld lenen tegen een negatieve rente, terwijl Japanse staatsobligaties met een looptijd tot tien jaar een negatief rendement hebben.

    Door het geld steeds waardelozer te maken wordt ook onze schuldenlast steeds lager. Maar dat vereist drastische maatregelen. Bij een negatieve rente op spaargeld zullen spaarders hun geld weghalen bij de bank, wat betekent dat er meer financiële repressie nodig is. Roubini voorziet een belasting op contant geld om deze vluchtweg onaantrekkelijk te maken. Ook kunnen centrale banken nog meer geld in de economie pompen door opnieuw voor honderden miljarden obligaties, aandelen en slechte leningen op te kopen.

    Lees ook:

    Als zelfs dat niet werkt is helikoptergeld een serieuze mogelijkheid. Roubini schrijft in zijn conclusie het volgende…

    “Als onconventioneel monetaire beleid een beetje absurd klinkt, dan is het goed om te bedenken dat hetzelfde gezegd werd over de onconventionele maatregelen van een aantal jaar geleden. En als de huidige situatie in de ontwikkelde economieën nog tien jaar blijft zoals die nu is, dan zal helikoptergeld, het opkopen van schulden en het belasten van contant geld het nieuwe QE, NIRP en ZIRP blijken te zijn.”

    Helikoptergeld: Nog een reden om goud te kopen

    Als de negatieve rente al geen reden was om goud te kopen, dan is de dreiging van helikoptergeld dat wel. De geschiedenis leert ons dat directe monetaire stimulering en geldpersfinanciering de snelste weg is naar hyperinflatie. Het probleem met gratis geld uitdelen is dat er geen rem op zit. Beleidsmakers zullen geneigd zijn teveel geld uit te delen, waardoor het geld compleet waardeloos wordt.

    De strijd tussen de spaarders en de schuldenaren lijkt in het voordeel van de schuldenaren beslecht te worden. Spaarders doen er verstandig aan een deel van hun vermogen uit dit geldsysteem te halen en om te zetten in tastbare bezittingen. En daarmee kun je beter tien jaar te vroeg zijn dan een dag te laat. Fysiek goud het meest liquide en meest toegankelijke instrument. Wilt u meer weten over goud kopen? Klik dan hier!

  • Negatieve rente voor ‘Frankensteinhypotheek’

    Verschillende landen profiteren al van een negatieve rente als ze geld lenen, maar nu komt dat voordeeltje ook bij de huizenbezitter terecht. Een klant van Staalbankiers (dochter van Achmea) met een hypotheek van omgerekend €300.000 in Zwitserse franken merkte dat het voordeel van de negatieve rente niet aan hem werd doorberekend.

    De bank weigerde de negatieve rente door te berekenen, waarop de klant naar de Geschillencommissie Financiële Dienstverlening stapte. Die bepaalde dat Staalbankiers de negatieve rente op een hypotheek in Zwitserse franken moet doorberekenen aan een klant. Het zou gaan op een bedrag van ongeveer €100 per maand.

    Negatieve rente op hypotheek

    Staalbankiers hanteerde een winstmarge van 0,7 procentpunt ten opzichte van de libor rente in Zwitserse franken, een rente momenteel op -1% staat.  Dat is een verschil van 0,3% rente in het voordeel van de klant. Eind 2014 had de bank voor €475 miljoen aan dergelijke hypotheken op de balans staan, zo schrijft het Financieel Dagblad. Omgerekend is dat een derde deel van haar totale hypotheekportefeuille. Er zijn dus veel meer klanten met een vergelijkbare hypotheek die ook in aanmerking zouden kunnen komen voor vergoeding van de negatieve rente.

    euro-swissfranc

    Ongunstige wisselkoers EUR/CHF pakt slecht uit voor bank én klant

    Valutarisico

    Een negatieve rente op de hypotheek klinkt leuk, maar voor de klant van Staalbankiers is het slechts een doekje voor het bloeden. Sinds de klant in 2007 deze hypotheek afsloot is de waarde van de Zwitserse frank met 50% gestegen ten opzichte van de euro. Dat betekent dat de effectieve hypotheekschuld is deze periode gestegen is van €300.000 naar €450.0000!

    Dit schrijft Staalbankiers in een document met achtergrondinformatie…

    Bij een waardevermeerdering van de Zwitserse Frank ten opzichte van de Euro, kan de toename van deze schuld hoger zijn dan het behaalde rentevoordeel. Uitgaande van een historische koersontwikkeling van de Zwitserse Frank ten opzichte van de Euro (of Nederlandse Gulden in de periode voorafgaande aan de introductie van de Euro), kan het voorkomen dat in enig jaar de toename van de schuld binnen 1 jaar tijd 10% bedraagt. Bovendien is dit verlies alsmede de rente over deze toegenomen schuld fiscaal niet aftrekbaar in Box 1.

    Voor het uitbreken van de financiële crisis leek een hypotheek in Zwitserse franken interessant, want de rente was laag en de frank stond bekend als een zeer stabiele munt. Maar door de crisis van 2008 en de Europese schuldencrisis die een paar jaar later volgde werd de Zwitserse munt een vluchthaven voor het grote geld. Daardoor steeg de munt in waarde en werden alle schulden in deze valuta duurder.

    Twee verliezers

    De hypotheek in Zwitserse franken kent op dit moment alleen maar verliezers. Klanten die een dergelijke hypotheek afsloten zagen hun schuldenlast de afgelopen jaren enorm toenemen. Maar ook voor Staalbankiers valt er weinig te lachten. Sinds het uitbreken van de crisis kan de bank geen geld meer aantrekken tegen het lage libor tarief, zo merkt Cor de Horde van het Financieel Dagblad op. Ook had Staalbankiers in de voorwaarden geen ruimte ingebouwd om de opslag gedurende het contract tussentijds te verhogen. Daardoor lijdt ook de bank een verlies op deze hypotheken, een verlies dat door de negatieve rente alleen maar groter is geworden.

    Meer informatie:

    staalbankiers_logo

    Staalbankiers moet negatieve rente betalen over hypotheek in Zwitserse franken

  • Jim Rickards: “Goudreserves zijn als pokerchips in volgende crisis”

    Volgens Jim Rickards, bekend van de boeken ‘Currency Wars‘ en ‘The Death of Money‘, zal goud een belangrijke rol spelen in de hervorming van het wereldwijde financiële systeem. Dat is de reden waarom opkomende grootmachten als China en Rusland de laatste jaren zoveel goud kopen. Ook deze landen willen goed gepositioneerd zijn als de onderhandelingen over een nieuw internationaal monetair systeem beginnen.

    Goud/bbp ratio

    Rickards houdt als vuistregel aan hoeveel goud een land heeft ten opzichte van het bbp. De 19 landen van de Eurozone hebben gemiddeld 4% van hun bbp in goud, terwijl de Verenigde Staten 2,7% hebben. Ook Rusland heeft een goudvoorraad van 2,7% van het bbp. Volgens Rickards heeft China inmiddels meer dan 4.000 ton goud verzameld en probeert ook dit land haar goud/bbp ratio te verhogen.

    Wanneer het dollarsysteem vastloopt zullen centrale banken terugvallen op de reserve waar men dan het meeste vertrouwen in heeft, namelijk de goudvoorraden. De opkomende markten zijn al aan het voorsorteren op dit scenario, door meer goud aan te houden.

    In een artikel op MarketWatch zegt Rickards dat hij een nieuwe conferentie zoals Bretton Woods verwacht, waarin landen zullen praten over de toekomst van het monetaire systeem. In deze context fungeren de goudvoorraden van landen volgens hem als pokerfiches aan de pokertafel. Landen die de grootste goudvoorraden hebben zullen de meeste zeggenschap hebben in de totstandkoming van een nieuw monetair stelsel. De landen met een lage goud goud/bbp ratio, zoals het Verenigd Koninkrijk en Japan (beide 0,7%) zullen in deze onderhandelingen een veel kleinere rol spelen.

    thenewcaseforgoldThe New Case for Gold door Jim Rickards

    Deze maand verschijnt het nieuwste boek van Jim Rickards, getiteld ‘The New Case for Gold‘. In dit boek werkt hij het hierboven genoemde scenario verder uit en legt hij uit waarom ons nog een veel grotere financiële crisis te wachten staat dan die van 2008. Klik hier om het boek te bestellen.

  • Video: Hyperinflatie en totale chaos in Venezuela

    Hoe ziet een land eruit dat gebukt gaat onder hyperinflatie? Luke Rudkowski en Jeff Berwick van WeAreChange pakten het vliegtuig naar Venezuela en doen vanuit de hoofdstad Caracas verslag van de politiestaat die Venezuela geworden is onder het socialistische bewind van president Maduro.


  • Reacties op de Panama Papers

    De Panama Papers over de dubieuze geldstromen van de superrijken maken veel los bij onze lezers. We hebben een aantal reactie op twitter voor u verzameld…

  • Premier IJsland in de problemen door Panama Papers

    De premier van IJsland, Sigmundur David Gunnlaugsson, is in verlegenheid gebracht door onthullingen uit de Panama Papers. In een interview werd hem gevraagd of hij iets wist van de brievenbusmaatschappij Wintris op de Britse Maagdeneilanden. Via dit bedrijf, dat hij eind 2007 had opgezet, beheerde hij voor miljoenen dollars aan obligaties van IJslandse banken die later in de problemen zouden komen.

    gunnlaugssonDaarmee was de IJslandse premier zelf een van de schuldeisers op het moment dat de banken op omvielen stonden. En dus kon hij geen onafhankelijke beslissing nemen over de compensatie van de schuldeisers van de omgevallen IJslandse banken. Wat de premier verweten wordt is dat hij zijn belang in deze kwestie niet openbaar maakte, toen hij in april 2009 aantrad als parlementslid. Hij had zelf belang bij de uitkomst, want uit de uitgelekte Panama Papers blijkt dat Wintris een bedrag van $4 miljoen van de banken terugeiste.

    Toen de IJslandse premier hier in een interview door een Zweedse televisiezender op gewezen werd wist hij gelijk hoe laat het was. Het volgende videofragment kwamen we tegen op de website van de Guardian.


  • Panama Papers: Grootste lek sinds Wikileaks?

    De Panama Papers onthullen hoe een groot aantal vermogende politici, criminelen, beroemdheden en topsporters brievenbusmaatschappijen en belastingparadijzen gebruiken om geldstromen voor het publiek en voor de belastingdienst verborgen te houden. Het gaat dan bijvoorbeeld om wapenleveranties, drugshandel, omkoping, financiële fraude en belastingontduiking.

    Men spreekt van 140 politici uit meer dan 50 landen die via in totaal 21 verschillende belastingparadijzen vermogen verborgen hielden of schimmige transacties deden, waaronder handlangers van Poetin, president Poroshenko van Oekraïne en de IJslandse premier Gunnlaugsson.

    De volledige lijst van namen laat zien dat er politici van over de hele wereld voorkomen in het dossier van de Panama Papers. Het zou gaan om tenminste twaalf (oud)presidenten, 132 (voornamlige) politici en bestuurders en 29 miljardairs uit de Forbes 500 lijst. Ook zouden er in totaal meer dan 500 verschillende banken hebben meegewerkt aan het wegsluizen van miljarden en het faciliteren van dubieuze transacties.

    Mossack Fonseca

    Een jaar geleden kreeg de Suddeutsche Zeitung via een anonieme bron toegang tot de administratie van Mossack Fonseca, een dienstverlener uit Panama die wereldwijd juridisch advies en trustdiensten aanbiedt aan vermogende mensen. Het bedrijf heeft meer dan 500 mensen in dienst, die verspreid over meer dan dertig landen werken.

    Het bedrijf staat bekend als een van de vijf grootste ‘registered agents’, bedrijven die een vergunning hebben om op verzoek vennootschappen op te richten in verschillende belastingparadijzen. Banken en vermogensbeheerders kunnen een adviesbureau als Mossack Fonseca inschakelen om voor hun klanten een bedrijf op te zetten in een belastingparadijs. En dat gebeurde massaal, want sinds de oprichting heeft Mossack Fonseca ongeveer 214.000 bedrijfjes opgericht.

    Internationaal onderzoek

    Het lek heeft een omvang van 2,6 Terabyte en bevat in totaal 11,5 miljoen documenten, bestaande uit e-mails, databasebestanden, pdf’s, afbeeldingen, ingescande documenten en tekstdocumenten. Om al deze data inzichtelijk te maken gebruikte de Suddeutsche Zeitung een speciaal programma genaamd Nuix. Dit programma kan met geavanceerde tekstherkenning zoeken in alle bestanden, inclusief ingescande documenten als kopieën van paspoorten en getekende contracten.

    _modules_6_image_url

     

    De Panama Papers bestaan uit miljoenen e-mails, tekstbestanden en documenten van Mossack Fonseca (Via http://panamapapers.sueddeutsche.de/)

    Vanwege de omvang van de database besloot de Suddeutsche Zeitung samen te werken met het International Consortium voor Onderzoeksjournalistiek (ICIJ). Dit consortium coördineerde in het verleden ook de Offshore Leaks, Lux Leaks en de Swiss Leaks. In totaal hebben ongeveer 400 journalisten van meer dan honderd mediabedrijven uit meer dan tachtig verschillende landen meegewerkt aan het onderzoek. Ook twee Nederlandse kranten leverden een bijdrage aan dit grote project, namelijk Trouw en het Financieel Dagblad. Zij publiceren de komende dagen artikelen op de website www.panamapapers.nl.

    Lees ook:

    panamapapers

    Panama Papers onthullen financiële misdaden en fraude

  • Saoedi-Arabië wil staatsfonds van $2 biljoen

    Saoedi-Arabië wil in de toekomst minder afhankelijk zijn van olie en zal daarom, naar het voorbeeld van Noorwegen, een nieuw staatsfonds oprichten om de opbrengsten van de olie te kunnen beleggen. De oliestaat wil meer dan $2 biljoen aan olierijkdom samenbrengen in een nieuw fonds, zodat het land in de toekomst inkomsten kan halen uit haar beleggingen in  plaats van olie.

    Prins Mohammed bin Salman wil Saoedi-Arabië transformeren van de grootste olieproducent naar een economie die voorbereid is op een nieuw tijdperk, waarin olie mogelijk een minder grote rol zal spelen. De beursgang van oliebedrijf Aramco speelt hierin ook een rol, want de opbrengsten zullen gebruikt worden om in andere sectoren in het buitenland te kunnen investeren. Tegen 2020 moet de helft van het beheerde vermogen van het staatsfonds belegd zijn in het buitenland, dat is momenteel slechts 5%. De oliestaat volgt daarmee het voorbeeld van Noorwegen, dat al haar investeringen in het buitenland heeft.

    Daling olieprijs

    De daling van de olieprijs sinds 2014 heeft laten zien dat de economie van Saoedi-Arabië nog steeds erg afhankelijk is van olie. Het land moest bezuinigen en de prijzen van elektriciteit en brandstof verhogen. Ook moest ze voor het eerst in lange tijd weer obligaties uitschrijven om het tekort op de begroting te dekken. Vorig jaar was dat tekort groter dan 15%.

    saudi-arabiaDat het voor olieproducerende landen niet makkelijk is om de afhankelijkheid van olie te verkleinen blijkt ook uit een studie van het IMF uit 2014. In tijden van voorspoed is er weinig politieke wil om de economie te herstructureren, terwijl er in slechte tijden vaak de middelen niet voor zijn. Volgens het IMF hadden oliestaten in de Perzische Golf veranderingen door moeten voeren toen de olieprijs nog op $100 per vat stond.

    De Saudische prins Mohammed wil dat het Saudische staatsfonds het grootste beleggingsfonds ter wereld wordt. Met een vermogen van $2 biljoen is het al meer dan twee keer zo groot als het staatsfonds van Noorwegen. Het grootste fonds ter wereld is BlackRock, dat volgens cijfers van Bloomberg $4,6 biljoen onder beheer heeft.

    saudi-megafund

    Staatsfonds Saoedi-Arabië wordt ruim twee keer zo groot als dat van Noorwegen (Bron: Bloomberg)

  • Krimpflatie: Verborgen inflatie in de supermarkt

    Bij inflatie denken we aan stijgende prijzen en daar maken producenten in de levensmiddelenindustrie handig gebruikt van. Op subtiele wijze maken ze de verpakkingen kleiner of verminderen ze de inhoud, terwijl de prijzen onveranderd blijven. Zo betaal je als consument meer, zonder dat je dat gelijk merkt in de portemonnee.

    Deze vorm van inflatie, ook wel ‘shrinkflation’ of krimpflatie genoemd, kan eenvoudig een prijsstijging van tien procent of meer verhullen. Zo verlaagde Nestle in 2013 het gewicht van een Mars reep van 58 naar 51 gram (-12%), terwijl een Snickers reep van 58 naar 48 gram kromp (-17%). En in 2012 maakte Douwe Egberts bekend dat de hoeveelheid koffie in Senseo koffiepads was verlaagd van 7,5 gram naar 7 gram.

    Onder druk van winkelketens proberen fabrikanten hun prijzen gelijk te houden, wat betekent dat ze hun winstmarges beschermen door minder in de verpakkingen te doen. Die paar gram minder wordt vaak niet direct opgemerkt, maar voor de producent is het een makkelijke manier om de winst te verhogen. In landen waar de inflatie erg hoog is wordt deze methode nog veel agressiever toegepast.

    Herkent u dit of heeft u meer voorbeelden van ‘krimpflatie’? Laat het ons weten!

    shrinking-sweets

    shrinking-chocolate

    Krimpflatie: Steeds minder eten voor hetzelfde geld (Afbeelding via Manchesterevening)