Blog

  • Dagelijkse kost 2 mei 2012

    Wegens enkele technische problemen, is de publicatie vandaag iets later dan gebruikelijk; waarvoor mijn excuses.

    Nieuws uit Nederland

    Vastgoed => 'asset price depreciation' => economische contractie
    In het FD lezen we:

    Vier Duitse fondsen moeten mogelijk deze maand de deuren sluiten, waardoor nog eens € 1,4 mrd aan Nederlandse kantoren in de verkoop kan komen.

    Tja, dit was te verwachten. In 2009 schreef ik al dat Europa op koers ligt van 'deflatie'. Nu is het zo dat de woorden deflatie en inflatie te pas en te onpas gebruikt worden en dat draagt bij aan de nodige verwarring. Zoals ik de term gebruik heeft het enkel en alleen betrekking op de uitstaande hoeveelheid geld- en krediet.

    In de context van vastgoed betekent deflatie dat de valse lucht die in de markt werd geblazen (=monetaire inflatie) uit het vastgoed loopt: de krediethoeveelheid ter (her)financiering van vastgoed neemt af. Daar waar kredietexpansie jarenlang zorgde voor 'overinvestering' (waarde onderpand > lening) is de beweging omgeslagen in 'onderinvestering' (waarde onderpand < lening). Dat heeft als gevolg dat er minder kredieten vloeien naar de financiering van vastgoed en - in samenhang daarmee - dalen vastgoedprijzen. Dit proces van overinvestering en onderinvestering zou je kunnen vergelijken met eb en vloed: die zijn niet tegen te houden, hooguit te anticiperen. Dat momenteel de kredietverstrekking voor vastgoed, zowel particulier als commercieel, stokt is over de hele linie duidelijk waaeembaar. En wat mij betreft is dat alleen maar goed omdat leningen die de reële waarde overtreffen niets anders duidelijk maken dat er sprake is van een misallocatie van kapitaal. Nog een laatste quote uit het FD: De komende twee weken wordt duidelijk of de fondsen met circa € 13 mrd aan vastgoed wereldwijd, waaronder de Nederlandse kantoren, zich moeten opheffen. Deelnemers mochten twee jaar lang niet uitstappen als gevolg van de crisis. De Duitse wet schrijft voor dat een fonds na die tijd open moet, of moet liquideren.

    Zo! Dat is nog eens prudente wetgeving.

    Wie belegd heeft in giftig afval – en giftig afval heeft in deze zin als vanzelfsprekend betrekking op het gigantische overschot aan Nederlands commercieel vastgoed (er is voor 47 miljoen Nederlanders aan kantoorruimte) – dan moeten beleggers die deze bouwwoede gefinancierd hebben, op de figuurlijk blaren zitten: zij hebben hun billen gebrand.

    Uiteraard zoeken beleggers naar manieren om dit niet te hoeven doen en willen banken en politiek dat liever ook niet (banken zien hun vastgoedportefeuille in kwaliteit drastisch afnemen met verliezen als resultaat; de overheid ziet haar belastinginkomsten dalen als gevolg van lagere vastgoedprijzen), maar het uitstellen van het nemen van verliezen, vergroot die verliezen juist: kapitaal wordt en blijft aangewend worden voor investeringen die verlieslatend zijn!

    De Duitse wetgever breekt met de mogelijkheden om verliezen boekhoudkundig niet te nemen en in stand te houden. Daarmee dwingt Duitsland af dat verliezen door beleggers genomen worden. Dat gaat in tegen de automatische reflex om de verliezen te beperken en die uit te smeren over de jaren voor ons, wetende dat dat gepaard gaat met hogere kosten. En bovendien geldt dat er verhinderd wordt dat de markt zich kan herstellen.

    Simpel gesteld: prijsdalingen herstellen de vraag op een markt met overschotten, daar waar een markt met grote tekorten wordt hersteld met hogere prijzen. Deze Duitse wet anticipeert op een markt met grote overschotten en beoogt de misallocatie van kapitaal aan te pakken. Die misallocatie moet – en dan gaat het maar ten koste van de korte termijn belangetjes van niet al te snuggere beleggers – opgelost worden en dat bereik je maar op één manier: verliezen nemen.  

    In Nederland zullen de reacties uit de markt ongetwijfeld ietwat gefrustreerd zijn op deze Duitse wetgeving: “Kunnen die Duitsers niet de wet opzij schuiven om zodoende liquidatieverkopen te voorkomen”? Ik heb dergelijke reacties niet langs zien komen, maar ik ben benieuwd wie de eerste is die dit zal roepen..

    • Duits fonds zet markt voor kantoren onder druk (FD)

    Europa gaat bankenprobleem bespreken
    Het duurt allemaal zo lang: het oplossen van het bankenprobleem. In Brussel gaat men weer eens vergaderen..

    • Extra vergadering in Brussel over banken (Telegraaf)

    Apple en 'transfer pricing'
    Apple ontduikt Amerikaanse belastingen via de achterdeurtjes van de inteationale belastingregels met een creatieve constructie als gevolg. In mijn vakgebied (economische geografie) bestempelen we dit probleem onder de noemer 'transfer pricing': bedrijven brengen de kosten onder in landen waar de belastingen hoog zijn, en de winsten worden geboekt in landen waar de belastingen laag zijn. Dat deze omschrijving tekortschiet als het op Apple aankomt, leest u in het uitgebreide artikel van de New York Times. Nederland, 'transfer-pricing paradijs' komt daarin ook aan bod.

    De Telegraaf houdt het kort en krachtig en rekent de misgelopen belastinginkomsten van de Amerikaanse overheid voor. Apple bespaart door de creatieve route die haar opbrengsten afleggen: $2,2 miljard. De Telegraaf quote een Amerikaanse belastingambtenaar die stelt dat de opbrengsten in potentie $5,7 miljard zijn, terwijl Apple de Amerikaanse overheid slechts $ 3,3 miljard oplevert.

    De route die de New York Times typeert als een 'double Irish with a Dutch sandwich vindt u in een overigens mooi en verhelderend overzicht hier.

    • Apple ontwijkt voor miljarden belasting (Telegraaf)

    Een vrouw naar mijn hart!!
    Via RTL-Z, een quote van bondskanselier Merkel: “We moeten af van het idee dat groei altijd veel geld moet kosten en alleen het resultaat kan zijn van dure economische stimuleringsprogramma's”. En: “Duurzame groei is gebaseerd op meer dan dat: op educatie en onderzoek, op de innovatie van kleine en middelgrote bedrijven, op een verstandige loonontwikkeling en vooral op het openstellen van de arbeidsmarkt.”

    Een politica met gezond verstand!! Wie volgt in Nederland?

    • 'Merkel geen voorstander stimuleringsmaatregelen' (RTL-Z)

    Werkloosheidscijfers..
    Een overzichtje:

    • Spaanse joualisten verliezen massaal hun baan (RTL-Z)
    • Werkloosheid eurozone naar recordniveau (RTL-Z)

    In februari kwam de werkloosheid in Italië nog uit op 9,6 procent.

    • Italiaanse werkloosheid verder omhoog (RTL-Z)

    De werkloosheid [in Duitsland] kwam daarmee uit op 6,8 procent van de beroepsbevolking.

    • Duitse werkloosheid stijgt licht (RTL-Z)

    In andere nieuws:

    Financiering vanuit de Verenigde Staten; een onhoudbaar verleden beloven en inspelen op de onderbuikgevoelens op basis van xenophobistisch geïnspireerd nationalisme. Dat zijn drie typeringen die bij mij een allergische reactie teweegbrengen..

    Nieuws uit buitenlandse media

    Documentaire Frontline
    Over de 'devolutie' of 'race naar de bodem' op Wall Street..

    Amerikaans hypotheekleed..
    Een prachtig voorbeeld van valsheid in geschrifte! MERS, banken, en rechtbanken die in de maling worden genomen: de juridische desintegratie van het eigendomsrecht.

    • Lock ‘em Up | Fraud on the Court – In Re Delva: Fraudclosure, Fabrication, Bankruptcy and Lies (4closurefraud.org)

    Analyse
    Zoals gebruikelijk, spijkers met koppen slaan: Jim Rickards legt uit..

    • The Real Reason Ben Beanke Resists the Gold Standard (Jim Rickards; US News)

    Ook zoals gebruikelijk slaat Bill Gross van Pimco spijkers met koppen.

    • Gold Bug Bill Gross Will Gladly Pay You Tuesday For A Hamburger Today, Hoping “Tuesday Never Comes” (Zero Hedge)

    Tot slot.

    Omdat Dr. Jelle Zijlstra (zie het artikel van zondag j.l) het echt geschreven heeft..

  • Jeugdwerkloosheid Italië en Portugal loopt ook snel op

    Onderstaande grafiek, samengesteld door Zero Hedge, hebben we al eens eerder laten zien op Marketupdate. Deze geactualiseerde versie laat de meest recente cijfers van de jeugdwerkloosheid zien in verschillende Europese landen, inclusief Groot-Brittannië en het gemiddelde niveau in de Eurozone. De grafiek laat zien dat de jeugdwerkloosheid (jongeren onder de 25 jaar) in Spanje en Griekenland al boven de 50% ligt. Meer zorgwekkend is de ontwikkeling, want ook deze versie met de meest actuele data geeft geen vooruitzicht op economisch herstel. In Portugal ligt de jeugdwerkloosheid ook al op 35%, maar sinds kort is ook de arbeidsmarkt in Italië dramatisch verslechterd. Daar is de jeugdwerkloosheid nu ook naar 35% gestegen, een verdrievoudiging ten opzichte van de periode van 1999 tot en met 2002.

    De snel oplopende jeugdwerkloosheid in de verschillende Eurolanden laat ook het gemiddelde stijgen, want dat ligt nu voor het eerst sinds 1994 weer boven de 22%. En toen waren de werkloosheidspercentages in Spanje, Griekenland, Portugal én Italië lager dan nu het geval is. Alleen Duitsland doet het nog vrij goed, met een jeugdwerkloosheid van minder dan 10% en een dalende trend die al in 2010 ingezet is.

    Muntunie

    Van de verwachting dat economische verschillen juist kleiner zouden worden door de Europese integratie is niet veel meer over, zoals ook onderstaande grafiek laat zien. Maar daarbij moet wel in het achterhoofd worden gehouden dat de Europese muntunie heeft gezorgd voor de eenheid die zo belangrijk is. Europese landen zijn tot elkaar veroordeeld en hebben niet de mogelijkheid om te vluchten in devaluaties of protectionistische maatregelen om hun eigen economie ten koste van buurlanden te stimuleren. Zonder een gemeenschappelijke munt en een ECB zouden sommige landen in Europa hun valuta al lang gedevalueerd hebben, wat ook weer devaluaties in andere landen zou kunnen uitlokken. Dergelijk populistische beleid zou de Europese economie vooral veel schade toebrengen en de verhoudingen tussen landen op scherp zetten.

    De geschiedenis heeft al eens uitgewezen waar valuta- en handelsoorlogen toe kunnen leiden. De zwakke positie waarin Europese landen zich nu bevinden kan over een aantal jaar juist ons sterkste punt blijken te zijn. De zeer hoge werkloosheidscijfers passen meer bij een depressie dan een recessie, maar het alteatief van nog meer schulden stapelen en de geldpers aanzetten levert zo mogelijk een nog slechter toekomstbeeld op.

    Jeugdwerkloosheid in verschillende Europese landen, klik voor een grotere afbeelding (Bron: Zero Hedge)

  • Goud en zilver daily report

     

    Goud noteert op het moment van schrijven een verlies van 0,60% op $1652,20 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s is de goudprijs onveranderd en staat op €1256,20 per troy ounce.
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    Zilver noteert op het moment van schrijven een verlies van 1,42% op $30,53 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert zilver een verlies van 0,93% op €23,20 per troy ounce.
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
     
    Maandag daalde, bij het ontbreken van een “daily report” in verband met  Koninginnedag, de goud en –zilverprijs gematigd. Gisteren was er weinig handel aangezien de meeste inteationale beurzen gesloten waren vanwege “de dag van de arbeid”, de prijzen van goud en zilver deden over de gehele dag gezien bijna niks. Vandaag noteren goud en zilver tegen het einde van de Nederlandse handelsdag beiden een min.
     
    De verliezen van goud en zilver liggen vandaag in lijn met die van de inteationale beurzen. Beleggers reageerden vandaag sterk op de magere groei van de werkgelegenheid in de VS. Ook zorgde tegenvallende cijfers uit de eurozone voor teleurstelling onder beleggers. Zo bleek vanochtend onder andere dat de Europese industrie in april het sterkst gekrompen is in 3 jaar tijd. Mede dankzij dit nieuws moest de euro vandaag 0,6% inleveren tegenover de dollar. Een sterke dollar is ongunstig voor de prijzen van edelmetalen uitgedrukt in dollars, het omgekeerde geldt voor de euro. Omdat de euro vandaag fors zwakker werd toont goud amper verlies uitgerdrukt in euro’s, zilver noteert hierdoor een kleiner verlies. Omdat de industrie in de eurozone sterk gekrompen is en zilver voor meer dan 50% in de industrie verwerkt wordt, is het goed mogelijk dat het negatieve cijfer van vanochtend een reden is voor de grote daling van de zilverprijs.
     
    Ten slotte blijft de fysieke vraag naar de edelmetalen momenteel erg klein. Volgens Reuters is vraag vanuit India op dit moment klein dankzij de zwakke roepie en de hoge prijzen. Ook rapporteren goud ETF’s een outflow in de fondsen die gelijk met de prijzen van het edelmetaal bewegen. De U.S. Mint rapporteerde dat er gisteren 10.000 troy ounces aan goud verkocht is in muntvorm, dit is de helft van de totale hoeveelheid die in de gehele maand april verkocht werd. Afgelopen maand was dan ook de slechtste maand sinds juni 2008 wat betreft de verkoop van de gouden munten.

  • Dagelijkse kost 1 mei 2012

    Nieuws uit Nederland

    Alle waarschuwingen ten spijt..
    Dramatische cijfers lezen we in het FD ten aanzien van potentiële omvang van de restschuldenproblematiek onder starters op de woningmarkt. Het FD citeert uit het onderzoek van Verening Eigen (Huur)Huis (bij de bank):

    Medio 2011 hadden 517.000 huishoudens samen een potentiële restschuld van €15,3 mrd (gemiddeld €30.000 per huishouden) als hun woning nu zou moeten worden verkocht. Dat is 14,3% van de 3,5 miljoen huishoudens met een hypotheek.

    Hoeveel er ook wordt gewaarschuwd voor de schuldenvalkuil (eens erin, moeilijk er weer uit) luisteren jong (startershypotheken) en oud (opeethypotheken) liever naar de veel te rooskleurige projecties van dure en minder dure (maat)pakken. Ik slaak een hele diepe zucht..

    • Huishoudens zitten met restschuld € 15,3 mrd (FD)
    • [Of lees:] VEH: vooral risico's jonge huiseigenaren (RTL-Z)

    Hulde voor de collega bij RTL-Z!!
    Kijk, dat leest nou een stuk nauwkeuriger!! Quote:

    Uitleg ABN:
    ABN verhoogt de rente, dit onder het eufemisme: “Wij vinden het belangrijk dat onze klanten een eerlijke rente betalen voor hun hypotheek.”

    Eerlijk is eerlijk; ABN-Amro stelt (eveneens via RTL-Z) dat: “Onze kosten zijn hoger dan de opslag die u betaalt”, aldus de bank in de brief. Van banken kan niet verwacht worden dat zij verlies draaien. Dat zou voor zichzelf moeten spreken.

    Misschien klinkt het voor u tegenstrijdig, maar ik vind een hogere rente meer dan gerechtvaardigd! Er schuilt namelijk een 'dubbele bodem' in de rentevoet: stijgt de rente dan stijgen de kosten van de schuldenaar, maar tegelijkertijd geldt dat de liquidatiewaarde van de hypotheek daalt. En dat is erg belangrijk bij het opschonen van de balansen van banken. Iets waarbij wat mij betreft ook de schuldenaar bij is gebaat.

    Overigens, indien u meer wilt weten over de rentestructuur en het belang van stijgende en dalende rentecurves: lees het werk van Antal Fekete!

    • ABN verdubbelt opslag variabele hypotheek van 1 naar 2% (RTL-Z)

    Vestia en Fifa..
    Het FD komt met een interessante reflectie over de structuur van het verdienmodel van bemiddelings- en adviesbureau Fifa van Arjan G. (die lekker mee graaide uit de pot van fictieve financiële middelen bij Vestia), en het toezicht vanuit de AFM. Met enige reserves beschouw ik zo'n analyse want als een automatisme wordt er direct gekeken naar hoe het toezicht verscherpt kan worden, terwijl ik mij altijd eerst afvraag hoe je dat juist overbodig kunt maken..

    • Fifa opereerde in een markt met dunne scheidslijnen (FD)

    Overigens lijkt hetgeen waar ik in mijn column vorige week met zoveel woorden toe opriep te gebeuren: het OM heeft gegevens opgevraagd bij Deutsche Bank en bij ABN-Amro. Althans, dat blijkt uit het laatste bericht bij het FD. Niet alleen het Openbaar Ministerie doet onderzoek; Deutsche Bank bereid haar verdediging alvast voor. Dit wordt overigens aardig gespind met de motivering dat zij inte onderzoek laat doen om te achterhalen hoe een en ander tot stand is gekomen, tot aan het e-mailverkeer aan toe. Deutsche Bank heeft volgens het FD een tiental advocaten ingehuurd..

    • Deutsche Bank onderzoekt contracten (FD)

    Twee columns; beide met veel plezier gelezen:

    • Siliconen-Mark is door Kunduz-coalitie gewekt uit Brusselse horrordroom (Leon Willems; FD)
    • Niet iedere verbetering vraagt om een verandering (Jules Muis; Accountant)

    In ander nieuws:

    • Banken Spanje en Italië kopen veel obligaties (NU.nl)
    • Spaanse economie krimpt minder dan gevreesd (NU.nl)
    • S&P verlaagt kredietwaardigheid Spaanse banken (NU.nl)

    Hilarisch!! Maak het onderstaande de kat maar wijs..

    • 'Vertrouwen VS hoogste sinds 2007' (NU.nl)

    Hoe koop je politieke invloed in het buitenland? Nou zo dus:

    Nieuws uit buitenlandse media

    Black Scholes and the formula of doom
    Een geweldige samenvatting van Lisa Pollack over de recente behandeling van de BBC over het gebruik van de Black-Scholes (wiskundige) formule om optieprijzen te berekenen. Zij eindigt met de stelling en het verzoek tot discussie:

    Models don’t cause crises. People cause crises.
    Discuss.

    En dat levert een heel erg lange discussie op! Dit wordt een kwestie van het filteren van gebruikte argumenten en die te rangschikken in “pro's en con's”.

    Dit soort wiskundige modellen, annex formules moet je mijn inziens gewoon in de prullenbak gooien. Het punt is dat wiskunde in economie een stuk gereedschap is. De beperking is echter dat je er geen 'huis' mee kunt bouwen. De wiskunde is simpelweg misbruikt als “marketing” voor de verkoop van rotzooi. Uiteraard werden deze methodieken voorgesteld als zijnde 'financiële innovaties'; echter, de twee elementen die strikt noodzakelijk zijn om van een innovatie te kunnen spreken zijn: 1) er moet sprake zijn van een veieuwend element, en 2) het moet in de markt commercieel succesvol zijn. In dit geval is voor beide voorwaarden niets of niet iets substantieels aan te dragen die het woord “innovatie” rechtvaardigen.

    Zo'n drie jaar geleden heb ik over het gebruik van al deze nodeloos ingewikkelde wiskunde eens snerend geschreven:

    “To all economists I make this humble request: either disqualify anyone who misuses the word innovation or let us come up with another word. I consider the latter a serious option because its meaning has been lost. Let us come up with another word, instead of having all these dimwits using our terminology that we have theorized upon with scientific rigour, integrity and honesty.

    Otherwise, we might as well start to use this term to refer to our own being, as we are pretty great innovated primates. But then again, let us not overestimate ourselves, we have not been that successful in the global marketplace. [Perhaps] we are [just] primates after all.

    Laat ik maar niet beginnen over de gemeente Zeist die vorig jaar (meen ik) van het Ministerie van Binnenlandse Zaken een “innovatieprijs voor binnenlands bestuur” kreeg voor een nieuwe website die als doel had om de communicatie met burgers te verbeteren.

    Enfin, de formules van Fischer Black and Myron Scholes..

    Electorale zorgen..
    We zien het in Nederland en elders in Europa: de opkomst van extreem linkse dan wel extreem rechtse politieke overtuigingen. Dit is mijn inziens een logische gevolgtrekking van een door etterende crisis. Echter, dit soort extremen moeten m.i. sterk gewantrouwd worden. Houd je koppie er gewoon bij en blijf trouw aan basale en simpele beginselen: vrijheid, vrijheid, vrijheid en dat elke seconde van je leven.

    Zero Hedge bericht over de politieke extremen in Griekenland en quote de huidige minister van Financiën Venizelos die (en dit zal ongetwijfeld aangescherpte verkiezingsretoriek betreffen) waarschuwt dat partijen via de verkiezingen het parlement in komen om vervolgens de Hitler-groet te brengen. Zoals gebruikelijk komt Zero Hedge met hun typische “alles-kan-kapot” interpretatie van deze quote.

    Ik houd het erop dat mensen zich niet door intellectuele Tokkies moeten laten inpakken; of dat nou van het linkse of rechtse soort is. Er wordt simpelweg geheel traditioneel populistisch verantwoord gewezen met de linker vinger dan wel de rechter vinger naar een schuldige 'groep' in de samenleving, terwijl de andere hand gebruikt wordt om uit uw portemonnee het geld te graaien zodat allerhande valse beloftes kunnen worden gefinancierd. En dat is mijn (niet al te) bescheiden mening over populisten..

    • Goose-Stepping Hitler-ites Threaten Greece's Utopia (Zero Hedge)

    Credit default swaps
    Volgens mij maakt het niet zo veel uit wat we er over roepen; derivaten blijven net zo lang een probleem totdat dit systeem door een daartoe bevoegd arts dood wordt verklaard. Vervolgens zal via een lijkschouwing uitgewezen moeten worden hoe alle posities kunnen worden ontbonden.

    Desalniettemin, ISDA dat 'toezicht' houdt annex uitspraak doet wanneer er sprake is van een 'credit event', gaat zich buigen over de kleine lettertjes in de contracten..

    • Is ISDA About To Be Forced To Cave? (Zero Hedge)

    Paul vs Paul

    Must see grafiek..

    Heel apart. Hier moet we even induiken..

    In ander nieuws:

    • Exclusive: CME readies round-the-clock grains trade: sources (Reuters)
    • Abu Dhabi in Lloyds Bank talks (Telegraph)

    Na het omkopingsschandaal bij de Mexicaanse activiteiten van het Amerikaanse supermarktconce Walmart, beginnen de aandeelhouders zich te roeren..

    • New York pension funds to vote against 5 Wal-Mart directors (Reuters)

    Tot slot.

    Via de Telegraph:
     

  • Quote van de week..

     

    Wat een geweldige one-liner!!

     

     

  • Beleggers ontdekken verschil tussen fysiek goud en ‘papiergoud’

    Op Azizonomics verscheen een nieuw artikel waarin de omvang van de 'papieren' goudmarkt wordt vergeleken met de fysieke goudmarkt. Op basis van data van het World Gold Council werden de volgende grafieken opgebouwd, die laten zien hoeveel vermogen beleggers hebben verhandeld in de verschillende goud-ETF's en in fysiek goud (baren en munten). Van 2008 naar 2009 was er een grote instroom van vermogen richting de goud-ETF's, maar bleef de handel in fysiek goud in omvang vrijwel gelijk. Azizonomics legt het als volgt uit: [dikgedrukt is nadruk redactie]

    A whole swathe of those were from people wanting to invest in exchange traded funds (ETFs). I always and without exception slammed the notion of a gold ETF as being outstandingly awful, and solely for investors who didn’t really understand the mode case for gold  — those who believed that gold was a “commodity” with the potential to “do well” in the coming years. People who wanted to push dollars in, and get more dollars out some years later.

    Veel beleggers stapten dus in omdat ze de verwachting koesterden dat de goudprijs zou gaan stijgen, maar waren alleen uit op het maken van koersrendement. Deze beleggers verdiepten zich hoogstwaarschijnlijk niet in de bijzondere eigenschappen van goud in ons financiële stelsel, maar beschouwden het vooral als zomaar een grondstof die het in de komende jaren goed zou doen. Deze beleggers stapten in met het doel om een koerswinst te maken en dat te verzilveren in euro's, dollars, etc.

    Van ETF naar fysiek goud

    In 2009 begon een verschuiving plaats te vinden in de markt. Van 2009 tot en met 2011 halveerde de handel in de goud-ETF's, terwijl de bedragen die verhandeld werden in fysiek goud juist enorm stegen en ongeveer drie keer over de kop gingen. Beleggers stapten blijkbaar steeds vaker over van goud-ETF's naar fysiek goud, als gevolg van de bewustwording van het tegenpartij risico in de goud-ETF's. Was de handel in goud-ETF's in 2009 nog vrij groot ten opzichte van de fysieke goudmarkt (~80%), in de jaren daaa zakte dit percentage flink weg. In 2011 waren de goud-ETF's nog maar ongeveer 1/10 van het volume dat in de fysieke goudmarkt verhandeld werd.

    In het artikel op Azizonomics wordt de nadruk gelegd op een belangrijke verschuiving die gaande is in de goudmarkt, de verschuiving van goudbeleggingen in de vorm van contracten en beloftes naar belegging in het metaal zelf. Steeds meer beleggers komen tot de ontdekking dat goud bescherming biedt tegen valuta en dat het daarom een alteatief is voor deze valuta. Het is boven alles een spaarmiddel, dat juist aantrekkelijk is door de intrinsieke waarde die goud heeft. Anders dan een goud-ETF kent fysiek goud in de hand geen afhankelijkheid van de prestaties van een tegenpartij, een verschil dat steeds meer gewaardeerd zal worden in deze valutacrisis. Als voorbeeld noemen we het faillisement van MF Global, een grote Amerikaanse broker die transacties uitvoerde voor haar klanten. Toen dit bedrijf door ongedekte speculatie op eigen rekening ten onder ging verdwenen ook spaargelden en fysiek goud en zilver van klanten dat beheerd werd door MF Global.

    De omvang van de 'papieren' goudmarkt ten opzichte van de fysieke goudmarkt is sinds 2009 gekrompen

    Het artikel op Azizonomics maakt duidelijk dat de waarde van een belofte zo goed is als de persoon of instantie die de belofte maakt. De waarde van valuta wordt gegarandeerd door overheden en centrale banken, maar ook die kunnen hun geloofwaardigheid en kredietwaardigheid verliezen. Steeds meer beleggers, maar ook centrale banken, beseffen dat goud de ultieme bescherming is tegen valuta, anders dan een belegging die in een korte tijd koersrendement moet geven in euro's, dollars of andere valuta. Zhang Jianhua van de People's Bank of China vatte het al eens goed samen. Die verklaarde tegenover Forbes het volgende: ''No asset is safe now. The only choice to hedge risks is to hold hard currency — gold.''

  • Dr. Zijlstra’s Final Settlement: Gold as the Monetary Cosmos’ Sun

    Whenever I am in Amsterdam, I go to a bookstore and browse the second-hand shelves in the economics section. Recently I found two books by Dr. Jelle Zijlstra: “Dr. Jelle Zijlstra, Conversations and Writings” (1979, second edition) and “Per Slot Van Rekening” (1992, fifth edition). The latter title is a Dutch figure of speech that may be translated as “The Final Settlement.”

    By Jaco Schipper

    Jelle Zijlstra was a renowned Dutch economist and one of Holland’s finer statesmen. Early in his career in 1948, shortly after World War II, he became a professor, specializing in the velocity of money. By 1952 he was appointed minister of economic affairs, then Dutch treasurer from 1958 to 1963 and again from 1966 to 1967. During his last term as treasurer he led the Dutch Cabinet as prime minister as well until 1967, after which he became president of De Nederlandsche Bank (DNB). While president of the Dutch central bank he was appointed as the president of the Bank for International Settlements (BIS) as well, positions he held until his resignation in 1981.

    Dr_Jelle_Zijlstra

    You can read a little about this extraordinary man at Wikipedia here.

    In Zijlstra’s first book, “Dr. Zijlstra,” he writes about his career and his time as president of De Nederlandsche Bank and the BIS. While he was DNB president the international Bretton Woods agreement collapsed, and he goes into great detail about what happened. He writes about the “European” group’s interests, about the cultural and financial ties between Germany and the Netherlands, the relationships with France and Great Britain, and, of course, about the position of the United States.

    It gets especially interesting when Zijlstra writes about then-U.S. Treasury Undersecretary Paul Volcker and Federal Reserve Board member Dewey Daane of the Richmond Federal Reserve Bank. On the July 7, 1971, Volcker and Daane arrived in Amsterdam to urge the Dutch govement not to convert any more of its dollar reserves into gold.

    Zijlstra writes (p. 191): “From the beginning of 1971 we had already converted almost $600 million in retu for gold or an asset on an equal footing.”

    This phrase — “an asset on an equal footing” — is peculiar, since from an investor’s or central banker’s perspective there is no equivalent to physical gold. Let this be very clear: There is no asset that stands on equal footing with gold. You either own it or you do not.

    But central bank balance sheets account for official gold reserves under the description “gold and gold receivables” and apparently have done so back to times before Zijlstra became a central banker, before Bretton Woods collapsed. This is quite revealing.

    In the eyes of gold bugs, “gold receivables” is a bit of a contradiction in terms and has been the cause for much suspicion. Can we really trust the numbers on central bank balance sheets?

    The essence of this question is one of accounting, because gold reserves are either “allocated” or “unallocated.”

    The big difference is that when gold is “allocated” one has legal title to specific metal vaulted by someone else. But when gold is “unallocated” one has merely a fiduciary claim on a future delivery of gold. This implies counterparty risk.

    Zijlstra and Volcker: “Monetary Adversaries”

    As an economist, I knew of the visit by the U.S. officials in 1971. It is remembered by many Dutch economists because of Zijlstra’s famous anecdote about a conversation he had with Volcker, who went on to become Fed chairman.

    When Volcker visited Zijlstra as Treasury undersecretary, Volcker said, “You are rocking the boat.” Zijlstra replied: “If the boat is rocking because we present $250 million for conversion into gold or something that can be considered an equal asset, then the boat has already perished.” (P. 191.)

    Zijlstra refused to heed the U.S. request and converted DNB’s dollar holdings for gold. And since the reasons behind this “heavy American delegation” — as he described it — were quite obvious, he suspected that the gathering storm he had foreseen for some years was about to break loose. Or, as we say these days, he knew that “the fiat was about to hit the fan.”

    A Man of Precision and Conviction

    Also interesting about Zijlstra’s first book is that he is very detailed and precise in explaining his views. For example, he describes inflation as “the most gross social injustice” which “hits the less fortunate the most,” and he practiced what he preached.

    He explains how, as Dutch treasurer (1958-63 and 1966-67) he managed his Cabinet to be fiscally prudent, which he connects to his opposition to inflationary policies. To illustrate his objections, in his second book he writes:

    “Despite an additional flow of funds due to increasing retus on Dutch natural gas reserves and the second oil crisis, this Cabinet also proved it could grow hungrier while eating.”

    Also, and in this respect very typically, he defines the Dutch guilder in terms of gold: “F. 1 = 0.334987 grams of fine gold” (p. 181), and in a footnote on this page he included the numbers needed to calculate the value of the guilder after the 1978 devaluation: 0.13333 grams of fine gold.

    This points out something really important. Why does a central banker, a former BIS president, calculate the value of his currency in terms of gold when gold backing had been officially removed?




    "The Final Settlement"

    In Zijlstra's second book, "Per Slot Van Rekening," we find a very candid man, even contrarian. He gives a very precise description of how central bankers conduct their business and maintain their independence from govement interference. This makes this particular book so refreshing. For example, whereas conventionally monetary debasement is described euphemistically, Zijlstra explains what central bankers actually do, and more importantly, acknowledges that the price of gold is kept far too low. Central bankers have thus known what gold bugs long have been saying. Let me take this one step at the time. Dr. Zijlstra writes that revaluing is "'putting a bit more gold in your currency' so it becomes more valuable than other currencies. Summarizing: it is about the choice between 'adjustment' inflation or revaluation. Germany decided to revalue the German deutschemark on March 3, 1961, with 5 percent; we decided ... to follow. To my regret, then and still, Germany did not revalue more; I would have defended a revaluation of 10 percent zealously if Germany would have done so. ... A devaluation was more or less seen as a defeat, a testimonium paupertatis for a country." (p. 220.) Now that's a really honest way of explaining currency devaluation. But it gets far more interesting. Zijlstra explains his understanding of the role of gold in what he eloquently calls the international "monetary cosmos": Gold functions like the sun, with all currencies as planets orbiting around it, with only the sun in fixed position:
    "... It is perhaps nice to get into the role of gold and its meaning in the time before the monetary cosmos collapsed into more chaotic conditions. Throughout centuries gold was a protection against [natural] disasters, arbitrariness, and persecution. ... Because natural production levels hardly allow overproduction with substantial depreciating values as result; because it does not rust and, once produced, never perishes, excessive scarcity can never occur. That's why gold developed its image of solidity, stability, and reliability. ... Gold coins then have been used over the centuries as means of exchange in primitive currency frameworks and were later, with the development of paper money, seen as a reliable basis. In the heydey of the gold standard one could take a banknote to the central bank and -- if you would like that -- get gold in retu. The famous Englishman Beard Shaw once said one has the choice between the natural stability of gold and the natural stability of honesty and intelligence of govement. And he was of the opinion this choice was not hard." (p. 221.)
    Zijlstra explains how all this was relevant during his time as president of the DNB and during his presidency of the BIS. He explains that the United States was debasing the dollar. Most interestingly, Zijlstra writes about his idea of a solution for the "international chaotic non-arrangements":
    "A good solution would have been to drastically raise the price of gold, since it was extraordinarily peculiar that in the post-World War II world, in which everything became more than three to four times more expensive than in the 1930s, the price of gold remained the same. Actually, two things had to be done. The official gold price in all currencies had to be raised ('their gold content had to be reduced') and, beside this, the official dollar price of gold had to be raised extra, to allow the dollar to devalue against all other currencies". (p. 222.)

    Zijlstra writes about the American reaction to his proposals:

    "However, the Americans found this idea like swearing in a cathedral. Because, by that, the dollar would in regard to gold become second, and the American ideal was and is to have the dollar central in its role on the economic stage. As a consequence, there was only one exit and that was cutting the tie between the dollar and gold. That would eventually happen in August 1971 when President Nixon announced that the dollar was no longer convertible into gold. After increasing American pressure, step by step, the actual convertibility of dollars in gold was curtailed until it was formally ended." (p. 222.)
    But it gets even more interesting. Zijlstra wittingly or unwittingly confesses what most gold bugs assert. He writes: "An important step on this road was the creation of a whole new international monetary instrument, the SDR (Special Drawing Rights). This is about an inventive construction whereby 'something' is created out of 'nothing.' The International Monetary Fund would -- through precise administrative procedures -- create rights on the fund, with which central banks can settle their payments among each other. Those rights would -- according to certain measurements -- be credited to the members of the fund. The idea behind this was that it was expected that in due time there would be too little gold (I am inclined to say: what do you expect with such an artificially maintained, much too low gold price) to serve as 'international means of settlement.'" (p. 222.) This speaks for itself, but just in case you missed the elephant in the room of international finance, Zijlstra writes, even if it is in a mere aside, "Gold is artificially kept at a far too low price." He continues that the introduction of SDRs in 1967 was warmly welcomed, becoming soon "a fantasy for intellectuals" to have the SDR perform the function of the sun in the "monetary cosmos." But despite this warm welcome, the SDR went the way of the dodo bird. Zijlstra elaborates about the SDR that in the late 1980s and early 1990s, "we do not hear much of it. At first, it appeared as if the foremost Americans were enthusiastic proponents of this new international monetary instrument, but this proved to be pretence. They welcomed the SDR to move gold even further away. As soon as gold was removed as a central point in the international monetary framework, their love for the SDR disappeared. The SDR has become a piece for a museum." (p. 223.) And: "But in case there is no complete international means of settlement, no gold, no SDR, wherein should central banks settle? The logical end-piece of this development was giving up on fixed parities" to gold. "The currencies are currently exchanged on international markets. The resulting prices bring supply and demand in balance and there is no way of settling. No more cosmos, no sun with planets: All currencies are formally equal. One can buy and sell them on international currency markets." (p. 223.)
    "It may be so that in the formal sense of currencies one can say that all are equal, but that in reality it proves that some are more equal than others. The dollar is back as the material core of the international financial and monetary arrangements. That the countries of the EEG [currently the EU] have begun constructing their own monetary cosmos, I have mentioned already." (p. 223.)
    What most pundits are missing about Europe and the euro is what Zijlstra refers to: The euro has been established as a solution and is orbiting gold. Now if you took notice of the consolidated European Central Bank's system-wide balance sheet -- see here -- you can figure the shadow value of one euro in terms of grams of fine gold much as Zijlstra explains in his books. According to my calculation, with the ECB's gold holdings at 502.5 tons of gold, divided by the number of euros in circulation (note how all other balance sheet items are "denominated"), one will find that 1 troy ounce is worth the equivalent of around E55,000. And that's what you really want to make use of -- that is -- after everything else has failed. If there emerges an absolute need to fix the financial crisis, you can be sure of one thing: We'll have a pricing mechanism for physical gold at least.

    In tragedy lies humor

    Even humor finds its way into Zijlstra's second book, and something that is quite revealing as well. It also illustrates his adversarial relationship with Volcker, if one of a professional nature. When Zijlstra stepped down from the BIS presidency in 1981, Volcker, then chairman of the Fed, gave Zijlstra an "$DR Note of 10 billion" depicted here:

    Zijlstra_SDR_note_front

    The SDR banknote Volcker gave to Zijlstra

    The note is dated December 1981, carries a photo of Zijlstra's face, is signed by Volcker, and bears the legend: "The Fund May Prescribe ... As Holders ... Institutions [and Persons] that ... Perform Functions of a Central Bank for More than One Member." Zijlstra writes: "This gift has become a lasting memory of the feelings on both sides: It will never be something, respectively, it may never be something with the SDR."(p. 234.) Knowing his religious and, more generally, his Dutch background, I think this was Zijlstra's way of saying he appreciated Volcker's reflection and irony. The other side of the mock SDR note says: "To Meet the Need, As and When It Arises, for a Supplement to Existing Reserve Assets." In between it says: "1 SDR = 0.8886671 gram of fine gold(?)."

    Zijlstra_SDR_note_back

    We'll have to check some numbers, but perhaps we should make a contest for gold bugs to determine what's behind this calculation. For the question mark says a lot: Behind the scenes, central bankers were still discussing their currency values in terms of gold, at least into 1981 when Zijlstra stepped down as president of the BIS. By the way, on the left side of the mock SDR note, it says in small print: "This note is freely convertible into useable currencies at widely fluctuating rates." Zijlstra must have thought: "Funny money indeed!"

    Conclusion

    All this information Zijlstra shared in his books is quite something. During his terms in office central banks were converting their dollars into something other than real gold in possession and probably did so all along from the start of the Bretton Woods agreement in 1944. An asset "on an equal footing of gold" makes you think: You either have possession or not. Apparently central banks converted their dollars into something "funny." A real giveaway is that Zijlstra wrote this in the 1990s: "The gold price is artificially kept far too low." And most important, he has provided all the necessary information to reach the conclusion that central bankers are always evaluating their currency in terms of gold. Why? Because, before and after all has failed, gold is the sun in our "monetary cosmos." As a central banker Zijlstra was a statesman in heart and mind. His legacy and his insights are a tribute to honesty. He explained that we must not think of the dollar or any other currency as the sun of the "monetary cosmos" -- not anything but gold. Not the SDR either, just gold. This, in my opinion, is the essential point Zijlstra is conveying. He will not speak further. He died in 2001. May he rest in peace. He provided us with an enduring lesson. Two things were needed back then but are ever more desperately needed now. The official gold price in all currencies had to be raised ("their gold content had to be reduced") and the official dollar price of gold had to be raised extra, "to allow the dollar to devalue against all other currencies," to quote Dr. Zijlstra a final time. Now you know why you should own some physical gold. It is like the sun, which, in the end, we are all circling, whether we do so consciously, with acknowledgment, or in denial.

    About the author:

    Jaco Schipper is a Dutch economist who wrote this study for MarketUpdate.nl and GATA. His sources included: Jelle Zijlstra (1979), "Dr. Jelle Zijlstra -- Gesprekken en Geschriften samengesteld door Dr. G. Puchinger met bijdragen van Dr. W. Drees Sr.," Strengholt's Boeken (Naarden), second edition; ISBN: 90-6010-430-7, and Jelle Zijlstra (1992), "Per slot van rekening", Uitgeverij Contact (Amsterdam), fifth Edition; ISBN: 90-254-0181-3. The author is long physical gold (and silver) only."

  • Artikel over goud uit het Financieel Dagblad (met commentaar!)

    Ook wij kunnen een flinke daling van de goudprijs niet uitsluiten, maar de argumentatie die in het artikel op het FD wordt gegeven raakt naar mijn mening kant nog wal. De aanname dat de goudprijs zich goed leent voor technische analyse is op zich al een opmerkelijke constatering, maar ook de stellingname van  Roelof-Jan van den Akker dat je juist géén goud wilt hebben roept om een passend antwoord. Ik voelde vanmiddag de noodzaak om op deze column te reageren. Hieronder leest u de volledige column schuingedrukt, met tussendoor mijn commentaar.

    ”Na een rally van tien jaar is het wachten op een afstraffing van de goudprijs

    Column verschenen op FD op 27 april 2012

    Sinds de piek vorig jaar van $ 1900 dollar per troy ounce lijkt de goudprijs in rustiger vaarwater beland. De laatste zes maanden schommelt die tussen de $ 1600 en $ 1800. Over de laatste tien jaar toont de grafiek echter een vrijwel ononderbroken stijgende lijn. In die periode is de goudprijs een keer of zeven over de kop gegaan. En nog steeds kopen handelaartjes gouden sieraden op en wakkeren goeroes de goudkoorts van beleggers aan. Hoe lang kan dat nog doorgaan?
    Nog even, zegt technisch analist Roelof-Jan van den Akker van ING. Maar binnen afzienbare tijd volgt de grote klap.

    Goud is nog nooit waardeloos geworden, ongedekt papiergeld daarentegen wel. Heel vaak zelfs. Mensen beginnen nu pas te ontdekken dat ze bedrogen worden door het geldsysteem, dat er steeds meer geld in circulatie is en dat de waarde ervan jaar op jaar snel minder wordt. Er is een groeiende behoefte om uit het papiergeld te stappen, dat vermogen gaat richting goud.

    ”De eerstkomende tijd zitten beleggers nog goed met het edelmetaal, voorziet ook goudspecialist Ron Schouten van Deutsche Bank. Hij beschouwt de huidige, wat lagere prijs als een prima instapniveau. ‘Economisch zijn er nog zo veel onzekerheden, we hebben echt nog wel even te gaan voordat het herstel overtuigend inzet.’

    Beleggers die fysiek goud kopen doen dat als het goed is niet om te speculeren op prijsbewegingen, daarvoor hebben we papieren instrumenten als goudcertificaten, opties, exchange-traded funds en degelijke. Daar vindt de trading plaats, de kopers van fysiek goud bergen dat op en zullen het voorlopig niet van de hand doen. Het hebben van goud is belangrijker dan de prijs. Natuurlijk betalen we het liefst zo min mogelijk, ook voor goud. Een periode van zwakte is daarmee een uitstekend moment om te kopen. Als de hectiek losbarst wil je er zeker van zijn dat je fysiek goud hebt.

    ”En zo lang de onzekerheid regeert, vlucht de belegger naar goud. De handelaar merkt het aan zijn eigen klanten, die het laatste jaar steeds vaker kiezen voor een ‘segregated account’ — een goudrekening waar 100% ­fysiek goud tegenover staat. ‘Vooral het omvallen van banken heeft beleggers zo nerveus gemaakt dat zij hun goud op elk ­moment willen kunnen opvragen’, aldus Schouten.

    Deze zorg is niet onterecht als je weet dat er binnen het banksysteem een veelvoud aan geld gecreeerd kan worden via het fractionele systeem. Wanneer een bank 90% van het spaargeld kan uitlenen lokt dat een totale leverage uit binnen het hele banksysteem van een factor 10. Het spaargeld op de bank ligt er niet, het is ingevoerd in een computer als zijnde een verplichting van de bank aan jou om dat geld om verzoek te kunnen geven. De bank betaalt je een risicopremie, dat is de rente. Dat risico is levensgroot, want iedereen weet dat een bank nooit in staat is om al het geld terug te betalen, zonder extee hulp van een centrale bank of andere banken. Het hele geldsysteem is per definitie insolvabel. Mensen die dat snappen kopen nu fysiek goud of goud op een segregated account (de eerstgenoemdeheeft de voorkeur). Mensen die denken dat goud een bubbel is zijn de mensen die goud willen traden en die dat doen via digitale en papieren beleggingsinstrumenten van een bank.

    ”Een andere trend is dat klanten vragen om kleinere coupures, bijvoorbeeld gouden munten. ‘Deze mensen zien het echt somber in, en hopen hiermee in de toekomst te kunnen betalen als het echt misgaat.’

    Het is populair om de goudbelegger belachelijk te maken. Maar hij weet dat goud altijd waarde heeft en dat goud het ultieme spaarmiddel is dat niet verwoest kan worden. Goud is zo waardevol dat het zelden te gebruiken is in het betalingsverkeer. Het is een appeltje voor de dorst, de reserve die mensen kunnen aanspreken om grote aankopen te doen. Het spreekwoord luidt niet voor niets: spreken is zilver, zwijgen is goud. Van de edelmetalen is zilver te gebruiken in het alledaagse betalingsverkeer, terwijl goud zal worden opgeslagen en uitsluitend als spaarmiddel dient. Goud heeft de bijzondere eigenschap dat het in een vaste hoeveelheid aanwezig is in de aardbodem en dat het niet onderhevig is aan verval of afbraak. Het goud is er altijd en wordt niet opgemaakt, waardoor het aanbod zeer stabiel is. Daarmee is ook de waarde van goud uitermate stabiel. Mensen die nu goud kopen zijn er zeker van dat er over tien jaar niet opeens 2x zoveel goud in de wereld is. Van papiergeld kan dat niet gezegd worden. Dat het goud in munten wordt geslagen heeft vooral een symbolische functie, de kans dat iemand er daadwerkelijk mee gaat betalen is klein.

    De prijsontwikkeling van goud deint mee met het marktsentiment. Zo suggereerde de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank Ben Beanke onlangs toch weer meer geld in de economie te gaan pompen, en prompt steeg de goudprijs een procentpunt. Meer dollars in de markt betekent een lagere rente en hogere inflatie, is de redenering — dan maar liever investeren in het waardevast geachte goud.

    Meer dollars in de economie zorgt ervoor dat de waarde van elke dollar minder wordt. De goudprijs is in die zin een barometer. Gaat het slecht met een valuta, dan stijgt de goudprijs. Over de afgelopen veertig jaar zijn vrijwel alle prijzen gestegen, van vastgoed, aandelen, grond, grondstoffen enzovoort. Naar verhouding zijn goud en zilver dan nog relatief goedkoop tegen de huidige koersen. De stijging van de prijzen staat bijna in 1 op 1 verband met de toegenomen geldhoeveelheid.

    ”Maar is goud wel zo waardevast? Juist omdat de prijsontwikkeling zo sterk afhankelijk is van de luimen van beleggers, is het edelmetaal volgens Van den Akker uiterst geschikt om technische analyse op los te laten. Idee daarbij is dat het kuddegedrag van beleggers tot terugkerende koerspatronen leidt, die de technisch analist vervolgens extrapoleert naar de toekomst. Deze exercitie stemt Van den Akker niet vrolijk. De vorige goudbubbel vormde zich tussen 1976 en 1980. Toen stoomde de goudprijs even hard op als het afgelopen decennium, om de jaren daaa keihard te worden afgestraft. Van den Akker ziet meer technische signalen die erop wijzen dat het feest over een paar jaar voorbij is. De terugval zal volgens hem heel plotseling zijn. ‘Dat is het karakter van grondstoffenprijzen: of ze schieten omhoog of ze imploderen.’

    De goudmarkt wordt gemanipuleerd, zoals Alan Greenspan en vele anderen al eens gesuggereerd hebben. Dat gebeurt tot op de dag van vandaag, waarvan het bewijs wordt verzameld door de Gold Anti-trust Action Committee (GATA). Er is onderzoek gedaan naar de dagelijkse koersbeweging van goud en daaruit kwam een opmerkelijk resultaat naa voren. In de bullmarkt van de afgelopen tien jaar was het mogelijk om driekwart van de vermogen te verliezen door goud te kopen bij het openen van de Amerikaanse handel en te verkopen bij het sluiten van de Amerikaanse handel (exclusief commissies en transactiekosten, puur de spotprijs). Hoe kan de goudprijs in de Amerikaanse handel stelselmatig dalen, terwijl de goudprijs over de afgelopen tien jaar bijna 6x over de kop is gegaan? Een gemanipuleerde markt maakt technische analyse onmogelijk.

    ”Analisten die zich buigen over de ‘fundamentals’, zoals Schouten, wijzen op ondersteuning van de goudprijs doordat centrale banken de laatste jaren per saldo meer kopen dan verkopen. Vooral opkomende landen willen zo hun reserves — nu veelal dollarbeleggingen — beter spreiden. Maar volgens technisch analist Van den Akker is dit eerder een sein om uit te stappen. Want als het om de ontwikkeling van de goudprijs gaat, is het beoordelingsvermogen van de centrale banken in het verleden verre van feilloos gebleken, stelt hij. In 1997 bereikte de goudprijs het laagste punt sinds 1976 op ongeveer $ 250. Rond diezelfde tijd begonnen centrale banken massaal hun goudreserves te verkopen.”

    Centrale bankiers zijn niet dom en weten ook wel dat goud de ultieme reserve is. Anticiperend op het ineenstorten van de Amerikaanse dollar willen Europese landen en opkomende markten (BRIC) diversificeren van de Amerikaanse dollar. Ze kopen steeds meer goud, zodat ze een reserve in bezit hebben die altijd te verhandelen is. De verkopen van goud door centrale banken voor 2000 waren bedoel om, zoals ik eerder al schreef, de goudprijs verder omlaag te drukken. Dit werd met opzet gedaan om de Amerikaanse dollar te ondersteunen. Een hogere goudprijs schept twijfels over de waarde van het papiergeld.

    ”‘Nogal een ongelukkig moment’, zegt Van den Akker. Verkopen op het dieptepunt, kopen op het hoogtepunt — het zijn klassieke patronen, die zich ook op dit moment weer voordoen. ‘Nu de goudprijs door het dak gaat, is de stemming: dat móét je hebben. Terwijl je goud juist absoluut niet moet hebben.’”

    Onwetende beleggers kopen vaak op de top en verkopen op de bodem, maar de stellingname dat deze bullmarkt in goud te vergelijken is met die van 1974-1980 gaat niet op. Vergeleken met 1980 liggen de machtsverhoudingen in de wereld nu totaal anders. Amerika is minder dominant geworden, ondanks de oorlogen die ze voeren in het Midden-Oosten. Amerika heeft een ongekend grote schuldenberg kunnen stapelen, een schuld die nooit meer afbetaald zal worden met de fictieve koopkracht die het nu zou hebben. In tegenstelling tot in 1980 zal de goudprijs nu niet meer bepaald worden door de handel in Londen en New York, maar zullen er miljoenen participanten zijn in de goudmarkt over de hele wereld. Landen als China, India en Rusland hebben belangstelling voor goud en ook de bevolking in die landen weet de goud beter op waarde te schatten.

    Goud moet je hebben als verzekering tegen een valutacrisis. Wie de geschiedenis erop naleest komt talloze voorbeelden tegen van hyperinflatie. Datzelfde staat Amerika te wachten, want ze hebben geen controle meer over de eigen valuta. Als de Federal Reserve stopt met monetair verruimen komt er een knellende deflatie, aangevuld met ondraaglijk hoge rentelasten voor burgers, bedrijven en de overheid. Beanke kan alleen maar kiezen voor de vlucht naar voren, door nog meer geld te drukken. De dollar is niet gekoppeld aan goud en veel dollarreserves liggen in het buitenland opgestapeld. Daardoor heeft Amerika geen controle over haar eigen munt. Besluiten landen als China en Japan massaal hun dollarreserves te dumpen voor iets anders, dan geeft dat een enorme prijsinflatie in de VS.

    Goud is de ultieme verzekering die bescherming biedt tegen de waardeveietiging van geld. Keer op keer zijn mensen bedrogen en bestolen door het uit elkaar vallen van het geldsysteem, een proces dat vaak gepaard gaat met sociale onrust, chaos en schaarste aan producten. Goud in de handen van de mensen maakt ze minder kwetsbaar voor het risico dat ze hebben uitstaan in beloftes. Aandelen, obligaties en geld an sich zijn immers allemaal beloftes. Of deze beloftes nagekomen worden in crisistijd is nog maar zeer de vraag. Fysiek goud kent geen risico van een tegenpartij en heeft daarom waarde.

    ”Dan heeft hij het wel over de langere termijn, want tot ongeveer halverwege volgend jaar kan de belegger nog wel ritjes maken van $ 200 of $ 300. Maar zakt de goudprijs door de grens van $ 1500, dan is ‘Leiden in last’, aldus Van den Akker. Dan voorspelt hij een snelle val naar $ 1000.”

    Beleggers die nu fysiek goud kopen doen dat waarschijnlijk niet met de gedachte om er snel geld mee te verdienen. In die zin is goud eigenlijk ook helemaal geen belegging! Het is spaargeld, dat als alteatief dient voor spaargeld op de bank of voor als veilig beschouwde staatsobligaties van Duitsland, Nederland, de VS enzovoort. In tegenstelling tot deze papieren activa is goud het enige wat echt bezit is, het geld en alles wat is gebaseerd op geld is in zekere zin illusionair. Of zoals Thomas Jefferson schreef: “Papiergeld is armoede, het is de illusie van geld en niet het geld zelf.” Hij voegde daaraan toe een fel tegenstander te zijn van een centrale bank die in staat is om geld in omloop te brengen en een overheid die in staat is te bepalen wat geld is. Waarvan akte.

    Goud is vooral een verzekering van vermogen

    Goud is vooral een verzekering van vermogen

  • Goud en zilver daily report

     

    Goud noteerde gisteren een winst van 0,34% op $1662,80  per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert goud een verlies van 0,12% op €1254,18 per troy ounce.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Zilver noteerde gisteren een winst van 0,58% op $31,27 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert zilver een winst van 0,19% op €23,59 per troy ounce. 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Goud en zilver behaalden op de laatste dag van de week een bescheiden winst. Over de gehele week gezien weet goud, vooral door de stijging op donderdag, een mooi winst van 1,4% te bereiken. Zilver moet het echter met een wekelijks verlies van 1% doen.

    De winsten van goud en zilver lagen vrijdag in de trend van de inteationale beurzen die vrijwel allemaal een lichte plus noteerden. Beleggers reageerden amper op een tegenvallend economisch groeicijfer uit Amerika en de afwaardering van Spanje door Standard & Poor’s. Doordat de Amerikaanse economie minder hard groeide dan verwacht moest de dollar 0,4% inleveren tegenover de euro. Dit is gunstig voor de prijzen van de edelmetalen uitgedrukt in dollars en verklaart voor een groot deel de winsten van goud en zilver. Uitgedrukt in euro’s zijn de winsten juist weer kleiner.

    Uit het rapport van Casaey Research bleek dat de handel in goud en zilver vrijdag erg licht was. Het netto volume van verhandelde goud en –zilvercontracten bedroeg respectievelijk 88.000 en 17.000. Het feit dat er vrijdag relatief weinig gehandeld is, is de afgelopen weken al langer een trend en een van de redenen dat de goud en –zilverprijs relatief weinig beweging hebben getoond in de afgelopen maand.

    Ten slotte blijkt uit de wekelijkse rondvraag van Kitco dat de respondenten erg positief gestemd zijn wat betreft de goudprijs komende week. Van de 33 participanten reageerden er 26, hiervan zien er 21 de prijs van goud omhoog gaan, 3 naar beneden en 2 zijn neutraal. Technisch support en het feit dat de Fed aankondigde de economie te stimuleren waar nodig, zijn de vooaamste redenen voor het positieve vooruitzicht.

     

  • Helft Amerikanen betaalt geen ‘Federal income tax’

    Een jaar geleden schreef CNN Money al over de enorme bedragen die de Amerikaanse overheid niet ontvangt door de belastingverlagingen. Door gunstige voorwaarden bij het sparen voor een pensioen en door belastingteruggaven op gezondheidszorg en verzekeringen betalen Amerikanen gezamenlijk een paar honderd miljard minder aan belasting aan de IRS. Maar ook kortingen op de 'capital gains tax' (belasting over waardestijging bij verkoop van een belegging) en op de hypotheeklasten dragen flink bij aan de lagere belastingdrk die Amerikanen ervaren.

    In de afgelopen jaren heeft de Amerikaanse overheid het segment van de beroepsbevolking dat effectief geen belastingen betaalt weten te vergroten, door meer kortingen en belastingvoordelen te verstrekken aan grotere groepen mensen. We hebben het dan over belastingvoordelen voor werk, voor het hebben van kinderen en voor een opleiding. Ook de grootschalige belastingverlagingen van de vorige president, George W. Bush, hebben zo hun bijdrage geleverd. Tijdelijke belastingverlagingen die na 2008 werden aangekondigd om de economie te stimuleren (cash for clunkers, starterssubsidies en tal van andere maatregelen die uit het 'stimuleringspakket' kwamen) hebben er ook aan bijgedragen dat Amerikanen minder belasting zijn gaan betalen. Op zich geen verkeerde ontwikkeling, ware het niet dat de overheid er niet in slaat om haar begroting op orde te maken. Naar verwachting zal Amerika voor het derde jaar op rij weer meer dan $1 biljoen tekort komen. Dat geld moet geleend worden en schept vroeg of laat een probleem.

    Ongeveer 46% van de huishoudens

    Het Amerikaanse Tax Policy Center verwacht dat ongeveer 46% van alle huishoudens uiteindelijk geen belasting hoefde te betalen over het jaar 2011. Voor de recessie was dat percentage nog ongeveer 40%, aldus Robert Greenstein van het 'Liberal Center on Budget and Policy Priorities'.

    Vooral de lagere inkomens en de lagere middeninkomens hoeven door de manier waarop de belastingen berekend worden vaak niets te betalen. Een voorbeeldgezin met twee kinderen en een inkomen van minder dan $26.400 per jaar kan in Amerika bijvoorbeeld aanspraak maken op een standaard reductie van $11.600, aangevuld met een vorm van toeslag van $3.700 per persoon in dit huishouden. Daarmee blijft er effectief niets over aan 'federal income tax'. Wel betalen mensen natuurlijk belastingen via andere wegen, zoals de loonbelasting (voor de financiering van de pensioensuitkering), belasting toegevoegde waarde en de belasting op gemaakte rendementen met beleggingen.

    De rekening moet betaald worden

    De Amerikaanse overheid kan haar enorme uitgaven en nog grotere toekomstige verplichtingen voor 'Medicare' en 'Medicaid' alleen nakomen als het iemand bereid kan vinden om de overheid geld voor te schieten. Belasting die niet via de voordeur komt gaat via de achterdeur, via de onzichtbare belasting die we inflatiebelasting kunnen noemen. Doordat de centrale bank in Amerika geld drukt om staatsobligaties te kopen neem de koopkracht van het geld dat al in circulatie is af. Zo kan het lijken alsof de problemen in Amerika minder groot zijn dan in Europa, maar gelukkig wordt in Europa wel de discussie over bezuinigen gevoerd en houdt de ECB haar rug recht door alle verzoeken van geldpersfinanciering binnen de Eurozone naar de prullenbak te verwijzen.

     

  • CISPA wetgeving geaccepteerd door Huis van Afgevaardigden

    De CISPA wetgeving is omstreden, omdat de manier waarop het is opgesteld veel ruimte laat voor vrije interpretatie. Het CISPA wetsvoorstel wordt gebracht als een noodzakelijk middel in de strijd tegen 'cyberterrorisme' en tegen 'hackers' en zou als doel hebben om 'de veiligheid van de Verenigde Staten te garanderen' en het individu (in het bijzonder kinderen) te beschermen. Dat laatste zou betrekking hebben op het blokkeren van websites met 'gevoelige informatie'. Wat ze er niet bij zeggen is dat de overheid met CISPA toegang krijgt tot uw mailverkeer, uw online activiteiten op sociale media, uw zoekopdrachten op het inteet, enzovoort. En dat zonder dat u het weet en met het risico dat u wordt opgepakt voor activiteiten die 'de veiligheid van de Verenigde Staten kunnen ondermijnen'.

    Weerstand

    Het is logisch dat de Amerikaanse bevolking zich verzet tegen deze grandioze inbreuk op de privacy. Door de combinatie van het CISPA wetsvoorstel en de begin dit jaar ondertekende NDAA wetgeving begint het kwartje bij steeds meer mensen te vallen. Voor wie de ontwikkelingen niet gevolgd heeft: de National Defense Authorization Act (NDAA) geeft de Amerikaanse president de bevoegdheid om willekeurige mensen, die volgens bepaalde vage definities een bedreiging vormen voor de staat, te arresteren en zonder mogelijkheid tot een proces voor een onbepaalde tijd op te sluiten. De nieuwe CISPA wetgeving die nu ontwikkeld wordt stelt de Amerikaanse overheidsinstanties in staat om de informatie te bemachtigen die ze nodig hebben om te bepalen welke personen een bedreiging vormen voor de staat.

    De spionageplannen van de Amerikaanse overheid kunnen op veel verzet rekenen, want de Stop Cyber Spying petitie die de CISPA wetgeving een halt toe moet roepen werd al door meer dan 800.000 mensen ondertekend. De ontwikkelingen worden op de voet gevolgd door mensen die vrezen voor hun privacy en vrijheid van meningsuiting. Ook Tim Baers-Lee, één van de grondleggers van het wereldwijde web, heeft zich gemengd in de discussie:

    “[CISPA] is threatening the rights of people in America, and effectively rights everywhere, because what happens in America tends to affect people all over the world“”

    Ook Ron Paul heeft zich fel uitgelaten over CISPA. Hij noemt de CISPA wetgeving dan ook de 'Big Brother Bill', verwijzend naar George Orwell's boek 1984. Er wordt geen toezicht gehouden op wat de overheid precies doet met de informatie, waardoor burgers nooit weten of en in welke mate ze worden afgeluisterd en welke risico's ze daarmee lopen.

    In tegenstelling tot het eerder voorgestelde SOPA (Stop Online Piracy Act) staan veel grote inteetbedrijven wél achter CISPA. Namen als Microsoft, Facebook, AT&T, IBM, Intel, Verizon en dergelijke steunen de nieuwe CISPA wetgeving zoals die is aangenomen door het Huis van Afgevaardigden.

    Uitleg over CISPA

    Ron Paul over de NDAA