Marketupdate

Blog

  • Dagelijkse kost van 4 oktober 2011

    Het EFSF-piramidespel (Alexander Sassen van Elsloo; IEX)

    Roland Koopman: Either way, you are going to pay! (RTL-Z)

    Bestuur Dexia houdt spoedvergadering (RTL-Z)

    ‘België en Frankrijk staan klaar met waarborg voor Dexia’ (trends.be)

    Special Report: A “great haircut” to kick-start growth (Reuters)

  • Amerika voert druk China op over wisselkoers renminbi

    China exporteert veel meer naar Amerika dan Amerika naar China exporteert en dit verschil levert China veel dollars op die door wetgeving bij de Chinese centrale bank terecht komen die op haar beurt die dollars, met name in het verleden, gebruikt om Amerikaanse staatsobligaties op te kopen. Naar schatting heeft China in de afgelopen jaren China ten minste $1.100 miljard geaccumuleerd.

    Op hun beurt is China ontstemd over het monetaire en fiscale beleid van Amerika. Amerika leeft nog steeds op een veel te grote voet en weigeren om fiscaal orde zaken te stellen. De belegde dollars in Amerikaanse staatsobligaties verliezen hun waarde door het gratis-geld-beleid van de Federal Reserve in combinatie met de geldpersfinanciering van Amerikaanse overheidstekorten (QE1, QE2, QE Twist) die tot een relatief steeds lagere wisselkoers van de dollar leiden. Bovendien stelt China dat het sinds 2005 de wisselkoers van de Chinese renminbi met 30% heeft laten stijgen ten opzichte van de dollar.

    Tot voor kort was het vooral het Amerikaanse congres dat met wetgeving kwam om China officieel te bestempelen als “valsspeler” zodat Amerika sancties tegen Chinese bedrijven kan instellen. Omdat de Amerikaanse senaat dergelijke wetgeving niet oveam is de sluimerende onmin over de handelsrelatie tussen China en de Verenigde Staten niet geëscaleerd en bleef het bij een diplomatieke uitwisseling van onvriendelijkheden. Daar lijkt nu verandering in te zijn gekomen omdat niet het Amerikaanse congres voor dergelijke wetgeving heeft gestemd, maar juist de Amerikaanse senaat die het in het verleden liet afweten. Indien ook het Amerikaanse congres de aangenomen wetgeving van de senaat goedkeurt dan is een handelsoorlog tussen de VS en China wederom een stap dichterbij gekomen.
     

    Lees ook:
    China was of trade war if U.S. bill passes (Reuters)
    U.S. senate begins debate on RMB exchange rate (Xinhua)
    China Rips U.S. Senate Vote on Yuan (Wall Street Joual)

  • Correctie goudprijs stuwt Indiase vraag naar goud

     

    “De prijs is gedaald, en de vraag is afgelopen dagen direct omhoog geschoten” zei Bhaskar Bhat, directeur van Titan Industries Ltd, in een interview met Bloomberg. 
     
    De scherpe daling van de goudprijs valt samen met het Indiase feestseizoen en net voor het trouwseizoen. In deze periode is de Indiase vraag naar goud traditioneel groot. Prithviraj Kothari, president van de Bombay Bullion Association, zei in een interview: ”Momenteel koopt iedereen goud, en de vraag van investeerders naar goud is enorm. Voor de prijsdaling waren de winkels leeg, en nu staan er lange rijen om gouden munten en baren te kopen.” Kothari verwacht dat India in de tweede helft van 2011 ongeveer 500 ton goud zal importeren. In de eerste zes maanden werd er volgens Kothari rond de 550 ton goud geïmporteerd. In 2010 importeerde India de recordhoeveelheid van 963.1 ton goud.
     
    Bron:

  • Fiat geld

     

    Vele redenen zijn genoemd om de groeiende verschillen te verklaren maar weinigen beseffen dat de verschillen het onvermijdelijke gevolg zijn van ons monetaire systeem en de manier waarop krediet wordt verstrekt. De volgende animatie laat helder zien hoe het geld door het monetaire systeem tussen arm en rijk wordt verdeeld. 
     

  • Speculatieve long posities goud en zilver naar niveau maart 2009

     

     
     Ook de Chinese tegenhanger van de CME, de Shanghai Gold Exchange, verhoogde de verplichte “margin”. Logisch gevolg hiervan was de scherpe daling in de netto non-commerciële speculatieve long posities in goud- en zilvercontracten. De sterke daling is op de onderstaande grafiek te zien. De speculatieve long posities zijn de zuiverste uiting van het sentiment van speculanten op de goud- en zilvermarkt.
     
     
    De daling van 22.278 goud- en 7.113 zilvercontracten naar het niveau van respectievelijk 127.801 en 15.425 contracten bracht de long posities op de COMEX naar het laagste punt sinds maart 2009. Opvallend is dat de netto positie in zilvercontracten momenteel de helft bedraagt van waar het op 31 december 2010 stond, terwijl de zilverprijs hetzelfde is. De netto long positie van goudcontracten is 56% van de positie van een jaar eerder, terwijl de goudprijs in die periode met meer dan 15% is gestegen.
     
    De daling in de netto long posities in goud- en zilvercontracten was verwacht, en is  positief voor de goud- en zilvermarkt. Het betekent namelijk dat de zwakke spelers van het toneel zijn verdwenen en dat de sterkere de prijzen op pijl houden. Dit is slecht nieuws voor de CME aangezien ze de markt steeds minder kunnen beïnvloeden door middel van verhogen van de “margin” op de goud- en zilvercontracten. 
     
    Bron:

  • Hoe banken honger veroorzaken…

    Voor speculanten kunnen deze schommelingen leiden tot enorme winsten. De hoge voedselprijzen zorgen er echter wereldwijd voor dat miljoenen mensen honger leiden en nog meer mensen de armoede in worden gejaagd. De volgende infographic laat zien welke gevolgen het gokken op voedselprijzen met zich mee brengt.    

     

  • Griekse overheidsbegroting wederom niet op orde

    De Griekse overheid geeft nog altijd steeds meer geld uit dan er binnenkomt en omdat de begrotingstekorten gefinancierd moeten worden met geleend geld blijft de Griekse staatsschuld toenemen. Het hardnekkige probleem waarmee Griekenland geconfronteerd wordt is dat de economie blijft krimpen. In 2011 krimpt de Griekse economie met maar liefst 5,5%. Hierdoor nemen de staatsschuld en het begrotingstekort als percentage van het BBP toe. Die krimp wordt versterkt door de draconische bezuinigingen en nieuwe belastingen die meer overheidsinkomsten moeten genereren.

    Zondag besloot de Griekse regering van premier Papandreou om nog eens €6,6 miljard te bezuinigen in ruil voor de noodsteun van het IMF en de EU. Voor 30.000 Griekse ambtenaren betekenen de nieuwe bezuinigingen dat er gekort wordt op hun salaris en dat zij na een jaar op zoek moeten naar nieuw werk. Die salarisverlaging is niet mis want deze 30.000 ambtenaren krijgen na dit besluit nog maar 60% van hun salaris uitbetaald.

    De troika van het IMF, EU en officials van de ECB die toezien op de Griekse hervormingen en beslissen over het verstrekken van de noodleningen zullen zich buigen over Griekse situatie. Indien Griekenland geen beschikking krijgt over de volgende tranche van €8 miljard uit het ingestelde noodfonds dan zal Griekenland in een acuut faillissement terecht komen.

    Dat er op Griekse staatsobligaties afgeboekt moet worden is voor alle betrokken partijen duidelijk. De Griekse staatsschuld stijgt volgend jaar naar 173% van het Griekse BBP. Maar hoeveel er afgeboekt moet worden valt te bezien. De in juli voorgestelde vrijwillige afschrijving door Europese banken van 21% op Griekse staatsobligaties blijkt na nog geen drie maanden ruimschoots onvoldoende te zijn maar zolang het IMF en de EU Griekenland blijven steunen met miljarden wordt de noodzaak tot grotere afschrijvingen bij Europese banken uitgesteld.

  • Demonstraties op Wall Street

    Demonstraties op Wall Street

    Beelden van demonstraties die we de laatste tijd vooral zagen in Griekenland, Spanje, en Portugal beginnen zich nu ook te ontwikkelen in de VS. Steeds meer Amerikanen verliezen het vertrouwen in de overheid, dat er maar niet in slaagt om de echte problemen op te lossen. Men is er steeds meer van doordrongen dat de echte macht niet in het Washington ligt, maar in het zakendistrict van New York. De grote zakenbanken hebben het meest geprofiteerd van de 'goede jaren', waarin huizenprijzen door een veel te lage rente en een faciliterende overheid meerdere malen over de kop gingen.

    De illusie van welvaart die werd gecreeerd door de stijgende huizenprijzen moedigde de Amerikanen aan om nog meer te lenen en te speculeren met vastgoed. De gevolgen zijn bekend: sinds 2008 hebben veel Amerikanen hun huis verloren omdat ze de hypotheeklasten niet konden opbrengen, is de werkloosheid flink gestegen en zijn veel (vooral kleine) bedrijven kopje onder gegaan. Toch zijn de bankiers en bijzonder goed vanaf gekomen, want dankzij ingrijpen van de overheid en de Federal Reserve zijn ze nog steeds in staat om recordwinsten te produceren. De extreem lage rente maakt het voor banken nu erg eenvoudig om met weinig risico toch veel winst binnen te halen, bijvoorbeeld via de markt voor staatsobligaties.

    De ongelijke verdeling van de welvaart in de VS begint inmiddels krankzinnige proporties begint aan te nemen. Zo heeft de rijkste 1% van de bevolking 38% van alle financiele activa in handen, terwijl de onderste 40% slechts 0,3% van de taart hebben om te verdelen. Statistieken over de werkloosheid bieden ook alle reden tot demonstraties, want nooit eerder waren Amerikanen gemiddeld langer werkloos dan nu. Het verhaal over het economische herstel en de zogeheten 'lichtpuntjes' die de Amerikaanse overheid de wereld probeert aan te praten wordt volledig ontkracht door de cijfers. Inmiddels zit een werkloze Amerikaan gemiddeld ruim 37 weken zonder werk, waarbij onderstaande grafiek ons geen enkel aanknopingspunt geeft om te denken dat het binnenkort beter zal gaan.

    De protesten op Wall Street zijn slechts het begin, maar laten wel een significanten ontwikkeling zien. De Amerikanen geloven het verhaal van een economisch herstel niet en richten nu hun pijlen op de werkelijke oorzaken van de crisis, namelijk het oneerlijke geldsysteem dat via de Federal Reserve vooamelijk de belangen van de bankiers, de overheid en de grote bedrijven dient. En dan moeten we ons bedenken dat Amerika nog steeds geen zware bezuinigingen wil doorvoeren, zoals dat nu gebeurt in de zwakkere Europese landen. Als dat er nog eens bij zou komen zouden de protesten flink aan kracht kunnen winnen en is de problematiek in Griekenland opeens niet zo belangrijk meer.

    De motivatie van de demonstranten laat echter ook zien dat er nog veel onwetendheid is. Zo roepen ze de overheid op om in te grijpen tegen de bankiers en grote bedrijven die geen last lijken te hebben van de crisis, terwijl het diezelfde overheid is die deze partijen heeft geholpen onder Bush én Obama. Sterker nog, de mensen rondom Obama zijn voor een groot deel afkomstig van de grote zakenbanken als JP Morgan, Goldman Sachs en Citigroup. De roep van de demonstranten om een nog sterkere overheid die de welvaart eerlijker moet verdelen druist in tegen de gedrachte van vrijheid en kapitalisme, de waardes die Amerika groot en machtig hebben gemaakt.

    Concluderend kunnen we stellen dat de demonstranten de beste bedoeling hebben, maar dat ze naast de nodige hoeveelheid lawaai en overlast nog niet echt een vuist kunnen maken. Daarvoor zijn er onder de demonstranten nog te veel verschillende meningen en gedachten over hoe de crisis opgelost moet worden en welke rol de overheid en de centrale bank hierin speelt.

    Enkele fragmenten van de protesten op Wall Street:

  • Gebruik van depositofaciliteit ECB blijft stijgen

    Tot voor de kredietcrisis werd de depositofaciliteit alleen gebruikt als een bank voor korte termijn in het bezit was van een liquiditeitsoverschot. Wanneer een bank voor een langere periode in het bezit is van een overschot dan wordt dat normaliter uitgezet in de markt omdat de depositorente van de ECB lager is dan de marktrente. Door de enorme onrust op de financiële markten zijn banken echter huiverig om geld uit te lenen en zetten het liever weg bij de depositofaciliteit van de ECB. Tussen afgelopen vrijdag en maandag steeg het bedrag dat is weggezet bij de depositofaciliteit met €10 miljard en over de afgelopen maand steeg het gebruik van de faciliteit met €118 miljard. Hiermee is het gebruik van de depositofaciliteit op het hoogste niveau gekomen sinds augustus 2010. 
    Niet alleen door de sterke groei van het gebruik van de depositofaciliteit blijkt dat de liquiditeit in de kredietmarkt opdroogt. Ook de LIBOR-rente stijgt al bijna 40 achtereenvolgende dagen. De LIBOR-rente (de rente op inteationale interbancaire leenmarkt) is de basisprijs 
    voor geld die in totaal voor zo’n $350 biljoen aan uitstaande contracten beïnvloedt. Uit de stijging van de LIBOR-rente valt op te maken dat banken elkaar een hogere risicopremie rekenen en dat duidt op een gebrek aan vertrouwen. 
    Bronnen:

    “Europe Facts, Not Fiction: Usage Of ECB Deposit Facility Goes Parabolic, Sov CDS Wider Across The Board”

    “European Scramble To ECB Safety At Highest In Over A Year As ECB Deposits Surge To €167 Billion”
    http://www.zerohedge.com/news/european-scramble-ecb-safety-highest-over-year-ecb-deposits-surge-%E2%82%AC167-billion

  • Interview met Alasdair Macleod

    Zij stellen dat het huidige monetaire systeem door het ontbreken van restricties op de groei van de geldhoeveelheid tot cumulatieve inflatie leidt. Deze inflatie zorgt ervoor dat sparen ontmoedigd wordt en betekent tevens dat de koopkracht van de spaarders wordt uitgehold.
    Volgens Turk en Macleod was dit voor de Eerste Wereld Oorlog niet het geval. De wereld maakte toen gebruik van de goudstandaard en had in deze periode te maken met deflatie. Tegenwoordig proberen overheden en centrale banken deflatie (koopkrachtstijging per eenheid valuta) ten koste van alles te vermijden omdat deflatie er voor zorgt dat de enorme schuldenbergen duurder worden om af te lossen. Deflatie (in de zin van prijsdepreciatie van goederen en diensten) weerspiegelde voor de Eerste Wereld Oorlog juist technologische verbeteringen en een verhoging van de productiviteit. Hierdoor daalden prijzen en steeg de koopkracht juist ondanks dat nominale inkomens constant bleven.
    Tegenwoordig beheersen overheden en centrale banken de economie. De conjunctuurgolven worden versterkt door het krediet (een vorm van “monetaire inflatie”) dat voor de ingrepen van deze overheden en centrale banken wordt gebruikt. De uitholling van de koopkracht die het gevolg is van deze oneindige groei van krediet heeft ervoor gezorgd dat men steeds afhankelijker wordt van overheden, die op hun beurt te maken krijgen met groeiende lasten. Volgens Turk is een goudstandaard de oplossing voor de schreefgroei in het huidige monetaire systeem. Hij denkt echter dat dit er niet van zal komen omdat de politieke wil ontbreekt om rigoureuze maatregelen te nemen.

     

  • Hoe de Pan-Asian Gold Exchange de papieren goudmarkt op zijn kop kan zetten

    Deze markt biedt momenteel al termijncontracten van 10 ounce goud aan op de binnenlandse markt.
    Chinezen kunnen via het internet en PAGE goud kopen. Die termijncontracten zijn 1:1 gedekt door
    fysiek goud. Alle uitstaande contracten worden dus gedekt met goud in de kluis van PAGE.
    Naast deze kleine 10 ounce goudcontracten voor de interne markt is PAGE aan het werk met een veel
    belangrijker project. PAGE is namelijk bezig met het opzetten van een internationale markt voor
    verhandelbare termijncontracten goud die de concurrentie aan moet gaan met de COMEX en de LBMA.
    Alle verhandelde termijncontracten via PAGE zullen dus gedekt worden met fysiek goud en dat is op
    de COMEX en LBMA niet het geval. Anders gezegd, indien alle uitstaande termijncontracten of aan de
    COMEX of LBMA worden ingediend voor fysieke levering dan is er veel te weinig fysiek voorradig om
    aan die vraag te voldoen; daarom wordt ook wel gesproken van een papierenprijs voor goud.
    Op dit moment wordt de termijnhandel gedomineerd door grote bullion banken die ervan worden
    beschuldigd dat zij hun posities in de termijnmarkten gebruiken om een prijs tot stand te laten komen
    die zij zelf wenselijk vinden. Zij manipuleren de prijsvorming om daaraan te verdienen. De spotprijs
    die de termijnmarkt oplevert, wordt gebruikt in de hele wereld als basisprijs voor de aan- en verkoop
    van fysiek goud. De manier waarop de prijs van fysiek goud tot stand komt is een twijfelachtig proces
    waarbij de grote zakenbanken aan de touwtjes trekken en waar partijen als de CME Group met
    margeverplichtingen de goudprijs in een bepaalde richting kunnen bewegen. En dat is doorgaans naar
    beneden. Om een einde te maken aan dit systeem komt PAGE later dit jaar met termijncontracten van
    90-dagen die bovendien genoteerd worden in de Chinese Renminbi. Wereldwijd kunnen beleggers
    deze termijncontracten die volledig (dus 1:1) gedekt worden met fysiek goud kopen en verkopen.
    Hierdoor krijgt het prijsmechanisme een fysiek karakter omdat het termijncontract een garantie biedt
    op de levering van fysiek goud bij het aflopen van het contract.
    PAGE biedt dus binnenkort wereldwijd beleggers termijncontracten aan die veel betere voorwaarden
    bieden (de 1:1 allocatie) en gaat daarmee de concurrentiestrijd met de COMEX en LBMA aan. De
    verwachting is dat PAGE op twee manieren een belangrijk verschil gaat maken ten opzichte van hoe
    het er nu aan toe gaat. Ten eerste zal een deel van de investeerders hun termijncontracten goud
    overzetten van de bestaande termijnmarkten naar de termijncontracten op PAGE en daarmee onttrekt
    PAGE handelsvolume aan de COMEX en LBMA. Bovendien zal vanwege de garantie op de 1:1 dekking
    van fysiek goud voor een 90-dagen durend termijncontract, fysiek goud onttrekken aan de andere
    termijnmarkten. PAGE bindt als het ware de concurrentiestrijd aan op kwaliteit in plaats van de
    papieren kwantiteit van de COMEX en LBMA.
    De betekenis van deze ontwikkeling komt er in het kort op neer dat er een tweede goudprijs kan  gaan
    ontstaan. Enerzijds is er dan de papieren goudprijs aan de COMEX en LBMA en de fysieke goudprijs
    aan PAGE. De vraag is vervolgens welke prijs als leidraad wordt genomen als de spotprijs van kleine
    beleggers in fysiek goud: de papieren prijs of de fysieke prijs? Indien er aan de PAGE een hogere prijs
    tot stand komt, dan is het logisch dat het fysieke goud die partijen willen verkopen daar heen brengen
    omdat er een hogere prijs verkregen wordt. Tegelijkertijd betekent dit dat termijncontracten goud bij
    voorkeur tegen die lagere prijs gekocht worden via de COMEX of LBMA en ingediend worden voor
    fysieke levering. Immers, men kan het fysieke goud duurder verkopen in China. Uiteraard zijn daar
    kosten aan verbonden (denk alleen aan het transport) maar daar zijn additionele mechanisme’s voor
    te bedenken (zoals aangesloten kluizen in Zwitserland). Met andere woorden, PAGE zou wel eens de
    papieren markt voor goud kunnen gaan breken.
    Een belangrijk punt is de volledige steun van de Chinese overheid en de notering van de
    termijncontracten in Renminbi. China zet hiermee een belangrijke stap om de Chinese munt een
    grotere rol te geven in het internationale geldsysteem omdat in potentie de Renminbi de valuta wordt
    om aan goud te komen. Zeker wanneer de COMEX en de LBMA (en het hele westerse financiële
    systeem) in de problemen raakt. Deze ontwikkeling kan wel eens een opstapje betekenen naar het
    creëren van een tweede wereldreservemunt die door investeerders of landen gebruikt kan worden bij
    internationale transacties. Het is bijzonder belangrijke ontwikkeling en we zullen dit nauwlettend in de
    peiling houden..
    Meer weten over de ontwikkelingen omtrent PAGE? Bekijk het hele interview van James Turk met Ned Naylor-Leyland.