Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Jeugdwerkloosheid Italië en Portugal loopt ook snel op

    Onderstaande grafiek, samengesteld door Zero Hedge, hebben we al eens eerder laten zien op Marketupdate. Deze geactualiseerde versie laat de meest recente cijfers van de jeugdwerkloosheid zien in verschillende Europese landen, inclusief Groot-Brittannië en het gemiddelde niveau in de Eurozone. De grafiek laat zien dat de jeugdwerkloosheid (jongeren onder de 25 jaar) in Spanje en Griekenland al boven de 50% ligt. Meer zorgwekkend is de ontwikkeling, want ook deze versie met de meest actuele data geeft geen vooruitzicht op economisch herstel. In Portugal ligt de jeugdwerkloosheid ook al op 35%, maar sinds kort is ook de arbeidsmarkt in Italië dramatisch verslechterd. Daar is de jeugdwerkloosheid nu ook naar 35% gestegen, een verdrievoudiging ten opzichte van de periode van 1999 tot en met 2002.

    De snel oplopende jeugdwerkloosheid in de verschillende Eurolanden laat ook het gemiddelde stijgen, want dat ligt nu voor het eerst sinds 1994 weer boven de 22%. En toen waren de werkloosheidspercentages in Spanje, Griekenland, Portugal én Italië lager dan nu het geval is. Alleen Duitsland doet het nog vrij goed, met een jeugdwerkloosheid van minder dan 10% en een dalende trend die al in 2010 ingezet is.

    Muntunie

    Van de verwachting dat economische verschillen juist kleiner zouden worden door de Europese integratie is niet veel meer over, zoals ook onderstaande grafiek laat zien. Maar daarbij moet wel in het achterhoofd worden gehouden dat de Europese muntunie heeft gezorgd voor de eenheid die zo belangrijk is. Europese landen zijn tot elkaar veroordeeld en hebben niet de mogelijkheid om te vluchten in devaluaties of protectionistische maatregelen om hun eigen economie ten koste van buurlanden te stimuleren. Zonder een gemeenschappelijke munt en een ECB zouden sommige landen in Europa hun valuta al lang gedevalueerd hebben, wat ook weer devaluaties in andere landen zou kunnen uitlokken. Dergelijk populistische beleid zou de Europese economie vooral veel schade toebrengen en de verhoudingen tussen landen op scherp zetten.

    De geschiedenis heeft al eens uitgewezen waar valuta- en handelsoorlogen toe kunnen leiden. De zwakke positie waarin Europese landen zich nu bevinden kan over een aantal jaar juist ons sterkste punt blijken te zijn. De zeer hoge werkloosheidscijfers passen meer bij een depressie dan een recessie, maar het alteatief van nog meer schulden stapelen en de geldpers aanzetten levert zo mogelijk een nog slechter toekomstbeeld op.

    Jeugdwerkloosheid in verschillende Europese landen, klik voor een grotere afbeelding (Bron: Zero Hedge)

  • Beleggers ontdekken verschil tussen fysiek goud en ‘papiergoud’

    Op Azizonomics verscheen een nieuw artikel waarin de omvang van de 'papieren' goudmarkt wordt vergeleken met de fysieke goudmarkt. Op basis van data van het World Gold Council werden de volgende grafieken opgebouwd, die laten zien hoeveel vermogen beleggers hebben verhandeld in de verschillende goud-ETF's en in fysiek goud (baren en munten). Van 2008 naar 2009 was er een grote instroom van vermogen richting de goud-ETF's, maar bleef de handel in fysiek goud in omvang vrijwel gelijk. Azizonomics legt het als volgt uit: [dikgedrukt is nadruk redactie]

    A whole swathe of those were from people wanting to invest in exchange traded funds (ETFs). I always and without exception slammed the notion of a gold ETF as being outstandingly awful, and solely for investors who didn’t really understand the mode case for gold  — those who believed that gold was a “commodity” with the potential to “do well” in the coming years. People who wanted to push dollars in, and get more dollars out some years later.

    Veel beleggers stapten dus in omdat ze de verwachting koesterden dat de goudprijs zou gaan stijgen, maar waren alleen uit op het maken van koersrendement. Deze beleggers verdiepten zich hoogstwaarschijnlijk niet in de bijzondere eigenschappen van goud in ons financiële stelsel, maar beschouwden het vooral als zomaar een grondstof die het in de komende jaren goed zou doen. Deze beleggers stapten in met het doel om een koerswinst te maken en dat te verzilveren in euro's, dollars, etc.

    Van ETF naar fysiek goud

    In 2009 begon een verschuiving plaats te vinden in de markt. Van 2009 tot en met 2011 halveerde de handel in de goud-ETF's, terwijl de bedragen die verhandeld werden in fysiek goud juist enorm stegen en ongeveer drie keer over de kop gingen. Beleggers stapten blijkbaar steeds vaker over van goud-ETF's naar fysiek goud, als gevolg van de bewustwording van het tegenpartij risico in de goud-ETF's. Was de handel in goud-ETF's in 2009 nog vrij groot ten opzichte van de fysieke goudmarkt (~80%), in de jaren daaa zakte dit percentage flink weg. In 2011 waren de goud-ETF's nog maar ongeveer 1/10 van het volume dat in de fysieke goudmarkt verhandeld werd.

    In het artikel op Azizonomics wordt de nadruk gelegd op een belangrijke verschuiving die gaande is in de goudmarkt, de verschuiving van goudbeleggingen in de vorm van contracten en beloftes naar belegging in het metaal zelf. Steeds meer beleggers komen tot de ontdekking dat goud bescherming biedt tegen valuta en dat het daarom een alteatief is voor deze valuta. Het is boven alles een spaarmiddel, dat juist aantrekkelijk is door de intrinsieke waarde die goud heeft. Anders dan een goud-ETF kent fysiek goud in de hand geen afhankelijkheid van de prestaties van een tegenpartij, een verschil dat steeds meer gewaardeerd zal worden in deze valutacrisis. Als voorbeeld noemen we het faillisement van MF Global, een grote Amerikaanse broker die transacties uitvoerde voor haar klanten. Toen dit bedrijf door ongedekte speculatie op eigen rekening ten onder ging verdwenen ook spaargelden en fysiek goud en zilver van klanten dat beheerd werd door MF Global.

    De omvang van de 'papieren' goudmarkt ten opzichte van de fysieke goudmarkt is sinds 2009 gekrompen

    Het artikel op Azizonomics maakt duidelijk dat de waarde van een belofte zo goed is als de persoon of instantie die de belofte maakt. De waarde van valuta wordt gegarandeerd door overheden en centrale banken, maar ook die kunnen hun geloofwaardigheid en kredietwaardigheid verliezen. Steeds meer beleggers, maar ook centrale banken, beseffen dat goud de ultieme bescherming is tegen valuta, anders dan een belegging die in een korte tijd koersrendement moet geven in euro's, dollars of andere valuta. Zhang Jianhua van de People's Bank of China vatte het al eens goed samen. Die verklaarde tegenover Forbes het volgende: ''No asset is safe now. The only choice to hedge risks is to hold hard currency — gold.''

  • Artikel over goud uit het Financieel Dagblad (met commentaar!)

    Ook wij kunnen een flinke daling van de goudprijs niet uitsluiten, maar de argumentatie die in het artikel op het FD wordt gegeven raakt naar mijn mening kant nog wal. De aanname dat de goudprijs zich goed leent voor technische analyse is op zich al een opmerkelijke constatering, maar ook de stellingname van  Roelof-Jan van den Akker dat je juist géén goud wilt hebben roept om een passend antwoord. Ik voelde vanmiddag de noodzaak om op deze column te reageren. Hieronder leest u de volledige column schuingedrukt, met tussendoor mijn commentaar.

    ”Na een rally van tien jaar is het wachten op een afstraffing van de goudprijs

    Column verschenen op FD op 27 april 2012

    Sinds de piek vorig jaar van $ 1900 dollar per troy ounce lijkt de goudprijs in rustiger vaarwater beland. De laatste zes maanden schommelt die tussen de $ 1600 en $ 1800. Over de laatste tien jaar toont de grafiek echter een vrijwel ononderbroken stijgende lijn. In die periode is de goudprijs een keer of zeven over de kop gegaan. En nog steeds kopen handelaartjes gouden sieraden op en wakkeren goeroes de goudkoorts van beleggers aan. Hoe lang kan dat nog doorgaan?
    Nog even, zegt technisch analist Roelof-Jan van den Akker van ING. Maar binnen afzienbare tijd volgt de grote klap.    ”

    Goud is nog nooit waardeloos geworden, ongedekt papiergeld daarentegen wel. Heel vaak zelfs. Mensen beginnen nu pas te ontdekken dat ze bedrogen worden door het geldsysteem, dat er steeds meer geld in circulatie is en dat de waarde ervan jaar op jaar snel minder wordt. Er is een groeiende behoefte om uit het papiergeld te stappen, dat vermogen gaat richting goud.

    ”De eerstkomende tijd zitten beleggers nog goed met het edelmetaal, voorziet ook goudspecialist Ron Schouten van Deutsche Bank. Hij beschouwt de huidige, wat lagere prijs als een prima instapniveau. ‘Economisch zijn er nog zo veel onzekerheden, we hebben echt nog wel even te gaan voordat het herstel overtuigend inzet.’”

    Beleggers die fysiek goud kopen doen dat als het goed is niet om te speculeren op prijsbewegingen, daarvoor hebben we papieren instrumenten als goudcertificaten, opties, exchange-traded funds en degelijke. Daar vindt de trading plaats, de kopers van fysiek goud bergen dat op en zullen het voorlopig niet van de hand doen. Het hebben van goud is belangrijker dan de prijs. Natuurlijk betalen we het liefst zo min mogelijk, ook voor goud. Een periode van zwakte is daarmee een uitstekend moment om te kopen. Als de hectiek losbarst wil je er zeker van zijn dat je fysiek goud hebt.

    ”En zo lang de onzekerheid regeert, vlucht de belegger naar goud. De handelaar merkt het aan zijn eigen klanten, die het laatste jaar steeds vaker kiezen voor een ‘segregated account’ — een goudrekening waar 100% ­fysiek goud tegenover staat. ‘Vooral het omvallen van banken heeft beleggers zo nerveus gemaakt dat zij hun goud op elk ­moment willen kunnen opvragen’, aldus Schouten.”

    Deze zorg is niet onterecht als je weet dat er binnen het banksysteem een veelvoud aan geld gecreeerd kan worden via het fractionele systeem. Wanneer een bank 90% van het spaargeld kan uitlenen lokt dat een totale leverage uit binnen het hele banksysteem van een factor 10. Het spaargeld op de bank ligt er niet, het is ingevoerd in een computer als zijnde een verplichting van de bank aan jou om dat geld om verzoek te kunnen geven. De bank betaalt je een risicopremie, dat is de rente. Dat risico is levensgroot, want iedereen weet dat een bank nooit in staat is om al het geld terug te betalen, zonder extee hulp van een centrale bank of andere banken. Het hele geldsysteem is per definitie insolvabel. Mensen die dat snappen kopen nu fysiek goud of goud op een segregated account (de eerstgenoemdeheeft de voorkeur). Mensen die denken dat goud een bubbel is zijn de mensen die goud willen traden en die dat doen via digitale en papieren beleggingsinstrumenten van een bank.

    ”Een andere trend is dat klanten vragen om kleinere coupures, bijvoorbeeld gouden munten. ‘Deze mensen zien het echt somber in, en hopen hiermee in de toekomst te kunnen betalen als het echt misgaat.’”

    Het is populair om de goudbelegger belachelijk te maken. Maar hij weet dat goud altijd waarde heeft en dat goud het ultieme spaarmiddel is dat niet verwoest kan worden. Goud is zo waardevol dat het zelden te gebruiken is in het betalingsverkeer. Het is een appeltje voor de dorst, de reserve die mensen kunnen aanspreken om grote aankopen te doen. Het spreekwoord luidt niet voor niets: spreken is zilver, zwijgen is goud. Van de edelmetalen is zilver te gebruiken in het alledaagse betalingsverkeer, terwijl goud zal worden opgeslagen en uitsluitend als spaarmiddel dient. Goud heeft de bijzondere eigenschap dat het in een vaste hoeveelheid aanwezig is in de aardbodem en dat het niet onderhevig is aan verval of afbraak. Het goud is er altijd en wordt niet opgemaakt, waardoor het aanbod zeer stabiel is. Daarmee is ook de waarde van goud uitermate stabiel. Mensen die nu goud kopen zijn er zeker van dat er over tien jaar niet opeens 2x zoveel goud in de wereld is. Van papiergeld kan dat niet gezegd worden. Dat het goud in munten wordt geslagen heeft vooral een symbolische functie, de kans dat iemand er daadwerkelijk mee gaat betalen is klein.

    De prijsontwikkeling van goud deint mee met het marktsentiment. Zo suggereerde de voorzitter van de Amerikaanse centrale bank Ben Beanke onlangs toch weer meer geld in de economie te gaan pompen, en prompt steeg de goudprijs een procentpunt. Meer dollars in de markt betekent een lagere rente en hogere inflatie, is de redenering — dan maar liever investeren in het waardevast geachte goud.

    Meer dollars in de economie zorgt ervoor dat de waarde van elke dollar minder wordt. De goudprijs is in die zin een barometer. Gaat het slecht met een valuta, dan stijgt de goudprijs. Over de afgelopen veertig jaar zijn vrijwel alle prijzen gestegen, van vastgoed, aandelen, grond, grondstoffen enzovoort. Naar verhouding zijn goud en zilver dan nog relatief goedkoop tegen de huidige koersen. De stijging van de prijzen staat bijna in 1 op 1 verband met de toegenomen geldhoeveelheid.

    ”Maar is goud wel zo waardevast? Juist omdat de prijsontwikkeling zo sterk afhankelijk is van de luimen van beleggers, is het edelmetaal volgens Van den Akker uiterst geschikt om technische analyse op los te laten. Idee daarbij is dat het kuddegedrag van beleggers tot terugkerende koerspatronen leidt, die de technisch analist vervolgens extrapoleert naar de toekomst. Deze exercitie stemt Van den Akker niet vrolijk. De vorige goudbubbel vormde zich tussen 1976 en 1980. Toen stoomde de goudprijs even hard op als het afgelopen decennium, om de jaren daaa keihard te worden afgestraft. Van den Akker ziet meer technische signalen die erop wijzen dat het feest over een paar jaar voorbij is. De terugval zal volgens hem heel plotseling zijn. ‘Dat is het karakter van grondstoffenprijzen: of ze schieten omhoog of ze imploderen.’”

    De goudmarkt wordt gemanipuleerd, zoals Alan Greenspan en vele anderen al eens gesuggereerd hebben. Dat gebeurt tot op de dag van vandaag, waarvan het bewijs wordt verzameld door de Gold Anti-trust Action Committee (GATA). Er is onderzoek gedaan naar de dagelijkse koersbeweging van goud en daaruit kwam een opmerkelijk resultaat naa voren. In de bullmarkt van de afgelopen tien jaar was het mogelijk om driekwart van de vermogen te verliezen door goud te kopen bij het openen van de Amerikaanse handel en te verkopen bij het sluiten van de Amerikaanse handel (exclusief commissies en transactiekosten, puur de spotprijs). Hoe kan de goudprijs in de Amerikaanse handel stelselmatig dalen, terwijl de goudprijs over de afgelopen tien jaar bijna 6x over de kop is gegaan? Een gemanipuleerde markt maakt technische analyse onmogelijk.

    ”Analisten die zich buigen over de ‘fundamentals’, zoals Schouten, wijzen op ondersteuning van de goudprijs doordat centrale banken de laatste jaren per saldo meer kopen dan verkopen. Vooral opkomende landen willen zo hun reserves — nu veelal dollarbeleggingen — beter spreiden. Maar volgens technisch analist Van den Akker is dit eerder een sein om uit te stappen. Want als het om de ontwikkeling van de goudprijs gaat, is het beoordelingsvermogen van de centrale banken in het verleden verre van feilloos gebleken, stelt hij. In 1997 bereikte de goudprijs het laagste punt sinds 1976 op ongeveer $ 250. Rond diezelfde tijd begonnen centrale banken massaal hun goudreserves te verkopen.”

    Centrale bankiers zijn niet dom en weten ook wel dat goud de ultieme reserve is. Anticiperend op het ineenstorten van de Amerikaanse dollar willen Europese landen en opkomende markten (BRIC) diversificeren van de Amerikaanse dollar. Ze kopen steeds meer goud, zodat ze een reserve in bezit hebben die altijd te verhandelen is. De verkopen van goud door centrale banken voor 2000 waren bedoel om, zoals ik eerder al schreef, de goudprijs verder omlaag te drukken. Dit werd met opzet gedaan om de Amerikaanse dollar te ondersteunen. Een hogere goudprijs schept twijfels over de waarde van het papiergeld.

    ”‘Nogal een ongelukkig moment’, zegt Van den Akker. Verkopen op het dieptepunt, kopen op het hoogtepunt — het zijn klassieke patronen, die zich ook op dit moment weer voordoen. ‘Nu de goudprijs door het dak gaat, is de stemming: dat móét je hebben. Terwijl je goud juist absoluut niet moet hebben.’”

    Onwetende beleggers kopen vaak op de top en verkopen op de bodem, maar de stellingname dat deze bullmarkt in goud te vergelijken is met die van 1974-1980 gaat niet op. Vergeleken met 1980 liggen de machtsverhoudingen in de wereld nu totaal anders. Amerika is minder dominant geworden, ondanks de oorlogen die ze voeren in het Midden-Oosten. Amerika heeft een ongekend grote schuldenberg kunnen stapelen, een schuld die nooit meer afbetaald zal worden met de fictieve koopkracht die het nu zou hebben. In tegenstelling tot in 1980 zal de goudprijs nu niet meer bepaald worden door de handel in Londen en New York, maar zullen er miljoenen participanten zijn in de goudmarkt over de hele wereld. Landen als China, India en Rusland hebben belangstelling voor goud en ook de bevolking in die landen weet de goud beter op waarde te schatten.

    Goud moet je hebben als verzekering tegen een valutacrisis. Wie de geschiedenis erop naleest komt talloze voorbeelden tegen van hyperinflatie. Datzelfde staat Amerika te wachten, want ze hebben geen controle meer over de eigen valuta. Als de Federal Reserve stopt met monetair verruimen komt er een knellende deflatie, aangevuld met ondraaglijk hoge rentelasten voor burgers, bedrijven en de overheid. Beanke kan alleen maar kiezen voor de vlucht naar voren, door nog meer geld te drukken. De dollar is niet gekoppeld aan goud en veel dollarreserves liggen in het buitenland opgestapeld. Daardoor heeft Amerika geen controle over haar eigen munt. Besluiten landen als China en Japan massaal hun dollarreserves te dumpen voor iets anders, dan geeft dat een enorme prijsinflatie in de VS.

    Goud is de ultieme verzekering die bescherming biedt tegen de waardeveietiging van geld. Keer op keer zijn mensen bedrogen en bestolen door het uit elkaar vallen van het geldsysteem, een proces dat vaak gepaard gaat met sociale onrust, chaos en schaarste aan producten. Goud in de handen van de mensen maakt ze minder kwetsbaar voor het risico dat ze hebben uitstaan in beloftes. Aandelen, obligaties en geld an sich zijn immers allemaal beloftes. Of deze beloftes nagekomen worden in crisistijd is nog maar zeer de vraag. Fysiek goud kent geen risico van een tegenpartij en heeft daarom waarde.

    ”Dan heeft hij het wel over de langere termijn, want tot ongeveer halverwege volgend jaar kan de belegger nog wel ritjes maken van $ 200 of $ 300. Maar zakt de goudprijs door de grens van $ 1500, dan is ‘Leiden in last’, aldus Van den Akker. Dan voorspelt hij een snelle val naar $ 1000.”

    Beleggers die nu fysiek goud kopen doen dat waarschijnlijk niet met de gedachte om er snel geld mee te verdienen. In die zin is goud eigenlijk ook helemaal geen belegging! Het is spaargeld, dat als alteatief dient voor spaargeld op de bank of voor als veilig beschouwde staatsobligaties van Duitsland, Nederland, de VS enzovoort. In tegenstelling tot deze papieren activa is goud het enige wat echt bezit is, het geld en alles wat is gebaseerd op geld is in zekere zin illusionair. Of zoals Thomas Jefferson schreef: “Papiergeld is armoede, het is de illusie van geld en niet het geld zelf.” Hij voegde daaraan toe een fel tegenstander te zijn van een centrale bank die in staat is om geld in omloop te brengen en een overheid die in staat is te bepalen wat geld is. Waarvan akte.

    Goud is vooral een verzekering van vermogen

    Goud is vooral een verzekering van vermogen

  • Helft Amerikanen betaalt geen ‘Federal income tax’

    Een jaar geleden schreef CNN Money al over de enorme bedragen die de Amerikaanse overheid niet ontvangt door de belastingverlagingen. Door gunstige voorwaarden bij het sparen voor een pensioen en door belastingteruggaven op gezondheidszorg en verzekeringen betalen Amerikanen gezamenlijk een paar honderd miljard minder aan belasting aan de IRS. Maar ook kortingen op de 'capital gains tax' (belasting over waardestijging bij verkoop van een belegging) en op de hypotheeklasten dragen flink bij aan de lagere belastingdrk die Amerikanen ervaren.

    In de afgelopen jaren heeft de Amerikaanse overheid het segment van de beroepsbevolking dat effectief geen belastingen betaalt weten te vergroten, door meer kortingen en belastingvoordelen te verstrekken aan grotere groepen mensen. We hebben het dan over belastingvoordelen voor werk, voor het hebben van kinderen en voor een opleiding. Ook de grootschalige belastingverlagingen van de vorige president, George W. Bush, hebben zo hun bijdrage geleverd. Tijdelijke belastingverlagingen die na 2008 werden aangekondigd om de economie te stimuleren (cash for clunkers, starterssubsidies en tal van andere maatregelen die uit het 'stimuleringspakket' kwamen) hebben er ook aan bijgedragen dat Amerikanen minder belasting zijn gaan betalen. Op zich geen verkeerde ontwikkeling, ware het niet dat de overheid er niet in slaat om haar begroting op orde te maken. Naar verwachting zal Amerika voor het derde jaar op rij weer meer dan $1 biljoen tekort komen. Dat geld moet geleend worden en schept vroeg of laat een probleem.

    Ongeveer 46% van de huishoudens

    Het Amerikaanse Tax Policy Center verwacht dat ongeveer 46% van alle huishoudens uiteindelijk geen belasting hoefde te betalen over het jaar 2011. Voor de recessie was dat percentage nog ongeveer 40%, aldus Robert Greenstein van het 'Liberal Center on Budget and Policy Priorities'.

    Vooral de lagere inkomens en de lagere middeninkomens hoeven door de manier waarop de belastingen berekend worden vaak niets te betalen. Een voorbeeldgezin met twee kinderen en een inkomen van minder dan $26.400 per jaar kan in Amerika bijvoorbeeld aanspraak maken op een standaard reductie van $11.600, aangevuld met een vorm van toeslag van $3.700 per persoon in dit huishouden. Daarmee blijft er effectief niets over aan 'federal income tax'. Wel betalen mensen natuurlijk belastingen via andere wegen, zoals de loonbelasting (voor de financiering van de pensioensuitkering), belasting toegevoegde waarde en de belasting op gemaakte rendementen met beleggingen.

    De rekening moet betaald worden

    De Amerikaanse overheid kan haar enorme uitgaven en nog grotere toekomstige verplichtingen voor 'Medicare' en 'Medicaid' alleen nakomen als het iemand bereid kan vinden om de overheid geld voor te schieten. Belasting die niet via de voordeur komt gaat via de achterdeur, via de onzichtbare belasting die we inflatiebelasting kunnen noemen. Doordat de centrale bank in Amerika geld drukt om staatsobligaties te kopen neem de koopkracht van het geld dat al in circulatie is af. Zo kan het lijken alsof de problemen in Amerika minder groot zijn dan in Europa, maar gelukkig wordt in Europa wel de discussie over bezuinigen gevoerd en houdt de ECB haar rug recht door alle verzoeken van geldpersfinanciering binnen de Eurozone naar de prullenbak te verwijzen.

     

  • CISPA wetgeving geaccepteerd door Huis van Afgevaardigden

    De CISPA wetgeving is omstreden, omdat de manier waarop het is opgesteld veel ruimte laat voor vrije interpretatie. Het CISPA wetsvoorstel wordt gebracht als een noodzakelijk middel in de strijd tegen 'cyberterrorisme' en tegen 'hackers' en zou als doel hebben om 'de veiligheid van de Verenigde Staten te garanderen' en het individu (in het bijzonder kinderen) te beschermen. Dat laatste zou betrekking hebben op het blokkeren van websites met 'gevoelige informatie'. Wat ze er niet bij zeggen is dat de overheid met CISPA toegang krijgt tot uw mailverkeer, uw online activiteiten op sociale media, uw zoekopdrachten op het inteet, enzovoort. En dat zonder dat u het weet en met het risico dat u wordt opgepakt voor activiteiten die 'de veiligheid van de Verenigde Staten kunnen ondermijnen'.

    Weerstand

    Het is logisch dat de Amerikaanse bevolking zich verzet tegen deze grandioze inbreuk op de privacy. Door de combinatie van het CISPA wetsvoorstel en de begin dit jaar ondertekende NDAA wetgeving begint het kwartje bij steeds meer mensen te vallen. Voor wie de ontwikkelingen niet gevolgd heeft: de National Defense Authorization Act (NDAA) geeft de Amerikaanse president de bevoegdheid om willekeurige mensen, die volgens bepaalde vage definities een bedreiging vormen voor de staat, te arresteren en zonder mogelijkheid tot een proces voor een onbepaalde tijd op te sluiten. De nieuwe CISPA wetgeving die nu ontwikkeld wordt stelt de Amerikaanse overheidsinstanties in staat om de informatie te bemachtigen die ze nodig hebben om te bepalen welke personen een bedreiging vormen voor de staat.

    De spionageplannen van de Amerikaanse overheid kunnen op veel verzet rekenen, want de Stop Cyber Spying petitie die de CISPA wetgeving een halt toe moet roepen werd al door meer dan 800.000 mensen ondertekend. De ontwikkelingen worden op de voet gevolgd door mensen die vrezen voor hun privacy en vrijheid van meningsuiting. Ook Tim Baers-Lee, één van de grondleggers van het wereldwijde web, heeft zich gemengd in de discussie:

    “[CISPA] is threatening the rights of people in America, and effectively rights everywhere, because what happens in America tends to affect people all over the world“”

    Ook Ron Paul heeft zich fel uitgelaten over CISPA. Hij noemt de CISPA wetgeving dan ook de 'Big Brother Bill', verwijzend naar George Orwell's boek 1984. Er wordt geen toezicht gehouden op wat de overheid precies doet met de informatie, waardoor burgers nooit weten of en in welke mate ze worden afgeluisterd en welke risico's ze daarmee lopen.

    In tegenstelling tot het eerder voorgestelde SOPA (Stop Online Piracy Act) staan veel grote inteetbedrijven wél achter CISPA. Namen als Microsoft, Facebook, AT&T, IBM, Intel, Verizon en dergelijke steunen de nieuwe CISPA wetgeving zoals die is aangenomen door het Huis van Afgevaardigden.

    Uitleg over CISPA

    Ron Paul over de NDAA

  • Zilverprijs zakt even onder $30 na dumping 9000 termijncontracten

    Via Silverdoctors.com komen we te weten dat er in tien minuten tijd (van 12:20 tot 12:30 NYT) in totaal 9.000 contracten werden aangeboden op de termijnmarkt. Elk contract heeft betrekking op een toekomstige levering van vijfduizend troy ounce zilver, wat zich laat vertalen naar in totaal 45 miljoen ounce aan beloftes. We spreken van beloftes, omdat het zeer onwaarschijnlijk is dat de aanbieder van dit zilver het metaal ooit gaat leveren. In de 'registered inventory' van de COMEX ligt namelijk minder dan 30 miljoen ounce fysiek zilver. Vergeleken met de totale hoeveelheid fysiek zilver die jaarlijks op de markt komt vertegenwoordigen deze 45 miljoen ounces een halve maand aan wereldwijde zilverproductie (iets meer dan 15 dagen, uitgaande van het totale zilveraanbod in 2011 inclusief recycling).

    Het is niet logisch dat een partij zoveel (beloftes op) zilver in slechts tien minuten tijd op de markt dumpt. Door kopers geen tijd te geven om het aanbod te verteren zakt de prijs en is de opbrengst voor de verkopende partij uiteindelijk lager. De partij die deze 9.000 contracten in tien minuten tijd op de markt aanbood vond het kennelijk niet belangrijk om een zo goed mogelijke prijs te krijgen, integendeel. De daling, die eerder op de dag werd ingezet, is op moment van schrijven trouwens alweer grotendeels ongedaan gemaakt.

    Beleggers in zilver worden behoorlijk op de proef gesteld, want sinds de grote koersval van begin mei 2011 is de zilverprijs nauwelijks van zijn plek gekomen. De $40 werd enkele keren gepasseerd, maar lijkt nu alweer erg ver weg. Beleggers die nog steeds overtuigd zijn dat zilver verder gaat stijgen krijgen een mooi instapmoment in de schoot geworpen. Een jaar geleden stond de zilverprijs nog rond de $45 en was het enthousiasme onder de 'silverbugs' nog erg groot (inclusief mijzelf).

    Zilverprijs zakt voor het eerst sinds december vorig jaar weer onder de $30

  • Goud en zilver daily report (25-04-2012)

     

    Goud noteerde gisteren een winst van 0,17% op $1644,30  per troy ounce. 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Zilver noteerde gisteren een verlies van 0,35% op $30,71 per troy ounce. 

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Goud en zilver zagen beiden veel volatiliteit gisteren maar eindigen de handelsdag met een minimale winst voor goud en een klein verlies voor zilver. Beide edelmetalen begonnen de dag erg rustig en waren in afwachting van de FOMC verklaring later op de dag, er werd dan ook verwacht de prijzen van goud en zilver niet veel zouden veranderen tot aan dat moment. Maar niets bleek minder waar, na het sluiten van de handel in Londen zakte de zilverprijs in tientallen minuten fors weg en kwam even onder de $30 per troy ounce. De reden van de spontane en forse daling was een massale dump van 9.000 zilvercontracten in 10 minuten tijd. Uiteindelijk herstelde zilver zich langzamerhand en eindigde de dag dus met een klein verlies.

    De goudprijs ondervond zo’n zelfde soort schok naar beneden maar dan later op de dag. Rond half 7 in de avond zakte de goudprijs binnen enkele minuten 1% naar beneden, nog geen half uur later stond de goudprijs alweer op het oude niveau en sloot de dag af met een bescheiden winst.

    Goud en zilver hebben dus amper gereageerd op de verklaring van het FOMC. Inhoudelijk bracht de Fed geen groot nieuws, dit is dan ook de vooaamste reden dat goud en zilver er amper op hebben gereageerd. Al hebben beide edelmetalen in het verleden sterk gereageerd op verklaringen van de Fed, ook bij gebrek aan groot nieuws. Belangrijk was dat de rentestand tot 2014 extreem laag zal blijven en dat de Fed vooralsnog geen derde ronde van monetaire verruiming toepast. Wel verklaarde Fed-voorzitter Ben Beanke dat de Fed bereid is om verdere stappen te ondeemen om de economie te stimuleren en het herstel te verzekeren: “Wanneer gepast blijven we compleet bereid om aanvullende gebalanceerde actie te ondeemen om onze doelen te bereiken”. Beanke houdt hiermee de deur naar monetaire verruiming open maar deed geen toezeggingen.

    De euro/dollarkoers deed gisteren vrijwel niets, hierdoor zijn de winsten en verliezen voor respectievelijk goud en zilver even groot uitgedrukt in euro’s en dollars. De prijs van ruwe olie steeg gisteren gematigd.

  • Twaalf grafieken over de ernst van de crisis

    1. Gemiddelde duur werkloosheid

    Amerikanen doen, indien ze hun baan zijn kwijtgeraakt, er steeds langer over om nieuw werk te vinden. Het stijgen van deze grafiek doet vermoeden dat er veel minder banen worden gecreeërd worden dan wordt aangenomen. Hier is geen herstel te zien, met 40 weken aan gemiddelde duur van werkloosheid snijdt deze crisis meer dan 2x zo diep als vorige crises in Amerika sinds 1948.

    2. Explosieve groei van populatie die niet tot de arbeidsmarkt wordt gerekend

    Gezien de snelheid waarmee Amerikanen uit de statistieken worden gehaald is het niet verwonderlijk dat de officiele werkloosheid daalt. Inmiddels worden er al 88 miljoen mensen niet meer meegeteld voor de berekening van de werkloosheidscijfers.

    3. Omloopsnelheid geld zakt verder weg

    Ondanks het monetair financieren van gigantische bedragen door de Federal Reserve is er nog steeds geen extreme inflatie. Dit wordt grotendeels verklaard door de alsmaar dalende omloopsnelheid van het geld, waardoor de perceptie van meer geld nauwelijks gevoeld wordt onder de bevolking. Mensen blijven meer op hun geld zitten en geven het minder snel uit.

    4. Huizenmarkt trekt bijna niet aan

    De huizenmarkt in Amerika staat er niet best voor. Het aantal nieuw verkochte woningen stabiliseert op een uitzonderlijk laag niveau, veel lager dan we in de afgelopen 50 jaar gezien hebben. Ook blijft een krachtig herstel uit, vergeleken met eerdere crises. In Nederland zien we een soortgelijk beeld totstandkomen.

    5. Banenverlies nog niet verteerd

    In navolging op en ter bevestiging van de eerste twee grafieken. De huidige crisis gaat dieper dan voorgaande crises en krabbelt, ondanks de extreem lage rente, maar moeizaam weer op.

    6. Insiders doen aandelen massaal van de hand

    De Amerikaanse beursindices zijn al aardig hersteld van de crisis, gemeten in aantal punten. Voor veel insiders een moment om massaal uit te stappen. Weten zij iets wat wij niet weten?

    7. Griekse aandelenmarkt implodeert in slow-motion

    Kijkt u wel eens naar de aandelenkoersen in de rest van Europa? In Griekenland is zelfs het herstel op de financiële markten uitgebleven. Aandelen uit de ASE index staan gemiddeld 86% lager dan in 2007! Bedenk welke gevolgen dat heeft gehad voor de Griekse pensioenfondsen (Griekse staatsobligaties deden het tegelijkertijd namelijk ook niet zo goed…).

    8. Jeugdwerkloosheid in Europa stijgt

    Steeds meer jongeren zitten zonder werk en inkomen. In Spanje en Griekenland heeft inmiddels meer dan de helft van de jongeren tussen de 18 en 25 jaar geen werk. De Eurozone als geheel staat net iets boven de 20% aan jeugdwerkloosheid. Voor de hele Eurozone valt de ontwikkeling nog wel mee, maar in Spanje en Griekenland gaat het echt slecht. Ook in Portugal stijgt de werkloosheid onder jongeren snel.

    Afbeelding via Zero Hedge

    9. Bank of England en de geldpers

    We wijzen graag naar de Fed als het gaat om het opkopen van staatsobligaties, maar ook de Bank of England kan er wat van! Deze grafiek is een oudje (uit 2009), maar daarom niet minder relevant. In 2009 kocht de BoE op een gegeven moment evenveel staatsobligaties op als er door de overheid werden uitgegeven. Het niet deelnemen aan de Europese muntunie stelt Groot-Brittannië in staat om de geldpers flink te laten lopen. Deze vorm van financiele doping werkt tijdelijk en geeft uiteindelijk een zware kater.

    10. Amerikaanse begroting lek als een mandje

    De Europese landen hebben moeite om aan de zelf opgelegde begrotingsregels van maximaal 3% tekort te voldoen. In de VS wordt deze discussie blijkbaar niet gevoerd en wordt er geld uitgegeven alsof de wereld vergaat. Sinds eind 2008 is er geen enkele maand geweest met een overschot. De grafiek geeft het equavalent van een hartslagmeter weer: de patient is in 2008 overleden…

    11. China verliest bereidheid om Amerikaanse schuldpapieren te stapelen

    De Amerikaanse tekorten konden jarenlang worden gefinancierd met Chinese overschotten. China exporteert goederen naar de VS in ruil voor dollars, die vervolgens herbelegd werden in Amerikaans staatspapier. Wie gaat de staatsschuld van de VS in de toekomst financieren?

    12. Amerikaanse staatsschuld, een exponentiële functie.

    Ons geldsysteem is gebaseerd op exponentiele geldgroei. Dat betekent ook dat schulden zich exponentieel zullen ontwikkelen. Zie hier wat er in de VS gebeurt, maar wat ook in veel andere landen aan de orde is. Gaat deze schuld ooit afbetaald worden? Zo nee, tot hoe ver zal deze nog stijgen? En hoe loopt dit uiteindelijk af?

  • Financiële ‘suspense’ bij Vestia

    De naam Vestia zal de geschiedenisboeken ingaan als het schoolvoorbeeld hoe de belastingbetaler onder het toeziend oog van met oogkleppen rondlopende commissarissen genaaid wordt.

    De grootgraaiers van Deutsche Bank (en vermoedelijk ook van ABN-Amro ook al zijn de bronnen daar niet zonder méér duidelijk over) betaalde dhr. Marcel de V. op excessieve – en mogelijk ook juridisch corrupte – wijze. Deze Marcel de V. is de aangehouden Treasurer van Vestia a.k.a. centenbeheerder. Hij ontving via zijn tussenpersoon – Arjan G. die op zijn beurt zijn geweten had laten spreken bij de politie – van Deutsche Bank een riante graaipremie voor de aanschaf van renteswaps.

    Die renteswaps waren risico-afdekkingen in een veelvoud ten opzichte van het uitstaande vreemde vermogen van Vestia. Marcel de V. kocht dus overtollige interest rate swaps bij Deutsche Bank waarbij Marcel de V. speculeerde op een rentestijging. De snelle zakenbankiers wisten natuurlijk dat alles in deze financiële wereld doorgestoken kaart is en dat centrale banken elkaar zouden dwingen tot een vorm van ZIRP (zero interest rate policy) en dat de rente zou dalen in plaats van stijgen. Vanuit de bankiers bekeken was dit nagenoeg een 100% garantie op winst.

    Vestia heeft zo'n slordige €2 miljard moeten lenen om niet direct kopje onder te gaan. En nu bloedt Vestia en zwemt de sociale woningbouwcorporatie in de verliezen. Noem het maar gerust verzuipen. Deze verliezen zijn kosten voor de huurder en omdat die dat onmogelijk kan ophoesten zullen de verliezen – linksom of rechtsom – worden doorgeschoven naar de belastingbetaler.

    Resumerend: Arjan G. regelde de contracten, Marcel de V. sloot die af, maakte en passant van Vestia een hedgefund dat op het verkeerde paard wedde, en de bankiers cashte (met een no-brainer) en lieten een kruimel van enkele miljoenen euro's 'per ongeluk' achter op het boordje van G.

    Vestia deed plof en onze portemonnee doet weer eens pijn. 

    Maar er is meer! Deze snelle 'young professionals' – Arjan G. en Marcel de V. – hadden het onderling op een akkoordje gegooid: Arjan G. ontving dus 10X de gangbare excessieve bonus met mede weten van De V. (en naar aller waarschijnlijk ook Deutsche Bank) en deelde deze graaipremie achteraf met De V.

    En daar houdt het niet op. De dure ingehuurde juristen van Vestia die onderzoeken of Vestia onder de regelrechte wurgcontracten van deze renteswaps – zonder financiële schade – uit kunnen komen. Zij onderzoeken of de snelle bankiersjongens weet hadden van de onderhandse deals tussen G. en De V.

    En dan is het – althans voor juristen die dat onderzoeken – altijd handig om uit eerste hand te veemen dat Marcel de V. door de grootgraaiers .. uh.. zakenbankiers van Deutsche Bank gefêteerd werd op regelmatige en exclusieve restaurantbezoekjes in de Londonse City. 'Etentjes' waarbij de high-end niche van de thans in London verkerende dames van lichte zeden werden ingehuurd als 'smeermiddeltje' om de uitwisseling van sa.. – uh.. deze financiële transacties – te bespoedigen.

    Wat een baan! Treasurer bij Vestia en de hele polder bij de neus nemen met 10 hoertjes om je heen! Wat zal ik zeggen? Glijden wordt op die manier al snel een tweede natuur. Commissarissen snappen er toch niks van.  

    En dan de bankiers! De zakenbankiers van Deutsche Bank kunnen verantwoordelijk worden gehouden voor de slechte reputatie van de financiële sector. Dit soort etterbakken ruiken de zwakte in het ego en weten wanneer zij daar gretig misbruik van kunnen maken. En bij Marcel de V. was het raak. Als in: recht in de roos. Vestia werd uitgekleed met voorbedachte rade en wat smeermiddeltjes. Bankiers met een derivatenvrijbrief, gesteund met ZIRP, en die willens en wetens een wurgcontract met een door de belastingbetaler gedekte woningcorporatie afsluiten. Twee woorden die eruit springen: voorbedachte rade. Deze gluiperds zijn de echte graaiers in het hele Vestia debacle.

    Enfin, vorige week was ik er klaar mee. Niet dat ik overtuigd ben dat het zinvol was, maar ik heb een poging gedaan om het OM erop te wijzen dat het misschien tijd is om te beslissen – en wel omdat de “bewijzen voldoende aanleiding geven” – om deze snelle investeringsbankiers eens een bezoekje te brengen. Het wetsartikel dat betrekking heeft op het “lid zijn van een 'criminele organisatie'” leek mij wel een treffende suggestie als openingszin om de reden toe te lichten van een dergelijk verkennend bezoekje. Uiteraard zal dat wel niet zo werken, maar goed. Grommen is leuk, blaffen al wat treffender, maar bijten lijkt mij moreel gerechtvaardigd.

    Het is wel het minste wat men kan doen. De aandacht in de jouaals gaat echter ergens anders naar uit. In Den Haag is men weer eens bezig met het tellen van de eigen knopen. Díé knopen kunnen ze – als puntje bij paaltje komt – opeens wel tellen. Maar die van ons of eigenlijk die van onze ongeboren kinderen en kleinkinderen?

    Laat ik maar stoppen met schrijven. Vestia? Mijn broek zakt ervan af. En laat ik vooral maar niet over Den Haag beginnen.

    Fantastisch land toch?!

  • Rusland en Mexico kochten in maart bijna $1 miljard aan goud

    Naast Mexico en Rusland, die respectievelijk 16,81 en 16,55 metrische ton goud aan hun reserve toevoegden, waren er nog meer centrale banken die goud kochten. Ook Turkije breidde haar goudreserve aanzienlijk uit, want in maart kocht het land voor 11,48 ton aan goud bij (omgerekend ongeveer $618,8 miljoen bij een gemiddelde goudprijs van $1.676,67 gedurende de maand maart). Argentinië kocht volgens de data van het IMF zeven metrische ton goud bij, wat zich laat vertalen naar ongeveer $377,3 miljoen. Andere centrale banken die goud kochten waren te vinden in Kazachstan (+4,3 ton), Oekraïne (+1,18 ton), Tadzjikistan (+0,41 ton), Wit-Rusland (+0,06 ton), de Eurozone, Griekenland en Mongolië (elk +0,03 ton). De centrale bank van Tsjechië tenslotte kocht 0,14 ton (wat omgerekend 4.501 troy ounce met een waarde van $7,55 miljoen is).

    Het gegeven dat centrale banken nog steeds netto kopers van goud zijn maakt duidelijk dat het edelmetaal tegen de huidige prijzen nog steeds koopwaardig is en dat centrale banken van de genoemde landen er graag wat meer van willen hebben om zich in te dekken tegen het risico van een dalende koopkracht van diverse valuta. Ook de waardevaste en stabiliserende eigenschappen van goud worden door de centrale banken erkend, zo verklaarde analist Bayram Dincer van LGT Capital Management tegenover Bloomberg.

    Goudaankopen van diverse centrale banken in maart 2012 (Bron: IMF)

    De grootste goudkopers van afgelopen maand – Mexico en Rusland – hebben nu respectievelijk 3,9% en 9,7% van hun totale reserves in goud, zo blijkt uit data van het World Gold Council. Dat is nog altijd maar een fractie vergeleken met de landen als de VS en Duitsland, die zowel in absolute als relatieve zin veel reserves aanhouden in goud. Voor deze twee landen, die de ranglijst aanvoeren van grootste goudreserves, is de component van goud meer dan 70%.

    De opkomende markten hebben nog steeds relatief weinig goud als reserve, maar breiden het wel snel uit. Rusland staat met een officiële goudreserve van bijna 900 metrische ton al in de top tien van wereldwijde goudreserves per land, terwijl China zelfs de zesde plaats zou innemen met iets meer dan 1000 metrische ton goud. Hoeveel goud China precies heeft is moeilijk te zeggen, aangezien hier veel minder frequent data van verstrekt wordt. Bekend is dat China veel van het goud dat in eigen land gedolven wordt binnen de landsgrenzen houdt, waardoor de reserves veel groter kunnen zijn dan wordt aangenomen.

    Centrale banken zijn netto kopers geworden van goud (Bron: GFMS, World Gold Council)

    Russische centrale bank heeft sinds 2007 stelselmatig goud gekocht. Inmiddels is de voorraad 28,8 miljoen troy ounce.

  • Helft afgestudeerden in de VS werkt niet of beneden niveau

    Op dit moment zijn er in de VS ongeveer 1,5 miljoen jongeren jonger dan 25 jaar met een bachelor diploma, maar zonder passend werk. Dat aantal laat zich vertalen naar een recordpercentage van 53,6%, aanmerkelijk hoger dan de 41% in het jaar 2000. Van die 1,5 miljoen afgestudeerden heeft de helft geen werk, terwijl de andere helft werk doet beneden hun opleidingsniveau. Daarbij moeten we denken aan (bij)baantjes als ober/serveerster, barman, receptionist, administratief medewerker, kassamedewerker, vakkenvuller of callcentermedewerker. Voor deze baantjes is doorgaans geen universitaire opleiding vereist, maar door het ontbreken van vacatures in hun eigen vakgebied blijven jongeren met een diploma steeds vaker hangen in slechter betaald werk.

    Het aantal jongeren dat werk kan vinden dat aansluit bij de opleiding is steeds lager, waardoor jongeren elkaar verdrukken in de weinige baantjes die er beschikbaar zien. Daarbij kiezen werkgevers doorgaans voor de kandidaat met de meeste werkervaring, waardoor de doorstroming in de arbeidsmarkt estig belemmerd wordt. Voor baantjes die geen opleiding vereisen hebben jongeren met een diploma overigens wel een streepje voor, omdat de werkgever hierin meer mogelijkheden ziet voor doorstroming in het bedrijf.

    Van de dertig verschillende banen die de meeste arbeidsplaatsen opleveren zijn er nog maar drie die een bachelor opleiding of meer nodig hebben (leraar, docent aan een unversiteit en accountant). De overige 27 veel voorkomende baantjes kunnen ook met een afgeronde opleiding aan een middelbare school worden gedaan, zo blijkt uit projecties die gemaakt zijn door de Amerikaanse overheid. We hebben het dan bijvoorbeeld over werk in winkels, fastfoodketens en transport.

    De studies in Amerika die nog het meeste uitzicht geven op een passende baan hebben betrekking op gezondheidszorg, de opleiding tot leraar, accounting en IT dienstverlening. De studies waar de aansluiting met de Amerikaanse arbeidsmarkt het slechtste is zijn de 'zachte' wetenschappen zoals antropologie, filosofie, dierenstudies, kunstgeschiedenis en dergelijke. Volgens diverse onderzoeken zijn er vooral banen met gemiddelde inkomens verdwenen sinds de crisis en blijven er slechter betaalde banen over. Maar ook in het hoogste inkomenssegment is er steeds minder werk te vinden, waardoor de concurrentie tussen werkzoekende gediplomeerden groot is.

    Enkele anekdotische voorbeelden die de situatie in beeld brengen:

    “It's kind of scary,” said Cameron Bawden, 22, who is graduating from the University of Nevada-Las Vegas in December with a business degree. His family has waed him for years about the job market, so he has been building his resume by working part time on the Las Vegas Strip as a food runner and doing a marketing inteship with a local airline.

    Bawden said his friends who have graduated are either unemployed or working along the Vegas Strip in service jobs that don't require degrees. “There are so few jobs and it's a small city,” he said. “It's all about who you know.”

    En dan het voorbeeld van Kelman Edwards (24 jaar) met een diploma in biologie. Hij kon alleen een baan vinden in de bouw, maar stopte er na vijf maanden mee om opnieuw werk te zoeken in zijn vakgebied. Hem werd verteld dat ze zochten naar mensen met een specialisatie (met bijpassende certificaten) die Edwards nog niet had kunnen ontwikkelen.

    “I thought that me having a biology degree was a gold ticket for me getting into places, but every other job wants you to have previous history in the field,” he said. Edwards, who has about $5,500 in student debt, recently met with a career counselor at Middle Tennessee State University. The counselor's main advice: Pursue further education.

    “Everyone is always telling you, 'Go to college,'” Edwards said. “But when you graduate, it's kind of an empty cliff.”

    En dan het schrijnende verhaal van een lezer van het Economic Collapse Blog:

    ''I cannot believe my present situation…

    I worked hard in school and college so that I could escape the low income uneducated mess I grew up in.
    I made all the correct decisions with my career, finances, etc. I cannot figure out how I got to where I am at now.
    In late 2008 I was laid off in the IT field. I was a go-getter, and I didn’t let anyone tell me the economy would make it difficult to find a job. I had another within 4 weeks.

    Was laid off from that job last year. I qualified for unemployment, but then my employer decides to bring a bunch of lawyers and fight my eligibility. After I won again, they appealed again. I finally couldn’t afford to keep paying attoey fees. I finally lost the appeal. I had to pay all that money back.

    I’m still trying to find a job in my field. Being the go-getting I am, I immediately took a job waiting tables which amounted to a 75% pay-cut.

    I had saved 6 months of expenses and that is completely dry. I have completely drained my retirement and savings. Still cannot find a livable wage job after almost a decade in my field.

    Things are slowly going into default and it feels utterly hopeless and stressful. My pristine credit rating is gone, my savings and everything I worked for is gone. I haven’t missed a payment on my mortgage, but it is coming. I can’t cut anything more than I already have.

    I just can’t figure out how this could have happened to me. I played by the rules and made all the right choices. I skipped vacations and time off to prove I was a good worker and had what it took to be a valuable employee.
    I really am just at a loss at this point. I’m single and have no family. This is really make-or-break for me. I have no fallback plan. The feeling of failure is just gut-wrenching.''

    Werkloosheid onder jongeren schrikbarend hoog (grafiek via Zero Hedge)

    Studieschulden

    De problemen met het vinden van werk zijn tot daar aan toe, maar dan hangt er nog een donkere wolk aan de lucht die studieschuld heet. Studeren is niet goedkoop, zeker niet bij een hoog aangeschreven universiteit in Amerika of in Groot-Brittannië. Daarom lenen veel studenten tijdens hun studie bij, leningen die ze via een overheidsinstantie tegen een bijzonder lage rente kunnen afsluiten. Er worden (in ons eigen land althans) geen vragen gesteld, kredietwaardigheid speelt geen rol en de rente is zo laag dat vrijwel geen enkele jongere zich bekommert om het aflossen van de schuld. Waar klanten een bank ervan moeten overtuigen dat ze het geleende geld kunnen terugbetalen worden er bij studentenleningen geen of weinig vragen gesteld. Iedereen kan geld krijgen, met in de achterhoofd de aanname dat studenten na het behalen van hun diploma en het vinden van een goede baan hun schulden probleemloos kunnen aflossen.

    Die premisse staat op losse schroeven en daarmee wordt ook de grote studieschuld (meer dan $1 biljoen in de VS) een steeds groter probleem. Anders dan in Europese landen en in Groot-Brittannië vervalt de studieschuld in Amerika niet met het verlopen van de tijd. Het hele bedrag zal uiteindelijk afgelost worden en dat kan in theorie nog langer duren dan het aflossen van een hypotheek. De situatie in de VS is zelfs zo erg dat er bijna 2 miljoen mensen ouder dan 60 jaar zijn die nog steeds de studieschuld uit het verleden aan het afbetalen zijn. In het derde kwartaal van 2011 werd ongeveer $85 miljard van de totale uitstaande studieschuld aangemerkt als problematisch, omdat de aflossing ervan niet (op tijd) plaatsvond.

    De bubbel in studieschuld zal, vooamelijk dankzij extreem lage rentes en de soepele aflossingsregels, nog verder blijven groeien. Onder de huidige economische omstandigheden is het ondenkbaar dat deze schulden volledig afbetaald zullen worden. In de toekomst zal de belastingbetaler dus de rekening gepresenteerd krijgen voor het hele concept dat studeren betaalbaar en aantrekkelijk gemaakt moet worden met goedkoop geleend geld van de belastingbetaler.

    Studieschuld in de VS groter dan autoleningen en creditcardschulden (Bron: NPR.org)

    Jaarlijkse toevoeging aan de totale studieschulden in de VS (Bron: NPR.org)