Categorie: Laatste blogs

  • Gold Trail: Hyperinflatie van papiergoud (Deel XI)

    FOA benadrukt in het elfde deel van de Gold Trail vertaling het verschil tussen papier en fysiek goud. Geen onbelangrijk verschil, want alleen het fysieke goud zal de werkelijke vluchthaven blijken te zijn. In een poging de dollar te beschermen zal papiergoud alsmaar verder geinflateerd worden, totdat niemand meer gelooft in fysieke uitlevering. Net als in 1971, toen van de een op de andere dag de dollar niet meer inwisselbaar was voor goud in de kluis. Hetzelfde lot staat beleggers in papiergoud te wachten.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Hyperinflatie van papiergoud (Deel XI)

    FOA (15 april 2000): Het spel waar we onze ogen op moeten richten (en dus niet de bal) begon in het voorjaar van 1999 te veranderen. De gezamenlijke manipulatie van de markt voor goudcontracten brak uit elkaar, waardoor de VS er alleen voor kwam te staan. Zoals ik eerder al heb aangegeven is het dollarregime nu bezig met het hyperinflateren van het papiergoud, in een laatste poging de dollar verwoeste stijging van de goudprijs te blokkeren. Velen begrijpen niet waarom het Euro/BIS blok staat toe te kijken en dit laat gebeuren. Feit is dat zij (het Euroland) hun goud in het BIS systeem hebben (het werd nooit verkocht buiten dit gesloten systeem) en er niets om geven wat er gebeurt met de prijs van goudcontracten op de LBMA en de Amerikaanse contractenmarkt voor goud. Die contracten (en het goud dat ze moeten vertegenwoordigen) (SDR's?) zullen uiteindelijk falen. Dit is een simpel concept dat veel investeerders en handelaren in de 'goudsector' in verwarring brengt. Zij zitten overwegend aan de falende kant van de strijd, omdat ze een te groot deel van hun portfolio inzetten op de prijsbeweging van goudcontracten en niet kiezen voor het bezit van fysiek goud! Ik zou willen zeggen dat de meeste uitlatingen op het internet afkomstig zijn van handelaren die proberen een transactie in een falende markt te timen. Zelfs diegene die goudmijnen kopen kunnen vergeleken worden met mijn analogie van "papieren documenten voor Romeins goud". Het is als speculeren op een stijging in de prijs van vastgoed om dat vervolgens te verkopen voor goud voordat de stad (de markt voor goudcontracten) valt. "De ECB en de BIS hebben zich ervan verzekerd dat er niet genoeg Romeins goud is om de verkoop van vastgoed te dekken voordat de stad ten onder gaat!" Fysiek goud zal niet dezelfde ratio met goudmijnen behouden zoals in de jaren '70 het geval was. Als het aandeel van een goudmijn van $10 naar $300 springt, dan zal fysiek goud stijgen van $300 tot $15.000++. De markt voor goudcontracten heeft jarenlang de illusie gegeven aan Westerse beleggers dat er genoeg goud bestaat om de oude ratio's te handhaven. Daarom blijven beleggers deze aannames hanteren in het doortrekken van de grafieken. Het zijn lijntjes op papier die alleen de realiteit van een papieren markt vertegenwoordigen. En al die tijd plannen handelaren die marktbeweging waarmee ze wat geld bijeen kunnen schrapen voor hun pensioen. Het treurige is dat, zodra de papieren goudmarkt uiteen valt, we allemaal een evolutie in de werkelijke waarde van fysiek goud zullen ervaren tegenover mijnbouwaandelen, valuta, alle tastbare bezittingen én het papiergoud van deze wereld. Het is een evolutie die deze dollar wereld van beleggers nog niet eerder gezien heeft. Zoals Koan (schrijver op het USAGold forum) lang geleden verbazing uitte over het feit dat de prijs van goud meer bewoog dan de prijs van zilver of goudmijnaandelen na de totstandkoming van het Washington Agreement on Gold, zo zal de komende breuk in het systeem dat verschil doen verbleken. Investeerders die daar niet in geloven moeten zich verheugen op de ervaring. Het is een kans om iets te zien wat maar heel weinig mensen te zien zullen krijgen. Echt waar, het grootste deel van onze 'tijdlijn' van beleggen hebben wij Westerlingen nooit volledig begrepen dat het bezitten van goud zelf de winst is die je kunt maken als een wereldreservemunt faalt! De prijs van fysiek goud in de falende valuta is betekenisloos, omdat die prijs niet langer enige lange termijn waarde meer kan vertegenwoordigen! Zij (de handelaren in papiergoud) waarschuwen nu terecht dat deze 'politieke controle' van goud op haar laatste benen loopt. Ze roepen beleggers op om 'in de goudmarkt' te zitten voor de rit naar boven.Maar de meeste handelaren zullen vast blijven zitten in het papiergoud en zullen uitsluitend dat papier verhandelen. Ik ben van mening dat zijn de 'werkelijke winst' van het bezit van fysiek goud tegen de huidige gunstige prijs compleet zullen missen. Hun beleggingen met feitelijke informatie over deze papieren goudmarkt zal ze uiteindelijk alleen maar meer goudcontracten of settlement in cash opleveren. En die twee waardes zullen compleet achterblijven bij de stijgende prijs van fysiek goud. Door bij de 'feiten' te blijven die gedicteerd worden door de hyperinflaterende papieren contractmarkt zien handelaren niet de realiteit van het komende door politiek gedreven tekort van beschikbaar fysiek goud. Het feit dat een goudcontract op papier recht geeft op fysiek goud wil nog niet zeggen dat het altijd voor fysiek metaal omgewisseld kan worden. Net zoals de bezitters van dollars voor 1971 dachten een claimbewijs in handen te hebben op het Amerikaanse goud, zo zullen de handelaren van goudcontracten erachter komen dat ze compleet uitgesloten worden van de grootste bullmarket die ooit gaat plaatsvinden! Dit is het begrijpen van de politiek van goud in haar volledige context. De grote hyperinflatie van de dollar is nog maar net begonnen. Stuiptrekkingen in alle papieren markten zullen van nu af aan de norm zijn. Dank voor het lezen, FOA/ gids van de Gold Trail (Vertaling door Frank Knopers)

  • Gold Trail: Het Central Bank Gold Agreement (Deel X)

    Vorige week publiceerden we op Marketupdate het negende deel van de vertaling van de Gold Trail, waarin FOA beschrijft hoe de massa op een dag zal vluchten van papieren claims op goud naar het fysieke goud. Dit proces zal de prijs van contractgoud naar nul drukken, terwijl de nieuwe goudprijs ontdekt wordt op een 100% fysieke goudmarkt. In deel X behandelen we het Central Bank Gold Agreement (CBGA), dat in 1999 ondertekend werd. Wat is het belang van deze overeenkomst, waarin besloten werd de goudverkopen te limiteren?

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Deel X: Het Central Bank Gold Agreement

    FOA (3 april 2000): Vorig jaar voorspelde het Washington Gold Agreement (WA) het einde van de moderne papieren goudmarkt zoals we die nu kennen. Echter geloofden maar weinig mensen dat er iets substantieels was gebeurd, omdat de goudprijs niet stand wist te houden na de prijsstijging die volgde op het Washington Gold Agreement. De meeste mensen trekken deze conclusie omdat ze hun ogen op de bal houden en niet op het spel. De WA was een direct antwoord op die manier waarop het dollarregime de papieren goudmarkt gebruikte om de waarde van het echte goud omlaag te drukken. Voor de geboorte van de euro zou een extreme manipulatie van de goudprijs tot onder de $280 per troy ounce tot een andere WA geleidt hebben. Het meest waarschijnlijk was een directe aankoop van fysiek goud geweest door de BIS. Ze zouden dit goud hebben toegewezen aan dezelfde officiële rekeningen als waar de goudstromen van de BIS nu naartoe bewegen. Maar vandaag de dag opereren we in een nieuw gevestigde Euro omgeving. Het feit dat de VS en het Verenigd Koninkrijk akkoord gingen met de WA alleen is al voldoende bewijs van de politieke macht die de Euro heeft. In essentie heeft de alliantie van de BIS en de ECB de wereld op het spoor gezet naar een nieuwe manier om goud te waarderen en te verhandelen. Een proces dat de liquiditeit van fysiek goud in Londen zal doen opdrogen en die veel mensen met verwondering zal achterlaten. Om te begrijpen wat er gaande is moeten we onze ogen op “het spel” houden en niet “op de bal”. Pleitbezorgers van fysiek goud moeten de berichten van ‘TownCrier’ op het USAGold forum nog eens doornemen. Hij heeft consistent aangetoond hoe de goudverkopen van het Euroland zich voltrekken via de BIS. Hoewel er binnen het Washington Gold agreement ruimte is om in ene tijdsbestek van vijf jaar in totaal 2.000 ton goud te verkopen werden er geen voorzieningen getroffen om dat goud officieel naar de markt voor goudcontracten te brengen. De aankomende goudverkoop van Zwitserland en de recente verkoop van goud door Oostenrijk maken dit punt duidelijk. Je moet begrijpen dat de BIS geen goud koopt om het vervolgens buiten het netwerk van centrale banken en de rekeningen van bepaalde landen weer te verkopen. Nog belangrijker aan de WA is dat alle contracten die uit stonden toen de WA ondertekend werd de komende vijf jaar zonder neerwaartse bijstelling van de criteria voortgezet kunnen worden. Op termijn zet dit druk op de fysieke goudmarkt, in een poging de verplichtingen op goud die op papier gemaakt zijn na te komen. In feite draait de BIS nu aan ‘goudkraan’ en kan ze de stroom van fysiek goud die gebruikt wordt om contractuele verplichtingen na te komen naar wens sturen. De meeste analyses geven een verkeerde interpretatie aan deze strategie. Het is geen poging om de prijs van goudcontracten op te stuwen. Integendeel, de effecten zijn juist tegenovergesteld. In de huidige dollar goudmarkt komt er een neerwaartse (!) druk op de goudprijs, wanneer er minder fysiek goud beschikbaar is. Handelaren moeten niet alleen meer contracten aanbieden op aflopende contracten door te kunnen rollen, daarnaast moeten ze ook nog extra contracten op de markt brengen om de goudprijs omlaag te drukken. In een markt waarin de beschikbaarheid van fysiek goud vermindert is dat de enige manier om opbrengst te genereren waarmee posities doorgerold kunnen worden. In dit politieke spel wordt de markt van goudcontracten, die de dollar ondersteund, gedwongen zichzelf de nek om te draaien. Dit is ook de reden waarom ik voorzie dat het schaarse fysieke goud in de duizenden dollars per troy ounce verhandeld zal worden zodra dit achter de rug is. Wanneer we een blik in de toekomst werpen zien we het einde van de papieren goudmarkt. Het is dezelfde markt die in 1971 evolueerde in een soort valutamarkt op basis van contractueel goud. Een markt die door de politiek in hyperinflatie gedwongen zal worden op een vergelijkbare manier waarop valuta in hyperinflatie terechtkomen. Net zoals de dollar tot ondenkbare extreme geïnflateerd werd om het Amerikaanse banksysteem te beschermen, zo wordt het papiergoud geïnflateerd tot het punt waarop het vertrouwen verloren gaat. Ik denk dat een grote ‘default’ in goud aanstaande is en dat die afgedwongen zal worden door de ECB en de BIS. Tot aan dat moment zullen er goudcontracten gecreëerd worden in volumes die we nog niet eerder gezien hebben. Inderdaad, ze zullen bijdrukken voor wat ze waard zijn. Letterlijk! Als de prijzen van goudcontracten ongeveer op dit niveau stoppen, dan zijn we ervan verzekerd dat het dollarregime werkelijk het einde bereikt heeft van wat ze bij kan drukken. Als de goudprijs nu begint te stijgen zal het nalaten van de Bank of England om goud te verkopen een bewijs vormen dat een grote default in de pijplijn zit. Er is geen enkele reden om nog goud naar de LBMA te brengen als de markt voor goud daar niet meer is. Verder moeten we een plotselinge stijging van de open interest (OI) op de Comex in de gaten houden (twee of drie keer de totale OI). Dit is dezelfde indicator waar we een jaar geleden om deze tijd naar keken. De vlucht op goudcontracten te kopen is niets meer of minder dan een poging tot boekhoudkundige hedging door grote handelaren. Fysiek goud zal hier niet aan te pas komen. De spanning bouwt op terwijl het spel gaande is! FOA (15 april 2000): Ik heb het afgelopen jaar talloze analisten gelezen die eindelijk durven in te zien dat goud een politiek instrument is. In het begin (1996-1997) achtte slechts een handvol dat voor mogelijk. De meerderheid uitte de perceptie dat goud niet op een zodanig grote schaal gemanipuleerd kon worden. Nu is het voor bijna iedereen een voldongen feit. Toch kunnen maar heel, heel weinig analisten vandaag de dag de connectie maken dat dat politieke instrument niet het verkopen van fysiek goud is. In werkelijkheid is het politieke instrument de markt voor goudcontracten zelf, waar de goudprijs gestuurd wordt door papieren verkopen. We lezen nieuwsbericht na nieuwsbericht over centrale banken die met hun goudverkopen de goudprijs omlaag drukken. Maar zoals ik eerder al zei is er maar heel weinig goud buiten het netwerk van centrale banken terecht gekomen in de jaren negentig. Het enige dat onderuit ging was de prijs van goudcontracten en de perceptie die beleggers hadden van de totale officiële goudvoorraden van centrale banken. Als de gedachten van beleggers überhaupt al gemanipuleerd werden, dan zijn die het meest beïnvloedt doordat ze “naar de bal keken en niet naar het spel”. De wereld heeft zich overduidelijk opgebroken in slechts twee valutablokken, een Amerikaanse en een Europese! We moeten deze twee blokken als groep bekijken om hun acties te kunnen doorgronden. Daarnaast is het van belang om de landen een plek te geven die buiten deze twee blokken vallen. Ondersteunen deze landen een bepaald valutablok of proberen ze deze juist te vernietigen? En welk valutablok is de meest strategische keuze in het bereiken van haar doelen. Japan en een groot deel van het Aziatische blok geeft overduidelijk steun aan het dollarsysteem, omdat hun hele handelsstructuur is ingericht op het voeden van het Amerikaanse handelsbalanstekort. Als die landen ook maar iets aan goud of euro’s zouden kopen met hun verzamelde dollarreserves, dan zou dat hun economie verwoesten door de appreciatie van hun munt. Als ze dat al zouden doen, dan zou dat in reactie zijn op een veel grotere Amerikaanse economische crisis. Dit zou pas veel verder op de tijdlijn van de dollarinflatie plaatsvinden. De gedachten dat de Japanse yen het derde onderdeel kan vormen van een drievoudig wereldwijd valutasysteem zal een compleet foutieve inschatting blijken te zijn. Japan en al haar nauw verbonden economische bondgenoten zouden bereid zijn de levensvatbaarheid van hun munt op te offeren om nog iets langer op het dollarsysteem te blijven. Daarbij zullen ze dezelfde effecten van een volledige hyperinflatie ondervinden die de VS te wachten staat. Het feit dat andere Aziatische landen goud verkochten in de meest recente crisis was niet omdat ze de dollar wilden ondersteunen, maar omdat ze door het IMF gedwongen werden dat te doen. Zoals ik eerder al vertelde bemoeilijkte de aankoop van fysiek goud door deze landen de manipulatie van de goudprijs. Deze beweging breken was een poging van de BIS om een lage goudprijs te behouden voor de komst van de Euro. Vandaag de dag zijn de mindere landen van het Aziatische blok weer begonnen met het kopen van goud. Het is iets wat in hun cultuur zit en niet de wens om de dollar te vernietigen. Maar dit keer zullen we geen politieke ingreep zien om deze aankopen van fysiek goud te stoppen. Het spreekt voor hen (Aziaten) dat ze deze waarde reserve bij zich zullen dragen, terwijl onze dollar wordt uitgehold door prijsinflatie. China is een ‘wild card’ die de VS gebruikt voor haar eigen economische belangen, zonder daarbij politiek het dollarsysteem te ondersteunen. Hun historische handelsrelaties wijzen richten het westen naar Europa, de oude Orient Express. Bovendien is hun binding aan goud een natuurlijke neiging die ze richting het Europese valutablok trekt. Als de tijd rijp is en de handel in Euro’s diep genoeg is zullen de Chinezen, net als de olieproducerende landen, de Euro omarmen als een reserve. Dat moment kan heel, heel dichtbij zijn! Canada verkoopt haar goud om de Verenigde Staten te ondersteunen. Het is niet moeilijk om de positie van dit land te doorgronden, omdat alles wat zij doen gerelateerd is aan de Verenigde Staten. Net als Japan wordt ook Canada getroffen als het Amerikaanse schip zinkt. Hun minimale goudvoorraad is niets vergeleken met het feit dat ze in de Amerikaanse schaduw staan. Het verkopen van goud door Canada droeg bij aan het liquide houden van de contractenmarkt voor goud. Toch denk ik dat veel van hun goudverkopen toch wel op de rekening van de BIS of van andere centrale banken terecht zijn gekomen. Noord-Amerikaans goud dat uiteindelijk de Euro zal ondersteunen, de ironie van dit alles! Latijns-Amerika zit gevangen in een financiële crisis die een eeuwigheid lijkt te duren. Tot op heden hebben zij hun economische systeem ook vastgeketend aan de dollar en hebben zij ook veel van hun goud verkocht om dat systeem te ondersteunen. De tragiek is echter dat het hele Zuid-Amerikaanse continent lijkt te fungeren als een ‘speelbal’ die gebruikt wordt door het valutablok dat op dat moment de macht heeft in de wereld. Ze zullen uit de dollartrein gegooid worden, om bij de volgende crisis weer opgepikt te worden door de Eurotrein. Maar vanwege de band die het euroland zal hebben met goud zal Zuid-Amerika als geheel er uiteindelijk wel bij varen. Dat komt omdat deze landen gedwongen zullen worden een breuk te maken met de door de dollar veroorzaakte cycli van inflatie van de afgelopen twintig jaar. Op termijn zal de Euro ook goed zijn voor deze landen. Engeland was niet alleen een onderdeel van het dollarregime, ze was het dollarregime en lijkt nu snel af te stevenen op een land dat uit haar schaduw treedt. Ze beweegt richting de euro en laat de dollarwereld achter zich. Maar, anders dan veel andere Eurolanden die er vanaf het eerste uur bij waren en die goud verkochten aan private rekeningen heeft het Verenigd Koninkrijk haar goud verkocht in een overduidelijke terugtrekactie uit het dollarsysteem. Het is waar dat hun regering een lange geschiedenis heeft met de LBMA. Ik verwacht dat ze meer schuld goed te maken heeft. Hun kleinschalige goudverkopen zijn specifiek ontworpen om wat lucht te geven aan de markt voor goudcontracten, voordat deze markt in faling gaat. Zodra het Verenigd Koninkrijk bij de euro komt zal ze schuilen in een vrije goudmarkt dat het Eurosysteem ondersteunt. Toch zal ik, nu ik dit gezegd heb, niet verbaasd zijn om erachter te komen dat een aanzienlijk deel van die goudstaven een bestemming vinden in het vervullen van contracten die op naam staan van de BIS. Het is verbazingwekkend om te zien hoe weg goed ingevoerde mensen überhaupt van de LBMA gehoord hebben voor 1996. Ik weet nog wel hoe veel ‘grote namen’ die op internet over goud schreven zich de vraag stelden wat de LBMA precies is, nadat de LBMA voor het eerst haar handelsvolumes publiek bekend maakte. Diezelfde ‘goudanalisten’ komen vandaag de dag uitleggen hoe het allemaal in elkaar steekt. Het is allemaal onderdeel van het leerproces waar we als pleitbezorgers van goud mee te maken krijgen, terwijl het fysieke goud spotgoedkoop verkocht wordt voor de verkeerde redenen. FOA, gids van de Gold Trail / Vertaling door Frank Knopers Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!

  • The collapse of our monetary system

    Written by Peter B. Meyer

    Some regular readers requested for more information on the effects of hyperinflation. For a complete insight, first a few essays on inflation and deflation and its consequences.

    The modern rivalry between gold and paper money will end like all others before. Gold always won.

    A villain named John Law (1671-1729) is the protagonist of this modern history. He killed a guy called Beau Wilson in a duel. Then he went on the first flight to Scotland, from there to Amsterdam, and finally to Paris. Like Alan Greenspan and now Ben Bernanke, to learn a way to make money he made himself useful to people in high places – in this case the Duke of Orleans, who desperately needed money:

    "I have the secret of the philosophical stone discovered," he said, "it is the way to gold paper." We no longer need to search for gold. John Law was perhaps good with numbers, but not so with his philosophy, because that failed. One thing cannot be at the same time two things. It's either gold or it is paper. Rarity and durability give gold value as money. Paper has the distinctive feature just to be the opposite - it is not scarce, and it wrinkles so it can blow away. John-LawJohn Law's new invention increased the amount of money that France helped to create an economic recovery - at least so it seemed. But ultimately, his philosophical mistake became visible, because gold has real value. If you can create money whenever you wish why not print more of it? It was just a matter of time before it became clear that too much of it was printed. Soon there was an angry mob at the door of his office in Paris on Rue Quincampoix. People who had acquired his paper gold began to see its value in a different light. Once cherished as paper gold, appeared to be nothing other than plain paper. Law's idea enlarged the money supply; it increased by 300% in France. Prices in Paris doubled between 1718 and 1720. When, his new money system collapsed, the Duke of Orleans started “to print even more of it." In the year 1721, Law's money was worthless. So the word "Bank" for the next 200 years was a dirty word in France. The current experiment with paper money began on August 15, 1971. "From now on," said U.S. President Richard Nixon, all foreigners who want to do business with us loose the right to exchange their dollars for gold. From that moment, the value of the U.S. dollar was determined by what someone gave for it. Philosophers then held their breath. But nothing happened. Many died meanwhile, because waiting for the dollar’s collapse took too long. The millstones of monetary history may be slow, but the longer it lasts the more fingers are trapped. The resulting paper money standard caused a global credit expansion - just as then in Paris after John Law’s application. Again, the U.S. Federal Reserve prints U.S. dollars, which the citizens spend. These dollars as reserve currency are building up around the world, and each central bank is doing its best to keep up with the same printing process. Soon, exporters over-produced because importers consumed too much. And so it happened that the world is awash of too much money (credit expansion) that came into circulation. The first victim of this was the Japanese economy in 1989. The next victim was the crash of the Dot.com High-Tech sector on Wall Street in 1999. Finally, in 2007, the entire (financial) planet became a big bubble, which imploded. Suddenly, the whole world was in the same economic situation as Japan nearly 20 years earlier. And now, every nation follows the example of John Law, by issuing paper gold in the form of banknotes, through providing promises on loans and bonds - as if it were the Banque Royale from then. It is estimated that Europe for its necessary financing does have a short fall of € 3 trillion. America may need at least 4 to 5 trillion more. How long can this go on? To where will this lead? money-printing-press1"There are no means to prevent an eventual collapse, caused by excessive credit expansion," wrote Ludwig von Mises (1881-1973). "The alternative is only whether the crisis comes earlier rather than later as a result of voluntary abandonment of further credit expansion, or as the final and total catastrophe of the collapse of the currency system is fact." If Japan continues on the road where it goes, the country will go bankrupt states S&P. Japan leads the way to the future, a monetary minefield. Their current deficit - a record – is more than its tax revenues with a public debt seven times larger. Caused by living beyond their means. "No natural life survives this live cycle. And no paper currency has ever survived a full credit cycle. " It's only a matter of time until we see the explosion. This article is written by Peter B. Meyer, financial editor of Doijer & Kalff. This article appeared on TEKjournalismUK in February 2012.

  • Is het Amerikaanse banencijfer van 288.000 echt zo goed?

    Vandaag werd bekendgemaakt dat er in de maand juni 288.000 nieuwe banen zijn gecreëerd, veel meer dan de 215.000 waar analisten op rekenden. Daarnaast werd ook het banencijfer van de vorige maand fors naar boven bijgesteld. Zodoende was juni al de vijfde maand op rij met een banengroei van meer dan 200.000. Mede als gevolg daarvan zakte het werkloosheidspercentage naar 6,1%, het laagste niveau sinds het uitbreken van de crisis. Dat klinkt als goed nieuws, maar zijn de banencijfers ook echt zo goed? Zero Hedge plaatst de nodige kanttekeningen bij het banencijfer dat de Dow Jones boven de 17.000 punten zette.

    Zo is de daling van de werkloosheid van 6,3% naar 6,1% in de maand juni voor een groot deel te verklaren door een toenemend aantal Amerikanen dat niet langer actief meer op zoek is naar werk. Deze groep mensen komen in de categorie Not in Labor Force en worden vervolgens niet meer aangemerkt als werkzoekend en ook niet als werkloos. Ze tellen simpelweg niet meer mee. In de maand juni groeide deze groep Amerikanen met 111.000 naar een all-time high van 92,12 miljoen personen. Dat is bijna 30% van de totale Amerikaanse bevolking!

    Zou je deze werkloze Amerikanen ook als zodanig erkennen in de statistieken, dan zou er een veel hoger werkloosheidspercentage uit komen dan 6,1%. Een betere manier om de situatie op de arbeidsmarkt te beoordelen is om te kijken naar de participatiegraad, het percentage van de Amerikanen dat kan werken dat ook daadwerkelijk een baan heeft. Een ander cijfer is de Employment-Population ratio. Deze staat op dit moment op 59%. Dat is weliswaar beter dan de situatie in 2010 en 2011, maar het herstel is lang niet zo krachtig als de officiële werkloosheid van 6,1% doet suggereren. De grafieken zien er als volgt uit.

    Participatiegraad kwakkelt op 35-jaars dieptepunt

    Participatiegraad kwakkelt op 35-jaars dieptepunt (Bron: Zero Hedge)

    Percentage Amerikanen met een baan herstelt nauwelijks

    Percentage Amerikanen met een baan herstelt nauwelijks (Bron: Zero Hedge)

    Banencijfer zegt niet alles

    Dat de Amerikaanse arbeidsmarkt er nog steeds niet heel goed uitziet blijkt ook wel uit het feit dat steeds meer fulltime banen plaats maken voor part-time banen. Dat hoeft niet per se slecht te zijn, ware het niet dat de gemiddelde inkomens al jaren stagneren. De stijging van de lonen is in ieder geval veel lager dan de stijging van de kosten van levensonderhoud. De kwaliteit van de banen is minstens zo belangrijk als de kwantiteit van banen. Hoewel de Amerikaanse economie langzaam uit het dal lijkt te kruipen kunnen we de presentatie van de officiële werkloosheid als bijzonder optimistisch beschouwen.

    Inkomens stijgen veel minder snel dan de kosten van levensonderhoud

    Inkomens stijgen veel minder snel dan de kosten van levensonderhoud (Bron: Zero Hedge)

  • The Dow Jones Industrial Average: A Fata Morgana

    The Dow Jones Industrial Average (DJIA) Index is the only stock market index that covers both the second and the third industrial revolution. Calculating share indexes such as the Dow Jones Industrial Average and showing this index in a historical graph is a useful way to show which phase the industrial revolution is in. Changes in the DJIA shares basket, changes in the formula and stock splits during the take-off phase and acceleration phase of industrial revolutions are perfect transition-indicators. The similarities of these indicators during the last two revolutions are fascinating, but also a reason for concern. In fact the graph of the DJIA is a classic example of fictional truth, a fata morgana.

    Transitions

    Every production phase, civilization or other human invention goes through a so called transformation process. Transitions are social transformation processes that cover at least one generation. In this article I will use one such transition to demonstrate the position of our present civilization and its possible effect on stock exchange rates. A transition has the following characteristics:
    • It involves a structural change of civilization or a complex subsystem of our civilization
    • It shows technological, economical, ecological, socio cultural and institutional changes at different levels that influence and enhance each other
    • It is the result of slow changes (changes in supplies) and fast dynamics (flows)
    A transition process is not fixed from the start because during the transition processes will adapt to the new situation. A transition is not dogmatic.

    Four transition phases

    In general transitions can be seen to go through the S curve and we can distinguish four phases (see fig. 1):
    1. A pre development phase of a dynamic balance in which the present status does not visibly change
    2. A take off phase in which the process of change starts because of changes in the system
    3. An acceleration phase in which visible structural changes take place through an accumulation of socio cultural, economical, ecological and institutional changes influencing each other; in this phase we see collective learning processes, diffusion and processes of embedding
    4. A stabilization phase in which the speed of sociological change slows down and a new dynamic balance is achieved through learning
    A product life cycle also goes through an S curve. In that case there is a fifth phase:

    5. the degeneration phase in which cost rises because of over capacity and the producer will finally withdraw from the market.

    s-curve

    Figure 1. The S curve of a transition

    Four phases in a transition best visualized by means of an S curve: Pre-development, Take-off, Acceleration, Stabilization. When we look back into the past we see three transitions, also called industrial revolutions, taking place with far-reaching effect :
    1. The first industrial revolution (1780 until circa 1850); the steam engine
    2. The second industrial revolution (1870 until circa 1930); electricity, oil and the car
    3. The third industrial revolution (1950 until ....); computer and microprocessor

    Dow Jones Industrial Average (DJIA)

    The Dow Jones Industrial Average (DJIA) index is the oldest shares index in the United States. A select group of journalists of The Wall Street Journal decide which companies are included in the most influential stock exchange index in the world. Unlike most other indices the Dow is a price average index. This means that shares with a high price have a great influence on the movements of the index. Calculating stock index values such as the Dow and presenting the index in a historical graphs is a perfect way of indicating which phase an industrial revolution is in. The Dow was first published in 1896. The index was calculated by dividing the sum of the shares by 12: Dow-index_1896 = (x1 + x2+ ..........+x12) / 12 An index is calculated on the basis of a set of shares. Every index has its own formula and the formula results in the number of points of the index. However, this set of shares changes regularly. It is therefore very strange that different sets of shares are represented by the same unit. After a period of 25 years the value of the original set of 12 apples is compared to the value of a set of 30 pears. In 1929 only 2 of the original 12 companies of the Dow were still present. The most remarkable characteristic is of course the constantly changing set of shares. Generally speaking, the companies that are removed from the set are in a stabilization or degeneration phase. Companies in a take off phase or acceleration phase are added to the set. This greatly increases the chance that the index will rise rather than go down. This is obvious, especially when this is done during the acceleration phase of a transition. In 1916 the Dow was extended to 20 companies; 4 companies were taken out and 12 were added. Dow-index_1916 = (x1 + x2+ ..........+x20) / 20 This way of calculating the index actually creates a kind of pyramid scheme. All goes well as long as companies are added that are in their take off phase or acceleration phase. At the end of a transition there will be fewer companies in those phases. The shares of a number of companies were split during the years and for those shares a factor was added to the calculation. The formula is as follows (American Can is multiplied by 6, General Electric by 4). Dow-index_1927 = (6.x1 + 4.x2+ ..........+x20) / 20 Things take a bizarre turn with the changes to the Dow Jones of 1 October 1928. On 1 October 1928 the Dow Jones is enlarged to 30 shares. Because all calculations are done by hand, the calculation formula of the index is simplified. The Dow Divisor is introduced. The index is calculated by dividing the sum of the share values using the Dow Divisor. Because the value on 1 October 1928 must remain the same, the Dow Divisor is set at 16.67. The index graphs of before and after 1 October be a continuous line. Dow-index_okt_1928 = (x1 + x2+ ..........+x30) / 16.67 On 1 October 1928 the value of the Dow is 239, so the sum of the shares is 3984 dollars. From that moment on an increase (or decrease) of the set of shares results in almost twice as many (or fewer) index points. In the old formula the sum would have been divided by 30. With every change in the set of shares used to calculate the Dow, the value of the Dow Divisor also changes. This is done because the index which is the result of two different sets of shares at the moment the set is changed must be the same for both sets at that point in time. The same thing happens when shares are split. In the fall of 1928 and spring of 1929 8 shares are split decreasing the Dow Divisor to 10.47. Dow-index_sept_1929 = (x1 + x2+ ..........+x30) / 10.47 From that moment on a an increase (or decrease) of the set of shares results in almost three times as many (or fewer) index points as a year before. In the old formula the sum would have been divided by 30. The Dow’s highest point is on 3 September 1929 at 381 points. So the extreme increase followed by an extreme decrease of the Dow in the period 1920 – 1932 was primarily caused by changes to the formula, the constant changes to the set of shares during the acceleration phase of the second industrial revolution and splitting of s`hares during this period. Because of these changes in the Dow investors were wrong footed. The companies whose shares constituted the Dow index at that time also continued into the stabilization and degeneration phase.

    The Dow Jones Industrial Index: a fata morgana

    In many graphs the y-axis is a fixed unit, such as kg, meter, liter or euro. In the graphs showing the stock exchange values, this also seems to be the case because the unit shows a number of points. However, this is far from true! An index point is not a fixed unit in time and does not have any historical significance. An index is calculated on the basis of a set of shares. Every index has its own formula and the formula gives the number of points of the index. Unfortunately many people attach a lot of value to these graphs which are, however, very deceptive. An index is calculated on the basis of a set of shares. Every index has its own formula and the formula results in the number of points of the index. However, this set of shares changes regularly. For a new period the value is based on a different set of shares. It is very strange that these different sets of shares are represented as the same unit. In less than ten years twelve of the thirty companies (i.e. 40%) in the Dow Jones were replaced. Over a period of sixteen years, twenty companies were replaced, a figure of 67%. This meant that over a very short period we were left comparing a basket of today’s apples with a basket of yesterday’s pears. Even more disturbing is the fact that with every change in the set of shares used to calculate the number of points, the formula also changes. This is done because the index, which is the result of two different sets of shares at the moment the set is changed, must be the same for both sets at that point in time. The index graphs must be continuous lines. For example, the Dow Jones is calculated by adding the shares and dividing the result by a number. Because of changes in the set of shares and the splitting of shares the divider changes continuously. At the moment the divider is 0.15571590501117 but in 1985 this number was higher than 1. An index point in two periods of time is therefore calculated in different ways: Dow1985 = (x1 + x2 +..+x30) / 1 Dow2014 = (x1 + x2 +.. + x30) / 0.15571590501117 In the 1990s many shares were split. To make sure the result of the calculation remained the same both the number of shares and the divider changed. An increase in share value of 1 dollar of the set of shares in 2014 results is 6.4 times more points than in 1985. The fact that in the 1990s many shares were split is probably the cause of the exponential growth of the Dow Jones index. At the moment the Dow is at 16,437 points. If we used the 1985 formula it would be at 2,559 points. The most remarkable characteristic is of course the constantly changing set of shares. Generally speaking, the companies that are removed from the set are in a stabilization or degeneration phase. Companies in a take off phase or acceleration phase are added to the set. This greatly increases the chance that the index will rise rather than go down. This is obvious, especially when this is done during the acceleration phase of a transition. From 1980 onward 7 ICT companies (3M, AT&T, Cisco, HP, IBM, Intel, Microsoft), the engines of the latest revolution and 5 financial institutions, which always play an important role in every transition, were added to the Dow Jones.

    dowdivisor-table

    Table 1. Changes in the Dow, stock splits and the value of the Dow Divisor after the market crash of 1929

    Dow Jones Industrial Average

    Exchange rates of Dow Jones during the latest two industrial revolutions

    Figure 2 Exchange rates of Dow Jones during the latest two industrial revolutions. During the last few years the rate increases have accelerated enormously.

    Double manipulation

    On September 23 2013, the Dow got the biggest facelift since 2004 in one fell swoop with the removal of 3 company constituents: Hewlett- Packard Co. (+21.5% ytd), Bank of America Inc. (+52.0% ytd) and Alcoa Inc. (-1.8% ytd) And the addition of: Goldman Sachs Group Inc. (+25 ytd), Nike Inc. (+27% ytd) and Visa Inc. (+18% ytd) What is even more striking is that the three companies removed from the index have a low share price (HP is trading at an approximate price of $22, BoA at $14 and Alcoa at $8 for a sum total of $44) while the three stocks added have a high market price (Goldman Sachs at $164, Nike at $67 and Visa at $184 for a sum total of $415). Of course there is the Dow Divisor which supposedly ensures that the value of the Dow Jones with the new shares is the same as the value of the Dow Jones with the old shares but this effect is only short-term as, in the long-term, the profits of the higher priced stocks will be greater/stronger than those of the weaker stocks that they replaced. The Dow 30 is calculated by dividing the sum of the 30 constituents’ shares by the Dow Divisor. On September 10, the Dow Jones ended at 15,191 points. The Dow Divisor currently has a value of 0.130216081. This means that the current total of 30 shares is worth $1,978 (15,191 x 0.130216081=$1,978). HP is trading at an approximate price of $22, BoA at $14 and Alcoa at $8 (sum total of $44). These shares will be replaced by Goldman Sachs at $164, Nike at $67 and Visa at $184 (sum total of $415) which is 9.4 times more. This means that the new sum of the 30 stocks have a value of $2,349 (1978 – 44 + 415) and, therefore we expect that the Dow Divisor will be adjusted from 0.130216081 to 0.154631 to get back to the original 15,191 index points (15,191 x 0.154631 = $2,349). Given the above, had the three old shares increased by 10% each in price in the past the Dow 30 would have increased by 33.8 points in total (10% x 44 divided by 0.130216081 = 33.79 points) assuming there was no change in the price of the other 27 stocks. As of September 23rd, however, a corresponding 10% increase in the price of each of the new shares would contribute 268.4 points to the rise of the Dow 30 (10% x 415 divided by 0.154631 = 268.38) or 7.94 times more points. The influence of the 3 losers was: $44 of $1978. This is 2.2% of the Dow Jones Index.
The influence of the 3 winners becomes: $415 of $2,349. This is 17.67% of the Dow Jones Index.
This stinks pretty much of manipulation, even double manipulation! Overview from 1997 : 20 winners in – 20 losers out, a figure of 67%

    September 23, 2013: Hewlett – Packard Co., Bank of America Inc. and Alcoa Inc. replaced Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. and Visa Inc.
Alcoa has dropped from $40 in 2007 to $8.08. Hewlett- Packard Co. has dropped from $50 in 2010 to $22.36. Bank of America has dropped from $50 in 2007 to $14.48.
But Goldman Sachs Group Inc., Nike Inc. and Visa Inc. have risen 25%, 27% and 18% respectively in 2013.

    September 20, 2012: UnitedHealth Group Inc. (UNH) replaces Kraft Foods Inc.
Kraft Foods Inc. was split into two companies and was therefore deemed less representative so no longer suitable for the Dow. The share value of UnitedHealth Group Inc. had risen for two years before inclusion in the Dow by 53%.

    June 8, 2009: Cisco and Travelers replaced Citigroup and General Motors.
 Citigroup and General Motors have received billions of dollars of U.S. government money to survive and were not representative of the Do.

    September 22, 2008: Kraft Foods Inc. replaced American International Group. 
American International Group was replaced after the decision of the government to take a 79.9% stake in the insurance giant. AIG was narrowly saved from destruction by an emergency loan from the Fed.

    February 19, 2008: Bank of America Corp. and Chevron Corp. replaced Altria Group Inc. and Honeywell International.
Altria was split into two companies and was deemed no longer suitable for the Dow.
 Honeywell was removed from the Dow because the role of industrial companies in the U.S. stock market in the recent years had declined and Honeywell had the smallest sales and profits among the participants in the Dow.

    April 8, 2004: Verizon Communications Inc., American International Group Inc. and Pfizer Inc. replace AT & T Corp., Eastman Kodak Co. and International Paper.
AIG shares had increased over 387% in the previous decade and Pfizer had an increase of more than 675& behind it. Shares of AT & T and Kodak, on the other hand, had decreases of more than 40% in the past decade and were therefore removed from the Dow.

    November 1, 1999: Microsoft Corporation, Intel Corporation, SBC Communications and Home Depot Incorporated replaced Chevron Corporation, Goodyear Tire & Rubber Company, Union Carbide Corporation and Sears Roebuck.

    March 17, 1997: Travelers Group, Hewlett-Packard Company, Johnson & Johnson and Wal-Mart Stores Incorporated replaced Westinghouse Electric Corporation, Texaco Incorporated, Bethlehem Steel Corporation and Woolworth Corporation.

    Real truth and fictional truth

    Is the number of points that the Dow Jones now gives us a truth or a fictional truth? 
If a fictional truth then the number of points now says absolutely nothing about the state that the economy or society is in when compared to the past. In that case a better guide would be to look at the number of people in society that use food stamps today – That is the real truth

    De magie van de aandelenmarkt

    Anthony Freda

    Mr. Grommen was a teacher in mathematics and physics for eight years at secondary schools. The last twenty years he trained programmers in Oracle-software. The last years he studied transitions, social transformation processes, the S-curve and transitions in relation to market indices. Articles about these topics have been published in various magazines / sites in The Netherlands and Belgium.

  • China imported less gold from Hong Kong in May

    According to the latest numbers figures by the Hong Kong Census and Statistics Department, China has imported less gold in May. Net gold imports dropped from 67,04 tonnes in April to 52,61 tonnes of gold in May. Imports through Hong Kong have been falling since February and reached a 16-month low in May.

    The decline in imports could partially be explained by lower Chinese demand for gold, because the premium on the precious metal in China has dropped substantially in the past twelve months. Another explanation for the decline could be the increase in direct imports to Shanghai and Beijing. How much metal is imported directly remains unknown, since the Chinese government does not provide figures. Because of the increasing direct imports, we cannot make a good guess on the total Chinese import figure.

    China imported less gold in May

    China imported less gold in May

    Gold demand waning

    A gold trader explained to Reuters how gold futures in Shanghai are being traded at a discount to the international London gold price. This development suggests Chinese demand has cooled down somewhat from the 2013 high. Last year  Chinese bank imported a total of 1.158,15 tonnes of gold through Hong Kong, when the price of the yellow metal dropped the most in more than three decades. Since the beginning of this year, gold has advanced 10,9% in euro's and 13,5% in Chinese yuan. In many Asian countries it is common practice to buy physical gold as a hedge against currency devaluation. Last year, the Chinese bought a substantial amount of gold, after the price dropped more than 10% in just two days. Now the price is rising again, Chinese are less eager to purchase the metal. Source: Reuters

  • Gold Trail: De rush naar fysiek goud (Deel IX)

    Al in 2000 sprak FOA over het uit elkaar vallen van de papieren goudmarkt, het huidige prijsvormingsmechanisme van goud. Is dat waar we veertien jaar later (!) getuige van zijn? Vorig jaar daalde de goudprijs richting productiekosten en kwam de fixing van de goudprijs ter discussie te staan. De crash van de goudmarkt zal gepaard gaan met een crash van de goudprijs, omdat de papieren claims tegen een discount verhandeld zullen worden ten opzichte van het fysieke metaal. Op dit moment is de prijs van papiergoud nog leidend voor de fysieke goudmarkt, maar als we FOA moeten geloven zal dat niet voor altijd zo blijven.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Deel IX: De rush naar fysiek goud

    FOA (1 april 2000): Iedere keer als de goudprijs in dollars omlaag wordt gedrukt horen we overal op het internet wanhoopskreten. Begrijp goed dat dit niet de geluiden zijn van fysieke pijn, maar van het eeuwen oude litteken dat voortkomt uit het feit dat iemand zijn vermogen geeft aan een ander en er niets voor terug krijgt. Als pleitbezorger van fysiek goud horen we dit aan als een signaal dat er meer goedkoop goud onze kant op komt. Als koper van fysiek goud wordt het feest alleen maar groter en neemt ons vermogen toe!

    Een pleitbezorger van goud ziet dit edelmetaal als vermogen en zal dit blijven accumuleren wanneer de prijs gunstiger wordt. Volg je diegene die in papiergoud beleggen of zelfs in de goudmijnsector, dan zie je waar de meeste verliezen vandaan komen bij dalende prijzen. Sommige goudmijnen zijn misschien een goede koop, maar de meeste niet. Sommigen zullen goud beschouwen als een vertrapte reliek en zullen zweren nooit meer goud te kopen. Echter, vanuit onze visie hebben ze nooit goud gekocht. Hun idee van vermogen hedgen met goud bevat de aanname dat papiergoud hetzelfde is als fysiek goud. Dat is nooit zo geweest en dat zal het ook nooit worden. Handel in papier werkt alleen als de wereld van papierhandel intact is. En juist die wereld valt op dit moment uit elkaar! Er is een groot risicoverschil tussen het gokken op de goudprijs voor korte termijn winsten en het kopen van een stuk vermogen voor een aanstaande crisis. Voor mij persoonlijk zit het grootste verschil in de werkelijke waarde die verkregen wordt in de toekomst, niet vandaag. Als gevolg het politieke goudbeleid van afgelopen vijftien jaar leken de beleggers in papiergoud meer op dronken matrozen. Hun beleggingen hebben daar ernstig onder geleden. Wachtend op de grote omslag deden ze steeds één stap voorwaarts en dan weer twee naar achteren. Al die tijd gaven ze hun dollars op zonder daar iets voor terug te krijgen zodra de verwachte omslag eindelijk komt. Aan het eind van de rit worden ze ontnuchterd wakker en komen ze erachter dat ze weinig vooruitgang geboekt hebben met hun goudbeleggingen. Echter, zij die fysiek goud bezitten zullen zoveel rendement behalen dat bijna iedere belegging van vandaag erbij zal verbleken. Een voorbeeld: Goud heeft het bij lange na niet zo slecht gedaan als sommige handelaren in papier ons deden geloven. Als man van de wereld bezit ik veel verschillende valuta (inclusief dollars) en die gaan allemaal even veel omhoog en omlaag als goud. Sommigen zelfs meer. Omdat ik een groot deel van mijn vermogen in goud heb is de wisselkoers van belang. In januari 1985 kocht je met een dollar 1/300ste troy ounce goud. Op datzelfde moment kocht je er 3,25 Duitse Marken en ongeveer 250 Japanse yen voor. Tien jaar later, in 1995, koop je voor een dollar 1/375ste troy ounce goud, 1,4 Mark en minder dan 100 yen. Hier hebben we twee wereldklasse valuta die meer dan 100% in waarde stegen ten opzichte van de dollar! Goud was stabieler, omdat het slechts 25% in wisselkoers bewoog. Sinds januari 1999 is goud nog stabieler dan de euro. De wisselkoers van goud is sindsdien met minder dan 5% veranderd. Wat ik duidelijk probeer te maken is dat vandaag de dag alle valuta zullen stijgen en dalen in de race naar hun eindbestemming. Echter, in dit proces kunnen de veranderingspercentages tijdelijk veel groter zijn dan die van goud, waardoor het edelmetaal het meest stabiel lijkt te zijn van allemaal. En desondanks blijven de goudkevers jammeren over hoe de goudprijs crasht. In dit licht bezien moeten we onszelf beschouwen als verzekeraars die het risicobeleid van papiergeld moeten schrijven. Hoe meer een valuta fluctueert, hoe meer rente we moeten ontvangen om ons vermogen in papier vast te houden. Juist, precies zoals een verzekeraar het geluk kan hebben dat de renteopbrengst groot genoeg is om het wisselkoersverlies op te vangen. Desondanks zijn valuta niet zo aantrekkelijk in de hedendaagse realiteit. Fysiek goud wordt een uitstekend instrument om vermogen in aan te houden, één die een veel hogere premie betaalt dan welke andere valuta dan ook. Het ontbreken van een rentevergoeding op goud is een grote vergoeding in verhouding tot het falingsrisico dat inherent is aan papiergeld. In de toekomst zullen sommigen bereid zijn een negatieve rente te betalen om goud te kunnen verkrijgen. Hiermee bedoel ik dat men goudcontracten zal kopen waarvan de tegenpartij in gebreke is gebleven en dat men alsnog zal proberen de tegenpartij te dwingen het goud te produceren. Soms zal dat lukken, maar meestal niet! Voor iedereen van jullie met gevoel voor intrige is dit het moment om goud te kopen tegen negatieve rente. Als de VS stopt met het van de berg af gooien van rotsblokken van papiergoud en gewoon zou toekijken wat er gebeurde, dan zou ze zien dat de lawine zichzelf in gang heeft gezet en geen hulp meer nodig heeft. De hele berg van papiergoud is aan het schuiven. Al die tonnen aan contractueel goud die men vandaag de dag aan elkaar heeft toegezegd is nooit zo echt geweest als beleggers altijd dachten. Het was slechts een illusie van papieren aanbod. Het meeste goud dat de Europese centrale banken en andere centrale banken verkochten kwam niet verder dan de kluis van de volgende centrale bank. De wereld van de goudhandel bracht dit verhaal naar buiten als verkopen van fysiek goud, een verhaal dat de dollar ondersteunde. Vandaag de dag is Europa de grootste aanhanger van Freegold die de wereld sinds lange tijd gezien heeft. Terwijl zij hun beleid voeren zal de markt voor papiergoud in dollars, zoals we die nu kennen, falen. De volledig onverklaarbare verkoop van goud door de Bank of England zijn slechts een middel daartoe geweest. Ze zijn veel meer bezig om bij de euro te komen en hun gezichtsverlies te beperken dan om het dollarsysteem nog langer te redden. De VS staat er alleen voor, nu ze de 'dollarstrijd' en de 'oliestrijd' verloren hebben. De prijs van ruwe olie zal niet lang gevangen meer blijven in de huidige bandbreedte. Dit werd politiek geregeld om gezichtsverlies van de VS te beperken. Wij, de Verenigde Staten, doen nu beroep op iedereen door ons laatste beetje politieke kapitaal in te zetten en de dollar zonder enig resultaat verder te inflateren. Een grootste hyperinflatie in prijzen staat ons te wachten, een hyperinflatie die ingeluid zal worden door een grote breuk in de derivatenmarkt van valuta. Zodra dit proces zich ontvouwt zal de papieren goudmarkt spoedig afgewaardeerd worden tegenover fysiek goud. Een afwaardering die de de prijsvorming van goud en het systeem van fysieke goud toewijzing zal breken. Begrijp goed dat de grootste goud rush de vlucht zal zijn van papiergoud richting fysiek goud. Elke vorm van belegging in goud die als volgt te omschrijven is... "dit beleggingsproduct hoort in je portefeuille als het goud" ... zal gedumpt worden, om vervolgens van de restwaarde die er nog is wat echt goud te kopen. Kijk toe hoe dit zich zal voltrekken, je zult de druk gaan voelen. Ik hoop dat men de prijs van papiergoud verder omlaag kan drukken zonder het aanbod van fysiek goud te verstoren. Want zodra het geloof in het papier gebroken wordt is de markt voor fysiek goud slechts een korreltje zand aan de kust. Een jaar geleden stonden we ook voor dit kruispunt. Dezelfde stress die veroorzaakt werd door de totstandkoming van het 'Washington Agreement' in de zomer van 1999. Ik verwacht dat er deze keer sterkere medicatie toegediend zal worden nu goud onder de $280 per troy ounce staat! Het enige verschil vandaag is dat de euro meer volwassenheid krijgt en de olieproducerende landen steeds onafhankelijker worden. FOA, gids van de Gold Trail / Vertaling door Frank Knopers Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!

  • Gold Trail: Crash van de papieren goudmarkt (Deel VIII)

    In het vorige deel van de Gold Trail behandelden we een aantal quotes van ‘Another’ uit 1998. Daarin legde hij uit dat mensen van kinds af aan gewend zijn geraakt alle waarde uit te drukken in papiergeld. Daardoor vertroebelt hun blik op wat werkelijke waarde is. In dit deel van de vertaling borduren we daarop voort. We bespreken de hyperinflatie van de dollar die reeds heeft plaatsgevonden en de papieren goudmarkt die de rol speelde op dat te maskeren.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Deel VIII: Crash van de papieren goudmarkt

    FOA (17 maart 2000): We bereiken nu een tijdperk waarin zich een "valutaoorlog" zal ontketenen. Alles wat hieraan vooraf ging was slechts een periode van voorbereiding voor de bouw van een nieuwe alternatieve valuta. De jaren die we hieraan besteed hebben waren bedoeld om de wereld een ontsnappingsmedium te bieden voor het moment waarop de dollar eindelijk in hyperinflatie komt.

    Weinig beleggers kunnen 'bevatten' dat de dollar in werkelijkheid al 'ge-hyperinflateerd' is, maar zonder het effect van hogere prijzen. Jaren van begrotingstekorten, teveel lenen en schuldexpansie hebben de illusie gecreëerd dat de dollar immuun is voor prijsinflatie. Die illusie is zichtbaar in ons gigantische handelsbalanstekort, dat jaren lang blijft aanhouden zonder enig negatief effect op de wisselkoers van de dollar. Het is overduidelijk dat andere beleggers - dus niet de centrale banken - de dollar ondersteunden, zonder te weten dat ze meespeelden in een stervend geldsysteem.

    De enige reden waarom we de inflatie van de dollar niet terug zagen in de prijzen van alledaagse goederen was de steun van andere centrale banken voor onze munt middels interventie op de valutamarkt. Zoals ik heb laten zien in mijn andere artikelen was deze steun op zijn best ingewikkeld te noemen en duurde deze 15 tot 20 jaar. Het wordt nog steeds gedaan met een doel. Dat doel is om de dollar te ondersteunen voor wereldwijde economische handel, zodat we niet allemaal in een diepe depressie terecht zouden komen. Inderdaad, de steunpilaar voor dit systeem was een alsmaar uitdijende monetaire basis van dollars. Er is simpelweg geen andere manier om oude dollarschulden te betalen zonder deze monetaire expansie.

    Dit hele lange termijn proces was zeer duidelijk voor een paar grote financiële spelers, omdat die zich aan het voorbereiden waren voor het einde van de dollar als reserve. Hun strategie bestond uit een aantal verschillende elementen. Eén daarvan was om over een lange termijn fysiek goud te kopen. Het andere was de acceptatie dat alle handel en investeringen uiteindelijk een transitie zouden maken weg van de dollar. Om daarom voorbereid te zijn begonnen zij hun papieren bezittingen en bedrijfstransacties in andere valuta uit te drukken (de euro neemt veel van deze transitie stroom over). Dit hebben ze gedaan omdat, wanneer de dollarprijzen van alledaagse goederen en diensten signalen van prijsstijging vertonen, alle vormen van dollar derivaten in hoog tempo afgewikkeld zouden worden. Beter gezegd: het falen van contracten in dollars zullen zichtbaar worden in de vorm van een discount van deze derivaten ten opzichte van hun onderliggende waarde. En omdat er tegen het einde van het dollarsysteem een gigantisch spel van derivaten is opgebouwd zal de afwaardering zichtbaar zijn in bijna alles dat verhandeld wordt. Niet alleen goud.

    De eerste tekenen dat de officiële steun voor de dollar wordt afgebouwd is zichtbaar in de prijsvorming en in het officiële beleid. De plaats waar de echte inflatie voor het eerst zichtbaar zal worden is niet in goud - wat veel mensen denken - maar in de aandelenmarkten. Hun lange bull market, die in veel gevallen begon aan het begin van de jaren '80, weerspiegelt het resultaat van wereldwijde dollarexpansie worden prijsinflatie. Het is pas sinds het afgelopen jaar dat de aandelenmarkt een signaal uitzendt dat wijst op de transitie naar een situatie van dollarexpansie zonder de steun van de rest van de wereld. Beter gezegd: de grote prijsinflatie komt eraan op een niveau dat gelijk staat aan hyperinflatie. De explosieve stijging van aandelenkoersen weerspiegelde dit.

    Een ander plek waar we de verandering in kunnen zien is olie. Jarenlang werd iedere stijging van de olieprijs ongedaan gemaakt door de productie op te schroeven en het aanbod te vergroten. Op deze manier leverden de olieproducerende landen steun aan het dollarsysteem. Zelfs conflicten in olieproducerende landen mochten niet resulteren in een dollar vernietigende prijsstijging. Pas toen de euro gelanceerd werd en men zag dat dit een mogelijke 'backup valuta' zou worden voor de dollar, werd er niet langer extra aanbod op de markt gebracht om de olieprijs in dollars laag te houden. De olieprijs is in een gebroken patroon gestegen en weer gedaald, maar ze zal van nature geneigd zijn te stijgen.

    Deze beleidsverandering is niet alleen een stem van vertrouwen in Euroland, ook ondersteunt het de reserves van het Eurosysteem door een veel hogere toekomstige prijs voor fysiek goud. Een olieprijs van rond de $30  (en in de toekomst $45+) zal de goudprijs opwaarderen naar $930 per troy ounce, uitgaande van de oude ratio van omgerekend 1 gram goud voor 1 vat olie voor de ontkoppeling van goud aan de dollar in 1971. Dit heeft aanhoudende handel in goud door de BIS veroorzaakt, aangezien ze meer aanbod van fysiek goud zocht buiten de papiermarkt voor goud op de LBMA. Een proces dat de illusie van papiergoud alleen maar verder kan vernietigen. Uiteindelijk zal een goudprijs van $930 de absolute bodemprijs blijken te zijn, zodra de echte prijsinflatie in de dollar begint.

    Het meest recente voorbeeld van officieel beleid ten aanzien van de dollar was het Washington Agreement. Dit markeerde het einde van de Europese steun voor de markt van goudcontracten, een markt die de koppeling tussen olie en dollars in stand hield. In het begin (jaren '80) was de oprichting van een markt voor goudcontracten het initiatief van tenminste twee machtsblokken. Vandaag de dag wordt deze markt nog maar door één machtsblok ondersteund, namelijk de Brits/Amerikaanse.

    Ondanks dit accepteerde de VS een herziende goudstructuur van het IMF. Als gevolg daarvan neemt de VS vandaag de dag twee posities in die tegenstrijdig zijn met elkaar. Vanuit de ene positie is een verhoging van de goudprijs wenselijk, om de steun van het IMF te houden voor dollarschulden in het buitenland. Aan de andere kant probeert ze de 'goudhandel' solvabel te houden met een alsmaar lagere goudprijs.

    Dit plaatst het Euroland, de BIS en de grote landen met fysiek goud op ramkoers met de papieren goudmarkt die door de VS in het leven werd geroepen. De gevolgen hiervan zullen hoogstwaarschijnlijk zichtbaar zijn in een vloedgolf (letterlijk) van nieuw papiergoud, in een poging de geloofwaardigheid van de markthandelaren te beschermen. Vandaag de dag zien we de impact van de veranderde dynamiek terug in een goudmarkt die eigenlijk niets meer of minder is dan een grote papieren afgeleide die louter bestaat voor de boekhouding. Deze goudmarkt blijft levensvatbaar tot op het moment waarop fysiek goud zich niet meer aanbiedt. Zonder twijfel zullen goudmijnen de allerlaatste zijn om fysiek goud te leveren, wanneer de papieren goudprijs verder en verder naar beneden afglijdt.

    Jarenlang hebben goldbugs gedacht dat goud het ontsnappingsmechanisme zou worden voor de dollar en niet een andere valuta. Ze hebben niet veel bij stil gestaan bij de realiteit dat de moderne wereld goud niet wil en niet kan waarderen als waarde reserve zonder een digitale valuta om goud in te prijzen. Zodra de dollar haar neergang inzet door prijsinflatie zal haar toepassing als reserve en - nog belangrijker - haar waardering van goud in de wereldwijde goudmarkt, stoppen. Dit zal een onverwachte vertraagde positieve impact hebben op de waardering van goud, wanneer de papieren goudmarkt haar laatste stuiptrekkingen vertoont. En zo kan het zijn dat we door de prijsinflatie van de dollar de prijzen van alles zien stijgen, terwijl de goudprijs daalt doordat er geen fysiek goud is om contracten in af te handelen.

    Uiteindelijk zal de goudmijnsector door verliezen van de aandeelhouders gedwongen worden te stoppen met het aanbieden van goud in termen van dollars. Ik verwacht dat gedurende deze periode de prijs van fysiek goud zal exploderen, omdat een gebrek aan handel het aanbod zal beperken. De meeste handelaren van papiergoud vandaag de dag begrijpen niet dat de echte prijsinflatie van de dollar een krimp van de fysieke goudhandel tot gevolg zal hebben, ongeacht hoe hoog of laag de goudprijs gaat. Ze zullen verscheidene dollarderivaten van goud gebruiken, zelfs als het aanbod van papiergoud sterk toeneemt. Dit proces dwingt de prijs van goudcontracten naar beneden. Desondanks zullen de handelaren roepen dat ze 'in de goudmarkt' zitten en zullen ze jammeren dat manipulatie van de goudprijs hen met verliezen opzadelt.

    Het is belangrijk voor de nieuwe spelers te begrijpen dat geen enkele overheid of bankier in de wereld de dollarprijs van fysiek goud kan manipuleren, zodra de echte prijsinflatie begint op te treden in de wereldreservemunt. Bij een falend geldsysteem zullen overheden en bankiers snel genoeg opmerken dat hun aanbod in een spreekwoordelijk 'zwart gat' van vraag zal verdwijnen.

    Voordat de effecten van prijsinflatie in de dollar zichtbaar worden kan men alleen maar de prijs van papieren contracten manipuleren. Slechts het feit dat handelaren bereid zijn fysiek goud te verkopen voor een prijs die op de papieren goudmarkt tot stand komt wil nog niet zeggen dat dat ook de werkelijke waarde is die fysiek goud vandaag de dag heeft. Om wat meer to the point te komen: dit is simpelweg een tijdelijke situatie die zichzelf zal uitputten, omdat het aanbod van fysiek goud tegen de prijs van papiergoud zal opdrogen. Vanaf dat moment worden alle contracten voor goud gedwongen in een default en zullen ze waardeloos worden.

    Deze moderne papieren goudmarkt is een relatief nieuw concept in de wereldwijde goudhandel. Ze werd de afgelopen vijftien jaar geschapen door bankiers, Westerse handelaren en mijnbouwbedrijven. Zij ondersteunden deze markt door in contracten te handelen, in plaats van fysiek goud te kopen. Het is waar dat de voorstanders van de papieren goudmarkt misschien oneerlijk zijn geweest in het aanwijzen van de gevolgen van hun acties, maar niemand werd ooit gedwongen de papiermarkt voor goud te gebruiken. Zonder de cashflow van handelaren had de papieren goudmarkt niet kunnen bestaan in de omvang die ze nu heeft.

    Ja, het is waar dat de cashflow in de papieren goudmarkt in overeenstemming was met de agenda van zowel het Euroland, het dollarregime als van de olieproducerende landen! Maar dit is de werkelijkheid voor iedere investering waarbij de koper bereid is de zekerheid van fysiek bezit op te geven in ruil voor een contract met tegenpartij risico. Zelfs vandaag de dag geven de kopers van call opties hun geld weg door in deze illusie te geloven, in plaats van dat ze simpelweg fysieke gouden munten kopen.

    De werkelijkheid is dat Westerse handelaren van papiergoud en beleggers in goudmijnaandelen vandaag de dag geëvolueerd zijn en op geen enkele manier meer vertegenwoordigt wat de term goldbug ooit betekende. Vandaag de dag zijn de pleitbezorgers van fysiek goud de echte goldbugs, omdat zij de werkelijke instrumenten in handen hebben die de handelaren van papiergoud slechts denken te bezitten.

    Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!

  • Gold Trail: Valuta is geen vermogen (Deel VII)

    In het vorige deel van de gold Trail bestudeerden we datgene wat vooraf ging aan de komst van de euro. Welke afweging maakten de olieproducerende landen, nadat het dollarsysteem zich afhankelijk had gemaakt van de aanvoer van goedkope olie? Dat thema laten we even bezinken, want in dit deel vertalen we een aantal quotes van ‘Another’ uit 1998. Another was een van de twee personen die in de Gold Trail hun gedachten uiteen zetten. In dit deel legt Another uit dat valuta niet geschikt zijn om vermogen in uit te drukken.

    Lees ook eerdere delen van de Gold Trail op Marketupdate:

    Deel VII: Valuta is geen vermogen

    Another (04-06-1998): Ik denk dat de derivatenmarkt voor goud door de jaren heen de controle van de BIS wist te 'breken'. Goud wordt door veel grote instituties in de wereld aangehouden als kapitaal. Deze 'giganten' begrepen het nut van een goudprijs van $350 per troy ounce. Rond dit prijsniveau kon de goudmijnsector overleven en kon men goud als kapitaalreserve aanhouden. Een goudprijs van minder dan $300 was onwenselijk, omdat zelfs de BIS gedwongen zou worden iets te doen bij een goudprijs ver beneden de $280. De laatste kleine goudoorlog eindigde begin jaren '80, toen men kon kiezen tussen de Amerikaanse dollar en een overstap naar een door goud gedekt economisch systeem. Er bestond toen geen andere wereldreservemunt. Goud verloor de strijd tegen de dollar en iedereen bleef dollarreserves accumuleren. Vandaag de dag is er een nieuwe munteenheid gevormd. Deze kan de waardering van goud in dollars breken, zonder een totale destructie van wereldwijde valutamarkten en economieën te veroorzaken. Binnen afzienbare tijd kunnen olieproducerende landen hun voorraden aanbieden tegen een correcte waardering. Een waardering die de industrie en de handel zal ondersteunen in ruil voor een herwaardering van echte waarde (goud) in termen van een echte valuta (euro's)... Another (26-05-1998): Vanaf de dag dat we geboren worden leren we dingen te waarderen in slechts één noemer: valuta! Kan een mens de waarde van al zijn of haar bezittingen op een andere manier waarderen? Als je de waarde van twee dingen wilt vergelijken, komt dan niet eerst automatisch de gedachte in je op van "hoeveel dollars is dit waard, hoeveel dollars is dat waard"? Het zit diep in onze geest dat we alleen waarde kunnen zien in termen van valuta. Ik stel me dan de vraag: Kunnen we dan überhaupt wel waarde zien? De Westerse geest is gefocust op de vraag wat ik vandaag de dag kan kopen voor de laagste prijs. Echter, in deze moderne wereldeconomie is de laagste prijs altijd een functie van de wisselkoers. Neem bijvoorbeeld de Japanse yen. Die wordt vandaag de dag vergeleken met de dollar en gebruikt om spullen te kopen. Een jaar later kan Japan deze goederen voor veel minder aanbieden, omdat de yen in waarde gedaald is ten opzichte van de dollar. Maar wat is dan de echte waarde van een aankoop geweest? Was de juiste waarde die van vandaag of die van een jaar geleden...? Begrijp dat alle waarderingen onderworpen zijn aan wisselkoerscompetitie! Het is binnen deze wisselkoerswaardering waarin de burger al zijn of haar vermogen uitdrukt! Een veilige manier om vermogen voor de toekomst vast te houden, nietwaar? Vraag dat de Koreanen en Indonesiërs! Men moet begrijpen dat je vermogen vandaag de dag niet hetzelfde is als wat je valuta zegt dat het is! In deze wereld is de valuta slechts voor transacties! Het is voor het kopen, verkopen, verdienen en betalen, niet om de waarde van het familievermogen te bepalen! Besef het volgende: de drukkers van geld zullen de eigenaar van het geld nooit vertellen dat het minder waard is geworden. Dat oordeel is voorbehouden aan de persoon aan wie je de valuta aanbiedt! Ik vraag nogmaals, hoe kun je de werkelijke waarde van je bezittingen weten als die waarde alleen bekend is in termen van valuta die voor hun waarde onderworpen zijn aan de wisselkoers met andere valuta? Veel van jullie zullen hier lang en diep over nadenken, maar zullen weinig logica vinden voor deze redenering. Dat komt omdat je de hele geschiedenis dingen niet anders gewaardeerd hebt dan in valuta. Sommigen zullen zeggen dat ze beleggingen hebben die de laatste jaren geweldig in waarde zijn gestegen en dat ze ver vooruit lopen op de inflatie, mocht die in de toekomst aanwakkeren. Ik zeg dan: "jouw beleggingen - wereldwijd - zijn nauwelijks in waarde veranderd, omdat de valuta waarin je die beleggingen uitdrukt sterk in waarde zijn gedaald". De prijsinflatie die komen gaat zal groter zijn dan je je ooit voor kunt stellen! Je hebt niet geleerd om waarde in iets anders uit te drukken dan in valuta, dit staat een goed overzicht in de weg! Er is meer... Vandaag de dag heeft de wereldreservemunt een wisselkoers van $1 tegenover 1/300 troy ounce goud. Het is deze wisselkoers die de dollar anders maakt dan bijvoorbeeld de valuta van Indonesië. Misschien is dat een veilige gedachte? Echter, ook deze wisselkoers van 1/300 troy ounce goud per dollar is onderhevig aan wisselkoerscompetitie. Deze nieuwe wisselkoers tussen dollars en goud werd mogelijk doordat nieuw ´papiergoud´ voor dezelfde waarde geaccepteerd werd als fysiek goud. Deze grote nieuwe markt voor papiergoud werd gecreëerd om het aanbod van ´verhandelbaar goud´ te vergroten. Het aanbod van fysiek goud kon onvoldoende uitgebreid worden met een lagere goudprijs, een prijs die de dollar sterker zou maken in termen van goud. Maar - zoals met alle nieuwe markten - moest er onderpand ingebracht worden om de papieren claims geloofwaardigheid te geven. Pas dan zou de goudmarkt dit papiergoud in grote hoeveelheden accepteren. Dat onderpand werd gevonden in olie... Sommigen zeggen dat de goudprijs daalde omdat niemand het kocht. Ik zeg dat de goudprijs daalde omdat het zoveel gekocht werd! Men kocht terwijl de markt voor goud dikker werd gemaakt met extra papieren claims op goud! Begrijp het volgende: De goudprijs in dollars kon alleen maar dalen als er een markt bestond voor papiergoud dat steeds goedkoper kon worden aangeboden! Deze papieren goudmarkt kon alleen voortbestaan zo lang de goudprijs daalde. Als dat niet het geval was, dan was het uitschrijven van goudcontracten niet lucratief! Het was jarenlang in het belang van ons allemaal dat de goudprijs in dollars dicht bij de productiekosten bleef. Die tijd is nu zo goed als zeker voorbij. Op een dag verliest papiergoud de kredietwaardigheid die olie haar nu nog geeft, omdat er concurrentie komt van een nieuwe reserve valuta! Op die dag wil al het papiergoud fysiek goud worden, terwijl goudcontracten in dollars in alle haast omgezet worden naar goudcontracten in euro. Men zal zien dat de waarde van het goud dat Europese centrale banken verkochten weer terug zal komen in de vorm van een euro die sterk is in termen van goud. De goudreserves die worden aangehouden voor de euro zorgen voor steun, maar het zal de totale destructie van de dollar goudmarkt zijn die het verschil zal maken. Als men in de toekomst vasthoudt aan bezittingen die in dollars gewaardeerd worden, dan zal men er op een gegeven moment achter komen dat de waarde niet hetzelfde was als wat de dollar zei dat die was! Op die dag weet je wat je bezittingen waard zijn, uitgedrukt in het echte vermogen van onze voorvaders! Met deze nieuwe wisselkoers tussen de dollar en goud eindigt je zoektocht naar... de werkelijke waarde van goud. Dank u! Another (Vertaling door Frank Knopers) Dit artikel verscheen afgelopen vrijdag in de Marketupdate Weekendeditie. Schrijf u hier in en ontvang iedere vrijdag onze nieuwsbrief!

  • Interview: Edward Snowden

    Edward Snowden gaf onlangs zijn eerste interview voor de Amerikaanse media. De zender NBC mocht Edward Snowden een aantal vragen stellen vanuit een hotelkamer in Moskou. Snowden was gevlucht naar Hong Kong en probeerde via Rusland en Cuba in Latijns-Amerika te komen, maar verder dan Rusland kwam hij niet. Hij onthulde op welke schaal de Amerikaanse inlichtingendienst informatie over vrijwel alles en iedereen verzamelt.

  • Grafiek: Jeugdwerkloosheid Europa blijft hoog

    De jeugdwerkloosheid in Europa daalt weer, vooral in de perifere landen als Spanje, Griekenland en Portugal. Desondanks blijft de werkloosheid op een zeer hoog niveau, in vergelijking met de jaren voor de financiële crisis. Een negatieve uitschieter is Italië, waar de werkloosheid de laatste drie jaar juist sterk is gestegen. Hebben we het ergste achter de rug?

    Jeugdwerkloosheid Europa stijgt niet verder, maar blijft uitzonderlijk hoog

    Jeugdwerkloosheid Europa stijgt niet verder, maar blijft uitzonderlijk hoog (Via twitter)