Categorie: Economie

• Invallen bij KPN, Vodafone en T-Mobile (NOS)
• 'Hard werken is verwende Nederlander vreemd' (Nu.nl)
• 'Werkloosheid snel richting half miljoen' (RTL-Z)
• Limburgse blondine ontrafelt Lehman (FTM)
• Obligatiemarkten kalm na waarschuwing S&P (IEX)
• Deutsche Bank: De 10 risico's voor de economie in 2012 (Welingelichte Kringen)
• Armoede in Nederland neemt toe (NOS)
• Romney liet digitale data wissen (Telegraaf)

• What The XYZ! (Zero Hedge)

Uit de inleiding de volgende quote..

From Peter Tchir of TF Market Advisors

S&P
AAA
SDR
IMF
ECB
Fed
CDS

The fact that the global financial system hinges on these 7 sets of 3 letters is appalling and amazing.

Je zou er bijna een formule in kunnen ontwaren waarvan het enige juiste antwoord uit vier letters bestaat: FIAT. Fiat geld. Fiat staatsschuld. Fiat financiële verplichtingen.

• Gold as a strategic asset for European investors (World Gold Council)
• Silver in Giant Flag or Pennant Formation (Got Gold Report)
• The Euro Debate Gets Philosophical (John Mauldin, via Pragmatic Capitalism)
• Yes! We have no collateral today (FT Alphaville)
• Here's The Central Bank Conspiracy Theory That Art Cashin Just Explained On CNBC (Business Insider)
• UK Infuriating Partners by Obstructing EU Foreign Policy (Spiegel)
• IMF Could Set up Euro Aid Fund with EU Help (Spiegel)
• Solyndra Schadenfreude As Goldman Sachs Played Key Role (Zero Hedge)
• 108 Giant Chinese Infrastructure Projects That Are Reshaping The World (Business Insider)
   

Afgelopen zondag presenteerde de nieuwe premier van Italië, Mario Monti, een nieuw hervormingsplan dat in totaal meer dan €24 miljard moet opleveren. Er wordt gesneden in de prepensioenregeling, de btw gaat omhoog en een onroerendgoedbelasting wordt geherintroduceerd. Daaaast probeert de premier met zijn plannen de grote sociale onevenwichtigheid die de afgelopen decennia is opgebouwd tegen te gaan door privévliegtuigen, helikopters, tweede huizen en auto’s met motoren van boven de 170 pk extra te belasten. Monti deed zelf afstand van zijn salaris. Er zijn volgens de premier zware offers nodig. Het alteatief is, volgens Monti, het faillissement van Italië en wellicht het einde van de euro.

Hoe zwaar deze offers aankomen werd duidelijk bij de presentatie van het hervormingsplan.  De Italiaanse minister van Welzijn, Elsa Foero, kon haar tranen tijdens het toelichten van de pensioenhervormingen niet meer bedwingen. 'We moesten….. en het was psychologisch zwaar…. om te vragen om een ….', begon Foero. Maar het lukte haar niet de zin af te maken, want ze was tot tranen geroerd. Premier Monti nam het woord van haar over en vulde haar aan: 'opoffering', bedoelde ze te zeggen, aldus Monti.

Het Japanse bedrijf Nomura kwam met een onderzoek naar de waarde van euro- bezittingen en verplichtingen bij een mogelijk uiteenvallen van de eurozone. Ze baseren hun berekeningen op de huidige onvolmaaktheid van reële wisselkoersen binnen de eurozone, het gevolg van het vaste wisselkoers systeem binnen de eurozone, en de inflatieverwachtingen voor de diverse Europese landen. Nomura plaatst als kanttekening bij het onderzoek dat ze een opsplitsing van de eurozone niet als leidend scenario hanteren maar dat het afgelopen maanden wel een reëel risico is geworden.

 

Zoals te zien is in de bovenstaande grafiek zouden alle euro landen, met uitzondering van Duitsland, bij het uiteenvallen van de eurozone te maken krijgen met een devaluatie. Naast het rijtje usual suspects zou ook België volgens het onderzoek te maken krijgen met een scherpe devaluatie. Obligatiehouders van de probleemlanden; Griekenland, Portugal, Spanje, Italië en Ierland moeten zich bij een einde van de eurozone het meeste zorgen maken voor een daling van de waarde van hun eigendommen.

 

Bronnen:

Welingelichtekringen

Zero Hedge
FD

 

• Vicepresident VS in Athene voor crisisoverleg (Nu.nl)
• Waarom Merkel zo omzichtig moet doen: Duitsers zijn tegen de euro (Welingelichte Kringen)
• Regering-Monti stemt in met harde maatregelen (Nu.nl)
• De Jager grote fouten bij invoering euro (RTL-Z)
• De schaamteloze incompetentie van bankiers (Ewald Engelen; FTM)
• Eurobonds geen taboe meer in Duitse politiek (RTL-Z)
• Merkel: crisis houdt nog wel even aan (RTL-Z)
• Buitenlandse supermarkten niet welkom in India (Nu.nl)
• Financiële vraagtekens bij klimaatfonds (FD)
• Portugese premier vreest einde EU (Nu.nl)

Bron: RTL-XL

Uit het buitenland:

• Nouriel Roubini's Terrible Lapse In Standards (Forbes)
• Banks Make $13 Billion on $7.7 Trillion in Secret Fed Loans; SEC Stands by Does Nothing (Mike Shedlock)
• Unambiguous Wealth (FOFOA)
• No, Dylan Grice Did Not Say Germany's Unwillingness To Print May Lead To The Rise Of Another Hitler (Zero Hedge)
• Germany is the ultimate victim of EMU (Ambrose Evans-Pritchard)
• U.S. Agents Launder Mexican Profits of Drug Cartels (New York Times)
• Secrets of the Bailout, Now Told (Gretchen Morgenson; New York Times)
• Must read!! Gold, Eurodollars, and the Black Swan That Will Devour the US Futures and Derivatives Markets (Jesse's Café Américain)

Tot slot en naar aanleiding van het bericht dat in the Sunday Times verscheen (zie bericht Nasdaq & nu.nl), Britse satire over de kranten in Groot-Brittannië. Volgens de Sunday Times zouden de 17 aangesloten centrale banken van de eurozone via het IMF zo'n €1 biljoen euro gaan verstrekken om een nieuw noodfonds te vullen. Anders gezegd, volgens de Britten zal Europa toch de geldpers aanzetten; iets waar Duitsland falikant op tegen is. Het lijkt ons zeer onwaarschijnlijk dat Europa haar strategie zal wijzigen en het beleid dat Groot-Brittannië en de Verenigde Staten gaat kopiëren. Te meer dergelijke berichten vaker in Britse kranten verschijnen en waarbij elke keer blijkt dat ze uit een hele grote dikke duim zijn gezogen, de satire over Britse kranten uit “Yes, minister“:

Dat er in Nederland sprake is van een hardnekkig probleem op de particuliere vastgoedmarkt zal niemand meer verbazen. Bij de Wall Street Joual was dit blijkbaar nog niet helemaal ingedaald. Reden te meer om eens een rondgang in Nederland te doen. Via de Wall Street Joual:

“Nederland is het land van de meest onder schulden gebukte huishoudens in de eurozone; niet Portugal, Ierland of Griekenland. Zelfs Spaanse huishoudens, die in de groeijaren zich diep in de schulden staken om huizen te bouwen en te kopen komen niet dichtbij de top [in het lijstje landen]. De titel van de meest schuldplichtige [huishoudens] gaat naar huishoudens in Nederland, en de belangrijkste reden is de enorme hypotheekschuld die de Nederlanders – ondanks hun zuinige reputatie – hebben opgebouwd.”

De strekking van het artikel is duidelijk: de hypotheekrenteaftrek heeft ertoe geleid dat Nederlanders een hogere schuld aan gaan dan zij eigenlijk kunnen dragen. Zo wordt er in Nederland gemiddeld 240% van het besteedbaar inkomen geleend, terwijl dit eind jaren negentig van de vorige eeuw nog slechts 140% was. De WSJ maakt ook een treffende vergelijking met Denemarken waar de hypotheekschuld hoger ligt, maar waarbij slechts 80% van de aankoopsom van een huis gefinancierd mag worden met een hypotheek. In Nederland werd op de top van de markt tot 125% van de aankoopsom gefinancierd met een hypotheek zodat de inrichting en de aanschaf van een nieuwe auto geen probleem was.

Toen premier Rutte vorige week op bezoek was bij president Barack Obama heeft hij na vragen van joualisten gezegd:

“Het is niet een groot probleem … als je kijkt naar het hele plaatje”. Hiermee wees hij erop dat de Nederlanders even zoveel in hun pensioenfondsen hebben als in hypothecaire schuld -“en we hebben enorme particuliere spaargelden.”

Gevalletje “wishful-thinking” zullen we maar zeggen, want m.n. vanwege het ontbreken van financiële buffers zullen veel Nederlandse huishoudens die een hypotheekschuld zijn aangegaan die de aankoopwaarde van het huis overtrof, sprake zijn van een negatief eigen vermogen. Ter illustratie van het hardnekkig probleem van negatief eigen vermogen, hebben wij dit aan de hand van een hypothetische balans van een huishouden geïllustreerd.

Niet dat wij ervan uitgaan dat premier Rutte de collectief belegde pensioengelden vroegtijdig zal overdragen aan de rechtmatige eigenaren, dat zijn de Nederlandse huishoudens (dit zou namelijk betekenen dat Den Haag niet kan graaien in de collectieve pot voor de oude dag voorziening..), en dat betekent dat Nederlandse huishoudens hun negatieve eigen vermogen met “de enorme particuliere spaargelden” niet zullen kunnen compenseren. Met andere woorden, de macro-cijfers waaraan premier Rutte refereert, zeggen voor een individueel huishouden helemaal niets.

Het probleem van excessieve hypotheekschulden zal – zonder veel twijfel – steeds meer individuele huishoudens gaan raken en dat proces werkt “cumulatief” zoals een sneeuwbal  bovenop een berg: de groep wordt steeds groter en als gevolg daarvan zal de huizenprijs steeds verder dalen met als gevolg dat het negatieve eigen vermogen ook steeds groter wordt. Door het negatieve eigen vermogen kunnen huishoudens moeilijker uit hun huis. Op dubbele woonlasten zit niemand te wachten en omdat de financiering voor een nieuwe koopwoning moeilijker rond te krijgen is (te meer vanwege een negatief eigen vermogen) zitten huishoudens vast aan hun woning. En indien zij de huurmarkt op gaan en naar alteatieven zoeken, dan zal blijken dat zij financieel niet beter af zijn.

Joualist Matthew Dalton bezocht Almere en schrijft:

De overheidsplanning is duidelijk [te zien] hier in Almere, een van de weinige plaatsen in Nederland waar veel nieuwe woningen in de afgelopen decennia gebouwd zijn. De stad is verdeeld in nette wijken, of districten, waarvan de straatnamen eigenaardige en gemakkelijk te onthouden thema's delen. Zo is er “Danswijk”, met straten veoemd naar de tango en de salsa. [..] er is een “Empire Strikes Backstraat”.

Matthew Dalton zou eens moeten weten op welke manier de Nederlandse overheid de woningmarkt op elke mogelijk vorm heeft “gepland”. En voor wat betreft de thema's van de wijken en straatnamen; de straatnaam die verwijst naar George Lucas' Star Wars film the Empire Strikes Back heeft wel een zeer ironische lading..

De Amerikaanse minister van Financiën komt een paar dagen naar Europa om met een aantal belangrijke personen te spreken. Zijn rondje Europa begint op 6 december, waar hij in Frankfurt zal spreken met de Mario Draghi van de ECB en Jens Weidmann van de Duitse Bundesbank. Later die dag zal Geithner naar Berlijn gaan om te spreken met zijn Duitse collega Wolfgang Schaeuble. De volgende dag reist Geithner naar Frankrijk, waar hij zal praten met de Franse premier Sarkozy en zijn minister van Financiën Francois Baroin. Diezelfde dag nog zal hij verschijnen in Marseille, waar een gesprek gepland staat met de kersverse Spaanse premier Mariano Rajoy. Op 8 december komt de Amerikaanse minister van Financiën ook nog even naar de industrie- en modestad Milaan, waar hij zal spreken met de nieuwe Italiaanse premier Mario Monti. Na dit gesprek reist Geithner weer terug naar de VS, nog voor het topoverleg begint op vrijdag 9 december.

Opvallend aan dit lijstje is dat Geithner wel een bezoek brengt aan de staatshoofden van Frankrijk, Spanje en Italië, maar niet aan de Duitse bondskanselier Angela Merkel. Dat terwijl Duitsland toch wordt gezien als het land dat de kar economisch gezien moet trekken en dat met ruim 80 miljoen inwoners ook het zwaartepunt in de Eurozone is. Timothy Geithner zou door Obama gevraagd zijn om deze Europa-trip te maken. Volgens Phillip Swagel, die betrokken was bij het economische beleid van de Bush (jr.) regering, lijkt het nuttig om de minister van Financiën druk te laten zetten op de Europese beleidsmakers. Mark Zandi, chief economist bij kredietbeoordelaar Moody's, zullen financiële markten weer onrustig worden als er na het topoverleg van 9 december weer geen bevredigend resultaat op tafel ligt.

Ondertussen kijkt men wereldwijd ook met een schuin oog naar het IMF, dat ook een rol kan spelen in de 'bestrijding' van de Europese schuldencrisis. Met name het besmettingsgevaar dat volgt uit een diepe crisis in Europa is een factor waar ze zich in Amerika zorgen om maken. Het IMF zou de middelen beschikbaar kunnen stellen die nodig zijn om de schuldencrisis te isoleren tot Europa. Het IMF heeft op dit moment ongeveer $400 miljard aan reserves die ingezet zouden kunnen worden, maar om echt grootschalig in te kunnen grijpen zal er waarschijnlijk nog meer geld nodig zijn. Brazilië en Mexico hebben reeds aangegeven dat ze willen bijdragen aan het IMF om de slagkracht ervan te versterken. Volgens Eswar Prasad, voormalig econoom van het IMF, zou Amerika geen bezwaar hebben tegen een versterking van het IMF met behulp van injecties van 'emerging markets' en vanuit Europa.

Bij een topoverleg dat op 29 november werd gehouden tussen Europese ministers van Financiën werd al min of meer geconcludeerd dat het niet gaat lukken om het EFSF op te pompen van tot de gewenste €1.000 miljard. Daarom zouden de inspanningen zich nu richten op het IMF, dat op dit moment al €200 miljard beschikbaar zou kunnen stellen. Ondertussen roept Angela Merkel op tot een sterkere fiscale unie, waar ook automatische sancties aan gekoppeld moeten worden voor landen die de regels overtreden.

Zowel de plannen voor een noodfonds als de plannen voor verdere Europese integratie staan nog in de kinderschoenen, maar men verwacht op 9 december toch een significante aankondiging die de financiele markten wereldwijd gerust kan stellen. Een ongekende opgave, zeker gezien het feit dat er nog veel verdeeldheid is over de exacte vorm en implementatie van de plannen.

Amerika is bang voor 'besmettingsgevaar' van Europese schuldencrisis

Het is niet voor het eerst dat een land geld bij pensioenfondsen weghaalt om haar eigen begroting op orde te brengen, aangezien ook landen als Frankrijk, Hongarije en Ierland in het recente verleden soortgelijke methodes hebben toegepast. Portugal zit in financiële moeilijkheden en heeft te kampen met een groot tekort op haar begroting, waardoor het land eerder dit jaar steun vroeg bij het EFSF. Het land kreeg een noodlening van €78 miljard toegewezen, dat in drie jaarlijkse termijnen van €26 miljard zou worden uitgekeerd. In ruil voor deze noodlening moest Portugal aan bepaalde voorwaarden voldoen, waaronder het terugbrengen van de tekorten.

Dat wil nog niet echt lukken, want de Portugese overheid kiest er nu ook voor om geld bij pensioenfondsen weg te halen en dat vervolgens te plaatsen op de balans van de rijksbegroting. Een vorm van creatieve boekhouding, waarmee de volgende tranche van de noodlening binnengehaald kan worden. Portugal heeft de EU en het IMF verzekerd dat dit een eenmalige actie is, maar het verleden laat zien dat het land ervaring heeft met het wegsluizen van geld bij de pensioenfondsen. Vorig jaar gebeurde het nog, toen het land drie pensioenplannen van Portugal Telecom overbracht naar het potje van de overheid dat de wettelijke oudedagsvoorziening regelt. Enige scepsis is dus gepast zodra politici het woord 'eenmalig' of 'tijdelijk' in de mond nemen.

Eurostat heeft nog geen klachten geuit naar deze actie van de Portugese overheid, maar economisch analist van de denktank 'Open Europe' Raoul Ruperal heeft al wel zijn mening klaar. Hij zei tegenover The Telegraph dat ''een dergelijke maatregel op geen manier mag worden gezien als een toekomstige bron van inkomsten''.

Na de democratie wordt ook de verzorgingsstaat in Europa uitgekleedt

Het rapport telt 72 bladzijdes en begint met een interessante vergelijking met de technologiesector, waarin exponentiële groei het toverwoord is. Of het nou gaat om de ontwikkeling van processors en geheugenchips of de adoptie van nieuwe technologieën zoals inteet, smartphones en social media diensten, telkens zien we een expontentiële groei in respectievelijk het aantal transistors van de hardware en het aantal gebruikers van software en inteetdiensten.

Het element exponentiële groei loopt als een rode draad door het rapport heen, omdat ook in de economie veel van dergelijke grafieken te maken zijn. Te beginnen met ons geldsysteem, waarin geld per definitie als een schuld wordt gecreeërd binnen het bankwezen. De rentelast op elke nieuwe lening wordt niet gecreeërd, waardoor er een praktisch probleem is met ons geldsysteem. Het vereist namelijk een alsmaar groeiende geldhoeveelheid, zodat er altijd genoeg geld in omloop is waar de rente mee betaald kan worden. Stopt men met geld lenen en gaat men tegelijkertijd massaal aflossen op bestaande schulden, dan zou simpelweg het geld opraken. Dat is precies wat er gebeurde in de jaren dertig, toen de Federal Reserve geen controle kon krijgen over het natuurlijke proces van deflatie dat hoort bij een financiële crisis. In een paar jaar tijd kromp de hoeveelheid geld in omloop met eenderde, met als gevolg een hoge werkloosheid en veel faillisementen.

Ons geldsysteem, dat is gebaseerd op exponentiële schuldengroei, wordt geillustreerd door onderstaande grafieken (zie pagina 16 van het rapport). De grafieken zetten respectievelijk de Amerikaanse 'M2' geldhoeveelheid en de totale Amerikaanse schulden (overheid, staten, bedrijven en personen bij elkaar) af tegen een exponentiële lijn, waardoor twee dingen gelijk zichtbaar zijn. Ten eerste valt op dat de schuldengroei zich in de praktijk inderdaad bijna exponentieel opbouwt (Chris Martenson legt dit helder uit). Daaaast valt op dat we sinds een paar jaar niet meer genoeg schulden opbouwen om de trend voor te zetten, een fenomeen dat zich sinds de Grote Depressie van 1929 niet meer voor heeft gedaan (voor toelichting, bekijk deze interessante presentatie van Michael Maloney (klik op CC voor Nederlandse ondertiteling)). Deze grafiek, die terug gaat tot het jaar 1960, laat duidelijk zien dat de huidige crisis echt van een andere omvang is dan de voorgaande crises van bijvoorbeeld 1973, 1980, 1987 en 1998.

Tegenover de exponentiële groei van de hoeveelheid Amerikaanse dollars staat een inverse curve van de koopkracht van elke dollar, zoals de grafiek op pagina 25 van het rapport laat zien. Deze grafiek is niet gebaseerd op data, maar legt in plaats daarvan de relatie vast tussen de prijs van goud en de koopkracht van elke dollar. Simpel gezegd probeert deze grafiek duidelijk te maken dat een stijging van de goudprijs op lange termijn niets anders zegt dan dat de waarde van het ongedekte papiergeld is afgenomen. Er is meer van dit papiergeld nodig om dezelfde hoeveelheid goud te kopen. Iedereen die weet waarom hij of zij goud koopt hoort dan ook niet nerveus te worden van dagelijkse koersschommelingen, die soms best heftig kunnen zijn.

Wie toch van mening is dat goud in een bubbel zit moet ook even kijken naar de tweede grafiek op pagina 44 van het rapport. Deze grafiek, die ook te vinden is in het CPM Gold Yearbook, laat zien dat slechts een fractie van alle financiële activa in de wereld kan worden ondergebracht in de categorie van goud en goudmijnen. De volgende pagina van het rapport laat zien dat alle beleggingen in goud en goudmijnaandelen over de hele wereld in november 2011 verantwoordelijk zijn voor slechts 0,96% van alle wereldwijde financiële activa (Global Financial Assets). Sinds het jaar 2000, toen alle goudbeleggingen een waarde vertegenwoordigden van $227 miljard (0,2% van GFA), heeft het goud al wel iets aan terrein gewonnen onder de beleggers, maar de percentages zijn nog altijd dusdanig klein dat men kan concluderen dat de massa de waarde van goud in een beleggingsportefeuille nog niet ontdekt heeft.

Bladzijde 47 en 48 van het rapport van Hinde Capital laten ook interessante grafieken zien die we graag met u delen. De eerste laat zien dat de Amerikaanse goudreserve bij de huidige goudprijs slechts 15% van de monetaire basis van de Amerikaanse dollar kan dekken. Onthoudt dat de monetaire basis niet gelijk staat aan de hoeveelheid dollars in omloop, want die is vele malen groter door de kredietexpansie in het geldsysteem. De tweede grafiek, zichtbaar op pagina 48, laat zien dat de goudprijs moet stijgen naar $4.000 per troy ounce om een gouddekking van 40% te bewerkstelligen ten opzichte van de monetaire basis van de Amerikaanse dollar.

Twee andere grafieken over de situatie in Australie zijn ook het vermelden waard. Dit land heeft relatief weinig goudreserves, waardoor dit land een goudprijs van ruim $230.000 (USD) nodig heeft om een 40% dekking ten opzichte van de monetaire basis van het land te bewerkstelligen. Zouden we de prijzen van Australische woningen in goud uitdrukken in plaats van in Australische dollars, dan blijkt dat de prijzen sinds begin 2005 al aan het dalen zijn en nog steeds dalen. Uitgedrukt in Australische dollars zijn de huizenprijzen sinds 2003-2004 met een ruime 45% gestegen. Op die manier kunnen er twee totaal verschillende meningen worden gevormd over de Australische huizenmarkt (wel of geen bubbel?).

Tot slot presenteert Hinde Capital een grafiek van de goudprijs sinds 1959, afgezet tegen een exponentieel koersverloop (bladzijde 52 rapport). Zou de goudprijs een dergelijke trend vast kunnen houden, dan kijken we in 2015 tegen een prijs van ongeveer $2300 per troy ounce aan en in 2018 zelfs tegen een prijs van $4000. Met de huidige ontwikkelingen in de economie zouden we dergelijke bedragen nog als conservatief kunnen bestempelen.

Voor nog meer interessante grafieken, bijvoorbeeld die van de krimpende hoeveelheid Amerikaanse staatsobligaties in het bezit van buitenlandse centrale banken en van de bedrijfswinsten, raden we u aan om het hele document eens door te kijken. Zie hieronder de online versie, of klik hier voor de PDF (4,5 MB).

Hinde Capital Singularity

De jaren van wereldwijde financiële en economische onrust hebben geleid tot enorme stijgingen van veilige vluchthavens zoals goud en zilver. Tot voor kort gold ook de Zwitserse frank als veilige vluchthaven. Begin september maakte de Zwitserse centrale bank (SNB) echter met harde taal duidelijk dat de frank geen veilige vluchthaven is. De harde taal werd opgevolgd door het vrijwel ongelimiteerd opkopen van buitenlandse valuta om de wisselkoers van de frank artificieel laag te houden. Goud en zilver leken als enige veilige vluchthavens over te blijven. De onderstaande grafiek laat zien dat er wellicht ook andere veilige vluchthavens zijn. De live-ex fine wine 100 index, een index van de 100 meest gewilde wijnen van de wereld, steeg het afgelopen decennium in lijn met de goudprijs. Het kopen van wijn had daarom het afgelopen decennium ook gebruikt kunnen worden als hedge tegen de verschillende crises. Het afgelopen jaar is de index, in tegenstelling tot de goudprijs, gedaald. Een mooie bijkomstigheid van beleggen in wijn is dat het altijd, wat er ook gebeurd, kan worden opgedronken.

 

Nieuws uit Nederlandstalige media:

• Topmannen roepen op tot een daadkrachtige aanpak eurocrisis: 'Het is één voor twaalf voor de euro' (nu.nl)
• Bank of England waarschuwt Britse banken voor 'aankomende stormen' (De Standaard)
• Brazilië wil IMF steunen met geld voor Europa (RTL-Z)
• IMF besluit maandag over geld voor Grieken (RTL-Z)
• Topman Thomson Reuters treedt terug (RTL-Z)
• Relatieproblemen Merkozy opgelost (FTM)

Uw suggestie voor een onderschrift?

Uit de buitenlandse media:

Aanrader! Niet alleen vanwege de onderstaande grafiek..

Draghi: “We are aware of the scarcity of eligible collateral” (FT Alphaville)

• Has Ambrose Evans-Pritchard Lost His Mind? (Mike Shedlock)
• A Hedge Fund Insider Explains Why Retail Investors Should Flee The Stock Market (Zero Hedge)
• Gono nudges Zimbabwe towards yuan (New Zimbabwe)

Quote van de baas van de centrale bank van Zimbabwe die tevens de centrale bankier was die Zimbabwe naar hyperinflatie printte..

Speaking in Gweru last Saturday, Gono said: “The extraordinary happenings in Europe where economic power houses in the Euro-zone have been hit by a debt crisis deserves extraordinary measures, especially here in Zimbabwe where we have adopted the US dollar as the major currency in our multi-currency regime.

“With the continuous firming of the Chinese yuan, the US dollar is fast ceasing to be the world's reserve currency and the Euro-Zone debt crisis has made things even worse. “As a country, we still have the opportunity to avoid being caught napping by adopting the Chinese yuan as part of consolidating the country's look East policy.”

• The SDR: The Same Demented Regime (Zero Hedge)
• Heineken Buys U.K. Pubs From RBS for $646M (Bloomberg)
• Banks Vie With Nations to Sate $2T Need (Bloomberg)
• The Other One Percent: Corporate Psychopaths and the Global Financial Crisis (Jesse's Café Américain)

Must read! We hebben er afgelopen jaar zo'n beetje elke week over geschreven (in de Nieuws-Flash! en op MarketUpdate.nl): de juridische desintegratie van Amerika. Het redactionele commentaar van de New York Sun:

• Collapse of U.S. Justice System Into a Shambles Being Met With Silence (New York Sun)

Tot slot een schokkend filmpje. Mensen die NIET tegen dierenleed kunnen: kijk niet. Vermoedelijk gaat het hier om Amerikaanse militairen, maar daar is geen uitsluitsel over te geven. Hoe dan ook, dit gaat alle perken te buiten. Dit kan ècht niet. Als deze beelden iets aantonen dan is het wel dat mensen in conflictsituaties dingen doen die men normaliter voor onmogelijk houdt. Om koud van te worden..

Gerald Celente, oprichter van het Trend Research Institute en uitgever van de Trends Joual, was gisteren te horen op King World News. Op zeer vermakelijke wijze geeft hij zijn mening over de economische crisis en de acties die centrale banken nemen om het vertrouwen op de financiële markten te herstellen. Volgens Celente is het doorgestoken kaart en zouden mensen niet meer moeten luisteren naar de woorden van centrale bankiers en politici. Keer op keer worden de banken geholpen als ze in moeilijkheden verkeren, maar de kleine man is niet belangrijk genoeg om een 'bailout' of een goedkope lening te krijgen. Gerald Celente verwacht volgend jaar een 'economische martial law', waarin de burgerlijke autoriteiten de controle verliezen en de politie en het leger moeten ingrijpen om de orde te handhaven in de maatschappij. We zijn het nu al op gang komen met de rellen in Griekenland en in sommige gebieden in het Midden-Oosten, maar ook aan de Occupy beweging die in heel veel landen op gang is gekomen en die de onvrede van de bevolking laat zien.

De volgende vragen worden aan Gerald Celente voorgelegd. Hieronder een korte samenvatting van de antwoorden, maar eigenlijk is het veel leuker om naar de man zelf te luisteren. Klik hier voor het interview van ruim 14 minuten (de introductie duurt ongeveer 1 minuut en kan overgeslagen worden).

Over het gezamenlijke ingrijpen door de centrale banken

Je kon het zien aankomen, want twee weken geleden stonden er al berichten in de kranten. Bijvoorbeeld de Wall Street Joual: ''Banken hebben moeilijkheden om aan geld te komen'' en ''Europese instellingen hebben riskante swap constructies nodig om aan geld te komen''. Volgens Gerald Celente hebben banken gewoon meer geld nodig om hun piramidespel (het fractioneel banksysteem) aan de gang te houden. ''De swap-constructies die banken onderling aangingen om liquide te blijven brachten het verzwakte financiële systeem verder in gevaar'', zo klonken de berichten.

De taal die wordt gebruikt is erg belangrijk, benadrukt Celente. Centrale banken zeggen dat ze het vertrouwen willen herstellen en dat ze er alles aan zullen doen om een herhaling van 2008 te voorkomen. Zolang er vertrouwen is in de markten is alles koek en ei, dat willen centrale bankiers en sommige politici ons laten geloven. Ze willen ons laten geloven dat ze de problemen kunnen oplossen en dat daar alleen wat meer geld voor nodig is. Vorig jaar werd bekend dat de Federal Reserve voor $16.000 miljard had geleend aan banken, verzekeraars en bedrijven wereldwijd, om een acute systeemcrisis te voorkomen. Over deze geheimzinnige leningen bracht de FED zelf niets naar buiten, maar door een wet die het Amerikaanse congres heeft aangenomen kwam deze informatie op tafel. Volens Celente is het een bevestiging van wat hij altijd al dacht en van wat meesteroplichter Madoff ook eens in een interview heeft gezegd: ''het financiële systeem is een piramidespel en het is doorgestoken kaart''.

Madoff is de koning van piramidespellen en weet dus heel goed waar hij over praat, zo redeneert Celente. Beleggers worden kalm gehouden en aangespoord om weer de aandelenmarkt op te gaan, terwijl de problemen onderhuids alleen maar groter worden door schulden op schulden te stapelen. Er is niets opgelost en de aangekondigde swap-constructie mag geen reden zijn voor beleggers om optimistisch te worden, aldus de trendwatcher.

In 2008 werd het systeem weer van liquiditeit voorzien en nu gebeurt het opnieuw

Er is inderdaad niets veranderd, je hoeft alleen maar in de gaten te houden wie wat krijgt en waar het geld heen stroomt. Gerald Celente kan opnieuw niet de verleiding weerstaand om over MF Global te beginnen. Waar kwam Jon Corzine vandaan? Voormalig CEO van Goldman Sachs. Wie was de minister van financiën onder de Bush regering? Henry Paulson. Waar kwam hij vandaan? Hij was de CEO van Goldman Sachs nadat Jon Corzine vertrok. En waar was de CFTC toen het mis dreigde te gaan met MF Global, terwijl het hun taak is om dat in de gaten te houden? Wie is er aan de leiding bij de CFTC? Gary Gensler, de man die met Corzine samenwerkte bij Goldman Sachs. Wie is er nu de premier in Italië? Een oud-bankier, die steeds 'Super Mario' Monti wordt genoemd. Waar komt hij vandaan? Adviseur van Goldman Sachs! De Rothchilds zouden jaloers zijn op wat Goldman Sachs weet te presteren, grapt Celente.

Men begint langzaam wakker te worden en te begrijpen dat het geld steeds minder waard wordt, waardoor de prijzen van goud en zilver stijgen. Centrale bankiers en politici kopen tijd en dumpen de verliezen op het volk, dat garant moet staan voor een noodscenario waarin een bank genationaliseerd moet worden.

Goud en zilver doen het inderdaad goed, is dat ook de manier om je te beschermen tegen een financiële crisis?

Gerald Celente heeft geleerd van zijn ervaring met MF Global. Hij verloor veel geld met eenvoudige futurescontracten voor levering van goud. Hij speculeerde niet en was ook geen trader, maar kocht uitsluitend met het doel om fysiek metaal geleverd te krijgen. Het risico van een tegenpartij kan erg groot zijn en daarom bieden fysiek goud en zilver een goede bescherming. Denk aan de bank holiday onder FDR in de Grote Depressie. De banken werden gesloten en mensen moesten hun goud inleveren. Deden ze dat niet dan riskeerden ze een hoge boete of een gevangenisstraf. Toen de overheid het goud kocht van de mensen gaf ze daar de oude prijs van $20,67 per ounce voor, maar toen de banken weer open gingen werd het goud opnieuw gewaardeerd op $35. Wie zijn goud had ingeleverd verloor opeens bijna de helft van zijn koopkracht. Dat wordt niet verteld op Princeton, Harvard en Yale, aldus Celente. Mensen vroegen weer goud in ruil voor hun papiergeld, waarmee de achilleshiel van het banksysteem werd geraakt.

Een soortgelijke devaluatie zagen we bijvoorbeeld in Argentinië, waar de banken ook gesloten werden. Men kon niet meer bij het geld komen en ondertussen werd de munt keer op keer gedevalueerd om de schulden van de overheid glad te strijken. Spaarders verloren enorm veel koopkracht en konden niets meer doen toen de banken gesloten waren.

Volgens Gerald Celente worden we gegijzeld door ons eigen banksysteem, dat steeds meer geld nodig heeft om te kunnen functioneren. De ''vuile deals'' van de centrale bankiers zijn er alleen voor de bankiers, niet voor de normale man. Het is anti-kapitalistisch om banken te redden en de too big to fail banken tonen daarbij het failliet van het kapitalisme aan. Het is dan ook opvallend om te zien hoe verschillend de reactie in de media is op de fraude van Madoff en de fraude van Corzine. Laatstgenoemde kwam uit het netwerk van Goldman Sachs en komt er opvallend goed vanaf, aldus Celente.