Categorie: Nieuws

  • De eeuwige rol van goud VIII

    De eeuwige rol van goud VIII

    Bron: Robert Broncel

     

    Hoe groter de euforie rond het edelmetaal, hoe wonderwel “the golden wonder boys”  hun wapens opnieuw wisten te slijpen! Met een paar ferme ‘short’ klappen werd de goud- en zilverprijs met resp. ruim 3,5% en 7,6% neerwaarts  “bijgesteld”, terwijl de lange rente omhoog kroop. Dit in weerwil van het juist ruimere Fedbeleid! De beurzen daarentegen lieten ten gevolge hiervan nieuwe hoogtepunten zien zonder dat er nog sprake is van enige opwinding, dus ruimbaan voor de beurs zolang aan de rente niet wordt “gemorreld”.

    De forse edelmetaal ingrepen op de COMEX in New York wijzen in ieder geval op voorzorg om te voorkomen dat er niet al te veel staatspapier in de verkoop gaat. Met het vertrouwen in de reservestatus van de dollar staat en valt nu eenmaal het gehele monetaire systeem, hoe fragiel dit thans in elkaar steekt! Anderzijds blijkt dat China als belangrijkste “tegenvoeter” van de V.S. nog (lang) niet gereed is om Amerika’s leidende rol inclusief de reservestatus van de dollar over te nemen, ook al gaf de heer Poetin te kennen dat deze status geen lang leven meer beschoren zou zijn. Met name China en Rusland zitten uiteraard met een zware splinter in het oog gezien de dollar meer dan ooit als internationaal drukmiddel wordt gehanteerd, terwijl er ook met handelssancties (heffingen) wordt “gestrooid” om de wereld naar de hand van het Witte Huis te kunnen zetten.

    ‘Good old’ Henry Kissinger, voormalig minister van BZ onder president Nixon liet zich in dit kader zeer recent tijdens een meeting van de National Committee on U.S. China Relations in New York in krasse bewoordingen uit. Hij zei daarbij dat er een groot conflict dreigt met China, indien de geschilpunten niet worden bijgelegd [waar het overigens niet naar uitziet(!), ondanks Trump’s wishful thinking]. Kissinger ging daarbij zelfs zover door te verklaren: ‘it’s no longer possible to think that one side can dominate the other….it will be worse than the world wars that ruined Europe’.

    Failliet van het monetaire systeem

    Los van de gevolgen van het handelsconflict tekenen de manipulaties op de geld- en goudmarkt het failliet van het monetaire systeem ten voeten uit! Met de New York Fed als ‘most leading indicator’ dringt de Frankenstein analogie zich steeds meer op nu dit instituut volgens goed ingelichte kringen zonder nadere toelichting binnen twee maanden met een simpele druk op de elektronische knop een slordige $3 biljoen (12 nullen) aan ‘repo’ geld wist te creëren om daarmee “de belangen van het systeem te dienen”. Daaronder valt ook het verzwijgen van het doorsluizen van deze enorme sommen naar niet genoemde banken. Deze banken verkeerden of verkeren nog in hoge nood, vergelijkbaar met 2008. Toen was het ook pompen of verzuipen, waarbij Lehman juist lang genoeg onder water bleef! Daarentegen lopen de beurzen verder op, terwijl als contradictio de economische groei met een miezerig verwachtingscijfer van 0,3%  voor het vierde kwartaal het jaar dreigt af te sluiten! Who cares?

    Surrealistische koopkrachtverwatering

    In welke “surrealistische” wereld leven we intussen? De termen ‘faky, funny, phony en Disney World’ zijn in deze column al meerdere malen gevallen! Zonder dat het grote publiek zich realiseert, dat er grof misbruik wordt gemaakt van het vertrouwen in hun “fiat” munt gaat het de facto om hun koopkracht! De brute aantasting hiervan middels ongehoorde schuldcreatie wordt nog steeds voor kennisgeving aangenomen! Dat is niet zo verwonderlijk.

    Het lijkt alsof hier sprake is van een soort embargo naar de financiële pers toe, zodat deze hocus pocus zoveel mogelijk buiten beeld blijft. Verder lijkt het er op dat een soortgelijk embargo ook geldt voor de collectieve edelmetaalproducenten daar deze in dit opzicht even muisstil blijven!

    Eind vorige week legde Fed president Powell een ‘testimony’ af voor het front van de Joint Economic Comittee alsmede voor de House Budget Committee, waarop slechts één lid één vraag “durfde” te stellen over de repo activiteiten, me dunkt!

    Intussen is de mondiale schuld verder gegroeid naar $255 biljoen of 330% van het bruto mondiale product (optelling van alle geleverde goederen en diensten). Vergelijk dit maar met driemaal de torenhoge waarde van je huis te hebben “verhypotheekt” voordat zich een vastgoed crash aandient. Je bent dan opeens letterlijk “nogal ver van huis”!

    Teneinde het uithollingsproces van de koopkracht zo veel mogelijk te versluieren, dient de koopkrachtparameter bij uitstek, in casu goud, eveneens zoveel mogelijk te worden versluierd. Daarvoor zijn grote bedragen nodig om het gat van de grootste short (zie beneden) te dichten. Op deze manier is er geen enkele sprake van een reële prijsvorming die door vraag en aanbod tot stand komt, terwijl dit toch als basisprincipe van het kapitalisme geldt! De prijs wordt bijgevolg niet bepaald op de fysieke markt maar juist op de futures markt, die wordt gecontroleerd door ‘da boyz’ als proxy voor de zgn. fysieke prijs die daaraan “uiteraard”(!) gerelateerd dient  te zijn.

     

    Werkwijze

    Hoe gaat dit fraudeleuze optreden zo ongeveer in z’n werk? Wel, de futures contracten ressorteren onder de uitgevende banken die niet direct betrokken zijn bij de fysieke markt (tenzij ze daar zelf fysiek edelmetaal kopen). De futures markt stamt uit de landbouwsector om de productie te kunnen verkopen vóórdat deze kan worden geoogst om met de opbrengst daarvan alvast over voldoende middelen te kunnen beschikken voor de aankoop van zaaigoed voor het volgende seizoen, weshalve we nu spreken van de Commodities Futures Exchange.

    Voor de transacties op deze beurs heb je maar weinig fysieke onderliggende waarden nodig. Tegenover de ‘longs’ in de verwachting dat de prijs zal stijgen staan de ‘shorts’ in de verwachting dat de prijs zal dalen. De speculanten werken doorgaans met kort geleend geld (de rente is bovendien ongekend laag!) om contracten te kopen zonder ooit om fysieke levering te vragen. De crux hiervan is gelegen in het feit dat je in dat geval ook geen fysiek nodig hebt, dus wat doet dan de feitelijke waarde ertoe? NIKS! Sterker, het goud is hiermee optisch evenveel waard als het onderliggende waardeloze fiatpapier……

    De ‘bullion banks’ beschikken over de diepste zakken en genieten bovendien volledige bescherming van de centrale banken, zodat ze min of meer ongelimiteerd hun gang kunnen gaan om daarmee het vertrouwen in de dollar zo veel mogelijk in stand te kunnen houden. De relatie tussen de fysieke hoeveelheid en de prijs wordt hiermee volstrekt zoek gespeeld!

    Wanneer de prijs stijgt, stijgt ook het aantal futures contracten. De banken hoeven die alleen maar uit te geven om aan de vraag te voldoen, met geld achter de hand ‘voor het geval’!. De prijs stijgt maar minder indien het aantal contracten zou zijn gereguleerd en op een of andere manier gerelateerd aan de prijs van het onderliggende fysieke edelmetaal.

    Mocht nu de prijs dalen als gevolg van afnemende vraag dan zullen de speculanten hun ‘exposure’ willen verkleinen. De ‘bullion banks’ maken hiervan gebruik door terug te kopen ter afdekking van hun frauduleuze verplichtingen als gevolg waarvan de contract ‘open interest’ daalt. Maar zo steeg aanvankelijk de ‘open interest’ onlangs naar een ‘all time high’ van bijna 700.000 contracten (met een onderliggende 100 ounces per contract), waarop de prijs ging dalen. Onderliggend hebben we het dan over bijna 70 miljoen ounces goud, terwijl zich in opslag niet meer dan een kleine 8,5 miljoen ounces bevinden (als die er nog liggen!).

    Prijshedging

    Voorts, als de goudprijs tendeert tot verder dalen, mag je verwachten dat de producenten (mijnbouwers) hun ‘hedging’ (uit prijsbescherming) zouden opvoeren maar juist het omgekeerde blijkt volgens de World Gold Council aan de orde met een ‘hedge book’ van 265,8 ton (iets minder dan een tiende van de jaarproductie). Dit rijmt niet! Die 265,8 ton is equivalent aan 8,550.000 ounces en zou dan slechts 85.500 contracten vergen, terwijl de ‘open interest’ op bijna 700.000 contracten stond, equivalent aan een slordige 2.000 ton.

    Systeemperspectief

    Het is evident dat de ‘bullion banks’ de frauduleuze  prijsvorming als het ware hebben gemonopoliseerd. Op grond hiervan mag je veronderstellen dat de prijstrend eerder negatief dan positief zal zijn. Hiermee ontstaat tevens de suggestie dat er ‘plenty’ goud en zilver aanwezig zou zijn. Dit spanningsveld vraagt ‘sooner or later’ om een equivalente ontlading die de schaarste van “het edele goedje” ongewoon sterk aan het licht zal brengen, uitmondend in een verveelvoudiging van de huidige prijszetting! Daarmee is dan tevens de toon gezet voor de teloorgang van het huidige monetaire systeem.

    Een voorproefje hiervan is terug te vinden in de goudpariteit van actueel failliete valuta van landen als Argentinië, Venezuela en Zimbabwe. Deze landen beschikk(t)en niet over het hierboven geschetste frauduleuze systeemmechanisme en daarmee kwam hun failliet uiteraard bloot te liggen. De keerzijde hiervan is dan het fenomeen van hyperinflatie, waarbij de goudprijs in die valuta nog slechts in vele nullen valt uit te drukken. Dit doemscenario wordt voor ons nog even vooruitgeschoven, maar betekent ook niet meer dan slechts uitstel van executie. Terugdraaien is uitgesloten!

    Nieuw ‘foefje’

    Volgens de laatste gegevens van de World Gold Council staan de ETF ‘holdings’ thans op een ‘all time high’ van 2.855 ton, terwijl de centrale banken juist hun inkoop hebben verlaagd met ruim 156 ton vergeleken met het vorige kwartaal. Kennelijk wordt er binnen deze altijd welingelichte kring geanticipeerd op een lagere prijs om bij te kopen. Het lijkt er op dat de COMEX hiertoe intussen een nieuw foefje heeft bedacht dat wordt aangeduid met het mysterieuze ‘pledged gold’. Dat is goud waarvoor een warrant wordt uitgegeven die is ondergebracht bij de Clearing House van de Commodity Mercantile Exchange (CME) in Chicago, als onderdeel van een vereiste zgn. performance bond (soort garantie). Het clearing mechanisme tussen vraag en aanbod  is “de smeerolie” die elke beurs in staat stelt adequaat te functioneren.

    Dit foefje lijkt als een soort verlengstuk samen te hangen met de gigantisch ontstane ‘squeeze’ in de liquiditeit binnen de grote banken die het nodig maakte om hiermee de tegenwaarde in het zgn. Londen goud zelfs te verdriedubbelen. Het verhaal wordt nu erg technisch maar houdt nauw verband met de snelle escalatie in de ‘open interest’ op de COMEX en de recente liquiditeitsdruk binnen het bankensysteem.

    Met de verdrievoudiging van de capaciteit hoopt men het manipulatie elastiek in elk geval nog wat verder te kunnen oprekken. Let wel, hoe meer kunstgrepen er worden toegepast, des temeer het systeemrisico toeneemt!

    Onvoorstelbare dekkingsleemte

    De huidige goudprijs die tot stand komt middels dit COMEX casino spelletje met een ongekend hoge ‘leverage’ staat nogmaals volledig los van de reële prijs. Bedenk daarbij dat “het edele goedje” volgens Egon von Greyerz van Matterhorn Asset Mgt in Zürich nog steeds in meer dan 90% van alle vermogensportefeuilles ontbreekt. Sterker, het merendeel van deze schaarse beleggingen steekt bovendien in papiergoud bij een bank, een ETF of een soortgelijk vehikel zonder noemenswaardige dekking. Zodra de houders hiervan zullen ontdekken slechts in bezit te zijn van de facto waardeloos papiergoud zal de gehele papiermarkt ‘overnight’ imploderen en “communicerend” daarmee de fysieke prijs tegelijkertijd exploderen, met alle koopkrachtgevolgen van dien!

    Dus tot nader order zullen ‘da boyz’ met 100% ruggensteun van de politieke beleidsmakers  proberen dit casinospelletje tegen de verdrukking in zo lang mogelijk te blijven voortzetten, onder het niet aflatende ‘extend and pretend’!

  • Klimaatverandering als politiek en economisch wapen

    Bron: Cor Wijtvliet

     

    Politici hebben vaak een ambivalente verhouding tot klimaatverandering. Neem bijvoorbeeld president Poetin. Aan de ene kant zegt hij niet zo heel erg te geloven in klimaatverandering door toedoen van de mens. Aan de andere kant zegt hij alles te willen doen om die klimaatverandering te bestrijden. Eenzelfde houding zie je bij Narenda Modi, de premier van India.

     

    Maar waar Poetin het tot nu toe bij veel mooie woorden laat, heeft de Indiër de daad bij het woord gevoegd. India maakt heel veel werk van hernieuwbare energie en daar zijn goede gronden voor. India voert 80% van zijn olie en 40% van zijn gas in over potentieel kwetsbare en dus onbetrouwbare zeeroutes. India geniet dus door zijn hernieuwbare inspanningen zowel een economisch als een veiligheidsvoordeel. Er zijn heel veel meer landen als India die aangewezen zijn op de import van olie en gas. Veiligheidsoverwegingen kunnen een stevige aanjager zijn om de komende decennia te investeren in alternatieve energiebronnen zoals zon en wind. In India blijven kolen voor de energievoorziening voorlopig een grote rol spelen. De groei van de vraag naar energie wordt echter volledig opgevangen door hernieuwbare energie. Goed voordoen, doet goed navolgen. Dat geldt zeker in Azië.

    India kun je nu al een slachtoffer van klimaatverandering noemen. Drinkwatervoorraden worden aangetast door langdurige droogte en vervuiling. Dat is ook een stimulans om meer maatregelen te treffen. De Russen kijken heel anders aan tegen klimaatverandering. Ze denken dat ze daar hun voordeel mee kunnen doen. Als het klimaat zachter wordt, dan is er straks landbouw mogelijk op de uitgestrekte bevroren vlaktes van Siberië. Ook beschikt Rusland over heel grote voorraden zoet water. Optimisten denken dat hun land een ‘water- en voedselgrootmacht gaat worden als de klimaatverandering doorgaat. Dat is verre van een gekke gedachte, zeker niet als je bedenkt dat de komende 50 jaar de vraag naar voedsel gaat verdubbelen.

     

    De verschillende inzichten in en inspanningen tegen klimaatverandering laten zien dat klimaatverandering een verschuiving teweeg kan brengen in de (geo)politieke machtsverhoudingen binnen en tussen staten. Het kan zodoende de bron worden van grote politieke instabiliteit.

     

    De dreiging van klimaatverandering heeft voor de nodige succesactiviteiten gezorgd op het vlak van energietransformatie. Sinds 2010 zijn de kosten voor zonne-energie met maar liefst 73% gedaald en die voor windenergie met een toch respectabele 22%. De kosten voor de lithium-ionbatterij zijn met meer dan 80% gedaald. En het einde van de prijsdalingen is nog niet in zicht. Dat betekent dat het belang van fossiele energie de komende decennia onvermijdelijk kleiner zal worden. Of dat snel genoeg gaat om de temperatuur met minder dan 2 graden te laten stijgen, is desondanks allerminst zeker.

     

    Het groeiend succes van de nieuwe vormen van energieopwekking moet traditioneel olieproducerende landen, zoals Rusland en Saoedi-Arabië, grijze haren bezorgen. Zeker landen in het Midden-Oosten hebben nog een extra reden voor bezorgdheid. De VS zijn steeds minder afhankelijk van de olie uit die regio dankzij het succes van de schalie olie. Als straks het belang van olie nog minder wordt dankzij de renewables, dan zou het zo maar kunnen dat de VS deze regio definitief de rug toekeren. Dat zou in die regio voor snel stijgende spanningen tussen landen kunnen zorgen, maar ook kunnen uitmonden in grote interne politieke spanningen.

    De kwetsbaarheid van Rusland voor een daling van de vraag naar fossiele brandstof zal voor de kortere termijn minder opvallen. Het belang van de Noordzee voor de Europese energievoorziening loopt snel terug. Russisch aardgas gaat dit gat opvullen. Voor de langere termijn mag je je afvragen of het belang van aardgas zo groot zal blijven of dat na pakweg 2050 ook de rol van aardgas is uitgespeeld.

    Het is deze angst die staten in het Midden-Oosten ertoe aanzet om nu al te investeren in een economie die niet meer rust op fossiele energie. Het is overigens ook een kwestie van belang of dat deze staten en staatjes op de wat langere termijn nog bewoonbaar zijn als de klimaatverandering doorzet.

     

    Hoe groter de landen, hoe groter waarschijnlijk de problemen. Neem Rusland! Op de wat langere termijn kan het inderdaad een grootmacht op het gebied van water en voedsel worden. Dat kan het verlies aan inkomsten uit de export van olie en gas compenseren. Maar hoe gaat het in de tussenliggende periode? Meer dan 40% van het Russische bruto nationaal product komt uit olie en gas. Die inkomstenbron zal door de opmars van renewables steeds meer onder druk komen. Prijzen gaan sterk dalen. Dat kan Rusland opnieuw in een politieke en economische chaos laten belanden, zoals in de jaren tachtig van de vorige eeuw!

  • Vermogen van huishoudens opnieuw gestegen

    Bron: CBS

     

    In 2018 bedroeg het doorsnee vermogen van Nederlandse huishoudens 38,4 duizend euro, 10 duizend euro meer dan een jaar eerder. De toename komt vooral doordat woningen in waarde bleven stijgen. Het vermogen is nog niet op het niveau van 2008. Wanneer de eigen woning buiten beschouwing blijft, was het vermogen met 14,6 duizend euro iets hoger dan in 2017 en iets lager dan de piek in 2010. Dat meldt het CBS op basis van nieuwe cijfers.
    Het doorsnee (mediane) vermogen is gelijk aan het middelste vermogen wanneer de vermogens van alle particuliere huishoudens van laag naar hoog worden gerangschikt. Dat wil zeggen dat de helft van de huishoudens meer en de andere helft minder vermogen bezit.

    De tien procent huishoudens met de laagste vermogens hadden samen meer schulden dan bezittingen. Per saldo hadden ze een negatief vermogen van 45 miljard euro. Dat komt vooral doordat in deze groep veel woningbezitters zitten van wie de hypotheekschuld hoger is dan de woningwaarde. Het meeste vermogen is geconcentreerd bij de hoogste tien procent vermogens. De bezittingen van die huishoudens (1 033 miljard euro) bestonden voor 36 procent uit eigen woning, voor 20 procent uit aanmerkelijk belang en voor 13 procent uit bank- en spaartegoeden. Hun schuld bedroeg 157 miljard euro.

    Bij het vaststellen van de fiscale hypotheekschuld zijn eventueel opgebouwde tegoeden bij spaar- en beleggingshypotheken niet meegenomen omdat het CBS tot op heden geen toegang heeft gekregen tot de onderliggende gegevens. Ook worden pensioenaanspraken en andere aanspraken van sociale zekerheid niet tot het vermogen gerekend, omdat deze collectief worden geregeld en niet op persoonsniveau toerekenbaar zijn, of overdraagbaar van persoon op persoon.

    Vermogensongelijkheid opnieuw gedaald

    De ongelijkheid in vermogen tussen huishoudens was in 2018 kleiner dan het jaar ervoor. De vermogensongelijkheid daalt al vanaf 2015, wat samenhangt met de aantrekkende woningmarkt. Tussen 2011 en 2014 nam de vermogensongelijkheid nog toe. Dit hing sterk samen met de daling van de huizenprijzen tijdens de economische crisis, die vooral de minder vermogende huizenbezitters trof. Rijkere huishoudens met een eigen woning hebben vaak ook andere bezittingen. De vermogensongelijkheid exclusief eigen woning is in de periode 2011-2018 vrijwel niet veranderd.

    De ongelijkheid in inkomen is aanzienlijk lager dan de vermogensongelijkheid, en met uitzondering van 2014 vrijwel onveranderd gebleven. De toename in 2014 kwam vooral door een incidentele fiscale maatregel die het voor directeur-grootaandeelhouders aantrekkelijk maakte zichzelf in dat jaar veel dividend uit te keren.

    Grote vermogens in kleine Brabantse gemeenten, kleine vermogens in de grote steden

    Met een vermogen van in doorsnee 337 duizend euro was Bloemendaal de meest vermogende gemeente in 2018. Dat is bijna 9 keer zo veel als landelijk (38,4 duizend euro). Ook staan er in de top tien van meest vermogende gemeenten veel Brabantse dorpen: Alphen-Chaam, Hilvarenbeek, Oirschot, Sint-Anthonis en Bergeijk. Hier wonen naar verhouding veel ouderen, die gedurende hun leven een flink vermogen hebben opgebouwd.

    Huishoudens met het laagste doorsnee vermogen bevinden zich vooral in de grote steden. Het minst vermogend is Rotterdam met een doorsnee vermogen van 4,3 duizend euro. Utrecht is de enige van de vier grote steden die niet in de top tien van gemeenten met laagste vermogens valt, maar ook daar was het vermogen met 14,2 duizend euro relatief laag. In de grote steden wonen relatief veel jongeren, uitkeringsontvangers en personen met een niet-westerse migratieachtergrond. Deze groepen hebben doorgaans weinig vermogen.

  • Wederom JPMorgan executive aangeklaagd voor manipulatie edelmetaal-markt

    Bron: Bloomberg

     

    Uit een aanklacht die vrijdag openbaar werd gemaakt blijkt dat wederom een medewerker van JPMorgan belast wordt met het manipuleren van de edelmetaal-markten.

    Jeffrey Ruffo, een voormalig executive director bij JPMorgan in New York, is aangeklaagd voor fraude, samenzwering en afpersing, zo werd duidelijk uit een openbare aanklacht aan het hof in Chicago.

    De aanklacht maakt deel uit van een breder onderzoek naar marktmanipulatie middels het zogeheten “spoofing”.

    Tot op heden worden zes medewerkers van JPMorgan verdacht, waaronder ook Michael Nowak – die aan het hoofd stond van de wereldwijde edelmetaal-handel bij JPMorgan.

    Ook Gregg Smith en Christopher Jordan worden sinds twee maanden verdacht van manipulatie van de edelmetaal-markt, hoewel zij alle drie verklaren niet schuldig te zijn. Zij zijn sinds hun arrestatie op borgtocht vrij.

    Eerder werden twee andere voormalige JPMorgan-traders, John Edmonds en Christiaan Trunz, beschuldigd van marktmanipulatie. Beide pleitten schuldig en werken samen met de aanklagers.

    Tot nu toe heeft de toegenomen aandacht voor spoofing ertoe geleid dat aanklagers in de VS de afgelopen vijf jaar 14 spoofing-zaken hebben geopend tegen 20 verdachten. Daarvan zijn er tot nu toe acht schuldig bevonden.

    Zeker zeven hebben schuld toegegeven, één werd veroordeeld tijdens het proces en een andere werd vrijgesproken. Verschillende zaken zijn dus nog gaande.

    Voor het manipuleren van de edelmetaalmarkten ontvangen ook de banken zelf nu veel lagere boetes dan voor het manipuleren van de Libor-tarieven, waarbij zij miljarden dollars aan schade moesten betalen.

    Banken werken namelijk in dit geval mee aan de verschillende onderzoeken naar genoemde manipulatie.

    Andere banken die al eerder een boete hebben gekregen voor het manipuleren van de edelmetaal-markten zijn onder andere Saxo Bank, Deutsche Bank, Scotia Bank, UBS, HSBC en Citigroup.

    De 56-jarige Ruffo werkte vanaf 2008 tot 2017 bij de bank. In één geval, in januari 2012, toen een hedgefund 93.200 ounces goud wilde verkopen, waarschuwde Ruffo JPMorgan-traders.

    Deze traders plaatsten vervolgens misleidende orders om goud futures te kopen in een poging de koers te laten stijgen, zo blijkt uit de aanklacht. Ruffo zal op 5 december in Chicago voor moeten komen.

  • Commerzbank overweegt negatieve rente, edelmetalen de oplossing of toch doormodderen?

    In navolging op Deutsche Bank wil ook Commerzbank negatieve rente doorberekenen aan klanten. Naast de grote ondernemingen moeten ook kleinere bedrijven en vermogende particulieren rente betalen over hun banktegoeden. Dat zei Stephan Engels, financieel directeur van de tweede grootste bank van Duitsland, in een gesprek met analisten van de bank.

    Net als andere banken in Duitsland worstelt ook Commerzbank met het rentebeleid van de ECB. Om sparen te ontmoedigen hanteert deze negatieve rente op overtollige reserves van banken. Het doel van deze maatregel is dat banken dat doorberekenen aan spaarders. Toch zijn veel banken terughoudend, uit vrees voor negatieve publiciteit en verlies van klanten. De financieel directeur van Commerzbank verwacht dat dit tot meer problemen zal leiden.

    In een interview met Bloomberg zei hij het volgende over het beleid van negatieve rente:

    “De vraag hoe we hier uit komen is eerlijk gezegd denk ik het meest beangstigend. Het is compleet onduidelijk hoe we uit dit drama moeten komen. Daarom worden we allemaal elk kwartaal een beetje angstiger, omdat we niet weten hoe we deze situatie kunnen terugdraaien naar een situatie waarin de rente weer kan doen wat ze moet doen, namelijk het sturen van kapitaalstromen in de economie. De negatieve rente doet dat niet goed, ik denk dat dat vrij duidelijk is.

    Negatieve rente

    Steeds meer banken in de Eurozone proberen de kosten van negatieve rente door te berekenen aan klanten. In eerste instantie alleen voor zakelijke klanten, maar nu ook voor vermogende particulieren. Banken betalen jaarlijks miljarden aan negatieve rente over hun overtollige reserves. In september verlaagde de ECB de depositorente van -0,4% naar -0,5%, waardoor de winstgevendheid van banken nog verder onder druk komt te staan. Ook dit verklaart waarom zij de negatieve rente vaker doorberekenen aan spaarders.

    “Over het algemeen is het zo dat de Duitse bankensector, maar ook die van een aantal andere noordelijke Europese landen, zwaar leunen op spaartegoeden als stabiele bron van financiering. Als je daar de prijzen van aanpast, dan moet je rekening mee houden met het gedragsaspect daarvan. Wat je wilt voorkomen is dat je opeens een groot aantal klanten afschrikt, waardoor je balans meer begint te schuiven dan je zou willen. Daarom probeert iedereen het in kleine stapjes te doen.

    Men begrijpt inmiddels de boodschap dat je een deel van de last van negatieve rente aan een deel van de klanten moet doorberekenen. Om een simpele vergelijking te maken. Commerzbank heeft meer dan €200 miljard aan spaartegoeden. Pas daarop minus een half procent toe als zijnde de kosten daarvan en dan heb je wel een goed idee waarom deze kwestie met de dag belangrijker wordt.”

    Bankensector onder druk

    Commerzbank verwacht dit jaar minder winst te maken dan vorig jaar, mede als gevolg van het beleid van de centrale bank. Het aandeel van de bank staat al langer onder druk, net als dat van veel andere Duitse banken. De gehele Duitse bankensector heeft last van negatieve rente, omdat hun verdienmodel afhankelijk is van het binnenhalen spaartegoeden. Dat is door het rentebeleid van de centrale bank niet meer interessant.

    Volgens Engels moet er een nieuwe discussie gevoerd worden over het rentebeleid van de centrale bank. Volgens hem heeft lage rente een positief effect op de consumptie en de investeringen, maar brengt negatieve rente veel ongewenste bijwerkingen met zich mee. Mensen worden daardoor onzeker over hun spaargeld en hun pensioen, waardoor ze juist meer gaan sparen en de hand op de knip houden. Daarmee schiet het beleid van de centrale bank haar doel voorbij.

    Commerzbank kwam deze week met een winstwaarschuwing. De bank verwacht dit jaar minder winst te maken als gevolg van het rentebeleid van de centrale bank en als gevolg van een herstructurering. De bank wil op termijn kosten besparen door te snijden in het aantal arbeidsplaatsen.

    Wanneer zijn wij in Nederland of België aan de beurt?

  • Giustra: “Goud aan explosieve fase begonnen”

    Bron: Slim beleggen

     

    Beste belegger,

    We proberen u al enkele maanden, zelfs jaren, te overtuigen dat goud in nieuwe, grote bull market zit.

    Sinds de bodem hameren in 2016 hameren we er hard en onophoudelijk op. We riskeerden zelfs een deel van ons bedrijf, door het Goud & Zilver Rapport met verlies te verkopen.

    Enkel om u te overtuigen dat de bodem geplaatst was, en dat u de goudmijnaandelen niet moest verkopen. Dat was enkele jaren geleden immers het sentiment: goud zat al jaren in de hoek waar de klappen vielen, en goudmijnaandelen moesten diep door het stof.

    Nu, enkele jaren later, zitten onze abonnees comfortabel in hun zetel:

    • Goud steeg van 1.050 USD naar 1.500 USD per ounce.
    • De HUI-index (goudmijnaandelen) verdubbelde van 100 punten tot 200 punten.

    Allemaal goed nieuws, en toch blijven we op dezelfde nagel slaan.

    De grote beweging in de goudmarkt moet nog komen, en we hebben een zeer sterk vermoeden dat als de goudprijs boven 2.000 USD kan uitstijgen, dat we een explosieve rally zullen zien.

    Dat klinkt voor de gemiddelde belegger vandaag nog allemaal als BS. Ze houden graag vast aan hun traditionele aandelen, en laten goud links liggen.

    Dat vinden wij vooral ‘Niet-Zo-Slim-Beleggen’.

    Want u hoorde het al vaker van ons: niet of-of, maar en-en. Zo moet je beleggen: activa combineren!

    Gooi die oogkleppen af, en stel je vermogen open voor onverwachte uitkomsten.

    Gelukkig zijn we niet meer alleen in ons denkbeeld.

    We lazen een erg interessant interview van Frank Giustra over de goudmarkt. Giustra is miljardair, en je hoort nooit echt veel van hem in de media. Hij zoekt de publiciteit nooit op.

    Giustra is een bijzondere belegger. Hij maakte zijn fortuinen met diverse investeringen. Hij is kind aan huis in de mijnbouwsector, en maakte een geweldige klepper door zijn bedrijf Wheaton River Minerals te verkopen aan Goldcorp in 2005.

    Maar Frank is geen goldbug, zoals velen in de sector. Hij is een nuchtere investeerder, die zoekt naar uitzonderlijke kansen. Zo was hij bijvoorbeeld ook de oprichter van Lionsgate, het filmproductiehuis achter kaskakers zoals de Twilight sagaThe Hunger Games of Bladerunner.

    Ook heeft hij een muziekstudio met bekende artiesten zoals Robin Thicke, of heeft hij belang in de grootste leverancier van olijfolie. En ga zo maar door…  Giustra is van vele markten thuis.

    En dat is precies hoe wij ook graag beleggen. We bijten ons wel vast in bepaalde onderdelen, maar zijn niet blind voor al de rest. Want zo mis je mogelijk de grootste kleppers in je leven.

    OK, terug naar de boodschap van Giustra. Volgens deze indrukwekkende belegger staat goud voor z’n derde, en tevens finale fase van de seculaire stijging.

    De eerste fase was de initiële periode, die begon met het uiteenspatten van de technologiebubbel in 2000. En duurde tot 2007, het moment waarop de volgende crisis losbarstte.

    Maar die crisis vormde ook meteen de smeerolie voor goud om de tweede stijgingsfase in te gaan. Met een hoogtepunt in 2011.

    Na een periode van meer dan 5 jaar pauze, is de goudmarkt eindelijk klaar om aan z’n derde en finale fase te beginnen.

    “Toen ik hoorde dat de Fed pauzeerde met haar renteverhogingen, wist ik hoe laat het was. De aangekondigde normalisering van het monetaire beleid bleek slechts een schijnvertoning. Voor mij was dit het echte signaal dat er geen weg meer terug is, en dat de goudmarkt hiervan opnieuw zou gaan profiteren.”

    Voor Giustra is het al lang zo klaar als een klontje: de monetaire beleidsmakers kunnen geen kant meer op. Het is steeds meer en meer toegeven op monetair vlak, dat is hoe de mens nu eenmaal in elkaar zit, aldus Frank. Tot het eens ophoudt en een monetaire herstructurering op mondiaal vlak zal worden doorgevoerd. Maar dat zal gepaard moeten gaan met heel veel pijn, volgens Giustra.

    De miljardair draait niet rond de pot. Wie nu geen goud in z’n vermogen heeft, is onverantwoord bezig voor zichzelf en z’n naasten. Naast een stuk fysiek, investeert hij zijn eigen middelen vooral in goudmijnaandelen.

    Met name de Midtiers en Juniors in dit segment. Kijk, en daarom begrijpen we iemand zoals Giustra zo goed. Hij laat de Majors liever links liggen, omdat daar geen of onvoldoende potentieel zit.

    Hij rekent erop dat de volgende fase voor goud zeer explosief kan gaan worden. Hij verwacht – net als wij – dat het dak er volledig af kan, eens goud boven z’n vorige top uitstijgt.

    Hij verwacht dan opnieuw erg gekke dingen te zien, vooral  in de goudmijnsector. Dat is ook niet zo aparte voorspelling, geeft hij toe, want met al het (nieuwe) geld in de wereld, is de sector wel erg klein.

    Explosieve koersreacties zullen eerder dagelijkse kost worden.

    Alsof Frank onze gedachten kan lezen. 🙂

    Toch heeft Giustra ook een waarschuwing klaar aan het adres van beleggers. “Ga niet als een kip zonder kop deze aandelen kopen. Dit is een zeer moeilijke en soms gevaarlijke business.”

    Dat mag je gerust letterlijk nemen. Want mijnbouw en exploratie zijn een zeer zware stiel. Jaarlijks sterven er honderden, zo niet duizenden, in deze sector. Bovendien herbergt de sector ook heel wat charlatans en andere oplichters.

    Je moet daarom erg goed onderlegt zijn, om de juiste aandelen te vinden.

    Dat is precies de reden waarom we met Slim Beleggen ooit het Goud & Zilver Rapport zijn begonnen. We zagen dat het dermate ingewikkeld was om de juiste goudmijnaandelen te vinden, dat je er simpelweg aparte analisten op moest zetten, om succesvol te zijn.

    Experts die constant de wereld rondreizen, op zoek naar nieuwe vondsten of verhalen, die  de sites zelf bezoeken en onderzoeken. Of die de belangrijke congressen bezoeken, om de sfeer te proeven en management het vuur aan de schenen te leggen.

    Dat is wat ons team bij het Goud & Zilver Rapport constant doet. En ze hebben inmiddels een jarenlange staat van dienst, die je nergens anders kan vinden.

    Al zeker niet in de Nederlandse taal geschreven!

    Ook wij kunnen ons volledig in het verhaal van Giustra vinden. We denken dat goud voor een heel grote beweging staat, die het meerdere jaren kan gaan uitzingen.

    We zullen grote kleppers gaan maken met het Goud & Zilver Rapport, want we zitten op de beste goudmijnaandelen in de sector.

    Profiteer ook van het aanstaande explosieve koersgeweld in goud en zilver. Maar denk eraan, laat ook de overige sectoren niet links liggen.

    Wees een echte Slimme Belegger, geen wanna be!

  • Wereldbank: “Goud naar de 1.600 dollar per ounce”

    Bron: Kitco

     

    Beleggers mogen verwachten dat de stijging van de goudprijs aan zal houden, zeker wanneer onzekerheid de markt blijft domineren, aldus de laatste voorspelling van de Wereldbank.

    In een rapport dat dinsdag werd gepubliceerd gaf het instituut aan dat ze verwacht dat de goudprijs volgend jaar met 5,6 procent gaat stijgen. Er wordt daarmee een koers verwacht rond de 1.600 dollar per ounce.

    Uit het rapport: “The risks to the precious metals price outlook are on the upside and reflect heightened uncertainty and weak growth prospects of the global economy”

    De goudprijs zag afgelopen derde kwartaal al een stijging van 12,6 procent, waarbij de koers steeg naar het hoogste niveau in zes jaar tijd.

    Volgens de Wereldbank is de toegenomen vraag naar goud vooral afkomstig door de aankopen van centrale banken, de toegenomen interesse van beleggers in goud-ETF’s en de verkoop van sieraden, voornamelijk in India.

    De verwachting is dat goud het best presterende edelmetaal gaat zijn, zeker ook omdat andere edelmetalen als platina en zilver afhankelijk zijn van de industriële vraag, die volgens hen tegen gaat vallen.

    Toch voorziet zij ook voor zilver volgend jaar een stijging van 4,9 procent, waarbij de prijs richting de 19 dollar per ounce stijgt.

    De analisten verwachten dat de koperprijs volgend jaar 2,3 procent gaat stijgen na een daling van 8 procent dit jaar. De edelmetalen zullen het daarbij volgend jaar beter doen dan andere metalen, aldus de analisten bij de bank.

    Volgens Gerald Celente zijn er steeds meer gevestigde instituten, zoals een Wereldbank en een IMF, die waarschuwen voor een volgende recessie.

    Celente is een Amerikaanse trendvoorspeller, uitgever van Trends Journal, bedrijfsadviseur en auteur die voorspellingen doet over financiële markten wereldwijd.

    Hij meent dat het belangrijke indicatoren zijn dat mogelijk een “catastrofale recessie” in aantocht is. De enige manier om je daar tegen in te dekken is het aanhouden van goud, aldus Celente.

  • Investeren: wat zijn de mogelijkheden?

    Bron: Pricewise

     

    De spaarrente staat momenteel historisch laag en het ziet er niet naar uit dat dit
    op korte termijn gaat veranderen. Daarom is het slim om te kijken of het
    spaargeld op een andere manier geïnvesteerd kan worden. Er zijn verschillende
    opties. Zo kunnen vermogende particulieren met hun geld naar de beurs gaan of
    investeren in cryptogeld, vastgoed of crowdfunding.
    Beleggen
    Mensen die van een beetje risico houden, kunnen onderzoeken of beleggen
    misschien iets voor hen is. Er zijn verschillende vormen van beleggen. Zo kan
    men beleggen in aandelen. Hierdoor wordt de consument mede-eigenaar van
    een onderneming. Op deze manier heeft de aandeelhouder recht op een deel
    van de winst in de vorm van dividend. Daarnaast kan er winst gemaakt worden
    door het aandeel tegen een hogere prijs te verkopen. Ook kunnen mensen
    investeren in obligaties. Dit zijn leningen die worden uitgegeven door de
    overheid of een bedrijf. Beleggen in obligaties is minder risicovol, maar kennen
    meestal ook een lager rendement. Het is trouwens alleen verstandig om te
    beleggen als men (een deel van) het spaargeld de komende jaren niet hoeft te
    gebruiken.
    Investeren in cryptogeld
    Investeren in cryptogeld is momenteel een echte hype. Er worden veel
    succesverhalen gedeeld van mensen die veel geld hebben verdiend door te
    investeren in cryptovaluta. Het gaat hier om investeren in elektronisch geld.
    Mensen kunnen er digitaal mee betalen, zonder tussenkomst van een bank of
    andere partij. De veilige technologie die dit mogelijk maakt, heet Blockchain. Er
    zijn verschillende soorten cryptomunten zoals de bitcoin, etherrum en litecoin.
    Geïnteresseerden kunnen op verschillende websites op een veilige manier via
    iDeal of Paypal cryptogeld kopen. Er zijn helaas ook een aantal nadelen aan
    beleggen in cryptogeld. Zo is de markt van de virtuele munten erg
    onvoorspelbaar. De waarde van cryptogeld kan op een dag tientallen procenten
    fluctueren.
    Investeren in vastgoed
    Investeren in onroerend goed is altijd populair geweest. Particulieren genereren
    rendement door huurinkomsten en in de mogelijke waardestijging van het pand.
    Een groot voordeel is dat vastgoed minder gevoelig is voor inflatie ten opzichte
    van sparen of beleggen. De huurinkomsten geven over het algemeen meer
    financiële zekerheid dan opbrengsten uit aandelen. Uiteraard zijn er ook risico’s.
    Denk hierbij aan leegstand of een huurder die niet betaalt. Dit zijn zaken om
    rekening mee te houden. De huurder doet er trouwens goed aan om een
    inboedelverzekering af te sluiten. Op deze manier is schade aan de inboedel
    gedekt. Men kan de inboedelverzekering vergelijken om erachter te komen welke
    ​verzekeraar het goedkoopste is. Ook kan de huurder door de inboedelverzekering
    te vergelijken gelijk overstappen.
    Investeren via crowdfunding
    Investeren via crowdfunding wint steeds meer aan populariteit. Crowdfunding
    geeft enthousiaste ondernemers de kans om te starten of om een plan uit te
    werken. De investeerder leent een bedrag aan een ondernemer en krijgt hier een
    aantrekkelijk rendement voor terug. Investeren kan al vanaf € 100 en het
    rendement ligt meestal tussen de 5 procent en 9 procent. Het is verstandig om
    kleine bedragen in verschillende projecten te investeren om zo de risico’s te
    beperken. Voorbeelden van crowdfunding platforms zijn:
    Oneplanetcrowd, Funding Circle en Lendahand.
  • Gold still stuck in a range

    Bron: IG

     

    The bounce in the gold price has stalled below $1515 once again, although given the sharp move higher over the past week the rally may not yet be defeated.

    A close above $1520 opens the way to $1535 and on to $1557. If the $1480-$1515 range holds then we may see a retracement back to the bottom end of the range. Friday’s dip to $1505 did manage to find buyers.

    WTI picks up momentum

    Friday’s surge in the WTI price has done much to revive the market’s bullish view. A higher low at $54.00 has been established, and a fresh push to $56.85 would allow the price to attempt to establish a new higher high.

    Above the 200-day simple moving average (SMA) at $57.31, the price heads towards $59.40. Intraday pullbacks towards $54.50 may find buyers.

  • Moeten beleggers obligatiebubbels vrezen?

    Bron: Marie Pieterse- Bloem ABN

     

    Het IMF presenteerde niet zo lang geleden tijdens haar jaarlijkse bijeenkomst rapporten over de wereldeconomie en de financiële stabiliteit in de wereld. Die laatste onder de titel Lager-voor-langer, die refereert aan de ultra lage rentes op veel plekken in wereld.

    De Financial Times schreef er een artikel over onder de veelzeggende kop: Bond Bubble puts Global Financial System at Risk. In het smaakmakende stukje worden alle zorgelijke ontwikkelingen in obligatiemarkten aangehaald: steeds meer obligaties met negatieve rentes, oplopende risico’s op wanbetaling en liquiditeitsrisico’s bij vastrentende fondsen.

    Wat is een bubbel?

    Het IMF sprak duidelijk niet in termen van bubbels. Ik weet dat, want ik was erbij in Washington. Het FT-stukje knoopt al die ontwikkelingen aan elkaar vast en spreekt wel van een bubbel, maar zegt niet duidelijk waar die bubbel dan precies zit, waardoor die wordt veroorzaakt, en waarom die zou barsten. Mij valt op dat de vele meningen over bubbels in de obligatiemarkten meer verwarring dan duidelijkheid scheppen.

    Financiële bubbels hebben als grote gemene deler dat de koers van een belegging ver boven de fundamentele of onderliggende waarde uitstijgt. Men is het er ook over eens dat ruim centraal bankbeleid hier veelal aan vooraf is gegaan. Voorbeelden zijn de dotcom-bubbel in de aandelenmarkt in 2001, de bubbel in de huizenmarkt in 2005 die uitmondde in de financiële crises in 2008, en de bubbel in de prijs van bitcoins in 2017. Al deze bubbels hebben gemeen dat prijzen omhoog zijn gedreven door irrationeel gedrag van beleggers.

    Drie mogelijke obligatiebubbels

    Hebben we nu te maken met een obligatiebubbel, of misschien wel meerdere? Al het gepraat over bubbels in obligaties komt grofweg neer op drie mogelijkheden. De eerste mogelijke bubbel is te vinden in overheidsobligaties van ontwikkelde landen. De prijzen hiervan reflecteren het meest pure renterisico. Is er sprake van een bubbel, dan reflecteren rentes niet langer de dynamiek van de onderliggende economie. Er wordt dan gewezen op de negatieve rente die ver onder de nominale groei ligt. Deze bubbel barst, zo gaat de redenatie, als inflatieverwachtingen plotseling stijgen.

    De tweede mogelijke obligatiebubbel is te vinden in de markt van bedrijfsobligaties, die naast de rente worden gedreven door de kaspositie van bedrijven. Hier is sprake van een bubbel als de prijs van financiering onvoldoende het risico van wanbetaling reflecteert. Met andere woorden, de toekomstige balansen van bedrijven zijn niet zo rooskleurig als men nu verwacht. Je zou ook kunnen stellen dat er te goedkoop wordt geleend aan die bedrijven door obligatiehouders. Deze bubbel barst als de economie in een recessie raakt, en bedrijven dan op grote schaal niet meer aan hun verplichtingen kunnen voldoen. Obligaties met een lage kredietwaardigheid (high yield) lopen dan een groter risico dan obligaties met een hoge kredietwaardigheid (investment grade).

    Dan is er nog een mogelijke bubbel in obligaties uit opkomende landen. De prijzen van deze obligaties worden naast de rente gedreven door het risico van wanbetaling van die landen. Als er sprake is van een bubbel, dan lenen deze landen te goedkoop. Die leningen zijn veelal in harde dollars. Deze bubbel barst als de rente in de VS hard oploopt, als de dollar stijgt, of als de betreffende economieën in verval raken.

    Vrees niet alle bubbels

    Mijn conclusie: We hoeven niet alle mogelijke obligatiebubbels onmiddellijk te vrezen. Wat betreft de mogelijke bubbel in overheidsobligaties is het ontegenzeggelijk waar dat nominale rentes al geruime tijd onder het niveau van nominale groei liggen. Dat is ook precies de bedoeling van het centrale bankbeleid. En er is nog lang geen uitzicht op het einde van dit ruime monetaire beleid. Deze wordt nu zelfs, als het aan het IMF en de ECB zou liggen, nog een tandje bijgezet met een ruim bestedingsbeleid in landen die daar de begrotingsruimte voor hebben. De hogere inflatie waar centrale banken op doelen, is ondanks de grotere geldhoeveelheid in geen velden of wegen te bekennen. Dus deze bubbel, als die al bestaat, wordt alleen maar groter.

    Het IMF vreest voor een mogelijke bubbel in bedrijfsobligaties. De groei van de hoeveelheid bedrijfsobligaties en de gretigheid waarmee deze door assetmanagers worden gekocht vormen een bedreiging voor de financiële stabiliteit. Het IMF wijst er tevens op dat de onderliggende kwaliteit van die obligaties verslechtert.

    In Europa worden obligaties van bedrijven die geen financiële instellingen zijn en die een hoge kredietwaardigheid hebben direct door de ECB opgekocht. Daarom is de koersstijging en de kooplust onder beleggers voor deze obligaties ook logisch. Met het heropstarten van het opkoopbeleid door de ECB wordt ook deze bubbel, als die er al zit, alleen maar groter.

    Linke hoge rentes

    Ook in het geval van obligaties van opkomende landen merkt het IMF de sterk toegenomen koopbereidheid van beleggers op. Samen met high yield is dit een categorie van obligaties die het meest onderhevig is aan vluchtig kapitaal. Beide hoog rentende categorieën worden ook niet door centrale banken opgekocht en zijn een veel kleiner onderdeel van de strategische assetallocatie van beleggers. Bovendien zijn deze markten, en volgens het IMF ook de fondsen die in deze obligaties handelen, tegenwoordig een stuk minder liquide. Dat maakt ze meer gevoelig voor de wendingen in het risicosentiment en gedrag van beleggers.

    Dit liquiditeitsrisico maakt op zichzelf geen onderdeel uit van de definitie van een bubbel, maar kan een bubbel wel sneller en heviger doen barsten. Als er sprake is van obligatiebubbels, dan is het vooral opletten geblazen voor high yield- en opkomende landenobligaties.

  • FYSIEK GOUD OF GOUDMIJNEN?

    Bron: Goudstandaard

     

    Wilt u beleggen in goud? Dan zijn er verschillende opties om te overwegen. U kunt fysiek goud kopen in de vorm van munten en baren, maar u kunt ook beleggen in goudmijnen. En binnen de goudmijnsector kunnen we ook nog het onderscheid maken tussen de grote producerende goudmijnen en de zogeheten juniors en exploratiebedrijven. Dit zijn bedrijven die nog niet veel goud produceren, maar die wel veel potentie hebben om te groeien.

    Als belegger moet u de afweging maken tussen risico en rendement. Een belegging in fysiek goud brengt veel minder risico’s met zich mee dan een belegging in een goudmijn, maar daar staat tegenover dat een goudmijn potentieel veel meer rendement oplevert. Men spreekt ook wel van een hefboom op de goudprijs, omdat de winstmarge bij een stijging van de goudprijs veel sneller toeneemt. Een kleine verandering in de goudprijs heeft dus veel meer impact op de winstgevendheid van een goudmijn dan op de waarde van gouden munten of goudbaren.

    GOUD VERSUS GOUDMIJNEN

    Een goudmijn lijkt dus een hefboom op de goudprijs, maar dat is niet het volledige verhaal. De waarde van een goudmijnaandeel wordt ook door externe factoren beïnvloedt, zoals de personeelskosten, productiekosten en het risico van natuurrampen. Ook vormt de overheid een tegenpartij risico, omdat goudmijnen een vergunning moeten hebben. Daarvoor betalen mijnen een bepaald bedrag aan de overheid, zogeheten royalties. Ook kan de overheid bepaalde eisen stellen aan de milieubelasting van een goudmijn, wat kosten met zich meebrengt.

    Beleggen in goudmijnen is dus veel risicovoller dan een belegging in fysiek goud. En dat blijkt ook wel als we de koersontwikkeling van de laatste jaren bestuderen. Sinds eind 2009 is de waarde van goud in dollars met ruim 30% gestegen, terwijl de waarde van goudmijnaandelen bijna halveerde. Vanaf de top daalde de goudprijs in deze periode met maximaal 45%, terwijl de grote goudmijnen (GDX) vanaf de top 79% van hun waarde verloren. De zogeheten juniors (GDXJ) deden het nog slechter met een maximale daling van 88% vanaf de top.

    Beleggen in goudmijnaandelen levert een beter rendement op wanneer de goudprijs stijgt, maar daar staat een veel hoger risico tegenover. Zelfs met dividend deden goudmijnen het op de langere termijn minder goed dan het goud zelf. Daar komt bij dat fysiek goud geen tegenpartij risico kent. Zoekt u een alternatief voor spaargeld en wilt u weinig risico nemen? Dan verdient een belegging in fysiek goud de voorkeur. Ook lijkt dit voor de langere termijn de meest veilige keuze.

    Bent u bereid meer risico te accepteren, dan kunnen goudmijnaandelen interessant zijn. Historisch gezien stijgt de waarde van de goudmijnaandelen in een opwaartse markt namelijk sneller dan de goudprijs zelf. Dat was ook de afgelopen jaren het geval, zoals onderstaande grafiek laat zien. Sinds begin 2016 is de goudprijs in dollars met bijna 38% gestegen, terwijl de goudmijnaandelen in dezelfde periode bijna verdubbelden.