Tag: grondstoffen

  • Historische grafieken van olie, goud en de dollar

    Wat heeft de Amerikaanse aandelenmarkt sinds 1789 gedaan? En hoe de rente op Amerikaanse 10-jaars leningen zich sinds het begin van de 19e eeuw ontwikkeld? En hoe hebben de prijzen van grondstoffen zich sinds 1770 ontwikkeld? De volgende grafieken laten het allemaal zien. Klik op de grafieken voor een grotere en leesbare versie.

    Bron: @Macro_Tourist

    Aandelen

    Aandelenkoersen vanaf 1789

    Aandelenkoersen vanaf 1789

    Rente op 10-jaars Treasuries

    Rente op 10 jaars leningen vanaf 1791

    Rente op 10 jaars leningen vanaf 1791

    Goudprijs in dollars

    Goudprijs vanaf 1792

    Goudprijs vanaf 1792

    Grondstofprijzen

    Grondstoffenprijzen vanaf 1770

    Grondstoffenprijzen vanaf 1770

    Olieprijs

    Olieprijs vanaf 1860

    Olieprijs vanaf 1860

    Dollarindex

    Dollarindex sinds 1792

    Dollarindex sinds 1792

    Goudprijs

    Goudprijs vanaf 1257

    Goudprijs vanaf 1257

  • Dow Jones op recordhoogte is pure illusie

    Uitgedrukt in punten staan de Dow Jones en de S&P 500 op recordhoogte, maar je koopt er vandaag de dag minder grondstoffen voor dan dertig jaar geleden. Dat is de conclusie die Charles Hugh Smith trekt in het artikel “What’s Real? What’s Fake?”. De Dow Jones begon in 2009 aan een lange opwaartse trend en heeft inmiddels de oude records achter zich gelaten. Ook de S&P 500 index van 500 grote bedrijven stoomt door naar nieuwe recordhoogtes. Maar wat zegt dat over de waarde?

    De volgende grafieken zetten de waarde van de index af tegen goud en tegen tal van andere grondstoffen. Hoewel iedere grondstof een ander koersverloop kende loopt er een rode draad door alle grafieken heen: Grondstoffen als koffie, katoen, mais, vee, tarwe, sojabonen en koffie werden de afgelopen decennia allemaal duurder ten opzichte van aandelen. Met de Dow Jones op ruim 16.500 punten koopt u vandaag de dag minder grondstoffen dan met dezelfde index op ruim 9.000 punten in het jaar 1999…

    De volgende grafieken illustreren het verlies van waarde in de Dow Jones index…

    De Dow Jones in goud

    De beurs in goud

    De beurs uitgedrukt in olie

    De beurs uitgedrukt in olie

    De Dow Jones in mais

    De Dow Jones in mais

    De Dow Jones in vee

    De Dow Jones in vee

    De index in tarwe

    De index in tarwe

    De aandelenmarkt in sojabonen

    De aandelenmarkt in sojabonen

    De Dow Jones in koffie

    De beursgraadmeter in koffie

  • Grafiek: Inflatie sinds 1960

    De volgende grafiek kwamen we tegen op het Goudstudieforum. We zien de nominale prijs van een groot aantal grondstoffen vanaf 1960 tot en met 2011 en hoeven daarbij niet uit te leggen dat er behoorlijk wat inflatie (geldontwaarding) heeft plaatsgevonden. De data is afkomstig van de Wereldbank en heeft betrekking op de wereldwijde grondstoffenprijzen in dollars.

    Het waren niet de grondstoffen die duurder werden, maar het geld dat in koopkracht daalde…

    Grafiek: Inflatie van 1960 tot 2011

    Grafiek: Inflatie van 1960 tot 2011 (h/t: Goudstudieforum)

  • China wil olie futures in yuan verhandelen

    De Shanghai Futures Exchange denkt na over de mogelijkheid om olie af te rekenen in Chinese yuan. Met een nieuwe futuresmarkt voor olie in yuan denkt China een nieuw referentiepunt neer te kunnen zetten voor de olieprijs op de Aziatische markt. China nam in september de rol van de Verenigde Staten over als grootste importeur van ruwe olie. Bovendien is China tegelijkertijd een grote producent, importeur én consument van olie, waardoor het land alle papieren in huis heeft voor een succesvolle introductie van een futurescontract. Een contract dat uitgedrukt wordt in Chinese yuan.

    Een Aziatische oliemarkt waar men in olie in yuan verhandelt draagt bij aan de internationalisering van de Chinese munt. Volgens ingewijden zal de Shanghai Futures Exchange ook een futuresmarkt voor olie in dollars krijgen, parallel aan futurescontracten in de Chinese valuta. De contracten zouden gebaseerd zijn op ‘medium sour crude’, het type ruwe olie dat het meest geïmporteerd wordt door China.

    Chinese yuan gebruiken voor grondstoffenhandel

    “De yuan wordt meer en meer erkend door de financiële markten. Ik denk dat het niet onaanvaardbaar is voor de rest van de wereld om Chinese yuan renminbi te gebruiken voor grondstoffenhandel”, zo stelt Chen Bo van handelshuis Unipec’s tegenover Reuters.

    De futurescontracten voor olie hebben betrekking op de prijs voor ruwe olie zonder heffingen en belastingen. Dat zei Yang Maijun, topman van de Shanghai Futures Exchange (SHFE). De SHFE wacht nog op goedkeuring vanuit Beijing. Die goedkeuring komt er waarschijnlijk snel, aangezien de beurs een nieuw handelsplatform voor energie heeft gelanceerd in de vrijhandelszone van Shanghai. Deze vrijhandelszone is een gebied waar China dit soort financiële hervormingen doorvoert, vooral met betrekking tot de converteerbaarheid van de yuan en rentes.

    Een succesvolle lancering van oliehandel in Chinese yuan kan de weg vrijmaken voor nog meer futurescontracten voor andere grondstoffen en daarmee een nog breder fundament geven aan de Chinese munt als internationale handelsmunt.

    Binnenkort olie futures in Chinese yuan?

    Van petrodollar naar petroyuan? (Afbeelding van Comstock Images)

  • Prijsval grondstoffen voorspelt weinig goeds

    Volgens de commodity prijsindex van the economist zijn grondstoffen afgelopen jaar 16,5% in prijs gedaald. Vooral de prijs voor metalen is sinds het hoogtepunt in 2011 scherp in prijs omlaag gegaan, maar ook de prijzen voor voeding staan stevig onder druk. Alleen olie heeft zich op een behoorlijk niveau kunnen handhaven, maar dat is vooral het gevolg van de toenemende politieke onrust in het Midden Oosten.

    Supercycle

    Alles bij elkaar begint het erop te lijken, dat er een einde is gekomen aan de zogeheten commodity supercycle. Dart is het verschijnsel dat prijzen voor enkele decennia achter elkaar in prijs omhoog gaan. Het uitdoven van dit verschijnsel kan grote gevolgen hebben voor veel ontwikkelingslanden. Hun economische voorspoed van de afgelopen jaren was gestoeld op deze supercycle.

    Opgaande fase

    Natuurlijk is het niet vreemd, dat er aan deze supercycle een einde komt. Dat is eerder in de geschiedenis het geval geweest. Sinds het einde van de 19de eeuw zijn er drie complete cycli te onderkennen en we hebben nu waarschijnlijk de opgaande fase van de vierde beëindigd. De eerste twee cycli duurden ruim vier decennia en de derde ‘slechts’ 28 jaar.

    De opgaande fase van alle vier de cycli is veroorzaakt door een majeure toename in de vraag. De vierde opgaande fase is vooral te danken geweest aan de economische boom in China, die het land tot de smidse van de wereld maakte en die dus eindeloos veel grondstoffen nodig had.

    Hoewel de opgaande fases onderling veel overeenkomsten vertonen, is dat niet het geval bij de neergaande. De neergang na WOI en vanaf de  jaren ‘90 van de vorige eeuw waren fors, die aan het einde van de Koreaanse oorlog was relatief mild.

    Hoe de huidige neergang zich zal ontwikkelen laat zich maar moeilijk raden. De vooruitzichten zijn echter niet onverdeeld gunstig.

    Lehman Brothers

    Veel zal afhangen van ontwikkelingen in China. De opgaande fase was te danken aan de economische versnelling van dat land. De neergaande fase is grotendeels terug te voeren op de vertraging ervan. De groei is teruggevallen van gemiddeld 10% en meer naar misschien slechts 7,5% of nog lager.

    Voor de korte termijn beschikt de Chinese overheid over weinig mogelijkheden voor stimulering. Dat is te wijten aan de wel heel snel verslechterde schuldpositie van de overheid en daalden de consumptieve bestedingen, omdat het hele beleid erop gericht was de investeringen naar een wel heel erg hoog plan op te voeren.

    Transformatie

    De investeringen belopen nu ongeveer 50% van het bruto nationaal product (BNP). Dat is onhoudbaar hoog. Daar is ook het Chinese leiderschap van doordrongen. Maar een ombouw naar een economie, die meer gebaseerd is op consumptie, vereist diepgaande hervormingen van het bestaande systeem. Het is uitermate onzeker hoe dit transformatieproces gaat verlopen. Kenners voorspellen een zachte landing van de economie, waarbij de groei structureel gaat terugvallen naar 6,5%. Volgens anderen is dat veel te optimistisch. Die zijn van mening dat een gemiddelde groei van 3% tot 4% veel passender is voor een economie die draait op particuliere consumptie. Met een harde landing houdt niemand serieus rekening.

    Vertraging

    Het is eigenlijk een beetje om het even hoe de transformatie er gaat uitzien. De belangrijkste aanjager van de wereldeconomie in het afgelopen decennium gaat vertragen. Dat is onbetwist. Maar vertraging in China betekent ook vertraging van de landen die deel uitmaken van het zogeheten commodity bloc. De meeste leden van dit blok behoren tot de Opkomende Landen. Mocht de neergang in de vraag net zo hevig en zo scherp zijn als in de jaren na 1918, dan ziet het er slecht uit voor de wereld. De groei gaat wereldwijd vertragen naar een slakkengangetje. Dat is een uiterst onprettig vooruitzicht, zeker voor de eurozone, die haar prille herstel grotendeels bouwt op groeiende exporten naar de Opkomende Landen.

    Cor Wijtvliet

    Bron:
    José Antonio Ocampo and Bilge Erten, the global implications of falling commodity prices. Project-syndicate, August 27 2013

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • JP Morgan stopt met handel in grondstoffen?

    JP Morgan Chase bracht onlangs een persbericht naar buiten waarin het bedrijf aangeeft op zoek te zijn naar ‘strategische alternatieven’ voor haar fysieke grondstoffenhandel. De zakenbank schrijft het volgende:

    “Om de waarde te maximaliseren verkent JP Morgan de komende tijd een hele reeks van opties. Dat is inclusief – maar niet beperkt tot – een verkoop, een spin off of een strategisch partnerschap van de fysieke grondstoffenhandel. Gedurende deze verkenningsperiode blijft het bedrijf haar activiteiten in de fysieke grondstoffenhandel voortzetten en volledig ondersteunen.

    JP Morgan heeft in de afgelopen jaren een leidinggevende positie opgebouwd in de grondstoffenhandel, waarmee ze een hoge omzet gerealiseerd heeft. Deze bedrijfstak is consistent uitgeroepen tot ’top client business’ in het jaarlijkse rapport van Greenwich Associates. Ook werd het recent door het tijdschrift Energy Risk verkozen tot derivatenhuis van het jaar.

    De bank zal volledig toegewijd blijven aan haar traditionele bankactiviteiten in de grondstoffenmarkt, zoals het faciliteren van handel in financiële derivaten en de opslag en handel van fysieke edelmetalen. De bank zal liquiditeit blijven verschaffen en adviezen blijven verstrekken aan multinationals en instanties die jarenlang vertrouwd hebben op de expertise van JP Morgan op het gebied van wereldwijd risicomanagement.”

    Federal Reserve

    Het persbericht van JP Morgan komt enkele dagen na het besluit van de Federal Reserve om de grondstoffenhandel door banken onder de loep te nemen. In 2003 besloot de Amerikaanse centrale bank toestemming te verlenen aan commerciële banken om te handelen in de fysieke grondstoffenmarkt. Banken als JP Morgan en Morgan Stanley hebben miljarden verdiend met de handel in grondstoffen, maar volgens de Amerikaanse centrale bank hebben ze teveel macht verkregen in deze markten. Omdat de banken controle hebben over energiecentrales, metaaldepots en olieraffinaderijen zijn ze in een positie om de markt te manipuleren. Grote industriële afnemers van aluminium hebben de banken beschuldigd van prijsopdrijving, wat het gevolg zou zijn van de machtige positie die banken hebben. Banken zouden traag zijn met het uitleveren van aluminium, waardoor de premie op fysiek metaal stijgt. Banken die het metaal opslaan profiteren daarvan, omdat ze meer huur binnenhalen voor de opslag van metalen.

    Het afgelopen decennium stegen de grondstoffenprijzen razendsnel, met als gevolg dat meer investeringsbanken zich op de grondstoffenmarkt stortten. Op het hoogtepunt haalden banken $15 miljard omzet uit de handel in grondstoffen, zo schrijft Reuters. Sindsdien hebben toezichthouders een poging gedaan de handel voor eigen rekening door banken aan banden te leggen. Daarnaast werden er margeverplichtingen ingevoerd en werden er lagere limieten gesteld aan de maximale bonussen voor bankiers.

    In 2012 haalden Amerikaanse banken ongeveer $6 miljard omzet uit de grondstoffenhandel, zo berekenden consultants van Coalition. Een groot deel van die omzet kwam voor rekening van derivatenhandel, maar er zijn ook veel banken actief in de fysieke markt. Dat doen ze om betere informatie te vergaren over de markt of om extra diensten aan te kunnen bieden aan klanten.

    De Federal Reserve heeft banken in 2003 toestemming gegeven om te handelen in de grootste grondstoffenmarkten, zo lang er ook futurescontracten van betreffende grondstoffen bestaan waar de CFTC op toeziet. Zo kunnen banken wel handelen in ruwe olie en benzine, maar niet in ijzererts.

    JP Morgan ChaseJP Morgan Chase overweegt handel in grondstoffen af te stoten?

  • Chinezen jagen op grondstoffen in Australië

    Chinezen hebben de jacht op grondstoffen weer geopend. Door de daling van de metaalprijzen zijn ook de mijnbouwaandelen een stuk goedkoper geworden. De staatsbedrijven en investeringsfondsen in China grijpen deze kans aan om meer te investeren in de mijnbouwsector van Australië.

    Volgens The Australian hebben bankiers en vermogensbeheerders aanwijzingen dat Chinezen de komende tijd meer zullen investeren om hun toekomstige behoefte aan grondstoffen veilig te stellen. Fondsbeheerder en China-deskundige Jason Cheng liet weten dat China, als grootste afnemer van grondstoffen ter wereld, vasthoudt aan een lange-termijn strategie om de aanvoer van grondstoffen veilig te stellen. Deze strategie staat volgens Cheng los van de zwakkere macro-economische cijfers die de laatste tijd uit China komen.

    Cheng zei er eerder deze maand het volgende over:

    “Onze voorspelling is dat de nieuwe Chinese regering ergens in de komende zes tot twaalf maanden de economie weer op stoom zal brengen. Zoals dat altijd gaat met een verandering van het leiderschap in China duurt het 12 maanden voordat het weer op gang komt. Wij – en onze partners in China – zijn van mening dat we ons nu weer moeten voorbereiden voor de groei die binnen twaalf maanden zal plaatsvinden. […] We weten dat er veel partijen zijn in China die belangstelling hebben, zowel uit de publieke als de private sector”.

    Kansen in de mijnbouwsector

    Mark Barnaba, directeur van Andrew Forrest’s Fortescue Metals Group, ziet ook kansen in de mijnbouwsector door de lagere prijzen van goud en grondstoffen. “De Chinezen begrijpen de vraagzijde van de grondstoffenmarkt beter dan de meeste van ons. Ik denk dat de markt [van mijnbouwaandelen] oververkocht is, gezien de verkoopgolf van de aandelen in verhouding tot de prijsdaling van de grondstoffen.”

    Mijnbouw en gaswinning

    In een rapport van KPMG (PDF) lezen we dat de Chinese investeerders vooral investeren in de Australische mijnbouwsector en gaswinning. In 2012 investeerde China omgerekend ruim $11 miljard in Australië, waarvan 48% in de mijnbouwsector. Nog eens 42% van deze som investeerden de Chinezen in Australische gasproducenten. In de periode van 2006 t/m 2012 stopten Chinese investeringsfondsen in totaal ruim $50 miljard in de Australische economie. Daarvan ging 73% richting de mijnbouwsector, 18% richting gaswinning en slechts 4% richting duurzame energie-opwekking. De cijfers laten zien dat Australië een belangrijke leverancier is geworden voor de snel groeiende Chinese economie.

    Chinese investeringen in Australië
    Chinese investeringen in Australië (Bron: KPMG)

    Voorraden aanvullen

    Ook JP Morgan heeft zich in haar laatste research note positief uitgelaten over de grondstoffenmarkt. Volgens de zakenbank moeten beleggers posities in de grondstoffenmarkt uitbreiden om te profiteren van deze ontwikkeling. In het rapport schreef JP Morgan dat China 15 maanden lang heeft ingeteerd op haar strategische voorraden en dat nu het moment gekomen is voor China om de voorraden weer aan te vullen. Beleggers moeten zich volgens de bank vooral richten op de grondstoffen die China voor een groot gedeelte moet importeren. JP Morgan merkt op dat China de laatste tijd extra veel goud heeft ingekocht vanwege de relatief lage goudprijs. Binnenkort zal ook de Chinese import van olie en koper weer aantrekken, zo stellen analisten van de bank.