Tag: opkomende markten

  • Russische roebel naar laagste niveau in vijf jaar [update]

    De valutaoorlog gaat een nieuwe fase in. Diverse valuta van met name opkomende markten verloren opeens veel waarde ten opzichte van de dollar. Ook de Russische roebel bleef niet bespaard, want deze munt heeft sinds het begin van dit jaar al 10% van haar waarde verloren. Vergeleken met een jaar geleden is de roebel al met 16% in waarde gezakt tegenover de dollar en 17% tegenover de euro. Op maandag bereikte de wisselkoers een record van 47,64 roebel per dollar en bijna 35 roebel per euro. Volgens Russia Today hebben we deze volatiliteit sinds februari 2009 niet meer gezien, een tijd waarin de aandelenkoersen wereldwijd bijna het dieptepunt bereikt hadden.

    Zwakke roebel

    De verwachting is dat de waarde van de roebel de komende tijd nog verder zal dalen. De centrale bank heeft aangegeven dat ze niet in zal grijpen, omdat ze streeft naar een volledig vrije wisselkoers in 2015. De Russische minister Aleksey Ulyukaev  van economische ontwikkeling verklaarde tijdens het World Economic Forum in Davos dat de zwakke economische groei, een slecht sentiment onder investeerders en de stand van de Russische betalingsbalans hebben bijgedragen aan de waardedaling van de roebel.

    Ulyukaev benadrukt het belang van het sentiment onder investeerders. Als het sentiment verslechtert zal men minder bereid zijn te investeren in de Russische economie. Hij verwacht dat een zwakke munt de economie kan helpen, omdat het de exportpositie van Rusland versterkt. Analist Igor Nikolaev verklaarde tegenover Russia Today dat er ook negatieve effecten voortvloeien uit een zwakkere munt.

    “Een zwakkere roebel betekent minder buitenlandse investeringen en minder bedrijvigheid. Buitenlandse investeerders nemen liever afstand van een economie met een verzwakkende munt. De Russische autoriteiten moeten niet blijven verkondigen dat een volledig vrije wisselkoers van de roebel een zegening is. Anders zakt de munt nog veel verder weg.”

    Volgens Chris Weafer van een consultancybureau uit Moskou is het gevaar van een zwakkere roebel dat het land in een negatieve spiraal terechtkomt. “Een zwakke roebel kan de economische groei vertragen, wat weer zorgt voor een nog zwakkere munt en nog minder groei. De overheid en de Russische centrale bank moeten de bevolking en de spaarders ervan overtuigen dat dit niet gebeurt.”

    Investeerders stappen uit opkomende markten

    Rusland zag in 2013 een uitstroom van kapitaal met een omvang van $62,7 miljard, meer dan de $57 miljard waar de centrale bank rekening mee hield. "De neerwaartse spiraal in de valuta van opkomende markten begon in mei vorig jaar, toen de Federal Reserve begon over het afbouwen van het stimuleringsprogramma. Daardoor begon kapitaal uit opkomende markten terug te stromen naar de Verenigde Staten, richting bezittingen die in dollars genoteerd staan", zo verklaarde Weafer tegenover Russia Today. De centrale banken van Turkije en Oekraïne hebben snel ingegrepen om de waarde van hun munt te verdedigen, maar Rusland laat de koersontwikkeling van de roebel volledig aan de vrije markt over.

    Dollarreserves

    Volgens Nikolaev kan de roebel nog verder in waarde dalen, maar hij verwacht dat het niet zo ernstig wordt als de roebelcrisis van 1998. Hij verwijst naar de $87,4 miljard aan dollarreserves die Rusland in een speciaal fonds bewaart. In 1998 zakte de wisselkoers van de roebel opeens van 6 naar 21 roebels per dollar, waardoor Russische spaarders met roebels opeens veel koopkracht zagen verdampen. Rusland kon in die tijd niet aan haar betalingsverplichtingen voldoen. Dat is nu wel anders, want Rusland heeft door de jaren heen met de export van grondstoffen een grote buffer van dollarreserves verzameld. Volgens German Gref van de Russische Sberbank kunnen spaarders toch beter op roebels blijven zitten: "Het impulsief omzetten van spaargeld naar Amerikaanse dollars kan bij volatiele valutamarkten een verlies voor de spaarder tot gevolg hebben". Nikolaev is minder patriottistisch, want hij is van mening dat het niet minder dan rationeel is om een deel van het spaargeld in roebels om te zetten naar dollars. Update (28 januari 2014 om 15:40): Volgens de Russische nieuwssite Pravda heeft de centrale bank van Rusland wel ingegrepen in de valutamarkt. De centrale bank zou maandag voor $1 miljard hebben geïntervenieerd om de waardedaling van de roebel af te remmen.

    Russische roebel gaat in de uitverkoop

    Russische roebel gaat in de uitverkoop (Afbeelding via Russia Today)

  • Opkomende markten bedreigen herstel

    Het herstel in de VS en Europa krijgt steeds meer handen en voeten. Dat is reden tot voorzichtige vreugde. Dat herstel kan van korte duur blijken te zijn, zoals vaker het geval is geweest in de afgelopen jaren. Maar bovendien pakken zich donkere wolken samen boven de Opkomende Markten. Ze dreigen het slachtoffer te worden van de groeivertraging in China en van het einde van de politiek van monetaire verruiming door Westerse centrale banken.

    Crisis

    Gelet op de negatieve ervaringen uit het niet zoverre verleden luidt de bange vraag of en in hoeverre deze landen dit keer het hoofd aan een crisis kunnen bieden. De voortekenen stellen niet volledig gerust. Landen met een tekort op de lopende rekening, zoals Brazilië, India en Zuid Afrika worden momenteel voor deze zonden zwaar gestraft door de financiële markten. Hun munt verliest snel aan waarde. Daar staat gelukkig tegenover, dat deze landen beter toegerust zijn om klappen te incasseren. Ze kennen flexibele wisselkoersen, hebben grote internationale reserves opgebouwd en hebben geen schulden in buitenlandse valuta’s.

    Kwetsbaar

    Dat zijn positieve ontwikkelingen. Maar is het voldoende? Landen als Venezuela en Argentinië hebben niet genoeg hervormd en leunen te zwaar en te eenzijdig op een goede prijs voor hun grondstoffen. Het is momenteel onduidelijk in hoeverre andere Opkomende Landen wel voldoende aanpassingen hebben gepleegd. Als dat niet zo mocht zijn, dan is dat reden tot zorg. De financiële markten zijn daar nog steeds tamelijk illiquide en daarom kwetsbaar voor aanpassingen in de portfolio van de grote institutionele beleggende partijen.

    Paniekerig

    Tot voor kort was het voor deze partijen een vanzelfsprekendheid aanwezig te zijn in Opkomende Markten. Daar was gestage economische groei gebaseerd op een sterk groeiende middenklasse die voor grote politieke stabiliteit zorgde. Beleggers houden van rust en groei.

    Aan die basisvoorwaarden is weliswaar geen einde gekomen, maar de verschillen in groei lopen wel terug en dus vragen beleggers zich af of ze daar wel moeten blijven.

    Sommige reacties van Westerse beleggers doen zonder meer paniekerig aan. Er staat geen herhaling voor de deur van de Latijns-Amerikaanse crisis van de jaren tachtig van de vorige eeuw, noch van de Aziatische crisis van de jaren negentig. Dat wil weer niet zeggen dat er niets mis kan gaan. Landen in het nauw kunnen proberen onder hun schulden uit te komen door geld bij te drukken. Dat zou fnuikend zijn voor de binnenlandse economische ontwikkeling. Ze zouden er ook voor kunnen kiezen de uitstroom van kapitaal te verbieden, zoals de Europese landen deden na WO II. Dat heeft slechts een tijdelijk positief effect. Dit type maatregelen verhindert de groei van gezonde kredietmarkten en dat benadeelt op den duur de groei.

    Zwak

    Is de wereld wel opgewassen tegen een ernstige groeivertraging in de Opkomende Markten? Daar mogen we niet zeker van zijn. Vooral in Europa is de groei nog pril en de bankensector nog uitgesproken zwak. Ook is onduidelijk welke lessen het IMF tot dusverre getrokken heeft uit de financiële crisis in Europa. Is die bovendien wel bereid die lessen toe te passen op Opkomende Landen in de problemen?

    Min of meer geruststellend is wel de gedachte dat beleggers er wel voor zullen waken al hun beleggingen in een keer uit de Opkomende Markten terug te trekken. Het mag dan wel beter gaan in Europa, maar het herstel is zeer zwak. Het ontbreken van structurele hervormingen in landen als Frankrijk en Italië doet vraagtekens zetten bij de duurzaamheid van het herstel. In de VS blijft de politieke patstelling een bedreiging van de economie. Dit keer is het de onenigheid over het politieke schuldenplafond dat weer zand kan strooien in de raderen van herstel.

    Misschien is een vertraging in de Opkomende Landen wel nuttig. Het dwingt het Westen om door te gaan met de eigen (politieke) hervormingen. Er is allerminst reden voor zelfgenoegzaamheid. Dat alleen al zou een nuttige uitkomst zijn.

    Cor Wijtvliet

    Bron:

    Kenneth Rogoff, Are emerging markets submerging? Project-syndicate September 2 3013

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<

  • Gouden eeuw Opkomende Markten voorlopig voorbij

    Het heeft lang geduurd, maar zelfs de meest verstokte voorstander kan er niet omheen. Het gouden tijdperk van beleggen in de zogeheten Opkomende Markten is voorbij. Dat wil weer niet zeggen, dat het tijdperk van groei voor deze landen voorbij is en al evenmin dat er in deze landen geen mooie rendementen meer zijn te behalen. Het is alleen niet meer mogelijk om al deze landen onder een en dezelfde noemer te stoppen.

    Fundament

    Wat is er precies aan de hand? Het komt erop neer, dat het fundament waarop de mythe van de Opkomende Markten is gebouwd, niet langer valide is. Het verhaal wil, dat de Opkomende Markten hun groei te danken hadden aan export. Daardoor groeiden er overschotten op de Lopende Rekening. Dat mondde weer uit in de accumulatie van vreemde valuta’s en uiteindelijk in een explosie van  binnenlandse kredietverlening. Maar die mooie gang van zaken is niet meer. Langdurige en felle protesten in Turkije en Brazilië vormen het bewijs, dat de groei van de economie niet langer parallel loopt aan de wensen en verlangens van de bevolking.

    Opkomende markten

    Figuur 1 Gouden eeuw is voorbij

    Underperformance

    De groeiende sociale onlusten in verschillende landen zijn niet het enige bewijs van het einde van het sprookje. Aandelenbeurzen laten een onverbiddelijk bewijs zien. Aandelen in de Opkomende Markten laten al 18 maanden een underperformance zien. Dat is te beschouwen als een aanwijzing, dat er in de wereldeconomie een herschikking plaatsvindt ten faveure van de ontwikkelde economieën. De cijfers onderschrijven de heroriëntatie. Tussen 2002 en 2007 won de MSCI Emerging Markets Index 320% tegen de MSCI World Index 67%. Daarna is het geleidelijk bergafwaarts gegaan. Tussen 2007 en 2011 verloren effecten van Opkomende Markten 10% aan waarde. Wereldwijd verloren aandelen echter 20% aan waarde in dezelfde periode. Daarna is het verval versneld, ondanks de toestroom van goedkope liquiditeiten uit vooral de VS en bedraagt nu al weer 20%. De wereldwijde aandelen hebben echter sinds 2011 een stijging van 12% laten zien.

    Factoren

    Het ziet er niet naar uit, dat aan deze daling spoedig een einde komt. Het tempo van groei blijft voorlopig teruglopen. Bovendien heeft zich een nieuwe waarheid aangediend. Het geloof dat de groei te danken is aan de strenge macro-economische top-down aanpak taant. Is de groei in Brazilië van de afgelopen 15 jaar louter en alleen te danken geweest aan een verstandig en betrouwbaar overheidsbeleid of spelen er nog andere factoren een rol. Geleidelijk aan dringt het besef door dat de overstelpende toevloed van goedkoop geld en de commodity supercycle misschien nog wel belangrijker waren voor de groei van Brazilië.

    Kieskeurig

    De tijd is derhalve voorbij, dat de belegger blind kon varen op het thema Opkomende Markten. Die gaan meer en meer normaliseren. Dat betekent dat beleggers teleurgesteld kunnen raken in sommige landen. Het gaat echter veel te ver om de Opkomende Markten simpelweg af te schrijven als beleggingsklasse. De belegger moet alleen kieskeuriger worden. Dat is echter een wetmatigheid die overal en altijd waar is! Zo doen small caps, die zich richten op de thuismarkt, het beter dan de large caps, die werken voor de wereldmarkt. Een land als de Filippijnen kent een hogere waardering en is dus duurder om in te beleggen dan bijvoorbeeld Peru of het snelgroeiende Mexico.

    Die noodzakelijke selectiviteit kan en mag echter niet verhullen, dat ook voor de komende jaren de Opkomende Markten beleggers nog veel te bieden hebben. Het is echter geen vanzelfsprekendheid meer!

    Cor Wijtvliet

    >> Wilt u de dagelijkse column van Cor Wijtvliet zonder een dag vertraging ontvangen? Klik hier om u aan te melden voor de gratis Wijtvliets Investment Insider nieuwsbrief! <<