Marketupdate

Auteur: Hendrik Oude Nijhuis

  • Buffett: “Grexit zo gek nog niet”

    Komende donderdag moet Griekenland €462 miljoen aan het Internationaal Monetair Fonds (IMF) terugbetalen. Vooralsnog is onduidelijk of dat ook echt gaat gebeuren. Door zo’n betaling komt de uitbetaling van Griekse lonen en pensioenen een week later namelijk mogelijk in gevaar. De nieuwe Griekse regering stelt dat de keuze in dat geval zo moeilijk niet is: “We hebben een linkse regering, dus als we moeten kiezen tussen een verzuim aan het IMF of een verzuim aan ons eigen volk is de keuze snel gemaakt.”

    Die €462 miljoen is voor de Grieken momenteel al een hoog bedrag, maar dat valt bijna in het niet bij de €30 miljard die het land later dit jaar nog moet ophoesten. De Wall Street Journal maakte een overzicht van de schulden die jaarlijks afgelost moeten worden en dat ziet er als volgt uit.

    greece-debt-timeline-wsj

    Griekenland moet dit jaar heel veel schulden aflossen (Bron: Wall Street Journal)

    (Nederlandse) belastingbetaler de klos

    Waar de Griekse schuld aan het begin van de eurocrisis grotendeels in handen van (Duitse en Franse) banken was is dit 'bezit' inmiddels grotendeel op het bord van de Europese belastingbetaler komen te liggen. Voor Nederland gaat het om zo'n €15 miljard. Onze voormalige minster van Financiën, Jan Kees de Jager, stelde eerder het volgende over de Griekse schulden die in handen van de Nederlandse belastingbetaler terecht waren gekomen: "We verdienen er hoogstwaarschijnlijk aan. Ik geloof niet dat veel mensen dat hebben gezien." Volgens Warren Buffett is voor de eurozone een Grexit zo gek nog niet:

    "Wanneer de Grieken vertrekken hoeft dat voor de euro zo slecht nog niet te zijn. Wanneer iedereen ervan doordrongen wordt dat begrotingsafspraken nagekomen moeten worden is dat goed voor de euro. Vanaf het begin was mij al wel duidelijk dat aan de euro structurele problemen verbonden zijn, wat overigens niet betekent dat de munt per definitie mislukt. Voor de problemen moet een oplossing gevonden worden en landen die dat niet willen horen niet in de euro thuis."

    Tijdens een interview met CNBC gaf Buffett aan dat de eurolanden zaken als arbeidsmarkt, begrotings- en economisch beleid op elkaar moeten afstemmen: "Een gezamenlijke munt met landen die allemaal een andere kant op gaan is onmogelijk."

    Twijfel

    Zelf twijfelen we aan de stelling dat Europa sterker wordt wanneer landen zomaar kunnen besluiten uit de euro te stappen. Euro's van zwakke eurolanden zijn dan een stuk riskanter dan die van de sterkere landen. De riskantere euro's van de zwakkere eurolanden zouden een hogere rente rechtvaardigen. Maar dat maakt de bestaande schulden voor die landen al heel snel onhoudbaar… Wanneer Griekenland besluit uit de euro te gaan zal haar nieuwe munt zeer waarschijnlijk direct in waarde kelderen. Griekenland zal enige tijd een paria op de financiële markten zijn en genoodzaakt worden zelf geld te drukken om ambtenaren en pensioenen te kunnen betalen. De deflatie die Griekenland al jaren kwelt slaat dan vrijwel gelijk om in een torenhoge inflatie. Na aanvankelijk wellicht enige sociale onrust, enkele kwartalen met stevige krimp en een nog hogere werkloosheid zal een stevig economisch herstel inzetten. Voor de Grieken gloort er dan na jaren van misère eindelijk weer hoop. Maar of een wederopstanding van de Griekse economie buiten de muntunie echt gunstig is voor de euro zelf valt te bezien. Voor andere zwakke eurolanden wordt dan immers duidelijk dat een exit zo gek nog niet is... Hendrik Oude Nijhuis hendrik-oude-nijhuisOver de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett. Zijn publicaties zijn verschenen in zowel Nederlands- als Engelstalige media, waaronder Het Financieele Dagblad, Z24.nl en Gurufocus.com. Eerder is hij als bestuurslid actief geweest voor onder andere de beleggingsstudieclubs HCC Beleggen en B.S.C. Duitenberg. Hendrik heeft Management, Economics & Law aan de Universiteit Twente gestudeerd en is auteur van de Nederlandstalige bestseller over Warren Buffett: 'Leer beleggen als Warren Buffett - zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk'. Van dit boek is in 2014 een derde druk uitgebracht en is tevens als audioboek beschikbaar. Online hebben al meer dan 100.000 beleggers een exemplaar van ‘Leer beleggen als Warren Buffett’ aangevraagd. *Een aantal van onze columns over de euro bundelden wij vijf jaar geleden (april 2010) in een online-boekje getiteld 'Terug naar de Gulden?'. Dit boekje is via deze link te downloaden (PDF-bestand). Lees meer over value-investing op warrenbuffett.nl en beterinbeleggen.nl Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

  • Column: Grexit?

    Na een tijd van relatieve rust dreigt opnieuw het risico van een Grexit. Die term, een samenvoegsel van ‘Griekenland’ en ‘exit’, verwijst naar een eventueel vertrek van Griekenland uit het eurogebied. De oorzaak van alle ellende: Wanneer landen die in economisch opzicht sterk van elkaar afwijken zich samenvoegen in een muntunie (zonder dat sprake is van een politieke unie) is dat doorgaans de opmaat tot een economische ramp. Terwijl het aanvankelijk allemaal juist zo’n succes lijkt.

    Wanneer een land zich bij een muntunie aansluit wordt de mogelijkheid opgegeven in de toekomst de eigen munt te kunnen devalueren en om zelf geld bij te kunnen drukken. Voor beleggers in staatsobligaties van zo’n land worden de risico’s daarmee fors verkleind waardoor de rente stevig daalt. Zo’n lage rente maakt de bestaande schulden heel makkelijk betaalbaar. Tot hervormen is geen enkele noodzaak en lenen is opeens spotgoedkoop. Ambtenarensalarissen kunnen omhoog, met uitkeringen kan ruimhartig worden omgegaan en ook een oplopende schuld is vanwege de lage rente geen enkel probleem.

    Althans, tot het moment dat de rente stijgt… Dan blijkt de schuld plotsklaps onhoudbaar en wordt ‘opeens’ duidelijk dat de oudje trucjes niet langer opgaan (het bijdrukken van geld en / of het devalueren van de eigen munt).

    Interne devaluatie

    De enige resterende optie is een zogeheten interne devaluatie. Waar een land buiten een muntunie aan concurrentiekracht kan winnen door de munt te devalueren moet dat proces nu als het ware intern gebeuren, door te hervormen en te bezuinigen. Maar eenvoudig is dat niet. Structurele hervormingen nemen vele jaren in beslag en bezuinigen betekent doorgaans ook minder belastinginkomsten wat de schuld des te ondraaglijker maakt. Zo wordt in Griekenland inmiddels al jarenlang hervormd en fors bezuinigd. En ondanks dat EUR 100 miljard van de Griekse schuld kwijtgescholden is, liep de Griekse schuldquote op van 105% aan het begin van de eurocrisis (in 2008) tot een recordhoge schuldquote van 175% afgelopen jaar.

    grexit1

    Hoe groot is de kans op een Grexit?

    Belastingbetaler de klos

    Over twee weken (op 25 januari) vinden er in Griekenland vervroegde parlementsverkiezingen plaats. Aan kop in de peilingen gaat momenteel de linkse partij Syriza, een soort Griekse SP. Syriza is van plan met het rigoureuze bezuinigingsprogramma te stoppen en af te schrijven op de Griekse schuld. Heel vreemd is het plan van Syriza niet. Hoe graag ze ook zou willen, Griekenland is simpelweg niet in staat haar volledige schuld terug te betalen. Waar de Griekse schuld tot enkele jaren geleden nog met name in handen van banken was zijn het nu de ECB, de Europese fondsen en het IMF die de Griekse schuld in bezit hebben. Het zijn daarmee eigenlijk gewoon de Europese belastingbetalers die straks voor de schade opdraaien. Volgens Merkel niet meer zo gevaarlijk... SyrizaWint Syriza de verkiezingen en wordt daadwerkelijk op Griekse schuld gekort dan zit de ECB met een probleem (een enorm pakket Griekse obligaties die nauwelijks nog wat waard blijken). Heel logisch dat de ECB in dat geval zou besluiten dat Griekenland niet langer deel kan blijven uitmaken van de euro en het land de muntunie maar moet verlaten. Opmerkelijk genoeg zou dat dan weer een beslissing zijn die ingaat tegen de wil van de Griekse bevolking zelf (en van Syriza). Grote vraag is vervolgens wat er gebeurt wanneer de rente van een andere probleemland in de eurozone begint op te lopen. Gaat de ECB dan opnieuw obligaties kopen met alle risico's van dien? Een andere optie is er goed beschouwd niet eens. Volgens de Duitse bondskanselier Merkel moet Griekenland zelf maar weten of ze in de euro wil blijven of niet. Een eventueel vertrek is volgens haar niet zo gevaarlijk meer. Wij plaatsen daar grote vraagtekens bij. Net zoals we die overigens al jarenlang bij het hele euro-experiment zetten.* Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage. *Een aantal van onze columns over de euro bundelden wij al weer bijna vijf jaar geleden (april 2010) in een online-boekje getiteld 'Terug naar de Gulden?'. Dit boekje is via deze link te downloaden (PDF-bestand):

  • Een volatiele beursmaand, wat nu?

    Een volatiele beursmaand, wat nu?

    Wanneer u het financiële nieuws ook maar enigszins gevolgd heeft kan het u niet ontgaan zijn: aandelenmarkten bewogen zich in de maand oktober uiterst volatiel. Aanvankelijk daalden de beurzen fors. Het Financieele Dagblad besteedde er haar volledige voorpagina aan. En de NOS een apart item in haar achtuurjournaal. Maar zoals vaker het geval: wanneer de dalingen in de media breed uitgemeten worden is het meeste leed vaak al geleden… Zo ook deze keer. Aandelenmarkten zetten in de tweede helft van oktober een spectaculair herstel in waarmee de eerder opgelopen averij meer dan volledig ingelopen werd. De Dow Jones, ’s werelds bekendste beursindex, bereikte gisteren zelfs het allerhoogste niveau ooit. Beleggers die de recente paniekerige berichten in de media ter harte namen en besloten tijdelijk uit aandelen te gaan misten het herstel van ongeveer 10% in de afgelopen twee weken. Daarmee ‘verloren’ zij een jaar: 10% is meer dan van aandelen in een volledig jaar verwacht mag worden…

    Wat doen wij?

    In plaats van te proberen de aandelenmarkten te 'timen' zijn beleggers in individuele aandelen ons inziens veel beter af door op die individuele aandelen te focussen. Het is in ieder geval de aanpak waar we zelf consequent aan vasthouden. Wij besteden meer dan 95% van onze tijd aan het speuren naar en analyseren van individuele aandelen en de achterliggende bedrijven. Om vervolgens, gebaseerd op die research, goed gespreid in value-aandelen te beleggen (aandelen waarvan we de intrinsieke waarde duidelijk boven de beurswaarde veronderstellen). Een blik op de aandelenbeurs in totaliteit komt er amper aan te pas. Fluctuaties zoals die zich afgelopen maand hebben voorgedaan nemen we voor lief. Ze zijn onvermijdelijk bij het beleggen in aandelen en doen zich eens in de zoveel tijd voor. Maar goed om te weten: op termijn tenderen aandelenbeurzen opwaarts en geldt dat value-aandelen het als groep nog eens extra goed doen.

    Aandelenbeurzen bescheiden gewaardeerd

    Aandelenbeurzen mogen zich afgelopen maand uiterst volatiel gedragen hebben, erg duur zijn ze in onze ogen niet. Voor 's werelds belangrijkste beursindex (de Amerikaanse S&P 500) geldt momenteel een waardering die vrijwel gelijk aan haar historische gemiddelde is. Dat terwijl een wat hoger dan gemiddelde waardering ons op dit moment logisch zou lijken... Immers, bedrijven hebben momenteel bovengemiddeld veel cash op hun balans en corrigeert u daarvoor dan zijn de waarderingen wat lager dan ze in eerste instantie lijken te zijn. En daarnaast geldt, we noemden dit al wel vaker, dat de huidige extreem lage rente een wat bovengemiddelde waardering zou rechtvaardigen (wat momenteel dus niet het geval is). Maar dat aandelenbeurzen naar ons oordeel niet duur zijn betekent niet dat ze niet kunnen dalen. Zeker op korte termijn geldt dat aandelenbeurzen zich niet laten 'timen'. Speculeren wat beurzen op korte termijn zullen doen is dan ook verspilling van tijd en heel dikwijls ook van rendement! Hoewel aandelenbeurzen naar ons oordeel nog bescheiden gewaardeerd zijn, merken we op dat ook een 'gemiddelde waardering' nog geen aanleiding zou moeten vormen om de beurs de rug toe te keren. Dan mag namelijk nog steeds een rendement verwacht worden in lijn met het historische gemiddelde. Gecorrigeerd voor inflatie is dat zo'n 6,5% per jaar. Door: Hendrik Oude Nijhuis (http://www.warrenbuffett.nl) *Van het gespreid in value-aandelen beleggen mag een gemiddeld jaarrendement verwacht worden dat hier beduidend boven ligt.

  • Over Columbus en de Mona Lisa‏

    De aandeelhoudersbrieven van Warren Buffett’s Berkshire Hathaway zijn onder beleggers alom bekend. Dat geldt in beduidend mindere mate voor Buffett’s brieven uit de periode voor Berkshire. Die brieven waren gericht aan de investeerders in zijn toenmalige partnerships en waren beslist net zo interessant…

    Hieronder treft u drie vrij vertaalde citaten van Buffett aan uit zijn partnershipbrieven van begin jaren ’60. Buffett was toen begin dertig. Steevast benadrukte hij in die brieven het indrukwekkende effect van compounding oftewel rente op rente (exponentiële groei).

    Wanneer een wat hoger rendement gecombineerd wordt met een wat langere periode blijkt hoe krachtig het effect van compounding is. Buffett, die begin jaren ’60 zelf al een behoorlijk kapitaal vergaard had met zijn partnership, kon door dit effect uitgroeien tot de rijkste persoon op aarde.

    Aan het achterliggende wiskundige principe van exponentiële groei is de afgelopen halve eeuw uiteraard niets veranderd. Dus u kunt hier evenals Buffett van profiteren. Nu over naar de aansprekende voorbeelden waarover de nog jonge Buffett begin jaren '60 in zijn partnershipbrieven vertelde. 18 januari 1963 - Warren Buffett

    "Ik weet uit onbetrouwbare bron dat de expeditie van Christopher Columbus (in 1492), goedgekeurd door de Spaanse koningin Isabella, ongeveer US $ 30.000 kostte. Op deze expeditie, waarbij Columbus voor ogen had een nieuwe zeeroute naar Azië te vinden, ontdekte hij de 'nieuwe wereld' (Amerika).

    Alom wordt deze expeditie van Columbus waarbij hij per ongeluk de nieuwe wereld ontdekte als een succes gezien. Maar vanuit investeringsperspectief bekeken is dat nog maar de vraag...

    Zou de genoemde US $ 30.000 namelijk geïnvesteerd zijn tegen 4% dan zou dit bedrag inmiddels zijn uitgegroeid tot meer dan US $ 2.000.000.000.000 (US $ 2 biljoen) in 1962."

    18 januari 1964 - Warren Buffett

    "Afgelopen jaar, om het effect van 'compounding' duidelijk te maken, vertelde ik over de Spaanse koningin Isabella en haar 'financiële adviseurs'. U herinnert zich hun investering die leidde tot de ontdekking van Amerika, een investering die puur financieel bezien behoorlijk bedenkelijk was.

    Omdat het onderwerp van compounding zo interessant is heb ik dit jaar een ander voorbeeld, namelijk uit de wereld van de kunst. De Franse koning Francis I betaalde in 1540 een bedrag van 4.000 ecus voor de Mona Lisa van Leonardo da Vinci. En voor het geval u de fluctuaties van de ecu sindsdien niet bijgehouden heeft: 4.000 ecu komt ongeveer overeen met US $ 20.000.

    Was koning Francis I met beide voeten op de grond blijven staan en had hij het bedrag tegen 6% geïnvesteerd dan zou zijn nalatenschap heel wat indrukwekkender zijn: ruim US $ 1.000.000.000.000.000 (US $ 1 triljoen), meer dan 3.000 keer de huidige staatsschuld en dat met slechts 6%.

    Ik hoop dat ik met dit voorbeeld een einde gemaakt heb aan huishoudelijke discussies over de aankoop van schilderen en andere kunst onder het mom van 'investering'."

    18 januari 1965 - Warren Buffett

    "Onze twee laatste uitstapjes in de wereld van compounding hebben duidelijk gemaakt dat de verondersteld goede investeringen van koningin Isabella (financiering van de expeditie van Columbus) en koning Francis I (aankoop van de Mona Lisa) financieel bezien beroerde investeringen waren.

    Ik bied mijn excuses aan aan iedereen die hier aanstoot aan genomen heeft. Maar uiteraard verandert daarmee de wiskunde achter compounding niet. Niettemin, een kritiekpunt is toch een beetje blijven hangen. Dat betreft dat mijn historische voorbeelden een wat negatieve toon hadden doordat ik enkel voorbeelden gaf van financieel bedenkelijke investeringen.

    Voor het volgende voorbeeld geldt dat niet... Mona_LisaIn 1626 betaalde de 'gulle' Nederlander Peter Minuit, werkzaam voor de West-Indische Compagnie, een bedrag van US $ 26 (60 gulden) aan de Canarsie-indianen in ruil voor Manhattan. Het is wat lastig de huidige waarde van de grond onder Manhattan te bepalen maar op basis van recente grondtransacties becijfer ik de waarde daarvan momenteel op zo'n US $ 12,5 miljard. In eerste instantie lijkt Minuit vooral voor hem (en de West-Indische Compagnie) een goede deal gedaan te hebben. Maar hadden de Canarsie-indianen een rendement van 6,5% weten te behalen - in reclamefolders van beleggingsfondsen valt te lezen dat zo'n rendement best reëel is - dan hadden zij als laatst gelachen... Tegen 6,5% zou een bedrag van US $ 26 in 338 jaar zijn uitgegroeid tot ruim US $ 42 miljard. En met een half procentje meer (7% dus) zelfs tot US $ 205 miljard." Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • Is de beste beleggingscategorie ook het veiligst?

    In recent onderzoek van het Amerikaanse onderzoeksbureau Gallup werd Amerikanen gevraagd welke beleggingscategorie volgens hen op termijn het beste rendement oplevert. De respondenten mochten kiezen uit vijf categorieën:

    A) Onroerend goed
    B) Goud
    C) Aandelen / beleggingsfondsen
    D) Spaarrekening
    E) Obligaties

    Slechts 24% (!) koos voor aandelen / beleggingsfondsen welke op termijn met afstand de best renderende beleggingscategorie is. Eenzelfde percentage koos goud terwijl goud op termijn amper enig rendement blijkt op te leveren.

    Wellicht beïnvloed door de recente opleving van de Amerikaanse huizenmarkt koos 30% van de respondenten voor onroerend goed. Maar gecorrigeerd voor inflatie geldt dat ook die beleggingscategorie op termijn vrijwel geen rendement oplevert.

    Een spaarrekening werd door 14% gekozen en de resterende 6% van de respondenten dacht dat obligaties de beste beleggingscategorie voor de langere termijn zou zijn. Driekwart van de Amerikanen weet kennelijk niet welke beleggingscategorie op termijn het best rendeert…

    Professor Jeremy Siegel

    Jeremy Siegel, de bekende economieprofessor aan business school Wharton, haalden wij er al wel eerder bij. Professor Siegel is regelmatig in het nieuws en is momenteel enthousiast over aandelen. Maar vooral bekend is Siegel van zijn boek ‘Stocks for the long run’ waarvoor hij onderzoek deed naar de rendementen van verschillende beleggingscategorieën.

    Wat blijkt? Zou u een bedrag van EUR 1 in het jaar 1802 in goud geïnvesteerd hebben dan was die belegging aan het eind van afgelopen jaar uitgegroeid tot EUR 3,21 (hierbij is gecorrigeerd voor inflatie). Het enige alternatief dat een nog slechtere keuze zou zijn was het aanhouden van cash. Daarvan daalde de koopkracht de afgelopen twee eeuwen met maar liefst 95%.

    Een belegging van EUR 1 in obligaties met een korte looptijd (‘bills’) zou zijn uitgegroeid tot EUR 278. Het voortdurend belegd zijn in obligaties met een lange looptijd (‘bonds’) zou een bedrag van EUR 1, wederom gecorrigeerd voor inflatie, hebben doen uitgroeien tot EUR 1.505.

    Maar met grote afstand zou u het beste af zijn geweest met het beleggen in aandelen. Iedere belegde euro zou, gecorrigeerd voor inflatie, zijn uitgegroeid tot maar liefst EUR 930.550. Onderstaande grafiek geeft het rendement van verschillende beleggingscategorieën op lange termijn fraai weer:

    Rendement aandelen, obligaties en goud

    Maar ook het meeste risico, toch?

    Aandelen mogen op langere termijn dan het beste rendement opleveren, het is toch ook de meest risicovolle beleggingscategorie? Dat ligt eraan…

    Op korte termijn geldt inderdaad dat aandelen enorm kunnen fluctueren. In heel goede jaren stijgen aandelenbeurzen soms wel 50%, in extreem slechte jaren halveren aandelen soms. Op korte termijn bezien geldt kortom inderdaad dat het hogere verwachte rendement samengaat met hoog risico.

    Maar opvallend genoeg blijkt dat op langere termijn niet op te gaan. Aandelen blijven de categorie met het hoogste verwachte rendement maar hoe langer de periode hoe kleiner de kans fors van het te verwachten jaarrendement af te wijken. Vanaf een beleggingshorizon van ongeveer 17 jaar geldt zelfs dat aandelen een minder risicovolle belegging zijn vergeleken met bijvoorbeeld obligaties:

    risk-return-historical-siegel

     

    Risico van aandelen en obligaties

    Wie geld langere tijd niet nodig heeft doet er dus verstandig aan om aandelen niet te mijden. Niet alleen blijken aandelen op termijn het hoogste rendement op te leveren maar het lijkt ook nog een opvallend veilige lange termijnbeleggingscategorie.

    Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/.

    Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • De middenklasse verdwijnt, je wordt arm (of rijk)‏

    Uit een heel recent rapport van uitkeringsinstantie UWV blijkt dat aan het banenverlies in de financiële sector in Nederland nog geen einde komt. Tussen 2007 en 2013 verdwenen er in deze sector al 38.000 banen. En de komende vijf jaar zullen er nog eens 15.000 banen verdwijnen.

    De crisis mag het beeld dan wat vertroebeld hebben, de structurele oorzaak van het banenverlies betreft digitalisering en automatisering. Wie bezoekt er tegenwoordig nog een bankloket? Zelfs ‘ingewikkelde’ financiële producten als hypotheken zijn inmiddels vrijwel zonder menselijke tussenkomst eenvoudig online te regelen.

    Kodak-moment

    Voor wiens baan de komende tijd weggeautomatiseerd wordt, voelt het wellicht aan als een Kodak-moment. Kodak had in haar hoogtijdagen 145.000 mensen in dienst. Maar de fotofabrikant werd ingehaald door de techniek en ging failliet. Haar digitale opvolger, Instagram, werd vorig jaar voor US $ 1 miljard door Facebook overgenomen. Opvallend: Instagram telde toen slechts 13 werknemers. instagram-logoVolgens onderzoekers van de Universiteit van Oxford ligt er voor veel sectoren een Kodak-moment in het verschiet. Bijna de helft (47%) van alle banen zou kwetsbaar voor nieuwe technologie zijn. Economen worden waarschijnlijk slachtoffer, maar eveneens accountants, juristen en zelfs journalisten, voor zover hun werk automatisch kan worden geformatteerd (voor het maken van sportverslagen is al software te koop). Niet de gevreesde outsourcing blijkt Westerse banen te vernietigen maar met name digitalisering, automatisering en robotisering. Van het vernietigen van banen is al sprake sinds het begin van de industriële revolutie maar nog niet eerder lag het tempo zo hoog als nu.

    Verdwijnende middenklasse

    De grootste slachtoffers zijn wat Amerikanen de blue- en white-collar workers noemen. Fabrieksarbeiders en ambachtslieden enerzijds, anderzijds juist ook het kantoorpersoneel. De trend tekent zich al duidelijk af in de Verenigde Staten maar Europa laat eenzelfde beeld zien: hoog- en laagbetaalde banen nemen relatief toe ten koste van het middensegment. Wie het niet vlot na het afstuderen lukt een goedbetaalde baan te vinden - een universitair diploma alleen biedt geen garantie (!) - loopt steeds meer de kans genoegen te moeten nemen met laagbetaald werk. Het verschil tussen de midden- en onderklasse wordt steeds diffuser. Een middenklasse-opleiding garandeert niet langer een middenklasse-baan, die zijn er steeds minder.

    Jongeren

    Wie op dit moment aan het begin van zijn carriere staat - zeg iedereen tussen de 20 en 40 jaar - heeft overigens met opvallend veel zaken pech. Automatisering maakt dat er momenteel sneller middenklasse-banen verdwijnen dan er nieuwe ontstaan. Vaste contracten worden amper meer vergeven. Wie er toch in slaagt een hypotheek te bemachtigen betaalt - ondanks de prijsdaling sinds 2008 - nog altijd erg veel voor een huis. Op een vergelijkbare stijging van de reële huizenprijzen zoals hun ouders gekend hebben hoeven de huidige starters in ieder geval niet te rekenen. En nu er de afgelopen vijftig jaar meer dan EUR 200 miljard (!) aan gasbaten uitgegeven is - met name aan extra ambtenaren en royale uitkeringen - geldt gelijktijdig dat de Nederlandse bevolking verouderd. Noodgedwongen wordt op de verzorgingsstaat beknibbeld en ook een flink deel van die rekening komt wederom bij de werkenden terecht. Wie zich tot de (verdwijnende) middenklasse rekent - en voor jongeren met flexibele contracten geldt dit in het bijzonder - raden wij twee zaken aan. Allereerst om eens serieus ondernemerschap te overwegen. Het opzetten van een eigen (schaalbaar) bedrijfsidee is tegenwoordig makkelijker en goedkoper dan ooit tevoren. En ten tweede een begin te maken met het opzetten danwel vergroten van een eigen beleggingsportefeuille (voorafgaand goed verdiepen in 'value investing' is aan te bevelen!). Hoe meer de factor kapitaal immers voor iemand aan het werk is, hoe minder afhankelijk diegene wordt van de (eigen) factor arbeid.. Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • “Er komt een correctie aan!”

    De Dow Jones noteert zoals u ongetwijfeld bekend op het hoogste niveau ooit. Datzelfde geldt voor ’s werelds belangrijkste beursindex, de S&P 500. De technologiegraadmeter Nasdaq, die ten tijde van de internetgekte een ongekende bubbel vormde, steeg sinds begin 2009 al met meer dan 250%. De Nasdaq is inmiddels nog slechts 15% verwijderd van haar recordniveau van net na de eeuwwisseling.

    Waarschijnlijk is het mede vanwege de bijna dagelijkse nieuwe recordstanden dat beleggers ons de laatste tijd met grote regelmatig de vraag stellen of een correctie niet aanstaande is. En in nogal wat kranten, nieuwsbrieven en beleggingsmagazines wordt ervoor gewaarschuwd. Soms interessant leesmateriaal, maar aan dergelijke algemene waarschuwingen heeft u goed beschouwd niet veel…

    Onmogelijk te voorspellen

    Correcties horen simpelweg bij de aandelenmarkt. En ze doen zich in ieder beursklimaat wel voor. Een dalende beurs daalt niet enkel en een stijgende beurs stijgt niet alleen. Op korte termijn - zeg iedere periode korter dan een jaar - laten aandelenbeurzen zich niet voorspellen. In plaats van te proberen beurzen te 'timen' doet u er dan ook beter aan u voor te stellen hoe u zou reageren wanneer aandelen opeens 5, 10 of 20% zouden dalen. Zou u daarvan wakker liggen overweegt u dan uw aandelenbeleggingen wat te beperken. Correcties horen er bij beleggen nu eenmaal bij. Probeer ze niet te voorspellen - dat is onmogelijk (!) - en voorkom 'paniekverkopen' wanneer aandelen weer eens stevig corrigeren. U verkoopt dan heel wel mogelijk op precies het verkeerde moment.

    Intrinsieke waarde leidend

    Voor veel particuliere beleggers geldt dat ze niet in 'de aandelenmarkt' beleggen maar in individuele aandelen. Een gedegen aanpak is om periodiek - bijvoorbeeld elk kwartaal - de intrinsieke waardes van de aandelen in portefeuille langs te lopen, en zo nodig aan te passen. Aandelen waarvan de koers de intrinsieke waarde overtreft komen voor verkoop in aanmerking om vervolgens te worden vervangen door meer aantrekkelijk gewaardeerde aandelen. Aan 'de aandelenmarkt' zelf besteedt u beter niet al te veel aandacht.

    Warren Buffett kiest gunstig gewaardeerde aandelen

    Warren Buffett kiest gunstig gewaardeerde aandelen

    Perspectief

    Begin 1900 noteerde de Dow Jones 66 punten. Begin 2000 (dus 100 jaar later) was deze index geklommen tot maar liefst 11.497 punten. Over een periode van 100 jaar werd de Dow Jones kortom 174 keer zoveel waard. Dat komt neer op een gemiddeld jaarlijks rendement van 5,3%. Wij zien geen reden waarom aandelen deze eeuw niet opnieuw zo'n rendement zouden kunnen opleveren. Met eenzelfde rendement zou de Dow Jones omstreeks het jaar 2100 op een - nu nog - bijna onvoorstelbaar niveau van zo'n 2 miljoen punten noteren. Toegegeven, niet veel beleggers zullen zich bekommeren om de mogelijke koersniveaus van de Dow Jones omstreeks het jaar 2100. Maar exercities als deze maken wel duidelijk wat voor enorm stijgingspotentieel aandelenbeurzen in principe nog hebben. Laat u zich kortom (mits uw beleggingshorizon voldoende lang is) niet van de wijs brengen door paniekerige berichten over een dreigende correctie. Correcties laten zich niet voorspellen en horen er op de beurs eenvoudigweg bij. Van een afstandje bekeken zijn ze ook niet veel meer dan 'ruis' op de bijna onvoorstelbare stijging die aandelen nog altijd voor de boeg kunnen hebben..

  • Feestje voor de aandelen ten einde?

    Opvallend genoeg gedroegen Europese en Amerikaanse aandelenmarkten zich afgelopen maand verschillend. Waar Europa doorgaans Amerika volgt, daalden Europese aandelen in de maand juni juist terwijl Amerikaanse aandelen hun weg omhoog vervolgden.

    Bovenstaande is des te opvallender gezien recent commentaar van beide centrale banken. De Europese Centrale Bank (ECB) neigt steeds meer naar extra stimuleringsmaatregelen. De Amerikaanse tegenhanger (FED) juist naar de afbouw daarvan – in eerste instantie door het opkopen van obligaties te verminderen (’tapering’) om later te worden gevolgd door renteverhogingen.

    Minder sterke euro

    Vanuit een 'top-down'-perspectief herstelt de Amerikaanse economie zich gestaag. De werkgelegenheid neemt toe wat zorgt voor meer inkomsten bij de Amerikaanse consument, die daardoor meer te besteden hebben wat weer leidt tot extra werkgelegenheid... De meeste cijfers over de Amerikaanse economie laten verbetering zien, zonder dat ze nu bijzonder sterk te noemen zijn. Dit maakt dat de FED haar beleid van 'tapering' rustig kan voortzetten maar dat echte renteverhogingen op korte termijn nog niet aan de orde hoeven zijn - ook omdat de inflatiedruk in Amerika nog vrij laag is. Gezien de erg lage - en dalende - inflatie in de eurozone en de bereidheid van de ECB tegen het deflatierisico op te treden door extra stimuleringsmaatregelen te nemen lijkt het waarschijnlijk dat de euro zal verzwakken afgezet tegen de dollar. Sinds begin mei is daarvan reeds sprake: financiële markten anticiperen kennelijk al op uiteenlopend monetair beleid in Europa en Amerika.

    Amerikaanse aandelen

    Afgelopen tijd hebben we al een aantal keer laten weten dat de Amerikaanse aandelenmarkten momenteel tegen een waardering van circa 16 keer de winst in historisch opzicht vrij normaal gewaardeerd zijn. Wordt ook rekening gehouden met de renteniveaus - wat we hierbij zelf nog niet deden - dan zijn Amerikaanse aandelen zelfs nog wat aan de goedkope kant te noemen. Gaan we er vanuit dat de waarderingen de komende tijd onveranderd blijven - gezien de normale waardering momenteel een redelijke aanname - dan geldt per definitie dat een rendement verwacht mag worden in lijn met de groei van de winst per aandeel. Voor dit jaar komt die verwachte groei in Amerika uit op 6 tot 8% en voor volgend jaar wordt 10 tot 12% verwacht.

    Europese aandelen

    Ondanks dat aandelenmarkten op beide continenten in juni verschillende kanten op bewogen voorzien wij dat de Europese markten de komende tijd eveneens opwaarts tenderen. Europese beurzen zullen worden gestuwd door de aangekondigde stimulerende maatregelen van de ECB en, zoals gangbaar, worden meegetrokken met de - naar verwachting - eveneens stijgende Amerikaanse beurzen. De winstgroei bij Europese bedrijven zal voorlopig echter achterblijven bij die in Amerika. Dat is een gevolg van het achterlopende economische herstel in Europa en het nadeel dat Europese bedrijven vooralsnog ondervinden van de dure euro.

    Europese aandelen blijven achter bij de Amerikaanse

    Europese aandelen blijven achter bij de Amerikaanse (Bron: IEX)

    Stijgende aandelenkoersen op het Europese continent zullen aanvankelijk dan ook hand-in-hand moeten gaan met 'multiple expansion' (oplopende waarderingen). Daartoe is best ruimte: Europese aandelen zijn vanuit historisch perspectief vrij laag gewaardeerd en bovendien aanzienlijk lager gewaardeerd in vergelijking met Amerika. Al met al lijken aandelenkoersten aan beide kanten van de oceaan, geopolitieke problemen voorbehouden, verder opwaarts te kunnen gaan. In Amerika gesteund door oplopende winsten, in Europa door de aangekondigde stimuleringsmaatregelen van de ECB. Aan het aandelenfeestje lijkt voorlopig kortom nog geen einde te komen. Hendrik Oude Nijhuis Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • Value investing: Laat je niet afleiden door de markt

    Door: Hendrik Oude Nijhuis

    Eerder deze maand ontvingen we vragen over het ophanden zijnde ingrijpen van de Europese Centrale Bank (ECB) om een langjarige periode van stagnatie in de Eurozone te voorkomen. En de vraag in hoeverre die maatregelen al in de markt verdisconteerd zouden zijn. Immers, zou het ingrijpen ‘als verwacht’ zijn dan zou dat de aandelen- en valutamarkt vrijwel ongemoeid laten. Een sterker dan verwacht ingrijpen zou de euro vermoedelijk verzwakken terwijl een zwak ingrijpen een (nog) sterkere euro tot gevolg zou hebben. Een heel andere vraag die de laatste tijd ook heel regelmatig gesteld wordt is of aandelen niet alweer te duur zijn. Veel aandelenmarkten noteren op de hoogste niveaus in jaren en de Dow Jones en de S&P 500 zelfs op de hoogste niveaus ooit. Is dat een reden om weg te blijven van de aandelenmarkt? Niet per se..

    Warren Buffett

    Beleggers doen er goed aan, zo meent Warren Buffett, zich over al dit soort grote economische vraagstukken niet al teveel te bekommeren. Zij zouden hun tijd beter kunnen besteden aan het grondig onderzoeken van bedrijven waarin ze overwegen te beleggen. Denkt u hierbij aan het beoordelen van de sterkte van de al dan niet aanwezige competitieve voordelen. Of er aantrekkelijk kansen aan te wijzen zijn, of dat er juist grote bedreigingen spelen. En aan het bepalen van de mate waarin het management aandeelhoudersvriendelijk is. Zelfs wanneer bovenstaande vragen positief beantwoord kunnen worden is de aankoop van aandelen pas interessant wanneer de intrinsieke waarde fors boven de beurskoers ligt. Hierbij blijft het uiteraard altijd om schattingen gaan, vandaar dat Buffett aankoop enkel overweegt wanneer de geschatte intrinsieke waarde substantieel boven de beurskoers ligt. Of aandelenmarkten in totaliteit duur of juist goedkoop zijn (volgens welke maatstaf dan ook) doet er voor Buffett niet echt toe. Bij zijn beleggingen krijgen dit soort zaken dan ook amper aandacht.

    Joel Greenblatt

    Joel Greenblatt - net als Buffett een zeer succesvolle value-belegger - gaat nog een stap verder. Waar Buffett nauwelijks aandacht besteedt aan allerhande grote economische vraagstukken besteedt Greenblatt eveneens amper aandacht aan de bedrijven waarin hij belegt. De strategie van Greenblatt bestaat uit het gespreid beleggen in bedrijven die bovengemiddeld winstgevend zijn en tegelijkertijd lager dan gemiddeld gewaardeerd. Bij dit soort bedrijven spelen vaak allerhande onzekerheden waardoor beleggers dergelijke bedrijven het liefst mijden. Vaak geldt dat hoe beter men bekend is met bedrijfsspecifieke problemen, hoe groter de neiging wordt om bijbehorende aandelen te mijden, wat per saldo onverstandig is (gemiddeld rendeert dit type aandelen bovengemiddeld). Oftewel: hoe meer u weet, hoe minder rendement. Eenmaal doordrongen van hoe value-beleggen werkt lijkt het geen gek voornemen om allerhande grote economische vragen maar te laten voor wat ze zijn. En zelfs alle bedrijfsspecifieke onzekerheden zou u kunnen overwegen voor lief te nemen. Niet alleen bespaart dat enorm veel tijd maar de kans is zelfs groot dat een 'alle problemen vergetende' value-belegger zijn rendement ook nog eens ziet verbeteren... Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • Griekse mythe

    Uit recente krantenkoppen valt af te leiden dat Griekenland haar begrotingstekort kennelijk heeft weten weg te werken. Afgelopen jaar was sprake van een overschot van 0,8% op de Griekse begroting. Een opmerkelijk gegeven aangezien toen Griekenland een paar jaar eerder haar werkelijke tekorten opbiechtte ze daarmee de euro nog aan de rand van de afgrond had gebracht.

    Het nieuws dat Griekenland haar tekorten in enkele jaren volledig heeft weten weg te werken lijkt haast te goed om waar te zijn. En dat is het ook. Want bij het genoemde ‘overschot’ is geen rekening gehouden met de rente die Griekenland op haar enorme staatsschuld betalen moet. Eigenlijk is dat hetzelfde als iemand die amper rondkomt stelt geen probleem te hebben wanneer hij de rente op zijn hypotheek niet zou hoeven betalen…

    Primair tekort

    Bij een zogeheten 'primair' tekort (of overschot) wordt geen rekening gehouden met rente. In het geval van Griekenland gaat het om rentebetalingen aan allerhande bezitters van Griekse schuld: individuele Grieken en Griekse bedrijven, maar ook het IMF, de Europese Centrale Bank (ECB) en andere buitenlandse eigenaren van Griekse staatsschuld. Het gewone begrotingstekort (een herkapitalisatie van Griekse banken buiten beschouwing gelaten) kwam in Griekenland vorig jaar uit op 2,1%. Het verschil tussen het gewone begrotingstekort van minus 2,1% en het primaire overschot van 0,8% impliceert dat Griekenland vorig jaar circa 2,9% van haar bruto binnenlands product (bbp) kwijt was aan rentebetalingen op haar staatsschuld.

    Extreem lage rente

    De Griekse staatsschuld bedraagt ruim 170% van haar bbp. Kortom, kennelijk betaalt Griekenland een rente van slechts zo'n 1,7% (2,9% / 170%) over haar schuld. Dat is fors minder dan de rente van ruim 6% die momenteel voor Griekse obligaties met een looptijd van 10 jaar geldt. En eveneens, opmerkelijk genoeg, zelfs minder dan de rente van Nederlandse obligaties met eenzelfde looptijd (!). De extreem lage rente die Griekenland betaalt wordt verklaard door een combinatie van leningen met kortere looptijden (waarvoor de rente doorgaans lager ligt) en bijzonder gunstige voorwaarden van de noodleningen van het IMF en de ECB. Had Griekenland gewoon de actuele marktrente van ruim 6% moeten betalen dan zou haar tekort met meer dan 10% van het BBP onhoudbaar hoog zijn.

    Hoe werkt het?

    Zelfs wanneer een land een tekort heeft zal de schuldquote (schuld/bbp) dalen wanneer de nominale economische groei (economische groei plus inflatie) sterker groeit dan de schuld. Anders gesteld, in het geval er geen primair tekort is daalt de schuldquote wanneer de nominale economische groei hoger is dan de rente op de staatsschuld. Volgens het IMF zal het primaire overschot in Griekenland de komende jaren verder stijgen, en het begrotingstekort langzaam dalen. Maar tenzij Griekenland haar (nominale) economische groei flink weet op te schroeven zal van een begrotingstekort sprake blijven en zal haar schuldquote de komende jaren amper minder worden. Positieve krantenkoppen ten spijt, de veronderstelling dat de Griekse schuldenproblemen achter de rug zijn is niet meer dan een Griekse mythe. De kans lijkt ons zelfs groot dat Griekenland straks wederom een beroep op de Europese belastingbetaler zal moeten doen, simpelweg omdat de Griekse schuld goed beschouwd nog altijd onhoudbaar hoog lijkt. Door: Hendrik Oude Nijhuis Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. 

    Is het herstel van Griekenland een mythe?

    Is het herstel van Griekenland een mythe?

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • De weddenschap van Warren Buffet

    Zes jaar geleden ging Warren Buffett een interessante weddenschap aan. Buffett wedde dat over een periode van tien jaar een simpel indexfonds beter zou presteren dan het gemiddelde rendement van een aantal (door de tegenpartij te kiezen) gerenommeerde hedgefunds. Protégé Partners (Protégé), een vermogensbeheerder uit New York, nam de weddenschap aan. Zij selecteerden vijf zeer gerenommeerde zogeheten ‘fund of funds’ – dergelijke fondsen beleggen zelf weer gespreid in verschillende hedgefunds.

    Zowel Buffett als Protégé stelden een bedrag van US $ 320.000 beschikbaar voor de weddenschap. Dat bedrag werd belegd in obligaties die na de tien jaar exact US $ 1 miljoen waard zouden zijn. De ‘winnaar’ zou na afloop van de weddenschap mogen beslissen welk goede doel de US $ 1 miljoen zou krijgen.

    Passief en actief

    Bij het aangaan van de weddenschap stelde Buffett dat er twee categorieën beleggers te onderscheiden zijn: passieve en actieve. Passieve beleggers wijken maar weinig af van de beursindices. En omdat zij hierdoor ook maar lage kosten hebben geldt dat het rendement dat passieve beleggers behalen veelal min of meer in lijn ligt met dat van de beurs zelf. Buffett vervolgt: omdat het rendement van passieve beleggers dus maar weinig afwijkt van het beursgemiddelde is het per definitie zo dat de rest van de groep - de actieve beleggers dus - gemiddeld ook een rendement behalen gelijk aan het beursgemiddelde. Echter, bij actief beleggen zijn er juist wel hoge kosten waardoor het rendement uiteindelijk een stuk minder is. Voor hedgefunds is een vaste jaarlijkse vergoeding van 2% gangbaar. En daarbovenop nog eens 20% van het rendement. 'Fund of funds' vormen nog weer een extra kostenschil: zij rekenen vaak een vaste jaarlijkse vergoeding van 1% en daarnaast nog eens 5% van het rendement. Met dergelijke vergoedingen is het vrijwel zeker dat een belegger in een simpel indexfonds op termijn beter af is.

    US $ 1 miljoen

    Het bedrag van US $ 640.000 dat Buffett en Protégé samen op tafel legden zou zoals gesteld eind 2018 moeten zijn uitgegroeid tot US $ 1 miljoen. Op 1 januari 2008 werd dit bedrag in obligaties geïnvesteerd. Doordat de rente sterk daalde - een gevolg van de crisis - stegen deze obligaties fors in waarde. Eind 2012 waren ze al bijna US $ 1 miljoen waard. Omdat de obligaties de volgende vijf jaar nog amper iets zouden opleveren besloten Buffett en Protégé tot verkoop en kochten daarvoor in de plaats aandelen Berkshire Hathaway. Dat pakte gunstig uit: de koers van Buffett's investeringsvehikel steeg het afgelopen jaar met ruim 30% en met nog vier jaar te gaan geldt nu reeds dat de aanvankelijke US $ 640.000 is uitgegroeid tot US $ 1,27 miljoen.

    De (voorlopige) winnaar is...

    De voorlopige winnaar van de weddenschap (er is dus nog vier jaar te gaan!) is Warren Buffett. Een belegging in een goedkoop S&P 500-indexfonds werd de afgelopen zes jaar 43,8% meer waard. Het 'exclusieve' beleggen in de vijf met zorg geselecteerde 'fund of funds' leverde beleggers na aftrek van alle kosten de afgelopen zes jaar slechts 12,5% rendement op. De kans lijkt ons klein dat de 'fund of funds' het verschil de komende vier jaar nog zullen inlopen. Vanwege hun vergoedingsstructuur zouden ze immers - relatief gezien - uitzonderlijk goed moeten presteren om zelfs maar in de buurt van het rendement van een goedkoop indexfonds te komen. De les voor beleggers? De hoge kosten maken actief beheerde, 'exclusieve' beleggingsfondsen in veel gevallen tot een twijfelachtige keuze. Vooral over wat langere periodes bezien wordt duidelijk dat de hoge kosten vaak niet worden goedgemaakt. Vergeleken met het beleggen in actief beheerde (en dure!) beleggingsfondsen is de keuze voor een simpel (en goedkoop!) indexfonds zo'n gek idee nog niet... Door: Hendrik Oude Nijhuis Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/.

    Vooralsnog krijgt Warren Buffett gelijk

    Vooralsnog krijgt Warren Buffett gelijk

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<