Auteur: Redactie

  • Voorraden ijzererts en koper stapelen zich op in Chinese havens

    Reuters schrijft over de haven van het Chinese Qingdao, die volgens Wikipedia behoort tot de tien drukste ter wereld. Deze haven, waar veel ijzererts wordt ingevoerd, ligt vol met 'terpen' van ijzererts. De bergen zijn zo hoog als gebouwen van drie verdiepingen en zouden het havengebied inmiddels tot aan de toegangswegen vullen. In de haven van Shanghai worden ondertussen parkeerplaatsen gebruikt om de grote rollen koperdraad op te slaan, een ongebruikelijk fenomeen dat volgens Reuters weinig goeds voorspelt voor de wereldwijde prijzen van de metalen en dat vraagtekens zet bij de groei van de Chinese economie.

    De grondstoffenmarkten zijn bekend met het fenomeen dat de voorraden in China zich gedurende het eerste kwartaal van het jaar opstapelen, omdat veel fabrieken dan minder uren maken in verband met feestdagen. Deze trend zet zich meestal door tot in het tweede kwartaal, waaa de industriële vraag weer aantrekt en de voorraden wat afgebouwd worden. Toch is het dit jaar anders, want de voorraad koper in de haven van Shanghai zou met 300.000 metrische ton inmiddels vier keer zo groot zijn geworden als de gemiddelde voorraad van de afgelopen vier jaar. De bergen met ijzererts in de Chinese havens zouden dit jaar ook een derde groter zijn dan het gemiddelde van 74 miljoen metrische ton.

    China is de grootste koper van industriële metalen, omdat het land naast de grote thuismarkt ook het buitenland weet te bedienen met halffabrikaten en eindproducten. Vanuit het buitenland is de vraag naar goederen al afgenomen, vanwege de recessie in veel Europese landen en de zwakke economische situatie in de VS. In China groeit de economie nog wel, maar in een aanzienlijk lager tempo dan in voorgaande jaren.

    Productie teruggeschaald

    “Het aantal nieuwe bestellingen is substantieel verminderd ten opzichte van een jaar geleden”, aldus een manager die werkzaam is bij een fabriek die koperen buizen maakt. Hij wil niet bij naam genoemd worden, omdat hij eigenlijk niet met de pers mag spreken. Hij voegt daar aan toe: “De vraag is zo zwak dat we de productie hebben teruggeschaald. Daarvoor hebben we één productielijn stilgelegd en het aantal diensten voor het personeel verminderd”.

    De groeivertraging in China en in afzetmarkten als Europa en de VS heeft vooral de kleine en middelgrote fabrikanten en handelaren geraakt. Volgens lokale media zouden sommige ijzerhandelaren het afgelopen jaar zelfmoord hebben gepleegd, terwijl sommige eigenaren van slecht draaiende fabrieken op de vlucht zijn geslagen voor schuldeisers. Het grootste mijnbouwbedrijf ter wereld, BHP Billiton, uitte al in maart haar zorgen over de teruglopende vraag naar grondstoffen in China. Afgelopen week zou BHP Billiton al hebben verklaard dat het haar Chinese investeringsplannen voor de komende vijf jaar (ter waarde van $80 miljard) in de ijskast heeft gezet. De directeur van BHP Billiton, Jacques Nasser, heeft gezegd dat hij rekening houdt dat de grondstoffenprijzen gaan dalen en dat investeerders het vertrouwen hebben verloren in een spoedig herstel van de wereldwijde economie. “We moeten even rust pakken, diep ademhalen en wachten hoe de situatie zich in verschillende delen van de wereld zal ontwikkelen”, aldus de topman van het bedrijf.

    Overschotten

    De import van koper in China is met 70% toegenomen tot 1,1 miljoen metrische ton, terwijl de vraag naar koper vanuit de industrie volgens de laatste vooruitzichten maar 7% hoger staat. Ook zou er veel meer ijzererts zijn geïmporteerd ten opzichte van de verwachtte vraag. Reuters schrijft dat veel handelaren in China zich hebben verkeken op de vooruitzichten voor de economische groei en de consumentenbestedingen in november vorig jaar. als gevolg daarvan zit het land nu met een overschot van 1,4 miljoen metrische ton aan koper, het hoogste niveau sinds 2009.

    Een manager van een opslagloods in de haven van Shanghai, die alleen zijn achteaam 'Zhang' wil opgeven, zegt dat de voorraadcyclus van koper aanzienlijk langer is geworden dan normaal. In plaats van één of twee maanden duurt het nu gemiddeld zes of meer maanden voordat de voorraad koper volledig is verbruikt. “De huidige voorraad wordt in een zeer laag tempo afgebouwd”, aldus de manager. Met de grote voorraden aan ijzererts is het ook niet vreemd dat Chinese hoogovens hun bestellingen bij de mijnen gedeeltelijk hebben uitgesteld.

    Bergen koper stapelen zich op in havenloodsen van Shanghai (bron: Reuters)

  • Zuid-Afrika verlaagt belastingtarief voor mijnbouwbedrijven

    Zuid-Afrika is niet meer de grootste goudproducent ter wereld (vierde grootste in 2011), maar levert nog altijd een aanzienlijke bijdrage aan het wereldwijde aanbod van nieuw gedolven goud. Het opgraven van goud wordt steeds kostbaarder, omdat er dieper gegraven moet worden en omdat de kwaliteit van het gouderts steeds slechter wordt. Daar komt nog eens bij dat de looneisen hoog zijn, want Reuters schrijft dat de werknemers in veel mijnen jaarlijks een procentuele loonsverhoging van dubbele cijfers eisen.

    Afgezet tegen de stijgende productiekosten is de recente daling van de goudprijs ook bijzonder ongunstig voor de goudmijnen. Om ze wat meer lucht te geven heeft de Zuid-Afrikaanse regering nu besloten om het marginale belastingtarief te verlagen van 43 naar 34 procent. Voor Gold Fields, één van de grootste goudmijnen in Zuid-Afrika, betekent de belastingverlaging een besparing van omgerekend $120 miljoen over het eerste kwartaal van 2012. Een deel van de belastingverlaging compenseert de overheid met een verhoogde belasting op dividend, waardoor vooral investeerders getroffen worden. Deze komen trouwens voor een groot gedeelte uit het buitenland.

    Overheid wil ook profiteren van winstmarge

    Nick Holland, de directeur van Gold Fields, is niet te spreken op de lastenverzwaring die de regering ze de laatste tijd heeft opgelegd. “We betalen al ongeveer 300 miljoen rand aan royalty belastingen per jaar (ongeveer $36,14 miljoen). Nu komen er ook al voorstellen ter sprake om een milieubelasting te heffen van eveneens 300 miljoen rand. ''We kunnen niet veel meer hebben”, aldus Holland.

    In de Zuid-Afrikaanse politiek gaan ondertussen ook al voorstellen rond om de winstbelasting voor mijnbouwbedrijven in eigen land extra te belasten, waardoor ze effectief bijna de helft van hun winst zullen afdragen aan de overheid. Voor aandeelhouders van de mijnbouwbedrijven in Zuid-Afrika heeft de nieuwe belastingverlaging zoals gezegd niet veel voordelen, omdat de maatregel samenvalt met een hogere dividendbelasting voor aandeelhouders.

    Susan Shabangu, de Zuid-Afrikaanse minister van mijnbouw, verklaarde tegenover Reuters dat toekomstige veranderingen in het belastingstelsel erop gericht zullen zijn om de mijnbouwbedrijven concurrerend te houden. De mijnbouw vormt in Zuid-Afrika een belangrijke bron van werkgelegenheid en is daarmee ook belangrijk voor de economie van het Afrikaanse land. Reuters schrijft verder dat ook overheden in andere landen een graantje willen meepikken van de gestegen prijzen voor grondstoffen. Dat doen ze bijvoorbeeld door belastingen en de kosten van vergunningen te verhogen. In Ghana zijn de belastingen al verhoogd voor de mijnbouwbedrijven, terwijl de regering van Zimbabwe plannen heeft om buitenlandse mijnbouwbedrijven te dwingen om tenminste 51% van hun aandelen te verkopen aan investeerders uit Zimbabwe zelf.

    Open goudmijn in Zuid-Afrika

  • Goud en zilver daily report (17-05-2012)

    Goud noteerde gisteren een winst van 2,5% en eindigde de dag op $1574,90 per troy ounce.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Zilver noteerde gisteren een winst van 3% en eindigde donderdag op $28,02 per troy ounce.

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Ook al was het gisteren Hemelvaartsdag en lagen de verhandelde volumes op de beurzen volgens ingewijden laag, een rustige dag was het zeker niet. Vrijwel alle inteationale beurzen toonden rode cijfers met verliezen van 1% of meer. Aangezien de goud en –zilverprijs de afgelopen maanden sterk met het sentiment van de beurzen meebewegen, was het te verwachten dat beide edelmetalen een fors verlies zouden tonen. Maar niks was minder waar en goud en zilver kenden gisteren hen grootste dagelijkse stijging sinds januari.

    Het sentiment op de beursvloer is deze week zeer negatief door de toenemende onzekerheid over Griekenland en de eventuele exit van het land uit de euro. Tevens steeg de rente op Spaanse staatsleningen gisteren boven de kritieke 6%. De beurzen kregen het donderdag nog zwaarder te voorduren toen bekend werd dat een samengesteld aantal macro-economische cijfers uit de VS voor het eerst in 7 maanden gedaald was. Het laatst genoemde hint eventueel op een derde ronde van monetaire verruiming om zo de Amerikaanse economie verder te stimuleren. Tevens werd woensdagavond laat een verklaring vrijgegeven over de FOMC vergadering van april. Hierin komt naar voren dat een aantal leden van het hoogste orgaan van de Fed een nieuwe stimulans niet uitsluit wanneer de economie kwakkelend blijft. Signalen voor een nieuwe ronde monetaire verruiming worden steeds sterker, dit is gunstig voor de prijzen van goud en zilver. De edelmetalen krijgen zodoende een deel van de status als veilige haven terug. Ook vandaag duiken de beurzen weer de rode cijfers in, terwijl goud en zilver forse plussen noteren. Het is echter nog te vroeg om te concluderen dat goud en zilver hen oude status heroverd hebben.

    Gisteren spraken de technische analyses ook in het voordeel van de edelmetalen. Zo hield goud goed stand rond het laagste niveau van december vorig jaar rond de $1520 per troy ounce. Tevens was het edelmetaal technisch gezien “over-verkocht”. Woensdag stond de Relative Strength Index van goud op 22, een markt met een RSI van 30 of minder wordt gezien als “over-verkocht”. Gisteren steeg de index naar 37.

  • World Gold Council: Trends in goudmarkt eerste kwartaal 2012

    De vraag naar goud was in het eerste kwartaal van dit jaar in lijn met de afgelopen acht kwartalen, maar was wel 5% lager dan tijdens het eerste kwartaal van 2011. Volgens de World Gold Council is deze daling toe te schrijven aan een lagere vraag naar goud voor juwelen en vanuit de technologiesector, een daling die niet volledig gecompenseerd kon worden door de stijgende vraag naar goud als beleggingsobject. Door de hogere gemiddelde goudprijs ten opzichte van een jaar eerder (+22%) was de totale waarde van de handel in goud wel veel hoger, zo schrijft de World Gold Council. De totale waarde van $59,7 miljard in eerste kwartaal van 2012 lag slechts 11% onder het record van het derde kwartaal van 2011, toen de totale goudvraag met de recordprijzen in augustus een waarde van $67,1 miljard vertegenwoordigde.

    Beleggingsgoud

    De enige sector in de goudmarkt die het eerste kwartaal van 2012 ook in volume groter was dan een jaar eerder was die van beleggingsgoud. Vooral de verschillende ETF’s in goud eisten meer edelmetaal op, terwijl de vraag naar munten en baren wat achter bleef bij de sterke vraag in het eerste kwartaal van 2011. Destijds zorgden de onrust in het Midden-Oosten en de Europese schuldencrisis voor een hogere vraag naar gouden munten en baren.

    In het eerste kwartaal van dit jaar was de vraag naar beleggingsgoud 13% hoger dan vorig jaar, namelijk 389,3 metrische ton. Met de hogere prijzen voor goud gingen er uiteindelijk omgerekend 38% meer dollars naar goudbeleggingen dan in het eerste kwartaal van een jaar geleden. De stijging kwam voor rekening van de goud ETF’s en imitatie- en verzamelmunten. De vraag naar de zogeheten ‘bullion’ munten en baren met de laagste premium boven de spotprijs bleef wat achter. Over de langere termijn gezien was de vraag naar gouden baren en munten echter ook in het eerste kwartaal van 2012 robuust, met respectievelijk 260 en 51,3 metrische ton.

    Vooral alteatieve ETF’s profiteren van toenemende belangstelling beleggers

    De goud ETF’s zagen in het eerste kwartaal van dit jaar een instroom van in totaal 51,4 metrische ton (omgerekend $2,8 miljard). Dit is in contract met het eerste kwartaal van vorig jaar, toen de goud ETF’s netto een uitstroom zagen van 62,1 metrische ton goud. Vooral in januari en februari werd er veel goud toegevoegd aan deze exchange-traded funds, die hun waarde ontlenen aan het fysieke edelmetaal dat ze in beheer hebben voor aandeelhouders.

    De World Gold Council schrijft dat de vraag naar reguliere gouden baren en munten met 337,9 metrische ton 17% lager was dan een jaar eerder. Maar door de gestegen goudprijs werden er wel 2% meer aan uitgegeven, uitgedrukt in Amerikaanse dollars. De daling van de vraag naar munten en baren lijkt zorgelijk, maar volgens de World Gold Council wordt deze trend vertekend door de uitzonderlijk hoge volumes in het eerste kwartaal van 2011.

    In India was de vraag naar beleggingsgoud in de vorm van munten en baren maar liefst 46% lager dan een jaar eerder, namelijk 55,6 metrische ton. Ook hier geven de cijfers een ietwat vertekend beeld, omdat een groot gedeelte van de daling is toe te schrijven aan voorraadafbouw bij goudhandelaren. Gegeven de onzekerheden omtrent hogere belastingen en importheffing op goud in India zijn de handelaren vooralsnog terughoudend geweest met het aanvullen van de voorraden, zo schrijft de World Gold Council. De verkoop van gouden munten in India bleef sterk, wat duidelijk maakt dat de Indiase huishoudens nog steeds goud willen kopen. Door de ontwikkeling van de goudprijs en de zwakke roepie wordt de vraag naar beleggingsgoud wel wat gedrukt, vooral bij de grotere beleggers en beleggingsfondsen. Die bleven vooral aan de zijlijn staan en namen in sommige gevallen hun winst met de verwachting om in de toekomst goedkoper in te kunnen kopen.

    In China steeg de vraag naar beleggingsgoud met 13% van jaar-op-jaar tot een niveau van 98,6 metrische ton. Het Chinese nieuwjaar en de promotie van speciale verzamelmunten door bedrijven en banken droeg ook bij aan het hogere volume. Daaaast is ook de verwachte prijsinflatie onder veel beleggers een reden om meer goud te kopen. Hoe de vraag naar beleggingsgoud in China zich zal ontwikkelen zal afhankelijk zijn van de koersontwikkeling van goud, maar daaaast zal ook de prestatie van alteatieve beleggingen zoals aandelen en vastgoed worden meegenomen in de afweging van beleggers.

    In de rest van Azië werd ook overwegend meer goud gekocht met een beleggingsmotief, met uitzondering van Thailand. Daar was de vraag 29% lager dan vorig jaar met een totaal volume van 20,8 metrische ton. Op de langere termijn bezien is de vraag ook in Thailand behoorlijk gestegen, want in de periode van begin 2003 tot en met eind 2007 werd er per kwartaal gemiddeld slechts 3,1 metrische ton goud gekocht door beleggers.In het Midden-Oosten was de vraag naar goud als belegging ook groter, terwijl in Turkije de vraag juist wat zakte ten opzichte van begin 2011. Maar uitgedrukt in de Turkse valuta vertegenwoordigde het lagere volume aan goud toch nog een stijging van 22% ten opzichte van een jaar eerder.

    In de VS was de vraag naar gouden baren en munten met 13,6 metrische ton 32% lager dan een jaar eerder, omdat beleggers gemiddeld minder interesse toonden voor het edelmetaal. Daaaast waren er volgens de World Gold Council winstnemingen van beleggers die het goud al een aantal jaar in de portefeuille hebben. Ook in Europa was de vraag naar beleggingsgoud overwegend lager dan een jaar eerder. De World Gold Council beschrijft een stapsgewijze verandering, waarbij de vraag naar goud door beleggers sinds de val van Lehman Brothers wel behoorlijk is gestegen, maar sindsdien is gestabiliseerd op dat hogere niveau. In Duitsland was de vraag naar goud met 21,3 metrische ton 44% zwakker dan in het eerste kwartaal van vorig jaar. Omgerekend naar euro’s is dat nog minder dan €1 miljard, een fractie vergeleken bij de bedragen die rond gaan in de aandelen- en obligatiemarkt. Het is ook opvallend dat de vraag naar goud van beleggers in Duitsland de helft hoger is dan van beleggers in de VS, terwijl laatstgenoemde land bijna vier keer zoveel inwoners heeft.

    Europese vraag naar beleggingsgoud in segmenten

    Juwelen

    De vraag naar goud voor juwelen was met 519,8 metrische ton 6% lager dan een jaar geleden, maar in de context van een gemiddeld 22% hogere goudprijs kan de vraag nog steeds sterk genoemd worden. Doordat de prijsstijging van goud groter was dan de volumedaling kwam de totale waarde van de goudvraag voor juwelen uit op een recordhoogte van $28,3 miljard. De zwakte in deze markt kwam vooral uit India, een aantal landen in het Midden-Oosten en Europa, terwijl de vraag juist sterker was in China, Rusland en Egypte.

    In India speelden verschillende factoren mee, zoals extra belastingen en importheffingen op goud en de zwakkere roepie, waardoor goud voor de Indiase bevolking naar verhouding relatief duur was. Een extra belasting was voor veel juweliers aanleiding om in staking te gaan, wat ook zijn bijdrage heeft geleverd aan het lagere volume van verkochte sieraden. De overheid kwam onlangs op deze nieuwe belastingmaatregel terug, waaa de staking beëindigd werd. In totaal werd er in India voor 152 metrische ton aan goud verkocht in het eerste kwartaal van 2012, een 19% daling jaar-op-jaar.

    Goudmarkt voor juwelen is gigantisch in China en India

    China domineerde de markt van gouden juwelen, want daar groeide de vraag in het eerste kwartaal van dit jaar tot een totaal van 156,6 metrische ton. Dat is een toename van 8% ten opzichte van een jaar eerder, waardoor China nu ongeveer 30% van de wereldwijde vraag naar goud voor juwelen voor haar rekening neemt. Stijgende inkomens en festiviteiten omtrent het Chinese nieuwjaar zorgden voor extra vraag naar goud. Opvallend detail: de vraag naar 24-karaats goud nam toe, terwijl 18-karaat goud minder populair werd.

    In de kleinere goudmarkten zakten de vraag naar goud voor juwelen ook weg, met als uitzondering Taiwan. Daar werd een 9% toename geregistreerd in de behoefte aan goud voor het maken van juwelen. Ook hier zag het segment van 24-karaat goud de sterkste groei. In landen als Hong Kong, Vietnam, Thailand, Indonesië, Zuid-Korea, Saoedi-Arabie, Dubai en Turkije nam de vraag naar goud voor juwelen over het eerste kwartaal van dit jaar af met percentages in een bandbreedte van 6% tot en met 17%.

    Tenslotte schrijft de World Gold Council over de sterk gestegen vraag vanuit Rusland, waar 28% meer goud werd gebruikt voor het maken van sieraden. Het totale volume kwam daarbij uit op 20,4 metrische ton. In Italie werd 14% minder goud gebruikt voor het maken van juwelen, een gevolg van de slechte economische situatie in het land en de lastenverzwaringen die de nieuwe regering onder leiding van Monti heeft doorgevoerd.

    Ontwikkeling vraag naar goud voor sieraden in verschillende landen

    Technologiesector

    In het eerste kwartaal van dit jaar werd er 107,7 metrische ton goud gebruikt in de technologiesector, een daling van 7% ten opzichte van een jaar eerder. De vraag naar goud voor elektronica was in deze markt de grootste component met 75,4 ton, maar ook hier was een daling zichtbaar door een afnemende vraag en door overschakeling op alteatieve geleiders. Toch zijn er binnen de technologiesector nog sterke markten te vinden, want smartphones, tablets en solid-state drives worden nog steeds goed verkocht. In de tandheelkundige sector en voor overige industriële toepassingen werd respectievelijk 7% en 8% minder goud gebruikt ten opzichte van een jaar eerder.

    Goudvraag vanuit technologiesector

    Centrale banken

    In het eerste kwartaal van 2012 waren centrale banken opnieuw netto kopers van goud, want er werd voor 80,8 metrische ton aan goud aan de reserves toegevoegd. Vooral in maart werd er veel goud gekochten, zie ook onze eerdere berichtgeving over goudaankopen van onder meer Rusland en Mexico. In maart was het prijsniveau gemiddeld een stuk lager dan in januari en februari, waardoor het doen van grote aankopen aantrekkelijker werd voor centrale banken. Rusland en Mexico kochten in maart voor respectievelijk 16,8 en 16,5 metrische ton aan goud, maar ook tal van andere landen voegde wat goud aan hun reserves toe. Opvallend is de strategie van Kazachstan, want de centrale bank van dit land heeft aangegeven al het goud te kopen wat de komende twee a drie jaar in eigen land uit de de grond komt. Verkopen van goud door centrale banken waren er vrijwel niet, waaruit blijkt dat ook centrale banken rekening houden met hogere goudprijzen in de toekomst.

    Aanbod van goud

    In het rapport van de World Gold Council wordt verder beschreven dat de totale mijnbouwproductie van jaar op jaar met 5% was gestegen, maar dat er na correctie voor dalende verkopen van reserves bij producenten netto maar 2% meer mijnbouwproductie beschikbaar was voor de markt. Het aanbod van goud via recycling nam met 11% toe tot 391,5 metrische ton. De geïndustrialiseerde landen vertegenwoordigen ongeveer een derde van het aanbod van gerecycled goud, maar dit aanbod lijkt steeds meer op te drogen. Vooral in Europa begint het aanbod van ‘sloopgoud’ af te vlakken, met uitzondering van Frankrijk. Daar werd nog wel veel meer 18-karaat goud omgesmolten.

    Goudaanbod per kwartaal vanaf 2009

    Turkije

    In deze editie van de World Gold Council rapport is er speciale aandacht voor de goudmarkt in Turkije. In acht pagina’s en onderbouwd met tal van grafieken worden de ontwikkelingen op deze belangrijke goudmarkt beschreven. Hier volgt een korte samenvatting van wat de World Gold Council schrijft over Turkije.

    Turkije is op het moment van schrijven het vijfde land op rij als het gaat om de vraag naar goud voor sieraden, met een vraag van 63,8 metrische ton. Ook zijn Turken fanatiek als het gaat om het beleggen in goud, want met een beleggersvraag van 72,9 metrische ton neemt het land de achtste positie in op de wereldranglijst. De export van juwelen droeg vorig jaar voor bijna $1,8 miljard bij aan de handelsbalans van het land. Naar schatting van de World Gold Council bezitten Turken gezamenlijk voor bijna 5000 ton aan privé goud, in de vorm van sieraden, munten, baartjes en andere oamenten en accessoires. Al voor de grote uitbraak van de financiële crisis in 2008 kochten de Turken al veel goud, zelfs meer dan nu het geval is. Door de crisis werd ook Turkije geraakt, omdat het land veel goederen exporteert naar de Europese markt. De Europese schuldencrisis drukt op die manier ook een beetje op de Turkse economie, waardoor er minder goud werd gekocht.

    Sinds 2010 zitten de goudverkopen in Turkije weer stevig in de lift, met als opvallende trend de verschuiving van gouden sieraden naar beleggingsgoud. Zoals op de tweede grafiek hieronder te zien is was de vraag naar beleggingsgoud van 2002 tot en met 2009 maar 20 tot 30% van de totale vraag naar goud. In 2010 en 2011 begon dat te verschuiven, want inmiddels is 51% van het goud dat Turken kopen aan te merken als beleggingsgoud, meer dan de hoeveelheid edelmetaal die zijn weg vindt naar sieraden.

    Vraag naar goud klimt weer uit het dal van 2009 en 2010

    Steeds meer goud gekocht als belegging

    Ook in de Turkse maatschappij wordt het beleggen in goud steeds populairder, getuige de komst van verschillende soorten goudrekeningen die men via de bank kan afsluiten en de mogelijkheid om kleine goudbaartjes te ‘pinnen’ bij speciale goudautomaten. Ook tonen Turken steeds meer voorkeur voor gouden sieraden met een hogere zuiverheid van 18 of 22 karaat, ten kosten van de goedkopere 8 en 14 karaats sieraden. De gedachte daar achter is dat sieraden met een hogere zuiverheid meer in waarde stijgen dan de sieraden met een lager goudgehalte. Om de prijzen te drukken worden de sieraden vaak wel lichter gemaakt, zodat er effectief minder goud in zit.

    De toegenomen belangstelling van beleggers zien we ook terug in onderstaande grafiek, waarop te zien is dat vooral de verkoop van goudbaren in de ligt zit. Verder valt op dat de het aanbod van goud in Turkije voor een heel groot gedeelte komt uit recycling van oud goud (zie de laatste grafiek). Tenslotte wijst de World Gold Council op de aankoop van goud door de Turkse centrale bank in 2011. Toen werd de goudreserve in één klap met meer dan de helft aangevuld tot bijna 200 metrische ton.

    Vooral de vraag naar goudbaartjes neemt snel toe in Turkije, munten op hoogste niveau sinds jaren

    Veel goudaanbod via recycling van sloopgoud

  • WGC: Goudmijnen hebben over vijf jaar prijs van $3000 nodig

    Deze mededeling van Shishmanian komt op een zeer ongelukkig moment voor de investeerders in goudmijnbedrijven, want de verschillende indices en ETF’s die zijn opgebouwd uit goudmijnaandelen (BGMI, GDX en NYSE Arca Gold Bugs index) laten consequent een sterk dalende trend zien. Vanaf augustus vorig jaar, toen de goudprijs op een hoogtepunt stond van meer dan $1.900 per troy ounce, bevinden de meeste mijnbouwaandelen zich al in een dalende trend. Vanaf de piek van 2011 hebben de bekendste graadmeters van de goudmijnaandelen al 30 tot 40 procent van hun waarde verloren, terwijl de goudprijs vanaf het hoogtepunt in augustus 2011 tot en met vandaag (~$1550/oz) met ‘slechts’ 20% in gezakt.

    Aram Shishmanian heeft gezegd dat de meeste goudmijnen op dit moment een goudprijs van tenminste $1.300 per troy ounce nodig hebben om te kunnen overleven. Maar door de snel stijgende productiekosten en hogere belastingen van de overheden moet de goudprijs snel weer de weg naar boven vinden om de goudmijnen wat meer lucht te geven. Als de trend van stijgende (productie)kosten de komende vijf jaar in dit tempo blijft doorgaan hebben de mijnbouwbedrijven over vijf jaar een goudprijs nodig van tenminste $3.000 om het hoofd boven water te kunnen houden.

    Ondanks deze voorspelling blijft Shishmanian optimistisch over de goudmarkt, want er is nog altijd een sterke vraag naar fysiek goud. De toekomstige vraag naar goud komt volgens de topman van het World Gold Council van opkomende markten, centrale banken en beleggers wereldwijd. Daarbij merkt hij op dat China en India op dit moment gezamenlijk al 55% van de wereldwijde goudmarkt vormen. “Opkomende markten gaan een toenemende hoeveelheid goud aanhouden als reserve”, zo verklaarde de CEO. “Het aanhouden van miljarden in dollars zal ze niet helpen. Het potentiële alteatief is goud”, aldus Shishmanian.

    Op dit moment beheren de verschillende ETF’s die gedekt zijn door goud een vermogen van $120 miljard, aldus de topman van het World Gold Council. “Dit is het topje van de ijsberg, want Amerikaanse pensioenfondsen hebben nog geen substantiële hoeveelheid goud in hun portefeuille. We zullen zien dat dat de komende twintig jaar gaat veranderen”.

    Bijgevoegd ziet u de koersontwikkeling van de Barron’s Gold Mining index (BGMI) over de afgelopen tien jaar en de GDX en ARCA Gold Miners over de afgelopen vijf jaar. Deze grafieken, en de boodschap van Shishmanian, tonen maar weer eens aan dat beleggen in goudmijnaandelen een hele andere tak van sport is dan beleggen (of beter gezegd: sparen) in fysiek goud. Dat onderscheid moeten beleggers en fondsbeheerders ook kunnen maken.

    Barron’s Gold Mining Index

    GDX Gold Miners ETF

    NYSE Arca Gold Bugs index

  • Goud: Warren Buffett versus Howard Buffett

    Eerder dit jaar stuurde Warren Buffett zijn jaarlijkse brief naar aandeelhouders van Berkshire Hathaway, zijn investeringsmaatschappij. In deze brief schreef hij onder meer het volgende over goud (zie blz. 17 uit de brief):

    “What motivates most gold purchasers is their belief that the ranks of the fearful will grow. During the past decade that belief has proved correct. Beyond that, the rising price has on its own generated additional buying enthusiasm, attracting purchasers who see the rise as validating an investment thesis. As “bandwagon” investors join any party, they create their own truth – for a while.”

    Hij voegt daar verder aan toe dat al het goud in de wereld (ongeveer 170.000 metrische ton) bij elkaar een kubus zou vormen die aan elke zijde een lengte heeft van iets meer dan 22 meter. Deze kubus zou een waarde vertegenwoordigen van $9.600 miljard bij een goudprijs van $1.750 per troy ounce. Voor dat geld kan men volgens Buffett ook alle landbouwgrond in de VS kopen, plus zestien bedrijven met een marktwaarde gelijk aan Exxon Mobil. En dan zou men nog $1.000 miljard over houden. Met deze vergelijking komt Warren Buffett tot de conclusie dat iedere belegger zou kiezen voor dat laatste boven al het wereldwijde goud.

    Deze vergelijking gaat om verschillende redenen mank. Goud is namelijk geen investering, maar een spaarmiddel. Door de schaarste van goud en door de andere goede eigenschappen die inmiddels wel bekend zijn is goud de ultieme manier om koopkracht in te bewaren, bestemd voor toekomstige consumptie. Het is een alteatief voor geld, maar dan één die geen risico kent van een tegenpartij en dat een beter trackrecord heeft dan ongedekt papiergeld. Als Warren Buffett suggereert dat fysiek goud een slechte investering is heeft hij volkomen gelijk, want goud moet ook niet beschouwd worden als investering. Wie fysiek goud koopt om er uitsluitend aan te verdienen is aan het speculeren, en loopt dus inderdaad het risico om geld te verliezen.

    Wat goud niet is

    Warren Buffett bekritiseert goud om wat het niet is, maar geeft naar mijn mening onvoldoende inzicht in wat goud wél is. Net zoals goud geen cashflow oplevert zijn de aandelen die Warren Buffett koopt niet vrijgesteld van een tegenpartij risico. Een bedrijf kan fouten maken door verkeerd management, moet zich continu kunnen aanpassen naar de voorkeuren van klanten en heeft te maken met wetgeving en regelgeving die ook op de winstmarge kunnen drukken. Een bedrijf kan in het slechtste geval failliet gaan of gedecimeerd worden in haar omvang, terwijl een gouden munt of baartje niet vergaat en een constante kwaliteit behoudt. Ook zijn landbouwgrond en bedrijven als Exxon Mobil niet zo liquide als fysiek goud, dat in de vorm van munten of baartjes te allen tijde makkelijk mee te nemen is en dat ingewisseld kan worden voor vrijwel alle denkbare bezittingen.

    De manier waarop Warren Buffett naar goud kijkt (vergelijking met de tulpenmanie en de 'Greater Fool Theory') is opmerkelijk om twee redenen. Ten eerste omdat hij in 1998 een aanzienlijke hoeveelheid fysiek zilver (bijna 130 miljoen troy ounce) kocht tegen een prijs van ongeveer $5,25 per troy ounce. Het aanhouden van een spreekwoordelijke kubus van fysiek zilver levert ook geen cashflow op en strookt dus niet met het standpunt van Warren Buffett ten aanzien van goud. Hij verkocht zijn positie in het edelmetaal met winst in 2006, want de koers was in de tussentijd gestegen tot ongeveer $10 per troy ounce. Deze 'trade' van Warren Buffett heeft veel weg van speculatie, een werkwijze die niet past bij de value investing strategie die hij volgt bij het kopen en verkopen van aandelen van bedrijven.

    Warren versus Howard H. Buffett

    De visie van Warren Buffett op goud is ook om een andere reden opmerkelijk, want in zijn opvoeding kreeg hij zeer waarschijnlijk een heel ander verhaal te horen over goud. Zijn vader, Howard Homan Buffett, schreef in 1948 namelijk een kort maar krachtig artikel over de stabiliserende rol die goud heeft in het geldsysteem. Onder de titel 'Human Freedom Rests on Gold Redeemable Money' (PDF) schreef Howard Buffett, destijds in de rol van Amerikaanse congreslid, dat de goudstandaard een disciplinerende en limiterende werking had op de macht en omvang van de overheid.

    De manier waarop de Amerikaanse dollar in 1933 werd ontkoppeld van goud (en later via Bretton Woods alleen nog maar in een inteationaal verband gekoppeld was aan de Amerikaanse goudreserve), stelde de Amerikaanse overheid in staat om consequent meer geld uit te geven dan er binnenkwam. De tekorten op de begroting konden worden afgedekt door nieuwe staatsobligaties uit te schrijven, die vervolgens werden gekocht door spaarders en vermogensbeheerders. Howard Buffett schrijft in zijn stuk uit 1948 het volgende over de goudstandaard tot en met 1933:

    “That redemption right [to change paper dollars for gold] gives money a large degree of stability. The owner of such gold redeemable currency has economic independence. He can move around either within or without his country because his money holdings have accepted value anywhere.

    […]

    There is only one way that these spending pressures can be halted, and that is to restore the final decision on public spending to the producers of the nation. The producers of wealth — taxpayers — must regain their right to obtain gold in exchange for the fruits of their labor. This restoration would give the people the final say-so on govemental spending, and would enable wealth producers to control the issuance of paper money and bonds.

    Hiermee doelt Howard Buffett op het feit dat een koppeling van het geld aan goud beperkingen oplegt aan de spendeerzucht van de overheid. Als politici teveel geld uitgeven en meer staatsobligaties gaan uitgeven kunnen Amerikaanse burgers hun stem uitbrengen door het papiergeld in te ruilen voor het goud. Op die manier zouden politici meer worden geprikkeld om te bezuinigen, omdat anders al het goud opgevraagd wordt door de bevolking. Bij een toegenomen geldhoeveelheid geeft dat verwatering van de goudreserve die uitstaat tegenover alle dollars.

    Toen president Franklin Delano Roosevelt in 1933 met Executive Order 6102 de bevolking verbood om goud te bezitten verloren de Amerikaanse burgers volgens Howard Buffett de mogelijkheid om een rem te zetten op de groei van de overheid. Politici die meer beloftes maakten aan kiezers werden populair met als gevolg dat de fiscale nullijn werd ingeruild voor een glijdende schaal waarin de overheid alsmaar verder kon groeien door meer geld te lenen.

    Howard Buffett deed niet lichtzinnig over de rol van goud in het geldsysteem. Zo schreef hij het volgende over dictators als Lenin, Hitler en Mussolini:

    “when you recall that one of the first moves by Lenin, Mussolini and Hitler was to outlaw individual ownership of gold, you begin to sense that there may be some connection between money, redeemable in gold, and the rare prize known as human liberty.
    Also, when you find that Lenin declared and demonstrated that a sure way to overtu the existing social order and bring about communism was by printing press paper money, then again you are impressed with the possibility of a relationship between a gold-backed money and human freedom.”

    Door privaat bezit van goud (als spaarmiddel) te verbieden ontneemt de staat volgens Howard Buffett het individu de mogelijkheid om koopkracht opzij te leggen voor toekomstige consumptie. De bevolking wordt op deze manier volgens hem meer afhankelijk gemaakt van de vriendelijkheid van politici voor zijn dagelijkse brood. Eenieder die geen eigen grond heeft om van te kunnen leven wordt afhankelijk gemaakt en levert op die manier vrijheid in.

    Goud en fiscale discipline

    Howard Buffett voegt er aan toe dat een overheid die geen fiscale discipline opgelegd krijgt kwetsbaar wordt voor belangenbehartiging vanuit de maatschappij en vanuit het bedrijfsleven. Hij beschrijft hoe het aantal mensen dat een uitkering kreeg van de Amerikaanse overheid van 1932 tot en met 1947 met een factor vijf toenam, van ongeveer 2,2 naar 14,4 miljoen personen. Alle mensen die steun ontvingen van de overheid zouden logischerwijs ook geneigd zijn om te kiezen voor politici die hun privilege in stand wilden houden, zonder daarbij te vertellen dat de kosten hoe dan ook toch weer afgewenteld worden op de gehele Amerikaanse bevolking in de vorm van belastingen enerzijds en inflatie anderzijds. Ook zouden bedrijven in de rij staan om de overheid toe te voegen aan de lijst van klanten danwel opdrachtgevers. Deze vorm van 'moral hazard', waarbij het vooruitschuiven van de rekening makkelijker te verkopen is dan fiscale discipline, zal de Amerikaanse overheid volgens Howard Buffett vroeg of laat opbreken.

    “But we can be approaching the critical stage. When that day arrives, our political rulers will probably find that foreign war and ruthless regimentation is the cunning alteative to domestic strife. That was the way out for the paper-money economy of Hitler and others. In these remarks I have only touched the high points of this problem. I hope that I have given you enough information to challenge you to make a serious study of it. I wa you that politicians of both parties will oppose the restoration of gold, although they may outwardly seemingly favor it. Also those elements here and abroad who are getting rich from the continued American inflation will oppose a retu to sound money.

    But, unless you are willing to surrender your children and your country to galloping inflation, war and slavery, then this cause demands your support. For if human liberty is to survive in America, we must win the battle to restore honest money. There is no more important challenge facing us than this issue — the restoration of your freedom to secure gold in
    exchange for the fruits of your labors.”

    Dat is toch een heel ander geluid dan wat zijn zoon Warren Buffet verkondigt! Zou Warren Buffett echt anders denken over goud dan zijn vader? Ik kan me zo voorstellen dat Warren Buffett dit verhaal over goud meerdere malen van zijn vader te horen heeft gekregen, getuige de passie waarmee Howard Buffett in 1948 het artikel  'Human Freedom Rests on Gold Redeemable Money' heeft geschreven. Zou Warren Buffett precies doen wat hij het publiek vertelt over goud? Of heeft hij toch stiekem zelf ook een gedeelte van zijn vermogen in fysiek goud omgezet? Ik verwacht eerlijk gezegd van wel.

  • Jim Rogers houdt rekening met 40 tot 50% daling goudprijs

    Dit lage niveau wordt alleen bereikt als India voorlopig stopt met het aankopen van goud en als er vanuit Europa goud verkocht gaat worden. “Er komt beweging op gang om de aankopen van goud in India te beperken. Sommige mensen in India zeggen dat het land moet stoppen met het importeren van nog meer goud”, aldus de ervaren grondstoffenbelegger. Ook houdt Rogers rekening met verkopen van goud door Europese landen, alhoewel wij dat niet waarschijnlijk achten.

    Volgens de berichtgeving op Businessinsider zouden er in India geluiden gaan dat de grote goudaankopen niet goed zijn voor de economie. Het edelmetaal wordt opgepot of verwerkt tot sieraden, terwijl het geld ook geïnvesteerd had kunnen worden in de verdere economische ontwikkeling van het land. Er zou een grote groep mensen zijn die van mening is dat het importeren en opbergen van goud heeft gezorgd voor een tekort op de handelsbalans. Of – en zo ja waarom – dat slecht is of niet wordt niet duidelijk gemaakt in het bericht. Wel lezen we dat er wereldwijd veel vraag uitvalt als India geen goud meer gaat importeren, met als gevolg een prijsdaling van 40 tot 50% vanaf de top waar ook Jim Rogers rekening mee houdt.

    Volgens Jim Rogers heeft de goudprjs sinds 2001 maar één grote correctie gehad, namelijk in 2008. Het zou gezond zijn voor de bullmarket in goud als de prijzen nu opnieuw zouden dalen. Voor de mensen die stelselmatig fysiek goud kopen is de prijsdaling een aantrekkelijke korting. Wie long is op goud via de termijnmarkt zal nu iets minder vrolijk naar zijn beeldscherm staren, want in de afgelopen zes maanden ging er al $225 af van de spotprijs voor één troy ounce goud. De goudprijs staat nu op het laagste niveau sinds juli 2011, marginaal lager dan de vorige bodem die aan het begin van dit jaar werd gelegd op ongeveer $1550 per troy ounce.

    Jim Rogers houdt rekening met sterk daling goudprijs

  • Beleggers verliezen vertrouwen in grondstoffenfondsen?

    Hoe vaak hebben we de afgelopen jaren al niet gehoord dat beleggen in grondstoffen betere rendementen biedt in economsich onzekere tijden en in tijden van hoge prijsinflatie. Grondstoffenbeleggingen zouden tastbaarder zijn dan aandelen en obligaties en zouden door schaarste vanzelf meer waard worden. Ook is er continu vraag naar grondstoffen, waardoor er altijd kopers te vinden zijn voor zaken als ruwe olie, cacao, suiker, aluminium, koper, soja en ga zo maar verder.

    Jim Rogers is de eerste persoon waar ik aan moet denken bij beleggen in grondstoffen, maar er zijn veel meer beleggers die denken veiligheid en rendement te vinden in deze beleggingscategorie. Ook banken doen er graag aan mee, door klanten een breed scala aan mogelijkheden te bieden om met kleine en grote bedragen mee te spelen in het wereldwijde grondstoffencasino. De prijzen komen, net als bij goud en zilver, tot stand op de termijnmarkt. Daar vinden speculanten en fysieke afnemers en leveranciers elkaar, waarbij de eerstgenoemde groep vaak ook geleend geld meeneemt om te speculeren op een koersstijging of koersdaling van een bepaalde grondstof.

    Grondstoffenprijzen netto weinig veranderd

    De olieprijs is bijvoorbeeld nog niet terug op de oude piek van de zomer van 2008 en ook de correctie die ongeveer een jaar geleden in gang werd gezet in grondstoffen heeft zijn sporen achtergelaten. Reuters schrijft over Clive Capital, Fortress Investment Group en het Centaurus fund, die over het afgelopen jaar juist vermogen zagen verdampen in de grondstoffenmarkten. Clive Capital, dat actief is in de koffie- en cacaomarkt, staat in het rood, terwijl het grondstoffenfonds van Fortress Investment Group dit jaar een procentueel verlies leed met dubbele cijfers en bijna de helft van het beheerde vermogen zag vervliegen door koersdalingen en door beleggers die hun geld terug haalden.

    “De fondsen die miljarden beheren waren niet minder dan teleurstellend over de afgelopen paar jaar”, aldus een investeerder die niet bij naam genoemd wilde worden. Hij verklaarde tegenover Reuters dat “de mensen die in de afgelopen jaren zijn ingestapt in deze fondsen netto niet veel wijzer zijn geworden”. Beheerders van grondstoffenfondsen konden jarenlang goede resultaten publiceren, want de bull-market in grondstoffen begon al jaren geleden, toen de vastgoedbubbel werd opgeblazen in verschillende landen. Nu de economische vooruitzichten onzeker zijn niemand zich meer durft te wagen aan voorspellingen doen ook de grondstoffenprijzen niet veel.

    Richtingloze markt en slechte timing

    Het Centaurus fonds van John Aold, dat in 2008 nog werd bejubeld voor een rendement van 200%, rapporteerde over het afgelopen jaar een verlies van 35%. Ook in koper viel er weinig koerswinst te behalen, want effectief staat de koers momenteel niet veel hoger dan in 2007 of 2009. De laatste zes maanden was de koperprijs zo goed als richtingloos, wat het moeilijk maakt om geld te verdienen. Uiteraard is er wel wat volatiliteit in de markten, maar het blijkt ook voor fondsbeheerders erg moeilijk om daar netto geld aan over te houden. Een andere expert verklaarde tegenover Reuters dat er veel gehandeld werd in opties, om de gevolgen van sterke koersbewegingen op te kunnen vangen of om er juist van te profiteren. Dit heeft veel mensen geld gekost, omdat timing op deze markten vrijwel onmogelijk is en de grote volatiliteit uitbleef.

    Een ander grondstoffenfonds dat veel verloor was Callanan bij Fortress. Dit fonds geeft nu geld terug aan beleggers, nadat er in de eerste drie maanden van dit jaar al een verlies van 12,6% is behaald en er vorig jaar een verlies van 8% werd geleden. Het Krom River Commodity Fund dat belegt in de oliemarkt, stapelde over de eerste drie maanden van 2012 een verlies van 4,4% bovenop een verlies van 9,9% vorig jaar.

    Deze fondsen waren wel negatieve uitschieters, want gemiddeld haalden fondsen die beleggen in olie, gas en grondstoffen over 2012 een rendement van 2,15%. Dat is echter lager dan de gemiddelde 4,4% van alle beleggingsfondsen over alle verschillende categorieën. Uiteraard rapporteerden niet alle grondstoffenfondsen een tweede jaar van negatief rendement, maar de trend is wel duidelijk neerwaarts bijgesteld.

    Veel beleggers stapten in 2008 in grondstoffen, als diversificatie van aandelen- en obligatiemarkten. Het Callanan fonds zag haar beheerde vermogen in het eerste kwartaal van dit jaar met 46% teruglopen en zal het geld teruggeven aan de beleggers. Vorig jaar in juni beheerde dit fonds nog $1,2 miljard. Bronnen van Reuters verklaren dat beleggers geld terugtrekken van grondstoffenbeleggingen, omdat ze hun portefeuille willen 'herbalanceren'.  Ze willen middelen vrij maken om een nieuwe strategie te kunnen volgen, zo verklaarde de bron tegenover Reuters.

    De onzekerheid in de grondstoffenmarkt is nog niet voorbij, want na de zorgen over groeivertraging in Amerika en in Europa lijkt ook de economische groei in China en India terug te lopen.

    Opmerking: Ik ben van mening dat zilver, maar vooral goud, niet onder één categorie geplaatst kunnen worden met grondstoffen. Dit komt door de monetaire functie die deze metalen hebben (gehad), waardoor ze een bepaalde premium hebben boven grondstoffen en een ander koersverloop zullen volgen. Goud beschouw ik als de meest zuivere vorm van geld, die beter vergeleken kan worden met valuta dan met grondstoffen. Zilver is een twijfelgeval, omdat het vandaag de dag vooral industriële toepassingen kent en niet door centrale banken wordt aangehouden als een reserve. Ook is het aanbod van zilver te volatiel om het als een stabiele rekeneenheid te kunnen gebruiken, dus als geld.

    Grondstoffenbeleggingen toch niet de heilige graal?

  • India importeerde in april minder goud dan vorig jaar

    De daling is grotendeels toe te schrijven aan mix van factoren, bestaande uit een hogere importheffing op goud, een afgenomen vraag naar goud onder de Indiase bevolking en een relatief zwakke roepie die het in dollars verhandelde edelmetaal nog duurder maakt voor de lokale bevolking. Niet alleen de import van goud was dit jaar lager, maar ook de handelsvolumes in goud binnen de landsgrenzen. Commodity Online haalt uit cijfers van de Forward Markets Commission dat de handelsvolumes in India in april van dit jaar volgens  met 35% zijn gekrompen.

    De vraag naar goud vanuit India kan de komende maanden zwak blijven, aldus Prithviraj Kothari van de Bombay Bullion Association (BBA). Hij gelooft dat de goudprijs nog te hoog is om nieuwe kopers te lokken. Om de prijs te laten zakken moet ofwel de spotprijs van goud verder zakken of moet de Indiase roepie aansterken tegenover de Amerikaanse dollar. In dat laatste geval heeft de Indiase bevolking meer koopkracht met de eigen valuta en wordt het goud dus ook goedkoper. Als deze ontwikkelingen uitblijven en de goudprijs in roepies zo hoog blijft, kan de vraag naar goud in mei opnieuw tegenvallen, aldus Kothar van de BBA.

    De Indiase overheid is recentelijk teurggekomen op een geplande maatregel om 1% belasting te heffen op zogeheten 'non-branded jewellery'. Deze nieuwe belasting werd op 16 maart voorgesteld door Pranab Mukherjee, de Indiase minister van Financiën. Hierop volgde een staking onder juweliers die 21 dagen stand heeft gehouden.

    India koopt veel goud, maar in April was de import beduidend kleiner dan vorig jaar

  • Bezwaar tegen opslag Indiase goudreserve in Londen

    De man die de petitie indiende, Raghunath Shankar Kelkar (56), volgt de acties van de Indiase centrale bank al jaren op de voet. Kelkar was verbaasd toen hij in het 17e halfjaarlijkse rapport van de Reserve Bank of India (RBI) las dat 265,49 van de 557,75 metrische ton aan nationale goudvoorraad in Londen opgeslagen ligt. Volgens Kelkar kan dat niet, omdat in sectie 33(5) van de Reserve Bank of India Act uit 1934 expliciet staat dat het land tenminste 85% van haar goudreserve in eigen land moet bewaren. India bewaart momenteel hooguit 54% van de goudreserve van 557,75 metrische ton in eigen land aan, want van 265,49 ton aan goud is bekend dat het ligt opgeslagen in de kluizen van de Bank of England en de BIS.

    Kelkar heeft hierover zijn ongenoegen geuit, door drie keer toe een bericht te sturen naar de RBI. Hij kreeg daarop geen antwoord en besloot daarom een petitie op te stellen. Deze petitie bevat drie eisen aan de RBI, namelijk [1] het terughalen van de goudreserve uit Londen, [2] de RBI in de toekomst geen goudvoorraad meer zal uitvoeren voor opslag in het buitenland en [3] het bekend maken van de personen die verantwoordelijk zijn geweest voor het overbrengen van bijna de helft van de Indiase goudreserve naar kluizen in Londen. Kelkar stelt zich de vraag wat er met het Indiase goud in Londen gebeurt als er een oorlog komt tussen India en Groot-Brittannië. ''Is het goud dan nog wel veilig?''. De RBI heeft verklaard dat het goud om veiligheidsredenen in Londen ligt opgeslagen, een verklaring die suggereert dat India zelf niet in staat is om haar goudreserve veilig op te slaan.

    Het is overigens niet de eerste keer dat er geluiden gaan om de nationale goudvoorraad terug te halen naar eigen land. Eerder liet Hugo Chavez van Venezuela het goud ophalen uit de kluizen in Londen. Vanuit Nederland en Duitsland waren er eerder dit jaar ook zorgen geuit over de veiligheid van het deel van de goudreserve die in New York opgeslagen ligt (1 / 2).

  • Spanje nationaliseert Bankia gedeeltelijk

    De nationalisatie is niet volledig, want de overheid zal een minderheidsbelang van 45% in Bankia nemen. De nationalisatie zal plaatsvinden door het omzetten van eerdere kapitaalinjecties naar aandelen, zo bericht het Spaanse dagblad ABC. In totaal staat er bij de Spaanse banken voor 323 miljard euro uit aan leningen voor vastgoed. De zeven grootste banken van Spanje hebben volgens Alberto Gallo van de Royal Bank of Scotland €68 miljard aan vers kapitaal nodig, zo bericht het BNR.

    De nationalisatie van Bankia is een gevoelige klap voor de Spaanse premier Mariano Rajoy, die eerder verklaard heeft dat er volgens hem geen eurocent aan belastinggeld naar de banken zou gaan. Mogelijk wist de premier meer, want maandag kwam hij al op deze verkiezingsbelofte terug door te stellen dat de banken wel hulp kunnen krijgen als de nood echt héél erg hoog is. Door de gedeeltelijke nationalisatie krijgt Bankia de tijd om te herstructureren. Volgens de centrale bank van Spanje is de totale blootstelling van Bankia aan de Spaanse vastgoedsector ongeveer €338, waarvan meer dan de helft (€176 miljard) als problematisch moet worden beschouwd.

    Spanje had ooit 45 kleinere spaarbanken, maar door fusies zijn er nu nog maar dertien grote banken overgebleven. Door banken samen te voegen konden schaalvoordelen uitgebuit worden, maar nu het economisch tegenzit en de vastgoedprijzen ingezakt zijn blijken ook grotere banken de verliezen niet altijd te kunnen dragen. Bankia leende eerder €4,5 miljard uit een speciaal herstructureringsfonds dat de staat oprichtte voor de bank (FROB). Deze leningen worden nu omgezet in aandelen. De bank zou volgens het NRC €31 miljard aan slechte leningen op de balans hebben staan, tegenover buffers van circa €8 miljard.

    Bankia wordt deels genationaliseerd door Spaanse overheid