Marketupdate

Categorie: Kredietcrisis

  • Euro begint 2015 op laagste niveau in 29 maanden

    De euro begint het jaar met de laagste wisselkoers tegenover de dollar in 29 maanden tijd, zo schrijft Reuters. De munt zakte naar een wisselkoers van $1,2050, nadat Draghi kenbaar had gemaakt dat nieuwe monetaire stimuleringsmaatregelen mogelijk zijn. De ECB hint al langer op nieuwe stimuleringsmaatregelen, omdat de inflatie in de Eurozone ver beneden de doelstelling van 2% per jaar ligt.

    “We bereiden ons technisch voor op een aanpassing van de snelheid, de omvang en de samenstelling van onze maatregelen voor begin 2015, mocht dat nodig zijn”, zo verklaarde de ECB-president. Binnen de centrale bank is er unaniem steun voor dit beleid, zo benadrukte hij.

    Op 22 januari houdt de ECB een bijeenkomst, waarin het opkopen van staatsobligaties waarschijnlijk opnieuw besproken zal worden. Met deze stap treedt de ECB in de voetsporen van de Federal Reserve, de Bank of England en de Bank of Japan, die deze vorm van monetaire stimulering eerder al toepasten om de rust op de financiële markten terug te brengen.

    wisselkoers-euro

    De euro zakt naar laagste niveau in 29 maanden

    'Prijsstabiliteit in gevaar'

    Volgens Draghi is de kans dat de ECB haar mandaat van prijsstabiliteit niet kan verdedigen op dit moment groter dan zes maanden geleden. De inflatie blijft hardnekkig dalen en de verwachting is dat de lage olieprijs het algemene prijspeil de komende maanden verder onder druk zal zetten. De ECB-president benadrukte in een interview met het Duitse Handelsblatt dat Europese regeringen de noodzakelijke hervormingen moeten doorvoeren, de lastendruk voor burgers en bedrijven moeten verlagen en de administratieve rompslomp moeten terugdringen, zodat het herstel van de Eurozone wordt bespoedigd. Een herstel dat volgens Draghi nog steeds 'fragiel en ongelijkmatig' van karakter is. De ECB is naarstig op zoek naar een manier om de inflatie aan te jagen, zonder dat ze buiten de lijnen van haar mandaat treedt. Officieel is directe financiering van overheden in de Eurozone streng verboden, maar het met opkopen van staatsobligaties draagt de centrale bank wel indirect bij aan een verlichting van de schuldenlast. Al is het alleen maar om het drukkend effect op de rente. De lage inflatie is volgens Draghi een probleem, omdat consumenten bestedingen uitstellen en bedrijven als gevolg daarvan minder investeren. Het aanwakkeren van de inflatie kan daarom meer economische groei teweeg brengen.Centrale banken in de Westerse wereld zoeken naar nieuwe maatregelen om de economie op gang te brengen, maar zien hun invloed steeds verder afnemen. De rente, traditioneel het meest krachtige instrument dat centrale bankiers hebben om de besparingen en investeringen in de economie (en daarmee de economische groei) te reguleren werkt niet meer. De rente is al teruggebracht tot nul, maar dat haalt consumenten en bedrijven nauwelijks over de streep om meer te lenen. Ook de lange rente kruipt richting de nul procent, omdat besparingen schuilen in de vermeende veiligheid van staatsobligaties. Door de overweldigende vraag naar het liquide schuldpapier zakt de rente op 10-jaars leningen van zowel de sterke als de zwakke eurolanden naar een dieptepunt. Het is nog maar de vraag wat het opkopen van staatsobligaties oplevert. De rente is al extreem laag en dat levert nauwelijks economische groei op. Misschien dat een meer directe vorm van stimulering de ECB kan helpen haar doel te bereiken.

    draghi-ecb

    Hoe kan Draghi de Eurozone uit het deflatiemoeras sleuren?

  • Ook in 2015 blijft de Fed de muziek bepalen

    federal-reserve-buildingOngeveer heel de wereld gaat ervan uit dat de Federal Reserve in 2015 een begin maakt met het verhogen van de rente. Dat wil echter niet zeggen, dat zulks ook inderdaad komend jaar gaat gebeuren. Het wil evenmin iets zeggen over het tempo waarmee het gebeurt. Als we echter de recente geschiedenis als leidraad mogen nemen, dan is het maar te hopen dat de geschiedenis lessen leert en dat de Fed die ter harte neemt.

    In de jaren 2004 – 2006 duwde de Fed de rente omlaag naar een niveau van 1%. Het was het antwoord van de centrale bank op het leeglopen van de internetbubbel in de jaren na 2000. Dat beleid legde de basis voor de beruchte excessen in de financiële wereld en ook in de reële economie. Vervolgens nam de bank meer dan 24 maanden de tijd om de rente in een reeks van 17 kleine stapjes te verhogen naar 5,25%. Al die tijd werd de bubbel op de huizen- en kredietmarkt verder opgeblazen en staken consumenten zich dieper in de schulden en spaarden ze niet. De resultaten van dit beleid heeft schokgolven teweeggebracht die in heel de wereld ellende heeft gebracht.

    Heeft de Federal Reserve gefaald?

    De Fed en in het bijzonder Alan Greenspan en Ben Bernanke hebben nooit schuld bekend. Het monetaire beleid deugde. Het was het toezicht dat faalde. Dat moet daarom versterkt worden en banken moeten meer eigen vermogen op de balans hebben en minder schuld. Dat zijn op zich verstandige maatregelen, maar dat neemt allemaal niet weg dat het zeer accomoderende beleid van de Fed de weg plaveide voor een totaal verkeerd schatten van risico’s met alle gevolgen van dien. In retrospect mag je stellen, dat het beleid van 2004 – 2006 rampzalig heeft uitgepakt. De bange vraag moet zijn of het dit keer anders en beter zal gaan? Gerede twijfel is hier op zijn plaats. De Federal Open Market Committee (FOMC) hield in december heel veel slagen om de arm. Het FOMC huldigt de opvatting, dat er nog geen reden is om de huidige strategie los te laten en Janet Yellen denkt dat er nog wel enkele vergaderingen van de FOMC nodig zijn alvorens de definitieve beslissing genomen valt om de rente te gaan verhogen. De economie is nog kwetsbaar en ook het gevaar van deflatie is volgens Yellen nog niet geweken. Het kan dus opnieuw een tijdje duren voordat de renteverhoging enige vorm aanneemt en het monetaire beleid ‘genormaliseerd’ wordt.

    fed-employees

    Ondertussen heeft de Federal Reserve het stokje van de monetaire verruiming doorgegeven aan de Bank van Japan en gaat de ECB waarschijnlijk ook verruimen in de loop van 2015. De vloedgolf van liquiditeiten die naar de financiële markten stroomt, zal daarom in 2015 onverminderd aanhouden. Een groeiend koor aan verontrusten spreekt de vrees uit, dat dat niet langer zonder risico is. Ze spreken ook steeds vaker de vrees uit, dat de centrale banken niet langer in staat zijn effectieve controle uit te oefenen over de financiële sector en om deze weer op het goede spoor te zetten. De bankiers lijken vast geklonken aan de extreem lage rentes en aan de opgeblazen bankbalans. Dat was nuttig in tijden van nood, maar zeker in de VS is de noodsituatie al enige tijd geweken. Het effect van het huidig beleid is dat alleen de financiële markten profiteren, terwijl de reële economie zeker buiten de VS blijft sputteren en zuchten onder een gebrek aan koopkracht en de dreiging van deflatie.

    draghi-kuroda

    De grote uitdaging in 2015 voor de Federal Reserve, maar zeker ook voor ECB en Bank van Japan is, of ze in staat zijn de sirenen van de financiële markten te weerstaan. Die vragen alleen maar om meer zonder zich ook maar iets gelegen te laten liggen aan de noden en behoeftes van de reële economie. Is dat trouwens niet de kern van het bestaan van de centrale banken? Zorgen dat de markten hun plaats weten? Cor Wijtvliet, Bron: Stephen S. Roach, the Fed sets another trap. Project-syndicate, December 29 2014 Over Cor Wijtvliet: Als econoom studeerde Wijtvliet af op economische geschiedenis en kent hij als geen ander de valkuilen en mogelijkheden van crises. Wijtvliet werkte tot de vorige crisis van 2008 als onderzoeker, analist en vermogensstrateeg voor banken en instellingen zoals het Nederlands Instituut voor het Bank- en Effectenbedrijf (NIBE), Centraal Bureau voor de Statistiek, KBW-Wesselius, Friesland Bank Securities en Van Lanschot Bankiers. Die wereld laat hij in 2009 achter zich en vestigt zich succesvol als onafhankelijk analist. Hij schrijft in 2009 onthullende commentaren en vileine columns en wordt regelmatig gevraagd zijn doortastende kijk op geld- en beleggingszaken te geven in de Nederlandse media. Zo was Dr. Wijtvliets opinie onder andere te zien, te horen en te lezen in RTLZ, Business Nieuws Radio (BNR) en Het Financieele Dagblad (FD). Meer informatie:

  • Daling olieprijs bedreigt schalie revolutie VS

    Door de daling van de olieprijs kunnen tal van Amerikaanse energiebedrijven in de problemen komen, zo schrijft Bloomberg. Er is sinds begin 2010 voor $550 miljard aan nieuwe leningen verstrekt aan deze sector, geld dat gebruikt werd om een complete infrastructuur aan te leggen voor de winning van olie en gas uit schalie gesteente. Door de extreem lage rente van de Federal Reserve werd er volop geld geleend, omdat de olieprijs het destijds rendabel maakte om schaliegas en schalie-olie te produceren. Nu de olieprijs onder de $60 per vat is gezakt beginnen de kredietverstrekkers zich meer en meer zorgen te maken over deze leningen.

    Deutsche Bank schrijft dat sommige investeerders twijfels hebben over de kwaliteit van dit soort leningen. Doordat de centrale bank de rente jarenlang op vrijwel nul houdt is het voor beleggers steeds moeilijker geworden rendement te maken. Het gevolg daarvan is dat beleggers de laatste jaren meer risicovolle obligaties zijn gaan kopen om het gewenste rendement te halen. De schalie-industrie staat een ramp te wachten als de olieprijs onder de $60 per vat blijft, want dat gemiddeld de prijs waarop men break-even kan draaien. Door de daling van de olieprijs zijn kredietverstrekkers zeer terughoudend geworden met het geven van nieuwe kredieten. Voor sommige procenten is het zelfs niet meer mogelijk om kapitaal aan te trekken.

    Monetaire stimulering

    De monetaire stimulering door de Federal Reserve was één van de redenen waarom de Amerikaanse productie van olie en gas zo explosief kon stijgen, zo verklaarde econoom Chris Lafakis van Moody's Analytics tegenover Bloomberg. De energiesector is zeer kapitaalintensief en door het ruime monetaire beleid was het mogelijk honderden miljarden aan geleend geld te investeren in deze industrie. Critici hebben al langer gewaarschuwd voor de mogelijk negatieve effecten van een langdurig lage rente. Vooral vanuit de Oostenrijkse economische school wordt geredeneerd dat een kunstmatig lage rente op termijn zorgt voor bubbels in de economie. Aan het begin van deze eeuw zagen we de bubbelvorming in vastgoed, de zogeheten sub-prime crisis. Nu blijkt dat er ook in de schalie-industrie heel veel kredieten verleend zijn die bij een lage olieprijs mogelijk niet meer terugbetaald zullen worden. Deutsche Bank becijferde in een rapport dat op 8 december naar buiten werd gebracht dat ongeveer een derde deel van alle Amerikaanse energieproducenten met een B of CCC kredietstatus niet in staat zal zijn haar schulden af te lossen bij een olieprijs van minder dan $55 per vat. Op het moment van schrijven wordt er iets minder dan $56 betaald voor een vat WTI olie. "Als de olieprijs lang genoeg laag genoeg blijft is de kans groot dat de zwakste producenten cashflow problemen zullen krijgen", zo verklaarde kredietanalist Oleg Melentyev van Deutsche Bank tegenover Bloomberg.

    Shale-gas

    De schalie-revolutie drijft op $550 miljard aan goedkope kredieten

  • Weinig belangstelling voor tweede ronde TLTRO

    Banken zullen slechts voor €130 miljard aan leningen afsluiten in de tweede ronde van het TLTRO programma (Targeted Longer-Term Refinancing Operations), zo schrijft Reuters op basis van een rondvraag onder handelaren in de valutamarkt. Het totale bedrag ligt weliswaar hoger dan de €82,6 miljard die banken in september leenden bij de ECB, maar het is nog altijd minder dan de €150 miljard waar analisten en beleggers twee weken geleden op rekenden.

    De belangstelling voor dit nieuwe stimuleringsprogramma van de Europese centrale bank is op zijn best teleurstellend te noemen, zeker in vergelijking met het totaal van meer dan €1 biljoen dat banken eind 2011 en begin 2012 leenden onder het originele LTRO programma. De ECB wil het balanstotaal oprekken tot €3 biljoen, het niveau uit het voorjaar van 2012.

    ECB slaagt er met de huidige maatregelen niet in het balanstotaal te vergroten

  • “Overspoel Eurozone met geld”

    Om de economie aan te jagen zou de hele Eurozone overspoeld moeten worden met geld, geld dat direct in handen moet komen van huishoudens die de consumptie kunnen aanjagen. Dat schrijft Simon Jenkins in een ingezonden artikel voor de Guardian. Hij verbaast zich over het feit dat de monetaire autoriteiten in de Eurozone na jaren van lage inflatie en stagnerende economische activiteit niet meer daadkracht tonen. Hij ziet een steeds grotere macht van Duitsland, dat streeft naar begrotingsdiscipline en een zeer terughoudend monetair beleid.

    De werkloosheid in de Eurozone ligt op 10%, terwijl de werkloosheid onder jongeren twee keer zo hoog is. De economie van Griekenland is sinds het uitbreken van de crisis met een kwart gekrompen en de hele Eurozone stevent volgens veel economen af op een ‘verloren decennium’. Volgens Simon Jenkins is er sprake van een zogeheten ‘liquidity trap‘: Er is simpelweg te weinig geld in omloop en dat heeft een chronisch gebrek aan vraag tot gevolg. Huishoudens hebben simpelweg te weinig te besteden, met als gevolg dat prijzen onder druk blijven staan en de werkloosheid structureel hoog blijft.

    Monetaire stimulering

    In de Verenigde Staten werd al snel na de crisis een grootschalig stimuleringsprogramma uitgerold om de economie aan te jagen. De Federal Reserve kocht voor honderden miljarden aan langlopende leningen, terwijl de overheid jaren achtereen het begrotingstekort tot meer dan $1 biljoen liet oplopen. Slechte leningen werden onder het tapijt geveegd en door de monetaire en fiscale stimulering wist de VS de werkloosheid terug te brengen. In het Verenigd Koninkrijk werd de kredietverlening aan huishoudens versoepeld, waardoor de economie ook daar weer groei laat zien. Wat de Eurozone nodig heeft is directe stimulering van de economie, door simpelweg geld te geven aan huishoudens. Dit is volgens Jenkins het levensbloed waar de Europese economie zo dringend behoefte aan heeft. John Muellbauer, professor economie aan de universiteit van Oxford, pleit zelfs voor een 'QE voor de mensen'. Door geld rechtstreeks te distribueren onder de bevolking kan de economische activiteit weer opleven.

    euro-bills2

    "De Eurozone moet overladen worden met geld"

  • Robin Fransman: Geld is schuld

    Financieel commentator Robin Fransman legt uit dat geld alleen maar waarde heeft zo lang de ander het accepteert en dat de werkelijke waarde zit in de tastbare bezittingen. Spaarders moeten zich ervan bewust zijn dat een euro niets meer of minder is dan een claim, waarvan de waarde over een langere periode erg onzeker kan zijn. Hij doelt hierbij impliciet op ons pensioenvermogen, dat ook voor een aanzienlijk deel uit schuldpapieren bestaat. Het bedrag kan wel gegarandeerd worden, maar wat is over twintig jaar de koopkracht van dat geld?

    Fransman legt uit dat het concept van geld als schuld niet slecht is, maar dat er een belangrijk onderscheid gemaakt moet worden tussen productieve en onproductieve schulden. Tot die eerste groep behoren investeringen die zorgen voor meer economische activiteit en meer welvaart. Schulden die voor dit doel gebruikt worden dragen bij aan de economie en aan de betaalbaarheid van de schuldenlast. Het gaat pas mis als er teveel onproductieve kredieten verstrekt worden, die activaprijzen zoals vastgoed en aandelen opdrijven zonder dat de spreekwoordelijke taart groter wordt.

    Onlangs publiceerde Fransman een nieuw boek over het fenomeen van sparen in schulden, getiteld ‘Sparen is geen deugd‘.

  • “BRICS als alternatief voor falende dollarsysteem”

    De BRICS bank is een belangrijke stap richting de-dollarisatie en de transitie naar een nieuwe monetair systeem. Deze moet het door het Westen gedomineerde ‘casino geldsysteem’ vervangen dat heeft bijgedragen aan wereldoorlogen en ‘economisch terrorisme’. Dit zei Peter Koenig, voormalig econoom van de Wereldbank, onlangs in een interview dat gepubliceerd werd op Globalresearch.

    “Een BRICS systeem biedt een gezond alternatief voor het zwaar in de schulden gestoken en niet meer functionerende dollarsysteem, waar geld naar behoefte bijgedrukt kan worden”, zo analyseert Koenig. In het interview pleit hij voor de oprichting van een nieuwe valuta voor de BRICS-landen, die hij de Bricso noemt.

    “Het is de hoogste tijd dat de munt die staat voor wereldwijde diefstal, misbruik en exploitatie – de Amerikaanse dollar – en die als instrument gebruikt wordt voor eindeloze oorlogsvoering en economisch terrorisme, vervangen wordt door een valuta met een vreedzaam fundament dat de nationale soevereiniteit van landen respecteert”, aldus de voormalig Wereldbank econoom. Hij voegde eraan toe dat de zes grootste Amerikaanse banken op dit moment meer dan 60% van alle bankactiva bezitten.

    De-dollarisatie

    Een nieuw monetair systeem moet volgens Koenig het bestaande Fed-BIS-Wall Street complex (Koenig spreekt van een 'dollar denominated predatory casino scheme') vervangen, het systeem dat de afgelopen honderd jaar in grote mate heeft bijgedragen, en geprofiteerd heeft van, twee Wereldoorlogen en dat onze planeet in sociaal en milieutechnisch opzicht heeft verarmd. "Dit systeem staat aan de vooravond van een grotere ramp dan de Depressie van de jaren dertig", zo voegde hij eraan toe. De BRICS-landen, die de laatste jaren actief bezig zijn met een proces van de-dollarisatie, kunnen volgens Koenig een levensvatbaar alternatief worden voor het Westerse economische systeem, zo stelt Koenig. Volgens hem is dit proces nu al gaande, de toenemende samenwerking tussen Rusland en China is daar volgens hem een goed voorbeeld van. Deze twee landen zijn in juni al begonnen met yuan-roebel swaps om zich te bevrijden van de traditionele handelsmunt, de Amerikaanse dollar. Tien jaar geleden werd 90% van alle wereldwijde reserves nog uitgedrukt in dollars, vandaag de dag is dat nog maar 60%, zo merkte Koenig op. Het marktaandeel van de dollar slinkt al jaren en opkomende markten proberen met valutaswaps steeds meer onderlinge handel in hun eigen valuta af te wikkelen.

    Monopolie van de dollar onder druk

    Volgens de voormalig Wereldbank econoom is Washington bang om de monopoliepositie van haar dollar op het wereldwijde toneel te verliezen. Daarom probeert de VS de situatie in de BRICS-landen te destabiliseren. Bijvoorbeeld door de regering van Brazilië te beschuldigen van corruptie en door de Russische roebel met sancties en manipulatie onderuit te halen. "Vandaag de dag wordt de meeste handel nog afgerekend in dollars, via Amerikaanse banken en het clearing systeem van de BIS. Onder dit stelsel van de Federal Reserve, de BIS en Wall Street worden goud en andere valuta onderworpen aan wisselkoers en rentemanipulaties", aldus Koenig. Het potentieel van de BRICS-landen is zeer groot, want de vijf leden vertegenwoordigen bijna 30% van het wereldwijde bbp en zelfs 45% van de wereldwijde bevolking. Ter vergelijking, de Verenigde Staten vertegenwoordigt met ruim 320 miljoen inwoners slechts 5% van de wereldbevolking. Bron: Russia Today

    brics-summit

    BRICS moeten einde maken aan niet functionerend dollarsysteem

  • Robin Fransman: “We moeten stoppen met sparen”

    Volgens financieel commentator Robin Fransman sparen we teveel. Om wat specifieker te zijn: We sparen teveel in schulden, door geld vast te zetten in deposito’s en door obligaties te kopen. Volgens Fransman zorgt dit voor een vicieuze cirkel van onderbesteding en lagere economische groei. Hij bepleit in zijn nieuwe boek ‘Sparen is geen deugd‘ dat we meer moeten consumeren en dat we onze besparingen beter kunnen aanwenden voor tastbare zaken, zoals een versnelde aflossing van de eigen woning. Dat is volgens Fransman veel effectiever en duurzamer dan dat we al ons vermogen in pensioenfondsen stoppen die in schuldpapier beleggen. Ook investeringen in duurzame energie zijn volgens Fransman een stap in de goede richting. RTL-Z interviewde Fransman, bekijk de video hier of klik op onderstaande afbeelding.

    Sparen in ‘hard assets’ is de toekomst. Daar zouden wij ook goud kopen onder kunnen scharen…

    robin-fransman

    Volgens Robin Fransman is sparen in schulden het probleem

     

  • Rente op staatsschuld België duikt onder de 1%

    Institutionele beleggers weten niet meer waar ze met hun geld naar toe moeten en kopen alle obligaties die los en vast zitten. Zelfs om Belgisch schuldpapier zitten beleggers te springen, want de rente op deze leningen met een looptijd van tien jaar zakte onlangs naar minder dan 1%. Het verschil tussen de Belgische 10-jaars staatsobligaties en de meest veilig geachte Duitse ‘Bunds‘ met dezelfde looptijd is vandaag de dag nog maar 25 basispunten. De druk op de obligatiemarkt is de laatste twee jaar razendsnel toegenomen, want eind 2011 piekte de Belgische 10-jaars rente op 5,86% en was het verschil met het Duitse schuldpapier nog 366 basispunten.

    Vanwege een tekort aan schuldpapier om in te beleggen accepteren institutionele beleggers een steeds lagere rentevergoeding op schuldpapier van de minder sterke economieën van de Eurozone. Eerder deze week schreven we al over de Spaanse rente die onder de 2% zakte, lager dan de rente die de Amerikanen betalen over ene obligatie met een looptijd van tien jaar.

    belgie-rente-1procent

    Beleggers drukken rente op Belgisch schuldpapier naar 1% (grafiek via twitter)

  • Amerikaanse schuldeconomie draait weer

    De totale schulden van Amerikaanse huishoudens zijn in het derde kwartaal van dit jaar opnieuw gestegen, zo schrijft de Federal Reserve in haar nieuwste rapport over de vermogensposities van huishoudens in de VS. In het derde kwartaal kwam er $78 miljard aan schuld bij, waarmee het totaal stijgt naar $11,71 biljoen. Dat betekent dat we minder dan $1 biljoen verwijderd zijn van het record dat in het derde kwartaal van 2008 bereikt werd. Vooral autoleningen, creditcards en studentenleningen leverden dit jaar een grote bijdrage aan de toegenomen schuldpositie van Amerikaanse huishoudens, maar ook hypotheken waren in trek. Volgens Wilbert van der Klaauw, econoom bij de New York Fed, lijkt het erop dat de periode van schuldaflossing voorbij is en dat huishoudens weer meer durven te lenen.

    In het derde kwartaal steeg de totale hypotheekschuld in de VS met $35 miljard, de hoeveelheid studentenleningen met $8 miljard en het bedrag aan autoleningen met $29 miljard. Tegelijkertijd nam het aantal wanbetalingen heel iets toe, van 6,2% in het tweede naar 6,3% in het derde kwartaal. De volgende grafiek laat zien hoe de totale schuld van Amerikaanse huishoudens gegroeid is over de afgelopen tien jaar.

    total-debt-households-us

    Amerikaanse huishoudens nemen weer meer schulden op zich (Via Businessinsider)

  • ECB kan goud kopen om economie te stimuleren

    De ECB kan staatsobligaties, goud, aandelen en exchange-traded funds (ETF’s) kopen om de inflatie aan te wakkeren en de economie te stimuleren. Dat zei ECB-directielid Yves Mersch tijdens een toespraak die hij hield voor de 17e Euro Finance Week. Door meer soorten financiële activa op te kopen kan de centrale bank de economie stimuleren, bijvoorbeeld in de vorm van een lagere rente op de kapitaalmarkt of een hogere waardering van activaprijzen. Volgen we het traject dat de ECB de afgelopen jaren heeft afgelegd, dan zien we overduidelijk een opschuiving van een voorzichtig en terughoudend monetair beleid (Bundesbank) naar een beleid dat erg veel weg heeft van de monetaire stimulering van de Bank of Japan en de Federal Reserve.

    Bijzonder is het voorstel tot goud kopen, een optie die nooit aan de orde is geweest bij collega’s als de Federal Reserve, de Bank of England en de Bank of Japan. Door goud te kopen met nieuwe euro’s daalt de wisselkoers van de munt en wordt het voor Europese bedrijven makkelijker hun product te verkopen in het buitenland. Dat kan een impuls geven aan de economie.

    De volledige versie van dit artikel verscheen eerder op een partner blog.

    Euro_Gold_Bar

    ECB kan goud kopen om de economie te stimuleren