Economisch Nieuws
De relatief vreedzame protestbeweging Occupy Wall Street heeft inmiddels wereldwijd voet aan de grond gekregen. Het initiatief, dat zich in enkele weken verspreidde van New York naar heel Amerika, ktijgt nu ook aanhang in de rest van de wereld. Ook in diverse Europese en Aziatische steden worden soortgelijke 'Occupy' bewegingen opgezet, met als doel een vuist te maken tegen alles wat er mis is in het huidige financiële en economische systeem. De beweging is gebaseerd op een gevoel van onvrede onder de bevolking, dat veel verschillende redenen weet te vinden om de straat op te gaan. Vooral de hoge werkloosheid onder jongeren vormt een probleem in landen als Spanje, Griekenland en Italië.
Veel demonstranten weten heel goed dat er iets niet klopt in ons huidige financiële systeem, maar ze weten niet allemaal de vinger op de gevoelige plek te leggen. Sommige demonstranten in de 'Occupy' beweging vinden dat de overheid moet ingrijpen om alle misstanden op te lossen, terwijl anderen juist weer de oorzaak leggen bij falend beleid van de overheid. Ook zijn er veel demonstranten die hun woede richten op het financiele systeem, dat banken moet ondersteunen met publiek geld. Al met al een zeer interessante ontwikkeling, maar wel één die snel uit de hand kan lopen. In Rome werd eerder deze week de ingang van een bankgebouw bezet door een groepje studenten, maar dit weekend zagen we de relatief vreedzame demonstratie opeens omslaan in rellen. Spandoeken en leuzen maakten plaats voor stenen en brandbommen toen de politie verscheen om de demonstratie uit elkaar te drijven.
Onderstaande beelden laten een beeld zien dat we vooral kennen van Griekenland. Van het vreedzaame protest is weinig meer over, nu de relschoppers de kans zien om – vrij anoniem – tegen de politie te knokken. De rellen in Rome brengen ons in elk geval niet dichter bij een oplossing, dus laten we hopen dat de situatie niet verderuit de hand loopt.
Fitch stelt dat de banken vanwege hun verdienmodel kwetsbaar zijn voor de verslechterende economische omstandigheden, met name in Europa. Daaaast worden zij geconfronteerd met moeilijkere omstandigheden vanwege een aaneenschakeling van nieuwe wet- en regelgeving. Fitch paste ook haar oordeel naar beneden bij voor nog eens zeven globale banken waaronder de Amerikaanse banken Goldman Sachs en Morgan Stanley. Tevens gaat Fitch de risico's bij Bank of America onderzoeken.
Standard & Poor's maakte bekend dat zij de lange termijn beoordeling naar beneden bijstelt van Spaanse staatsobligaties. De korte termijn status blijft gehandhaafd. S&P's motiveerde de afboeking met de algehele economische situatie in Spanje. Hoge werkloosheid, lagere bestedingen, een hoge private schuldenlast en een lagere vraag van handelspartners in de eurozone zorgen ervoor dat de economische groeiverwachtingen er niet goed uit zien. Bovendien zal volgens S&P's de Spaanse bankensector verder onder druk komen te staan.
De bankensector blijft het nieuws domineren en dat heeft alles te maken met de zwakke kapitaalsposities. De Europese Bankenautoriteit (EBA) is met voorstellen bezig om Europese banken te verplichten om een hoger percentage van 9% aan kekapitaal aan te houden (zie: Bloomberg/Businessweek). De bedragen die genoemd worden die Europese banken tekort komen schommelen rond de €200 miljard, maar of dat niet veel te laag wordt ingeschat is een tweede.
Het bedrag van zo'n slordige €200-€230 miljard lijkt vooamelijk te zijn gebaseerd op de Banken Stress Test Calculator van persbureau Reuters en is dus gebaseerd op een hogere kapitaalseis van 9% bij Europese banken. Echter, bij dit percentage wordt nog rekening gehouden met afschrijvingen op staatsobligaties van Griekenland, Portugal en Ierland. En mogelijk moet ook de conclusie getrokken worden dat Italië en Spanje voor afschrijvingen gaan zorgen. Met afschrijvingen in Griekenland valt dat bedrag hoger uit. In het geval dat volledig wordt afgeschreven op Griekse staatsobligaties komen banken €270 miljard tekort. De overige landen zijn hierbij buiten beschouwing gelaten.
Hoe banken aan een nieuw kekapitaal van 9% (of 10%) gaan komen is de vraag: halen zij kapitaal uit de markt of krimpen zij hun balans in? Het verschil tussen deze twee manieren van het verhogen van het kekapitaal is groot. Wanneer banken gedwongen worden om kapitaal op te halen en nieuwe aandelen plaatsen, dan kan dit nadelig zijn voor aandeelhouders en de aandelenkoers van banken. Kiezen banken er voor om hun balans te verkleinen dan betekent dat zij minder krediet uit zullen lenen. Een combinatie van deze twee manieren behoort vanzelfsprekend ook tot de mogelijkheden. Analist Robert Peston van de BBC schreef dat volgens Morgan Stanley het balanstotaal van Europese banken met zo'n €2.000 miljard zou kunnen krimpen. Dat zal volgens Peston vrijwel zeker tot een nieuwe kredietcrisis leiden. Wij waren er ons niet van bewust dat die opgehouden was.
Wall Street Joual Stole From Advertisers via Circulation Scam (Naked Capitalism)
Joe Biden: There Will Be A Huge Increase In Murders And Rapes If The Federal Govement Doesn't Spend More Money To Help The Economy (Economic Collapse Blog)
Biden's toespraak in Flint, Michigan:
FT interview: Jean-Claude Trichet (Financial Times)
The 18 Most Hated Companies In America (Business Insider)
Sulík dismissed as speaker of parliament, replaced by Hrušovský (The Slovak Spectator)
The Cost of Theoclassical Economics and Economists (William Black)
Occupiers on Bank Law: Fix It (Credit Slips)
Bailed-out banks issued riskier loans (University of Michigan)
Rothschild Banker Calls for End of Euro (The Daily Bell)
Tot slot een spoedcursus zelfredzaamheid voor het geval dat de SHTF (Shit Hits the Fan). Wat te doen als er geen geld voor handen is om de dagelijkse boodschappen te kunnen kopen. U ziet in het volgende filmpje hoe Argentijnen met een zogenaamd complementair geldsysteem hun lokale economie nieuw leven in bliezen en met ruilbeurzen mensen de mogelijkheden boden om zelfredzaam te worden: “Barter Markets- Self Help Solution To The Disaster thats coming”:
De Amerikaanse dollar heeft als wereldreservemunt inmiddels een lange geschiedenis. Al vanaf 1785 wordt de dollar al gebruikt als wettig betaalmiddel, dat in de vorm van muntgeld en briefgeld circuleert. Een lange tijd was de waarde van de dollar gekoppeld aan goud, maar sinds de oprichting van de Federal Reserve systeem in 1913 heeft de munt veel van haar glans verloren. Inmiddels worden dollars niet meer rechtstreeks gedekt door goud of zilver, maar uitsluitend door de belofte van de Amerikaanse overheid. Door de groeiende hoeveelheid geld in het systeem heeft elke dollar nog maar een paar procent van de originele waarde van de dollar uit 1913.
Zerohedge publiceerde een aantal interessante feitjes over de Amerikaanse dollar, die we graag met onze lezers willen delen:
Amerikaanse dollar
Waardeontwikkeling van de dollar sinds 1913
How Ron Paul Won the Debate — Again (New York Sun)
Hele debat:
EFSF – A very European monoline (FT Alphaville)
Benford's Law and the Decreasing Reliability of Accounting Data for US Firms (Jialan Wang)
Iran sees enemies behind forex, gold price hikes (Reuters)
Yuan bill passage strongly criticized (China Daily)
Up to 10,000 homeowners could enter 'mortgage to rent' scheme (Irish Times)
Dubai Gold Buyers Switching from Jewelry to Bullion (Wall Street Joual)
Roubini: There’s No Way to Avoid Global Recession (Money News)
The Top 100 Statistics About The Collapse Of The Economy That Every American Voter Should Know (The Economic Collapse Blog)
#100 A staggering 48.5% of all Americans live in a household that receives some form of govement benefits. Back in 1983, that number was below 30 percent.
#99 During the Obama administration, the U.S. govement has accumulated more debt than it did from the time that George Washington took office to the time that Bill Clinton took office.
#98 Since Barack Obama was swo in, the share of the national debt per household has increased by $35,835.
#97 The U.S. national debt has been increasing by an average of more than 4 billion dollars per day since the beginning of the Obama administration.
#96 It is being projected that the U.S. national debt will hit 344% of GDP by the year 2050 if we continue on our current course.
#95 The Congressional Budget Office is projecting that U.S. govement debt held by the public will reach a staggering 716 percent of GDP by the year 2080.
#94 In 2010, the U.S. govement paid $413 billion in interest on the national debt. That is projected to at least double over the next decade.
#93 According to one new survey, one out of every three Americans would not be able to make a mortgage or rent payment next month if they suddenly lost their current job.
#92 State and local govement debt has reached an all-time high of 22 percent of U.S. GDP.
#91 In 1980, govement transfer payments accounted for just 11.7% of all income. Today, govement transfer payments account for 18.4% of all income.
Lees verder: The Economic Collapse Blog
Dit is tekst stuk ADit is tussentekstDit is tekst stuk B
Bijzondere situatie
De situatie is echter zeer bijzonder te noemen. Oprichter van de 'opgestapte' coalitiepartij Vrijheid en Solidariteit (SaS) Richard Sulík ligt dwars. Nadat gisteren zijn partij niet voor het EFSF wilde stemmen – en daarmee het vertrouwen zou uit te spreken in het kabinet – stemden de fractie van SaS tegen. Sulík wordt nu opgeroepen om op te stappen als kamervoorzitter. Hij weigert evenals drie van zijn ministers, op te stappen omdat dit in demissionair opzicht niet uitmaakt. SaS heeft geen bezwaren tegen het regeringsbeleid en ziet ook geen aanleiding om voorstellen van het kabinet niet langer te steunen. Sulík bleef bij zijn bezwaren tegen het EFSF en vertelde dat de SaS een zuiver geweten belangrijker acht. De overige partijen willen echter elke samenwerking uit de weg gaan. Zij zijn nu zelfs van plan om over te gaan tot een ontslagprocedure voor Sulík als kamervoorzitter. Zij willen hem weg hebben en politiek isoleren.
Gisteren tegen, vandaag voor: Smer steunt EFSF & ESM
Morgen zal de regering het parlement een voorstel sturen voor een wetswijziging voor vervroegde verkiezingen. Zodra deze wet door het parlement is goedgekeurd en vervroegde verkiezingen zijn vastgesteld, kan wat betreft leider van de grootste oppositiepartij Smer, Robert Fico (foto): “de discussie over het EFSF beginnen en zal het EFSF zonder enige problemen geratificeerd worden”. Gisteren stemde hij nog tegen het EFSF om vervroegde verkiezingen af te dwingen. Nu zijn partij hierin is geslaagd, zal hij voor het EFSF stemmen. Ook zal Smer alle andere Europese initiatieven ondersteunen en instemmen met het Europese Stabiliteit Mechanisme (ESM) dat als permanent noodfonds de taken van het EFSF in 2013 zal oveemen.
Eerste Kamer
In Slowakije lijkt de goedkeuring een zelfde formaliteit te worden als in de Eerste Kamer gisteravond. De Eerste Kamerleden vonden dat zij wel heel weinig tijd hadden om de stukken te bestuderen, maar gingen in meerderheid akkoord. De NOS meldde dat de fracties van de VVD, CDA, PvdA, D66 en GroenLinks stemden in met de uitbreiding van het EFSF en de wijziging van de overheidsbegroting. Die wijziging leverde toch een aanzienlijke verhoging van de post “Inteationale financiële betrekkingen” op à €41.871.000.000.
Bron: Eerste Kamer (pdf)
En een uitvergroting:
Gerald Celente is de oprichter van het Trends Research Institute, een organisatie die elk kwartaal een rapport naar buiten brengt met analyses van de meest significante ontwikkelingen op economisch, sociaal en geopolitiek terrein. De trendwatcher voorzag onder meer de beurscrash in 1987, het knappen van de inteet- en de vastgoedbubbels en de economische depressie die ons nu boven het hoofd hangt. Tevens voorspelde Gerald Celente het begin van de bullmarkt in goud in 2001, toen een troy ounce goud nog voor minder dan $300 van eigenaar wisselde.
Volgens Gerald Celente laat de recente ontwikkeling van de goudprijs zien dat de markt gemanipuleerd wordt. Hoewel de goudprijs op sommige dagen een goede stijging laat zien zijn er tekenen van prijsonderdrukking zichtbaar. Op slecht economisch nieuws, dat normaal gesproken positief is voor goud, zien we de koers van het edelmetaal net zo hard of zelfs nog harder dalen dan de aandelenkoersen. Vaak genoeg wordt er in de kranten geschreven dat goud in een bubbel zit, waarmee de interesse voor goud onder de lezers wordt getemperd. Door negatief te berichten over goud ondersteunen de reguliere media het ongedekte geldsysteem, dat als veiliger alteatief wordt aangeprezen in onzekere tijden.
Voor het recente herstel op de aandelenmarkt heeft Celente ook een verklaring. De analisten bij de reguliere media lokken mensen naar de aandelenmarkt, door keer op keer te beweren dat er overal koopkansen liggen. Nooit wordt er gesproken over verkoopkansen, terwijl de vooruitzichten die wel zouden rechtvaardigen. De aandelenmarkt begint volgens Gerald Celente te lijken op een pyramidespel, waarin het rendement van aandeelhouders sterk afhangt van de instroom van nieuwe beleggers die nog meer geld voor hun aandelen willen geven.
Gerald Celente windt er geen doekjes om dat we af stevenen op een wereldwijde economische depressie, die zich over de hele wereld zal verspreiden en die niet alleen de financiële instellingen en aandelenmarkten zal raken. De economieën zijn immers zo sterk met elkaar verweven dat geen ontwikkeld land er uiteindelijk aan zal ontkomen. De mensen die het meeste te lijden hebben onder de crisis zullen steeds vaker de straat op gaan om te demonstreren tegen alles wat ze als oorzaak zien voor hun problematische situatie (zie ook de recente beweging van Occupy Wall Street). Onder deze groep zitten volgens Celente ook veel jongeren die een universitaire opleiding hebben genoten. Deze jongeren hebben vaak een zeer hoge studieschuld opgebouwd (gemiddeld $25.000, maar soms ook richting of boven de $100.000) en kunnen door de crisis geen passende baan vinden om deze schuld af te lossen en een financieel zelfstandig leven op te bouwen. Ze zijn in feite slaaf geworden van hun schulden.
Gerald Celente geeft ook af op de Amerikaanse overheid, die graag haar vinger wijst naar Europa en China. Volgens de Amerikaanse overheid doet Europa te weinig om de schuldencrisis op te lossen, terwijl Amerika vertrouwt op de geldpers en de lage rente van de Federal Reserve om de gaten in haar begroting te vullen. Het is hypocriet en laat zien dat Amerika niet veel heeft geleerd van de depressie uit de jaren dertig. Tevens bekritiseert Amerika de manier waarop Chinezen hun munt kunstmatig goedkoop houden, wat schadelijk zou zijn voor de Amerikaanse export. Het Senaat heeft zelfs voorstellen gedaan om nieuwe handelsbarrières en importheffingen op te leggen, een zorgelijke ontwikkeling die vaak volgt na een valuta oorlog.
Gerald Celente wijst erop dat Amerika net zo goed haar munt aan het verzwakken is, door via de kunstmatig lage rente van de Federal Reserve en door via QE1 en QE2 de inflatie aan te jagen. Gerald Celente ziet in de huidige economische crisis erg veel overeenkomsten met de gebeurtenissen van de depressie die volgde na de beurscrash van 1929.
Bron: KingWorldNews
Marc Faber constateert dat Westerse overheden niet in staat zijn om hun omvang te verkleinen en dat ze in de afgelopen jaren als een kankergezwel zijn gegroeid. Door beperkende regelgeving is het klimaat voor bedrijven in de VS steeds minder gunstig geworden, waardoor veel banen naar het buitenland zijn weggestroomd. In andere landen, zoals bijvoorbeeld China, is het volgens Marc Faber veel makkelijker om een bedrijf op te zetten. Niet alleen de lonen, maar ook de aanvullende kosten die gemaakt moeten worden om te voldoen aan alle regels, vallen daar lager uit. In de afgelopen 20 jaar zijn de netto investeringen in de VS afgenomen, nu zijn ze zelfs negatief. Als gevolg hiervan krimpt ook de totale hoeveelheid kapitaalgoederen, en daarmee ook de economie. Tegelijkertijd hanteren politici en centrale bankiers een Keynesiaans beleid, dat voorschrijft om extra geld uit te geven in tijden van crisis. En hoewel dit misschien werkt in een gesloten economie, blijkt het in de praktijk vooral tot een opstapeling van schulden te leiden. Volgens Marc Faber is het beleid van extra geld uitgeven in crisistijd verkeerd, de Amerikanen moeten nu juist op elk niveau meer sparen.
De Westerse overheden denken dat ze met stimuleringsmaatregelen de economie op gang kunnen helpen, maar in de praktijk creëren ze een situatie waarin de economie eigenlijk niet meer vooruit komt. Gebukt onder de lasten van een grote staatsschuld kunnen Westerse landen, maar bijvoorbeeld ook Japan, nauwelijks nog groeien. Als gevolg van de langdurige stagnatie zullen steeds meer mensen de schuld gaan leggen bij minderheden. Een zeer recent voorbeeld zijn de demonstraties tegen Wall Street, een onderdeel van de economie dat weet te profiteren van het huidige systeem. Maar Wall Street heeft dit systeem niet zelf geschapen, daarvoor moet de beschuldigende vinger naar de lobbyisten en de regering in Washington gewezen worden. Volgens Marc Faber moeten de demonstranten dus hun focus verleggen van Wall Street naar Washington, waarbij ze ook hun pijlen op de Federal Reserve moeten richten.
De overheden in Westerse landen proberen zichzelf te beschermen, door begripvol te reageren op de protesten en door zich met nieuwe wetgeving en initiatieven te presenteren als de redder in nood. Het feit dat Obama begrip toont voor de 'Occupy Wall Street' beweging dient dan ook geen ander doel dan het winnen van een paar extra stemmen voor zijn herverkiezing, aldus Marc Faber.
Ook de recente volatiliteit op de aandelenmarkten komt ter sprake. Volgens Marc Faber is dit het gevolg van alle bubbels die we hebben gehad, achtereenvolgens in technologie-aandelen, vastgoed en grondstoffen. Vaak zie je na de correctie een sterkere volatiliteit in de markten, die wel 10 tot 15 jaar kan duren. Daaa zet de markt weer een opwaartse trend in. Voorafgaand aan de correctie die we in de afgelopen zomer op de aandelenmarkt zagen maakte Marc Faber al kenbaar negatief te zijn en dat hij als belegger short zou zijn gegaan op aandelen.
Marc Faber is op de korte termijn positief over de dollar, omdat hij op wereldwijde schaal een liquiditeitscrisis verwacht. Ondanks het overvloedige aanbod van liquiditeit door centrale banken zal krediet krap blijven, wat drukkend werkt op de waarde van financiële activa en ondersteunend op de waarde van de dollar. Marc Faber verwijst naar de beurscrash van eind 2008, toen iedereen de veiligheid en liquiditeit zocht van de Amerikaanse dollar. Door de grote vraag raakte de dollar overgewaardeerd ten opzichte van andere valuta en ten opzichte van aandelen, grondstoffen en andere beleggingen.
Concluderend stelt Marc Faber dat de huidige crisis niet alleen binnen Wall Street op te lossen is, maar dat de uit de kluiten gewassen overheden een gezonde economische groei in de weg staan. Volgens Marc Faber heeft Amerika een man nodig als Lee Kuan Yew, een oud-president van Singapore die de economie van het land vooruit heeft geholpen door socialistische gedachtes uit te bannen en een ondeemersklimaat te scheppen volgens de regels van een vrije markteconomie. Hij beperkte de overheid tot haar ketaken, maar gebruikte dictatoriale machten om de socialistische en communistische geluiden de kop in te drukken. Naast een sterke leider heeft de Westerse wereld ook een opschoning van het financiële systeem nodig. Daarom sluit Marc Faber een toekomstige hyperinflatie, deflatie of een default van verschillende overheden niet uit.