Als het weer eens over Griekenland, Portugal of Ierland gaat dan kunnen we niet nalaten te melden dat er ook landen zijn die onder de radar blijven. Het gaat dan met name om Spanje, België en Italië die alle drie vergelijkbare problemen hebben waarbij de hoogte van de staatsschuld in relatie tot het BBP vooral voor Italië en België zwaar wegen. In een MARKTgewogen Euro staatsleningen portefeuille zijn Italiaanse staatsleningen goed voor 23% (bijlage 1) en als we het BBP wegen dan daalt dit percentage naar 17% (bijlage 2). Op zich zegt dit al heel wat natuurlijk want doet vermoeden dat Italië een te ruim jasje aan heeft getrokken met haar leengedrag gezien de economische activiteiten.
Onderstaand een stukje uit de Times of Malta van 14 oktober:
Italy’s public debt, already one of the highest in the world, hit another record in August after reaching €1.843 trillion, figures from the Bank of Italy showed yesterday.
The public debt was at €1.840 trillion in July. The August level was 4.69 per cent higher on a 12-month comparison.
Italy’s public debt reached 115.8 per cent of gross domestic product (GDP) in 2009 and the govement has forecast it will rise to 118.5 per cent this year.
The debt is also forecast to reach a peak of 119.2 per cent of GDP in 2011 before falling back to 117.5 per cent in 2012 and 115.2 per cent in 2013.
Nu is naar schatting 25% van de economische activiteiten “ondergronds” dus als we dat meetellen zouden de verhoudingen een stuk beter uitkomen maar aan de andere kant hebben we o.a. ook leningen aan Italië gezien die toekomstige premiestromen uit hoofde van sociale zekerheid als onderpand hadden en die niet als staatsschuld werden gerekend. Italië is zeker niet het enige land in de aanloop naar de chartale samensmelting en ook daaa wel erg crea met cijfers geweest. We hebben geen zicht op “off balance” items dus zullen we het met de gepubliceerde cijfers moeten doen. Onder aanvoering van Duitsland dat niet iedere keer het prutswerk van “perifere” landen wil laten neerslaan op haar belastingbetalers. Met steun van de ECB wordt druk uitgeoefend om landen te dwingen de staatsschuld te reduceren tot 60% van het BBP. Loffelijk, maar in de meeste gevallen onuitvoerbaar. Dit jaar bezuinigt Italië ca 25Mrd en de straten stromen nu al vol met betogers. Italië moet bij de huidige rentestand/kredietpremie (Bijlage CDS premie) eigenlijk ca 40Mrd per jaar bezuinigen voor de komende 20 jaar……. danwel economisch groeien of een combinatie van beiden om aan de 60% norm te voldoen. Nu heeft Italië een paar hele goede industrieën en hele mooie spullen maar 60% van de handel is met de Eurozone waar de groei van de economie niet van dien aard is dat men kan verwachten dat Italië daar flink van kan meeprofiteren maar misschien ziet u dat heel anders. Anecdotical evidence van (een deel van) de problemen: Italië importeert meer schoenen dan het exporteert. Het is maar een tangramstukje, u mag het gebruiken voor uw eigen plaatje. Daaaast is de vergrijzing ook in Italië eem groot probleem, temeer omdat men pas in 1993 is begonnen met een systeem van collectieve pensioenen als één van de drie pijlers onder het systeem.
Het is bijna 2011. Volgens een artikel in de Business Insider (link onderaan dit bercht) vervalt volgend jaar 251 Mrd van de Italiaanse schuld. Dat is 20Mrd per maand en zelfs 25Mrd als we rekening houden met de vakantieperiodes en de feestdagen. Het hoeft natuurlijk niet verkeerd te gaan, maar de draaideur is klein en het warenhuis is vol.