Marketupdate

Tag: 2019

  • Centrale banken kopen meeste goud sinds crisis

    Centrale banken kopen meeste goud sinds crisis

    Vorig jaar kochten centrale banken een recordhoeveelheid goud en het lijkt erop dat dit jaar opnieuw gaan doen. Volgens de World Gold Council kochten centrale banken in de eerste twee maanden van dit jaar bijna 90 ton goud. Ter vergelijking, dat was het grootste volume sinds 2008 en ook flink meer dan de 56 ton in eerste twee maanden van 2018. Dit laat zien dat verschillende centrale banken in een hoog tempo bescherming zoeken in edelmetalen.

    Centrale banken hebben verschillende redenen om meer goud te kopen. Door de lage correlatie met andere beleggingen is het edelmetaal een nuttig instrument om risico te spreiden. Maar veel belangrijker is dat het edelmetaal geen tegenpartij risico kent, op voorwaarde dat het in eigen land wordt opgeslagen. De waarde van goud is niet afhankelijk van één tegenpartij, in tegenstelling tot valutareserves in de vorm van staatsobligaties.

    Centrale banken kopen ook dit jaar weer substantieel goud bij (Bron: World Gold Council)

    Goud als strategische reserve

    Door de toenemende onzekerheid over de economie en het monetaire beleid van de belangrijkste centrale banken wint het edelmetaal aan populariteit. Landen als Rusland en China breiden hun reserves al jaren uit, maar sinds kort zijn ook andere landen actief geworden op de goudmarkt. Zo hebben ook Polen, Hongarije, Turkije en India vorig jaar edelmetaal gekocht.

    Tegelijkertijd zien we dat meer landen controle willen hebben over hun eigen goudvoorraad. Hongarije haalde vorig jaar haar goudvoorraad terug uit Londen en ook Roemenië overweegt een groot deel van haar goudreserve te repatriëren. Het is tekenend voor een afnemend vertrouwen in het monetaire systeem. De World Gold Council schreef daar eind vorig jaar in haar kwartaalrapport het volgende over:

    “De toegenomen geopolitieke en economische onzekerheid gedurende het jaar dreef de centrale banken er in toenemende mate toe hun reserves te diversifiëren en hun aandacht te heroriënteren op hun belangrijkste doelstelling van het beleggen in veilige en liquide activa. Ondanks het feit dat er een decennium voorbij is gegaan sinds de wereldwijde financiële crisis lijken tijden niet minder onzeker. Centrale banken reageerden op toenemende macro-economische en geopolitieke druk door hun goudreserves te versterken.

    Deze acties komen overeen met een recent onderzoek in opdracht van de World Gold Council. Zo beschouwt 76% van de centrale banken de rol van goud als een veilige haven als zeer relevant, terwijl 59% haar effectiviteit als diversificatie binnen de portefeuille noemde. En bijna een vijfde van de centrale banken sprak het voornemen uit om de goudaankopen in de komende 12 maanden te verhogen.”

    Lees ook: Goudaankopen centrale banken naar hoogste niveau sinds 1967

    Deze bijdrage is afkomstig van Goudstandaard




  • Rusland blijft goud kopen: 31 ton in februari

    Rusland blijft in een hoog tempo goud kopen. Nieuwe cijfers laten zien dat de centrale bank in februari een miljoen troy ounce aan haar reserves heeft toegevoegd, omgerekend iets meer dan 31 ton. Met deze aankoop stijgt de totale omvang van de goudreserve naar een record van 2.149,3 ton.

    Het edelmetaal vertegenwoordigt een marktwaarde van ongeveer $90 miljard en is daarmee goed voor ongeveer 19% van de totale reserves van de centrale bank. Het land begon in 2006 structureel goud te kopen als vorm van diversificatie. Sindsdien zijn de jaarlijkse goudaankopen alleen maar toegenomen, tot een record van 272 ton in 2018.

    Goud als veilige haven

    Aan het begin van deze eeuw krabbelde Rusland op uit een diepe economische crisis. Ook stegen de inkomsten uit de export van olie en gas, waardoor het land meer reserves kon opbouwen. Tot aan de financiële crisis van 2008 bestonden die reserves overwegend uit vreemde valuta (staatsobligaties), maar sinds de crisis is het edelmetaal een steeds grotere rol gaat spelen.

    Fysiek goud kent in tegenstelling tot staatsobligaties geen tegenpartij risico, waardoor het gezien wordt als een veilige haven. Dat risico gaat steeds zwaarder wegen in een tijd van meer economische en geopolitieke onzekerheid. De dreiging van economische sancties kan voor Rusland een reden zijn om een grotere goudvoorraad aan te leggen.

    Rusland is overigens niet het enige land dat goud inslaat. De goudaankopen van centrale banken bereikten vorig jaar namelijk het hoogste niveau sinds 1967. Ook halen meer landen edelmetaal weg uit het buitenland, zoals Hongarije en Venezuela.

    Centrale bank breidt reserves verder uit

    Totale goudvoorraad Rusland stijgt naar 2.149,3 ton

    Goudvoorraad vertegenwoordigt inmiddels 19% van totale reserves

    Goudaankopen van Rusland zijn na 2014 sterk toegenomen

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • ‘Goud zal uitblinken in 2019’

    De goudprijs steeg van $1.250 per troy ounce medio december 2018 tot bijna $1.350 per troy ounce halverwege februari 2019. Hoewel de goudprijs de afgelopen weken licht is gedaald tot $1.300 per troy ounce, lijkt het er volgens Nitesh Shah, grondstoffenhandelaar bij WisdomTree, op dat het negatieve sentiment waarmee goud in het laatste kwartaal van 2018 werd geconfronteerd, is afgenomen. Hij verwacht dat de goudprijs tegen het einde van dit jaar rond de $1.410 per troy ounce zal staan.

    Posities in goudfutures – een maatstaf voor het sentiment ten opzichte van het goud – is hersteld van een netto-negatieve positie in oktober 2018 tot bijna 100.000 contracten netto long posities. Dat ligt ongeveer op het langetermijngemiddelde. De katalysator achter het herstel was de herinnering dat er zowel financiële als geopolitieke risico’s aanwezig zijn. Eind 2018 en begin 2019 stagneerden de aandelenmarkten en andere cyclische activa. Dat was een steun in de rug voor goud, dat van oudsher wordt gezien als een defensief en veilig toevluchtsoord.

    Toen de leden van de Open Market Committee van de Federal Reserve in december 2018 bijeenkwamen, verwachtten ze dat de rentevoeten in 2019 minstens tweemaal zouden stijgen. Gezien hun recente dovish commentaar en zwakkere economische data, lijkt het erop dat hun plannen in de ijskast zijn gezet. Dat heeft de opwaartse druk op de Amerikaanse dollar- en staatsobligatierendementen enigszins weggenomen. Dat is uiteindelijk ook positief voor goud.

    Zwakte goud is tijdelijk

    Een opleving van de cyclische activa heeft de afgelopen weken het positieve sentiment bij goud weggehaald. Shah is echter van mening dat de zwakte waarschijnlijk van tijdelijke aard is. De markt is er het afgelopen jaar vaak genoeg aan herinnerd dat de volatiliteit op de financiële markten snel kan terugkeren. De financiële stabiliteitsverslagen van alle grote centrale banken vestigen de aandacht op de talrijke risico’s waarmee de markten worden geconfronteerd. Elke uitwerking van een risico kan een opwaarts potentieel voor goud opleveren.

    Op het moment van schrijven lijkt het erop dat een periode van langdurige onzekerheid rond Brexit voor de deur staat, ook al was de exit van het Verenigd Koninkrijk gepland voor het einde van de maand. Er is geen specifieke deadline voor de handelsbesprekingen tussen de VS en China. Hoewel Shah ervan uitgaat dat er in april een overeenkomst wordt gesloten, is het zinvol om toch ook rekening te houden met een ongunstig scenario. Ook als er wordt uitgegaan van een verder herstel van cyclische activa.

    ‘Goudprijs stijgt dit jaar naar $1.410’

    Shah denkt dat de goudprijs nog steeds ondergewaardeerd is en verwacht dat het edelmetaal tegen het einde van het jaar rond de $1.410 per troy ounce zal opleven. Aangezien de Fed aan het einde van zijn renteverkrappingscyclus is gekomen, kunnen de rendementen van de Amerikaanse dollar en de schatkist een hoogtepunt hebben bereikt.

    Als de posities in goudfutures rond het huidige niveau blijven, geven de modellen van WisdomTree aan dat het goud dit jaar zal stijgen tot boven de $1.400 voor een troy ounce.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • 2019 wordt een moeilijk jaar voor Europa

    Tijdens de feestdagen mag je vaststellen dat er voor Europa weinig te vieren valt. De politieke verhoudingen laten zeer te wensen over, de economie lijkt in een steeds lagere versnelling te raken. Dat verhindert de ECB niet om toch door te gaan met de geleidelijke afbouw van de inkoop van obligaties. Mocht er alsnog iets misgaan, dan lijkt de ECB ervoor te kiezen steun te verlenen door banken heel goedkoop funding aan te bieden. Desondanks lijkt 2019 een jaar te worden, dat het uiterste zal vergen van de actieve fondsmanager. Loop het rijtje maar eens af! De euro, overheidspapier, bankaandelen, het zijn alle drie potentiële bronnen van veel zorgen en ellende.

    Vooral de politiek zal de aandacht van de fondsmanager vereisen. Met het gedoe rondom het Italiaans schatkistpapier nog vers in het geheugen moeten beleggers vrezen dat het recente gekrakeel tussen Rome en Brussel slechts het begin zal zijn van een reeks van botsingen, waarbij de houdbaarheid van de schuldenlast centraal staat. Nog pas enkele weken geleden nam de Franse president Macron de aftrap met zijn belofte de publieke uitgaven fors op te schroeven om aan de protesten van de gele hesjes tegemoet te komen. In veel Europese landen zijn gele hesjes actief en veel overheden lijken steeds gevoeliger voor hun protesten.

    Hogere rente staatsleningen

    Voor de obligatiemarkten was de toegeeflijkheid van de Franse president een zeer onplezierige verrassing. Die tonen zich allergisch voor fiscale soepelheid in tijden van afnemende groei, terwijl er amper of geen structurele hervormingen op nationaal of regionaal hebben plaatsgevonden. Dat brengt het risico met zich mee dat de spread op overheidspapier alleen maar groter wordt. Dalende obligatieprijzen werken ook door in de balans van banken. Niemand zit te wachten op een verzwakking van de bankensector die nog steeds de problemen uit de crisisjaren 2012 – 2014 niet helemaal te boven zijn.

    De potentiële problemen rondom de euro lijken complexer. Op zich zou een verkrappend beleid gunstig uitwerken op de euro. Daar staat tegenover dat een mogelijk vertragende groei in 2019 en 2020, zoals voorzien door de ECB, de voordelen van het verkrappend beleid teniet zullen doen. Een mogelijke harde Brexit en een grote gevoeligheid voor de wereldhandel zijn evenmin plussen voor de euro. Misschien dat de euro weer wel kan profiteren van een verzwakkende Amerikaanse dollar. De vaart raakt eruit in de VS en de inflatieverwachtingen nemen sterk af. De Fed heeft al laten doorschemeren dat er in 2019 geen verdere renteverhogingen in het verschiet liggen. Die lijken meer kwaad dan goed te kunnen doen. Dat alles zou voldoende moeten zijn om de steun voor de dollar in de loop van 2019 af te laten nemen en daarmee de steun voor de euro te kunnen laten toenemen. Die verwachting is af te lezen aan de consensus schattingen voor de EUR/Dollar. De euro moet aan het einde van 2019 ongeveer $1,20 waard zijn tegen $1,14 op het moment van schrijven.

    Wordt 2019 een moeilijk jaar?

    Het zal voor de fondsmanagers een hele opgave zijn te voorspellen in welke richting de diverse asset prijzen gaan bewegen nu de grootschalige steunaankopen gaan ophouden. Dat is zeker ook te wijten aan de vele onzekerheden die op economisch en politiek terrein spelen. Maar ondanks de stevige verkopen van aandelenportefeuilles lijkt het erg voorbarig te veronderstellen dat het einde van de kwantitatieve verruiming al is ingeprijsd in de koersen. Dat betekent meer volatiliteit op Europese beurzen en verdere koersdalingen in 2019!

    Het einde van de kwantitatieve verruiming biedt daarmee de actieve fondsmanager wel de kans om zijn toegevoegde waarde te bewijzen. Keer op keer klaagde hij, dat de verruimingsprogramma’s de prijs van alle assets dezelfde kant op bewogen. Dat was ideaal voor de buy and hold strategieën van de passieve fondsen. Het komende jaar zal weer het jaar zijn waarin wederom gedifferentieerd kan worden tussen duur en goedkoop en tussen goed en slecht. Maak het maar waar!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Beleggers zijn vol twijfel over 2019

    De cijferregen over het derde kwartaal begint al op te drogen. Vooral voor de bedrijven in de VS is het een geweldig kwartaal geweest met een gemiddelde winstgroei van meer dan 25%. De reacties op de beurzen geven amper blijk van al die mooie winsten. Bedrijven die mooie cijfers naar buiten brachten zagen zich gemiddeld beloond met een magere koersstijging van 1%. Wie gemiddeld presteerde zag zijn koers dalen en wie faalde werd bruut afgestraft.

    Op zoek naar mogelijke verklaringen voor het gedrag van beleggers wijzen analisten op de groeiende vrees onder beleggers dat 2018 wel eens een voorlopige piek zal zijn. Ze zijn bang dat zowel de economische groei als de winstontwikkeling in 2019 gaan terugvallen. Een voor de hand liggende verklaring voor die vrees is dat de positieve effecten van de belastingverlaging volgend jaar niet meer terugkomen. Maar het is niet de enige verklaring voor de terughoudendheid. Er zijn er meer.

    Stijgende prijzen

    Het heeft lang geduurd, maar bedrijven beginnen nu toch echt de gevolgen van de handelsoorlog met China terug te zien in hun verlies- en winstrekening. Zo schat Ford de kosten voor de gestegen metaalprijzen op $1 miljard. Voor Tesla vormen de hoge tarieven een belangrijke motivatie om snel productiefaciliteiten in China op te zetten, terwijl een schoenenmerk als Steve Madden juist op zoek gaat naar toeleveranciers buiten China. De handelsoorlog gaat nu echt pijn doen.

    Kosten stijgen trouwens niet alleen door de hogere tarieven, maar ook door stijgende kosten voor grondstoffen, transport en lonen. Procter&Gamble meldde dat kosten voor bepaalde grondstoffen wel met 50% waren gestegen en de kosten voor transport met 25%. Ook een bedrijf als Coca-Cola maakte melding van sterk stijgende transportkosten. In de VS is er een chronisch tekort aan chauffeurs. Het tekort aan chauffeurs is mede te wijten aan de alsmaar dalende werkloosheid wat zich weer vertaalt in het stijgen van de lonen. Die zijn in meer dan tien jaar niet zo snel gestegen. Het is echter niet louter kommer en kwel.

    Dankzij een sterke vraag bij consument en bedrijf kan een deel van de kosten doorberekend worden. Een bedrijf als Stanley Black&Decker denkt dat het de tariefstijging van 25% door kan geven aan zijn klanten. Dat klinkt mooi, maar er zit ook een schaduwzijde aan. Prijsverhogingen zullen de inflatie aanjagen en dat kan de Fed ertoe aanzetten de rente versneld te verhogen met alle gevolgen van dien voor de economie. Hogere prijzen voor de consument betekent overigens ook dat zijn koopkracht gaat afnemen en die is al niet zo groot. Ook dat is geen plus.

    Gebrek aan investeringen

    De uitkomsten over het derde kwartaal laten eveneens zien dat de belastingmaatregelen van president Trump niet de gewenste uitwerking hebben. Het was de bedoeling dat bedrijven meer zouden gaan investeren. Daar lijkt, op enkele uitzonderingen na, in de volle breedte van het Amerikaans bedrijfsleven amper sprake van. Bedrijven als Verizon en Boeing hebben aangekondigd om hun kapitaalinvesteringen zelfs te verlagen. Bedrijven die hun tegoeden fiscaal vriendelijk uit het buitenland konden overhevelen naar de VS gebruiken dat eveneens niet om te investeren maar vooral om eigen aandelen terug te kopen. Zelfs in beleggerskringen begint geleidelijk onrust te ontstaan over het gebrek aan investeringen. Dat zal uiteindelijk het concurrerend vermogen gaan aantasten.

    Er zijn voldoende redenen voor beleggers om bezorgd te zijn en dat uit zich in hyperalert gedrag. Dat heeft een bedrijf als Caterpillar aan den lijve mogen ondervinden. De resultaten waren uitstekend, maar een kleine daling in het orderboek en een vermelding van kostendruk waren voldoende om het aandeel meteen te dumpen. De werkelijkheid is volgens analisten van Morgan Stanley wat milder dan beleggers graag geloven. Zo werken de renteverhogingen voorlopig alleen door op de huizenmarkt en bij de verkoop van auto’s.

    Consumenten blijven optimistisch en trekken nog steeds graag de portemonnee. Dat neemt niet weg dat bedrijven als Apple en Amazon waarschuwen voor een mogelijk tegenvallend holiday season, de periode tussen Thanksgiving en Kerstmis. Die weken zijn van vitaal belang voor de retailsector. Eens kijken wie gelijk heeft. De bezorgde belegger of de optimistische bankier.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.