Tag: cor wijtvliet

De stierenmarkt krijgt last van vermoeidheidsverschijnselen

Zeker voor de Verenigde Staten is de bewering dat met de invoering van QE1 in 2009 ook de stierenmarkt op stoom kwam op de internationale financiële markten. Die markt houdt ruim vijf jaar later nog steeds stand. Toch zijn er steeds meer tekenen, waaruit op te maken valt, dat de stieren vermoeid beginnen te raken. De markten blazen steeds vaker stoom af. Dat werd nog eens extra duidelijk, toen de Fed alweer een maand geleden ervoor waarschuwde, dat waarderingen voor sommige aandelen en voor junk bonds doorgeschoten
waren.

De markt reageerde door aandelen massaal te dumpen. Dat was echter niets vergeleken bij wat er afgelopen week is gebeurd. Overal in de wereld doken koersen en indices naar beneden. Beleggers kozen massaal voor de Duitse Bund en voor de Amerikaanse Treasuries, toen de volatiliteitsindex, de CBOE Vix index het hoogste niveau in meer dan vier maanden aantikte. Die paniek was uiteraard in eerste instantie het gevolg van de oplopende spanningen in Oekraïne en het Midden Oosten en de mogelijke effecten voor de wereldeconomie. Het kan ook betekenen dat er vraagtekens groeien bij de nabije toekomst van verschillende beleggingsklassen.

Volatiliteit sterk toegenomen

Tijdelijke dip of serieuze correctie?
Beleggers kunnen zich gaan afvragen of er sprake is van een kortstondige zomer paniek, of dat dit de voorbode is van een nog veel grotere correctie. Ze kunnen zich ook gaan afvragen hoe ze moeten omgaan met de onzekerheid van de geopolitieke ontwikkelingen en of die nog invloed gaan hebben op het rentebeleid van de Fed of van de ECB. De onrust onder beleggers is goed af te lezen aan de heftige reacties op de S&P 500 in de eerste volle week van augustus. Tegelijkertijd daalde de rente op de Duitse Bund naar 1,03% en die op de Treasury naar een niveau van 2,37%. Wat er op Wall Street gebeurde, was eveneens zichtbaar in Tokyo, Londen en waar niet.

S&P 500 liet in eerste volle week van augustus heftige reacties zien

Groeivertraging
Mario Draghi deed nog een overbodige duit in het zakje met zijn opmerking dat de spanningen in de wereld niet goed waren voor het herstel in Europa. Het was zijn commentaar op de sancties die Rusland afgelopen weken afkondigde in reactie op de Westerse sancties. Rusland is de derde handelspartner van Europa na de VS en China en is goed voor ongeveer 10% van de Europese export. Volgens sommige analisten zijn de eerste negatieve effecten van de sancties al zichtbaar aan het worden, vooral in Duitsland. Daar is de economie duidelijk aan het vertragen, al moet je je afvragen of dat wel door de sancties komt. Zo is Italië opnieuw in een recessie beland, maar je kunt moeilijk staande houden dat dat te wijten is aan de sancties of de geopolitieke spanningen. Het is eerder het zoveelste bewijs van de aanhoudende zwakke economie in Europa.

Beleggers vluchten naar Duitse staatsobligaties
Om het beeld van onzekerheid voor beleggers nog verder te voeden, wees Draghi ook op onzekere trends in de Opkomende Economieën, die de vraag naar Europese producten nog eens extra onder druk konden zetten. De trend kan niet simpelweg omhoog blijven gaan als de fundamentals niet in orde zijn. Het valt echter ook niet te ontkennen, dat in de VS cijfers over het tweede kwartaal zeker niet tegenvallen en dat de economie aldaar meer en meer op stoom lijkt te komen. Het is en blijft met andere woorden onduidelijk wat er op de financiële markt staat te gebeuren, maar wat er gebeurd is in de afgelopen weken mag wel als een 'wake up call' beschouwd worden voor beleggers! Cor Wijtvliet
(volg Cor Wijtvliet ook op twitter: @Wijtvliet)
BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

12 augustus 2014
Oekraïne, en de winnaar is…………!

Sinds het einde van de Koude Oorlog is de macht en aanzien van de toenmalige Sovjet Unie snel verminderd. Zijn opvolger, het Rusland van Poetin, kon tot voor kort eerder op meewarig schouderophalen rekenen, dan dat het land voor vol in de internationale arena werd aangezien.

Aan die opstelling is de afgelopen maanden razendsnel een einde gekomen. Door het huidige conflict zijn de VS en Rusland weer, zoals ten tijde van de Koude Oorlog, tegenover elkaar komen te staan. Uiteraard gaat de vergelijking niet ten volle meer op. Het huidige Rusland is niet echt partij voor de VS. Het land vertegenwoordigt ook geen bijzondere ideologie meer en staat evenmin aan het hoofd van een bondgenootschap. Dat neemt in de eerste plaats voor Oekraïne niet weg, dat de toekomst van dit land afhangt van de krachtmeting tussen Rusland. Wordt het een min of meer democratisch land, dat deelneemt aan de Westerse instituties en dat door deze instituties vooruit geholpen wordt? Of valt het land uiteen in meerdere delen, waarvan het onduidelijk is hoe ze zich zullen gaan ontwikkelen? Maar de uitkomst is ook van belang voor landen als Moldavië en Georgië. Ook deze landen voeren nu al een balanceer act uit tussen het Westen en Rusland om een eigen speelveld te behouden.

Oekraïne

Wat er in Oekraïne gebeurt, is uiteraard ook van belang voor Europa. In dit deel van de wereld is met een klap het besef doorgebroken, dat de eigen veiligheid niet langer vanzelfsprekend is. Onzekerheid en gevoelens van onveiligheid kunnen van invloed zijn op de (handels)relaties tussen Rusland en de rest van Europa. Het oude continent zal bijna zeker weer willen schuilen achter de VS. De Navo gaat weer een prominentere rol spelen in het Europese buitenlandse beleid en het zal moeilijker worden een zelfstandige politiek te voeren, los van de VS.

Wat voor Europa geldt, gaat ook min of meer op voor Japan. Dat land steunt het Westerse sanctiebeleid en heeft zodoende zijn plannen om warme banden te ontwikkelen met Rusland voorlopig op de plank gelegd. Het aanhalen van die banden was bedoeld als wapen tegen het wel zeer expansionistische China. Japan zal eieren voor zijn geld moeten kiezen en de banden met de VS nauwer gaan aanhalen. Dezelfde boodschap wacht een land als Korea. Meer dan ooit zullen de VS een prominente rol in het veiligheidsbeleid van die landen gaan spelen.

China

Er is echter een land, dat zeker niet naar de pijpen van de VS zal willen dansen en dat is China. Welbeschouwd vormt dit land de enige vluchtroute naar nieuwe economische banden voor Rusland. Het zal het land in staat stellen gemakkelijker toegang te krijgen tot Russische energie, grondstoffen en waarschijnlijk ook militaire technologie. China heeft er trouwens geen enkel politiek of militair belang bij, dat Rusland onder de knoet door moet bij de VS. Een China dat Rusland actief steunt in zijn strijd met de VS zou min of meer een nouveauté zijn in de wereldpolitiek. En het is nog maar de vraag of Rusland echt voor een dergelijk bondgenootschap zal voelen, waar het duidelijk de tweede viool zal moeten spelen. Dat kun je van Poetin amper verwachten en verlangen.

Het moge duidelijk zijn, dat Rusland een prijs gaat betalen voor zijn politiek in Oekraïne. Het is echter ook te verwachten, dat het Westen een prijs gaat betalen als ze Rusland geen eervolle ontsnappingsroute gaat bieden. Dan zal China uiteindelijk toch de lachende derde zijn. Wat dat allemaal voor consequenties zal hebben, laat zich nu nog maar amper raden. Ze zullen waarschijnlijk zwaarwegend zijn!

Cor Wijtvliet

BELANGRIJK:

– Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected]
– Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen
– U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen!
– U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze
nog niet automatisch ontvangt.
– Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

5 augustus 2014
Het neerschieten van de MH17 blijft waarschijnlijk zonder gevolgen

Nederland en de rest van de Westerse wereld is op zijn minst geschokt door de gebeurtenissen van de afgelopen dagen. De meer optimistischen onder ons hopen waarschijnlijk, dat het neerhalen van het Maleisische toestel niet alleen maar een wandaad van de eerste klas zal blijven, maar dat er misschien nog iets nuttigs uit voortvloeit.

De dood van honderden hebben de lokale crisis in Oekraïne met een ongelooflijke klap op het wereldtoneel geplaatst. Het bewijs lijkt zich bovendien op te stapelen, dat de raket is afgevuurd vanaf terroristisch grondgebied. Als dat uiteindelijk het geval zal blijken te zijn, dan is de separatistische beweging voorgoed in diskrediet gebracht. Je zou dan misschien mogen verwachten, dat Rusland liever niet meer geassocieerd wordt met die groepering en wie weet zich er nadrukkelijk van distantieert.

Dialoog
Misschien is deze tragedie van ongekende omvang de daadwerkelijk aanzet voor partijen om nu toch echt om tafel te gaan. Het zou het de opstandelingen gemakkelijker moeten maken concessies te doen; het zou het Westen onder ogen moeten laten zien, dat er een echte oorlog aan de gang is. Het zou Rusland ervan moeten doordringen, dat het land de verkeerde afslag in de geschiedenis heeft genomen. En, eind goed al goed, het zou de nieuwe president van Oekraïne in staat moeten stellen het gezag van Kiev weer over heel het land te bevestigen. Deze geschetste ontwikkeling zou voor opluchting zorgen tot ver buiten Oekraïne. Het zou misschien zelfs de hoop op wereldwijde economische groei versterken en het zou in ieder geval de volatiliteit op de financiële markten verminderen. Om in Oekraïne tot een definitieve oplossing te komen en om de integriteit van het land te herstellen lijken op zijn minst drie stappen onontkoombaar! Een samenwerking tussen Rusland en het Westen zou de rebellen ervan moeten doordringen, dat hun strijd nutteloos en nodeloos is. Elke oplossing, die aan de onderhandelingstafel uitgewerkt wordt, moet desnoods met kracht doorgevoerd worden. En tenslotte moeten er geloofwaardige mechanismes ontwikkeld worden, waardoor het vredesverdrag niet alleen opgelegd wordt, maar ook naleving ervan gegarandeerd kan worden.
Oplossing ver weg
Maar laten we eerlijk zijn. De wereld is nog mijlenver verwijderd van zelfs maar een begin van een oplossing. De rebellen zijn absoluut nog niet in stemming voor welke Westerse oplossing dan ook. Die opstelling is door realiteitszin ingegeven. Kiev is ver weg en is bovendien politiek en financieel heel erg zwak georganiseerd. Aan dat laatste zou het Westen en in het bijzonder Europa iets kunnen doen. Maar veel verder dan mooi geformuleerde communiqués komt Brussel niet om de woorden van premier Cameron te herhalen. West Europa kan maar niet loskomen van zijn naoorlogse instelling om weg te kijken van problemen en zich te verschuilen achter de brede rug van de Verenigde Staten. En dan Poetin, hij dankt zijn huidige populariteit onder de Russische bevolking aan zijn snel en sluw optreden in de Krim en in het Oosten van Oekraïne. Nu een stap terugdoen zou hem binnenlands ongelooflijk veel gezichtsverlies bezorgen. Het zou wel eens het einde van zijn politieke carrière kunnen inluiden! Met andere woorden, er zijn teveel krachten in het spel, die verhinderen dat het offer van de MH17 nog van enig nut kan zijn. De wereld zal al blij moeten zijn als er iets van een (tijdelijke) wapenstilstand gesloten wordt. Cor Wijtvliet

Poetin in een comfortabele positie
BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

22 juli 2014
Wat heeft 12,5 jaar euro ons gebracht? – Cor Wijtvliet

In 1992 werd in Maastricht besloten dat er een gezamenlijke Europese munt zou komen: de euro. Vanaf 4 januari 1999 werden beurskoersen, de waarde van obligaties en opties aan de beurs al weergegeven in euro’s, maar het duurde nog tot begin 2002 voordat de Europese bevolking de fysieke munten en biljetten in handen zou krijgen en de euro zijn volledige introductie maakt. De munt werd in dat jaar gelanceerd in 12 verschillende landen. We zijn nu 12,5 jaar en een grote financiële crisis verder, dus het is tijd om de balans op te maken.

Marketupdate blikt met een aantal gastschrijvers terug op deze periode. Wat heeft de gemeenschappelijke munt ons gebracht? En was er eigenlijk wel een alternatief? En hoe ziet de toekomst van de munt eruit? In het derde deel stellen we deze vragen aan Cor Wijtvliet, de vaste columnist van Marketupdate en auteur van de wekelijkse Crash Investor en Cor Wijtvliet Journaal nieuwsbrieven.

Wat heeft 12,5 jaar euro ons gebracht? - Cor Wijtvliet
1. De euro bestaat nu 12,5 jaar en heeft de grootste financiële crisis sinds de jaren dertig doorstaan. Had u dat verwacht? Cor Wijtvliet: Nee, ik heb lang geloofd in het welbegrepen eigenbelang van de financiële sector (Greenspan). Bovendien heb ik mij vergist in de kwaliteit van het toezicht. 2. De gemeenschappelijke munt werd in 2002 in twaalf verschillende landen geïntroduceerd. Inmiddels maken 18 landen gebruik van de munt en de verwachting is dat meer landen zich bij de muntunie willen aansluiten. Is de euro daarmee een succes? CW: Niet, als de volatiliteit hoog blijft, omdat er op de markten wantrouwen heerst tegen de periferie en de nieuwe landen. 3. Kun u begrijpen dat steeds meer landen zich aan willen sluiten bij de euro? CW: In principe wel. Voor het oosten betekent de gemeenschappelijke euro een gemakkelijkere en goedkopere toegang tot de markten van West Europa. 4. De Europese centrale bank zegt dat ze prijsstabiliteit nastreeft en volgens Klaas Knot is ze daarin nog succesvoller geweest dan de Bundesbank in het tijdperk voor de euro. Herkent u zich in de uitspraak van Knot? CW: Nee, tot de uitspraak van Mario Draghi in juli 2013 was de euro slachtoffer van de marktkrachten! 5. De wisselkoers van de euro tegenover de dollar staat op dit moment veel hoger dan tijdens de introductie van de euro. Wat zegt dat volgens u? CW: Dat de euro verschrikkelijk is overgewaardeerd. Dat is vooral te wijten aan de QE programma’s in Japan, de VS en de EU en aan de uitspraak van Draghi (safe haven). 6. Hoe zou Europa door de financiële crisis zijn gekomen als er geen euro was en alle landen hun eigen munt hanteerden? CW: De perifere landen hadden hun valuta’s kunnen devalueren. Daardoor was er eerder een nieuw evenwicht bereikt tussen het Noorden en het Zuiden. De crisis was wellicht al voorbij geweest 7. Voorstanders van de euro zeggen dat de gemeenschappelijke munt geboren is vanuit de wens van vrede en welvaart binnen Europa. Hoe ziet u dat? CW: Dat is ook zo, maar de ondertekenaars van het Verdrag van Maastricht hebben niet beseft dat de introductie van een gemeenschappelijke munt op zijn minst gepaard moet gaan met de vorming van bijvoorbeeld een muntunie. Institutioneel schoot Europa tekort en legde daarmee de basis voor de schuldencrisis 8. De euro is de eerste valuta die niet alleen haar koppeling aan goud, maar ook haar koppeling aan de natiestaat verbroken heeft. Dat betekent dat de goudprijs vrij kan bewegen en dat landen geen mogelijkheid hebben ‘de geldpers aan te zetten’. Wat vind u daarvan? CW: Het al dan niet laten draaien van de geldpers is eerst en vooral de verantwoordelijkheid van de ECB. Die is tot nu toe zelfstandig en weet de politiek op afstand te houden. Dat is een zeer gewenste situatie 9. Terwijl andere centrale banken zoals de Federal Reserve en de Bank of England een stimulerend monetair beleid voeren is de ECB geneigd juist zo min mogelijk te doen. Wat vindt u van de aanpak van de ECB? CW: De ECB wil best verruimen, maar de Bundesbank niet! Daar wringt de schoen! 10. Wat wordt volgens u de grootste uitdaging voor de euro in de komende 12,5 jaar? CW: Die is meer politiek-economisch! De tegenstellingen tussen het Noord-zuiden en oosten moet minder worden. Het zou goed zijn als er een transfersysteem zou komen zoals in de VS. Dan nemen sterke staten verantwoordelijkheid voor de zwakker staten. Ook in de VS bestaat een geldstroom vanuit het Noordoosten naar het zuiden. Dat is al decennia zo en niemand klaagt erover.

18 juli 2014
Samsung zit tussen hamer en aanbeeld

Het is zo langzamerhand een vertrouwd beeld geworden. Bedrijven zitten op bergen cash en weten eigenlijk niet wat ze ermee aan moeten. Dan komen vervolgens de beleggers in actie en eisen dat de bedrijven de cash aan hen uitdelen. Dat is ook het geval bij Samsung. Dit Koreaans bedrijf zit op $ 60 miljard aan liquiditeiten en doet er weinig mee. Beleggers eisen hun deel, maar Samsung wil dat niet, omdat het naar eigen zeggen nog steeds een groeibedrijf is.

Op die claim valt wel een en ander af te dingen. Zo heeft het bedrijf recentelijk voor de derde keer op rij de wereld ‘verblijd’ met een winstwaarschuwing. Die derde waarschuwing op rij is eerst en vooral toe te schrijven aan de smartphone divisie, tot voor kort de motor achter een indrukwekkende winstgroei. In 2013 was deze divisie goed voor 2/3 van de winst.

Samsung verliest marktaandeel
Naar eigen zeggen heeft ’s-Werelds grootse producent van mobile devices vooral te kampen met een ontzagwekkende concurrentie op de Chinese markt van Chinese bedrijven als Xiaomi en Lenovo. Door die concurrentie is het marktaandeel van Samsung op die markt teruggelopen van 25% naar 18%. Vooral Xiaomi bezorgt Samsung veel hoofdbrekens. De Chinezen beweren smartphones voor de bovenkant van de markt te produceren tegen zeer lage kosten. En met succes naar het schijnt. In 2013 verkocht het bedrijf 19 miljoen toestelletjes, dit jaar zijn het er waarschijnlijk 60 miljoen en volgend jaar moeten het er 100 miljoen worden. De door Xiaomi geïnitieerde prijzenslag heeft al de nodige navolgers gekregen en ook Samsung zal er niet aan kunnen ontkomen om de prijzen te verlagen. Dat is niet goed voor de marges. En dan heeft Samsung nog te maken met factoren, waar het bedrijf weinig aan kan doen. De nationale munt, de won, wordt steeds duurder. De meest zorgwekkende factor is toch wel de vertraging in de wereldwijde vraag naar smartphones. In 2013 liet die nog een gezonde vraag van 42% zien. Maar volgens onderzoeksbureau Gartner naderen zeker de Westerse markten met hun voorkeur voor high end devices de verzadigingsgraad. De groei zal meer en meer moeten komen uit de Opkomende Markten, waar voor het merendeel goedkopere toestelletjes met een lagere marge verkocht worden. Veranderende marktomstandigheden zijn zonder meer een probleem voor Samsung, maar het niet het hele verhaal. Samsung slaagt er niet in mee te gaan in deze veranderingen met als resultaat, dat het een achterblijver is geworden. De Koreaanse groei is veel lager dan de gemiddelde groei. Critici verwijten het bedrijf daarom, dat het de trends in de markt onvoldoende herkend heeft. Dat zou in feite de kern van de problemen zijn. Samsung verweert zich tegen deze aantijgingen met het argument dat de problemen tijdelijk zijn. Het bedrijf staat op het punt een serie nieuwe mobile devices in de markt te zetten. Zo zal er in september een nieuwe Galaxy Note phablet op de markt komen. Of dat voldoende is, het blijft de vraag. In de maand september komt namelijk Apple met een nieuw iPhone op de markt. Waarschijnlijk een toestel met een groter scherm, waarvoor de high end kopers een grote voorkeur schijnen te hebben. Het kan goed zijn, dat Apple met die nieuwe iPhone aan de bovenkant van de markt klanten van Samsung gaat afsnoepen. Die kans is niet gering, omdat recente introducties slechts ogenschijnlijke innovaties bevatten. Het is allemaal niet wereldschokkend, dat geeft zelfs Samsung toe.
Gebrek aan innovatie
Volgens de aandeelhouders is Samsung op dit moment simpelweg niet in staat echt innovatieve producten in de markt te zetten, die grote investeringen rechtvaardigen. Veel investeringen zijn in hun ogen louter geldverspilling. Ergo, het geld kan beter aan de aandeelhouders terug gegeven worden. Samsung heeft een geschiedenis van het negeren van de wensen van aandeelhouders, maar dit keer kan het bedrijf wel eens van deze lijn afwijken. De huidige voorzitter en grootaandeelhouder Lee Kun-hee ligt nog steeds in het ziekenhuis na een zware hartaanval. Het zittend management begint zich geleidelijk af te vragen of hij nog ooit zal terugkeren aan de top van het bedrijf. Dat betekent, dat er een nieuwe generatie Kun-hee zich moet gaan warm lopen voor de opvolging. Dat betekent ook, dat deze generatie over voldoende middelen moet kunnen beschikken om eventueel de belasting op de erfenis te betalen en toch een strategisch en controlerend aandeel in het bedrijf te behouden. Een royale dividenduitkering zou dan bijzonder van pas komen! Cor Wijtvliet BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

17 juli 2014
De echte rijken zijn anders, denken ze zelf!

Het gesprek in 2014 gaat ongetwijfeld over de groeiende ongelijkheid. Dat is vooral te danken aan het boek van de Fransman Thomas Piketty, le Capital aux XXI siècle. Het boek toont aan, dat er zich in de naoorlogse periode geleidelijk een tweedeling in de Westerse maatschappij heeft voltrokken, waarbij steeds meer vermogen in handen van een steeds kleinere groep is terecht.

Piketty
Inkomens- en vermogensongelijkheid zijn iets van alle tijden. Maar niet altijd wordt het als echt schrijnend ervaren. Tot aan de jaren tachtig van de vorige eeuw leek ongelijkheid minder, in ieder geval minder geprononceerd. De rijken waar heel rijk, zoveel was ook toen duidelijk. Maar de rijken maakten toen wel deel uit van de maatschappij. Ze waren er zich van bewust, dat ze in een bepaald deel van de wereld leefden en dat juist dat gegeven hen medeburger maakte. Dat was misschien ook de reden, dat de rijken van toen meer verantwoordelijkheid voor de wereld om hen heen voelden. Ze werkten over het algemeen vruchtbaar samen met vakbonden en zagen een belangrijke rol weggelegd voor overheden om markten te reguleren en te stabiliseren. Bovendien begrepen ze goed, dat belastingen een noodzakelijk kwaad waren om allerlei publieke goederen te betalen, zoals een infrastructuur voor de economie en een sociaal vangnet voor de armen. Kortom, de agenda van de superrijken viel grotendeels samen met het nationale belang! Die vlieger gaat niet langer op. Superrijken gaan steeds meer de weg op van klagende moguls die zichzelf, hun levenswijze en vermogen bedreigd zien door de populisten. Ze voelen ook minder een minder verwantschap met de maatschappij waarin ze leven. Ze voelen al helemaal geen verantwoordelijkheid meer voor die maatschappij. Belasting betalen ervaren ze als een aanval van een lastige overheid onder druk van een jaloerse middenklasse. Die geestesgesteldheid is waarschijnlijk een gevolg van het proces van globalisering. Het management van multinationals en banken heeft het idee, dat het kan gaan en staan waar het wil. Ze voelen zich niet langer geografisch ingeperkt. Ze zijn niet langer afhankelijk van de consument van een willekeurig land. Ze hoeven dan ook niet langer verantwoordelijkheid nemen voor de bevolking van het land, waar ze ooit groot groeiden. Het idee, dat de ze onkwetsbaar zijn, blijkt in de praktijk niet houdbaar. Het blijkt, dat ze voor de stabiliteit van en toegankelijkheid tot de markten meer dan ooit afhankelijk zijn van de steun van overheden. In tijden van rust en kalmte heeft het er alle schijn van, dat markten op de automatische piloot fungeren. Maar dat verandert allemaal snel, als een economische storm opsteekt. Dan weten al deze managers niet, hoe snel ze hun belangen moeten laten beschermen door diezelfde verfoeide overheid. Dan weet men weer precies waar men vandaan komt en waar de belangen werkelijk liggen. De crisis van 2008 geeft voorbeelden te over van dit gedrag. Het was de Amerikaanse overheid, die Wall Street overeind hield en de automobielindustrie. En wie profiteerde het nadrukkelijkst van de financiële gulheid van de overheid? Precies, het was en is diezelfde elite. Trouwens, ook in goede tijden is de rol van de overheid onmisbaar. Het is een rijke bron van R&D en innovatie, waar bedrijven hun voordeel mee doen. De overheid vaardigt ook wetten uit om bijvoorbeeld patenten te beschermen en het intellectueel eigendomsrecht. Het is ook de overheid, die voor het onderwijs betaalt. Daardoor kunnen bedrijven goedgeschoolde werknemers aantrekken. Kortom, zonder hulp van de overheid zou het voor bedrijven nagenoeg onmogelijk zijn om naar behoren te functioneren.
Het is niet te verwachten, dat de superrijken hun zelfzuchtige mentaliteit snel zullen veranderen. Maar op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Maar dan moeten ze wel beseffen, dat de door hen bewierookte markten niet kunnen functioneren zonder de ruggensteun van een gezond samenleving en een goed georganiseerde overheid! Cor Wijtvliet Bron: Dani Rodik, A class of its own. Project syndicate July 10 2014 BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

15 juli 2014
Dividend is en blijft koning

Een van de kenmerken van deze crisis is de aanhoudende voorkeur van veel beleggers voor dividendaandelen. Bedrijven op hun beurt hebben maar wat graag voldaan aan de roep van de belegger om meer dividend. Die groeiende belangstelling voor dividend is grotendeels terug te voeren op het langzaam slinken van het rendement op schatkistpapier. Bovendien blijkt het kiezen voor dividend een solide en veilig antwoord op het halfhartig economisch herstel.

Grote bedrijven keren meer dividend uit

Beter rendement
En dus zal 2014 opnieuw een mooi dividendjaar worden met een dubbelcijferige groei ten opzichte van 2013. De keuze voor waarde (dividend) ten opzicht van groei wordt door cijfers ondersteund als een juiste keuze. Dividendaandelen in de S&P 500 hebben dit jaar beter gepresteerd dan aandelen die geen dividend uitkeren. Dividend leverde over het eerste half jaar een rendement op van 9,77% tegen 8,76% voor het niet-dividend. Als de economie de komende maanden daadwerkelijk met kracht gaat expanderen kan de tweede helft van dit jaar natuurlijk het omgekeerde beeld opleveren.

Koersverloop Russell 2000
Die gedachte is zeer reëel en ook weer door de praktijk bekrachtigd. De afgelopen weken tot maanden hebben vooral small-Caps zich in een warme en groeiende belangstelling van beleggers mogen verheugen. De Russell 2000 is sinds mei met 10% gestegen tegen 6% voor de S&P 500 index. Dat onderstreept, dat de markt in de verwachting leeft dat die versnelling in de groei er aan zit te komen. In een stijgende markt doen non-dividendaandelen het traditiegetrouw beter dan dividendaandelen. Er is nog een reden waarom dividendaandelen op korte termijn hun aantrekkelijkheid voor beleggers kunnen verliezen. Tot nu toe zijn rendementen op obligaties steeds minder aantrekkelijk geworden. Dat kan echter veranderen als de rente op staatsleningen eenmaal gaat stijgen.
Van cash naar dividend
Toch is ook het scenario denkbaar, dat dividend dit keer koning blijft. De reden is simpel. Bedrijven zitten op ontzagwekkende hoeveelheden cash en zijn goed in staat de payout ratio te blijven verhogen. Die payout ratio is bovendien nog niet zo hoog. Voor de S&P bedraagt die 36% en dat is ver onder het langjarig gemiddelde van 52%. Bedrijven hebben derhalve nog veel speelruimte om een groeiende groep beleggers tevreden te stellen, die slechts geïnteresseerd zijn in de hoogte van het dividend en niet in de onderliggende koersontwikkeling.
Inkoop aandelen
Dat bedrijven niet echt inspelen op deze trend is het gevolg van de strategie van bedrijven. Die willen niet alleen dividend uitkeren, maar ook de koers steunen door op grote schaal eigen aandelen terug te kopen. In de loop van het tweede kwartaal hebben bedrijven daar een godsvermogen aan gespendeerd van meer dan $ 150 miljard. Die neiging om op grote schaal eigen aandelen in te kopen is een duidelijke vingerwijzing hoe bedrijven over de huidige situatie denken. De crisis mag dan voorbij zijn, maar dan houdt het goede nieuws tot dusverre wel op. Er is nog steeds amper omzetgroei en de verwachtingen voor het 2de kwartaal zijn wat dat betreft voortdurend naar beneden bijgesteld. Voor veel bedrijven is het blijkbaar nog steeds de vraag of en wanneer de omzet weer robuust gaat groeien. Zolang dat niet gebeurt, zal ook de payout niet al te snel toenemen. Cor Wijtvliet BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

9 juli 2014
Hedge funds zetten in op meer geweld in Irak

Heel even tikte de prijs voor een vat Brent olie het niveau aan van $ 115,71. Dat was een prijs die al heel lang niet meer genoteerd was. Ook de prijs voor West Texas Intermediate (WTI) ging omhoog en wel naar $ 107,45. Daarna zakte de prijs op maandag 23 juni Brent licht terug naar $ 114,83. De lichte daling was het gevolg van geruchten als zou het Iraakse leger een aantal posten op de grens met Jordanië en Syrië heroverd hebben. Dat bleek overigens in tweede instantie een vals gerucht. Sterker nog, op het slagveld ligt het initiatief volledig bij ISIS en zijn Soennitische bondgenoten. Op 24 juni werd bekend, dat ISIS rebellen en hun Soennitische bondgenoten na een week van gevechten de belangrijke raffinaderij bij de stad Baji op het Iraakse leger hadden veroverd. Baji heeft een capaciteit van 310 000 vaten per dag en voorziet voor een derde in de brandstof behoefte van het land.

In eerste instantie hebben olieprijzen niet geregeerd op deze berichtgeving. Uit onderstaande grafiek blijkt dat de prijs voor Brent lichtjes is blijven dalen. De gedachte achter de daling is, dat de oorlog de productie van olie in gevaar zou brengen. Dat is tot nu toe niet gebeurd. Dat komt, omdat de belangrijkste olievelden en oliehavens in het zuiden van het land liggen. Daar hebben de Sjiieten het voor het zeggen. Ongeveer 85% van de 3,3 miljoen vaten die Irak recentelijk oppompte, komt uit het zuiden. De havenstad Basra exporteert nog dagelijks 2,53 miljoen vaten en dat getal kan in juli waarschijnlijk oplopen tot 2,7 miljoen. Andere belangrijke olievelden liggen in het noorden van Irak en worden gecontroleerd door de koerden. Die exporteren een groot deel van hun olie via Turkije naar het westen.
Escalatie in Irak
Niks aan de hand, zo lijkt het. Daar denken een aantal Amerikaanse hedge funds anders over. Ze zijn van mening, dat de strijd in Irak zal blijven escaleren. Vroeger of later moet dat in hun ogen leiden tot een verstoring van de productie. Die gedachte is niet zo vreemd. Grote bedrijven als Exxon en BP, die voornamelijk actief zijn in het Zuiden, zijn begonnen hun buitenlands werknemers te evacueren. In die wetenschap zijn hedge funds daarom hun long posities de afgelopen weken fors gaan uitbreiden. Ze rekenen op een angstpremie tussen $ 5 - $ 10 voor een vat WTI.

Brent olieprijs

WTI olieprijs

Stijging olieprijs
Er is nog een argument, dat pleit voor de opstelling van de hedge funds. Volgens het Internationaal Energie Agentschap (IEA) zal de vraag naar olie dit jaar met 1,3 miljoen vaten per dag stijgen naar 92,8 miljoen. Voor OPEC betekent dat een stijging van 30 miljoen naar 30,9 miljoen vaten per dag. De verwachting was, dat Irak een deel van die stijging voor zijn rekening zou nemen door de productie op te voeren naar 4 miljoen vaten per dag. Als de geweldsspiraal in Irak blijft toenemen, mag je daar vraagtekens bij zetten. Het overschot op de wereldmarkt kan dan in de tweede helft van het jaar zomaar omslaan in een tekort. Dat zal zeker het geval zijn, als het herstel in een land als China voorspoediger verloopt dan verwacht! Ook op termijn kunnen er negatieve effecten optreden, die de prijs zullen beïnvloeden. Volgens het IEA is Irak een van de weinige landen binnen OPEC die nog in staat is zijn productie in de komende jaren substantieel, tot boven 4,5 miljoen vaten per dag, kan opvoeren. Dan moet er echter wel geïnvesteerd worden in productiecapaciteit en in verbetering van de infrastructuur van het land. Een langdurige burgeroorlog maakt dat tot een illusie. Cor Wijtvliet BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

3 juli 2014
Prijs voor soja kan nog een paar maanden stijgen!
In de landbouw is de teneur er altijd weer een van hollen of stilstaan. Vandaag is het te heet en te droog, maar morgen is het weer te nat en te koud. Altijd zijn er wel weer factoren aan te wijzen, die de oogst op het veld bedreigen. Dat maakt het voor handelaren op de beurs vaak ook moeilijk om de juiste koers te bepalen.

In de VS woedt er al maanden een verwoede discussie over de omvang en kwaliteit van de komende sojaoogst. Ondanks een forse stijging van het areaal was de stemming niet altijd goed. De vooruitzichten leken in gevaar te komen door de strenge vorst en de droogte in de eerste maanden van dit jaar.

Maandenlang zijn prijzen blijven stijgen, totdat in mei de regens kwamen. Prijzen begonnen naar verwachting geleidelijk te dalen. Zelfs verwoede discussies of er niet teveel regen valt, kan de dalende tendens niet echt breken. Uit rapporten van het Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) spreekt, dat regen op sommige plaatsen de kwaliteit van de soja op het veld beschadigt, maar de conclusie luidt desondanks dat 72% nog steeds in goede conditie is. De meeste handelaren onderschrijven de opvattingen van het USDA. Sterker nog, ze zijn met de USDA van mening dat de huidige regenval als bescherming dient tegen de verwachte droogte in het midden van de zomer. Volgens Sterling Smith van Citigroup komt er een hele mooie oogst van soja aan en zullen prijzen in de loop van de tweede helft van het jaar alleen maar verder dalen.
- De aanplant van soja in de VS is met 6% gestegen tot 81,5 miljoen acres (0,4 hectare)
- Er wordt dit jaar een recordoogst verwacht
- De kans is groot, dat tot november de prijs nog geleidelijk oploopt
- Daarna is een prijsdaling tot mogelijk onder $ 10,00 per bushel te verwachten
Wat is soja?
Soja is een peulvrucht met een hoog eiwitgehalte (40%), Het bevat ook nog 20% plantaardige olie. Het is daarom een onmisbaar bestanddeel voor talloze voedingsmiddelen. Het wordt onder meer gebruikt in zuivelproducten, babyvoeding, mayonaise, margarine, snoep, ijs, chocolade en nog veel meer. Het wordt ook verwerkt in kosmetische producten en heeft zelfs industrieel nut. Ongeveer 90% van de sojaboon gecrusht (vermalen en geperst) tot sojameel en sojaolie.

Waar wordt soja voor gebruikt?
Wat overblijft, het sojaschroot, wordt gebruikt in de diervoedingsindustrie. China, dat 450 miljoen varkens telt, is de grootverbruiker bij uitstek van sojaschroot. Zonder overdrijving kun je beweren, dat zonder soja een groot deel van de wereldbevolking honger lijdt. De prijs van melk of vlees zou veel te hoog zijn en in veel gevallen niet eens verkrijgbaar. Soja wordt de laatste jaren in toenemende mate gebruikt als grondstof voor biodiesel. In het oogstjaar 2011-2012 bedroeg de wereldwijde sojaproductie 251,5 miljoen ton. Ter vergelijking, in 1980 bedroeg de productie nog een schamele 62 miljoen ton. De Verenigde Staten zijn met een marktaandeel van 37% de grootste producent ter wereld gevolgd daar Brazilië 28%, Argentinië 17% en China 7%.

Prijs van soja in de lift
De Rabobank is het echter maar gedeeltelijk met de opvatting van de analisten van Citigroup eens. Ook Rabobank voorziet voor de laatste maanden prijzen voor een bushel soja, die variëren tussen $ 10.00 - $ 12.00. Maar voor de komende maanden denken ze dat er daarentegen prijsherstel mogelijk is en dat in september of oktober de prijs weer in de buurt van $ 15.00 kan komen. Rabobank wijst voor haar opinie op de voorraden soja in de VS. Die bedroegen aan het begin van deze maand 287 miljoen bushels. Dat is een laagterecord, terwijl de vraag uit binnen- en buitenland op het gebruikelijke niveau blijft. Pas in het laatste kwartaal komt de nieuwe oogst op de markt. In de tussentijd zal de vraag het aanbod overtreffen, aldus de bank. Dat zal een prijsopdrijvend effect hebben. Rabobank voegt er nog aan toe, dat de geschiedenis bewijst dat de USDA steeds weer de neiging heeft om voorraden te overschatten en de vraag te onderschatten. Cor Wijtvliet BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!
1 juli 2014
Shinzo Abe mist doel met zijn derde pijl

Afgelopen week heeft premier Shinzo Abe eindelijk zijn derde pijl afgeschoten. Het is de laatste pijl in zijn drietrapsplan om de Japanse economie nieuwe vitaliteit te bezorgen. De eerste twee pijlen zijn al in de loop van 2013 met redelijk succes afgevuurd. De eerste pijl was bedoeld om de inflatie in een periode van 2 jaar op te jagen naar 2%. Deze doelstelling oogt in eerste instantie succesvol. Het niveau van inflatie bedraagt na een jaar ongeveer 1,5%. De tweede pijl was bedoeld om de economische groei aan te jagen. Ook deze pijl is redelijk succesvol afgevuurd. Dankzij een stimuleringsbudget ter waarde van $ 110 miljard is de groei in 2013 uitgekomen op meer dan 1,5%.

En nu is dan de derde pijl afgevuurd. De derde is bedoeld om structureel de groeikracht van de Japanse economie te vergroten. Dat is hard nodig, want jaarlijks neemt de werkzame bevolking met 0,5% af. Dat afkalvingsproces kan nog enigszins vertraagd worden door meer vrouwen en bejaarden tot de arbeidsmarkt toe te laten. Ook het werven is een optie, maar een zeer omstreden optie. En dus moet de structurele groei verbeteren door een hogere productiviteit. Als de zaken op zijn beloop gelaten worden, dan is het land veroordeeld tot een groei tussen 0,5% - 1%. Als het eerste gewin kattengespin is, dan ziet het er niet naar uit, dat de derde pijl het succes van de eerste twee gaat evenaren. Het probleem is, dat er feitelijk geen pijl is afgeschoten maar dat talloos veel naaldjes geplaatst zijn in de hoop dat enkele hun heilzame werk zullen doen. Zo wil Abe enkele hervormingen in de corporate sector doorvoeren. Die moeten ervoor zorgen, dat meer bedrijven oog krijgen voor de belangen van de aandeelhouder. Dat is geen overbodige luxe. Veel bedrijven zitten op stapels liquiditeiten en voelen amper of geen aandrang een deel van die gelden terug te ploegen in het bedrijf. Als ze gedwongen worden meer aan aandeelhouders terug te geven, dan kan dit een impuls aan de economie geven.
Over het nut van andere maatregelen kun je twijfels hebben. Premier Abe gaat de belasting voor bedrijven verlagen om zo investeringen te bevorderen. En inderdaad met 35% is die belasting hoog. Maar waarom nu verlagen, terwijl bedrijven op hun geld blijven zitten? Misschien was een maatregel om de koopkracht van de consument te verhogen meer op zijn plaats geweest. Die consument ziet zijn koopkracht sinds jaar en dag dalen. Ook kun je vraagtekens zetten bij pogingen om de arbeidsmarkt beter te laten functioneren. Nu al bestaat bijna 40% van de werkgelegenheid uit laagwaardige flexbaantjes met een marginale beloning. Heeft het dan zin om het ontslagrecht nog verder te versoepelen?
En wat te denken van zijn pogingen meer vrouwen naar de arbeidsmarkt te lokken? Zolang het voor vrouwen belastingtechnisch aantrekkelijker is om thuis te blijven is ook deze maatregel gedoemd in schoonheid te sterven. De discussie over meer immigratie heeft de premier uiteindelijk niet eens aangedurfd. Voorlopig krijgt Shinzo Abe weinig handen op elkaar voor zijn ‘derde pijl’. De hoogste lof is, dat hij het in ieder geval geprobeerd heeft. Cor Wijtvliet Bron: Financial Times, Abe’s third arrow is more like a thousand needles. June 19 2014
BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor, een vrijwel onmisbaar document voor de actieve belegger!

24 juni 2014
Europa: weg met de achterkamertjespolitiek

Het was een bijna kinderlijk naïeve gedachte. Vier kandidaten voor de functie van het presidentschap van de Europese Commissie zou de Europese Verkiezingen een stuk aantrekkelijker maken en een grotere legitimiteit verschaffen. Het hele idee is in schoonheid gestorven en dat lag zonder meer voor de hand. Het probleem bij dit experiment is dat 58% van de Europese burgers niet gelooft enige invloed te kunnen uitoefenen op de besluitvorming in Brussel. De opkomst van extreem rechts hangt nauw samen met die opvatting. Ze maken gebruik van de groeiende frustratie van het Europese publiek over concept Europa. Ze willen simpelweg niet ‘meer Europa’. Toch blijven de twee grote partijen, de socialisten en de Christen democraten, onverdroten naar meer Europa streven. De extremistische partijen werden uiteraard een handje geholpen door al het economisch en sociale onheil van de laatste jaren.

Baantjes verdelen
Hoe zal het nu verder gaan. Daar hoeven we geen overspannen verwachtingen over te koesteren. Evenals in het niet zo verre verleden gaan partijen gewoon in de bekende achterkamertjes aan de slag om onderling de interessante baantjes te verdelen. Dat maakt duidelijk, dat veel politici op Europees niveau nog steeds denken, dat het business as usual is. De oproep van David Cameron om een breed hervormingspact uit te werken is geeuwend terzijde gelegd. Cameron is toch maar een Euroscepticus. Het lijkt echter onvermijdelijk, dat het proces van uitbreiding en verdere integratie van de unie voorlopig tot stilstand is gekomen. Toch hoeft niet elk proces te stoppen. Het zou goed zijn als er op Europees niveau meer publieke controle en meer transparantie zou komen en in het kielzog daarvan er meer verantwoording wordt afgelegd. Dat betekent in concreto, dat er een betere afbakening komt tussen Europese en nationale verantwoordelijkheden. Ook zou er meer duidelijkheid mogen komen over het uitgavenpatroon. Bovendien zouden meer middelen mogen gealloceerd worden voor de creatie van nieuwe banen. Dat betekent ook minder bureaucratie en een betere wetgeving waardoor de administratieve lastendruk omlaag kan.
Hervormingen
Er zou ook meer aandacht moeten komen voor de economische hervormingsagenda. Europa is er niet alleen gekomen voor de vrede, maar ook om welzijn en welvaart veilig te stellen. Hier schiet Europa ongelooflijk tekort. Europa heeft zichzelf wel mooie doelen gesteld als het om innovatie en concurrerend vermogen gaat, maar daar is het bij gebleven! Daarnaast wil Europa een rol van formaat spelen op het wereldtoneel. De doorsnee burger in Europa begrijpt die ambitie niet, temeer omdat de VS weer een toonaangevende rol speelt als het om Europese beslissingen gaat! Wil Europa geloofwaardig zijn en overleven, dan moet het hoog inzetten op het gebied van nakomen van gedane beloften. Ze moeten de burger serieus nemen en geruststellen. Dat betekent bijvoorbeeld ook de Britten in hun angst en afkeer serieus nemen en zo verhoeden, dat ze uit de EU stappen. Dat is iets heel anders dan achterkamertjespolitie bedrijven en onderling posities uitruilen. Het gaat meer dan ooit om de juiste man op de juiste plaats. Cor Wijtvliet Bron: Günter Verheugen, Europe's delivery gap. Project-syndicate, June 9 2014
BELANGRIJK: - Opmerkingen en vragen kunt u richten aan: [email protected] - Bezoek ook de website van Cor Wijtvliet en lees meer door hem geschreven artikelen - U kunt Cor Wijtvliet boeken voor een inspirerende spreekbeurt. Laat u verrassen! - U kunt zich hier abonneren voor het wekelijks Cor Wijtvliet Journaal, voor het geval u deze nog niet automatisch ontvangt. - Maak ook kennis met de nieuwsbrief Crash Investor.

13 juni 2014