Marketupdate

Tag: inflatie

  • Drijft inflatie de goudprijs?

    Het zal weinigen ontgaan zijn, dat de prijs van goud sinds het begin van dit jaar behoorlijk in de lift zit. In de zoektocht naar een doorwrochte verklaring wijzen steeds meer ‘kenners’ naar het beleid van centrale banken. Die zetten steeds meer onbeproefde middelen in in hun strijd tegen deflatie.

    Jarenlang dachten veel beleggers dat al die experimenten wel tot hyperinflatie moesten leiden en jarenlang zagen ze zich afgestraft. Er was geen inflatie en goud was geen safe haven. De hoeveelheid papiergeld nam weliswaar toe, maar de omloopsnelheid niet. Er was simpelweg teveel capaciteit en te weinig vraag. Niet een uit de hand lopende inflatie bedreigde de economie, maar een hardnekkige deflatie.

    Het zou kunnen, dat de wind opnieuw gaat draaien. Het tijdperk van de (bijna) deflatie loopt ten einde en inflatie kan zomaar de kop gaan opsteken. De stijging van de goudprijs met 20% kan daar een voorbode van zijn. Niet alleen goud doet het goed, maar ook de belangstelling voor Treasury inflated-Protected Securities (TIPS) neemt volgens Merrill Lynch snel toe.

    goldprice-afbeelding

    De goudprijs is dit jaar al 20% gestegen

    Overcapaciteit

    Zijn de omstandigheden dan aan het veranderen? Dat zou zomaar kunnen. De kwestie van de overcapaciteit en de te geringe vraag blijft overeind, ondanks of dankzij de inspanningen van centrale bankiers. De bron voor de wereldwijde overcapaciteit heet China. Die bouwde een capaciteit op die veel te groot was voor de eigen markt maar ook voor praktisch alle exportmarkten. Een voorbeeld is de Chinese staalproductie. Die is zo groot dat het de wereldwijde vraag naar staal kan afdekken. Als gevolg daarvan is de deflatie in dat land de afgelopen drie jaren steeds meer toegenomen. Daar schijnt nu verandering in te komen. Dat is het resultaat van de hervormingen. Daardoor wordt de overcapaciteit geleidelijk afgebouwd. Als dat eenmaal serieuze vormen begint aan te nemen dan zal dat een positief effect hebben op de prijs voor industriële goederen overal ter wereld. Slechts weinigen buiten China hebben serieus rekening gehouden met dit gegeven. Consumenten in het Westen die steeds hebben geprofiteerd van de deflatoire druk op prijzen moeten in de nabije toekomst rekening gaan houden met stijgende prijzen.

    Zwakkere dollar

    De zwakke dollar en de zwakke euro zullen dit het einde van het tijdperk van lage prijzen alleen maar bespoedigen. De dollar bereikte in mei het laagste niveau in meer dan 15 maanden. Dat op zich kan een teken zijn dat de zorg om inflatie in de VS weer toeneemt. Er is immers weinig reden om aan te nemen dat de dollar nog veel verder zal wegzakken. Het feit dat de Fed voorlopig de rente niet meer zal verhogen, zal op de valutamarkten minder gewicht hebben dan de doelbewuste politiek van de Europese en Japanse centrale banken om hun munten verder te verzwakken. Beleggers kijken ook met enige zorg naar ontwikkelingen op de Amerikaanse arbeidsmarkt. Het aantal wekelijkse werkloosheidsaanvragen is sinds 1973 niet meer zo laag geweest. Daarnaast gaan steeds meer staten en steden in de VS het minimumloon verhogen. Beide presidentskandidaten hebben zich tot dusverre voorstander betoond van het verhogen van de minimumlonen. Een hoger loon zonder productiviteitsverhoging is inflatie bevorderend. Voor velen zal het spookbeeld van een herleefde inflatie wel erg voorbarig voorkomen. Het gevaar dat de groei nog verder gaat terugvallen, lijkt op dit moment reëler en dreigender. Maar een voorbereid belegger telt voor twee! Cor Wijtvliet Deze bijdrage is mogelijk gemaakt door Beurshalte beurshalte-logoOver Beurshalte: Dagelijks publiceert Beurshalte nieuwsbrieven en columns van leden van de redactie en van gastauteurs over de wereld van beleggen en alles wat ermee samenhangt. Daarnaast publiceert beurshalte wekelijks een nieuwsbrief met unieke inhoud over relevante beleggingsthema’s. Belangstellende lezers kunnen een gratis abonnement nemen. Als u geïnteresseerd bent, kunt u zich hier aanmelden! Bron: Financial Times, Will the inflation scaremongers be proved right?

  • Column: Wij snappen Italië niet

    De eurocrisis lijkt voorbij. Italië bijvoorbeeld hoeft slechts 1,5% rente te betalen op staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Het land kan zelfs gratis lenen bij een kortere looptijd. Zijn de onevenwichtigheden die de eurozone eerder bedreigden inmiddels allemaal verholpen?

    italyDat de eurocrisis achter ons ligt is een misverstand. Vrijwel alle onevenwichtigheden van het moment dat de euro werd ingevoerd zijn er namelijk nog altijd. De al jarenlang torenhoge werkloosheid in Zuid-Europa is een symptoom daarvan.

    Dat het onderwerp de krantenpagina’s nu tijdelijk niet domineert wordt verklaard door een opmerkelijke samenloop van omstandigheden. De landen in de eurozone hebben de wind namelijk van vier kanten tegelijk in de rug gehad: van de lage rente, van het wereldwijde conjuncturele herstel na de kredietcrisis, van de gedaalde koers van de euro en de lage olieprijs. Gunstiger kan niet.

    Italië

    Een van de eerdere probleemlanden in de eurozone is Italië. Italië is het land met de op twee na hoogste staatsschuld ter wereld (ruim EUR 2.000 miljard). De Italiaanse economie is weinig concurrerend en sinds de eeuwwisseling is er in Italië per saldo nauwelijks sprake geweest van enige economische groei.

    Vanwege een overschot aan capaciteit (een gevolg van de euro die voor Italië eigenlijk te sterk is) zetten Italiaanse bedrijven stevig in op besparingen. Lagere prijzen (en lonen) leiden in Italië inmiddels tot het logische gevolg van deflatie. En vanwege de Europese regels is er voor de Italiaanse overheid eigenlijk geen andere optie dan verder bezuinigen.

    Interne devaluatie

    De bezuinigingen door zowel de publieke als de private sector in Italië zijn te zien als een 'interne devaluatie'. Voor de totstandkoming van de euro devalueerde Italië ook dikwijls, maar dan extern door het verzwakken van de eigen munt. Overigens alle besparingen ten spijt is de Italiaanse schuldquote de voorbije jaren verder gestegen tot inmiddels ruim 130% van het Italiaanse bbp. Italië zit in de muntunie gevangen en het land zelf beschikt nauwelijks over opties om de inflatie aan te wakkeren waarmee de schuld houdbaarder zou worden. Sterker, er lijkt niet heel veel meer nodig om Italië de grip op de staatsschuld helemaal te laten verliezen.

    Ontsnappen uit de muntunie

    Een alternatief voor Italië om van de hoge staatsschuld te worden verlost is simpelweg uit de euro stappen en vervolgens schulden te herstructureren. De opnieuw ingevoerde lire zal dan ogenblikkelijk in waarde dalen, waardoor de export een stevige impuls krijgt. De huidige deflatie zal vrijwel gelijk omslaan in inflatie en de werkloosheid na een kortstondige piek in rap tempo dalen. Het alternatief is in de euro blijven waardoor een nog groter deel van de Italiaanse industrie verloren gaat en de werkloosheid tot in lengte van jaren hoog zal blijven. Via de hierboven genoemde route van een 'interne devaluatie' zijn het vooral de jongeren in Italië die de hoge prijs van het euro-experiment betalen. Door in de euro te blijven wacht Italië nog jarenlang economische malaise. Hoe langer dat duurt hoe groter wij de kans achten dat meer en meer Italianen zich zullen realiseren dat een ontsnapping uit de muntunie zo'n rampzalig alternatief nog niet is. De actuele rente op Italiaanse staatsobligaties lijkt te impliceren dat wordt verondersteld dat Italië geen enkele moeite zal hebben om aan haar immense schuldverplichtingen te voldoen. En evenmin dat de Italiaanse bevolking nooit het idee zal krijgen dat een euro-exit voor Italië misschien zo gek nog niet is. Dat zijn wel heel optimistische aannames...

    Hendrik Oude Nijhuis

    hendrik-oude-nijhuisOver de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett. Zijn publicaties zijn verschenen in zowel Nederlands- als Engelstalige media, waaronder Het Financieele Dagblad, Z24.nl en Gurufocus.com. Eerder is hij als bestuurslid actief geweest voor onder andere de beleggingsstudieclubs HCC Beleggen en B.S.C. Duitenberg. Hendrik heeft Management, Economics & Law aan de Universiteit Twente gestudeerd en is auteur van de Nederlandstalige bestseller over Warren Buffett: 'Leer beleggen als Warren Buffett - zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk'. Van dit boek is in 2014 een derde druk uitgebracht en is tevens als audioboek beschikbaar. Online hebben al meer dan 100.000 beleggers een exemplaar van ‘Leer beleggen als Warren Buffett’ aangevraagd. Lees meer over value-investing op www.warrenbuffett.nl en www.beterinbeleggen.nl Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

  • Grafiek: Aandelen gecorrigeerd voor inflatie sinds 1900

    Als je de waarde van Amerikaanse aandelen corrigeert voor de inflatie kom je tot de conclusie dat deze tussen 1901 en 1982 helemaal niet in waarde zijn gestegen. Beleggingsspecialist Karel Mercx plaatste op twitter de volgende grafiek, die de historische ontwikkeling van de beurs laat zien. Wat opvalt is dat de aandelenmarkt vooral de laatste veertig jaar sterk is toegenomen. Zijn bedrijven in deze periode zoveel productiever geworden? Of is dit slechts het effect van de sterk toegenomen geldhoeveelheid in de economie sinds het loslaten van de goudstandaard in 1971? Wie het weet mag het zeggen!

    real-price-us-stocks

    Amerikaanse aandelenmarkt na correctie voor inflatie (via @KarelMercx)

  • Bank of Japan bezit een derde van Japanse staatsschuld

    De staatsschuld van Japan is nu al voor een derde deel in handen van de Bank of Japan en door het opkoopprogramma van de centrale bank zal dat percentage alleen maar verder toenemen. Maar er dreigt tegelijkertijd een tekort aan schuldpapier te ontstaan, omdat ook banken, pensioenfondsen en verzekeraars verplicht zijn het schuldpapier als onderpand aan te houden. Er zijn nu al signalen dat het aanbod van schuldpapier opdroogt, zo schrijft Bloomberg. Een week geleden was er zelfs helemaal geen handel in de 30-jaars leningen, omdat niemand van zijn posities af wilde.

    bankofjapanDoor de vlucht naar veiligheid is de rente op 10-jaars obligaties van Japan zelfs negatief geworden, een bizarre gedachte als je beseft dat het land een staatsschuld van meer dan 230% heeft en dat de bevolking van het land vergrijst. Deze daling is voor een belangrijk deel toe te schrijven aan de centrale bank, die sinds 2011 haar balans van 100 naar 350 biljoen yen heeft opgeblazen in een poging de inflatie aan te jagen.

    Vlucht naar cash en goud

    De Bank of Japan introduceerde in januari negatieve rente in een poging de consumentenbestedingen aan te jagen. Maar de Japanse consument speelt dit spelletje niet mee. In plaats van meer geld uit te geven in de winkels kopen Japanners kluizen om contant geld in op te slaan. Ook goud wordt langzaam ontdekt als vluchtroute, want Japanners kochten in het eerste kwartaal 35% meer goudbaren dan in dezelfde periode vorig jaar.

    japan-qe-bonds

    Een derde Japanse staatsobligaties in handen van de Bank of Japan (Bron: Bloomberg)

    japan-bond-yield

    Ondertussen zakt de rente op 10-jaars obligaties onder de nul procent (Bron: Bloomberg)

  • Krimpflatie: Verborgen inflatie in de supermarkt

    Bij inflatie denken we aan stijgende prijzen en daar maken producenten in de levensmiddelenindustrie handig gebruikt van. Op subtiele wijze maken ze de verpakkingen kleiner of verminderen ze de inhoud, terwijl de prijzen onveranderd blijven. Zo betaal je als consument meer, zonder dat je dat gelijk merkt in de portemonnee.

    Deze vorm van inflatie, ook wel ‘shrinkflation’ of krimpflatie genoemd, kan eenvoudig een prijsstijging van tien procent of meer verhullen. Zo verlaagde Nestle in 2013 het gewicht van een Mars reep van 58 naar 51 gram (-12%), terwijl een Snickers reep van 58 naar 48 gram kromp (-17%). En in 2012 maakte Douwe Egberts bekend dat de hoeveelheid koffie in Senseo koffiepads was verlaagd van 7,5 gram naar 7 gram.

    Onder druk van winkelketens proberen fabrikanten hun prijzen gelijk te houden, wat betekent dat ze hun winstmarges beschermen door minder in de verpakkingen te doen. Die paar gram minder wordt vaak niet direct opgemerkt, maar voor de producent is het een makkelijke manier om de winst te verhogen. In landen waar de inflatie erg hoog is wordt deze methode nog veel agressiever toegepast.

    Herkent u dit of heeft u meer voorbeelden van ‘krimpflatie’? Laat het ons weten!

    shrinking-sweets

    shrinking-chocolate

    Krimpflatie: Steeds minder eten voor hetzelfde geld (Afbeelding via Manchesterevening)

  • Video: Edin Mujagic over ‘Geldmoord’

    We zijn eraan gewend geraakt dat de prijzen elk jaar een beetje stijgen als gevolg van inflatie, maar volgens monetair econoom Edin Mujagic is dat lang niet altijd zo geweest. In een gesprek bij Café Weltschmerz legt hij uit dat alles veranderde met de komst van centrale banken.

    Sinds de komst van centrale banken en het loslaten van de koppeling aan goud wordt de waarde van alle valuta stelselmatig uitgehold. Mujagic bestudeerde de waardeontwikkeling van het geld en vatte zijn bevindingen samen in het boek Geldmoord.

  • Coene: “ECB moet inflatiedoelstelling loslaten”

    De ECB moet zich serieus afvragen of de doelstelling van 2% inflatie vandaag de dag nog wel realistisch is. Dat zegt Luc Coene, oud-bestuurslid van de ECB en voormalig hoofd van de Belgische centrale bank, in een interview met de Belgische krant De Tijd. Ook zei hij dat de centrale bank nog maar beperkte ruimte heeft om de rente verder onder nul te brengen.

    “De twee – groei en inflatie – gaan hand in hand. De ECB moet zichzelf de vraag stellen of een doelstelling van twee procent inflatie realistisch is. We moeten niet vergeten dat de omstandigheden veranderd zijn. We kunnen geleidelijk afscheid nemen van het idee van twee tot drie procent economische groei per jaar. Dat komt omdat de lage groei in de populatie en arbeidsproductiviteit tegenwerken”, zo verklaarde Coene.

    Wat de ECB ook niet moet vergeten is dat de daling van de olieprijs de mogelijkheden van de centrale bank beperkt om de inflatie terug naar twee procent te brengen. Meer negatieve rente is volgens het oud-bestuurslid van de ECB niet de juiste oplossing. Daarover zegt hij het volgende:

    “Op een zeker moment wordt het, ondanks de opslagkosten, aantrekkelijker contant geld aan te houden. Dat beperkt de manoeuvreerruimte van de centrale bank.”

    Luc Coene was eind 2014 de eerste ECB-bestuurder die het voorstel deed om staatsobligaties op te kopen.

    luc-coene

    Luc Coene: “ECB moet inflatiedoelstelling loslaten”

  • Video: “Goud is het geld van de vrije markt”

    Waarom werd goud en zilver vroeger gebruikt als geld? Was er een keizer, koning of regering die het aan de bevolking oplegde? Nee, het was de keuze van de vrije markt. Uit een langdurig proces van indirecte ruil kwamen goud en zilver naar voren als het meest geschikte ruilmiddel. Maar wat ging daar allemaal aan vooraf? En hoe kwam papiergeld opeens om de hoek kijken? Een interessant videocollege van Lawrence Reed over geld en inflatie. In deze video van 1 uur bent u weer helemaal bij!

    Zie ook:

    Ook u kunt goud en zilver bezitten! Het meest populair zijn de gouden Maple Leaf en de zilveren Maple Leaf munten. Deze hebben een relatief lage premie en zijn afkomstig van de gerenommeerde Royal Canadian Mint.

    goud-zilver-maple-leaf

  • Voormalig directeur ECB: “Negatieve rente is niet de oplossing”

    Negatieve rente is volgens voormalig ECB-directeur Otmar Issing geen oplossing voor de huidige economische problemen. In een gesprek met CNN legt hij uit dat het gebrek aan investeringen in de wereld niet het gevolg zijn van een te hoge rente, maar vanwege politieke en economische onzekerheden. Zolang deze onzekerheid bestaat zullen huishoudens en bedrijven terughoudend zijn met het afsluiten van nieuwe leningen. De lage rente heeft dit probleem niet opgelost en een nog lagere rente zal daarom ook maar weinig resultaat opleveren.

    Negatieve rente

    otmar-issingIssing merkt op dat de negatieve rente vooral veel ongewenste gevolgen heeft voor onder meer pensioenfondsen, verzekeraars en banken. Deze financiële instellingen komen allemaal in de problemen door een negatieve rente, terwijl de positieve effecten verwaarloosbaar klein zijn. Als een negatieve rente niet leidt tot een sterke toename in de kredietverlening is het netto resultaat van dit beleid negatief.

    Volgens de voormalig ECB-directeur wordt het gevaar van deflatie door centrale banken zwaar overdreven. Daarover zegt hij het volgende in het interview met CNN:

    “Als ik deflatie hoor vraag ik me altijd af: Wat bedoelen ze daarmee? Het enige voorbeeld van deflatie uit de geschiedenis dat echt gevaarlijke gevolgen had was in de Grote Depressie, toen de prijzen in een korte tijd met dertig procent daalden. De prijzen daalden toen zo snel dat men daadwerkelijk aankopen ging uitstellen. Nergens in de wereld zie je dat nu. Zelfs niet in Japan. Er is een milde negatieve inflatie, maar ik zie geen reden waarom die deflatie snel zal toenemen.

    Waarom hebben we een lage inflatie? Vooral door lage olie en grondstofprijzen, een globaal fenomeen. Maar dat is voor consumenten wereldwijd juist fantastisch. Er is geen negatieve verband tussen lage inflatie en groei. Dit is meer een fantasie dan een weerspiegeling van empirische resultaten.”

    Wordt de video niet geladen, klik dan hier!

  • Deflatie in Eurozone, ondanks stimulering ECB

    Ondanks het stimuleringsprogramma van de ECB slaagt de centrale bank er niet in de inflatie naar de gewenste 2% te brengen. Sterker nog, in februari zakten de prijzen in de Eurozone met 0,2% op jaarbasis. Deflatie dus, terwijl de centrale bank nu al een jaar lang €60 miljard per maand in de markt pompt door middel van het opkopen van staatsobligaties.

    “Niet alleen de normale inflatie, maar ook de kerninflatie, is veel lager dan waar de ECB op rekende. Het is dus niet slechts de lage olieprijs, er is ook een breder probleem met tweede ronde effecten en en een zwakke vraag”, zo verklaarde analist Nick Kounis van de ABN Amro tegenover Bloomberg. “Dit geeft de centrale bank een extra zetje om meer agressieve monetaire stimulering aan te kondigen tijdens de ECB bijeenkomst in maart.”

    Centrale banken proberen met een nog ruimer monetair beleid de inflatie aan te jagen, maar hun pogingen worden teniet gedaan door de daling van de olieprijs. Daardoor zijn veel producten goedkoper te produceren en daalt het algemene prijsniveau. Maar ook de kerninflatie, waarin de prijsontwikkeling van voedsel en energie niet zijn meegenomen, blijft al enige tijd opvallend laag.

    Vraaguitval leidt tot deflatie

    Centrale banken als de ECB en de Bank of Japan proberen met quantitative easing de inflatie aan te jagen, maar tot op heden zonder succes. Zowel in Japan als in de Eurozone worstelt de centrale bank met een inflatie van bijna nul procent, die soms zelfs omslaat in een milde deflatie. Ondanks een zeer ruim monetair beleid met negatieve rente en het maandelijks opkopen van staatsobligaties weten beide centrale banken de kredietverlening nog niet op gang te brengen.

    Het grote probleem lijkt dus niet aanbod gedreven te zijn, maar juist vraag gedreven. Er is meer dan genoeg liquiditeit beschikbaar, maar er is simpelweg geen vraag naar. Bedrijven zijn door de onzekere economische situatie terughoudend met het doen van investeringen. Ze lenen nog wel geld, maar dat wordt in veel gevallen gebruikt om eigen aandelen terug te kopen. Consumenten willen door de lage rente nog wel geld lenen, maar worden vaak tegengehouden omdat banken minder risico willen nemen. Ze verstrekken niet meer zo makkelijk een hypotheek als voor de crisis.

    inflation-eurozone

    Deflatie in de Eurozone, kunnen we meer stimulering van de ECB verwachten? (Grafiek via Bloomberg)

    Meer stimulering?

    Het is dus maar de vraag of meer stimulering gaat helpen. Het opkopen van staatsobligaties heeft zowel in Japan als in de Eurozone nog niet het gewenste effect gehad. Sterker nog, door staatsobligaties uit de markt te halen wordt het tekort aan kwalitatief goed onderpand alleen maar groter gemaakt! Vandaar dat verschillende landen tegen een negatieve rente kunnen lenen en dat u steeds minder rente over uw spaargeld krijgt…

    De ECB kan de effectiviteit van haar stimuleringsprogramma veel groter maken als ze ook slechte leningen van banken opkoopt. In landen als Italië, Spanje, Portugal en Griekenland stijgt het percentage slechte leningen in rap tempo. Dat maakt banken erg terughoudend bij het verstrekken van nieuwe leningen. Door deze slechte leningen over te nemen zullen banken gemakkelijker kredieten verstrekken. Het nadeel van deze aanpak is dat de ECB veel meer risicovolle leningen op haar balans krijgt en dat het ‘moral hazard’ bij de bankensector in de hand werkt.

    Een alternatief dat steeds vaker geopperd wordt is ‘QE for the people’, waarbij de centrale bank rechtstreeks geld overmaakt naar de burgers. Zij kunnen het geld naar eigen inzicht gebruiken om schulden af te lossen of te consumeren, een directe vorm van stimulering die waarschijnlijk veel sneller leidt tot een stijging van het prijspeil.

    In maart komt de ECB weer bijeen om het monetaire beleid te bespreken. Met het uitblijven van een hogere inflatie is de kans groot dat de centrale bank besluit meer van hetzelfde te doen, bijvoorbeeld door het maandelijkse bedrag te verhogen van €60 miljard naar €80 of €90 miljard per maand.

  • Centrale bank Zweden verlaagt rente tot -0,5%

    De Zweedse centrale bank heeft de rente vandaag met 15 basispunten verlaagd tot -0,5% in een poging de inflatie aan te jagen en de waardestijging van de Zweedse kroon af te remmen. De renteverlaging werd voorzien door 10 van de 18 analisten die door Bloomberg ondervraagd werden, maar slechts drie analisten hadden een dergelijk grote rentestap voorzien. Ook maakte de Zweedse Riksbank bekend tenminste nog de eerste helft van dit jaar door te gaan met het opkopen van staatsobligaties en dat opbrengsten en aflossingen van bestaande staatsobligaties op de balans opnieuw in het schuldpapier belegd zullen worden.

    Riksbank-Sweden-teaser“De onzekerheid over de wereldwijde ontwikkelingen is groot, met een lage inflatie en verschillende centrale banken die een nog ruimer monetair beleid voeren. Het monetair beleid van Zweden moet daarop aansluiten, anders lopen we het risico dat de wisselkoers van de kroon sneller stijgt dan onze voorspelling. Dat maakt het moeilijker de inflatie omhoog te drukken en te stabiliseren op 2%”, zo onderbouwde de centrale bank haar rentestap.

    Lagere rente

    Door de rentedaling is de Zweedse kroon weer iets minder aantrekkelijk geworden als veilige haven. Op de valutamarkt was het effect van het rentebesluit meteen zichtbaar, want de wisselkoers met de euro verzwakte met 1,6% naar 9,61 kronen tegenover de euro. Dat is het laagste niveau sinds augustus vorig jaar. Zweden worstelt met een vlucht van kapitaal, die vooral op gang kwam door het stimuleringsprogramma van de ECB. Daardoor daalde de euro in waarde en zocht vermogen toevlucht in andere valuta.

    De waardedaling van de euro noodzaakte de Zwitserse centrale bank de rente te verlagen en uiteindelijk het plafond voor de wisselkoers ten opzichte van de euro los te laten.

    riksbank-interest-rate

    Zweedse kroon daalt tegenover euro na renteverlaging Riksbank

    ‘Roekeloos beleid’

    De Zweedse economie groeide in het derde kwartaal van 2015 nog met 3,9% op jaarbasis, maar de inflatie ligt met 0,9% ver beneden de doelstelling van de centrale bank. Omdat de economie van Zweden nog steeds groeit komt er uit verschillende hoeken kritiek om het extreem ruime monetaire beleid van de centrale bank. Een veel gehoorde kritiek is dat de centrale bank een vrijwel onmogelijke doelstelling hanteert ten aanzien van de inflatie, omdat deze grotendeels door externe factoren zoals de olieprijs bepaald wordt. Het streven om die inflatie met binnenlands monetair beleid aan te jagen zou een bedreiging vormen voor de financiële stabiliteit.

    De renteverlaging zorgde niet voor enthousiasme onder beleggers, want de Zweedse beurs opende donderdagochtend 3,2% lager. Normaal gesproken geeft een lagere rente juist een stimulans aan de aandelenmarkt.

    Lees meer:

    riksbank-interest-rate-historical

    Zweedse centrale bank verlaagt rente tot -0,5%