Marketupdate

Tag: kolen

  • Kolen zijn nu echt verleden tijd

    Het is een van de verkiezingsbeloftes van president Trump. De kolenindustrie in de VS moet nieuw leven ingeblazen worden. Van meet af aan hebben veel partijen erop gewezen dat dit een heilloos streven zou zijn. Kolen zijn weliswaar een goedkope bron van energie, maar vooral een bron van energie uit het verleden. Het heette nog een kwestie van tijd te zijn, voordat ook qua kosten wind- en zonne-energie kolen zouden voorbijstreven.

    Het zou zomaar kunnen dat critici eerder gelijk krijgen dan ze zelf voor mogelijk hebben gehouden. Dat blijkt uit een rapport uit ‘onverdachte’ hoek. De bankiers denken dat het moment is aangebroken dat elektriciteitsbedrijven hun kolengestookte centrales beter kunnen sluiten en zich volledig gaan richten op zon- en windenergie. Trouwens die trend lijkt in de VS voorzichtig op gang te komen. Bedrijven als FirstEnergy en American Electric Power hebben recentelijk de sluiting aangekondigd van enkele centrales. Het zijn weliswaar de meest verouderde, maar een begin is gemaakt. Een bedrijf als Vistra Energy gaat al een stapje verder en heeft de sluiting aangekondigd van relatief jonge centrales met als argument dat het economisch niet langer verantwoord is ze open te houden.

    Sluiting kolencentrales

    Bij Lazard hebben ze berekend dat de all-in kosten voor elektriciteit van een moderne windfarm variëren van $29 tot $53 per megawatt. Dit zijn kosten waarin de Production Tax Credit (subsidie) niet is meegenomen. Die van een kolengestookte centrale lopen uiteen van $27 tot $45 per megawatt. Zelfs zonder subsidie kan het in een groeiend aantal gevallen aantrekkelijker zijn om voor windenergie te kiezen. Als we de subsidie in de sommetjes meenemen, dan wordt het wel heel aantrekkelijk om kolencentrales te sluiten. De kosten per megawatt dalen dan tot $14. Overigens wordt de subsidie in 2024 afgebouwd.

    Volgens Lazard wordt het voor nutsbedrijven steeds gemakkelijker om de keuze voor renewables te verdedigen op basis van kosten. De producent profiteert van die lage kosten, maar uiteindelijk ook de consument. Toezichthouders betonen zich gevoelig voor deze argumentatie. In Minneapolis keurde de toezichthouder plannen van Xcel Energy goed om 660 megawatt aan kolengestookte energie stil te leggen en te vervangen door een combinatie van zon, wind en batterijopslag. Xcel claimt dat consumenten zo ongeveer $200 miljoen goedkoper uit zijn. Als er dan ook nog een efficiencyslag overheen gelegd wordt, dan lijkt het erop dat kolengestookte centrales op niet al te lange termijn helemaal passé zijn.

    Zijn kolen passé?

    Met de kolensector gaat het trouwens sowieso niet zo goed, ondanks de beloftes van de president. Afgelopen jaar leek het de goede kant op te gaan dankzij een sterke export. Sindsdien is het met de productie langzaamaan weer minder gegaan en de verwachting is dat in 2019 van de winst van 2017 niets meer over is. De sector is dan weer terug bij af. De regering Trump speelt met plannen om eventueel kolen en kernenergie te gaan subsidiëren. Het argument daarvoor is, dat de toelevering aan het net door renewables minder betrouwbaar is, zeker in periodes van bijvoorbeeld extreme kou.

    Toezichthouders hebben vooralsnog lauw gereageerd op de plannen. Ze vragen zich terecht af wat er van de plannen overblijft mocht de president niet herkozen worden. Energiebedrijven nemen investeringsbeslissingen voor de lange termijn en weigeren daarom puur politiek gedreven beslissingen te nemen. Daar zijn de kosten te hoog voor. Het lijkt er steeds meer op dat de kolenlobby en president Trump een achterhoedegevecht voeren.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • De kolenindustrie zit tussen hamer en aanbeeld

    De kolenindustrie lijkt te gaan polariseren. Aan de ene kant heb je bedrijven die buigen voor de druk van investeerders en stoppen met het delven van kolen. Aan de andere kant heb je de diehards die van geen ophouden weten. De druk van investeerders om te stoppen met de winning van kolen neemt met de dag toe. Recentelijk hebben Deutsche bank en Royal Bank of Scotland besloten niet langer geld te lenen aan deze sector. Investeringen in nieuwe projecten dalen dan ook snel. In 2012 was daar nog een bedrag van $10 miljard in geïnvesteerd, maar in 2018 is daar nog slechts $2,2 miljard van over, zo constateren analisten van Citi.

    Deze trend gecombineerd met een campagne in China om de kolenaanvoer te ontmoedigen ter bestrijding van de vervuiling heeft er wel voor gezorgd dat de prijs voor kolen de afgelopen drie jaren verdubbeld is. Kolen voorzien nog steeds in een derde van de benodigde energie in de wereld. Daar staat echter tegenover dat kolen een belangrijke bijdrage leveren aan de klimaatverandering. Het is dan ook niet vreemd dat de druk van investeerders steeds groter wordt ook al valt er nog aardig te verdienen aan kolen.

    Steenkool blijft voorlopig onmisbaar

    Het kolendebat wint nog aan intensiteit, omdat president Trump verwoede pogingen doet om de Amerikaanse kolenindustrie nieuw leven in te blazen. Die pogingen hebben in ieder geval als resultaat dat aandelen van mijnbouwers als Peabody dit jaar al met 7% zijn gestegen. Een bedrijf als Glencore heeft besloten zijn koolactiviteiten te gaan opvoeren. Dat gebeurt trouwens vooral in Australië, maar de financiële resultaten mogen er zijn. Glencore maakte in het eerste halfjaar een winst van $2 miljard op zijn kolenactiviteiten. De Britten verwachten dat bij het huidig prijsniveau kolen dit jaar de grootste bijdrage aan de winst gaan leveren. Glencore probeert echter zo weinig mogelijk ruchtbaarheid aan zijn optreden te geven. BHP Biliton, ‘s-werelds grootste mijnbouwer is evenmin van plan zijn kolenactiviteiten te staken. Kolen zijn volgens dit bedrijf voorlopig nog onmisbaar.

    Prijs van steenkool is sinds 2016 al meer dan verdubbeld (Grafiek via Trading Economics)

    Investeerders worden kritischer

    Mijnbouwers als Rio Tinto en het Australische South 32 gaan echter alles wat met kolen te maken heeft afstoten. Ze doen dit onder druk van beleggers als the Church of England en BMO Global Asset Management. Die hebben duidelijk gemaakt niet meer in bedrijven te willen investeren die kolen delven. Het Noorse Sovereign Wealth Fund, wil nog niet zo ver gaan. Ze sluiten alleen bedrijven uit die 30% of meer van hun omzet uit kolen halen. Hoe dan ook, beleggers en investeerders worden steeds kritischer en willen duidelijkheid over de vraag of bedrijven voldoen aan de eisen van duurzaamheid.

    Hoe belangrijk de rol van de belegger ook is, over de nabije toekomst van kolen wordt in Azië beslist. Volgens olieproducent BP zullen kolen in dat deel zeker tot 2040 de belangrijkste bron van energie blijven. Doorslaggevend daarbij is hoe snel China, de grootste verbruiker van kolen, afstand zal nemen van deze brandstof. Dat is allesbepalend voor de prijs. Het ziet er naar uit dat het verbruik van kolen langzamerhand zijn top heeft bereikt. In 2017 groeide die nog slechts met 0,4%. Dat neemt niet weg, dat kolen nog zeker tien jaar heel belangrijk zullen blijven om vervolgens snel terrein te verliezen aan de renewables. In landen als India zullen kolen nog veel langer dominant blijven.

    Toch is er reden voor voorzichtig optimisme. Het kan zijn dat de overgang naar renewables veel sneller zal gaan dan nu algemeen wordt aangenomen. Dat heeft te maken met de prijsval van deze alternatieven. In grote delen van de wereld zijn renewables eenvoudigweg al goedkoper dan kolen. Uiteindelijk zullen China en India beslissend zijn. Als wind- en zonne-energie eenmaal goedkoper zijn dan kolen, dan zullen deze landen daarvoor kiezen. Het gaat hen eerst en vooral om de kosten!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • De prijs van energie-onafhankelijkheid van Rusland

    Rusland is al meer dan veertig jaar de belangrijkste leverancier van aardgas voor de Europese markt. Dat betekent dat Europese landen ook erg afhankelijk zijn van Russisch gas, dat via verschillende pijpleidingen door een groot deel van Europa gedistribueerd wordt.

    De VS willen voorkomen dat Europa te afhankelijk wordt van energie uit Rusland en is daarom begonnen met de levering van vloeibaar aardgas. In juni kwam het eerste schip met Amerikaans aardgas al aan in Polen en vorige week stak het eerste Amerikaans schip met steenkool de Atlantische Oceaan over om in Oekraïne haar lading te lossen.

    Deze ontwikkelingen zijn opmerkelijk, want volgens experts is vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten ongeveer de helft duurder dan aardgas uit Rusland, terwijl Amerikaans steenkool inclusief de boottocht van meer dan 10.000 kilometer over de Atlantische Oceaan drie keer zo duur is als het steenkool dat Oekraïne zelf uit de regio Donbass kan halen. Een korte reportage van Vesti News over de politiek gemotiveerde transporten van kolen en gas uit de Verenigde Staten.

    Lees ook:

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • China en Rusland sluiten belangrijke deals voor olie, kolen en gas

    De Chinese premier Xi Jinping werd afgelopen week hartelijk ontvangen in Moskou, compleet met een rode loper en bewakers te paard. In het paleis van het Kremlin zei de Chinese premier bij aankomst dat China en Rusland “de grootste en belangrijkste strategische partners” zijn. Hij voegde daaraan toe dat hij uitkeek naar de ontmoeting met de Russische president Poetin. “Op veel manieren spreken wij dezelfde taal”, zo lichtte hij toe.

    De handel tussen China en Rusland leunt sterk op olie en gas. Rusland is één van de grootste producenten ter wereld, terwijl Chinese één van  de grootste afnemers is van energie. Deze verhouding weegt zwaarder dan de traditioneel gespannen relatie tussen deze grote buurlanden, die in de tijd van het communisme nog bittere rivalen van elkaar waren.

    Rusland bekeek de opkomst van China de afgelopen jaren met zorgen, omdat het bang was dat het buurland op een dag haar dominantie over de grenzen in het oosten zou verliezen. Maar een veel grotere zorg, die Rusland en China gemeenschappelijk hebben, is de toenemende invloed van de VS in Azie. Poetin beschreef de relatie tussen Rusland en China als een “extreem belangrijke factor in de wereldwijde politiek”.

    Voordat Xi Jinping arriveerde zei Poetin het volgende: “We werken samen om een nieuwe, meer eerlijke, wereldorde te scheppen. Eén die vrede en veiligheid verzekert en die de basisprincipes van inteationale wetgeving respecteert”.

    De afgelopen jaren heeft de behoefte om de macht van de VS te beperken een aantal meningsverschillen tussen Rusland en China opzij gezet. De toenemende handelsactiviteit tussen beide landen heef ook geholpen om de relatie tussen de twee Aziatische machten te verwarmen. De bilaterale handel steeg vorig jaar naar een record van omgerekend €68,5 miljard, zo schrijft de Britse nieuwssite The Independent.

    Beijing en Moskou hebben op tal van geopolitieke conflicten dezelfde positie ingenomen, van Noord-Korea tot Iran en Syrie. Vaak spraken beide landen hun veto uit over sancties die de Verenigde Naties wilden opleggen aan deze landen. Veel analisten geloven dat de relatie tussen Rusland en China zal intensiveren, vooral nu de VS zich in toenemende mate gemengd heeft in het Midden-Oosten en aan de grenzen van Azie. Beide landen negeren ook de kritiek die Westerse landen hebben geuit over de vermeende schending van mensenrechten.

    Olie en gas

    In de gesprekken tussen de twee regeringsleiders kwamen ook geopolitieke onderwerpen aan bod, maar waarschijnlijk gingen de gesprekken primair over economische en financiele ontwikkelingen. Zo werd vlak voor de bijeenkomst van Jinping en Poetin een deal van €1,53 miljard getekend door Russische en Chinese bedrijven die nieuwe kolenmijnen willen openen in het oosten van Siberie.Rusland ziet China ook als een interessant alteatief voor de Europese afzetmarkt. De Chinese markt is enorm, want Rusland denkt de komende dertig jaar tot 70 miljard kubieke meter gas per jaar te kunnen exporteren naar China.

    Ook tekende het Russische OAO Rosneft, de grootste beursgenoteerde olieproducent ter wereld, een overeenkomst met de China Development Bank Corp. In ruil voor een lening van $2 miljard uit het Chinese fonds garandeert het Russische bedrijf 25 jaar aan levering van olie. Het Russische bedrijf gaf het Chinese National Petroluem Corp. ook toegang tot Arctische oliebronnen. Gazprom maakte bekend dat het eind dit jaar een contract zal tekenen met China voor 30 jaar levering van aardgas aan China, zo schrijft Bloomberg.

    Eind vorig jaar schreef Marketupdate over een belangrijke oliepijpleiding die momenteel aangelegd wordt in Rusland. Deze loopt van het oosten van Siberie naar de Stille Oceaan (ESPO) en moet de capaciteit van het olietransport richting Azie sterk uitbreiden.

    BRICS

    De Chinese regeringsleider bezoekt deze week ook landen als Tanzania, Zuid-Afrika en Congo. In Zuid-Afrika zal hij het vijfde topoverleg van de BRICS-landen bijwonen. De vijf opkomende economieen die samen de BRICS-landen vormen (Brazilie, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) zijn voor China en Rusland zeer belangrijk om de macht van de VS in te dammen.

    De BRICS-landen zitten gezamenlijk op omgerekend $4,4 biljoen aan buitenlandse reserves, waarvan China het grootste gedeelte voor haar rekening neemt. Sinds 2009 is China ook de grootste handelspartner geworden van het Afrikaanse continent, een rol die eerder was weggelegd voor Europa en de VS. Het is geen geheim dat China veel investeringen doet in Afrika, met als doel grondstoffen en olie veilig te stellen voor haar eigen economie.

    Xi Jinping werd hartelijk ontvangen door de Russische president Poetin (Afbeelding via AFP)

    China benadert Rusland voor nieuwe overeenkomsten voor levering van kolen, olie en gas (Afbeelding van AP)