Marketupdate

Tag: pimco

  • Pimco: “Grootschalige valutaoorlog valt niet meer uit te sluiten”

    Een grootschalige valutaoorlog waarin overheden en centrale banken met opzet hun munt verzwakken valt niet meer uit te sluiten. Dat zegt economisch adviseur Joachim Fels van vermogensbeheerder Pimco in een nieuw rapport. Daarmee sluit hij zich aan bij een steeds grotere groep valutaspecialisten die waarschuwen dat de Verenigde Staten de dollar zullen verzwakken. Volgens Fels zitten we al in een ‘koude valutaoorlog’ die op het punt staat om te escaleren.

    Valutaspecialisten vrezen dat de Amerikaanse president Trump vroeg of laat de daad bij het woord zal voegen met pogingen om de waarde van de munt te verlagen. President Trump heeft al meerdere keren zijn onvrede uitgesproken over het monetaire beleid van zijn belangrijkste handelspartners. Hij verwijt China dat ze de yuan kunstmatig goedkoop houden, terwijl hij recent ook zijn onvrede liet blijken over het ruime monetaire beleid van de ECB.

    Volatiliteit valutamarkt daalt, stilte voor de storm? (Bron: Bloomberg)

    Federal Reserve onder druk

    Volgens Trump profiteren bedrijven in Europa en China van een monetair beleid dat de waarde van de munt onder druk zet. Daarom dringt hij ook bij de Federal Reserve aan op een versoepeling van het monetaire beleid. Hij bekritiseerde de vele renteverhogingen die de Federal Reserve onder leiding van Jerome Powell heeft doorgevoerd. De Amerikaanse president is van mening dat het rentebeleid van de centrale bank schadelijk is voor de Amerikaanse economie.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Bill Gross: “Staatsobligaties zeer risicovol door lage rente”

    Volgens Bill Gross zijn staatsobligaties met deze historisch lage rente te risicovol geworden, omdat een stijging van de rente dan een veel grotere impact heeft op de waarde van de obligatie. Bill Gross werkte jarenlang voor obligatiebelegger Pimco en kent de obligatiemarkt dus als geen ander. Hij maakt zich al langer zorgen over een bubbel in staatsobligaties, want eerder dit jaar waarschuwde hij nog dat de grote berg aan staatsobligaties met negatieve rente op een dag als een supernova zal ontploffen.

    Volgens Bill Gross zijn staatsobligaties tegen deze extreem lage rente zeer risicovol, omdat hij verwacht dat de inflatie in de toekomst weer zal toenemen.

    “Een Amerikaanse staatsobligatie met inflatiecorrectie en een looptijd van 30 jaar levert vandaag de dag 1,6% op. Ik verwacht dat de inflatie met alle toekomstige verplichtingen als Medicare, Medicaid en andere sociale voorzieningen verder zal oplopen. Dan is een rendement van 1,6% zeer laag.”

    Rente staatsobligaties naar dieptepunt

    De rente op staatsobligaties is door de vlucht naar veilige havens en het stimulerende beleid van centrale banken tot een historisch dieptepunt gedaald. Deze week zakte de gemiddelde rente op de staatsobligaties in het Bank of America’s World Sovereign Bond Index voor het eerst sinds het bestaan van dit beleggingsfonds onder de 1%. Tegelijkertijd bereikte de Amerikaanse 10-jaars rente een historisch dieptepunt van 1,32% en zakte de rente op Duitse en Nederlandse 10-jaars leningen naar nieuwe laagterecords van respectievelijk -0,2% en 0%.

    Wereldwijd hebben beleggers al $12 biljoen aan staatsobligaties in de portefeuille met een negatief rendement. Dat betekent dat de koers van de staatsobligatie hoger is dan de som van het geleende bedrag plus de totale rente over de totale looptijd van de lening. Bij een stijgende rente daalt de waarde van de obligatie, een risico dat veel beleggers volgens Bill Gross onderschatten.

    bond-yield-worldwide

    Rente op index van staatsobligaties voor het eerst onder de 1% (Grafiek via Bloomberg)




    Liquiditeit droogt op

    Bill Gross maakt zich niet alleen zorgen over de extreem lage rente op staatsobligaties, maar ook over het gebrek aan liquiditeit in de markt. Dat licht hij verder toe op het moment dat hij op Bloomberg gevraagd wordt naar de gevolgen van de Brexit.
    "De eerste slachtoffers van de Brexit waren - naast het Britse pond dat meer dan 10% onderuit ging - de vastgoedfondsen in het Verenigd Koninkrijk. Zes daarvan hebben hun deuren al moeten sluiten omdat beleggers hun geld weghalen, dat doet denken aan de subprime fondsen van Bear Stearns voor het Lehman debacle. De Britse vastgoedfondsen beheren £25 miljard en een kwart van deze fondsen is nu al gesloten. Dit is een indicatie dat er weinig liquiditeit in de markt is. Centrale banken proberen de markten gerust te stellen door meer liquiditeit beschikbaar te stellen, maar zo lang die liquiditeit niet door het systeem kan stromen - in dit geval naar de vastgoedfondsen - dan kunnen er nog wel meer omvallen. Dit is iets waar ik me zorgen over maak."
    Bill Gross ziet gelijkenissen tussen de huidige crisis en de val van effectenhandelaar Bear Stearns in het voorjaar van 2008, maar hij verwacht niet dat het nu net zo slecht zal aflopen. Ook waarschuwt hij beleggers voor het gebrek aan liquiditeit in de markt.
    "Ik wil niet de vergelijking maken met de situatie in Lehman Brothers in 2008. De banken zijn nu beter gekapitaliseerd. Beleggers denken dat ze bij dit soort fondsen binnen een dag hun geld kunnen terughalen, maar in dit geval is duidelijk geworden dat het vastgoed niet verkocht kon worden en dat de fondsen niet genoeg liquiditeit hebben. Beleggers beschouwen fondsen ten onrechte als een soort ATM waar ze makkelijk hun geld weer weg kunnen halen. Daar zouden de toezichthouders ook eens goed naar moeten kijken."

    bill-gross-bbg

    Bill Gross vindt staatsobligaties met lage rente te risicovol

    hollandgold-logo

    Deze bijdrage wordt u aangeboden door Hollandgold

  • Bill Gross: “Centrale banken zijn casinos”

    Volgens vermogensbeheerder Bill Gross lijkt het beleid van centrale banken vandaag de dag op gokken in het casino. In een nieuwe column schrijft hij dat centrale banken twee tactieken uit het casino hebben overgenomen om de financiële markten te bespelen. Hun praktijken zijn volgens Gross te vergelijken met martingaal, een gokstrategie waarbij je na iedere nederlaag de inzet zodanig verhoogt dat je bij een goede uitkomst alle eerdere verliezen goedmaakt. Een zeer riskante strategie, omdat je steeds grotere bedragen op tafel moet leggen om in het spel te blijven.

    bill-gross-pimcoEen voorbeeld uit de praktijk is de ‘whatever it takes’ toespraak van ECB-president Draghi in 2012, waarmee hij met een zeer hoge inzet in één klap een einde maakte aan de speculatie op Europese staatsobligaties. Draghi nam toen een groot risico, maar zijn bluf bleek te werken. De rente op staatsobligaties daalde en de zorgen om de financiering van de PIIGS-landen verdwenen als sneeuw voor de zon.

    Niet zo lang geleden deed Draghi dat nog een keer, toen hij zei dat hij alles binnen zijn mogelijkheden zou doen om de inflatie aan te jagen. Achter deze belofte staat een stimuleringsprogramma van €60 miljard per maand, dat vorige week nog verlengd werd tot het voorjaar van 2017. Meer en meer stimulering moet de financiele markten ervan overtuigen dat het de centrale banken menens is, een gevaarlijke situatie.

    Vertrouwen

    Bill Gross merkt op dat de inzetten van centraal bankiers steeds hoger worden. Het balanstotaal van de vijf grootste centrale banken blijft maar verder uitdijen, in een poging de rente laag te houden en de economie te ondersteunen. In theorie kan deze vorm van stimulering misschien werken, maar het produceert ook heel veel ongewenste effecten. Door de extreem lage rente worden niet productieve investeringen in stand gehouden, komt het businessmodel van verzekeraars en pensioenfondsen in gevaar en worden spaarders ernstig benadeeld in hun mogelijkheden wat vermogen op te bouwen. Volgens Gross, die in het verleden voor obligatiebelegger PIMCO werkte, zullen centrale banken vroeg of laat geconfronteerd worden met de gevolgen van hun risicovolle strategie. Op een dag zullen zij niet meer in staat zijn de paniek op de financiële markten te bezweren en zal de stijging van aandelen- en obligatiekoersen plaatsmaken voor een neerwaartse vicieuze cirkel van koersdalingen. Met deze waarschuwing adviseert Bill Gross om risico's in de beleggingsportefeuille af te bouwen en de weging in aandelen te verkleinen. In deze onzekere tijden is het volgens de vermogensbeheerder belangrijker je inleg terug te krijgen dan om een hoog rendement te halen.

  • Bill Gross: “Vertrouw niet op de triple-A rating van de VS”

    Volgens Bill Gross moeten we niet vertrouwen op de triple-A status die kredietbeoordelaar Moody’s heeft toegekend aan de Verenigde Staten. In plaats daarvan moeten beleggers vertrouwen op andere kredietbeoordelaars, zo verklaarde de topman van obligatiebelegger Pimco. Via twitter stuurde hij de volgende boodschap de wereld in: “Moody’s en het Amerikaanse ministerie van Financiën zijn één blije familie. Vertrouw op S&P, Fitch en Egan Jones als het aankomt op de kredietbeoordeling”.

    Schuldenplafond

    Deze opmerkelijke uitspraak van Bill Gross komt precies op het moment dat de discussie over het Amerikaanse schuldenplafond weer begint. Dat is waarschijnlijk geen toeval, want de vorige keer ging de verhoging van het schuldenplafond nog gepaard met veel politiek opportunisme. De Republikeinse oppositie stemde toen op het allerlaatste moment in met een verhoging van de schuldlimiet, wat toen voor veel onzekerheid zorgde op de financiële markten. Voor kredietbeoordelaar S&P was dat de druppel die de emmer deed overlopen. Ze verlaagde in augustus 2011 de kredietstatus van de VS van AAA naar AA+. Kredietbeoordelaar Egan Jones verlaagde vorig jaar de kredietstatus van de Verenigde Staten naar AA-.

    Kredietbeoordelaars

    De kredietbeoordelaars hebben door de financiële crisis veel imagoschade geleden. Beleggingsproducten die het beste stempeltje kregen bleken na de crash van de Amerikaanse huizenmarkt bijna niets waard, omdat niemand wist hoeveel kredietrisico er in de CDO’s, CLO’s en MBS’en zat. Slechte leningen aan de onderkant van de markt (sub-prime) vergiftigden de hele keten, terwijl kredietbeoordelaars de indruk wekten dat al deze risico’s netjes waren afgedekt.

    In de Europese schuldencrisis die er later overheen kwam speelden kredietbeoordelaars opnieuw een dubieuze rol. Vaak verlaagden ze de kredietstatus van landen die al in de problemen waren gekomen, waardoor de koersen van die obligaties nog een extra zetje naar beneden kregen. Volgens sommigen versterkten Amerikaanse kredietbeoordelaars op deze manier de schuldencrisis in Europa.

    Ondanks al dat negatieve nieuws hebben kredietbeoordelaars nog steeds veel invloed op de financiële markten. Dat komt omdat hun werk voor een belangrijk gedeelte geïnstitutionaliseerd is. Pensioenfondsen zijn verplicht om minimaal een bepaald gedeelte van hun vermogen te beleggen in schuldpapieren met de hoogste kredietstatus. Verlaagt een kredietbeoordelaar de rating van bepaalde obligaties of andere schuldpapieren, dan zijn pensioenfondsen soms gedwongen (een deel van) deze positie te liquideren.

    Wraak

    De Amerikaanse overheid was dan ook niet te spreken over de afwaardering door S&P en Egan Jones. Tegen beide kredietbeoordelaars spande de Amerikaanse overheid een rechtszaak aan. Volgens S&P was dat een regelrechte wraakactie. Egan Jones mocht als straf anderhalf jaar geen kredietoordeel meer geven aan staatsobligaties en zogeheten 'asset-backed securities'. Bloomberg schrijft dat Warren Buffett de grootste aandeelhouder is van Moody's, zijn belang van $1 miljard in de kredietbeoordelaar is omgerekend namelijk 11,3%. Dat Moody's een nauwe band heeft met de Amerikaanse regering werd duidelijk toen Buffett tijdens de verkiezingscampagne zijn voorkeur uitsprak voor Obama. Obama vernoemde op zijn beurt een belastingverhoging voor de allerrijkste naar de rijke belegger.

    Bill Gross waarschuwt beleggers niet te vertrouwen op Moody's

    Bill Gross waarschuwt: "vertrouw niet op kredietbeoordelaar Moody's"

    Goudstandaard seminar

  • Pimco verkoopt Nederlandse staatsobligaties!

    Obligatiebelegger Pimco verkoopt haar positie in Nederlandse staatsobligaties, omdat ze verwacht dat de rente op Nederlands schuldpapier verder zal oplopen. Sinds eind 2012 is het verschil in rente tussen Nederlands en Duits staatspapier, de zogeheten spread, opgelopen van 18 naar 39 basispunten. Beleggers prijzen extra risico in voor Nederland, vanwege de problemen op de arbeidsmarkt en de huizenmarkt. De werkloosheid staat op het hoogste niveau in twee decennia en de huizenprijzen blijven maar dalen. Vooral dat laatste zorgt voor onzekerheid, omdat Nederland in verhouding tot de economie een zeer grote bankensector heeft.

    Ben Emons, portfoliomanager bij Pimco, heeft de snel stijgende rente op de Nederlandse staatsobligaties ook waargenomen:

    “Het is duidelijk dat er een hogere risicopremie wordt toegekend aan Nederland. De rente kan zelfs stijgen tot het niveau van Frankrijk, indien Nederland een afwaardering krijgen van kredietbeoordelaars en de economie krimpt”

    De spread tussen de Nederlandse en de Franse rente voor 10-jaars schuldpapier is gezakt naar 16 basispunten. Eind vorig jaar was dat verschil nog drie keer zo groot, namelijk 50 basispunten. Op het moment van schrijven betaalt de Nederlandse overheid 2,03% voor een obligatielening met een looptijd van 10 jaar.

    Politieke impasse

    Het Duitse Handelsblatt schrijft dat ook de politieke impasse in Nederland een rol speelt. “De coalitie wil bezuinigen om aan de Europese normen te voldoen, maar er is een risico dat ze het niet eens zullen worden en dat er halfbakken maatregelen uit komen”, zo verklaarde strateeg Jan van Gerich van Nordea Bank uit Helsinki. Het is duidelijk dat er maatregelen genomen moeten worden om Nederland economisch weer op de rails te krijgen, maar dat blijkt dus niet zo eenvoudig. Vooral de hoge hypotheekschuld staat een snel herstel van de Nederlandse economie in de weg.

    Kredietbeoordelaars unaniem

    Pimco verlaat de Nederlandse obligatiemarkt uit angst voor nog meer slecht economisch nieuws uit de polder. Op 5 februari verlaagde Fitch de outlook voor Nederland van ‘stabiel’ naar ‘negatief’. Moody’s deed hetzelfde al een jaar geleden, op 12 juli 2012. Standard & Poor’s zag de bui al iets langer hangen, want zij verlaagden de outlook begin vorig jaar al naar ‘negatief’.

    pimco

  • Pimco vergelijkt goud met Apple en Facebook

    Volgens El-Erian moet iedereen die goud gekocht heeft proberen te luisteren naar wat de goudprijs ze probeert te vertellen. In een column op the Financial Times legt hij uit dat de prijs van een beleggingsobject lelijk kan dalen als de waardering ervan “compleet losgezongen raakt” van de intrinsieke eigenschappen van het onderliggende object. Het is hetzelfde fenomeen dat we zagen toen het aandeel Apple de $700 bereikte en toen Facebook naar de beurs ging, zo beschijft El-Erian. Bij de beursgang van Facebook waren de verwachtingen ook bijzonder hoog, gebaseerd op de populariteit en het marktaandeel van de sociale netwerksite.

    De daling van de goudprijs heeft volgens hem een tweedeling veroorzaakt tussen twee kampen met een diepe overtuiging. Het ene kamp ziet goud als een overgewaardeerde belegging die geen inkomsten genereert en niet produceert. Het andere kamp denkt dat het slechts een kwestie van tijd is voordat men goud weer gaat waarderen als ultieme bescherming tegen economische calamiteit.

    Centrale banken

    El-Erian denkt dat de lessen die we kunnen trekken uit Facebook, Apple en goud ook gelden in een groter geheel. Hij wijst op centrale banken die schuldpapier gekocht hebben om de financiële markt te ondersteunen. Dat beleid heeft volgens El-Erian tot gevolg gehad dat beleggers meer risico in het portefeuille hebben gestopt. Ook heeft het beleid van centrale banken bijgedragen aan een verdere daling van de volatiliteit en een lagere correlatie tussen beleggingen.

    Mohamed El-Erian beschrijft in zijn stuk op de Financial Times dat centrale banken met hun ruime monetaire beleid een ‘illusie van stabiliteit’ geschapen hebben. Het collectieve denken dat het weer beter gaat met de economie schept een ‘stabiele onevenwichtigheid’, zo meent de beleggingsexpert van Pimco. De financiële markten doen het veel beter dan men op basis van de fundamenten zou mogen verwachten, gedreven op de verwachting dat centrale banken de economie zullen blijven ondersteunen.

    Er-Erian van Pimco vergelijkt daling goudprijs met daling van aandelen Apple en Facebook

  • Pimco: Pas op voor de verborgen haircuts

    1. Negatieve reële rente

    Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog verlaagden veel landen met een hoge schuldenlast de rente tot een niveau lager dan de inflatie. Spaarders werden op deze manier niet volledig gecompenseerd voor het waardeverlies van de munt. In combinatie met een groeiende economie wist de VS op deze manier haar staatsschuld als percentage van het GDP in enkele jaren te halveren vanaf de piek van 250%. Dit ging ten koste van de spaarders, die met hun dollars niet genoeg compensatie kregen voor de inflatie.

    Wat de obligatiehouders laten liggen is de winst voor de overheid, die de reële omvang van haar schuld ziet afnemen. Grote obligatiehouders als Japan en China zullen volledige terugbetaling krijgen van de Amerikaanse staatsobligaties, maar de vraag is hoeveel koopkracht daar nog van over blijft.

    2. Inflatie / devaluatie munt

    Inflatie lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met een fractioneel banksysteem. Als er meer kredieten worden verstrekt dan afbetaald neemt de geldhoeveelheid in circulatie toe, wat een prijsopdrijvend effect heeft in een economie die minder snel groeit. De inflatie verkleint de koopkracht van iedere dollar of euro in circulatie. Een stijging van de nominale waarde van een belegginsportefeuille hoeft niet altijd te betekenen dat u rijker bent geworden. In een scenario van hyperinflatie gaan ook aandelenkoersen sterk omhoog, maar vaak niet voldoende om de inflatie bij te houden.

    3. Kapitaalcontroles

    Overheden en centrale banken kunnen kapitaalcontrole toepassen om de instroom of uitstroom van geld te beperken. Zo belast Brazilië inkomend kapitaal en beperkt Cyprus de hoeveelheid kapitaal die het land mag verlaten. In 1933 verbood de Amerikaanse regering zelfs het privé bezit van goudbaren en gouden munten, boven een bepaalde hoeveelheid.

    4. Faillissement

    Een ‘default’ kan ook vrij plotseling komen. Bill Gross haalt het voorbeeld aan van de 5-jaars obligaties van wapenfabrikant Dobbins. De obligatie met goudkleurige zegel beloofde terugbetaling in dollars of in machinegeweren, maar geen van beide werd uiteindelijk geleverd. Met een ironische ondertoon merkt Bill Gross op dat steeds meer centrale banken nu aandelen aan het kopen zijn. Dat zou aandelen nog veiliger maken dat bedrijfsobligaties van bedrijven als Dobbins.

    Bron: Pimco