Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Singapore Mercantile Exchange gaat nieuwe goud- en zilvercontracten aanbieden

    De nieuwe futurescontracten aan de Singaporese Mercantile Exchange zullen worden uitgedrukt en verrekend in Amerikaanse dollars. Opvallend is dat er alleen wordt gesproken over een cash settlement, wat wil zeggen dat er bij het aflopen van het contract geen levering van fysiek metaal zal plaatsvinden. In plaats daarvan wordt het verschil verrekend tussen de afgesproken prijs en de op dat moment geldende prijs op de Indiase Multi Commodity Exchange.

    We weten niet zeker of er fysieke levering mogelijk is, maar voor zover wij konden vinden wordt er uitsluitend gesproken over een cash settlement. Dat hoeft op zich geen probleem te zijn, want verreweg de meeste handelaren die op dit soort futuresmarkten actief zijn hebben een speculatieve achtergrond. Ze proberen te anticiperen op marktbewegingen, in de hoop daar koersrendement mee te behalen. De futurescontracten, die als E-Gold en E-Silver door het leven zullen gaan, moeten vooral de binnenlandse markt bedienen. Volgens Vaidyalingam Harihara, de CEO van de Singapore Mercantile Exchange (SMX), moeten deze nieuwe contracten vooral de binnenlandse markt bedienen. “We bieden een alteatieve markt aan, omdat de markten in China en India een gesloten karakter hebben”, aldus Harihara.

    De Shanghai Futures Exchange, de grootste Chinese beurs voor de handel in futures voor edelmetalen, wil dit jaar ook zilver futures gaan aanbieden. Daarmee komt er dus steeds meer keuze voor beleggers en krijgen ook beleggers in deze opkomende markten meer mogelijkheden om te beleggen in beloftes op goud en zilver. Let wel, termijncontracten voor goud en zilver mogen niet verward worden met fysiek metaal. Voor een contract zijn twee partijen nodig, die beide een bepaalde verplichting na moeten komen. Fysiek goud en zilver is uitsluitend bezit en kent geen risico van een tegenpartij die een belofte na moet komen.

    De Singapore Mercantile Exchange (SMX) is in augustus 2010 opgericht en faciliteerde in het eerste kwartaal van dit jaar de handel in meer dan 800.000 contracten. Deze contracten vertegenwoordigden gezamenlijk een waarde van bijna $30 miljard. De handel op de SMX is flink gegroeid, want in het eerste kwartaal van 2011 werden er nog maar 37.000 contracten verhandeld. Vergeleken met de grootste futuresmarkten voor grondstoffen en edelmetaal in de wereld is de SMX nog altijd een kleintje. Op de London Metals Exchange werd over heel 2011 een record van 146,6 miljoen contracten verhandeld, waarvan de marktwaarde in totaal $15.400 miljard was.

    De SMX heeft trouwens ook futurescontracten voor goud en zilver die zijn gebaseerd op de koersen van goud- en zilvercontracten in New York. Andere futures die de Singaporese grondstoffenbeurs aanbiedt zijn gebaseerd op ijzer, koper, zwarte peper en diverse valuta. Binnenkort wil het daar nog futures voor rubber en suiker aan toevoegen.

  • Inflatie in Groot-Brittannië? Postzegels worden 30% duurder

    Vanaf 30 april stijgen in Groot-Brittannië de kosten voor het versturen van een brief via eersteklas post naar 60 pence (~€0,73), een stijging van 30% ten opzichte van het huidige niveau. Een postzegel voor verzending met een lagere prioriteit wordt zelfs 39% duurder en zal vanaf eind deze maand 50 pence gaan kosten (~€0,61). De prijsstijging valt slecht bij de Britten, die merken dat hun koopkracht steeds verder afneemt door de inflatie en de lonen die de prijsstijging niet bij kunnen houden.

    Reuters bericht dat de Britse Royal Mail zich genoodzaakt voelt om de postzegels duurder te maken, omdat het bedrijf in de afgelopen vier jaar in totaal al £1 miljard heeft verloren. Ook dalen de volumes, wat funest is voor een type bedrijf dat het moet hebben van schaalvoordelen. De Britse consumenten voelen de pijn ook, want het Britse bureau voor de statistiek maakte vorige maand bekend dat de Britse economie in het laatste kwartaal van vorig jaar meer was gekrompen dan eerder werd verwacht. Het gemiddelde besteedbare inkomen zakte in 2011 met 1,2%, de grootste daling sinds 1977.

    De 54-jarige beveiligingsmedewerker George Osei, die toevallig een postkantoor uitliep, vatte de problematiek van inflatie kort maar krachtig samen: “Alles gaat omhoog in prijs: de huur, het openbaar vervoer, de brandstofkosten. Maar de lonen stijgen niet mee.” Mensen anticiperen alvast op de aangekondigde prijsverhoging, door nu snel een flinke voorraad postzegels in te slaan tegen het huidige tarief. De Royal Mail heeft hier al rekening mee gehouden, door het aanbod van postzegels aan winkels en postkantoren te beperken. Dit doet de Royal Mail om zo min mogelijk omzet mis te lopen, zo blijkt uit de persverklaring van het bedrijf.

    Van waarde naar een getal

    De postzegels vertegenwoordigen voor de meeste Britten maar een fractie van het maandelijkse uitgavenpatroon, maar toch moet de betekenis van deze prijsstijging niet onderschat worden. Het is een signaal van een oplopende inflatie, dat vooral een sterk psychologisch effect heeft. Een opvallend detail uit eigen land: PostNL (toen nog TNT) besloot in 2010 om voortaan een getal weer te geven op de postzegel in plaats van de waarde in eurocenten. Dit zou het frankeren van brieven makkelijker moeten maken, maar wij denken dat PostNL ook een andere reden heeft gehad om een nummer op de postzegel te zetten. Een nummer in plaats van een getal maakt het voor PostNL namelijk makkelijker om tarieven te verhogen, wat in een tijdperk van hogere inflatie veel vaker nodig zal zijn dan in periodes met een lage inflatie. Ook in ons land stijgen de kosten van een postzegel. Toen in 2010 de overstap werd gemaakt naar nummers was de waarde van één zegel nog €0,44. Minder dan twee jaar later kost diezelfde postzegel €0,50. Een prijsstijging die met 13% een veelvoud is van de officiële inflatie in ons land.

  • Arbeidsmarkt VS ligt er nog steeds slecht bij

    Op het blog van Mike Shedlock kwamen we een aantal grafieken tegen die laten zien dat het herstel op de Amerikaanse arbeidsmarkt nog steeds ver weg is. Sterker nog, veel cijfers laten zien dat het nog steeds bergafwaarts gaat. Het aantal werknemers dat bij ontslag aanspraak kan maken op een werkloosheidsuitkering is sinds 2011 weer op een niveau gekomen dat we voor het laatst zagen in 2004, toen de totale beroepsbevolking kleiner was dan nu. Vergeleken met 2001, toen er in absolute aantallen ongeveer evenveel werknemers waren die aanspraak konden maken op een sociaal vangnet, is de beroepsbevolking gegroeid met bijna 17,6 miljoen Amerikanen. Als we daarvoor corrigeren zijn de cijfers anno 2011 en 2012 nog slechter dan de eerste grafiek doet geloven.

    In de tweede grafiek wordt het percentage van de totale beroepsbevolking weergegeven die een baan heeft die zicht biedt op een werkloosheidsuitkering. Deze grafiek brengt feitelijk in beeld hoe de arbeidsvoorwaarden voor de gemiddelde Amerikaanse werknemer zijn verslechterd. In 2011 had nog 59,4% van de totale beroepsbevolking een baan die gedekt was door een sociaal vangnet, maar in april 2012 is dat nog maar van toepassing op 52,2% van de totale beroepsbevolking. Nog los van het aantal banen dat achterblijft bij de bevolkingsgroei neemt dus ook de kwaliteit van de banen af, in de zin dat werknemers steeds minder bescherming genieten bij eventueel ontslag of bij arbeidsongeschiktheid. De grafieken werden samengesteld door Tim Wallace, een lezer van MISH'S Global Economic Trend Analysis blog.

    Aantal Amerikanen dat werk heeft met een vorm van sociaal vangnet

    Dezelfde data, maar dan uitgedrukt in percentage van de totale beroepsbevolking

  • Vietnam begint ‘War on Gold’

    Vietnam is een van de landen waar goud door het grote publiek wél op waarde wordt geschat. Dat heeft vooral te maken met de kwaliteit van de lokale valuta in Vietnam, de Dong. Deze munt heeft de afgelopen jaren veel van haar waarde verloren door inflatie, wat het gevolg zou zijn van een instroom van kapitaal uit het buitenland en een sterke economische groei die de omloopsnelheid van het geld deed toenemen. Tegelijkertijd zorgde een enorme kredietexpansie voor een grotere hoeveelheid geld in omloop. Vandaag de dag staat $1 (USD) gelijk aan bijna 21.000 Dong, terwijl de wisselkoers in het begin van 2008 nog op 16.000 Dong per $1 stond. Als bescherming tegen de geldontwaarding is het in Vietnam gebruikelijk om de Dong uitsluitend te gebruiken voor alledaagse uitgaven en spaargeld om te zetten in Amerikaanse dollars en in goud.

    De rol van goud in de Vietnamese economie wordt duidelijk zodra men in Vietnam een huis gaat kopen, want daarvan wordt de prijs doorgaans zowel in Dong als in goud weergegeven. Het goud en de Amerikaanse dollars circuleren naast de Dong in de Vietnamese economie, een fenomeen waar de Vietnamese overheid niet zo blij mee is. Het alteatieve geld legt namelijk pijnlijk bloot hoe zwak de eigen valuta is, de enige valuta waar de Vietnamese regering en de eigen centrale bank invloed op kan uitoefenen.

    Om de waarde van de Dong te ondersteunen en de inflatie terug te brengen naar minder dan 10% hebben de regering van Vietnam en de centrale bank gezamenlijk een 7-punten plan opgesteld. Dit plan moet het bezit van en de handel in goud sterk ontmoedigen, in de hoop dat de rol van goud weer wat kleiner wordt. Het 7-puntenplan omvat de volgende ingrepen (via StoxPlus):

    1. De centrale bank zal quota invoeren voor de productie van goudbaren gedurende elke periode en toezien op de naleving ervan.
    2. Het aantal handelaren dat goudbaren verkoopt op de lokale markt zal worden teruggebracht door nieuwe regelgeving en de handel in goud zal worden ontmoedigd.
    3. De Vietnamese centrale bank zal de import en export van fysiek goud nauwlettend in de gaten houden.
    4. De Vietnamese centrale bank gaat de productie, verkoop en aankoop van gouden juwelen monitoren.
    5. De Vietnamese centrale bank zal andere handelsactiviteiten waarbij goud betrokken is in kaart brengen, zoals de handel in goud op inteationale goudrekeningen, goud-derivaten en andere beleggingsinstrumenten.
    6. Onder bepaalde omstandigheden zal de centrale bank interveniëren in de lokale goudmarkt.
    7. De overheid gaat de goudmarkt reguleren via een nieuw belastingsysteem.

    Koers Vietnamese Dong versus US Dollar over de afgelopen tien jaar

    Zwarte markt

    We verwachten niet teveel van dit stappenplan van de Vietnamese overheid en centrale bank, omdat de strijd tegen goud naar verwachting alleen maar meer vraag zal uitlokken. Als deze vraag niet wordt gekanaliseerd via de reguliere goudmarkt zal een levendige zwarte markt ontstaan voor goud, waar in feite niemand bij gebaat is. De zwarte markt brengt meer risico's met zich mee voor zowel de koper als de verkoper en de kwaliteit van het product zal moeilijker te controleren zijn.

    Eén van de regels uit het 7-stappen plan is erop gericht om de lokale handel in goudbaren te controleren. Het is dan ook niet toevallig dat de Vietnamese regering al in november vorig jaar de grootste verkoper van goudbaren (Saigon Jewellery Co (SJC)) heeft genationaliseerd. Dit bedrijf bedient ongeveer 90% van der totale markt voor goudbaren. Door de strengere regels uit het nieuwe 7-stappen plan zal deze goudhandelaar als enige overblijven in het hele land. Kleine lokale goudhandelaren zullen worden geconfronteerd met nieuwe eisen, waaraan ze onmogelijk kunnen voldoen. De pakweg 2.000 kleine goudhandelaren die te vinden zijn in Hoi Chi Minhstad alleen zullen naar verwachting hun deuren moeten sluiten vanwege de nieuwe regels.

    Het wegdrukken van de kleine goudproducenten en handelaren zal niets doen om de vraag naar goud onder de bevolking af te remmen. Het is dan ook de verwachting dat er meer dan 10.000 bedrijfjes de illegaliteit in zullen gaan, om via een zwarte markt de klanten te voorzien van goud.

    Resolution 11

    De nieuwe maatregelen zijn onderdeel van het Resolution 11 plan, dat in februari 2011 werd gepresenteerd door de overheid. Dit plan moet de inflatie van de Dong te bestrijden. Het plan omvat naast het ontmoedigen van goud ook het terugbrengen van de staatsschuld, aldus het Vietnamese ministerie van Planning en Investering. Ook heeft de centrale bank de rente al flink opgeschroefd, in de hoop dat de bevolking de Dong ook gaat gebruiken als spaargeld. De centrale bank heeft de rente al zodanig verhoogd dat sparen in Dong bij een bank nu 14% rente oplevert per jaar. Dat is aanzienlijk meer dan de 3% rente op spaarrekeningen in Amerikaanse dollars. Maar aangezien de kosten van levensonderhoud in het afgelopen jaar met 18,6% waren gestegen, levert ook die hoge rente op de Dong netto niets op voor de spaarder.

    De Vietnamese regering wil ook de private schulden inperken, want die zijn sinds 2001 enorm gestegen. Had de private schuld in 2001 nog een omvang van 40% van de economie, in 2011 was dat toegenomen tot 120% van het BBP. Volgens de officiële statistieken in Vietnam is de inflatie van de Dong al wat afgenomen in het laatste half jaar. Sommige experts houden rekening met een inflatie die eind dit jaar weer onder de 10% komt.

    In tegenstelling tot Westerse landen heeft de Vietnamese bevolking de traditie om goud aan te houden als spaargeld. Daarom blijven de goudaankopen in dit land sterk. Het laatste rapport van het World Gold Council liet zien dat de goudprijs in Vietnam met 1% was gestegen, tegenover gemiddeld 11% wereldwijd. Op de website The Real Asset lezen we dat er in Vietnam per hoofd van de bevolking nog meer goud is dan in landen als China en India, met een geschat volume van in totaal 300 tot 500 metrische ton.

    Goud naar de bank brengen

    Net als in Turkije gaan ook de banken in Vietnam de bevolking aanmoedigen om het thuis bewaarde goud op een spaarrekening bij de bank te zetten. Wie zijn of haar goud inlevert bij een bank kan daar een rentevergoeding voor krijgen. Dit klinkt als een goede onwikkeling, maar een rentevergoeding op goud wordt niet uit liefdadigheid gegeven door banken. De rentevergoeding is een compensatie voor risico, want het is goed denkbaar dat de banken dat goud weer uitlenen om de rente te kunnen betalen aan de persoon die het goud naar de bank heeft gebracht. Het aanbieden van een rentevergoeding op goud is strict genomen niet toegestaan in Vietnam, maar veel banken doen dat toch. Wie zijn fysieke goud inwisselt voor een papieren claim op goud moet de volgende stelregel niet vergeten: ''Possession is nine-tenths of the law''

    Vietnamese centrale bank

  • World Bank houdt rekening met lagere groei Chinese economie

    World Bank houdt rekening met lagere groei Chinese economie

    Het rapport, dat hier te downloaden is (PDF), vat in 41 pagina’s de toekomstverwachting van de World Bank voor de Chinese economie samen. In 2011 was de groei van de Chinese economie al wat lager dan in het jaar daarvoor. In 2011 kwam de groei uit op 9,2%, een jaar eerder was dan nog 10,4%. Omdat de groei cumulatief is zijn de absolute verschillen een stuk minder groot, maar desondanks lijkt de groei van de economie in China toch echt af te zwakken. Vooral de zwakke economische situatie in de VS en in Europa drukken op de Chinese exporteconomie, met als gevolg dat er ook in China minder werkgelegenheid is en er minder investeringen worden gedaan. De export viel harder terug dan de import, waardoor het handelsoverschot van China zelfs even omsloeg in een handelstekort.

    Als gevolg van de vertragende economie werden er ook minder investeringen gedaan in vastgoed en infrastructuur, zo schrijft de World Bank in haar nieuwste rapport over China. Het consumentenvertrouwen bleef stabiel en het inkomen per huishouden nam iets toe, waardoor de consumentenbestedingen op peil bleven. De hoge inflatie die in 2011 voor problemen zorgde is weer wat teruggevallen en is nu in een neergaande trend terechtgekomen. Tegenover de hogere inkomens stond ook een hogere productiviteit van de Chinese werknemers, waardoor de arbeidskosten effectief juist omlaag gingen.

    Lagere groei

    De zwakke economische omstandigheden wijzen op een lagere economische groei in 2012 en 2013, waarin de economische groei in China volgens de World Bank respectievelijk 8,2 en 8,6 procent zal zijn. De groei zal volgens de World Bank gedragen worden door binnenlandse consumptie, want de export naar andere landen zal naar verwachting blijven krimpen. De krimp zal niet groot zijn, maar het kan wel een bedreiging vormen voor de toekomstige economische groei van het land. Een verslechtering van de economische toestand in afzetmarkten van China (specifiek Europa en de VS) is één van de twee significante ‘downside risks‘ die de World Bank noemt in haar rapport. China produceert veel goederen die bedoeld zijn voor de export, goederen die niet meer gemaakt hoeven te worden als economische situatie in Europa en de VS verder verslechtert.

    In China zelf ziet de World Bank het tweede grote risico, namelijk de vastgoedmarkt. We hebben er op Marketupdate al vaker over geschreven. De steden die uit de grond zijn gestampt en waar niemand woont en appartementen die de gemiddelde Chinees niet eens kan betalen, het zijn allemaal tekenen van een markt die uit zijn voegen is gebarsten. Een correctie op de vastgoedmarkt is aanstaande, maar vooralsnog verloopt de correctie op de huizenmarkt volgens de World Bank nog zeer geleidelijk.

    Toekomst

    De World Bank zegt dat de economische groei van China op de langere termijn vooral van China zelf moet komen. De exportmotor zal minder hard draaien door de grote schuldenproblemen in de VS en in Europa, terwijl de grootste voordelen van de urbanisatie en industrialisatie inmiddels al wel behaald zijn. Demografische veranderingen, zoals een naar verhouding krimpende beroepsbevolking en een groeiende groep ouderen, zullen ook voor de nodige uitdagingen zorgen. De productiviteit per werknemer groeit nog steeds, maar de kloof in productietechnologie tussen de ontwikkelde landen en landen als China wordt volgens de World Bank ook steeds kleiner.

    De World Bank gelooft dat de industrie in China in de toekomst een kleinere portie van het totale BBP zal vertegenwoordigen en dat consumptie en de dienstensector verder zal groeien. Het rapport bevat verder tal van grafieken die de ontwikkelingen in China in beeld brengen.

  • Studenten willen toekomstig inkomen beschikbaar stellen aan universiteit

    In plaats van te protesteren tegen alles wat er op sociaal-economisch gebied niet klopt in de samenleving (Occupy beweging anyone?) zijn er ook jongeren die met ideeën komen. Zo kwamen studenten in de Amerikaanse staat Califoië met het idee om de kosten van het studeren op een andere manier af te dragen. In plaats van geld te lenen om de jaarlijkse collegegelden en benodigdheden te bekostigen stelden de studenten voor om 5% van hun toekomstige inkomen af te dragen aan de universiteit waar ze hun diploma gehaald hebben. Het zou gaan om het inkomen wat de studenten verdienen in de eerste twintig jaar na het behalen van hun diploma.

    Het voorstel heeft tal van randverschijnselen die de hele dynamiek van het studeren kunnen veranderen. Omdat het collegegeld in dit voorstel wordt uitgedrukt als een percentage van het inkomen (met een bovengrens van $200.000 per jaar), betalen studenten die een goedbetaalde baan hebben gevonden naar verhouding meer dan studenten die het met een lager inkomen moeten stellen. Daar zit een sociaal aspect in dat conformeert aan het reeds bestaande principe dat studenten met rijke ouders meer voor dezelfde studie betalen dan studenten met minder rijke ouders.

    Verder worden studenten op deze manier minder kwetsbaar, want ze gaan hun collegegeld pas betalen zodra ze een diploma en een inkomen hebben. Op dit moment kunnen veel studenten alleen rondkomen door extra leningen aan te nemen, waar ze later wellicht spijt van krijgen. Het is bijvoorbeeld niet makkelijk om een huis te kopen of om überhaupt op jezelf te wonen als de eerder opgebouwde schuldenlast een grote hap uit je maandelijkse inkomen neemt.

    Voor universiteiten brengt deze 5% regel ook de nodige veranderingen met zich mee. Zo zullen universiteiten meer gestimuleerd worden om hun studenten snel af te laten studeren, zodat ze inkomsten gaan genereren en voor hun studie gaan betalen. Daaaast moeten universiteiten meer gaan nadenken over de studies die ze aanbieden, want als die geen opstapje bieden naar een goedbetaalde baan (of überhaupt een baan) zullen die ook niet rendabel zijn voor de universiteit. Het dwingt universiteiten dus om een andere aanpak te kiezen en hun aanbod van studies meer af te stemmen op de markt.

    Ook worden universiteiten op deze manier meer gestimuleerd om gedisciplineerde studenten af te leveren, die waarschijnlijk meer kansen hebben op de arbeidsmarkt. Het inkomen van de universiteit wordt dan immers afhankelijk gemaakt van de inkomsten die hun studenten krijgen na het behalen van het diploma.

    Beperkingen

    Helaas kent het plan ook de nodige haken en ogen. Hoe stel je het inkomen van een oud-student vast en hoe controleer je dat? Wat als een student aan twee universiteiten heeft gestudeerd (meerdere masters of gemengde bachelor-master)? En wie betaalt de studie als de student zijn studie afbreekt of zijn studie niet afrondt? En wat zijn de gevolgen als niet elke universiteit mee gaat in de voorgestelde 5% regeling? En kunnen studenten zelf kiezen om wel of niet deel te nemen aan de 5% regeling? En misschien nog wel belangrijker: Is het ethisch wel verantwoord om 5% van het inkomen af te dragen aan de universiteit? Heeft het niet iets weg van modee slaveij? Hier het commentaar van een lezer op Zero Hedge:

    ''cant wait to see the banksters trading kids on the NYSE.  oh and the derivatives will be interesting.  want to buy a call option on a valedictorian? or a put on freshman skipping out on class to do drugs?

    or pool these bitches up.  maybe they can sell shares and tranches on the Harvard class of 2012?

    Now the banksters will literally own kids.  any parent out there that allows there kid to sell “equity” is fucking crazy.  this is a BIG sign of a breakdown in society''

    Hoewel het plan in theorie verschillende voordelen biedt denken we dat de praktische bezwaren toch te groot zijn om het succesvol te introduceren. Amerikaanse studenten worden steeds dieper in de schulden gedrukt, maar kunnen onder de huidige economische omstandigheden erg moeilijk aan een baan komen. Het gevolg is een gebrek aan doorstroming, want afgestudeerden zonder werk en met een torenhoge schuld zullen financieel niet zelfstandig kunnen leven.

  • COMEX zilvervoorraad weer onder de 30 miljoen ounces

    Terwijl de zilverprijs de afgelopen weken netto verder is weggezakt hebben handelaren op de COMEX toch aanzienlijk meer zilver opgevraagd. De spotprijs van zilver komt tot stand op de termijnmarkt, waar handelaren die zilver aanbieden en zilver afnemen voortdurend contracten met elkaar afsluiten en verhandelen. Deze futures kunnen aan het eind van de looptijd met cash verrekend worden, maar indien de koper fysiek metaal wil hebben moet de tegenpartij dat ook kunnen leveren. Om zilver vlot te kunnen leveren houdt de COMEX zelf een voorraad aan, die de verkopers van zilver kunnen aanspreken als ze het fysieke metaal moeten leveren aan de koper.

    COMEX zilvervoorraad

    Deze voorraad is de afgelopen jaren al behoorlijk geslonken, van ruim 87 miljoen ounces eind 2008 naar iets minder dan 30 miljoen ounces nu. Als we het hebben over de zilvervoorraad van de COMEX moeten we overigens het onderscheid maken tussen twee segmenten: ‘Registered’ en ‘Eligible’. De eerstgenoemde is de voorraad die vrij beschikbaar is voor de handel op de COMEX en kan worden gezien als de netto voorraad. De veel grotere voorraad zilver die als ‘Eligible’ is aangemerkt bestaat uit zilverbaren die wel in de COMEX ligt opgeslagen, maar die op naam staat. Dit zilver ligt uitsluitend ter bewaring in de kluizen van de COMEX en daar kan niemand anders dan de eigenaar aanspraak op maken. In theorie, want we hebben met het faillisement van MF Global gezien hoe ook goud en zilver dat op naam staat kan ‘verdwijnen’.

    Registered zilvervoorraad met 1,5 miljoen ounces geslonken

    De meest recente data van 10 april 2012 laat zien dat de voorraad van beschikbaar zilver (Registered) netto met 1.542.934 ounces is geslonken tot een niveau van afgerond 29.302.649 miljoen ounces. Daarmee staat de zilvervoorraad op de grootste termijnmarkt voor zilver voor het eerst sinds begin september vorig jaar weer onder de grens van 30 miljoen. Het dieptepunt van de zilvervoorraad werd in augustus 2011 bereikt, toen de goudprijs op recordhoogte stond. De Registered inventory zakte toen naar een dieptepunt van iets meer dan 26,5 miljoen ounces. Dat is maar 3 miljoen ounces minder dan het huidige niveau.

    Brink’s

    Eén van de zogeheten ‘bullion banks’ waar het zilver van de COMEX opgeslagen ligt is Brink’s. Daar vond recent de meeste actie plaats, want het laatste rapport van 10 april laat zien dat deze bank 1.542.904 ounces heeft overgezet van de beschikbare voorraad naar de voorraad die op naam staat. Er is recent  dus veel fysiek zilver opgevraagd van de termijncontracten. De veranderingen bij de andere vier bullion banks waren minder groot en zijn op onderstaande afbeelding te zien. Het excel document van de CME Group kunt u hier vinden.

    Wat betekent deze voorraadafname eigenlijk? Het zou zomaar kunnen dat dit een eenmalige beweging is, maar de beweging is wel opvallend groot vergeleken met de ontwikkelingen van de afgelopen maanden (zie de eerste twee afbeelding onder het bericht). Het feit dat er meer fysiek zilver wordt opgevraagd (maar niet uit de COMEX wordt ontrokken), wijst erop dat handelaren meer behoefte hebben aan het fysieke metaal dan aan een belofte op metaal of aan cash. Dat kan verband houden met schaarste op de zilvermarkt, al hebben we geen data om die stelling te onderbouwen.

    Wat u als lezer moet weten is dat er op deze termijnmarkt van de COMEX vele malen meer zilver op papier wordt verhandeld dan er fysiek beschikbaar is. Het is vergelijkbaar met een soort stoelendans, waarbij de muziek nog steeds loopt. Komt er een grote financiële crisis en willen handelaren hun claim letterlijk verzilveren, dan zal blijken dat er onvoldoende beschikbaar is om iedereen te voorzien.

    Voor het eerst sinds begin september staat de voorraad weer onder de 30 miljoen ounce

    Flinke daling in ‘Registered’ zilvervoorraad

    Veranderingen zilvervoorraad COMEX

  • De herrijzing van subprime leningen in Amerika

    De New York Times berichtte gisteren over de opleving van de zogeheten 'subprime' leningen, kredieten die verstrekt worden aan consumenten met een zwakke kredietstatus. Het gaat hier om mensen die nog schulden open hebben staan, een betalingsachterstand hebben opgelopen, geen inkomen hebben om de leningen af te lossen of die al eens door de schuldsanering zijn geweest. In het dieptepunt van de crisis waren banken en andere kredietverstrekkers opeens erg terughoudend met leningen aan deze risicovolle doelgroep, maar nu komen de leningen aan minder kredietwaardige Amerikanen weer terug.

    Verliezen uit eerdere subprime leningen zijn doorverkocht aan beleggers of afgewenteld op de belastingbetalers (bijvoorbeeld via het TARP programma), waardoor de weg weer open ligt voor nieuwe leningen aan deze lucratieve en riskante doelgroep. Lucratief, omdat de rente op dergelijke leningen veel hoger is dan die op leningen aan kredietwaardige klanten (tot 29% is mogelijk). Aan het woord komt Annette Alejandro, een Amerikaanse die werkloos is en die vorig jaar haar auto in moest leveren om een schuld af te lossen. Mevrouw Alejandro ontvangt desondanks nog steeds stapels met creditcards en aanbiedingen voor autoleningen, leningen waarvoor ze alleen maar hoeft te tekenen. Over haar eigen situatie is ze duidelijk: “als ze in de voeten van die bedrijven zou staan zou ze nooit geld aan haar uitlenen”.

    Subprime leningen in de lift

    In het dieptepunt van de crisis werd mevrouw Alejandro vrijwel volledig uitgesloten van traditionele geldverstrekkers, net als andere Amerikanen met een zwakke kredietscore. Maar vandaag de dag staan aanbieders als Capital One, GM Financial, HSBC en JP Morgan alweer in de rij om geld uit te lenen aan de 'subprime' markt. In december vorig jaar wisten creditcardmaatschappijen gezamenlijk 1,1 miljoen nieuwe creditcards te activeren, een stijging van 12,3% ten opzichte van december 2010. Dat blijkt uit het 'credit trends report' van Equifax dat in maart gepubliceerd werd. Uit onderzoek van een ander bureau kwam ook naar voren dat mensen in de subprime categorie in het laatste kwartaal van 2011 veranwoordelijk waren voor 23% van alle autoleningen, tegenover slechts 17% in het vierde kwartaal van 2009.

    Consumentenorganisaties maken zich zorgen over deze trend, omdat mensen met een lage kredietstatus kwetsbaar zijn en graag nieuwe leningen willen accepteren, ook als ze daar een zeer hoge rente over moeten betalen. Deze mensen zijn verslaafd aan kredieten en de banken geven het, aldus curator Charles Juntikka uit Manhattan. Sommige voormalige toezichthouders uit de financiële wereld waarschuwen dat deze vorm van leningen, zelfs in een vroeg stadum, kunnen leiden tot dezelfde riskante praktijken die hielpen bij de totstandkoming van de kredietcrisis. De geldverstrekkers zeggen dat ze van het verleden hebben geleerd en dat ze nu wel het onderscheid kunnen maken tussen de chronische wanbetalers en de groep die liefkozend ''fallen angels'' wordt genoemd.

    De New York Time schrijft dat het aantal wanbetalingen op creditcards en autoleningen flink is gezakt ten opzichte van de recordniveaus in het heetst van de crisis. Volgens Michael Binz van Standard & Poor's durven banken hun regels te versoepelen, omdat ze denken dat ze hun activiteiten weer veilig uit kunnen breiden. Deron Weston van Deloitte's banking practice stelt dat banken en andere geldverstrekkers “dit segment [subprime klanten] niet meer kunnen negeren”. De geldverstrekkers zouden veel potentiële klanten missen als ze zich alleen maar richten op Amerikanen met een goede kredietscore.

    De behoefte om weer nieuwe leningen te verstrekken aan mensen met een slechte kredietstatus werkt nog niet door op de Amerikaanse huizenmarkt. Daar blijft men nog altijd terughoudend en heeft verzekeraar FHA (Federal Housing Administration) voorstellen gedaan om de eisen verder aan te scherpen. De FHA is de grootste verzekeraar van hypotheekleningen in de VS en heeft op dit moment 4,8 miljoen hypotheekleningen verzekerd. Een groot deel daarvan is voor hypotheken van starters op de woningmarkt.

    $12,5 miljard aan creditcard leningen

    Over heel 2011 werd voor $12,5 miljard aan creditcardschuld opgenomen door de subprime categorie, volgens Equifax en Moody's is dat een stijging van 54,7% ten opzichte van 2010. Geldverstrekkers adverteren ook weer meer, zo concludeerde onderzoeksbureau Synovate. Ook komen er steeds meer financiële producten op de markt die zich specifiek richten op klanten met een zwakke kredietscore. Zo heeft Capital One een nieuwe lening ontwikkeld waarvan de rente zakt als klanten langdurig op tijd betalen. Ook autoleningen zijn populair, omdat de regels hiervoor veel minder zijn aangescherpt sinds de uitbraak van de financiele crisis.

    Tegelijkertijd neemt ook de markt voor derivaten en andere beleggingsinstrumenten op basis van subprime autoleningen een grote vlucht. Deze herverpakte schuldbewijzen werden in 2009 nog en masse vermeden door beleggers, maar nu komt er weer handel in deze markt. Afgelopen jaar kochten beleggers voor $11,7 miljard aan afgeleide schuldpapieren, tegenover slechts $2,17 miljard in 2008. Toch worden er procentueel minder autoleningen herverpakt tot financiële producten. Vandaag de dag zou dat ongeveer 30% zijn, tegenover 60% in de jaren voorafgaand aan de crisis.

    Net als Annette Alejandro spreekt ook Shauna Ames (41) haar verbazing uit over de leningen die ze aangeboden krijgt. Ames was eerder nog wanbetaler bij Capital One en verloor een rechtszaak tegen dat bedrijf, maar nu komt datzelfde bedrijf weer bij haar terug om een nieuwe creditcard aan te bieden.

    Creditcards via de post, de normaalste zaak van de wereld in de VS

  • Strategy Metals Bulletin (61)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation

    Terence van der Hout
    Apr 1 – 7, 2012
    Gold&Discovery Fund

    Lynas nearly set for historic production
    Lynas has announced it is 3 weeks away from completing its processing factory in Malaysia. Construction in Malaysia has been ongoing intermittedly for four years, and completion is a gigantic milestone for non-Chinese REO processing, as it is the first new non-Chinese separation facility that will come online in a number of decades.

    The announcement does not mean that processing is imminent. As we have covered previously, Malaysian public protests against alleged radioactive waste produced at the plant is continuing to frustrate production timelines at the plant. The company was issued a temporary operating license in January, but has not yet received it. The company has stated that any further delay will impact operations and specifically spells a loss to Malaysian suppliers.

    It is still difficult to judge the outcome of the political process, in terms of time. Lynas will probably get the go-ahead eventually, given its economic contribution. But politics first needs to get sufficient guarantees in order to satisfy its respective constituents before a positive outcome is announced. This may even be drawn out beyond the elections that are due sometime this year.

    Tasman Metals shows value
    Tasman Metals has released its long-awaited Preliminary Economic Analysis (PEA) on the Norra Kärr heavy rare earth deposit in Sweden. At relatively conservative product prices, Tasman calculated a Net Present Value (NPV – reflection of the current economic value of the company) of $1.4 billion. The total value of metal in the ground is roughly $10 billion, and matches the top segment of world class gold deposits around the world.

    The project is conveniently situated in Sweden, which is part of the European Union. We have covered the activities of both public and private initiatives relating to the EU securing supply of rare metals, previously. The German chemical, automobile and electronics industries in particular should be expected to take a long look at the value of Tasman’s products, as it is capable of producing large volumes of the scarce HREE for at least 40 years.

    Disclosure: The Gold&Discovery Fund holds shares of Tasman Metals.

    Mitsubishi secures supplies of palladium
    Mitsubishi Corp. has announced its intention to take a 25% stake in Stillwater Mining’s Marathon project, intending to secure future supplies of palladium through guaranteed off-takes. Situated in Ontario Canada, Marathon contains substantial amounts of Platinum Group Metals (PGM – platinum, palladium and rhodium), and the project may start mining operations in 2015.

    Mitsubishi has historically been very active upstream in various mining sectors. It owns stakes in a number of uranium projects, and has been one of the most active participants in the REE sector over the past two years. Understandable because it is one of the main beneficiaries of Chinese heavies, a flow which is expected to be stemmed as a consequence of the crackdown on smuggling and Chinese policies.

    Mitsubishi had a Memorandum of Understanding (MOU) with Neo Material to further develop Neo’s share in the Brazilian Pitinga REO Mine. It has been active in developing technologies to recycle REE from household appliances. It has invested fairly heavily in Australian pending rare earth producer Lynas. And it is involved in a joint venture with the other REE hopeful Molycorp in order to develop NdFeB high performance magnet production facilities.


    Now Mitsubishi is taking a strategic approach to palladium. As you can see from the pie chart (courtesy of Stillwater Mining), the auto industry, and catalytic converters in particular, form the largest part of palladium demand by far. Despite the economic down-tu in the west, global annual growth of the auto industry is set at a robust 4.5%, at least until 2020.

    The second graph below, also from Stillwater, is more intriguing. This depicts the supply and demand balance for palladium for the same period. As you can see, deficits are already apparent, and are expected to accelerate over the period until at least 2020.

    In a recent bulletin we noted that platinum is supplied primarily from South Africa, Zimbabwe and Russia, not countries known for their reliable politics. Given that palladium is always found and therefore mined together with platinum (and rhodium), the same security of supply issues apply to palladium.

    The palladium investment in Marathon is yet another strategic spoke in the Mitsubishi wheel, and is further proof that the Japanese are the most advanced in their efforts to secure rare metal supplies outside of China. Obviously, the Japanese high tech and automobile companies are the ones feeling the supply constraints directly, being large users of REO (and other scarce metals) for their proprietary and often secretive innovative processing methods and technologies. This has prompted an approach to scarce metals I hope European counterparts will emulate. They are aggressively securing future supplies, going as far upstream as they can in acquiring stakes in mining projects and operations.

    I have not reviewed companies in this sector other than Stillwater and Prophecy Platinum, but I will leave you with the following comment from Pope Company:

    The coming deficit in PGM production will lead to higher PGM prices. There are few PGM producers outside of southe Africa and Russia. North American Palladium (PDL: TSX) and SWC are two primarily PGM producers located in North America. Colossus Minerals (CSI: TSX), Magma Metals (MMW: TSX), and Prophecy Platinum (NKL: TSX-V) have PGM Resources. Some of the mining companies exploring for PGMS in Canada are Mustang Minerals (MUM: TSX-V) and Pacific Northwest Capital (PFN: TSX).


    www.gdfund.com

     
    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.
     

  • Goud en zilver daily report (11-04-2012)

    Er was vandaag geen groot nieuws dat de goud- en zilvermarkten in beweging kon krijgen. De prijzen bleven gedurende de dag in een smalle bandbreedte, waarbij de goudprijs op moment van schrijven vrijwel onveranderd staat op $1.658 per troy ounce. De zilverprijs ging netto een paar tienden van een procent omlaag en staat op moment van schrijven op $31,55. In euro's zijn de actuele prijzen voor goud en zilver respectievelijk €1.265 en €24,07 per troy ounce. Het grootste nieuws op het gebied van goud en zilver was wellicht de publicatie van de laatste voorraadcijfers op de COMEX. Die cijfers lieten zien dat er in de kluis van Brink's ongeveer 1,5 miljoen troy ounce zilver is overgebracht van de beschikbare voorraad naar één van de klanten. Hiermee zakte de beschikbare voorraad voor het eerst sinds september vorig jaar weer onder de 30 miljoen troy ounce.

    De aandelenmarkten veerden vandaag weer een klein beetje op, nadat de verschillende Europese en Amerikaanse beurzen gisteren flink lager waren gesloten. De olieprijs zakte een klein beetje weg, maar de daling van 0,14% voor WTI olie en 0,17% voor Brent olie mag eigenlijk geen naam hebben. De actuele prijzen voor vaten WTI en Brent zijn respectievelijk $102,56 en $119,98. Daarmee staan we pakweg $6 onder de recordniveaus van kort geleden.

    Op de obligatiemarkt zagen we gedurende de dag een kentering in het sentiment. Tegen de verwachting in gingen de rentes op Spaanse en Italiaanse obligaties weer wat omlaag, terwijl de rente op Amerikaans en Duits schuldpapier met een looptijd van 10 jaar juist steeg. De actuele rentestanden voor de 10 jaars obligaties van deze landen zijn in de hierboven gepresenteerde volgorde respectievelijk 5,87%, 5,53%, 2,03% en 1,78%. Hieronder ziet u het koersverloop van de dag, met als afsluiting een infographic over de markt van goudopslag.

    Goudprijs in USD

    Zilverprijs in USD

    Infographic over opslag van goud (via SilverDoctors)

  • Apple meer waard dan beursgenoteerde bedrijven van Spanje, Portugal en Griekenland

    Bloomberg presenteerde haar grafiek van de dag, met in de hoofdrol Apple. Het bedrijf dat met een handvol aan producten een grote doelgroep weet aan te spreken en daar goede winstmarges uit haalt. Met de actuele aandelenkoers van Apple (ticker: AAPL) is het bedrijf wat marktkapitalisatie betreft nu even groot als alle beursgenoteerde bedrijven in Spanje, Portugal en Griekenland bij elkaar!

    AAPL versus market cap Spaanse, Portugese en Griekse aandelenbeurzen