Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Breaking NEWS: Britse ambassade in Teheran bestormd

     

    Via de BBC:

    Protesters in the Iranian capital, Tehran, have broken into the UK embassy compound during an anti-British demonstration, reports say. Militant students are said to have removed the British flag, but it and replaced it with Iran's flag. State TV showed youths smashing embassy windows.

    The move comes after Iran resolved to reduce ties following the UK's decision to impose further sanctions on it. The UK's Foreign Office said it was “outraged” by the actions. It urged Iran to honour inteational commitments to protect diplomatic missions and their staff. The students clashed with anti-riot police and chanted “the embassy of Britain should be taken over” and “death to England”, AP reports.

    Students were reported to be ransacking offices inside the building, and one protester was said to be waving a framed picture of Queen Elizabeth II. Iran's semi-official Mehr news agency said documents from the embassy had been seized and set alight. Embassy staff fled by the back door, the agency added. Outside the embassy's walls, several hundred other demonstrators were gathered.

    TV footage showed Iranian riot police gradually clearing the protesters away from outside the embassy. The UK Foreign Office issued an angry statement urging Iran to quickly restore order. “We are outraged by this. It is utterly unacceptable and we condemn it,” the statement said.

    “Under inteational law, including the Vienna Convention, the Iranian Govement have a clear duty to protect diplomats and embassies in their country and we expect them to act urgently to bring the situation under control and ensure the safety of our staff and security of our property”.

    On Sunday, Iran's parliament voted by a large majority to downgrade diplomatic relations with the UK after the UK Treasury imposed sanctions on Iranian banks the previous week, accusing them of facilitating the country's nuclear programme. Iranian radio reported that some MPs had chanted “Death to Britain” during the vote, which was approved by 87% of MPs. Iran says its nuclear programme is for peaceful purposes only.

    Update volgt. 29/11/2011 – 15:11

    Via de Australische nieuwszender ABC komt het bericht dat de Iraanse politie zes Britten die op het complex verbleven zijn ontzet. Via NOS Teletekst pagina 129 komt het nieuws dat de Britse minister van Buitenlandse Zaken ontkent dat er – in tegenstelling van eerdere berichten vanmiddag – sprake is geweest van een gijzeling.

    De beelden:

  • Strategy Metals Report (53)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation

    Terence van der Hout
    Nov 27 – Dec 3, 2011 – Gold&Discovery Fund

    This week’s bulletin is covers my interpretation and selective thoughts on two presentations given at the Hong Kong REE Conference, namely those of Molycorp and Roskill.

    Molycorp strategies
    Molycorp, together with Lynas prime contender to become a major near term non- Chinese producer of rare earths (REE), has a practice of being very vocal in the press whilst managing to leave the world in confusion as to what was actually meant. Molycorp’s presentation in Hong Kong more or less followed this tradition. Two topics that came up in the presentation are highlighted here, namely the status of their mine-to-magnet strategy, and an elaboration of what Molycorp calls a heavy REE (HREE) strategy.

    Mine-to-magnet strategy
    Molycorp’s business strategy envisages complete control over their supply chain from ore to the production of high performance magnets, their so called mine-to-magnet strategy. Historically, Molycorp was capable of extracting the light REE (LREE), separating them into purified oxides, and in some instances manufacturing them into metals & alloys. Now, in a rare earth world driven by magnets, Molycorp is going the extra mile to capture the final and most value added stage in the chain, namely the production of high performance magnets. Sintered NdFeB magnets, currently the most powerful magnets, are applied in hybrid vehicles and generators in wind turbines. They contain neodymium, iron and boron, as well as small quantities of dysprosium to improve their operating temperature.

    Molycorp conveniently colours the steps in the supply chain that they proclaim are already under their control in blue, and if the joint venture with Daido Steel and Mitsubishi announced yesterday takes off, they will be in a position to colour the final green chain blue as well. Moving up the chain, the manufacturing of magnet alloys is done at the Tolleson facility, recently acquired from Santoku America. However, there is a slight chink in the chain which doesn’t get a lot of air-time.


     
    Earlier this year, Molycorp purchased the Silmet separation plant in Estonia. Silmet has historically been fed by loparite concentrate from the Russian Kola Peninsula, and is therefore exclusively focused on producing separated oxides and metals for the light REE and other metals such as tantalum and niobium. Just recently, Molycorp proudly proclaimed that neodymium metals can now be produced by Silmet. However, what it doesn’t do is produce separated or purified dysprosium or dysprosium compounds & metals, a key ingredient for making magnetic powders. And as we move further up the chain, the chink is paralleled on the extraction side. Despite the Molycorp presentation containing a figure proclaiming the pending production of dysprosium, no production has officially been recorded in the recent past at Mt Pass (although a solvent extraction circuit was designed). Perhaps the figure relates to future production from their recently ‘rediscovered’ HREE deposits, but I would expect it will be at least another 5 years before HREE concentrate comes pouring from the leach tank there. So dysprosium as yet is the missing link for Molycorp.

    HREE strategy – reduction
    The second topic of note in  Molycorp’s presentation was their HREE strategy. This contained two interesting aspects. The first was their aim to reduce the application of HREE in technologies, and more specifically to help development of a dysprosium-free permanent magnet technology. We have just seen that Molycorp’s prime business strategy is to establish a complete non-Chinese supply chain for permanent magnets, which by their nature contain HREE and will probably do so for a long while. According to my neighbour at the conference (a representative from JLMAG Rare-Earth co. – a magnet maker from China), engineering dysprosium out of high performance permanent magnets requires at least 10 years of development. So, after announcing plans to develop four ‘re-discovered’ HREE deposits, Molycorp is embarking on a HREE strategy of doing away with the REE absolutely essential for their mine-to-magnet strategy. I must confess I found this confusing.

    HREE strategy – tolling
    The second interesting element regarding Molycorp’s HREE strategy was their intention of developing what I interpreted to be universal mineral cracking technologies for providing tolling services to juniors. The idea is to become a centre for industry where the separation of rare elements from the minerals they are contained in (so-called ‘cracking’) forms a financial or expertise hurdle for juniors with a promising deposit. This practice is quite common in the copper and gold industries. For those of us not well versed in the complexity of this phase in the processing of rare earths, we must consider that every deposit on earth requires a tailor-made flow sheet for separating rare earths from the encapsuling minerals. As the ANSTO representative showed us at the conference, every flow sheet needs to be tested extensively on bench and pilot scales before advancing towards production. Development is sequential and necessarily time-consuming, with no possible short-cuts. Thus, providing this as a service to juniors would be an incredible asset to the sector, but given the required level of ‘uniqueness’ of each flow sheet, I question whether this phase in the processing is amenable to outsourcing or tolling at all. The comments from Lynas in this regard, were a little bit more realistic, saying that they may consider providing tolling services for separation and purification of REO, but only after the juniors themselves have gone through the laborious process of cracking.

    Roskill demand forecasts
    On day two of the conference, Suzanne Shaw of Roskill looked at developments in green technologies and their effects on demand of rare earth elements moving forward to 2015. The technologies discussed were magnets for consumer electronics, automobiles and wind turbines, the usage of REE in nickel metal hydride (NiMH) batteries, their application in phosphors, and their use in auto catalysts.

    Magnets, as we have seen, are the high-value drivers of the REE industry, and because of the fears of availability of supply for the rare dysprosium and their price rise, alloy producers have been looking at ways of coping with the issue. As Yu Danbo from GRIREM Advanced Materials determined in his presentation, the NdFeB magnet cannot be replaced as the strongest magnet within the next 10-20 years, and manufacturers have not found ways of outright engineering dysprosium out of these magnets. Hence, the current focus is on efficiencies, and reduction of dysprosium in magnets from 5-8% to 2-4% is currently being achieved. Besides reduction, substitution of NdFeB with SmCo is a strategy that is also being applied in China, largely as a result of the high price of neodymium. This is taking place despite the fact that samarium is in short supply, and any replacement away from NdFeB magnets at this point is going backwards on the path of technology evolution. Roskill foresees a growth of 11-13% in this sector by 2015.

    Tuing to electric vehicles (EV) and hybrid vehicles (HEV), the presentor forecasts a conservative uptake of HEV vehicles, probably as a consequence of the current market conditions combined with innovations in the efficiencies of standard inteal combustion engines. Also, the current line of NiMH batteries (containing lanthanum) is quickly being eclipsed in HEVs by the more energy dense and powerful Li-ion technologies. Growth of the NiMH technology will amount to 10-15% until 2015, and decline beyond that, impacting the application of lanthanum.

    REE application in phospors (lighting and colours in displays) is largely irreplaceable. Both Rhodia and Mitsui have embarked on recycling innovations for extracting REE from the more commoditized fluorescent lamps. In the long term, Roskill foresees a decline in this sector by virtue of technology gradually moving from incandescents towards LEDs. Roskill foresees a 7-8% growth of REE demand in this sector by 2015.

    Auto makers are finding ways to reduce the use cerium in catalytic convertors, but regulations are getting stricter in reducing CO2 emissions, offsetting the decline, and keeping a steady 6-7% growth for the sector.

    In all, Roskill foresees rare earths growing from 125,000 tons in 2011 to roughly 170,000 tons in 2015, which despite recent doubts in various media conceing the long-term viability of the REE sector, is a very solid demand base.

    Twitter: @GoldDiscFund
    www.gdfund.com
     
    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.

    Copyright: The information in this bulletin can be forwarded, cited or used otherwise, but only within the context as intended by the author, and with complete reference to the source.

  • Primary Dealers: ‘Fed zal $545 miljard hypotheekschulden kopen’

    De enquête van Bloomberg onder de Primary Dealers – dat zijn de banken die betrokken zijn bij de plaatsing van Amerikaanse staatsobligaties en die door verkopen aan beleggers en ook betrokken zijn bij de open markt transacties van de Federal Reserve, leverde de schatting op dat de Federal Reserve de economie opnieuw wil stimuleren via het opkopen van door hypotheek gedekte schuldpapieren. Terwijl de hypotheekrente op historisch lage niveau's liggen zouden hypotheekgevers (schuldenaren) bij een herfinanciering van hun hypotheek in totaal $40 tot $50 miljard kunnen besparen.

     


     

    De Amerikaanse hypotheekmarkt is $9,9 biljoen groot en ruim 54% van de hypotheken staan uit bij de overheidsgesponsorde agentschappen zoals Fannie Mae en Freddie Mac. De Federal Reserve heeft momenteel al $900 miljard aan Amerikaanse hypotheken op haar balans staan. Indien de Fed $545 miljard aan hypotheken opkoopt dan zal de Fed ongeveer 14% tot 15% van de totale Amerikaanse hypotheekrechten op haar balans hebben staan. Een nieuwe ronde geldpersfinanciering zou de huizenmarkt nieuw leven in moeten blazen, maar gezien de eerdere pogingen kan dit uitgesloten worden. De aankopen zijn niets anders dan het verplaatsen van financiële risico's: van banken naar de belastingbetaler die bovendien resulteert in een lagere koopkracht voor Amerikanen.

  • ECB blijft Europese staatsobligaties kopen, totaal passeert de 200 miljard euro

    De laatste cijfers van de ECB laten zien dat er in de afgelopen week voor bijna €8,6 miljard aan obligaties is opgekocht, waarvan overigens niet verder wordt gespecificeerd van welke landen deze schulden zijn. Naar verwachting moest de ECB deze week vooral Italië weer helpen, want de rente op 10-jaars staatsleningen staat nog steeds zeer hoog. Mogelijk is er ook Spaans schuldpapier gekocht, want de rente stabiliseerde de laatste dagen weer wat en staat op moment van schrijven onder de 6,6%. Door kleinschalig obligaties te kopen blijven de obligatiemarkten nerveus, maar worden de 'probleemlanden' tegelijkertijd onder druk gezet om grondig te hervormen en te bezuinigen.

    Het programma van de ECB om staatsobligaties op te kopen werd op 14 mei vorig jaar al in het leven geroepen en is inmiddels al verantwoordelijk voor een nominaal bedrag van €209 miljard aan staatsobligaties. Het betreft hier obligaties die op de secundaire markt worden gekocht van de zogeheten 'PIIGS-landen'. Door €5,5 miljard aan aflossingen op eerder gekochte obligaties ligt het werkelijke totaal op €203,5 miljard, waarmee de grens van €200 miljard voor het eerst echt gepasseerd is. Als we de grafiek erbij pakken zien we dat er tot augustus nog vrij weinig aan de hand was, want de intensiteit van de steunaankopen nam steeds verder af. Sinds augustus heeft de ECB de kraan weer open gezet, waardoor er in de paar maanden die volgend voor €131 miljard aan obligaties aan de totale positie zijn toegevoegd. Omgerekend is dat een tempo van meer dan €30 miljard per maand, dat zich niet laat rijmen met het mandaat van een beperkte inflatie. Volgens Zero Hedge is de ECB nu zelfs actiever dan de Federal Reserve met het ondersteunen van de obligatiemarkten. In de afgelopen maanden zou de ECB volgens Zero Hedge ongeveer 30% meer gekocht hebben dan de FED via haar 'Operation Twist'.

    De ECB heeft in totaal al voor meer dan €200 miljard aan Europees schuldpapier gekocht

  • Britse ministerie van Buitenlandse Zaken waarschuwt voor rellen in Eurozone

    Nieuwe zorgen omtrent Italië en Spanje hebben de kans op het uiteenvallen van de Eurozone groter gemaakt, zo bericht The Telegraph dit weekend. Wat eerst als bijna ondenkbaar werd gezien begint nu steeds waarschijnlijker te worden, aldus een aantal Britse ministers. Volgens een oud-minister houdt Groot Britannie zelfs al rekening met het wegvallen van de euro, wat nu nog slechts een kwestie van tijd zou zijn. Britse ambassades in de Eurozone hebben instructies gekregen om plannen op te stellen voor 'onvoorziene situaties', zoals grootschalige rellen en sociale onrust. Ambassades moeten zich ook voorbereiden op een situatie waarin Britse burgers, wonend in verschillende landen van de Eurozone, geen toegang meer kunnen krijgen tot hun bankrekening en mogelijk ook geen geld meer kunnen opnemen.

    De Financial Services Authority gaf deze week een publieke waarschuwing aan Britse banken om hun noodscenario's voor het uiteenvallen van de muntunie te versterken en uit te breiden. Volgens sommige analisten kan een onordelijke 'default' van één van de Eurolanden een kettingreactie teweeg brengen in de financiële markten, met als gevolg een mogelijke ineenstorting van het hele financiële systeem. Een niet functionerend banksysteem zal het voor spaarders onmogelijk maken om geld op te nemen en voor bedrijven onmogelijk maken om nieuwe leningen te verkrijgen bij de banken. Volgens sommige economen kan het BBP (een indicator voor de omvang van de economie), maximaal halveren, wat natuurlijk gepaard zal gaan met een hoge werkloosheid in de Eurozone. Een analist van UBS waarschuwde eerder al dat het uiteenvallen van de Eurozone in het meest extreme geval gepaard kan gaan met de dreiging van sociale onrusten, waarin de overheid de eigendomsrechten van haar burgers niet meer kan garanderen. Een hogere werkloosheid die kan voortkomen uit een dergelijke crisis zal volgens de analist van UBS ongetwijfeld gepaard gaan met een vorm van sociale onrust.

    Financiering Spanje en Italië

    Volgens de laatste berichten zou de nieuwe Spaanse regering van plan zijn om aan te kloppen bij het Europese noodfonds of het IMF voor financiële steun. Italië gaf onlangs nieuwe staatsobligaties uit met looptijden van 6 maanden en 2 jaar, waarover het land een ongekend hoge rente moest betalen. Beleggers die Italië voor een half jaar geld willen uitlenen krijgen daarvoor een rentevergoeding van 6,5%, ruim het zesvoudige van het rendement op een reguliere spaarrekening bij een bank (uitgaande van ongeveer 2% per jaar). De rentevergoeding voor 2-jaars staatsobligaties was nog hoger, het land moest een rente van 7,8% geven om haar obligaties geplaatst te krijgen. Deze percentages zijn verre van houdbaar in een economie die nog nauwelijks groeit en die gebukt gaat onder een schuldenlast die groter is dan het jaarlijkse BBP.

    Italië moet voor eind januari 2012 voor €30 miljard aan nieuwe obligaties plaatsen. Volgens analisten is er geen garantie voor een succesvolle veiling. Als investeerders niet al het schuldpapieren willen kopen moet een derde partij instappen om een ongecontroleerde 'default' te voorkomen. In gesprekken tussen Merkel, Sarkozy en Monti werd de conclusie getrokken dat de val van Italie ''ongetwijfeld het einde zal betekenen van de euro''.

    Goud als het geheime wapen voor Europa?

    Ondertussen moeten we niet vergeten dat Italië een relatief grote goudvoorraad heeft liggen en dat ook in andere Europese landen erg veel goud in de kluizen ligt. De muntunie kan met een 'herontdekking' van het goud nog nieuw leven worden ingeblazen, maar het is de vraag wie dat idee het eerste oppert op het Europese toneel. Ook hebben Europese landen veel schuld onderling aan elkaar uitstaan, waardoor er inte binnen de Eurozone nog wel het een en ander mogelijk is om de schuldenlasten te verlichten. Alleen Duitsland, Frankrijk en Italië hebben gezamenlijk al voor ruim 8200 ton aan goud in de kluizen liggen (als we de officiële cijfers van het IMF mogen geloven) en binnen de gehele Eurozone ligt er volgens The Financial Times bijna 10.800 ton aan goud in de kluizen opgeslagen. Het goud kan gebruikt worden als onderpand voor de staatsschulden, waardoor het vertrouwen op de obligatiemarkt kan terugkeren. Voor dit scenario moet goud wel opnieuw worden gewaardeerd, tegen een koers die het veelvoud is van de huidige koers. In dit artikel van The Financial Times, dat begin deze week werd gepubliceerd, wordt de casus van een door goud gedekte Europese obligatiemarkt verder uitgewerkt.

    Close-up van de euro, afbeelding van Bloomberg

  • IMF werkt aan een lening van 600 miljard voor Italie

    Het bericht in de krant La Stampa bevestigt opnieuw dat het probleem in Italië zeer serieus wordt genomen. Waar de ECB vooral terughoudendheid laat zien wil het IMF met een bedrag over de brug komen dat de financiële markten opnieuw vertrouwen moet geven. Met €400 to €600 miljard kan Italië respectievelijk 12 en 18 maanden gefinancierd worden, een tijdsbestek waarin de regering van Monti moet werken aan structurele hervormingsmaatregelen om de rijksbegroting gezond te maken en de schuldenlast te verlagen. Ironisch, want een schuldenlast verlagen doe je niet met een paar honderd miljard euro aan nieuwe leningen. Italië zal door Europa en het IMF worden onderworpen aan strenge controles, een methodiek die ook op Griekenland werd toegepast. Echt succesvol was het niet, want Griekenland zit nu al twee jaar in een diepe punt waarin de bevolking het vertrouwen in de regering compleet heeft verloren en doelstellingen keer op keer niet (overtuigend) gehaald worden.

    Hoe Italië haar schuldencrisis moet oplossen moet nog onderzocht worden, maar de eerste mogelijke stap is dus het toevoegen van nóg meer schuld aan de ruim €1900 miljard grote staatsschuld die het land momenteel heeft uitstaan (ongeveer 120% van het BBP). Het IMF zal volgens de berichten een lagere rente van 4 tot 5 procent rekenen, soortgelijk met de noodlening die in tranches aan de Griekse overheid wordt uitgekeerd. Het is onduidelijk welke looptijd dit noodkrediet heeft, waarschijnlijk gaat het om een langlopende lening die pas over 10, 20 of nog meer jaren volledig terugbetaald moet worden. Lenen op de kapitaalmarkt is voor Italië steeds moeilijker, want voor de laatste obligatieveiling met 2-jaars staatspapier eisten beleggers een vergoeding van 7,8%.

    ECB werkt samen met IMF

    Volgens de Oostenrijkse krant Der Standard zou de ECB een voorschot kunnen doen voor de noodlening, die vervolgens volledig door het IMF kan worden gegarandeerd. Op die manier loopt de ECB minder risico, omdat het IMF de verantwoordelijkheid zal oveemen van het uitbetalen en het innen van het nieuwe noodkrediet. De weerstand van Duitsland, de tegen politieke inmenging van de ECB is, zou volgens de Italiaanse krant La Stampa op deze manier omzeild kunnen worden.

    De Europese Unie en de ECB hebben reeds 'experts' naar Italië gestuurd die de Italiaanse overheidsfinanciën tegen het licht zullen houden. Ook het IMF zal binnenkort een team van toezichthouders richting het geplaagde land sturen. De regering van Mario Monti zou al een aantal maatregelen op papier hebben gezet die gezamenlijk €15 miljard moeten opleveren, zo bericht de Italiaanse krant Il Sole 24. Enkele maatregelen zijn de verhoging van de BTW, extra huizenbelasting en meer privatisering van overheidsdiensten.

    Christine Lagarde van het IMF moet Italië volgens laatste geruchten voorzien van noodkrediet

    Vreemde ontwikkelingen op de balans van de FED

    We moeten niet vergeten dat het IMF eerst goedkeuring nodig heeft van het Amerikaanse congres voordat het de veranderingen kan doorvoeren die nodig zijn om Italië te helpen, zo bericht Zero Hedge. Het IMF is op dit moment slecht gekapitaliseerd en heeft dus meer reserves nodig om garant te kunnen staan voor de geplande noodlening aan Italië. Daarom moest het onlangs twee nieuwe kredietfaciliteiten opzetten, waarvan de details zijn terug te vinden in dit artikel.

    Opvallend genoeg vallen de plannen van het IMF om Italië te helpen met een noodkrediet samen met een grote verschuiving op de balans van de Federal Reserve. Aan de hand van data van de FED heeft Zero Hedge een grafiek samengesteld die laat zien hoeveel dollars er geparkeerd staan onder het kopje 'Other deposits'. In de afgelopen week nam deze balans toe naar ruim $115 miljard, tegenover iets meer dan $27 miljard een week eerder. Dat is een ongekende toename van $88 miljard, die waarschijnlijk is weggesluisd van de algemene reserves van de Federal Reserve (die zakten met $86 miljard van $1.575 naar $1.489 miljard).

    Zero Hedge ging op onderzoek uit en kwam op de St. Louis FED website de verklaring van de 'Other' deposito's tegen:

    Other deposits at Federal Reserve Banks include balances of inteational and multilateral organizations with accounts at FRBNY, such as the Inteational Monetary Fund, United Nations, Inteational Bank for Reconstruction and Development (World Bank); the special checking account of the ESF (where deposits from monetizing SDRs would be placed); and balances of a few U.S. govement agencies, such as the Fannie Mae and Freddie Mac.

    Eerder werd bekend dat het genationaliseerde Fannie Mae voor $7,8 miljard aan nieuw geld nodig had om het hoofd boven water te houden, geld dat zoals hierboven te lezen is ook van de 'Other deposits' komt. Het resterende gedeelte van die $88 miljard verschuiving op de balans van de FED kan bedoeld zijn voor het IMF, dat voor een nieuwe noodlening aan Italië extra onderpand nodig heeft.

    Harde bewijzen zijn niet te vinden, maar ook als het geld niet voor het IMF is bedoeld is dat geen goed nieuws. In dat geval kan de grote verschuiving op de balans aangeven dat Fannie Mae in grote problemen zit en veel meer geld nodig heeft dan de genoemde $7,8 miljard.

    De ''Other deposits'''van de Federal Reserve namen afgelopen week toe met $88 miljard. Is het een injectie voor het IMF?

  • Kredietbeoordelaar S&P waarschuwt Japan voor nieuwe afwaardering

    Zodoende komt S&P opnieuw met een waarschuwing voor Japan, door te stellen dat de Japanse regering onder leiding van Yoshihiko Noda geen vooruitgang heeft gemaakt in de beloofde aanpak van de staatsschuld. Japan werd in april door S&P afgewaardeerd naar AA- en in augustus door Moody's naar Aa3. Ook kredietbeoordelaar Fitch heeft Japan op AA- staan, met een negatieve outlook.

    Volgens Takahira Ogawa, directeur de afdeling 'souvereign ratings' binnen S&P, zei het volgende over de situatie in Japan: ''De financiën van Japan worden met de dag en met de seconde slechter.. We komen dichter bij een downgrade, omdat de situatie geleidelijk blijft verslechteren.'' Volgens Ogawa heeft Japan een geloofwaardig en omvangrijk plan nodig om de schuldenlast in de hand te houden. Door de wederopbouw van gebieden die in maart door de aardbeving en tsunami zijn getroffen is de staatsschuld verder opgelopen en staat deze inmiddels al op een niveau van 197,5% (CIA en Eurostat) of 220% (IMF) van het BBP.

    Eigenlijk is een schuldenlast met een dubbel zo grote omvang als de complete economie niet mogelijk, maar blijkbaar kopen Japanners nog voldoende staatspapier op om de rente zo laag te houden. Kyle Bass maakte onlangs duidelijk waarom de financiering van Japan veel weg heeft van een piramidespel en waarom dat vroeg of laat mis zal gaan. De rente op 10-jaars obligaties lag een tijdje onder de 1%, maar is door dit nieuws van afgelopen donderdag weer gestegen tot boven de 1%. In historisch opzicht nog altijd zeer laag, maar door de enorme omvang van de staatsschuld heeft ook een minimale rentestijging al een groot effect op de rijksbegroting van Japan. Op dit moment gaat al bijna de helft van de belastinginkomsten in Japan naar het aflossen van staatsschuld, een situatie die onhoudbaar is als de rente bijvoorbeeld naar 2% zou stijgen en een paar jaar op dat niveau zou blijven staan.

    Het maandelijkse rapport dat de Japanse overheid publiceert over de stand van de economie bevatte ook geen hoopgevend nieuws. Volgens het rapport, dat ook op 24 november verscheen, herstelt de economie licht, maar zijn er nog veel risico's die het herstel kunnen vertragen. Voorbeelden die genoemd worden zijn de volatiliteit op de financiële markten, vertraging van de groei in het buitenland (de Japanse economie leunt zwaar op export) en de impact van de overstromingen in Thailand voor de Japanse industrie (toeleveranciers en afnemers voor de industrie). Ook bracht het rapport naar voren dat de bedrijfswinsten voor het eerst in zes maanden weer waren gezakt. Hieronder een grafiek van Bloomberg met de renteontwikkeling van afgelopen vrijdag en van het afgelopen jaar.

    Rente op Japanse 10-jaars staatsobligaties liep vrijdag weer wat op, staat nu boven de 1%

    Japanse 10-jaars rente over de afgelopen twaalf maanden, is de dalende trend gebroken?

  • Paul Craig Roberts: ‘Mislukte Duitse obligatieveiling was in scene gezet’

    Duitsland blijft zich verzetten tegen de verdere Europese integratie, waarin (een gedeelte van de) obligaties van de verschillende landen worden samengevoegd tot generieke 'Eurobonds' en waarin lidstaten afstand moeten nemen van een deel van hun fiscale souvereiniteit. Duitsland wordt gezien als het sterkste land in de Eurozone en betaalt daarom ook een geringe rentevergoeding op haar staatsobligaties. Zou het land meewerken aan verdere Europese integratie, dat zal dat vooamelijk de Duitsers in de portemonnee raken. De rente zal in dat geval hoger uitvallen, waardoor de staatsschuld van Duitsland duurder wordt. Volgens Angela Merkel is er nog een ander probleem met de zogeheten 'Eurobonds', want het neemt de discipline weg die landen nu nog opgelegd krijgen door de financiële markten. Er gaat volgens de Duitse bondskanselier een verkeerd signaal van uit, omdat de landen die goed beleid hebben gevoerd mogen opdraaien voor het renteverschil tussen de eigen obligaties en die van 'probleemlanden' als Griekenland, Italië, Spanje en Portugal.

    Duitsland heeft daaaast de geschiedenis van een hyperinflatie in het achterhoofd, waardoor ze voet bij stuk houden als het gaat om degelijk monetair beleid. Duitsland probeert volgens Roberts ''vast te houden aan de regels waaronder ze de Duitse mark hebben ingeruild voor de euro''. Volgens die regels mag de ECB geen staatsobligaties van lidstaten opkopen, omdat hiermee een politiek doel gediend wordt ten koste van de waarde van de munt.

    Omdat de druk steeds hoger wordt en de ECB niet wil ingrijpen met grootschalige aankopen van staatsobligaties neemt ook de druk op Duitsland toe. Volgens Paul Craig Roberts verstaat de EU onder Europese eenwording ''het laten verdwijnen van de souvereiniteit en financiële onafhankelijkheid van landen''. Om dat te bereiken moest de positie van Duitsland worden verzwakt, wat nu gebeurd is door de mislukte obligatieveiling.

    Volgens Roberts is het helemaal niet logisch dat een Duitse obligatieveiling mislukt, omdat het land nog altijd wordt gezien als het land binnen de Eurozone met de sterkste economie. Dat het toch mis ging met de laatste obligatieveiling doet Roberts geloven dat er meer dingen gaande zijn. Hij zei tegenover Russia Today het volgende: ''Being in the way [Duitsland], the European Central Bank, I think the United States is part of it as well, the European Commission and private bankers of course, they engineered a failed auction''. Hij vervolgt: ''It was orchestrated against Germany to punish them and bring them around to the solution preferred by the banks''.

    Banken in Europa hebben veel Europese staatsobligaties in de boeken staan waarop ze niet kunnen of willen afwaarderen. Daarom zouden ze volgens Robert Duitsland onder druk zetten, zodat die gaan handelen in het belang van de bankiers. Amerikaanse banken spelen ook een rol in de Europese schuldencrisis, omdat ze veel garanties (CDS'en) hebben afgegeven aan Europese banken. Mocht het echt aankomen op een default van één van de Europese lidstaten, dan komen Europese banken naar hun Amerikaanse collega's om hun verzekering uitbetaald te krijgen. Volgens Roberts is de boodschap in Duitsland aangekomen, want het zou bepaalde eisen omtrent het afboeken van staatsobligaties hebben teruggtrokken.

    Roberts heeft geen harde bewijzen voor zijn claim, omdat die volgens hem simpelweg niet te vinden zijn zonder insider informatie. Hij baseert zijn analyse op het gegeven dat verschillende belangrijke posities in Europa worden bekleed door personen die nauwe banden hebben met Goldman Sachs, de Wereldbank en de Bank of Inteational Settlements. Als voorbeeld noemt hij de Italiaan Draghi (voorzitter van de ECB) en Mario Monti, die volgens Roberts bepaalde belangen (die van de bankiers) vertegenwoordigen. Goldman Sachs zou veel garanties hebben afgegeven op Europese staatsobligaties, waardoor ook Goldman Sachs belang heeft bij een 'stabiele' obligatiemarkt.

    Het aanzetten van de geldpers van de ECB is wat de bankiers willen, omdat het de rentes op staatsobligaties drukt (en dus de waarde ervan ondersteunt). De kosten ervan worden via stijgende prijzen overgedragen naar het grote publiek, terwijl banken in dat geval ontzien worden.

  • Analyse: steunaankopen ECB eurolanden lopen op naar €250 miljard

    Het is een heikel punt: mag de ECB Europese overheden financieren? Sinds het uitbreken van de kredietcrisis lijken de regels toch flexibeler te zijn dan algemeen werd aangenomen. De ECB kocht immers principieel geen Europese staatsobligaties. Geldpersfinanciering moest in Europa voorkomen worden en daar is een bepaling voor.

    Uit de Statuten van het Europese stelsel van centrale banken en de Europese Centrale Bank, artikel 21:

    Artikel 21 Transacties met openbare lichamen

    21.1. Overeenkomstig artikel 123 van het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie is het de ECB en de nationale centrale banken verboden voorschotten in rekening-courant of andere kredietfaciliteiten te verlenen ten behoeve van instellingen, organen of instanties van de Unie, centrale overheden, regionale, lokale of andere overheden, overheidsinstanties, andere publiekrechtelijke lichamen of openbare bedrijven van de lidstaten; ook het rechtstreeks van hen kopen van schuldbewijzen door de ECB of de nationale centrale banken is verboden.

    21.2. De ECB en de nationale centrale banken mogen optreden als fiscaal agent voor de in artikel 21.1 bedoelde lichamen.

    21.3. De bepalingen van dit artikel zijn niet van toepassing op kredietinstellingen die in handen van de overheid zijn en waaraan in het kader van de liquiditeitsvoorziening door de centrale banken dezelfde behandeling door de nationale centrale banken en de ECB wordt gegeven als aan particuliere kredietinstellingen.

    Artikel 21 en met name lid 1 zegt dat het de ECB alsook de aangesloten nationale centrale banken verboden is om schuldbewijzen van overheden – op welk niveau dan ook – direct van hen te kopen. Met andere woorden, de ECB kan en mag niet bij de plaatsing van nieuwe overheidsobligaties kopen. Echter, er staat niet dat de ECB op de secundaire markten geen staatsobligaties mag kopen. Strikt naar de letter handelt de ECB niet in strijd met de bepaling. Maar of de ECB naar de geest van het euro-verdrag handelt is een tweede. Er kunnen namelijk vraagtekens gezet worden bij het programma waaronder de ECB staatsobligaties op de secundaire markten opkoopt. De aankopen sinds juli 2011 worden in de onderstaande grafiek weergegeven (bron: Business Week)

    De ECB stelt dat haar opkoopprogramma, het Securities Markets Programma, bedoeld is om het functioneren van het “transmissiemechanisme” van het monetaire beleid te handhaven. Als u wilt weten hoe Ben Beanke over transmissiemechanisme's denkt, dan vindt u dat hier. Daaaast stelt de ECB dat het programma slechts van tijdelijke aard is en beperkt is in omvang. De zegt feitelijk zoiets als dat zij de werking van financiële markten stabiliseert doordat zij staatsobligaties van Europese probleemlanden koopt en dat deze aankopen niet vergelijkbaar zijn met de aankopen door de Federal Reserve en de Bank of England. De ECB benadrukt ook dat omdat zij geld elders uit de markt haalt, zij voorkomt dat extra geld het bancaire systeem instroomt zodat dit geld – via fractioneel bankieren – niet in een meervoud via leningen aan bedrijven en particulieren (en overheden) de economie instromen.

    De balans van de ECB is waar het bij dit programma allemaal om draait. Op de balans van de ECB staan euro's op passiva-zijde (rechterzijde) en die euro's worden de gedekt door de bezittingen die aan de linkerkant van de balans op de activazijde staan. Worden die activa waardeloos dan ontstaat er een dekkingsprobleem. Bovendien geldt dat hoe groter de balans wordt ten aanzien van het eigen vermogen, de kwaliteit van de balans afneemt. In de Verenigde Staten is de verhouding tussen het balanstotaal en het eigen kapitaal van de Federal Reserve een factor 50. Voor de Bank of England geldt iets soortgelijks ondanks dat zij in 2008 op een nog veel grotere schaal ingegreep. Tegenwoordig verschillen de Fed en de Bank of England elkaar niet veel. Beide centrale banken kopen staatsobligaties op de primaire markt en daarmee vervangen zij de  financiële markten die normaliter de rente voor de Amerikaanse en Britse overheid bepalen.

    De aankopen door de ECB van de laatste weken zijn in bovenstaande en geïndexeerde grafiek niet meegenomen. In de onderstaande grafiek is die toename wel te zien en geeft de afgelopen 5 jaar weer. Met name in 2008 is die sterk toegenomen. Sinds de besmetting naar Italië en Spanje is dat totaal opnieuw fors toegenomen. Het balanstotaal gaat inmiddels richting de €2.500 miljard. Ter vergelijking, toen de ECB in 1999 met 11 landen startte, bedroeg het balanstotaal €685 miljard. Inmiddels zijn er wel zes landen bijgekomen, en dat verklaart een gedeelte van de stijging van het balanstotaal.

    De recente stijging is echter te wijten aan het verplaatsen van staatsobligatie van de zuidelijke lidstaten van de balansen van banken en andere financiële partijen naar de ECB. Daarmee probeert de ECB de rente voor die landen te stabiliseren en beschermt zij tevens de balansen van financiële partijen. Tegelijkertijd probeert de ECB fiscale hervormingen af te dwingen en te voorkomen dat zij met twee benen in fiscaal drijfzand terecht komt. Het tempo waarop het balanstotaal stijgt is echter zorgelijk. Maandag meldde persbureau Reuters dat de ECB haar steunaankopen wekelijks beperkt tot onder de €8 miljard. Eerder waren er geruchten dat de ECB bepaald had dat zij wekelijks maximaal €20 miljard zou bij drukken voor aankopen. Indien de ECB elke week €20 miljard zou uitgeven dan is dat aan het einde van het jaar iets meer dan een biljoen euro (52 x €20 mrd). Bij €8 miljard zou dat aan het einde van het jaar nog steeds een bedrag opleveren dat met €418 miljard bijna even zo groot is als het Europese noodfonds (EFSF). Dit zijn geen misselijke bedragen en dat illustreert de huidige fiscale problematiek in Zuid-Europa.

    Bron: Bloomberg & bewerking MU.

    De ECB kan die staatsobligaties blijven opkopen, maar het is de vraag hoe zij daar weer vanaf komt. De ECB kan die aanhouden tot aan het einde van de looptijd en ook terug verkopen aan de markt. Op beide manieren zou de ECB haar balanstotaal en daarmee de risico's terugbrengen. De grote vraag is of dit niet een onoverkomelijk groot probleem is. De Griekse staatsobligaties die de ECB heeft gekocht, worden uiteindelijk volledig afgelost door middel van Europese garanties. Dus niet omdat Griekenland die zelfstandig kan aflossen. Immers, Griekenland is insolvabel. Voor de ECB is daarom de fiscale houdbaarheid van die eurolanden waarvan zij de schuldpapieren tijdelijk koopt, van cruciaal belang. Zij moeten voorkomen dat zij niet insolvabel worden en moeten dus de broekriem aantrekken. Als zij hetzelfde pad afleggen als Griekenland, en niet naar de financiële markten tegen houdbare rente kunnen lenen dan heeft Europa of de ECB een levensgroot probleem. Of lidstaten ontketenen een implosie van hun financiële stelsel en als gevolg daarvan die van andere lidstaten, of de ECB moet voluit de geldpers aanzetten en haar mandaat over boord gooien.

    Dat laatste zou de enige redding zijn om landen niet in een gedeeltelijk faillissement te laten komen zoals Griekenland momenteel. De ECB wordt in feite gedwongen om door te gaan met het kopen van nieuwe obligaties omdat de politiek niet snel genoeg hervormd en te lang ongestraft dit probleem konden veroorzaken. Men print altijd eerst obligaties. Dan pas geld. De ECB wordt in een zekere zin door de Europese politiek voor een voldongen feit gezet en dat raakt de onafhankelijkheid van de ECB. Zij wordt voor een dilemma gesteld. Terwijl de Europese politiek hun nationale schuldenlast moet terug zien te dringen, maar daar – om tal van redenen – niet toe in staat is, wordt er nu naar de ECB gekeken zodat de noodzaak voor hervormingen verminderd wordt.

    Die politieke houding naar de ECB heeft Berlusconi zijn positie gekost, maar of de ECB daarmee de volledig machtsstrijd wint, valt te bezien. Angela Merkel liet woensdag weten dat zij volledig achter de onafhankelijkheid van de ECB blijft staan en wijst daarmee impliciet op de noodzaak tot fiscale hervormingen. Of die hervormingen snel genoeg komen lijkt al achterhaald, want na Griekenland, Ierland, Portugal, Spanje en Italië, lijkt nu ook België aan de beurt te zijn, komt Frankrijk met haar triple A-status onder druk te staan van ditmaal Fitch en mislukte in Duitsland de veiling van Duitse staatsobligaties. Ondertussen ruziën Barroso en Merkel via de media over het plan om eurobonds uit te gaan geven. Het Europese financiële drama gaat voorlopig nog wel even door..

     

  • Bankrun in Letland als gevolg van vermeende fraudezaak bij Snoras

    Op 16 november werd Bankas Snoras genationaliseerd door de Letse overheid, nadat de Letse centrale bank had ontdekt dat er voor tenminste €300 miljoen aan bezittingen op de balans van de bank waren verdwenen. De toezichthouder heeft vervolgens op 21 november de activiteiten van Latvijas Krajbanka geschorst, de zesde grootste spaarbank van Letland. Deze spaarbank is namelijk onderdeel van Bankas Snoras en zou volgens de toezichthouder €143 miljoen 'missen'. Het verdwenen geld was van de klanten die hun spaargeld aan de bank hadden toevertrouwd.

    Omdat de Latvijas Krajbanka door de verduistering van het genoemde bedrag insovabel is geworden (en omdat de naam van de bank onherstelbaar beschadigd is) zal de bank waarschijnlijk volledig worden ontmanteld. Alleen als de overheid de bank wil herkapitaliseren kan een faillisement voorkomen worden. Het gedeeltelijk verdwenen spaargeld wordt door de overheid gegarandeerd tot een maximum van omgerekend €100.000 per persoon. In totaal betekent dit een strop van maximaal €500 miljoen voor de Letse overheid, waarvan omgerekend €213 miljoen uit een verzekeringsfonds kan worden gehaald dat speciaal voor dergelijke calamiteiten was opgebouwd.

    Spaarders kunnen nog wel geld ophalen bij de Latvijas Krajbanka, beperkt tot maximaal 50 lati per dag (omgerekend €71,50) tot het eind van de week. Een schamel bedrag, maar blijkbaar wel genoeg voor de spaarders om in de rij te gaan staan bij de pinautomaten. Klanten van de Snoras Bank kunnen vanaf vandaag ook weer geld van hun rekening halen, met een maximum van 500 lati per dag (omgerekend  €715). Onderstaande foto's illustreren de zwakte van ons geldsysteem, spaarders kiezen eieren voor hun geld en halen ondanks het garantiesetelsel toch alvast geld van hun rekening. Zie hier het schrikbeeld van elke bankier.

    Op diverse locaties halen mensen en masse geld van de bank (via Zero Hedge)

  • Grote bewegingen in de koersen van goud en zilver, wat stuurt de markt?

    De sterke beweging omlaag die we gisteren zagen op de goud- en zilvermarkt viel samen met een vrij negatief sentiment op de beurs. Grote Europese indices sloten maandag 2 tot 3 procent lager en ook in de VS werd de handelsdag met soortgelijke verliezen afgesloten. Opvallend genoeg deed het edelmetaal het nog slechter, terwijl dat door veel beleggers wordt gezien als een soort veilige haven in onzekere tijden. Blijkbaar zochten beleggers de veiligheid weer in Amerikaans staatspapier en in Amerikaanse dollars, want die munt stond sinds zes weken niet meer zo hoog ten opzichte van de euro. Rente op Amerikaanse staatsobligaties blijven ondertussen laag (dinsdag werd er in Amerika weer voor $35 miljard aan 5-jaars obligaties geveild tegen een ongekend lage rente van minder dan 1%).

    De daling in goud en zilver op maandag kwam precies één dag voor het aflopen van optiecontracten voor goud en zilver. Beleggers die dachten in de plus te staan en op het punt stonden hun opties uit te voeren zagen door de sterke daling opeens hun koerswinst wegkwijnen of zelfs compleet verdampen. Het is niet nieuw dat de prijs van goud en zilver plotseling meerdere procenten dalen vlak voor het maandelijks aflopen van de optiecontracten, want het fenomeen was ook in de afgelopen jaren steeds waaeembaar (zie bijvoorbeeld dit artikel op Marketoracle.co.uk). Dit jaar was het minder sterk te zien, maar daar stonden weer enkele opvallende grote correcties tegenover (zilver eind april toen het op $48 stond en goud halverwege september toen de koers ruim boven de $1800 stond en daarvoor de $1900 grens was gepasseerd).

    Goud blijkt het goedkoopst rond de options expiry, klik op grafiek voor grotere versie (via Zero Hedge)

    Het is moeilijk om er precies de vinger op te leggen, maar het spreekt voor zich dat de shortposities in de goud- en zilvermarkt er belang bij hebben om de koers van het edelmetaal omlaag te brengen vlak voordat de opties aflopen. Een gestegen prijs brengt een zware slag toe aan de short posities, want die moeten dan veel geld bijleggen om hun verplichtingen na te komen. Nieuws dat de markten in beroering bracht – en dat schijnbaar niet positief was voor het edelmetaal – was het falen van het Amerikaanse Super Committee om overeenstemming te krijgen over $1200 miljard aan bezuinigingen (een bedrag dat in tien jaar moet worden bezuinigd terwijl Amerika dit jaar alleen al een tekort heeft van een dergelijke omvang).

    Betere cijfers over de Amerikaanse huizenmarkt, een relatief rustige dag in de Europese schuldencrisis en plannen van het IMF om hun kredietvoorziening te versterken wisten de markten minder bezig te houden. Maandag bereikte de goudprijs een dieptepunt van ongeveer $1668, terwijl we aan het begin van deze maand het niveau van $1800 wisten aan te tikken. Het verlies werd dinsdag voor een groot deel goedgemaakt, de koersen veerden met enkele tientjes op tot een niveau rond de $1700 per troy ounce goud.

    Zilver kreeg harde klappen te verwerken: maandag zakte de koers van ruim boven de $32 naar een dieptepunt van $30,68 bij het sluiten van de handel in Londen. Bij de opening van Londen op dinsdag was een klein gedeelte van het verlies al weggewerkt en stond de koers alweer een dollar per troy ounce hoger dan het dieptepunt op maandag. Zilver behaalde dinsdag een koerswinst van 4,99%, waardoor het op moment van schrijven op $32,68 stabiliseert.

    Volgens technisch analisten van Kitco en FMX Metals heeft de markt voor goud en zilver op dit moment een bearish karakter, maar de fundamentele redenen om fysiek goud en zilver te kopen zijn nog altijd even sterk aanwezig als vorige week. Veel beleggers die al langer in goud en zilver zitten zullen dergelijke dalingen zoals maandag dan ook aangrijpen om meer goud en zilver te kopen. De olieprijs sloot dinsdag ook weer iets hoger, maar staat nog wel lager dan vorige week. De WTI Crude staat op moment van schrijven op een koers van iets onder de $98, terwijl een vat Brent olie op $109 staat.

    De goudprijs ging maandag hard omlaag en dinsdag weer even snel omhoog

    Ook zilver liet een dergelijke beweging zien. Een verlies dat was opgelopen tot meer dan 6% op maandag werd dinsdag goedgemaakt met een bijna even sterke stijging.