Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Duitsland treft voorbereidingen op tijdperk na de Euro?

    De afgelopen dagen doen geruchten de ronde dat Duitsland zich aan het voorbereiden is op een tijdperk na de Euro. Volgens de geruchten heeft Duitsland nieuwe geldpersen besteld die nodig zijn om een eigen valuta te drukken, in dit geval een nieuwe Duitse Mark. Het geld zou in omloop kunnen worden gebracht als Duitsland besluit de Eurozone te verlaten of voor het geval dat de muntunie uiteen valt. Over de herkomst van de geruchten is weinig duidelijk, maar het ook niet zo vreemd om aan te nemen dat de Duitse overheid een plan achter de hand heeft voor een plotselinge valutacrisis.

    Als eerste zijn er namelijk de problemen met Griekse staatsobligaties, die bij talloze banken en verzekeraars (en bij de ECB niet te vergeten) op de balans staan. Mocht Griekenland failliet gaan of zich terugtrekken uit de muntunie, dan volgt gelijk een forse afboeking op de waarde van deze bezittingen. Een dergelijke klap zouden de grote Duitse banken wellicht nog kunnen doorstaan, maar het is de vraag hoe groot het besmettingsgevaar is als bijvoorbeeld bank elders in de Eurozone in de problemen komt. Zoals we in 2008 in Amerika hebben gezien hoeft er immers maar één bank om te vallen om het hele systeem in gevaar te brengen.

    Ten tweede groeit er onder de Duitse bevolking steeds meer weerstand tegen de hulp Griekenland. De Griekse overheid heeft te lang op een te ruime voet geleeft (denk aan de buitengewoon goede arbeidsvoorwaarden voor de ambtenaren) en heeft tevens de boel belazerd door onjuiste cijfers aan te leveren betreft de rijksbegroting en het jaarlijkse tekort. We moeten niet vergeten dat de Duitse bijdrage aan het noodfonds zeer significant is en de Duitse overheid dan waarschijnlijk ook veel meer geld zal verliezen aan het Griekse drama dan bijvoorbeeld de Nederlandse. Interessant detail: Een recent onderzoek liet zien dat 47% van de Duitsers terug wil naar de oude vertrouwde D-Mark.

    Hoewel we de geruchten omtrent een nieuwe Duitse Mark dus met een flinke korrel zout moeten nemen zit er wel een ke van waarheid in. Mocht Duitsland besluiten uit de muntunie te stappen, dan moet er immers direct een alteatief klaarliggen. Of het zover komt weten we niet, maar het zou grote implicaties hebben voor de Euro (die op dat moment veel van haar waarde zou verliezen) en voor de Duitse mark (die vrij duur zal worden tegenover andere valuta). Een relatief dure eigen munt geeft de Duitse bevolking meer koopkracht, maar inteationaal zouden de Duitse producten zichzelf dan uit de markt prijzen. Ook zouden de Duitse banken dan nog niet meteen geholpen zijn.

    Lees meer:

    Werkt Duitsland aan een nieuwe D-Mark voor het tijdperk na de Euro?

  • Twaalf quotes van insiders over de huidige crisis

    Twaalf quotes van insiders over de huidige crisis

    The Economic Collapse Blog heeft twaalf uitspraken bij elkaar geraapt die een indruk moeten geven hoe estig de huidige crisis eigenlijk is. De waarschuwingen komen van bekende personen in de politiek of uit de financiële wereld, die het in grote lijnen met elkaar eens zijn dat er eigenlijk geen makkelijke oplossing meer bestaat. Europa probeert koste wat kost Griekenland overeind te houden, terwijl de Amerikaanse overheid volop schulden blijft stapelen.

    De volgende uitspraken (vrij vertaald) geven een waarschuwing voor wat ons mogelijk te wachten staat:

    1. George Soros: ''Financiele markten sturen de wereld richting een nieuwe 'Grote Depressie' die onschatbare politieke consequenties kunnen hebben. De autoriteiten, vooral in Europa, hebben de situatie niet meer onder controle.''

    2. Mohammed El-Erian (CEO van Pimco): ''Er zijn veel tekenen van een institutionele run op de Franse banken. Als dit doorzet hebben de banken geen andere keus dan het ongecontroleerd afbouwen van hun balansen. Spaarders zullen nerveus worden en zullen in de verleiding komen om naar de nooduitgang te vluchten (geld van de bank halen).''

    3. Attila Szalay-Berzeviczy (security services bij UniCredit): ''De enige vraag die nog open staat is hoe lang de kansloze interventies van de Europese overheden en de ECB Griekenland ervan kunnen weerhouden om de handdoek in de ring te gooien.''

    4. Stefan Homburg (Duitse instituut voor Overheidsfinancien): ''De euro nader een lelijk einde. Een ineenstorting van de monetaire unie lijkt nu onafwendbaar.''

    5. Nigel Farage (Parlementslid EU): ''Ik denk dat het ergste nog moet komen in het financiele systeem. Een mogelijke ramp die de goudprijs zal doen stijgen naar een waarde die we ons nu nog niet voor kunnen stellen.''

    6. Carl Weinberg (hoofd-econoom van High Frequency Economics): ''Op dit moment is ons uitgangsscenario dat Griekenland binnen een paar weken failliet gaat.''

    7. Alan Brazil (strateeg bij Goldman Sachs): ''Een schuldenprobleem aanpakken met meer schulden lost het fundamentele probleem niet op. In de VS heeft de groei van de staatsschuld de consumenten geholpen, maar het heeft niet de beloofde impact gehad op de banengroei. Kan de VS haar munt nog verder blijven inflateren?''

    8. Juan Somavia (Inteational Labour Organization): ''Het totaal aantal werklozen van de G20-landen kan aan het eind van 2012 met 20 tot 40 miljoen zijn gestegen.''

    9. Josef Ackerman (Deutsche Bank): ''Het is een publiek geheim dat talloze Europese banken het niet zouden overleven als ze de staatsschuld op hun balans zouden waarderen op de huidige marktwaarde.''

    10. Alastair Newton (strateeg voor Nomura Securities): ''We geloven dat de eurozone een kritieke fase in gaat en dat de kans op het uiteenvallen van de muntunie tussen nu en het eind van dit jaar groter is dan ooit tevoren.''

    11. Ann Bahardt (Bahardt Capital Management): ''Er is geen weg meer terug, het enige wat nu nog kan gebeuren is een complete ineenstorting van alles wat we nu als normaal beschouwen. De mensheid zal weer van begin af aan de draad moeten oppakken. Als je denkt dat de ineenstorting van het financiele systeem zich zal voltrekken zonder een grote oorlog, heb je het helaas mis.''

    12. Lakshman Achuthan (ECRI): ''Als ik een recessie waaeem betekent dat dat het proces al in gang is gezet en dat het zichzelf gaat voeden. Dat betekent dat je kunt doen wat je wilt (reddingsplannen en monetaire verruiming), maar dat het toch niet te stoppen is.''

    Het zou leuk zijn als we binnenkort ook een lijstje kunnen maken van de mogelijke oplossingen voor de huidige crisis, maar die blijken een stuk moeilijker te vinden.

  • Interview Gerald Celente op TruNews

    Wie de laatste ontwikkelingen in de economie op de voet wil volgen kan eigenlijk niet om Gerald Celente heen. Niet alleen is zijn trackrecord indrukwekkend, ook weet hij op een boeiende en amusante wijze zijn meningen te verkondigen via diverse radio interviews. Deze interviews worden ook op Youtube geplaatst en zijn dus zeer toegankelijk. Gerald is de oprichter van het Trends Research Institute, een organisatie die sinds 1980 elk kwartaal een rapport (het 'Trends Joual') naar buiten brengt met analyses van de nieuwste ontwikkelingen in de maatschappij.

    In een vrij recent interview, dat op maandag 3 oktober is opgenomen, geeft Gerald Celente zijn visie op de crisis in de Eurozone. Daarbij gaat hij niet alleen in op het schuldenprobleem van Griekenland, maar ook op de rol van de ECB en het IMF in de 'redding' van Griekenland. Ook spreekt Gerald Celente over de machtsverhoudingen in de VS, waar de verstrengeling tussen Wall Street en Washington steeds duidelijker begint te worden.

    In het interview, dat begint op 5:30 in de volgende video, geeft Gerald Celente ook zijn visie op de recente ontwikkelingen van de goudprijs. Gerald Celente heeft een groot deel van zijn vermogen in goud, maar heeft recent ook zilver in zijn portefeuille opgenomen. Meer informatie over Gerald Celente is te vinden op Trendsjoual.com.

  • Gebruik depositofaciliteit ECB stijgt naar record

     

    Met de depositofaciliteit biedt de ECB banken de mogelijkheid om overtollige liquiditeit voor korte termijn tegen de depositorente bij de ECB te stallen. Tot vóór de kredietcrisis werd de depositofaciliteit alleen gebruikt als een bank voor korte termijn in het bezit was van een liquiditeitsoverschot. Wanneer een bank voor een langere periode in het bezit is van een overschot, dan wordt dat normaliter uitgezet in de markt, omdat de depositorente van de ECB lager is dan de marktrente. De enorme onrust op de financiële markten leidt tot wantrouwen bij banken. Zij zijn dan ook huiverig om geld uit te lenen en stallen het liever bij de 'veilige' ECB.
     
     
    Bron:

  • Correctie goudprijs stuwt Indiase vraag naar goud

     

    “De prijs is gedaald, en de vraag is afgelopen dagen direct omhoog geschoten” zei Bhaskar Bhat, directeur van Titan Industries Ltd, in een interview met Bloomberg. 
     
    De scherpe daling van de goudprijs valt samen met het Indiase feestseizoen en net voor het trouwseizoen. In deze periode is de Indiase vraag naar goud traditioneel groot. Prithviraj Kothari, president van de Bombay Bullion Association, zei in een interview: ”Momenteel koopt iedereen goud, en de vraag van investeerders naar goud is enorm. Voor de prijsdaling waren de winkels leeg, en nu staan er lange rijen om gouden munten en baren te kopen.” Kothari verwacht dat India in de tweede helft van 2011 ongeveer 500 ton goud zal importeren. In de eerste zes maanden werd er volgens Kothari rond de 550 ton goud geïmporteerd. In 2010 importeerde India de recordhoeveelheid van 963.1 ton goud.
     
    Bron:

  • Fiat geld

     

    Vele redenen zijn genoemd om de groeiende verschillen te verklaren maar weinigen beseffen dat de verschillen het onvermijdelijke gevolg zijn van ons monetaire systeem en de manier waarop krediet wordt verstrekt. De volgende animatie laat helder zien hoe het geld door het monetaire systeem tussen arm en rijk wordt verdeeld. 
     

  • Speculatieve long posities goud en zilver naar niveau maart 2009

     

     
     Ook de Chinese tegenhanger van de CME, de Shanghai Gold Exchange, verhoogde de verplichte “margin”. Logisch gevolg hiervan was de scherpe daling in de netto non-commerciële speculatieve long posities in goud- en zilvercontracten. De sterke daling is op de onderstaande grafiek te zien. De speculatieve long posities zijn de zuiverste uiting van het sentiment van speculanten op de goud- en zilvermarkt.
     
     
    De daling van 22.278 goud- en 7.113 zilvercontracten naar het niveau van respectievelijk 127.801 en 15.425 contracten bracht de long posities op de COMEX naar het laagste punt sinds maart 2009. Opvallend is dat de netto positie in zilvercontracten momenteel de helft bedraagt van waar het op 31 december 2010 stond, terwijl de zilverprijs hetzelfde is. De netto long positie van goudcontracten is 56% van de positie van een jaar eerder, terwijl de goudprijs in die periode met meer dan 15% is gestegen.
     
    De daling in de netto long posities in goud- en zilvercontracten was verwacht, en is  positief voor de goud- en zilvermarkt. Het betekent namelijk dat de zwakke spelers van het toneel zijn verdwenen en dat de sterkere de prijzen op pijl houden. Dit is slecht nieuws voor de CME aangezien ze de markt steeds minder kunnen beïnvloeden door middel van verhogen van de “margin” op de goud- en zilvercontracten. 
     
    Bron:

  • Hoe banken honger veroorzaken…

    Voor speculanten kunnen deze schommelingen leiden tot enorme winsten. De hoge voedselprijzen zorgen er echter wereldwijd voor dat miljoenen mensen honger leiden en nog meer mensen de armoede in worden gejaagd. De volgende infographic laat zien welke gevolgen het gokken op voedselprijzen met zich mee brengt.    

     
  • Demonstraties op Wall Street

    Demonstraties op Wall Street

    Beelden van demonstraties die we de laatste tijd vooral zagen in Griekenland, Spanje, en Portugal beginnen zich nu ook te ontwikkelen in de VS. Steeds meer Amerikanen verliezen het vertrouwen in de overheid, dat er maar niet in slaagt om de echte problemen op te lossen. Men is er steeds meer van doordrongen dat de echte macht niet in het Washington ligt, maar in het zakendistrict van New York. De grote zakenbanken hebben het meest geprofiteerd van de 'goede jaren', waarin huizenprijzen door een veel te lage rente en een faciliterende overheid meerdere malen over de kop gingen.

    De illusie van welvaart die werd gecreeerd door de stijgende huizenprijzen moedigde de Amerikanen aan om nog meer te lenen en te speculeren met vastgoed. De gevolgen zijn bekend: sinds 2008 hebben veel Amerikanen hun huis verloren omdat ze de hypotheeklasten niet konden opbrengen, is de werkloosheid flink gestegen en zijn veel (vooral kleine) bedrijven kopje onder gegaan. Toch zijn de bankiers en bijzonder goed vanaf gekomen, want dankzij ingrijpen van de overheid en de Federal Reserve zijn ze nog steeds in staat om recordwinsten te produceren. De extreem lage rente maakt het voor banken nu erg eenvoudig om met weinig risico toch veel winst binnen te halen, bijvoorbeeld via de markt voor staatsobligaties.

    De ongelijke verdeling van de welvaart in de VS begint inmiddels krankzinnige proporties begint aan te nemen. Zo heeft de rijkste 1% van de bevolking 38% van alle financiele activa in handen, terwijl de onderste 40% slechts 0,3% van de taart hebben om te verdelen. Statistieken over de werkloosheid bieden ook alle reden tot demonstraties, want nooit eerder waren Amerikanen gemiddeld langer werkloos dan nu. Het verhaal over het economische herstel en de zogeheten 'lichtpuntjes' die de Amerikaanse overheid de wereld probeert aan te praten wordt volledig ontkracht door de cijfers. Inmiddels zit een werkloze Amerikaan gemiddeld ruim 37 weken zonder werk, waarbij onderstaande grafiek ons geen enkel aanknopingspunt geeft om te denken dat het binnenkort beter zal gaan.

    De protesten op Wall Street zijn slechts het begin, maar laten wel een significanten ontwikkeling zien. De Amerikanen geloven het verhaal van een economisch herstel niet en richten nu hun pijlen op de werkelijke oorzaken van de crisis, namelijk het oneerlijke geldsysteem dat via de Federal Reserve vooamelijk de belangen van de bankiers, de overheid en de grote bedrijven dient. En dan moeten we ons bedenken dat Amerika nog steeds geen zware bezuinigingen wil doorvoeren, zoals dat nu gebeurt in de zwakkere Europese landen. Als dat er nog eens bij zou komen zouden de protesten flink aan kracht kunnen winnen en is de problematiek in Griekenland opeens niet zo belangrijk meer.

    De motivatie van de demonstranten laat echter ook zien dat er nog veel onwetendheid is. Zo roepen ze de overheid op om in te grijpen tegen de bankiers en grote bedrijven die geen last lijken te hebben van de crisis, terwijl het diezelfde overheid is die deze partijen heeft geholpen onder Bush én Obama. Sterker nog, de mensen rondom Obama zijn voor een groot deel afkomstig van de grote zakenbanken als JP Morgan, Goldman Sachs en Citigroup. De roep van de demonstranten om een nog sterkere overheid die de welvaart eerlijker moet verdelen druist in tegen de gedrachte van vrijheid en kapitalisme, de waardes die Amerika groot en machtig hebben gemaakt.

    Concluderend kunnen we stellen dat de demonstranten de beste bedoeling hebben, maar dat ze naast de nodige hoeveelheid lawaai en overlast nog niet echt een vuist kunnen maken. Daarvoor zijn er onder de demonstranten nog te veel verschillende meningen en gedachten over hoe de crisis opgelost moet worden en welke rol de overheid en de centrale bank hierin speelt.

    Enkele fragmenten van de protesten op Wall Street:

  • Gebruik van depositofaciliteit ECB blijft stijgen

    Tot voor de kredietcrisis werd de depositofaciliteit alleen gebruikt als een bank voor korte termijn in het bezit was van een liquiditeitsoverschot. Wanneer een bank voor een langere periode in het bezit is van een overschot dan wordt dat normaliter uitgezet in de markt omdat de depositorente van de ECB lager is dan de marktrente. Door de enorme onrust op de financiële markten zijn banken echter huiverig om geld uit te lenen en zetten het liever weg bij de depositofaciliteit van de ECB. Tussen afgelopen vrijdag en maandag steeg het bedrag dat is weggezet bij de depositofaciliteit met €10 miljard en over de afgelopen maand steeg het gebruik van de faciliteit met €118 miljard. Hiermee is het gebruik van de depositofaciliteit op het hoogste niveau gekomen sinds augustus 2010. 
    Niet alleen door de sterke groei van het gebruik van de depositofaciliteit blijkt dat de liquiditeit in de kredietmarkt opdroogt. Ook de LIBOR-rente stijgt al bijna 40 achtereenvolgende dagen. De LIBOR-rente (de rente op inteationale interbancaire leenmarkt) is de basisprijs 
    voor geld die in totaal voor zo’n $350 biljoen aan uitstaande contracten beïnvloedt. Uit de stijging van de LIBOR-rente valt op te maken dat banken elkaar een hogere risicopremie rekenen en dat duidt op een gebrek aan vertrouwen. 
    Bronnen:

    “Europe Facts, Not Fiction: Usage Of ECB Deposit Facility Goes Parabolic, Sov CDS Wider Across The Board”

    “European Scramble To ECB Safety At Highest In Over A Year As ECB Deposits Surge To €167 Billion”
    http://www.zerohedge.com/news/european-scramble-ecb-safety-highest-over-year-ecb-deposits-surge-%E2%82%AC167-billion

  • Interview met Alasdair Macleod

    Zij stellen dat het huidige monetaire systeem door het ontbreken van restricties op de groei van de geldhoeveelheid tot cumulatieve inflatie leidt. Deze inflatie zorgt ervoor dat sparen ontmoedigd wordt en betekent tevens dat de koopkracht van de spaarders wordt uitgehold.
    Volgens Turk en Macleod was dit voor de Eerste Wereld Oorlog niet het geval. De wereld maakte toen gebruik van de goudstandaard en had in deze periode te maken met deflatie. Tegenwoordig proberen overheden en centrale banken deflatie (koopkrachtstijging per eenheid valuta) ten koste van alles te vermijden omdat deflatie er voor zorgt dat de enorme schuldenbergen duurder worden om af te lossen. Deflatie (in de zin van prijsdepreciatie van goederen en diensten) weerspiegelde voor de Eerste Wereld Oorlog juist technologische verbeteringen en een verhoging van de productiviteit. Hierdoor daalden prijzen en steeg de koopkracht juist ondanks dat nominale inkomens constant bleven.
    Tegenwoordig beheersen overheden en centrale banken de economie. De conjunctuurgolven worden versterkt door het krediet (een vorm van “monetaire inflatie”) dat voor de ingrepen van deze overheden en centrale banken wordt gebruikt. De uitholling van de koopkracht die het gevolg is van deze oneindige groei van krediet heeft ervoor gezorgd dat men steeds afhankelijker wordt van overheden, die op hun beurt te maken krijgen met groeiende lasten. Volgens Turk is een goudstandaard de oplossing voor de schreefgroei in het huidige monetaire systeem. Hij denkt echter dat dit er niet van zal komen omdat de politieke wil ontbreekt om rigoureuze maatregelen te nemen.