Marketupdate

Categorie: Columns

  • Dallas Fed President Attacks Ron Paul

    Gary North schreef een analyse naar aanleiding van de uitspraken van Richard Fisher, die als President van de Federal Reserve Dallas hard uithaalde naar Ron Paul. Ron Paul zou niet de pijlen moeten richten op de Federal Reserve, die treft geen blaam, maar juist op de onverantwoorde uitgaven van het Amerikaans congres waar Paul deel van uitmaakt.
    North somt puntsgewijs de gebreken in de kritiek van Fisher op en weerlegt de gebruikte retoriek door te wijzen op de ondemocratische grondslag van de Federal Reserve en legt daarmee de bestuurlijke werking van de Federal Reserve uit.

  • My Reply to Krugman on Austrian Business-Cycle Theory

    Een lange en zeer heldere analyse verscheen op de dagelijkse blog van het Ludwig von Mises instituut. De kritiek die Paul Krugman op de Oostenrijkse school heeft wordt door Robert Murphy weerlegd. Op een toegankelijke wijze legt Murphy de “boom and bust” cyclus uit die Krugman maar niet lijkt te (willen) snappen.
    Krugman, die zijn ongezouten kritiek uitte op de Oostenrijkse school, wordt door Murphy van repliek gediend. Bovendien wijst Murphy fijntjes op de aanbevelingen van Krugman om de Amerikaanse huizenmarkt te stimuleren. Die stimulering is onderdeel van de oorzaken voor de crisis van nu. 

  • Golden Goal

    Door Willem Middelkoop
    In 2010 werd door het Amerikaanse congres de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act aangenomen. Deze nieuwe wet verplicht, naast tal van andere zaken, de toezichthouder voor de termijnmarkten, de Commodities Futures Trading Commission (CFTC), om positielimieten in te stellen en zodoende excessieve risico's en manipulatie op termijnmarkten te verhinderen.
    De CFTC heeft vorige week gestemd over het instellen van positielimieten. Deze regels, die het aantal contracten per partij beperken, zijn met vier stemmen voor en één tegen aangenomen. De nieuwe regels lijken een grote vooruitgang, totdat blijkt dat er een aantal details onuitgewerkt zijn en bijzondere uitzonderingen zijn blijven bestaan.
    Het zijn uitzonderingen die de short-posities van met name JP Morgan en HSBC vrijwel in het geheel ongemoeid laten. Deze twee banken verkopen op de termijnmarkten excessief meer zilver dan wat er fysiek geleverd kan worden. 
    Papieren illusie
    In grote lijnen komt het erop neer dat alleen contracten voor de 'spot'-maand een positielimiet krijgen. Die limiet is op 25% van de leverbare voorraad gesteld. Contracten die betrekking hebben op de daaropvolgende maanden en de totale positie over alle maanden zijn tot zeker volgend jaar vrijgesteld.
    De gebreken in de uitwerking maken een verlenging van de huidige situatie mogelijk. Zo zijn leverbare voorraden niet nader gedefinieerd, is het mogelijk de positielimiet alsnog maximaal vijfmaal te overschrijden wanneer het exclusief om 'cash-settled' of papieren contracten gaat en zijn bestaande  'bona fide posities', afgesloten in goed onderling vertrouwen, vrijgesteld.
    Om een lang en technisch verhaal kort te maken: de nieuwe regels gelden voor wie fysiek wil kopen en de bestaande regels voor diegene die geld verdienen aan een papieren illusie.
    Blessuretijd
    Door de aanhoudende reeks berichten dat de fysieke leverbare voorraden in de praktijk keer op keer steeds verder blijken af te nemen moet het prijsvormingsproces voor goud en zilver steeds meer in twijfel worden getrokken. Door alle vormen van papieren aanbod toe te blijven staan, staan de autoriteiten toe dat de prijsvorming een gefabriceerde manipulatie blijft.
    De CFTC had een kans om orde op zaken te stellen en heeft die kans gemist. Met andere woorden, de blessuretijd heeft geen beslissing opgeleverd en de verlenging moet uitkomst bieden.
    Het risico dat het fout gaat op de termijnmarkten voor edelmetalen is met de nieuwe regels niet verminderd, hooguit uitgesteld. Het risico op een Minsky-moment op de termijnmarkt voor edelmetalen is daarmee blijven bestaan.
    Bizarre dynamiek
    Zodra op enig moment blijkt dat er niet fysiek geleverd kan worden, wat hebben beleggers dan aan hun termijncontract? Indien dat moment zich voordoet, dan kan een bizarre marktdynamiek ontstaan. Er is dan sprake van vraag naar fysiek, maar geen aanbod en tegelijkertijd aanbod van papier, maar geen vraag. Wat prijzen dan doen?  
    Op papier de sterkste zijn is leuk, maar bepalend is of je fysiek in orde bent. Tenminste, voor diegene die de golden goal wil scoren.

  • ‘ECB heeft een bazooka nodig’

    Willem Buiter, tegenwoordig hoofdeconoom bij het Amerikaanse Citigroup, gaf afgelopen week zijn uitgesproken mening over de Europese problemen. Nog dit jaar zal volgens Buiter één van de Europese landen niet langer de schulden kunnen betalen en failliet gaan.
    Buiter voegde hieraan toe: “De ECB moet een bazooka klaarleggen, niet het waterpistooltje van 67 miljard dat ze nu heeft gebruikt door obligaties op te kopen.” De ECB moet volgens Buiter €2.000 miljard reserveren. Buiter gelooft kennelijk nog dat herstructurering van probleemlanden en banken, en de geldpers een oplossing kunnen bieden.  

  • Brace for a ‘perfect storm’ in gold

    Thomas Kaplan heeft een grote reputatie als ondeemer, investeerder en belegger in de grondstoffen. Hij schreef een column in de Financial Times waarin hij uiteenzet waarom goud geen zeepbel is: slechts 0,6% van wereldwijde beleggingen zijn momenteel belegd in edelmetalen. In 1980 was dat nog 3% en in 1968 bijna 5%. Kaplan voorziet een perfecte storm voor goud.

    http://www.ft.com/cms/s/0/3b8b9f78-2312-11e0-ad0b-00144feab49a.html#ixzz1BTeWbFvV

  • Wie pakt zilver?

    Door Willem Middelkoop
    Er zijn al enkele maanden aanhoudende geruchten dat partijen stelselmatig fysiek zilver opkopen. Volgens een anonieme bron, die naar verluidt werkzaam is als zilverhandelaar op de London Bullion Market Association (LBMA), zijn dit vooamelijk Chinese spelers.
    Op inteet circuleert sinds afgelopen zondag een brief gericht aan Blythe Masters, hoofd van de grondstoffenhandel bij JP Morgan en onder meer verantwoordelijk voor de enorme shortposities van de bank in de zilvermarkt.
    Oud-collega’s van Masters zouden hedgefundmanagers hebben geadviseerd zilverfutures te kopen op de Comex-termijnmarkt. De gedachte van deze handelaren zou zijn om zoveel mogelijk maartcontracten op te kopen om daarmee de zilverprijs in enkele weken tijd met zo'n 10 tot 15 dollar op te drijven.
    Ontwikkeling zilverprijs
    De brief is goed te rijmen met de ontwikkelingen van de laatste maanden. De zilverprijs schoot in enkele weken van 19 naar 31 dollar. De voorraden fysiek zilver lijken snel te slinken. Zo maakte Eric Sprott vorige week bekend dat hij pas na drie maanden zo'n slordige 20 miljoen ounces zilver binnen heeft gekregen.
    Sprotts zilver ETF introductie bracht bijna 600 miljoen dollar binnen die snel in fysiek zilver moest worden omgezet. In de fysieke zilvermarkt gaat slechts ruim tien miljard dollar per jaar om. Sprott waarschuwde maandag al voor de illiquiditeit van fysiek zilver op de markt: “Wij denken dat de vertragingen bij de levering van fysiek zilver illustreren hoe de papieren en fysieke markt ontkoppeld zijn”.
    De voormalige handelaren van JP Morgan zijn kennelijk ook van mening dat de bank het zilver dat het op papier verkocht heeft niet kan leveren. En zij kunnen het weten.
    Hogere premie
    Volgens de auteur van de open brief zijn de oud-handelaren niet zozeer van plan om de Comex te laten crashen, maar willen zij een hogere premie ontvangen van JP Morgan. De voorraden op de Comex zijn dermate klein, 50 miljoen ounces zijn leverbaar op een totaal van 100 miljoen ounces in beheer, dat een instroom van kapitaal van hedgefunds de zilvermarkt direct op scherp zet.
    De auteur rekent voor dat met een investering van 1 miljard dollar, in slechts vier weken tijd zo'n 200 miljoen dollar verdiend kan worden. Da’s serieus geld.

  • Gold & Honey

    Antal Fekete schreef een open brief aan Thomas Hoenig van de Federal Reserve. Die zei vorige week de goudstandaard een legitiem monetair stelsel te vinden. Antal Fekete die al ruim 50 jaar de goudstandaard bestudeert, verwelkomt de uitspraken van Hoenig. Fekete geeft met zes korte en heldere punten aan hoe en waarom de goudstandaard het best functioneert. Daarmee geeft hij tegelijkertijd aan waarom we nu in de problemen zitten.

    http://www.thedailybell.com/1675/Antal-Fekete-Gold-and-Honey.html

  • The Bill Daley Problem

    Hypotheekfraude, derivaten, een gigantische shortpositie op de termijnmarkt voor zilver, “primary dealer” van Amerikaanse staatsobligaties (een status die het privilege oplevert om gesubsidieerd te worden voor het doorverkopen van Amerikaanse staatsobligaties aan de Federal Reserve), een bank die te groot is om te laten omvallen; JP Morgan is van alle markten thuis.
    Nu wordt één van de topmensen bij JP Morgan benoemd tot stafchef van president Obama. Bill Daley verruilt JP Morgan voor het Witte Huis. Professor en auteur Simon Johnson spreekt zijn grote bezorgdheid uit. 

  • Hiding A Depression: How The US Government Does It

    Daniel Amerman legt op een inzichtelijke wijze uit hoe de Amerikaanse overheid de werkloosheidcijfers veel mooier voorschotelt dan de cijfers eigenlijk zijn. Amerman rekent voor dat de werkloosheid op minimaal 17% ligt en benadrukt dat veel werkgelegenheid bestaat vanwege “verborgen werkloosheid”. Die term wordt gebruikt voor onnodige banen gefinancierd door de overheid. Amerman schat dat deze verborgen werkloosheid zo'n 9% van het totaal uitmaakt.

    http://www.financialsense.com/contributors/daniel-amerman/hiding-a-depression-how-the-us-govement-does-it

  • Is the Federal Reserve Really Purchasing Over 60% of 2011’s Fiscal Deficit? In a Word, uh… Yeah!

    Gonzalo Lira volgen we al een tijdje. Deze Amerikaanse filmmaker en schrijver schreef al een paar aardige analyses over hyperinflatie. In zijn laatste bijdrage zet hij de fiscale cijfers voor 2011 alvast op een rij. Hij komt tot de conclusie dat de Federal Reserve dit jaar 60% van het Amerikaanse begrotingstekort zal financieren. Hij sluit af: “een marktpartij die verantwoordelijk is voor 60% van alle aankopen is de baas over een markt. Dus alles wat een markt normaliter aan signalen zou afgeven, of dit risico, instabiliteit of wat dan ook is, dat is nu niet langer het geval.”  

    http://gonzalolira.blogspot.com/2011/01/is-federal-reserve-really-purchasing.html

  • 2011 wordt weer een spannend jaar

    Dat was 2010. Een uitbundig herstel in Azië en de BRIC-landen, een gematigd herstel in Europa en voortgang van het Amerikaanse drama. Maar zelfs in Amerika gingen de koersen met 10-20% omhoog. Daar lijkt een nieuwe IT-bubbel in de maak.
    Voor ons was het een topjaar. Amsterdamgold.com steeg van van 17 naar 47 miljoen euro omzet. De “assets under management” van het Gold&Discovery Fund liepen op van 13 naar 65 miljoen. Met nog één handelsdag te gaan, ziet het er naar uit dat het rendement net onder dat van vorig jaar blijft steken. Toen noteerden we 88% bruto rendement. Na aftrek van kosten en performance fee’s hielden participanten dit jaar netto 72% over. Leuk, want het rendement van de AEX was in 2009 een goede 30%, in 2010 steeg de AEX slechts 5%.
    Toch zie ik nog niet het begin van overwaardering in de grondstoffensector. Nou ja, misschien alleen in de Rare Earth Elements (REE) gerelateerde bedrijven. Maar daar is de vraag-aanbodsituatie ook zo bijzonder dat we wel begrijpen dat beleggers elk aandeel dat ze kunnen kopen in handen willen houden.
    Doordat de onderliggende grondstofprijzen (goud, zilver, koper etc.) de afgelopen tijd zo zijn gestegen zijn grondstofgerelateerde aandelen, ondanks de recente stijgingen nog even ondergewaardeerd als begin 2009.
    Toen net na de Lehmancrisis waren de meeste grondstofbedrijven, vooral de kleinere, met 60-80% gedaald! Maar toen beleggers eenmaal doorkregen dat massaal geld in de economie gepompt werd en dit voor overheden de enige manier was om dit systeem overeind te houden, werden “alle beleggingen die de overheid niet bij kan drukken” op slag vluchthavens.
    Banken bleken per definitie niet veilig. Dat wisten lezers van Als de dollar valt natuurlijk al, maar de rest van de wereld kwam daar ook razendsnel achter. Vooral China, de partij met het meeste geld op de bank begon als een gek te zoeken naar welke “hard assets” ze met hun dollars konden kopen. Met het dumpen van dollars op de valutamarkten zouden de Chinezen zichzelf in eigen voet schieten.
    Omdat de VS weigert de tering naar de nering te zetten, moet de Fed de geldpers wel aanzetten. Niet om de economie te stimuleren zoals het officieel heet, maar omdat beleggers niet meer voldoende in Amerikaanse staatsobligaties en andere Amerikaanse schuldpapieren willen investeren.
    Tja, dan rest nog slechts de nucleaire optie. De eigen centrale bank creëert extra geld en geeft dit geld vervolgens aan de overheid in ruil voor schatkistpapier. “Zimbabwe light” noemen we dat. In Engeland deden ze in 2009 niet anders, maar daar zijn ze nu fors aan het bezuinigen. Maar ja, het Britse pond is natuurlijk ook al bijna 100 jaar geen “reservemunt” meer. Daardoor keert de wal het schip iets eerder.
    Maar ook in Europa zijn we inmiddels licht radioactief. Het afgelopen halfjaar werd er voor meer dan 70 miljard aan Spaanse, Griekse, Ierse en Portugese staatsobligaties opgekocht. Dat is voor bijna 2 miljard per week. Reden, beleggers zijn niet meer voldoende geïnteresseerd. Zelfs niet tegen de 10% rente die we hier en daar al op het bord hebben zien staan.
    We zitten in een bizarre situatie. Wat de massa niet door heeft, weten insiders maar al te goed. Het herstel van de economie door middel van grootschalige overheidsinterventie heeft ervoor gezorgd dat de problemen in het financiële systeem het afgelopen jaar eerder groter dan kleiner zijn geworden.
    Mensen met veel geld snappen ook wel dat de rekening slechts naar de toekomst is doorgeschoven. Maar zodra het doorrollen van schulden een keer echt niet meer mogelijk blijkt, dan moet de pijn genomen worden. En dan volgt het grote afboeken. Vooral op obligatieposities, die heten niet voor niets schuldpapier.
    Banken, verzekeraars en pensioenfondsen zijn in dat geval pas echt het haasje. Omdat deze financials dit ook wel weten beginnen ze zich nu al in te dekken. Dat doen ze door de spullen te kopen die “de overheid niet bij kan drukken”. Grondstoffen, vastgoed, u kent het wel. 2011 beloofd weer een spannend jaar te worden voor grondstofbeleggers.
    We wensen u veel geluk, plezier en rendement in 2011. Maar vooral een uitstekende gezondheid. Een gezond mens wil immers alles. Wie ziek is maar één ding.
    Willem Middelkoop en Jaco Schipper