Categorie: Kredietcrisis

  • Italiaanse 2-jaars rente schiet omhoog

    Beleggers hebben weinig vertrouwen in de fiscale discipline van de nieuwe Italiaanse regering, want de rente op staatsleningen met een looptijd van twee jaar is in korte tijd explosief gestegen. Namen beleggers eerder dit jaar genoegen met een negatieve rente van -0,25% voor het schuldpapier, nu worden dezelfde stukken op de secundaire markt tegen een positieve rente van 0,58% verhandeld.

    Deze stijging valt nog meer op als we die naast vergelijkbare Duitse staatsobligaties met dezelfde looptijd leggen. De volgende grafiek laat zien dat het prijsverschil tussen Italiaans en Duits schuldpapier sinds 2013 niet meer groot is geweest als nu. De volgende grafiek is afkomstig van Bloomberg.

  • Zorgen Italië stuwen rentes Spanje en Portugal op

    De onzekerheid rondom het de plannen van de nieuwe regering in Italië hebben niet alleen effect op de Italiaanse rente, maar ook op de rente die Spanje en Portugal moeten betalen om geld te lenen op de kapitaalmarkt. Terwijl de rente voor Italiaans schuldpapier met een looptijd van tien jaar de afgelopen drie weken van 1,8% naar 2,39% gestegen is sprong ook de rente voor de Spaanse en Portugese obligaties omhoog. In het geval van Portugal steeg de rente voor 10-jaars leningen in dezelfde periode van 1,7% naar 2%, terwijl Spanje een stijging van 1,3% naar 1,5% te verwerken kreeg. Deze ontwikkeling laat zien dat beleggers nog steeds rekening houden met een zeker besmettingsgevaar.

    De plannen van de nieuwe Italiaanse regering om het begrotingstekort flink te laten toenemen en eerdere geruchten om hun schuld aan de Europese Centrale Bank kwijt te schelden kunnen andere landen op ideeën brengen en een precedent scheppen voor Portugal en Spanje om eveneens de begrotingsregels los te laten. Daarbij maken de financiële markten duidelijk onderscheid tussen de verschillende landen, want de rente die Duitsland moet betalen bleef de laatste weken vrijwel onveranderd op iets meer dan 0,5%.

    Lees ook:

  • Wie bezit de staatsschuld van Italië?

    De nieuwe Italiaanse regering zou van plan zijn de Europese begrotingsregels te negeren en het tekort verder te laten stijgen dan het afgesproken maximum van 3%. In een concept versie van het regeerakkoord dat vorige week uitlekte stonden ook plannen om €250 miljard aan staatsschuld op de balans van de Europese Centrale Bank weg te strepen.

    Dat laatste kwam niet terug in de definitieve versie van het regeerakkoord van Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging, maar het zorgde wel voor onrust op de financiële markten. Hoe veilig zijn Italiaanse staatsobligaties nog? En wie bezit deze schuldpapieren?

    Hoe veilig zijn Italiaanse staatsobligaties?

    De kans dat Italië haar schuldverplichting niet nakomt is niet zo groot, omdat het land daarmee waarschijnlijk haar toegang tot de kapitaalmarkt zal kwijtraken. Beleggers zullen niet langer bereid zijn de Italiaanse regering geld te lenen (of alleen tegen een zeer hoge rente), terwijl de Europese Centrale Bank zich in dat scenario waarschijnlijk ook zal terugtrekken als lender of last resort, om de simpele reden dat het opkopen van Italiaans schuldpapier dan uitgelegd kan worden als een bailout voor de Italiaanse regering.

    Omdat Italië onderdeel is van de Eurozone en al haar schulden genoteerd zijn in euro’s hoeven beleggers ook niet meer te vrezen voor een devaluatie. In het verleden was dat nog wel een risico, toen alle Europese landen nog hun eigen munt hadden en daar zelf over konden beslissen. Mede dankzij de euro kunnen beleggers het schuldpapier ook gemakkelijk verhandelen, omdat het valutarisico gering is. Toch is de impact duidelijk te zien aan de Italiaanse 10-jaars rente.

    Wie bezit de Italiaanse staatsschuld?

    De kans dat Italië een deel van haar schulden niet zal terugbetalen is op de korte termijn dus niet zo groot. Maar als dat wel gebeurt, wie zal daar dan het meeste last van hebben? Eerder dit jaar publiceerden we hierover al een artikel, met de strekking dat particulieren een steeds kleiner deel van de Italiaanse staatsschuld financieren en dat een steeds groter deel van het schuldpapier in handen is van financiële instellingen en de Italiaanse centrale bank.

    De afgelopen dertig jaar waren het vooral buitenlandse beleggers en financiële instellingen als pensioenfondsen en verzekeraars die het Italiaanse schuldpapier kochten. Door het opkoopprogramma van de ECB is de Italiaanse centrale bank uitgegroeid tot belangrijke schakel in de financiering van de Italiaanse overheid.

    Het toenemende eigendom van schuldpapier bij publieke instellingen en institutionele beleggers en het afnemende private eigendom van het schuldpapier wordt bevestigd door analist Nick Kounis van ABN Amro. Hij concludeert dat de private sector zich de laatste jaren meer uit de obligatiemarkt heeft teruggetrokken, vanuit de wetenschap dat de Europese Centrale Bank de markt nog lange tijd zal blijven ondersteunen met nieuwe aankopen en met het doorrollen van aflopende leningen.

    De ABN-analist merkt ook op dat Italiaanse banken met een aandeel van 10,7% relatief veel staatsobligaties van hun eigen land op de balans hebben staan. Dat is vergelijkbaar met Spanje (9,6%) en Portugal (12,2%), maar veel hoger dan in de sterkere Eurolanden, waar de bankensector minder dan 5% van het schuldpapier van de eigen overheid bezit.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Hoe veilig zijn staatsobligaties?

    Staatsobligaties zijn sinds het loslaten van de goudstandaard uitgegroeid tot het fundament van ons financiële systeem. Het schuldpapier van overheden wordt gebruikt als onderpand voor financiële transacties en wordt gezien als risicovrije component in de beleggingsportefeuilles van pensioenfondsen en verzekeraars.

    De kans is groot dat ook uw leningen – zoals studieschuld en hypotheekschuld – gebaseerd zijn op de rente op staatsleningen. Ook zult u in de moderne economieboeken waarschijnlijk terugvinden dat het rendement op staatsobligaties als risicovrij rendement beschouwd mag worden.

    De wereld leek zo simpel, totdat we in 2008 getuige waren van de grootste financiële crisis sinds de jaren dertig. Overheden moesten met miljarden banken overeind houden, met als gevolg dat ook de kredietwaardigheid van landen ter discussie kwam te staan. Centrale banken wisten de markten weer te kalmeren, maar pas nadat ze voor honderden miljarden aan staatsobligaties hadden opgekocht en de rente naar nul procent hadden gebracht.

    Geen monetaire discipline

    We kunnen er lang over discussiëren of centrale banken adequaat hebben gehandeld tijdens de crisis, maar feit is dat ze alle prikkels bij overheden hebben weggehaald om orde op zaken te stellen. Dat een land als Italië vandaag de dag geen 7% meer hoeft te betalen om geld op te halen heeft ze niet te danken aan een verantwoord fiscaal beleid, maar aan de impliciete garantie dat de Europese Centrale Bank zal ingrijpen op het moment dat het weer mis dreigt te gaan.

    De fundamentele problemen zijn niet opgelost, maar slechts gemaskeerd door het ruime monetaire beleid van de ECB. De gedachte achter de euro – een munt losgekoppeld van de staat om een zekere fiscale discipline bij de lidstaten af te dwingen – werd met het omstreden opkoopprogramma van de ECB in één keer om zeep geholpen. Italië en de andere zuidelijke landen bleken toch boven de centrale bank te staan, terwijl het eigenlijk andersom had moeten zijn.

    De ellende komt later…

    Italië wil €250 miljard wegstrepen?

    Deze week lekte een gedeelte van het concept regeerakkoord van de nieuwe Italiaanse regering uit, waarin de regeringscoalitie van de Vijfsterrenbeweging en Lega Nord duidelijk laat blijken dat ze niet van plan is de fiscale en monetaire regels van de Eurozone na te leven. Niet alleen willen ze de Europese begrotingsregels van maximaal 3% tekort en maximaal 60% staatsschuld overboord gooien, ook willen ze voor €250 miljard aan staatsschuld op de balans van de ECB wegstrepen. Daarnaast zou de regering een opt-out willen voor de euro, een standpunt waar de coalitie later overigens weer op terug kwam.

    De financiële markten waren geschrokken van de plannen van de nieuwe Italiaanse regering, maar de kans is groot dat het hier niet bij zal blijven. Ook in andere landen zullen regeringen proberen te ontsnappen aan de fiscale discipline die de gemeenschappelijke munt hen oplegt. Kunnen we niet meer devalueren? Dan proberen we onze schulden wel weg te inflateren of zelfs weg te strepen.

    Spaarders zijn gewaarschuwd!

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Schulden bedrijven weer terug op niveau van vorige crisis

    De totale schulden van Amerikaanse bedrijven zijn weer terug op het niveau van de vorige crisis in 2008. Door de extreem lage rente is de schuldpositie opgelopen tot meer dan 45% van het bruto binnenlands product, een niveau waarop een kleine tien jaar geleden een grote financiële crisis uitbrak. Kijken we verder terug naar het verleden, dan zien we dat eerdere recessies in de Verenigde Staten ook samenvielen met een piek in de totale kredietverlening aan bedrijven.

    Het is te vroeg om vast te stellen dat een nieuwe piek bereikt is, maar wel staat vast dat de schulden van bedrijven hoger zijn dan ooit tevoren. Door de lage rente kunnen bedrijven meer schulden op hun balans zetten, maar dat betekent ook meer risico op het moment dat de rente gaat stijgen of de bedrijfsresultaten beginnen tegen te vallen. Wordt hiermee de voedingsbodem gezaaid voor een nieuwe crisis, of is er nog niets aan de hand?

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Rendement Amerikaanse obligaties hoger dan aandelen

    Het rendement op Amerikaanse staatsobligaties met een looptijd van slechts drie maanden is voor het eerst sinds het uitbreken van de financiële crisis van 2008 weer hoger dan het gemiddelde dividendrendement op aandelen uit de S&P 500 index.

    De verwachting dat de Amerikaanse overheid veel meer geld gaat lenen en dat de Federal Reserve de rente nog een paar stappen zal verhogen zorgt ervoor dat beleggers een steeds hogere vergoeding vragen voor het schuldpapier van de regering, de zogeheten Treasuries. Een andere mogelijkheid is dat er minder vraag is naar het schuldpapier, wat de rente ook verder kan aanjagen.

    Begin deze week steeg de rente op Amerikaanse staatsleningen met een looptijd van drie maanden tot 1,91%. Volgens cijfers van Bloomberg was dat het hoogste niveau in tien jaar tijd. Tegelijkertijd zakte het dividendrendement van de S&P 500, de belangrijkste aandelenindex in de Verenigde Staten, tot iets minder dan 1,9% op jaarbasis. En dat betekent dat obligaties op dit moment weer meer rendement opleveren dan aandelen.

    https://twitter.com/OccupyWisdom/status/996152812215169025

    TINA

    De afgelopen jaren was het rendement op staatsobligaties zo laag dat beleggers bijna vanzelfsprekend voor aandelen kozen. Beleggers spraken van TINA (There is no Alternative), omdat alle andere beleggingen minder aantrekkelijk waren. Die situatie lijkt nu voorbij, want met een rente van 1,9% op obligaties met een looptijd van drie maanden en meer dan 3% voor schuldpapier met een looptijd van tien jaar is het voor het eerst sinds jaren ook weer interessant geworden om vermogen in staatsleningen te parkeren.

    De vraag is of je als belegger blij moet worden van een rendement van 2%, want dat is nog minder dan de officiële inflatie van 2,5% in de Verenigde Staten. Dat betekent dat je ieder jaar zelfs wat koopkracht inlevert door je geld aan de Amerikaanse overheid uit te lenen. En dan rekenen we nog niet eens met de traditionele inflatieberekening van Shadowstats, die suggereert dat de inflatie in de Verenigde Staten momenteel 6% is. Wil je als belegger meer rendement maken dan de inflatie, dan wordt je bijna gedwongen meer risicovolle beleggingen te kiezen.

    Inflatie volgens Shadowstats (Bron: Shadowstats)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • ASR komt met hypotheek van 40 jaar

    De ASR Bank lanceert binnenkort een nieuwe hypotheek met een looptijd van 40 in plaats van 30 jaar. Deze nieuwe variant wordt alleen aangeboden aan starters die voor het eerst een huis kopen en is bedoeld om de maandlasten verder te verlagen. Dat maakt de hypotheek overigens niet goedkoper, want door de langere looptijd betaal je uiteindelijk meer rente. Ook kun je na dertig jaar niet meer profiteren van de hypotheekrenteaftrek.

    Met deze nieuwe hypotheekvorm probeert ASR starters aan te trekken die wel een hoge hypotheek willen, maar die ook nog veel andere maandelijkse lasten hebben. Daardoor houden ze bij deze nieuwe annuïteitenhypotheek van 40 jaar maandelijks iets meer geld over. Het totaal leenbedrag verandert overigens niet ten opzichte van bestaande hypotheekvormen met een looptijd van 30 jaar.

    Nieuwe hypotheek van 40 jaar

    Met deze nieuwe hypotheek wordt het voor starters makkelijker om een huis te kopen, maar dat betekent ook dat er nog meer krediet in de huizenmarkt gepompt wordt. Dat stuwt de huizenprijzen nog verder op, terwijl die nu al in een recordtempo stijgen. ASR introduceert deze nieuwe hypotheek jaar op 24 mei in heel Nederland.

    Banken zoeken al langer naar nieuwe hypotheekvormen die beter afgestemd zijn op de wensen van starters, senioren of zzp’ers. Zo kunnen nog meer mensen aan een lening geholpen worden. Volgens ASR is dat ook nodig, omdat er tegenwoordig veel meer mensen zijn met tijdelijke en flexibele arbeidscontracten en omdat mensen later met pensioen gaan. Dat vraagt volgens de hypotheekverstrekker om meer flexibiliteit.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Huizenprijzen Australië dalen na aanscherping kredieteisen

    De huizenprijzen in Australië zijn voor het eerst sinds eind 2012 weer gedaald, nadat de toezichthouder de regels voor de kredietverlening door banken had aangescherpt. Vooral in grote steden als Sydney en Melbourne, waar de huizenprijzen het hoogst zijn, laat de markt inmiddels tekenen van zwakte zien. Volgens JP Morgan is de daling van de huizenprijzen voor een belangrijk deel toe te schrijven aan de strengere hypotheekregels, waardoor huishoudens minder geld kunnen lenen voor de aankoop van een huis.

    Begin 2017 besloot de financiële toezichthouder in Australië nieuwe beperkingen op te leggen aan banken, door een maximum van 30% in te stellen voor aflossingsvrije hypotheken. Door deze aflossingsplicht kunnen huishoudens effectief minder geld lenen voor een nieuwe hypotheek, zelfs nu de rente op een historisch dieptepunt staat.

    Oververhitte woningmarkt

    Deze maatregel werd ingevoerd om oververhitting van de Australische huizenmarkt te voorkomen en dat lijkt inderdaad te werken. De toezichthouder begon zich de laatste jaren steeds meer zorgen te maken over de sterke toename van de hypotheekschulden ten opzichte van het gemiddelde inkomen van huishoudens. Zo groeiden de inkomens in Australië de laatste jaren met gemiddeld 3 tot 4%, terwijl de private schulden met 6% per jaar toenamen.

    Volgens JP Morgan-economen Ben Jarman and Henry St John waren de hoge private schulden al langer een bron van zorgen voor de toezichthouder, omdat de schulden van huishoudens waren opgelopen tot 189% van het besteedbare inkomen. Door de hypotheekverlening te versoberen zal op termijn ook de kredietverlening afnemen, met als bijkomend effect dat ook de huizenprijzen naar beneden zullen komen.

    Nederland blijft achter

    Terwijl Australië maatregelen neemt om de enorme kredietgroei en de daaruit volgende stijging van de huizenprijzen af te remmen blijft Nederland een zeer ruim kredietbeleid voeren. Huishoudens kunnen nog steeds 100% van de woning financieren, terwijl de regels voor tweeverdieners en zelfstandige ondernemers zelfs wordt versoepeld. Het is dan ook geen wonder dat juist in Nederland de huizenprijzen hard blijven stijgen en woningen voor steeds meer starters onbetaalbaar worden. Het afremmen van de prijsstijging lijkt geen hoge prioriteit te hebben, aangezien er zelfs weer meer aflossingsvrije hypotheken worden verstrekt door banken.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Omgekeerde rentecurve in Verenigd Koninkrijk

    Beleggers betalen op dit moment een hogere rente voor Britse staatsobligaties met een looptijd van 30 jaar dan voor hetzelfde schuldpapier met een looptijd van 50 jaar. Op het moment van schrijven is de yield voor het 30-jaars schuldpapier 1,87%, terwijl de leningen met een looptijd van vijftig jaar voor 1,66% verhandeld worden. Dat is opmerkelijk, omdat beleggers normaal gesproken een hogere rente vragen als ze hun geld voor een langere termijn uitlenen.

    Een omgekeerde rentecurve wordt over het algemeen gezien als een sterke voorspellende indicator voor een recessie, omdat het betekent dat beleggers hun geld liever opzij zetten dan dat ze het investeren in nieuwe projecten. In de Verenigde Staten werden alle negen recessie die sinds 1955 hebben plaatsgevonden voorafgegaan door een omgekeerde rentecurve, terwijl er slechts één situatie was waarin een negatieve rentecurve niet gepaard ging met een recessie.

    Het is interessant om te zien dat beleggers vandaag de dag genoegen nemen met een rendement van slechts 1,68% voor een staatslening met een looptijd van vijftig jaar, aangezien de inflatie alweer oploopt en centrale banken van plan zijn de rente te verhogen.

  • Bank of Canada waarschuwt voor hoge schulden huishoudens

    De gouverneur van de Canadese centrale bank waarschuwt voor de extreem hoge schulden van huishoudens, meer specifiek de sterke toename van de hypotheekschuld van de afgelopen jaren. Door de lage rente steken huishoudens steeds dieper in de schulden, waardoor de financiële stabiliteit in gevaar kan komen op het moment dat de rentelasten weer gaan stijgen.

    De gemiddelde schuld van een Canadees huishouden is inmiddels opgelopen tot ongeveer 170% van het besteedbare inkomen. Volgens gouverneur Stephen Poloz zijn de schulden van huishoudens vooral de laatste twintig jaar sterk toegenomen en komt deze stijging voor een groot deel voor rekening van hogere hypotheekschulden. Zo heeft bijna één op de tien mensen met een hypotheek een schuld van meer dan 350% van het eigen bruto inkomen. In een toespraak zei de gouverneur het volgende over de oplopende schulden.

    “We houden deze schuldniveaus nauwlettend in de gaten, vanwege het groeiende risico dat deze schulden vormen voor de financiële stabiliteit en de economie. We weten dat een deel van de Canadese huishoudens grote schulden met zich meedragen en deze zorgen worden groter naarmate de rente stijgt. Onze economie loopt risico bij een plotselinge stijging van de rente of een groeivertraging van de wereldeconomie, omdat beide effecten versterkt worden in combinatie met hoge schulden van huishoudens.”

    Stijgende rente

    Stephen Poloz ziet naast deze zorgelijke signalen ook redenen om positief te zijn. Hij noemde het Canadese financiële systeem weerbaar en zei dat de kredietgroei al wat meer gematigd is, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan nieuwe en strengere hypotheekregels die begin dit jaar werden doorgevoerd. Ook verwacht hij dat de Canadese economie sterk genoeg is om de rente in de toekomst verder te verhogen.

    De Canadese economie wordt net als die van Nederland gekenmerkt door stijgende huizenprijzen en een toenemende hypotheekschuld. Dat is niet zonder risico’s, omdat de vermogensposities van huishoudens dan in sterke mate bepaald worden door de ontwikkelingen op de vastgoedmarkt. Dalen de huizenprijzen weer, dan komen veel mensen financieel ‘onder water’ te staan en zetten ze de rem op de uitgaven. Daardoor komt de recessie nog harder aan.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • De markt denkt dat er een correctie onderweg is

    Iedereen die hoopt nog een tijdje te kunnen genieten van de top van de economische cyclus, kan wel eens van een koude kermis thuiskomen. Trends op de obligatiemarkten wijzen erop dat de cyclus nagenoeg over is. Het zal moeilijk worden voor beleggers om ergens veilig te schuilen.

    Wat zijn zo de onrustbarende voortekenen? Om er maar wat te noemen: de rente op de 2-jaars treasury is op moment van schrijven opgelopen naar 2,43%. Dat is het hoogste niveau sinds augustus 2008, aan de vooravond van het omvallen van Lehman Brothers. In september 2007, vlak voordat het Amerikaanse Congres instemde met de grote belastingverlaging, was het niveau amper de helft van het huidige. Ook de yieldcurve is steeds meer aan het vervlakken. Het verschil tussen de yield op de 10-jaars en de 2-jaars Treasury bedraagt op het moment van schrijven 0,41%. Sinds 2007 is dat verschil niet zo klein geweest.

    Renteverhoging

    Er is nog meer dat weinig geruststelt. Volgens Bloomberg laten de Fed Funds Futures zien dat de kans op twee renteverhogingen ongeveer 80% bedraagt en die op drie verhogingen 35%. Dat zijn de hoogste percentages sinds de handel in futures voor het einde van het jaar startte. Tegelijkertijd lopen de inflatieverwachtingen voor de Verenigde Staten voorzichtig omhoog. De VS dreigt steeds meer een buitenbeentje te worden als we kijken naar de ontwikkeling van de spread tussen 2-jaars treasury en de Duitse Bund. Die is opgelopen tot 3 procentpunt, het hoogste niveau sinds 1999.

    Een duidelijke bezorgdheid over de ontwikkeling van de rente voor langer lopend schuldpapier ontbreekt. De markt gaat er blijkbaar vanuit dat we op de top van de cyclus zitten en dat er in de VS nu al snel een cyclische neergang komt. Die wisselende kijk op de yield is wel te verklaren. De kerninflatie in de VS is weer boven 2% geklommen.

    De Fed is niet bereid het verkrappende beleid los te laten, zo blijkt uit de notulen van de beraadslagingen van de Fed. De benoeming van Richard Clarida als vicevoorzitter van de centrale bank wijst er eveneens op dat de kansen op rentestijgingen alleen maar toenemen. Als de rentestijgingen eenmaal voorbij zijn, dan volgt de daling al snel. Dat zegt althans de swapmarkt. Die laat de verwachting zien dat yields over drie jaar lager zullen zijn dan nu. Ze liggen ook lager dan de verwachte yields over twee jaar. De rente op de 2-jaars treasury doet vermoeden dat de Fed de rente nog hooguit driemaal gaat verhogen. Daarmee impliceert de markt tevens dat de Fed waarschijnlijk de rente eenmaal te vaak verhoogt, waardoor de economie gaat stagneren.

    Volgens diezelfde swapmarkt zal de yield op de tienjaars staatslening over tien jaar amper 3% bedragen. Vrees voor een berenmarkt in obligaties lijkt zodoende ongegrond. Als dat zo is, dan is dat voor de langere termijn steun voor de waarderingen voor aandelen, maar slecht nieuws voor pensioenfondsen.

    Welbeschouwd suggereren trends op de obligatiemarkt dat de VS terecht zijn gekomen in de wereld van the ‘New Normal’. Dat betekent lage rentes in combinatie met lage groei. Het is waarschijnlijk toeval, maar Richard Clarida is afkomstig van Pimco, waar ze de term New Normal bedacht hebben. In zijn laatste outlook voor Pimco toont Clarida zich niet al te optimistisch. De vooruitzichten van de wereldeconomie zijn in zijn ogen belabberd, omdat de Fed de rente aan het verhogen is en zijn balans aan het verkleinen. Dat gebeurt op een moment dat het fiscale beleid weinig kan doen om de groei te stimuleren. Daar komt nog bij dat ook in China en in de eurozone de onzekerheden toenemen. Zijn advies was dan ook om in cyclische rally’s de cashpositie te versterken om die in te zetten als markten gaan corrigeren en risico’s opnieuw ingeprijsd worden.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!