Marketupdate

Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Goldman Sachs: Werkloosheidscijfer VS is slechte indicator

    Goldman Sachs schrijft in een recent rapport (via Zero Hedge) het volgende:

    “De tweede helft van 2012 zagen we een beslissende verschuiving in het monetaire beleid in de VS. Eén aspect daarvan was de verschuiving naar een QE programma van $85 miljard per maand zonder een vastgestelde einddatum. Het andere aspect – waar we vandaag de focus op leggen – was de keuze voor een werkloosheidspercentage van 6,5% als grens voor de eerste renteverhoging. De motivatie voor de overstap van een datum naar een einddatum die bepaald wordt door een economische indicator is simpel. Het is voor een centrale bank veel logischer om middels een economische indicator de verwachtingen bij te sturen dan om een specifieke datum te selecteren.

    […]

    Maar een grens van 6,5% werkloosheid is niet de ideale doelstelling. De reden daarvoor is dat het werkloosheidscijfer in toenemende mate verstoord wordt door een daling van de participatiegraad van de beroepsbevolking. Die is sinds het begin van de huidige recessie al met 2,7 procentpunt gezakt (red: staat nu op het laagste niveau in bijna dertig jaar tijd).”

    Een gedeelte van deze daling hangt volgens Goldman Sachs duidelijk samen met de vergrijzing van de Amerikaanse bevolking. Hierdoor verschuift het percentage Amerikanen boven de 16 jaar en daarmee de noemer van de participatiegraad. Onderstaande grafiek laat zien dat de veranderde samenstelling van de Amerikaanse populatie verantwoordelijk is voor 1,2 procentpunt van de daling van de participatiegraad. Deze daling is structureel en zal naar verwachting in de nabije toekomst aanhouden in een tempo van 0,2 procentpunt per jaar.

    De tweede verklaring voor de daling van de participatiegraad is een meer zorgelijke ontwikkeling. Goldman Sachs schrijft:

    “De verschuiving van werkloosheid naar inactiviteit maakt het werkloosheidspercentage een minder geschikte indicator voor de algehele conditie van de Amerikaanse arbeidsmarkt. Dit heeft implicaties voor het beleid van de Federal Reserve, omdat het impliceert dat het comité nog steeds ver verwijderd is van de vervulling van haar tweede mandaat: het zorgen voor volledige werkgelegenheid.

    De Federal Reserve Act schrijft voor dat de centrale bank moet streven naar een ‘maximale werkgelegenheid’ en niet naar een minimale werkloosheid. Dat was in het verleden geen onderwerp van discussie, maar het wordt nu steeds belangrijker. De directe implicatie is dat de Federal Reserve haar doelstellingen moet heroverwegen. We hebben drie opties op een rij gezet voor de Amerikaanse centrale bank, in oplopende volgorde van agressiviteit.

    1. Benadrukken dat de 6,5% werkloosheid alleen een grens is. Het percentage alleen hoeft niet voldoende te zijn om een renteverhoging door te voeren.
    2. Aanpassen van het getal. De Fed kan de grens van 6,5% verder verlagen en nog steeds de focus houden op het terugdringen van de werkloosheid. Dat zou een pragmatische manier zijn om te corrigeren voor de daling van de participatiegraad.
    3. Het veranderen van de methodiek. De Fed kan ook een percentage nastreven van de populatie tegenover het aantal werkenden. Onderstaande grafiek laat dat ook zien. Deze employment ratio (EMRATIO) kan het onderliggende probleem beter adresseren, namelijk het probleem dat het werkloosheidscijfer een minder nuttige statistiek geworden is.”

  • Grafiek: Rendement S&P 500 met en zonder monetaire stimulering

    Onderstaande grafiek en de bijbehorende kalender verschenen begin dit jaar al op Zero Hedge. Nieuw is de toevoeging van een tweede grafiek, die in één oogopslag laat zien wat het rendement van de S&P 500 was met en zonder de stimuleringsprogramma’s van de Fed. Hieruit blijkt dat de 289 dagen zonder interventie van de Fed een verlies opleverde van in totaal 290,6 punten op de S&P 500 index. De langere periode van 1230 dagen mét stimulering leverde in totaal 1.142,5 punten op.

    We kunnen aan de hand van deze informatie de voorzichtige conclusie trekken dat aandelenmarkten altijd kunnen blijven stijgen, mits er voldoende monetaire verruiming toegepast wordt. Maar als alle beleggers winst maken op hun aandelen, waar zijn dan de verliezen? Of wordt men echt rijk door stijgende aandelenkoersen en huizenprijzen, wat Beanke het ‘wealth effect’ noemt…?

    De Amerikaanse aandelenmarkt veert op door ondersteunend beleid van de Fed (Bron: Zero Hedge)

    De kalender van economische stimulering (Bron: Zero Hedge)

    De S&P 500 met en zonder stimuleringsprogramma’s van de Fed (Bron: Zero Hedge)

  • Aandelen overgewaardeerd volgens RSI-index

    Onderstaande grafiek wordt regelmatig bijgewerkt met nieuwe data en geeft weer welke beleggingen ondergewaardeerd of juist teveel gekocht zijn. Dat overzicht maakt Global Macro Monitor aan de hand van de RSI-index, een technische indicator die de snelheid en omvang van een koersbeweging meet. Een RSI van minder dan 30 zegt dat een bepaalde belegging goedkoop geworden is, terwijl een RSI van meer dan 70 waarschuwt voor een correctie. Als we deze grafiek mogen geloven zijn nu de aandelen aan de beurt om een klap op te vangen. We zullen het zien…

    Grafiek afkomstig van Global Macro Monitor

  • Onderzoek: 1 op 5 huishoudens heeft geen inkomsten voor boodschappen

    Het onderzoek is in april gehouden door Which?, een consumentenorganisatie die maandelijks het gedrag en het bestedingspatroon van 2.000 mensen volgt. De directeur van deze organisatie noemt de resultaten uit het onderzoek ‘schokkend’, omdat de regering onlangs nog gezegd zou hebben dat huishoudens door belastingvoordelen beter af zijn.

    De cijfers uit het onderzoek stroken niet met de officiële statistieken, want die gaven vorige week nog aan dat het aantal mensen met geldproblemen was gezakt tot het laagste niveau in vijf jaar tijd. Het onderzoek van Which? wordt via inteet uitgevoerd, waarbij de resultaten naderhand gefilterd kunnen worden naar leeftijd, inkomsten, geslacht en regio.

    De huishoudens die spaargeld aanspreken of lenen om boodschappen te kunnen doen bevonden zich voor de helft in de inkomenscategorie onder de £21.000 per jaar. Blijkbaar zijn er ook mensen met een hoger inkomen die hetzelfde probleem hebben, wat mogelijk te verklaren is door relatief hoge vaste lasten. Volgens de meest recente data van het Britse bureau voor de statistiek was het gemiddelde inkomen van een Brits huishouden in 2011 ongeveer £37.000.

    Het onderzoek van Which? gaf de volgende informatie over de betreffende huishoudens die moeten lenen of ‘ontsparen’ om boodschappen te doen:

    • 82% maakt zich zorgen over de voedselprijzen
    • Meer dan de helft van deze groep (55%) verwacht de komende maanden te zullen bezuinigen op voedsel
    • 57% vond het moeilijk om rond te komen van het huidige inkomen
    • Een derde (32%) leende in april geld van familie of vrienden

    De gemiddelde wekelijkse uitgaven voor voedsel in een gemiddeld huishouden zijn naar schatting £76. Dat is een stijging van 4% ten opzichte van een jaar geleden. Vooral voor de huishoudens met een lager inkomen wordt die prijsstijging gevoeld.

    Van alle ondervraagden gaf een kwart aan comfortabel te kunnen leven met zijn of haar inkomen. Van alle respondenten gaf 36% aan dat hun financien onder druk staan. Bijna een derde (31%) gaf aan de afgelopen maand bezuinigd te hebben op de meest essentiele uitgaven. Dat waren overigens vooral vrouwen in de leeftijdscategorie van 30 tot en met 49 jaar.

    ‘Gemengd beeld’

    “Ons onderzoek laat zien dat veel huishoudens financieel tegen de grens aan zitten waarop ze niet meer kunnen verdragen, met stijgende voedselprijzen die als grootste financiële zorg worden ervaren”, aldus de directeur van de consumentenorganisatie Which?. Een correspondent  van de BBC zei dat het economische plaatje in het Verenigd Koninkrijk vandaag de dag gemengd is.

    “Het klopt dat miljoenen huishoudens op een ‘financieel breekpunt’ staan, maar tegelijkertijd nemen de winkelverkopen wel weer toe. Ook stijgen de huizenprijzen weer. De reële inkomens zijn lager dan tien jaar geleden, omdat de loonsstijging de prijsstijging niet heeft bijgehouden”, zo voegde hij eraan toe. Het herstel van de economie gaat in een laag tempo en bereikt nog niet de miljoenen mensen die moeite hebben om rond te komen.

    Miljoenen huishoudens komen onder druk te staan door een gelijkblijvend inkomen en stijgende uitgaven, zo weet een woordvoerder van Oxfam te melden tegenover de BBC.

    Volgens Mary Creagh van de Britse Labour partij is er zelfs sprake van een “groeiende epidemie van verborgen honger”. Ze is van mening dat de regering incompetent is en de werkelijkheid onder ogen moet zien door een ander economisch beleid te voeren.

    Een woordvoerder van de Britse regering zei tegenover de BBC dat 9 op de 10 werkende huishoudens zal profiteren van een nieuw belastingvoordeel, dat jaarlijks gemiddeld een besparing van £300 moet opleveren. “De economie herstelt, het begrotingstekort is met een derde teruggebracht, de rente is laag en er zijn meer dan een miljoen banen in de private sector toegevoegd”, zo voegde hij eraan toe.

    Zelfs geld voor boodschappen is niet vanzelfsprekend bij een groeiend aantal Britse huishoudens

  • De verborgen werkloosheid van Amerika in cijfers

    De officiële werkloosheid in de VS was in april 7,5%, een daling van 0,1 procentpunt ten opzichte van een maand geleden. Volgens de ruimere U6 definitie van de werkloosheid steeg echter met 0,1 procentpunt naar 13,9%. Als we Shadowstats mogen geloven was de werkloosheid in de VS in april ongeveer 23%. Tijd voor een grafiek die voor wat opheldering zorgt…

    Wat onderstaande grafiek laat zien is de opbouw van het werkloosheidscijfer. Welk percentage van de Amerikaanse beroepsbevolking is fulltime in dienst? Hoeveel werken er vrijwillig of onvrijwillig parttime? Hoeveel zijn er werkloos, maar niet zoekend naar een baan? De grafiek is afkomstig van Ritholtz. Veel van de cijfers uit deze grafiek zijn overigens terug te vinden op de statistiekenpagina van de St. Louis Fed.

    Werkloosheid VS in kaart gebracht (Bron: Ritholtz)

  • Grafiek: Steeds meer lucht in Amerikaanse aandelenkoersen

    Onderstaande grafiek op Businessinsider laat zien dat er steeds meer geleend geld in de Amerikaanse aandelen wordt gepompt, een indicator waar contraire beleggers aan aflezen dat een correctie nabij is. Beleggers die steeds meer geleend geld in aandelen stoppen geven blijk van een bijzonder groot optimisme. De S&P 500 staat inmiddels op een all-time high, mede geholpen door een toenemende hoeveelheid ‘leverage‘ in de markt.

    Als we de grafiek mogen geloven zit er op dit moment naar verhouding evenveel geleend geld in de markt als in 2007, vlak voordat de S&P 500 crashte. De vorige keer dat de hoeveelheid geleend geld in de markt piekte was rond de eeuwwisseling. Op het hoogtepunt van de technologie bubble zat er op een gegeven moment ook veel ‘leverage’ in de markt en ook toen was het een indicator voor een correctie.

    We kennen allemaal de quote “The market can remain irrational longer than you can remain solvent” (die al dan niet terecht wordt toegeschreven aan Keynes). Met die wijsheid kunnen we in de toekomst terugkijken op deze ‘bull market’ in aandelen, die in maart 2009 begonnen is en die de S&P 500 beleggers sindsdien getrakteerd heeft op een rendement van meer dan 100%…

    De blauwe lijn illustreert de hoeveelheid geleend geld in de aandelenmarkt (Via: Businessinsider, bron: Orcam Financial Group)

  • Nouriel Roubini kiest voor aandelen

    Volgens Roubini creëert de Federal Reserve op dit moment dezelfde problemen die de financiële crisis van 2008 veroorzaakten, door de rente zeer laag te houden. Toen waren het slechte hypotheekleningen die problemen veroorzaken, nu zijn het volgens hem de slechte obligatieleningen die een gevaar opleveren. De zogeheten ‘junk bonds’ beginnen zich volgens hem te gedragen als een bubbel. Op een gegeven moment brengt de zwaartekracht de opgeblazen koersen weer naar beneden. “Men zal dan niet meer spreken van een recessie, maar van een depressie”, aldus de econoom.

    “Met een trage wereldwijde economische groei is het onmogelijk om de huidige waardering van aandelen en obligaties vast te houden. De angst voor een wereldwijde economische dip zou grondstoffenprijzen en aandelen juist lager moeten zetten”, zo voegde hij eraan toe.

    Roubini denkt dat beleggers nog wel kunnen profiteren van het momentum op de aandelenmarkt. De koersen zullen blijven stijgen door het ondersteunende beleid van centrale banken. Eerder schreven we op Marketupdate dat zelfs centrale banken in steeds meer gevallen bereid zijn aandelen te kopen of bestaande aandelenportefeuilles uit te breiden. Dat moet beleggers extra vertrouwen geven om in de aandelenmarkt te stappen.

    Roubini is overigens bijzonder negatief over Europa. Hij ziet besmetting van de PIIGS-landen richting de ke van Europa. Alleen Duitsland lijkt volgens hem nog immuun te zijn.

    Roubini verwacht dat beleid centrale banken de aandelenmarkt zal ondersteunen

  • Chinese bedrijven investeren steeds meer in de VS

    De investeringen die Chinese bedrijven doen in de VS worden nauwlettend in de gaten gehouden door de Rhodium Group. Op hun website lezen we dat er de afgelopen 15 maanden meer investeringen gedaan zijn dan in de 11 jaren daarvoor opgeteld. Oveames door private Chinese bedrijven leverde 80% van alle transacties en 50% van de totale transactiewaarde op, een grote verschuiving ten opzichte van voorgaande jaren. In het verleden waren het vooral staatsbedrijven uit China die investeringen deden in de VS, maar nu komen er ook steeds meer private Chinese bedrijven die willen investeren in Amerikaanse bedrijven.

    De Rhodium Group schrijft dat Chinese bedrijven steeds meer handigheid krijgen in het doen van ingewikkelde oveames. Ze leren de Amerikaanse wetgeving en politieke omgeving steeds beter kennen.

    $2,2 miljard in eerste kwartaal

    In het eerste kwartaal van 2013 werd er door Chinese bedrijven $2,2 miljard uitgegeven voor acht oveames en negen nieuwe startup bedrijven. De Rhodium Group heeft een opsomming van bedrijfsoveames en investeringen, onder andere in sectoren als technologie en energie. Chinese bedrijven investeerden in een Amerikaanse energiecentrale en namen een producent van zonnepanelen over. De in New York gevestigde Rhodium Group schrijft dat Amerikaanse bedrijven waar Chinees geld in zit inmiddels goed zijn voor 32.000 full time arbeidsplaatsen. Dat zijn er 2.000 meer dan een kwartaal eerder. Naar verwachting zal het aantal arbeidsplaatsen dat voortvloeit uit Chinese investeringen verder toenemen. Zo gaat computerfabrikant Lenovo een nieuwe fabriek opstarten in North Carolina en zal het bedrijf Nexteer met Chinees geld haar R&D activiteiten in Michigan uitbreiden.

    Afgelopen maand hingen er volgens de Rhodium Group nog verschillende Chinese deals met een totale waarde van $10 miljard boven de markt. De grootste deal die boven de markt hangt komt van een Chinees consortium, dat $4,2 miljard over heeft voor voor een luchtvaart lease organisatie van AIG. Ook heeft een Chinees bedrijf belangstelling getoond voor een 40% aandeel in het kantoor van General Motors in New York, ter waarde van $1,4 miljard. De Zarsion Holdings Group wil samen met lokale investeerders $1,5 miljard stoppen in een vastgoedproject in Oakland.

    De Rhodium Group heeft een speciale China Investment Monitor gemaakt, die laat zien in welke Amerikaanse staten de Chinese bedrijven actief zijn geweest sinds 2000.

    Steeds meer investeringen in de VS door Chinese bedrijven (Bron: RHG.com)

    De interactieve China Investment Monitor, klik hier (Bron: RHG.com)

  • Fed houdt QE op $85 miljard per maand

    Zoals verwacht handhaaft de Amerikaanse centrale bank de extreem lage rente van 0 tot 0,25%. Ondertussen haalt ze nog steeds iedere maand $40 miljard aan hypotheekleningen en $45 miljard aan staatsobligaties van de markt, met als doel de lange rente te drukken. Een lage rente moet de groeiende schuldenberg nog iets langer betaalbaar houden, maar we hoeven u niet uit te leggen dat dit geen oplossing is voor het Amerikaanse schuldenprobleem. De $85 miljard lijkt een constante hoeveelheid, maar we moeten niet vergeten dat ook het rendement op al het schuldpapier van de Amerikaanse centrale bank opnieuw belegd wordt in staatsobligaties en hypotheekleningen.

    Het comité stemde met een overgrote meerderheid van 11 tegen 1 voor het handhaven van het stiimuleringsprogramma. Alleen Esther L. George stemde tegen vanwege toenemende zorgen over inflatie. De balans van de Federal Reserve is sinds het uitbreken van de crisis geëxplodeerd. Als we onderstaande grafiek bekijken zien we geen enkele aanwijzing dat de Amerikaanse centrale bank binnenkort gaat stoppen met stimuleren.

    Het schuldenprobleem van Amerika, dat zich zowel op publiek als privaat niveau manifesteert, is simpelweg niet op te lossen met meer schulden. Onderstaande grafiek is daar het bewijs van. Door schulden van de markt te halen wordt de rente laag gehouden en wordt het niveau van ‘verzadiging’ in de markt verder uitgesteld naar de toekomst. Tegelijkertijd hoopt de Federal Reserve dat de lage rente mensen aanspoort meer te lenen en consumeren.

    Over de inflatie maakt de Federal Reserve zich nog weinig zorgen, zo lezen we in de samenvatting van de FOMC meeting. Op de middellange termijn blijft deze rond of beneden de doelstelling van 2%. De Fed put hoop uit bedrijfsinvesteringen en bestedingen van huishoudens, want die sterkten de laatste tijd volgens de centrale bank weer wat aan. In de FOMC notulen wordt geen verwijzing gemaakt naar de slechte macro-economische cijfers van de afgelopen weken, zoals het teleurstellende ADP banencijfer dat gisteren bekend werd gemaakt.

    Aandelen omlaag, goud omhoog

    Op de beurs werden de FOMC notulen lauw ontvangen, de S&P 500 sloot bijna een procent lager. De voortzetting van het stimuleringsprogramma, waarbij men de mogelijkheid voor extra stimulering open hield, stemde de goudmarkt en de zilvermarkt positief. De goudprijs steeg na de bekendmaking van het besluit van de FOMC. Ook de zilverprijs veerde weer wat op. Eerder die dag werden de edelmetalen nog in de verkoop gedaan, heel toevallig na de publicatie van de teleurstellende ADP banencijfers.

    Monetaire basis VS

  • LIVE: ECB persconferentie 2 mei 2013 (14:30)

    UPDATE: De ECB heeft de rente verlaagd naar 0,5%. De rente voor de marginal lending facility is ook met 25 basispunten verlaagd tot 1%

    De inflatie in de eurozone is al een half jaar aan het dalen en kwam de afgelopen maand uit op slechts 1,2%. In juni 2012 is de rente voor het laatst verlaagd, toen van 1 naar 0,75 procent. Om de prijsstabiliteit te bewaken verlaagde Draghi destijds ook de opslag op geld dat banken bij de centrale bank parkeren, van 0,25% naar 0%.

    Nieuwe maatregelen van de ECB worden vandaag niet verwacht. Volgens sommigen is het mogelijk dat Draghi de eisen aan het onderpand van banken versoepelt, zodat die makkelijker geld uit kunnen lenen aan bedrijven en particulieren.

    De financiele markten zijn relatief kalm en ook de obligatierente van de ‘probleemlanden’ geeft momenteel weinig reden tot zorg. Onlangs zakte de rente op Italiaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar onder de 4%, het laagste niveau in drie jaar tijd. Ook de Spaanse rente kruipt alweer richting de 4%. De daling van de rente op deze staatsobligaties voor een deel worden toegeschreven aan Italiaanse banken en een Spaans pensioenfonds, zoals we eerder al schreven op Marketupdate.

     

  • Pimco: Pas op voor de verborgen haircuts

    1. Negatieve reële rente

    Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog verlaagden veel landen met een hoge schuldenlast de rente tot een niveau lager dan de inflatie. Spaarders werden op deze manier niet volledig gecompenseerd voor het waardeverlies van de munt. In combinatie met een groeiende economie wist de VS op deze manier haar staatsschuld als percentage van het GDP in enkele jaren te halveren vanaf de piek van 250%. Dit ging ten koste van de spaarders, die met hun dollars niet genoeg compensatie kregen voor de inflatie.

    Wat de obligatiehouders laten liggen is de winst voor de overheid, die de reële omvang van haar schuld ziet afnemen. Grote obligatiehouders als Japan en China zullen volledige terugbetaling krijgen van de Amerikaanse staatsobligaties, maar de vraag is hoeveel koopkracht daar nog van over blijft.

    2. Inflatie / devaluatie munt

    Inflatie lijkt onlosmakelijk verbonden te zijn met een fractioneel banksysteem. Als er meer kredieten worden verstrekt dan afbetaald neemt de geldhoeveelheid in circulatie toe, wat een prijsopdrijvend effect heeft in een economie die minder snel groeit. De inflatie verkleint de koopkracht van iedere dollar of euro in circulatie. Een stijging van de nominale waarde van een belegginsportefeuille hoeft niet altijd te betekenen dat u rijker bent geworden. In een scenario van hyperinflatie gaan ook aandelenkoersen sterk omhoog, maar vaak niet voldoende om de inflatie bij te houden.

    3. Kapitaalcontroles

    Overheden en centrale banken kunnen kapitaalcontrole toepassen om de instroom of uitstroom van geld te beperken. Zo belast Brazilië inkomend kapitaal en beperkt Cyprus de hoeveelheid kapitaal die het land mag verlaten. In 1933 verbood de Amerikaanse regering zelfs het privé bezit van goudbaren en gouden munten, boven een bepaalde hoeveelheid.

    4. Faillissement

    Een ‘default’ kan ook vrij plotseling komen. Bill Gross haalt het voorbeeld aan van de 5-jaars obligaties van wapenfabrikant Dobbins. De obligatie met goudkleurige zegel beloofde terugbetaling in dollars of in machinegeweren, maar geen van beide werd uiteindelijk geleverd. Met een ironische ondertoon merkt Bill Gross op dat steeds meer centrale banken nu aandelen aan het kopen zijn. Dat zou aandelen nog veiliger maken dat bedrijfsobligaties van bedrijven als Dobbins.

    Bron: Pimco