Categorie: Economie

Economisch Nieuws

  • Duitse raad van economische adviseurs pleit voor consolidatie van Europese schulden

    De Duitse topadviseurs – ook wel de “vijf wijze personen” genoemd – komen met het voorstel voor een Europees aflossingsfonds gebaseerd op de afspraken van het Groei- en Stabiliteitspact. Dit fonds moet de publieke schulden van de eurolanden garanderen en voorziet erin dat de publieke schulden over een termijn van twee decennia worden teruggebracht. Ook deze Duitse topeconomen pleiten in navolging van de Europees economische denktank Bruegel en DNB voor het splitsen van de publieke schulden in een deel dat 60% van het BBP beslaat en een apart deel voor publieke schulden boven de 60%.

    Als aanvulling op de eerder gepresenteerde oplossing van zogenaamde 'blue' en 'red' bonds en de eis dat er grondwettelijke beperkingen komen voor nationale schulduitgifte, komen de Duitse economen met een verrassende bepaling die moet garanderen dat landen ècht werk maken van het terugbrengen van hun publieke schulden. Zij willen dat landen een deel van de valutareserves die door hun centrale banken worden aangehouden inbrengen als onderpand en die kwijtraken indien zij niet aan hun verplichtingen voldoen. Met andere woorden, buitenlandse deviezen èn de goudreserve moeten worden ingebracht. Komt men de afspraken niet na, dan verliest men de claim op die reserves.

    Het fonds moet zo'n €2.300 miljard aan staatsobligaties groot worden, waarbij Italië de meeste schulden inbrengt met zo'n 40%. Duitsland zou 25% inbrengen. Het is de bedoeling dat de schulden in dit fonds over een periode van 25 jaar worden afgelost. Door het ontbreken van gedetailleerde cijfers blijft het voorstel vooralsnog ondoorzichtig wat betreft de opzet en insteek. Hierdoor is het lastig om vast te stellen of een dergelijk fonds kans van slagen heeft. Wat in ieder geval duidelijk moet zijn, is dat de eurolanden aansturen op een consolidatie van de publieke schulden tot onder de 60% van het BBP.

    Lees ook het bericht in de Financial Times.

     

     

  • Dagelijkse kost 9 november 2011

     

    • Dexia boekt verlies van 6,3 miljard euro (RTL-Z)
    • 'Toezicht DNB op banken niet te controleren' (Nu.nl)
    • Zie ook het rapport (De Algemene Rekenkamer)
    • Dion Graus stapt uit parlementaire onderzoekscommissie-De Wit (NRC)

     

    • Las Vegas: 100,000 foreclosures and counting (Calculated Risk)
    • Foreclosure Law Firm, Vilified for Making Fun of Homeless, Now Attacks Constitutionality of New Rules to Assure It Verifies Court Documents (Naked Capitalism)
    • Where Does The Greek Bailout Money Go? (Zero Hedge)

    Italië:

    • Indebted – And Now Humiliated – Italy And Berlusconi Can Delay Reforms No Longer (La Stampa)
    • Berlusconi Signals He Will Step Down (Spiegel)
    • LCH Cleaet SA raises margin on Italian bonds (FT Alphaville)
    • Margin Call of 4-5 Billion Euros as Clearing House Raises Deposit Requirements on Italian Bonds; Roman Empire Under Pressure (Mike Shedlock; Global Economic Analysis)

    De Italiaanse besmetting in beeld:

    Bron: Business Insider
     

    Die besmetting heeft alles te maken met:

    • 1) De ECB die (tijdelijk..) geen Italiaans schuldpapier opkoopt (en de druk op Berlusconi om op te stappen opvoert)
    • 2) De verhoging van margin requirements voor Italiaans schuldpapier door LCH Cleaet (zie FT Alphaville) waardoor partijen Italiaans staatsobligaties verkopen
    • 3) De enorme herfinancieringsbehoefte voor de Italiaanse overheid; in 2012 bedraagt dat minimaal €120 miljard, en de jaren daaa zal dat niet veel minder worden (daarbij komen nog kortlopende leningen die in de tussentijd worden aangegaan):

    Een treffende grafische illustratie voor het einde van Berlusconi's premierschap en zijn bunga-bunga feestjes..


    Bron: Zero Hedge

  • Crisis in beeld en grafiek (9/11/11)

     

    De eurocrisis kan twee nieuwe slachtoffers op zijn kerfstok kerven. Papandreou werd afgelopen week door de Griekse oppositiepartijen gedwongen om op te stappen en gisteren maakte ook Berlusconi, na het verliezen van de meerderheid in het Italiaanse huis van afgevaardigden, bekend dat ook hij zal opstappen. Eerder werden al de Ierse premier Brian Cowen, de Portugese premier José Socrates en de Slowaakse premier Iveta Radicova door de eurocrisis geslachtofferd.


      
    Berlusconi niet onder de indruk van aftreedtips Papandreou
    Suggestie voor een onderschrift? Voelt u zich vrij om te reageren..
     
    De onderstaande grafiek is een mooie weergave van de eurozone. Bij invoering van de euro leek alles mooi. De rente die de verschillende lidstaten over hun leningen moesten betalen nam af en convergeerden. Vanaf 2008 begon de spread, het verschil in rente tussen de verschillende landen en de benchmark (Duitse staatsobligaties), op te lopen. Met als extreem voorbeeld de Griekse rente. Vandaag liep de spread van de Italiaanse obligaties op naar het hoogste niveau sinds de invoering van de euro. Blijkt dat er toch verschillende risico's zijn binnen de eurozone. 

     
  • Twaalf feiten over het Amerikaanse Congres

    De vertegenwoordigers van het Amerikaanse volk zwemmen, ironisch genoeg gezien de huidige staat van de Amerikaanse economie en de groeiende armoede onder de bevolking, in het geld. De leden van het Congres hebben bij elkaar meer dan enkele miljarden dollars. Een goede manier voor een Amerikaan om bij de 1% te komen is dan ook door in het Congres te komen. Het enige probleem is dat het tegenwoordig bakken met geld kost om een verkiezingscampagne op te zetten en te winnen. Verkiezingscampagnes worden opgezet door rijke Amerikanen, de meeste mensen die worden verkozen zijn rijke Amerikanen, en de zittende Congresleden worden in rap tempo nog rijker….

     
    Twaalf feiten:
    1: Het totale vermogen van de leden van het Congres nam tussen 2008 en 2010 met 25% toe.
     
    2: Het totale vermogen van de leden van het Congres is meer dan $2 miljard.
     
    3: Dit gebeurde terwijl het vermogen van de Amerikaanse huishoudens snel afnam. Volgens de Amerikaanse centrale bank, de Federal Reserve, nam het vermogen van de Amerikaanse huishoudens tussen 2007 en 2009 met 23% af. De schreefgroei tussen arm en rijk wordt met deze cijfers wederom pijnlijk duidelijk.
     
    4: Een Amerikaans congreslid heeft gemiddeld een vermogen van $3.8 miljoen.
     
    5: Het vermogen van Nancy Pelosi, de minderheidsleider  van de Democratenhet Huis van Afgevaardigden,  steeg met 62% tussen 2009 en 2010. In 2009 had zij nog $21.7 miljoen en 2010 was zij goed voor $35.2 miljoen.
     
    6: Het vermogen van de belangrijkste Republikein in de Senaat, Mitch McConnell, steeg met 29% tussen 2009 en 2010. Hij heeft nu een vermogen van $9.8 miljoen.
     
    7: Meer dan 50% van de leden van het Congres zijn miljonair.
     
    8: In 2008 was de gemiddelde kostprijs van een plek in het Huis van Afgevaardigden $1.1 miljoen en de gemiddelde prijs van een plek in de Senaat $6.5 miljoen. De bedragen die worden uitgegeven aan verkiezingscampagnes beginnen absurde hoogten te bereiken.
     
    9: Handelen met voorkennis is legaal voor leden van het Congres. Ze weigeren een wet door te voeren die dit illegaal maakt.
     
    10: Het percentage miljonairs is in het Congres 50 keer hoger dan het percentage miljonairs onder de Amerikaanse bevolking.
     
    11: De republikein Darrel Issa heeft een vermogen van ongeveer $220 miljoen en zijn vermogen nam tussen 2009 en 2010 met 37% toe.
     
    12: Het rijkste lid van het Congres, Michael McCaul, heeft een vermogen van $294 miljoen.
     
    Er zijn veel manieren waarop leden van het Congres geld kunnen verdienen maar de meest alarmerende manier is als leden van Congres geld investeren in bedrijven die bij een aanpassing van de wet veel in waarde zullen stijgen. Dit wordt door normale instanties een belangenverstrengeling genoemd maar gebeurd in het Amerikaanse Congres aan de lopende band en ze komen er niet mee in de moeilijkheden. 
     
    Een onderzoek uit 2004 laat zien dat Amerikaanse senatoren in de jaren ’90 12% meer rendement behaalde dan de markt. Ter vergelijking, Amerikaanse huishoudens behaalde 1.4% minder rendement dan de markt en zelfs ingewijden uit het bedrijfsleven behaalde maar 6% meer rendement dan de markt. 
     
    Een verkiezing wordt in 90% van de gevallen gewonnen door diegene die het meeste uitgeeft aan de verkiezingscampagne. In 2008 werd er $5 miljard uitgegeven aan verkiezingscampagnes. Voor de presidentsverkiezingen van 2012 wordt verwacht dat dit zal oplopen naar $8 miljard. Voor deze bedragen zijn de Amerikaanse politici ondanks hun eigen rijkdom afhankelijk van de giften uit het bedrijfsleven en rijke individuen die allen iets terug verwachten voor hun investering. De Amerikaanse politiek wordt zowel bedreven als ondersteund door de economische elite. Ondertussen heeft een sterk groeiend aantal Amerikanen moeite om het hoofd boven water te houden. 
     
    Bron:
     
  • Voorzitter Bundesbank weigert bail-out eurozone

     

    De Britse minister-president David Cameron, de Amerikaanse president Barack Obama en de Russische premier Vladimir Poetin maken allen deel uit van een groeiende groep politieke leiders die willen dat de Europese Centrale Bank (ECB) zich actiever bemoeit met de eurocrisis. Tijdens de G-20 van afgelopen week zorgden verschillende voorstellen, waaronder het gebruik van nationale goudreserves van Europese landen en het gebruik van nationale valutareserves, om het Europese noodfonds (EFSF) te vergroten voor de nodige spanningen. Uiteindelijk zei bondskanselier Angela Merkel tegen de politieke leiders van de G-20 dat ze de voorstellen niet kon steunen door de onafhankelijkheid van de Duitse centrale bank. 
     
    Weidmann stelt de woorden van Merkel op prijs. “Ik ben blij dat de Duitse overheid gehoor heeft gegeven aan onze weerstand tegen het gebruik van Duitse goud- en valutareserves als financiële hulpmiddelen voor andere EMU leden”. Weidmann leverde in het verleden ook al kritiek op het obligatieaankoop programma van de ECB. De ECB koopt Europese staatsobligaties op om de door de financiële onrust sterk oplopende rente die de probleemlanden over hun leningen moeten betalen tegen te gaan. Vorige week kocht de ECB nog €9,52 miljard aan staatsobligaties en inmiddels heeft de ECB voor €183 miljard aan Europese staatsobligaties op de balans staan. Verreweg het grootste deel, €109 miljard, werd aangeschaft nadat de ECB begin augustus ook Italiaans en Spaans staatspapier begon op te kopen. Daarvoor werden alleen Griekse, Portugese en Ierse obligaties opgekocht. Weidmann is van mening dat het opkopen van obligaties de onafhankelijkheid van de ECB in gevaar brengt en de grenzen tussen monetair en fiscaal beleid doet vervagen. 
     
    Weidmann is niet de enige die kritiek heeft op het aankoopprogramma. Zijn voorganger, Axel Weber, trad bij de invoering van het programma zelfs af. Volgens Weidmann was het verbod op monetaire financiering van overheidsschulden één van de meest waardevolle prestaties van centrale banken. De financiering van overheidsschulden zorgt voor grote risico’s en zet overheden niet genoeg onder druk om hun financiële huishouding op orde te houden. Weidmann refereert daarbij naar de Duitse ervaring met hyperinflatie in de jaren ’20 van de twintigste eeuw. Overheden moeten hun budgetten op orde krijgen en Weidmann adviseert Duitsland om hun fiscale positie solide te houden en eventuele meevallers te gebruiken om hun financiën verder te stabiliseren.
     
    Bronnen:
     
  • Berlusconi vertrekt maar wie komt er voor terug?

    Silvio Berlusconi heeft weliswaar laten weten te vertrekken als premier van het huidige kabinet maar liet tegelijkertijd doorschemeren nieuwe verkiezingen te willen. De stemming over de bezuinigingshervormingen zullen volgende week plaatsvinden en in ruil voor steun in het Italiaanse parlement zal Berlusconi opstappen. Berlusconi zal zijn ontslag bij president Giorgio Napolitano indienen, die dan naar verwachting een technocraat zal aanstellen als premier van een overgangsregering. Napolitano zou in plaats daarvan ook nieuwe verkiezingen kunnen uitschrijven, maar gezien de financiële onrust is dat niet de verwachting.

    Monti
    De naam van de Italiaanse eurocommissaris Mario Monti wordt genoemd als kandidaat om de taken van premier Berlusconi waar te nemen. De naam is in een zekere zin opmerkelijk want gisteren werd in Griekenland Lucas Papademos naar voren geschoven als mogelijke kandidaat om de taken van vertrekkend premier Papandreou over te nemen. Evenals Papademos is ook Monti lid van de zeer invloedrijke Amerikaanse denktank de Trilateral Commission. Monti is groot voorstander van een federaal Europa en was de eerste voorzitter van de Europese economische denktank Bruegel wiens voorstel voor een consolidatie van Europese schulden en een fiscalisering van de Europese Monetaire Unie (EMU) vorige week op voorwaardelijke steun kon rekenen van De Nederlandsche Bank. Monti werkt ook via de denktank Spinelli Group aan initiatieven voor een federaal Europa.

  • Jim Rickards: ‘Amerika is grootste valuta-manipulator’

     

    Jim Rickards geïnterviewd door CNBC; kort en krachtig! Must see:

  • Dagelijkse kost 8 november 2011

     

     

    • Is Nethanyahu een liegbeest? (Welingelichte kringen)
    • Bankdeposito's bij ECB naar recordniveau (RTL-Z)
    • Weer cruciale stemming voor Berlusconi (NOS)
    • “Dochters overtuigden Silvio Berlusconi niet af te treden” (De Morgen)

    Staat de volgende zeepbel in Amerika op barsten? Er staat het nodige uit aan Amerikaanse studentenleningen..

     

    • The Virgin Crisis: Systematically Ignoring Fraud as a Systemic Risk (Bill Black; New Economic Perspectives)
    • Heel opmerkelijk.. Obama Demotes Chief Of Staff In Attempt To Reinvigorate White House (Business Insider)
    • Ook opmerkelijk: China Credit Squeeze Prompts Suicides (Bloomberg)
    • Key Lesson From Iceland Crisis: “Let Banks Fail” (Washington's Blog)
    • Olympus admits it hid losses for decades (Reuters)
       

    Als Niall Ferguson spreekt, dan luisteren wij..

     
     
    Tot slot. Allereerst heel knap gemaakt, maar bovenal erg leuk..: “Sirtaki van de griekse crisis”:

     
  • Staatsschuld VS nadert 100% van BBP

    Begin augustus besloot de Amerikaanse politiek na lang gesteggel hun schuldplafond te verhogen. Zoals verwacht maken ze daar goed gebruik van. In de onderstaande tabel is te zien dat de totale Amerikaanse staatsschuld (Total Public Debt Outstanding) eind oktober inmiddels meer dan $14.993 miljard bedroeg. 

     
    Nu is het niet de vraag wanneer het schuldplafond opnieuw bereikt wordt. Door middel van het instellen van een commissie, bestaande uit zowel republikeinen als democraten, heeft de Amerikaanse politiek de moeilijke discussie over een nieuwe verhoging van het schuldplafond tot na de Amerikaanse presidentsverkiezingen uitgesteld. Er is echter wel een andere psychologische grens die snel zal worden verbroken. 
     
    Het Amerikaanse Bruto Binnenlands Product (BBP) bedroeg aan het einde van het derde kwartaal van 2011 $15.198 miljard. Dit is momenteel nog meer dan de totale staatsschuld van $14.993. De schuld/BBP ratio bedroeg, als we de BBP van het derde kwartaal van dit jaar gebruiken, eind oktober 98,65%. Deze maand zal er echter voor $292 miljard aan nieuwe staatsobligaties worden geveild. Volgens onze berekeningen zal daarom de schuld/BBP ratio met de veiling van $35 miljard aan Amerikaanse 2-jaars staatsobligaties op 21 november de 100% passeren. Wel moet hierbij vermeld worden dat er op 22 november een nieuwe projectie voor het BBP in het vierde kwartaal van 2011 bekend zal worden gemaakt. Deze zal wellicht de schuld/BBP ratio net onder de 100% houden. Het is gezien de lage economische groei en de snel groeinde staatsschuld echter zeer waarschijnlijk dat de psychologische grens van een schuld/BBP ratio van 100% binnen afzienbare tijd zal worden doorbroken.

    Bronnen:
    Treasury Direct
    Bureau of Economic Analysis
    Bloomberg

     
  • Noodleningen aan Griekenland komen grotendeels ten goede aan banken

    Griekenland moet onder druk van Europa, de ECB en het IMF drastische bezuinigingen doorvoeren, tot groot ongenoegen van de bevolking. Ondertussen krijgt de overheid wel steeds een tranche met noodleningen uit het noodfonds, ook als niet aan alle eisen is voldaan. Het is al vaker gezegd dat een groot gedeelte van dit noodkrediet wordt gebruikt om de bestaande schulden af te lossen, schulden die op de balans staan van diverse Europese banken (inclusief de ECB) en in de portefeuilles van verschillende pensioenfondsen. Hoe de vork ongeveer in de steel zit werd onderzocht door Peter Tchir van TF Market Avisors. Hij berekende dat van de eerstvolgende tranche van €8 miljard slecht 19% gebruikt kan worden om het gat in de begroting te dichten. De rest blijkt te worden verdeeld tussen Griekse financials (23%), de ECB (18%) en een groot aantal financiële instellingen buiten Griekenland (40%). We praten dan vooral over banken in de verschillende Europese landen.

    Volgens de bronnen van Zero Hedge ligt er voor ongeveer €75 miljard aan Grieks staatspapier bij Griekse banken en nog eens €25 miljard bij andere Griekse investeerders (beleggingen en pensioenfondsen). De ECB heeft inmiddels €55 miljard aan Grieks staatspapier 'opgezogen' uit de obligatiemarkt, terwijl financiële instellingen en beleggingsfondsen buiten Griekenland voor in totaal €175 (berekening Zero Hedge) of €205 miljard (volgens het IIF) aan Grieks schuldpapier in de boeken hebben staan. Als we vervolgens aannemen dat de looptijden van de Griekse obligaties voor elke obligatiehouder gelijkmatig zijn verdeeld komt er het hieronder afgebeelde overzicht uit.

    Volgens schattingen gaat ongeveer 81% van het noodkrediet rechtstreeks terug naar houders van Grieks schuldpapier

    In totaal wordt meer dan de helft van het noodkrediet voor de Griekse overheid (opgebracht door de Europese belastingbetalers) direct doorgepompt naar banken en fondsen buiten Griekenland. Het noodfonds lijkt dus vooral de belangen van de bankiers te behartigen, die door hun zwakke kapitaalpositie weinig tegenslagen kunnen permitteren. Met een relatief kleine staatsschuld als die van Griekenland (ongeveer €350 miljard) kan het geld nog wel een tijdje op deze manier worden rondgepompt. Merkel en Sarkozy kregen het dan ook benauwd toen Papandreou tegenstribbelde, want een ongecontroleerde Griekse default zou ingrijpende gevolgen kunnen hebben voor de Franse en de Duitse banken. Het besmettingsgevaar van een Grieks faillisement is moeilijk te overzien, omdat het financiële systeem op veel niveaus zeer nauw verweven is en de kapitaalbuffers van de banken door fractioneel bankieren flinterdun zijn.

    De berekeningen waar het bovenstaande cirkeldiagram uit voort is gekomen zijn gebaseerd op schattingen en bepaalde aannames. De realiteit kan dus iets afwijken van het beeld dat hier wordt gepresenteerd, maar het is interessant om eens op deze manier de cijfers op een rijtje te zetten.

  • Parlementaire Enquêtecommissie Financieel Stelsel

     

     

    Via de website van de Tweede Kamer:

    De aanvankelijke opdracht van het parlementaire onderzoek naar het financieel stelsel bestond uit 2 delen. Het eerste deel van het onderzoek is op 10 mei 2010 afgesloten met de aanbieding van het rapport ‘Verloren Krediet’. De Tweede Kamer heeft besloten voor het tweede deel van het onderzoek een parlementaire enquête te houden. Hiervoor is de Parlementaire Enquêtecommissie Financieel Stelsel ingesteld.

    Crisismaatregelen
    De enquête gaat over de crisismaatregelen die de Nederlandse overheid in de periode september 2008 tot en met januari 2009 nam om de acute problemen in het Nederlandse financiële stelsel te bestrijden. Doel van de enquête is om inzicht te krijgen in de totstandkoming van de crisismaatregelen en daaruit lessen te trekken voor de toekomst.

    Meer informatie is te vinden in de onderzoeksopdracht.