Categorie: Financiele Instellingen

  • Grafiek: Balans centrale banken sinds 2008

    De balans van veel centrale banken is sinds 2008 explosief gegroeid als gevolg van interventies in valuta- en obligatiemarkten. De volgende grafiek van Axel Merk (@AxelMerk) laat zien met hoeveel procent de balans van verschillende toonaangevende centrale banken gegroeid is sinds het begin van de financiële crisis.

    Staatsobligaties, hypotheekleningen en valuta

    In vijf jaar tijd bleek de Bank of England de zwakste schakel met een balansgroei van meer dan 320%, die voor een groot gedeelte veroorzaakt is door het stimuleringsprogramma van in totaal £375 miljard. De Federal Reserve volgt op een tweede plaats met een groei van meer dan 280%, die ze te danken heeft aan het opkopen van honderden miljarden aan staatsobligaties en hypotheekleningen.

    Op de derde plaats staat de Zwitserse centrale bank met een balansuitbreiding van eveneens ~280%. Anders dan bij de Britse en Amerikaanse centrale bank groeide het totaal niet door aankopen van langlopend schuldpapier, maar door uitgifte van valuta. Om het plafond van de Franc ten opzichte van de euro in stand te houden moest de Swiss National Bank in vijf jaar tijd drie keer hard ingrijpen. Door vele miljarden Francs ‘bij te drukken’ en in te wisselen voor buitenlandse valuta werd voorkomen dat de Zwitserse munt zou aansterken ten opzichte van de euro.

    De andere centrale banken hebben een minder spectaculaire balansgroei meegemaakt. Opvallend genoeg wist de Zweedse centrale bank een groot deel van de monetaire expansie in 2010 weer ongedaan te maken, een zeldzaam fenomeen. De balansomvang van de ECB is dit jaar ook behoorlijk ingezakt, wat voornamelijk toe te schrijven valt aan de herwaardering van de goudvoorraad van het Eurosysteem. Door de lagere goudprijs is er goudwaarde ‘verdampt’ op de balans. Dat verlies werd afgeschreven van de herwaarderingsreserve aan de passivazijde van de balans van de ECB.

    Balanstotaal centrale banken sinds 2008

    Balanstotaal centrale banken sinds 2008 (Bron: Merk Investments)

  • ECB houdt rente ongewijzigd op 0,5%

    De ECB heeft de belangrijkste rente ongewijzigd gelaten op 0,5%, zo maakte de centrale bank vanmiddag bekend. De rente voor de marginal lending facility blijft op 1% en de rente waartegen banken geld kunnen stallen bij de centrale bank blijft onveranderd op 0%. Om half drie vanmiddag geeft ECB-president Draghi een toelichting van het rentebesluit, die u via onderstaande videostream live kunt volgen.

  • Chinese verzekeraars jagen op vastgoed

    Chinese verzekeraars kunnen $14,4 miljard investeren in buitenlands commercieel vastgoed, zo verklaart vastgoedorganisatie CBRE tegenover de South China Morning Post. Omdat de Chinese munt relatief sterk is en omdat het aanbod van hoogwaardig vastgoed in eigen land beperkt is zoekt het Chinese geld rendement in het buitenland. Zo richten de verzekeraars hun blik steeds meer op hoogwaardig vastgoed in internationale knooppunten, zoals Londen en New York. Ook willen de Chinezen investeren in vastgoed op toplocaties in Singapore, Hong Kong en Maleisië.

    De Chinese regering heeft vorig jaar de voorwaarden voor verzekeraars versoepeld, waardoor ze nu makkelijker vastgoed en andere bezittingen buiten China kunnen kopen. Door deze maatregel kunnen institutionele beleggers mogelijk meer rendement halen uit de beleggingen. “De meeste Chinese investeerders met veel kapitaal hebben te weinig mogelijkheden om in eigen land te beleggen”, aldus Frank Chen van CBRE. Chen is hoofd research voor de Chinese vastgoedmarkt. “Wanneer toenemende koopkracht door de waardestijging van de Chinese yuan wordt meegenomen, dan komt men tot de conclusie dat dit het goede moment is om Chinees kapitaal in het buitenland aan het werk te zetten”, zo voegt Chen eraan toe.

    $1,2 biljoen vermogen

    Verzekeringsmaatschappijen in China hadden in 2012 in totaal $1,2 biljoen aan vermogen. Volgens de nieuwe regels mogen ze daar maximaal 15% van beleggen in vastgoed dat ze niet zelf gebruiken, aldus de CBRE. De meeste verzekeraars wereldwijd hebben ongeveer 6% allocatie in vastgoed, waarvan 20% in het buitenland. Het feit dat Chinezen nu meer geld kunnen investeren in het buitenland betekent dat de prijzen van commercieel vastgoed op toplocaties verder kunnen stijgen.

    Ping An Insurance, de tweede grootste levensverzekeraar in China, bereikte in juli overeenstemming over de aankoop van het Lloyd’s of Londen gebouw. Dit gebouw was voorheen in het bezit van een vastgoedfonds van Commerzbank.

    Lloyd's of London in Chinese handen

    Lloyd’s of London is sinds juli al in Chinese handen

  • Australië laat banken betalen voor noodfonds

    Australië wil banken laten betalen voor een noodfonds dat kan ingrijpen als een bank omvalt. Zodoende worden de kosten voor de redding van een bank niet langer op de overheid, maar op de bankensector afgewenteld. De nieuwe heffing wordt in januari 2016 pas ingevoerd en vereist dat banken over alle spaartegoeden van AU$250.000 eenmalig een heffing van 0,05% afdragen naar het nieuwe reddingsfonds. Het systeem is vergelijkbaar met het Europese deposito garantiestelsel, waarbij banken samen opdraaien voor verliezen die spaarders lijden als één van die banken omvalt. De staatskas wordt hiermee ontzien.

    Het is overigens nog maar de vraag of de kosten werkelijk bij de bank worden neergelegd. Verschillende banken hebben er al voor gewaarschuwd dat ze de heffing die in 2016 doorgevoerd wordt door kunnen berekenen aan klanten. En zo is de cirkel weer rond.

    Economie Australië groeit minder

    De Australische economie vertraagt en het begrotingstekort bleek veel groter te zijn dan waar men op gerekend had. Het Australische ministerie van Financiën verwacht een tekort van AU$30 miljard (omgerekend €20 miljard) in het huidige fiscale jaar, veel meer dan een eerdere projectie van een tekort van AU$18 miljard. De Australische economie profiteerde jarenlang van de stijgende grondstoffenprijzen, waardoor de mijnbouwsector floreerde.

    De groei van de Chinese economie heeft Australië de afgelopen jaren ook geholpen, want China is inmiddels de belangrijkste afzetmarkt van het land ‘down under‘. Door een terugval in de groei bij haar belangrijkste handelspartner en door de daling van de grondstoffenprijzen moest ook de Australische economie een tandje terugschakelen. Dat zien we nu ook terug in de begroting, want de belastinginkomsten vallen tegen.

    Vandaag verlaagde Australië haar groeiverwachting voor het huidige fiscale jaar van 2,75% naar 2,5%. Om meer geld in het laatje te krijgen verhoogt de Australische regering met ingang van december de belasting op sigaretten met 12,5%. Daarnaast wordt een subsidie op bepaalde auto’s geschrapt. Deze twee maatregelen leveren een besparing op van respectievelijk 5,3 en 1,8 miljard Australische dollars.

    Australian-Money

    Banken in Australië moeten in 2016 geld opzij zetten voor een noodfonds 

  • Bank of England hielp Nazi’s met verkoop geplunderd goud

    De Bank of England heeft toegegeven dat ze geholpen heeft met de verkoop van goud dat de Nazi’s vlak voor de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog plunderden in Tsjecho-Slowakije. Dat blijkt uit historische documenten die de Bank of England dinsdag heeft vrijgegeven. Het officiële verhaal uit 1950 kwam daarmee voor het eerst in de openbaarheid.

    BIS

    De Bank of England was betrokken bij de oprichting van de Bank of International Settlements (BIS) en onderhield sindsdien een intieme band met de BIS. De gouverneur van de Britse centrale bank rapporteerde maandelijks aan het ministerie van Financiën wat er besproken werd door de BIS. Toen de BIS op 21 maart 1939 het verzoek deed om £5,6 miljoen aan goud over te boeken van rekeningnummer 2 naar rekening 17. De Bank of England was er vrij zeker van dat rekeningnummer 2 toebehoorde aan Tsjecho-Slowakije, maar ze wist op dat moment niet zeker dat de Reichsbank de beheerder van rekening 17 was. Het bedrag werd nog dezelfde dag overgeboekt door de Bank of England. Een dag later volgde een tweede overschrijving.

    Geen overleg

    In de tien dagen die daarop volgden werd een groot gedeelte van het goud dat op rekening nummer 17 was bijgeschreven alweer uitgeleverd. £4 miljoen aan goudstaven werd afgeleverd bij de Nederlandsche Bank en de centrale bank van België. Een klein gedeelte van het goud werd in Londen verkocht. Dat gebeurde zonder overleg, want op 22 maart maakte de gouverneur van de Bank of England aan het ministerie van Financiën bekend dat hij telefonisch contact heeft gehad met de Bank of France. In dat telefoongesprek maakte de Bank of France bezwaar tegen een mogelijke uitlevering van goud dat aan Tsjecho-Slowakije toebehoorde. Het plan om het Tsjecho-Slowaakse goud te ‘bevriezen’ kwam te laat, want het goud werd al gereed gemaakt voor uitlevering.

    Ongeveer twee maanden later – op 22 mei – vroeg de Britse regering aan de gouverneur van de Bank of England of het goud van Tsjecho-Slowakije nog steeds in de kluis van de centrale bank lag. De gouverneur stuurde een week later een bericht terug, maar weigerde opheldering te geven over het goud in kwestie. De gouverneur verklaarde dat de Bank of England van tijd tot tijd goud voor de BIS in bewaring neemt en dat ze niet wist of het goud eigendom was van de BIS of van haar klanten. Daarom kon hij niet zeggen of het uitgeleverde goud van de Tsjecho-Slowaakse centrale bank was.

    Op 1 juni kreeg de Bank of England het verzoek om £420.000 aan goud naar New York te sturen. Dit was goud dat de Reichsbank eerder had afgeleverd in Londen. Deze keer probeerde de Bank of England de transactie van de BIS af te stemmen met de Britse regering. Omdat het te lang duurde voordat de Britse regering tot een besluit kwam, en omdat de BIS benadrukte dat de betaling de volgende dag al zou plaatsvinden, leverde de Bank of England het goud opnieuw uit. Voor de tweede keer plaatste de gouverneur van de Britse centrale bank het gezag van de BIS hoger dan dat van de eigen regering.

    Amerikanen

    In het document op de website van de Bank of England lezen we dat er verdenkingen waren tegen de Bank of International Settlements. Ze zou niet neutraal genoeg zijn en vooral de belangen van de Duitsers behartigen. In 1943 kwam de BIS ook in de Verenigde Staten in opspraak. In de New York Times verscheen een artikel van Harry White (Amerikaanse ministerie van Financiën). In dat artikel zei hij het volgende: “Er is een Amerikaanse president die zaken doet met de Duitsers [via de BIS], terwijl onze Amerikaanse jongens tegen de Duitsers moeten vechten”

    Terechtwijzing

    De Bank of England werd later door de regering terechtgewezen voor haar overhaaste beslissingen. De volgende brief werd bij de gouverneur van de Bank of England afgeleverd:

    “Ik heb de opdracht gekregen om u te informeren over de volgende beslissingen die de regering genomen heeft:

    1. De Bank of England mag geen orders van de BIS meer opvolgen als ze het waarschijnlijk acht dat die order de vijand helpt.
    2. De Bank of England mag niet handelen zonder het ministerie van Financiën te informeren.
    3. Het ministerie van Financiën zal geen toestemming geven voor een opdracht, zolang nog niet is vastgesteld dat die opdracht geen voordeel oplevert voor de vijand.
    4. De huidige procedure wordt aan een onderzoek onderworpen, zodat we te weten komen wat de BIS verstaat onder eigendom.
    5. De huidige aanpak moet stoppen en moet aan onderzoek onderworpen worden.
    6. Neutrale landen moeten ervan verzekerd zijn dat opdrachten van de BIS, die zijn aangedragen door deze landen, pas worden uitgevoerd als het ministerie van Financien haar goedkeuring heeft gegeven.”

    Imago

    Historicus Neville Wylie van de University of Nottingham zei dinsdag tegenover The Guardian dat de Bank of England handelde vanuit een visie dat Londen het internationale financiële centrum moest blijven. De centrale bank wilde vooral haar status vasthouden en volgde daarom trouw de opdrachten van de BIS op. Het volledige artikel is te vinden op de website van de Bank of England (PDF).

    BoE_Nazi_FT

  • JP Morgan: In twee jaar $7 miljard aan boetes

    JP Morgan heeft in twee jaar tijd $7 miljard uitgegeven aan schikkingen met consumenten en toezichthouders. De bank ging verschillende keren over de schreef, maar wist steeds weg te komen met een boete waar het management waarschijnlijk niet wakker van ligt. In 2012 haalde JP Morgan nog een nettowinst van $20,53 miljard en in 2011 bleef er onderaan de streep nog $18,2 miljard over. Voor de banken zijn de schikkingen niet veel meer of minder dan een afkoopsom.

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis zijn de toezichthouders strenger geworden, maar het is de vraag of de schikkingen en boetes hoog genoeg zijn om het gedrag van de grote zakenbanken te verbeteren. The Daily Beast verzamelde alle schikkingen en boetes die JP Morgan tussen april 2011 en januari 2013 afwikkelde.

    April 2011: $56 miljoen

    JP Morgan was een van de banken in een class-action lawsuit die beschuldigd werden van onterechte huisuitzetting van militairen die op missie waren. De bank bood haar excuses aan en betaalde $27 miljoen in cash aan de gedupeerden. Ook verlaagde ze de rente op de hypotheken van getroffen klanten en gaf ze de huizen weer terug aan de eigenaren.

    Juni 2011: $153,6 miljoen

    De SEC klaagde JP Morgan aan voor het misleiden van beleggers. De bank wist dat een hedgefonds speculeerde op een waardedaling van CDO’s die JP Morgan in 2007 verkocht, maar ze speelde deze informatie niet door aan haar klanten. De bank trof een schikking van $153,6 miljoen.

    Juli 2011: $229 miljoen

    JP Morgan werd verdacht van het manipuleren van het biedingsproces in de obligatiemarkt. Hierdoor werden 31 staten van Amerika benadeeld. De bank deed een schikkingsvoorstel van $229 miljoen, maar bekende geen schuld.

    jpmorganemployees

    Werknemers van JP Morgan bekeken de Occupy Wall Street beweging (Afbeelding van Getty Images)

    Augustus 2011: $88,3 miljoen

    Het Amerikaanse ministerie van Financiën beschuldigde JP Morgan van het uitvoeren van banktransacties voor mensen en organisaties die verbonden waren met Iran, Sudan, Cuba en Liberia.  Dat mocht de bank niet doen en daarom betaalde ze een boete van $88,3 miljoen.

    Februari 2012: $5,29 miljard

    JP Morgan en vier andere grote hypotheekverstrekkers in de VS kwamen overeen een afkoopsom van $25 miljard te betalen voor illegale en slordige praktijk in de kredietmarkt. JP Morgan en die andere banken sjoemelden met handtekeningen (robo-signing), boden een slechte service aan klanten en voerden door hun onzorgvuldige administratie foutieve huisuitzettingen uit. JP Morgan’s bijdrage aan de schikking in dit grote schandaal was $5,29 miljard.

    Februari 2012: $110 miljoen

    Samen met Bank of America en een aantal kleinere kredietverlenende instanties schikte JP Morgan een aanklacht die betekking had op bankoverschrijvingen. De bank zou overschrijvingen met grote bedragen voorrang hebben gegeven boven kleinere transacties, terwijl de transacties in chronologische volgorde uitgevoerd moesten worden. De schikking bedroeg $110 miljoen voor JP Morgan.

    Maart 2012: $150 miljoen

    Pensioenfondsen en beleggers klaagden JP Morgan aan voor het kopen van een risicovol gestructureerd beleggingsobject dat niet de bescherming gaf die aan klanten was toegezegd. De bank bood geen excuses aan, maar schikte voor $150 miljoen met de slachtoffers.

    November 2012: $296,9 miljoen

    De SEC beschuldigde JP Morgan van het misleiden van beleggers ten aanzien van de kwaliteit van de hypotheken waaruit bepaalde mortgage-backed securities waren opgebouwd. De bank gaf opnieuw niet toe dat ze fout zat. Wel trok ze de portemonnee: $296,9 miljoen.

    Januari 2013: bedrag onbekend

    Tien banken, waaronder JP Morgan, kwamen een schikking van $8,5 miljard overeen voor fouten die gemaakt zijn als gevolg van robo-signing, het knoeien met handtekeningen. De banken betaalde $3,3 miljard voor benadeelde leners en verlaagden de hypotheeklasten van de gedupeerden met in totaal $5,2 miljard. Het is onduidelijk welk gedeelde JP Morgan betaald heeft in deze zaak.

    Maart 2013: $100 miljoen

    JP Morgan beloofde de $546 miljoen die haar klanten aan MF Global overhandigden terug te geven. Het beleggingsfonds van Jon Corzine ging in 2011 ten onder, maar het geld is nog steeds niet teruggekomen. Slachtoffers spanden een rechtszaak aan tegen de bank en eisen compensatie voor het verlies.

    jamiedimonJamie Dimon moet zich verantwoorden (Afbeelding van Getty Images)

    Maar wacht, er is meer….

    De lijst van JP Morgan wordt mogelijk nog langer, want de toezichthouder op de Amerikaanse energiesector (FERC) heeft de bank beschuldigd van het manipuleren van de energiemarkt. Handelaren van de bank manipuleerden volgens de beschuldiging de energiemarkt in Californië en in het middenwesten van de VS, met als doel er zelf beter van te worden. Het gaat om “acht manipulatieve biedingsstrategieën”, zo schrijft de FERC in haar aanklacht. De overtredingen vonden plaats in 2010 en 2011. De Telegraaf schrijft dat er rekening wordt gehouden met een schikking van $400 miljoen om een einde te kunnen maken aan een onderzoek dat al maanden duurt.

  • RBS stopt met aanbieden van turbo’s

    De bank wil zich weer gaan onderscheiden op de gebieden waar ze naar eigen zeggen goed in is en waarmee ze een groot bereik heeft. De turbo past niet in dat plaatje en wordt daarom uit het assortiment gehaald, zo lezen we op RTL-Z. Ook zal de bank haar activiteiten onderbrengen in een kleiner aantal regionale kantoren. Volgens bronnen van de nieuwszender gaan er ongeveer 2.000 arbeidsplaatsen verdwijnen bij RBS.

    De Turbo van RBS is verleden tijd. Zullen kleine beleggers erom treuren?

  • DNB verwacht pas in 2015 herstel op de woningmarkt

    De DNB spreekt in haar rapport Economische Ontwikkelingen en Vooruitzichten van het jaar van de ‘zure appel’. De huizenprijzen dalen, de economie krimpt en het vrij besteedbare inkomen van consumenten gaat omlaag. Huishoudens hebben dit jaar in toenemende mate hun spaartegoeden aangesproken om het oude bestedingsniveau te kunnen handhaven.

    Schulden aflossen

    Door de dalende huizenprijzen zijn starters terughoudend om een huis te kopen, zo schrijft de Nederlandsche Bank. Daardoor groeit de totale hypotheekschuld niet meer. Sterker nog, huishoudens zijn door de lage spaarrente meer gaan aflossen. Het gevolg daarvan is dat de loan-to-income ratio in 2015 weer terug zijn komen op het niveau van 2009. Het blijft echter ‘water naar de zee dragen’, want de afgeloste miljarden vallen in het niet bij de tientallen miljarden aan vermogensverliezen die voortkomen uit de dalende huizenprijzen. De DNB schat de overwaarde op woningen in 2015 ongeveer €300 miljard lager in dan voor de crisis.

    Door de dalende huizenprijzen en het lage aantal transacties is men ook minder bereid te investeren in het eigen huis. De DNB schrijft dat de investeringen in woningen dit jaar 10% lager uit zullen vallen dan in 2012. De bedragen die men vandaag de dag steekt in onderhoud en verbouwingen ligt op 65% van het niveau van voor de crisis.

    Hypotheekrente

    Een lichtpuntje voor huizenbezitters is dat de hypotheekrente blijft dalen. Daarmee zakken na verloop van tijd de maandlasten. De rente ligt in Nederland overigens een stuk hoger dan in Belgie en Duitsland, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan de beperkte concurrentie op de Nederlandse hypotheekmarkt. Zembla maakte daar vorig jaar een uitzending van.

    Huizenprijzen dalen, aantal transacties is bijna gehalveerd (Bron: DNB)

  • CPB: Nederlandse banken moeten aandelenkapitaal uitbreiden

    Het CPB inventariseerde de risico’s en problemen waar Nederlandse banken mee geconfronteerd (kunnen) worden. Als we vluchtig door het rapport heen lezen komen we niet veel verrassende punten tegen, maar opgeteld is er ook weinig reden om positief te zijn. Een aantal passages uit het 28 pagina’s tellende rapport dat vandaag gepubliceerd werd door het CPB:

    De hoge schuldenlast van Nederlandse huishoudens en dalende huizenprijzen tegelijk met
    oplopende werkloosheid hebben een sterk negatief effect op de consumptie en daarmee op de
    economische groei. De dalende huizenprijzen hebben een sterk negatief effect op de
    consumptie doordat consumenten meer gaan sparen, wat de economische groei drukt. De
    oplopende werkloosheid vergroot de onzekerheid over het inkomen en de mogelijkheid om de
    lasten van de woning te dragen. Weliswaar staat op geaggregeerd niveau tegenover de hoge
    schulden ook een groot vermogen, maar dat vermogen is grotendeels niet-liquide in de vorm
    van pensioenen, terwijl er grote verschillen bestaan in de vermogenspositie van huishoudens.
    Vooral jonge tweeverdieners in grote steden hebben te maken met hypotheekschulden die
    boven de actuele verkoopwaarde van hun huis liggen. Als de economie de komende jaren
    slecht blijft presteren en de werkloosheid verder toeneemt, kunnen deze huishoudens in de
    problemen komen. Dat zou de gezondheid van banken negatief beïnvloeden.”
    Dalende huizenprijzen drukken op het consumentenvertrouwen en hebben daarmee effect op de hele economie. Vooral starters op de woningmarkt zijn kwetsbaar, omdat ze nog weinig vermogen hebben opgebouwd. Banken kunnen in de problemen komen als huizenprijzen verder blijven dalen. Er staat weliswaar veel vermogen tegenover de hypotheekschulden van Nederlanders, maar dat vermogen bestaat voor een groot gedeelte uit niet-liquide bezittingen zoals huizen en pensioenen. Een ander probleem is de grote scheefgroei tussen vermogen en schulden. De oudere generatie heeft relatief veel vermogen opgebouwd met een (grotendeels) schuldenvrij huis en een gevulde pensioenpot, terwijl de starters op de woningmarkt juist een groot deel van de schulden dragen.
    Bezittingen nog steeds groter dan de schulden…
    … maar de verdeling tussen generaties vormt een groot risico (Bron: CPB Risicorapportage 2013)
    Ook commercieel vastgoed en leningen aan het bedrijfsleven zijn door de dalende consumentenbestedingen een bron van zorg voor de banken…
    Nederlandse financiële instellingen zijn niet immuun voor de sterke daling van de prijzen van
    vastgoed en toenemend aantal wanbetalingen en faillissementen bij bedrijven. De situatie op de
    markt voor commercieel vastgoed kwam uitgebreider aan de orde in onze risicorapportage
    van vorig jaar en blijft een bron van zorg. De waardedaling van onroerend goed speelde een
    centrale rol bij de problemen van SNS, dat op 1 februari 2013 werd genationaliseerd. Het is
    onduidelijk in welke mate banken hebben afgeschreven op hun vastgoedportfolio’s. Ook het
    aantal faillissementen onder bedrijven loopt op. Het percentage leningen bij banken met een
    achterstand van betalingen is weliswaar nog steeds relatief laag, maar is in 2012 wel
    toegenomen. Dit toenemende kredietrisico betekent dat banken grotere voorzieningen moeten
    treffen, wat ten koste gaat van de opbouw van het eigen vermogen.””
    Over de hefboomfactor op de balans van Nederlandse banken…
    “Verlaging van de hefboom door Nederlandse banken houdt kredietverlening aan huishoudens en
    bedrijven onder druk. Ondanks hun hoge risicogewogen kapitaalratio hebben Nederlandse
    banken tegelijkertijd inteationaal gezien nog steeds een relatief hoge hefboom (verhouding
    vreemd vermogen en eigen vermogen). Verlaging van deze hefboom is van belang om aan de
    toekomstige Basel III-regels te voldoen en het vertrouwen van de markt te versterken.
    Tegelijkertijd kan afbouw van die hefboom tot kredietrantsoenering leiden als dat door
    balansverkorting gebeurt. Dat zorgt voor rantsoenering van kredietverlening aan
    huishoudens en bedrijven. Uitgifte van nieuw aandelenkapitaal, zoals sommige Europese
    banken momenteel doen, is een aanzienlijk betere manier om de hefboom te verlagen.
    Over de omvang van onze bankensector…
    “Nederlandse banken hebben relatief veel wholesale financiering, wat ze gevoeliger maakt voor
    liquiditeitsrisico’s. Die afhankelijkheid van wholesale-financiering wordt mede veroorzaakt
    doordat de Nederlandse bancaire sector groot is ten opzichte van het bbp, terwijl de
    hoeveelheid spaargeld van Nederlandse consumenten vergelijkbaar is met die in andere
    Europese landen. De omvang van de Nederlandse bancaire sector hangt grotendeels samen
    met de grote hoeveelheid buitenlandse bezittingen. Daaaast hebben Nederlandse banken
    relatief veel hypothecaire leningen op hun balans. De markten schatten de risico’s van
    Nederlandse banken overigens niet hoger in dan die van vergelijkbare buitenlandse banken.
    De prijs voor marktfinanciering is voor Nederlandse banken nog altijd laag, zowel historisch
    als in inteationaal perspectief. Dat komt mogelijk door de impliciete garanties van de
    overheid. Het liquiditeitrisico ligt in dat geval bij de overheid.”
    Al met al is het geen rapport om vrolijk van te worden. Nederlandse banken zitten in een moeilijk aanpassingsproces met toenemend kredietrisico en hogere kapitaaleisen. Tegelijkertijd moeten aandeelhouders tevreden gesteld worden. Een nieuwe aandelenemissie betekent verwatering van de winst. Om de winst op peil te houden knijpen de banken liever de kredietverlening af.

    Nederlandse bankensector in zwaar weer, het CPB zette alle risico’s op een rij

  • Britse banken schrapten 189.000 banen sinds begin crisis

    Wereldwijd is het totale personeelsbestand van de vier grootste Britse banken (RBS, HSBC, Lloyds en Barclays) tegen het einde van dit jaar bijna 24% kleiner dan in 2008. In de hoogtijdagen stonden er in totaal 795 duizend mensen op de loonlijst bij deze vier financiële instellingen. Bloomberg schat in dat het aantal werknemers eind dit jaar weer terug is op het niveau van 2004.

    Financiële instellingen staan onder druk van aandeelhouders om de winstgevendheid per aandeel op peil te houden. Tegelijkertijd stellen toezichthouders strengere eisen aan het eigen vermogen en de kapitaalratio van de bank (Basel III). Om aan beide eisen te kunnen voldoen worden banken steeds meer gedwongen te snijden in hun vaste kosten. Ontslagrondes en de verkoop van minder goed presterende bedrijfsonderdelen zijn de aangewezen methodes om deze doelstelling te bereiken.

    De vier grote Britse banken haalden het afgelopen jaar een omzet van £108 miljoen, een daling van 13% ten opzichte van 2008. De kosten als percentage van de totale omzet stegen gedurende deze periode, zo schrijft Bloomberg op basis van haar onderzoek. “De aanhoudende bezuinigingen en ontslagrondes weerspiegelen de moeilijke marktomstandigheden”, zo verklaarde analist Simon Maughan van Olivetree Securities tegenover Bloomberg. “De gigantische ontslagrondes hebben we waarschijnlijk al gehad, maar daarmee is niet gezegd dat het personeelsbestand niet verder omlaag kan”.

    Personeelskosten

    “De reductie in het personeelsbestand wordt gedreven door drie dingen: Economische krimp, tegenvallende inkomsten uit de ‘investment banking’ afdeling en een krimp in het budget voor personeel om de beloofde winstdoelstelling voor de aandeelhouders te halen”, zo legde Ismail Erturk van de Manchester Business School uit.

    Volgens Erturk ligt de nadruk teveel op het terugdringen van het personeelsbestand en te weinig op de training van het personeel. Goed opgeleid personeel kan volgens Erturk beter advies geven over de producten en diensten die de bank verkoopt. Ook kunnen ze klanten beter uitleg geven over de kosten, waardoor kostbare schandalen makkelijker voorkomen kunnen worden.

    Onderdelen verkopen

    Naast het ontslaan van personeel snijden banken ook in hun activiteiten. Door minder winstgevende afdelingen van de hand te doen hebben de vier grote Britse banken hun balanstotaal sinds 2008 al met 1,7 biljoen pond verkleind. HSBC, de grootste bank van Europa, heeft onder leiding van Stuart Gulliver al $4 miljard aan kosten bespaard door 52 bedrijfsonderdelen te sluiten. Onlangs schreven we op Marketupdate dat deze bank nog eens 14.000 arbeidsplaatsen gaat schrappen tussen nu en 2016. Ten opzichte van 2008 is het personeelsbestand van HSBC al met 59.000 gekrompen. RBS, de grootste staatsbank van Groot-Brittannie, zal eind dit jaar 78.000 arbeidsplaatsen minder hebben dan in 2008. Deze bank heeft ook moeite om de winst op peil te houden en het aandeel van de overheid in de bank te verkleinen.

    Bloomberg schrijft dat de kostenbesparingen van banken hun vruchten hebben afgeworpen, want de FTSE 350 Banks Index van de zes grootste banken is alleen dit jaar al met 15% in waarde gestegen. Lloyds staat 27% hoger, Barclays won 25%, HSBC steeg dit jaar al met 15% en ook RBS staat 2,7% hoger ten opzichte van begin dit jaar.

    “De aandelenkoersen gaan omhoog omdat banken snijden in de kosten”, aldus bankanalist Sandy Chen van Cenkos Securities. “Als inkomsten dalen is het gerechtvaardigd om personeel te ontslaan en lagere lonen te betalen”.

    Britse banken snijden in personeelsbestand

  • Grafiek: Centrale banken wereldwijd verlagen de rente

    De Federal Reserve, Bank of England en de Bank of Japan zijn niet terug te vinden in dit overzicht. Deze centrale banken hebben in het verleden al drastische rentestappen ondeomen en kunnen niet veel verder omlaag.

    Renteverlagingen in 2013, vooral Wit-Rusland springt eruit (Bron: Bloombergbriefs, via Zero Hedge)