Categorie: Aandelen

2014: Welke gebeurtenissen gaven aandelen dit jaar richting?

Ondanks alle geopolitieke spanningen stevenen veel aandelenindices af op een prima jaarrendement. De S&P 500 en Dow Jones staat op een winst van respectievelijk 18 en 11,5 procent, terwijl de Japanse Nikkei met 10,5% wist te stijgen en de Shanghai Composite het jaar maar liefst 54% hoger af lijkt te sluiten. Ook verschillende Europese aandelenkoersen staan in de plus, al was de euforie beduidend minder groot met winsten van 3,25% voor de Duitse Xetra Dax en 8,81% voor de AEX.

Hoewel de aandelenmarkten wereldwijd over het hele jaar bezien een positief rendement behaalden waren er ook periodes waarin de koersen fors onderuit gingen. In de volgende grafiek zijn verschillende gebeurtenissen van het afgelopen jaar aangegeven. We zien dat op iedere grote correctie gestopt werd na ingrijpen door centrale banken. Dit is een fenomeen waar we bekend mee zijn geraakt sinds het uitbreken van de crisis.

Welke impact hadden verschillende gebeurtenissen het afgelopen jaar op de aandelenmarkt? (Bron: Source)

29 december 2014
Waarom blijven Amerikaanse aandelen stijgen?

De Amerikaanse aandelenmarkt breekt record na record en laat veel andere aandelenmarkten achter zich. Wat is het geheim achter de steeds hogere waarderingen van Amerikaanse bedrijven, vraagt Businessinsider zich af. Analist Binky Chadha van Deutsche Bank bestudeerde de beursgenoteerde bedrijven in de VS en kwam tot de conclusie dat er nergens in de wereld zoveel aandelen worden teruggekocht door bedrijven als in de VS. Bedrijven die veel geld in kas hebben en geen investeringskansen zien kunnen besluiten aandelen terug te kopen uit de markt, waardoor de winst per aandeel toeneemt. Beleggers weten dat een hogere winst per aandeel een hogere aandelenkoers rechtvaardigt, omdat de verwachtte terugverdientijd van de investering korter wordt.

De volgende grafiek van Deutsche Bank laat zien hoeveel aandelen er netto worden uitgegeven of teruggekocht door bedrijven in verschillende regio’s in de wereld. Deze grafiek laat in één oogopslag zien dat er in de VS uitzonderlijk veel aandelen teruggekocht worden door bedrijven, terwijl bedrijven in opkomende markten in Azië en in de Eurozone juist netto aandelen blijven uitgeven en daarmee de koersen wat omlaag drukken.

Naast het terugkopen van aandelen heeft uiteraard ook de extreem lage rente een gunstig effect op aandelen. Als de rente op spaargeld en obligaties veel lager is dan het dividend op aandelen wordt het aantrekkelijker om aandelen te kopen. De zoektocht naar rendement heeft dus ook een prijsopdrijvend effect op aandelen.

Beursgenoteerde bedrijven in de VS kopen massaal aandelen terug

25 november 2014
Op zoek naar een beter rendement? Wees geduldig!

Hoewel de aandelenmarkt op korte termijn zeer volatiel is en een forse correctie kan laten zien blijft het over de lange termijn nog steeds een aantrekkelijke belegging. Niet alleen vanwege het koersrendement, maar ook vanwege het feit dat aandelen inkomsten kunnen genereren door de uitkering van dividend. Een vuistregel in de Amerikaanse lesboeken is dat de aandelenmarkt op de lange termijn jaarlijks gemiddeld 10% rendement oplevert. Maar hoe groot kunnen de winsten of verliezen zijn op een beleggingshorizon van 1, 5, 10 of 20 jaar? Dat is wat JP Morgan Asset Management inzichtelijk maakt aan de hand van de volgende grafiek.

Met behulp van aandelen- en obligatiekoersen van 1950 tot en met 2013 zochten analisten van JP Morgan uit wat het te verwachten rendement is bij een belegging van $100.000 in aandelen (groen), obligaties (blauw) of een 50/50 mix van beide (bruin). We zien dat een belegger in één jaar in het beste geval 51% winst maakt met de aandelenportefeuille en er in het slechtste geval 37% verliest. Het te verwachten rendement op obligaties is een stuk gunstiger, want dat liep tussen 1950 en 2013 uiteen van maximaal 43% in een jaar tot minimaal -8% in een jaar. Een gespreide portefeuille met de helft in aandelen en de helft in obligaties blijft voor een looptijd van 1 jaar het minst aantrekkelijk, aangezien het te verwachten rendement lager is dan dat van obligaties.

Rendement op aandelen en obligaties wordt beter over de lange termijn (Via Businessinsider)

Rendement komt op de lange termijn
Maar als we de looptijd van de beleggingsportefeuille oprekken naar vijf, tien en twintig jaar, dan zien we dat de lange termijn belegger op de aandelenmarkt het beste rendement krijgt. Extreme uitschieters naar beneden toe vallen weg als een belegger minstens vijf jaar aan zijn aandelenportefeuille vast durft te houden. Als de resultaten van 1950 tot en met 2013 een voorspellende functie zouden hebben, dan zou een belegger met een investering van $100.000 in aandelen over twintig jaar een vermogen hebben van $827.444, oftewel een rendement van 11,1% per jaar. Voor de portefeuille met obligaties komt het jaarlijkse rendement uit op 6,1%, terwijl een gemengde portefeuille 9% per jaar oplevert. Hoe interessant en veelbelovend deze grafiek ook mag zijn voor beleggers, resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. In dit voorbeeld is bijvoorbeeld geen rekening gehouden met de meest extreme scenario's. Dit moet dus niet als beleggingsadvies beschouwd worden.

18 november 2014
Het beste rendement komt in een paar goede handelsdagen

Beleggers die na een correctie uit aandelen stappen laten een groot deel van hun rendement liggen, zo schrijft Businessinsider. De ervaring leert dat aandelenkoersen vaak de grootste winst boeken na een forse correctie. Wie op dat soort momenten langs de zijlijn staat te wachten zal op de lange termijn een veel lager rendement halen dan de beleggers die zijn blijven zitten. De volgende grafiek van JP Morgan laat het rendement zien van een investering van $10.000 in aandelen tussen eind 1993 en eind 2013. De belegger die zijn of haar positie wist vast te houden gedurende de hele periode zou na 20 jaar een portefeuille met een waarde van $58.332 hebben, wat omgerekend een rendement van 9,22% per jaar betekent.

Had een belegger de tien beste beursdagen gemist, bijvoorbeeld door aandelen te verkopen na een correctie, dan zou de belegging na twintig jaar een waarde van $29.111 hebben. Omgerekend is dat een rendement van ‘slechts’ 5,49% per jaar. Wie de beste 20 handelsdagen misliep zou op $18.140 uitkomen, een rendement van omgerekend 3% per jaar. Wat deze grafiek laat zien is dat je als belegger het beste je positie kunt vasthouden, zodat je ook profiteert van de goede beursdagen. Daar komt bij dat het heel moeilijk is om de markt de timen en dat het daarom ook verstandiger is om gewoon een buy-and-hold strategie te hanteren.

Het beste rendement komt in een paar goede handelsdagen

Vaak komen de beste handelsdagen direct na een correctie (via Businessinsider)

12 november 2014
Waar is de rally in aandelen op gebaseerd?

De Amerikaanse S&P 500 aandelenmarkt blijft maar stijgen, terwijl de onderliggende fundamenten de afgelopen drie jaar op alles behalve economische groei wijzen. Wat verklaart dan de rally op de aandelenmarkt? De grafieken komen van Bloomberg en werden eerder geplaatst op Zero Hedge.

Grondstoffenprijzen dalen bij gebrek aan vraag…

Olieprijs suggereert geen krachtig economisch herstel…

Geld vlucht ook niet massaal naar obligaties...

Het slimme geld houdt het kruit droog...

Beursrally wordt ook niet gedreven door optimistische groeiverwachtingen...

De groeiverwachtingen in de VS houden ook niet over...

Eindelijk lijken we een correlatie gevonden te hebben! Toeval of niet?

Is een correctie op de beurs aanstaande? De koers/winst verhouding van de S&P 500 kan nog hoger!

12 november 2014
Grafiek: Aandelen verslaan obligaties in 2014

Zoals het er nu naar uitziet gaan aandelen dit jaar een beter rendement halen dan obligaties. In de volgende grafiek zien we dat Amerikaanse aandelen (S&P500) en de Barclays Aggregate US bond index (een mandje van Amerikaanse ‘investment grade’ obligaties) elkaar in 2014 steeds afwisselden qua rendement. Ook zien we dat de aandelenmarkt veel meer volatiliteit kent dan de obligatiemarkt, getuige de grote schommelingen in de paarse lijn. De korte maar heftige correctie op de aandelenmarkt in oktober deed een groot deel van het jaarrendement van aandelen verdampen, maar op de valreep van de maand stonden de aandelenkoersen opnieuw hoger dan waarop ze begonnen.

Een interessant detail: De S&P 500 index heeft sinds juli 2013 iedere maand minstens één keer een nieuwe all-time high neergezet. Al zestien maanden op rij weet de index een nieuw record neer te zetten. Dat is een nieuw record, zo merkte de Wall Street Journal op. Op 28 maart 2013 brak de S&P 500 door het oude record van voor de financiële crisis en sindsdien is deze index met bijna 29% gestegen. Het rendement voor dit jaar staat op 11%, terwijl dat van een mandje obligaties op ongeveer 5% staat. Ter vergelijking: Goud in dollars staat op een verlies van 2,7% voor 2014, terwijl de zilverprijs 16,5% lager staat dan begin dit jaar.

Aandelen gaan op nieuw aan de leiding (grafiek van Quartz)

4 november 2014
Een volatiele beursmaand, wat nu?

Wanneer u het financiële nieuws ook maar enigszins gevolgd heeft kan het u niet ontgaan zijn: aandelenmarkten bewogen zich in de maand oktober uiterst volatiel. Aanvankelijk daalden de beurzen fors. Het Financieele Dagblad besteedde er haar volledige voorpagina aan. En de NOS een apart item in haar achtuurjournaal. Maar zoals vaker het geval: wanneer de dalingen in de media breed uitgemeten worden is het meeste leed vaak al geleden… Zo ook deze keer. Aandelenmarkten zetten in de tweede helft van oktober een spectaculair herstel in waarmee de eerder opgelopen averij meer dan volledig ingelopen werd. De Dow Jones, ’s werelds bekendste beursindex, bereikte gisteren zelfs het allerhoogste niveau ooit. Beleggers die de recente paniekerige berichten in de media ter harte namen en besloten tijdelijk uit aandelen te gaan misten het herstel van ongeveer 10% in de afgelopen twee weken. Daarmee ‘verloren’ zij een jaar: 10% is meer dan van aandelen in een volledig jaar verwacht mag worden…

Wat doen wij?
In plaats van te proberen de aandelenmarkten te 'timen' zijn beleggers in individuele aandelen ons inziens veel beter af door op die individuele aandelen te focussen. Het is in ieder geval de aanpak waar we zelf consequent aan vasthouden. Wij besteden meer dan 95% van onze tijd aan het speuren naar en analyseren van individuele aandelen en de achterliggende bedrijven. Om vervolgens, gebaseerd op die research, goed gespreid in value-aandelen te beleggen (aandelen waarvan we de intrinsieke waarde duidelijk boven de beurswaarde veronderstellen). Een blik op de aandelenbeurs in totaliteit komt er amper aan te pas. Fluctuaties zoals die zich afgelopen maand hebben voorgedaan nemen we voor lief. Ze zijn onvermijdelijk bij het beleggen in aandelen en doen zich eens in de zoveel tijd voor. Maar goed om te weten: op termijn tenderen aandelenbeurzen opwaarts en geldt dat value-aandelen het als groep nog eens extra goed doen.
Aandelenbeurzen bescheiden gewaardeerd
Aandelenbeurzen mogen zich afgelopen maand uiterst volatiel gedragen hebben, erg duur zijn ze in onze ogen niet. Voor 's werelds belangrijkste beursindex (de Amerikaanse S&P 500) geldt momenteel een waardering die vrijwel gelijk aan haar historische gemiddelde is. Dat terwijl een wat hoger dan gemiddelde waardering ons op dit moment logisch zou lijken... Immers, bedrijven hebben momenteel bovengemiddeld veel cash op hun balans en corrigeert u daarvoor dan zijn de waarderingen wat lager dan ze in eerste instantie lijken te zijn. En daarnaast geldt, we noemden dit al wel vaker, dat de huidige extreem lage rente een wat bovengemiddelde waardering zou rechtvaardigen (wat momenteel dus niet het geval is). Maar dat aandelenbeurzen naar ons oordeel niet duur zijn betekent niet dat ze niet kunnen dalen. Zeker op korte termijn geldt dat aandelenbeurzen zich niet laten 'timen'. Speculeren wat beurzen op korte termijn zullen doen is dan ook verspilling van tijd en heel dikwijls ook van rendement! Hoewel aandelenbeurzen naar ons oordeel nog bescheiden gewaardeerd zijn, merken we op dat ook een 'gemiddelde waardering' nog geen aanleiding zou moeten vormen om de beurs de rug toe te keren. Dan mag namelijk nog steeds een rendement verwacht worden in lijn met het historische gemiddelde. Gecorrigeerd voor inflatie is dat zo'n 6,5% per jaar. Door: Hendrik Oude Nijhuis (http://www.warrenbuffett.nl) *Van het gespreid in value-aandelen beleggen mag een gemiddeld jaarrendement verwacht worden dat hier beduidend boven ligt.

3 november 2014
ING: Dividend steeds belangrijker onderdeel rendement

67% van de institutionele beleggers wereldwijd voorziet dat dividenden de komende drie jaar een groter deel zullen gaan uitmaken van het totale rendement op hun aandelenbeleggingen.
Dit blijkt uit onderzoek(1) van ING Investment Management (ING IM). Van de ondervraagde beleggers beweert 16% zelfs dat het belang van dividenden “drastisch” zal gaan toenemen. ING IM maakte een uitsplitsing van de vermogensrendementen van de laatste veertig jaar. Hier kwam uit naar voren dat, voor een belegger met een tijdshorizon van ten minste vijf jaar, ruim 70% van het totale reële rendement afkomstig is van dividendrendement en dividendgroei. Vermogensgroei vertegenwoordigt minder dan één derde.

Het onderzoek van ING IM geeft aan dat institutionele beleggers hun aandacht steeds meer verleggen naar aandelen en beleggingsstrategieën die een hoog dividend uitkeren. Bijna een op de vier (24%) beweert dat beleggers hun blootstelling op dit vlak de afgelopen twee jaar “drastisch” hebben uitgebreid. Dit terwijl 46% gelooft dat zij hun positie “licht” hebben uitgebreid. Tussen nu en 2016 verwacht 53% dat institutionele beleggers hun blootstelling aan beleggingsstrategieën zullen uitbreiden, terwijl slechts 15% verwacht dat ze deze blootstelling zullen terugschroeven.

Waardebeleggen
“Onder ‘waardebeleggers’ is dividendbeleggen de favoriete strategie,” aldus Nicolas Simar, Head of Equity Value bij ING Investment Management: “Studies geven aan dat waardeaandelen gemiddeld een hoger rendement opleveren en dat een op dividend gebaseerde waardebenadering een kwaliteitsvoordeel met zich meebrengt. Daarnaast wordt een aantrekkelijker risico-rendementprofiel geboden, in de vorm van een lagere volatiliteit en meer defensieve eigenschappen. Uit ons onderzoek blijkt dat beleggers zich meer bewust worden van de vele, toenemende voordelen van dividendbeleggingen. Twee derde van de ondervraagden gelooft zelfs dat institutionele beleggers hierin steeds meer uitgaan van een strategische visie op de lange termijn, in plaats van tactische manoeuvres op de korte termijn.” Maar waarom stijgt hoog dividendbeleggen eigenlijk in populariteit? Volgens 46% van de ondervraagden zullen dividenden een steeds belangrijker onderdeel vormen van het totale rendement op beleggingen. Daarnaast denkt 30% dat obligaties onaantrekkelijk zullen blijven en 10% gelooft dat de dividenduitkeringen zullen toenemen. De resterende 4% voorziet dat steeds meer ondernemingen hoge dividenden zullen gaan uitkeren, waardoor het assortiment zal groeien. De bevindingen uit dit artikel komen uit eigen onderzoek van ING IM, een enquête die in september 2014 door Citigate Dewe Rogerson is uitgevoerd onder 102 internationale institutionele beleggers.

Veel institutionele beleggers verwachten dat dividend een steeds groter onderdeel zal vormen van het totale rendement

27 oktober 2014
Video: Robert Shiller over de aandelenmarkt

De Amerikaanse econoom en Nobelprijswinnaar Robert Shiller werd onlangs door Jason Zweig geïnterviewd voor de Wall Street Journal. Shiller won vorig jaar, samen met Eugene Fama en Lars Peter Hansen, de Nobelprijs voor de economie met onderzoek naar economische bubbels en de waardering van financiële activa. Volgens Shiller zijn Amerikaanse aandelen op dit moment hoog gewaardeerd ten opzichte van het historische gemiddelde, maar ook zijn ze in historisch perspectief nog niet op een all-time high aangekomen. Dit wordt bevestigd door de meest recente data die Shiller gebruikt voor zijn onderzoeken. Hieruit komt ook naar voren dat meer beleggers aandelen momenteel duur vinden, al zijn het er nog niet zo veel als in 2000.

Waarom bleef het geloof in de efficiëntie van financiële markten zo lang overeind?

“In de jaren zestig had je Eugene Fama en anderen die op basis van uitvoerige data analyse de conclusie trokken dat de financiële markten efficiënt zijn. De onderzoekers dachten het bewijs geleverd te hebben dat financieel analisten het ook niet wisten. Het duurde een decennia of twee voordat men begon in te zien dat ook de efficiënte markt hypothese geen stand kon houden.

Het idee dat aandelenkoersen moeten dalen als deze hoog staan, een vrij simpel idee. Ik heb het dan over markten in het algemeen. Ik kijk naar de aandelenkoersen, gedeeld door het 10-jaars gemiddelde van de winst (CAPE10 of Shiller PE). Voor de S&P 500 index staat deze ratio op 26, historisch is dat 15. Het is dus hoog, maar niet extreem hoog, zoals in 2000. Toen stond deze ratio op 45. Als je er vanuit een historisch perspectief naar kijkt valt er nog rendement te halen, maar niet meer zo extreem veel als sommige mensen verwachten.”

Veel van je onderzoeksdata laat zien dat vermogensbeheerders hoge bedrijfswinsten vertalen naar goede beursresultaten in de toekomst, terwijl economische theorie het tegenovergestelde zegt.

“Als het rendement in het verleden hoog is geweest denken mensen dat het aandelenrendement ook wel hoog zal blijven en dat de koersen zullen blijven stijgen.”

Zijn de verwachtingen te hoog geworden? "Ja, ik denk van wel. Als je terugkijkt naar de all-time high voor de markt ten opzichte van de winsten in 2000, toen verloor men ook het vertrouwen in alsmaar stijgende aandelenkoersen. Men geloofde dat aandelen de beste investering waren, maar tegelijkertijd zei men ook dat aandelen wel duur waren geworden. Mijn nieuwste cijfers laten zien dat men opnieuw vertrouwen begint te verliezen in de waardering van aandelen. Het is nog niet zo extreem als in 2000, maar we gaan wel die kant op. Pensioenfondsen maken vaak nog de aanname dat het rendement op aandelen in de toekomst vergelijkbaar zal zijn met het verleden. Ik denk dat daar een grote vergissing mee gemaakt wordt." Wat moeten beleggers doen die de waardering van aandelen te hoog vinden? En die obligaties ook aan de dure kant vinden. Hoe kunnen zij diversificeren? Welke alternatieven zijn er die nog aantrekkelijk geprijsd zijn. "Dat is een diepe vraag, die kan ik moeilijk naar tevredenheid beantwoorden. Maar kijk eens naar aandelenmarkten in het buitenland. In sommige gevallen is de CAPE10 ratio veel lager, bijvoorbeeld in de PIIGS-landen en in opkomende markten. Ook in China is de koers/winst verhouding laag. Persoonlijk heb ik belegd in deze markten. Ik handel niet op basis van een ijzeren regel. Wel denk ik dat je een bepaalde systematiek moet hebben, dat je een soort waardebelegger moet zijn."

Shiller PE ratio kijkt naar gemiddelde koers/winst verhouding van tien jaar

13 oktober 2014
Aandelenkoersen zeggen niets over de economie?

In hoeverre zeggen aandelenkoersen iets over de gezondheid van de economie? Intuïtief zou je denken dat de twee aan elkaar gerelateerd zijn, omdat bedrijven meer kunnen verdienen als consumenten meer consumeren. Toch blijkt de beursgraadmeter geen goede indicator te zijn voor de gezondheid van de economie, zoals de volgende grafiek van Bloomberg laat zien. Sinds eind 2012 zijn de wereldwijde groeiverwachtingen alleen maar naar beneden bijgesteld, terwijl de MSCI World index van wereldwijde aandelen een stijging van ongeveer 20% wist te realiseren.

Wat drijft dan die hogere aandelenkoersen? Is het de beschikbaarheid van een overvloedige hoeveelheid geld die de beurskoersen omhoog stuwt? Of nemen de financiële markten nu al een voorschot op economische groei die nog moet gaan komen? Of is de aandelenmarkt niets meer dan een weerspiegeling van het waardeverlies van valuta? Wie het weet mag het zeggen…

Aandelenkoersen versus wereldwijde economische groei (grafiek via Zero Hedge)

3 oktober 2014
Grafiek: Aandelenmarkt Argentinië hard onderuit

Argentinië wordt geplaagd door een zeer hoge inflatie, met als gevolg dat veel geld een toevlucht zoekt richting aandelen. Daar wordt de inflatie nog enigszins gecompenseerd door hogere aandelenkoersen, terwijl spaargeld op een bankrekening aan koopkracht verliest. Als gevolg van de vlucht naar aandelen wist de Argentijnse Merval index in een jaar tijd te verdubbelen van ongeveer 5.000 naar meer dan 10.000 punten. Vooral de laatste twee maanden ging het hard, de index steeg in deze periode met meer dan zestig procent.

Toch blijkt ook de aandelenmarkt niet altijd een veilige haven te zijn. Afgelopen dinsdag bekritiseerde de Argentijnse presidente de centrale bank van het lekken van vertrouwelijke informatie, waarop de centraal bankier Febrega zijn ontslag indiende. Het monetaire beleid van Argentinië getuigt niet bepaald van stabiliteit, want in de afgelopen vijf jaar hebben vier verschillende personen op de directeursstoel van de centrale bank gezeten.

Devaluaties
Sinds juli is het verschil tussen de officiële wisselkoers van de Argentijnse peso en die op de zwarte markt opgelopen van 50 tot 85 procent. Om een verdere daling van de buitenlandse valutareserves te beperken kan de centrale bank de peso opnieuw devalueren, maar daar wil de presidente van het land niets van weten. De Argentijnse beursgraadmeter ging woensdag met procenten tegelijk onderuit. Donderdag zette de daling voort en sloot de Merval index nog eens 9% lager, voor een totaal verlies van 14% in twee dagen tijd. Dat ziet er zo uit...

Beurs Argentinië hard onderuit na aftreden president centrale bank (Grafiek via Soberlook)

3 oktober 2014