Blog

Nieuws uit Nederlandse media

ING in de clinch met Brussel
De Europese Commissie eist een aflossingsschema van ING zodat duidelijk wordt wanneer onze grootste TBTF-bank niet langer afhankelijk is van staatssteun. Het FD schrijft:

Wat de zaak compliceert, is dat een aflossingsschema altijd wordt afgesproken onder voorbehoud van goedkeuring van de Nederlandsche Bank (DNB). De centrale bank zal echter nooit op voorhand groen licht geven en vindt het ook niet verstandig dat ING een dergelijke afspraak maakt. De bank-verzekeraar heeft weliswaar een hoge solvabiliteit, maar de tijden zijn onzeker, redeneert DNB. Zeker voor ING, dat groot is in probleemland Spanje en zijn verzekeringsactiviteiten nog moet verkopen.

Van verbazing struikel ik over de woorden “heeft .. een hoge solvabiliteit”. Maar uh.. had ING geen staatssteun nodig? En waarom doet ING het dan rustig aan met aflossen? En wat te zeggen over onzekere tijden? Wat we er ook over zeggen, ING is zo groot dat zij niet mag omvallen. Als het onverlet toch gebeurt dan kunnen we in Nederland collectief aan een IJslands dieet.

Dat ING onderdelen verkoopt, de verzekeringstak splitst van het bankbedrijf en het kekapitaal aansterkt, zijn stuk voor stuk goede maatregelen waar ING mee door moet gaan. Echter, Brussel kijkt niet alleen naar de reeds genomen maatregelen, men wijst terecht ook op de marktverstorende effecten die uitgaan van (door de Europese lidstaten verboden) staatssteun. Dat is verboden omdat dit een vorm van concurrentievervalsing oplevert. Het is een vorm van protectionisme en dat gaat met een gemeenschappelijke intee markt nu eenmaal niet samen.

ING en de Europese Commissie zullen met ruggespraak van de Nederlandse regering en De Nederlandsche Bank ongetwijfeld hun onderhandelingen voortzetten. Duidelijk inmiddels is dat ING afhankelijk is van de stemming in Brussel. Het FD schrijft treffend:

Terwijl ING enerzijds niet kan voldoen aan de Brusselse eisen, vraagt het de Europese ambtenaren tegelijkertijd wel om een gunst: het wil meer tijd om zijn verzekeringsdochters te verkopen. Nu moet dat voor eind 2013 zijn voltooid.

Volgens ingewijden heeft ING toch goede hoop voor het einde van dit jaar een akkoord met Brussel te sluiten. Bestuurder Hans van der Noordaa is vervangen als hoofd van de onderhandelingscommissie door de diplomatiek leniger Eli Leenaars. ING maakt ook beter gebruik van lobbyisten dan vier jaar geleden.

Diplomatiek leniger? Als Leenaars slaagt dan kan die meteen de politiek in..

• Brussel eist aflosschema staatssteun van ING (FD)

Over Nederlandse banken gesproken. ABN Amro heeft uitbreidingsplannen voor hun Aziatische activiteiten. Onze staatsbank wil in vijf Aziatische landen haar activiteiten uitbreiden. Het gaat alleen om activiteiten waar men (van zichzelf vind dat zij) goed in is. De landen annex steden waar het om gaat zijn de vestigingen in Hong Kong, Singapore, Sjanghai, Tokio en Sydney (ook al ligt de laatstgenoemde plaats in Oceanië en niet in Azië). ABN Amro wil zich daarbij richten op het “private banking, effecten clearing, financiering van energie, grondstoffen, diamanten en juwelen”. Ook de inteationalisering van de yuan wordt in het bericht van het FD aangestipt en daarmee lijkt deze strategie verklaard te zijn: de slag in China mag niet gemist worden.

Vooral op het punt van China is het niet onverstandig om “de pet” van de dominee af te zetten en om te ruilen van die van de koopman. Indien ABN Amro ooit weer naar de beurs wordt gebracht (dat zal een keer moeten) dan moet die wel iets te bieden hebben. Het beperken van onze verliezen als belastingbetaler lijkt mij geen verkeerde insteek.

• ABN Amro mikt op uitbreiding in Azië (FD)

Weekje weg
Van onze SNS-correspondent.. Dit keer met Parental Advisory Explicit 😉

Hierbij een samenvatting van het nieuws dat dit weekend in ons netje in de informatierivier is blijven hangen:

Volgens een artikel op marketwatch.com (link aan het eind van dit bericht) schat de Troika het Griekse budgettekort op 26Mrd. Dat is stukken meer dan er is afgesproken als maatstaf om extra steun te ontvangen. Griekenkand ontkent in alle toonaarden en laat weten op 13.5Mrd uit te komen, met nog 2Mrd in te vullen.

Griekenland en de Troika nemen een nu weekje vrij omdat de gesprekken over de  bezuinigingen die nodig zijn om toegang te houden tot steungelden zijn vastgelopen. “We have made good progress and we have had productive discussions.” Aldus de Troika. Een woordvoerder van het griekse MinFin zegt goede hoop te hebben dat het pakket maatregelen de komende week wordt afgerond. Ja, en wij hebben goede hoop dat Hillary Duff (pic) bij ons haar kennis over obligatiemarkten komt verdiepen.

We vragen ons overigens wel af of het weekje vrijaf van de Troika te maken heeft met het begin van het Oktoberfest.

 

———
Morgan Stanley heeft de begrotingen of eigenlijk de begrotingstekorten van Europese landen onderzocht. Voor Spanje komt men op 6% en voor Griekenland op 6.3% van het BBP. 3x raden welk land met 7.8% de lijst aanvoert. Het land in kwestie ligt heel dicht bij Nederland: Engeland dus. Ter informatie: Morgan Stanley vult met een potloodje een tekort in van 126Mrd pond.
——–
De Sunday Times meldt dat premier Rajoy gesprekken heeft gevoerd met de ECB om de ECB Spaanse obligaties te laten opkopen. Luis de Guindos, Minister van Economische zaken, heeft net nog gezegd dat er geen haast is met een eventuele steunaanvraag.
———
Der Spiegel komt met een artikel dat het ESM een hefboom op haar “kapitaal” van 500 Mrd gaat toepassen zodat het effectieve bedrag kan worden opgekrikt naar 2000Mrd.                                                                     

In de categorie famous F*ck sentences staat de kapitein van de Titanic hoog met “where is all that F*cking water coming from?” gevolgd door generaal Custer met “Where are all these F*cking Indians coming from?” Misschien dat we nu “Where is all that F*cking money coming from?” aan de lijst toe kunnen voegen. De potentiële ramp is veel groter namelijk, tenzij u “leverage” en “enhanced” goede zaken vindt.
———
China heeft de feestelijkheden naar aanleiding van het 40 jarig jubileum van het herstellen van de diplomatieke betrekkingen met Japan uitgesteld. Go figure… Aan de andere kant heeft China wel haar patrouilleschepen teruggetrokken uit de wateren rond Senkaku.
———
De voorzitter van het Europees Parlement, Martin Schultz (pic in bijlage/hoeft niet zijn kennis bij ons te komen verdiepen), heeft gesproken met de Frankfurter Allgemeine. Hij geeft aan dat hoewel een brede meerderheid van het parlement wetten wil invoeren om één europese toezichthouder voor banken op te richten, de praktijk is dat het langer zal gaan duren dan eerst verwacht. Het kan nog wel 6 maanden gaan duren omdat de parlementen van diverse landen ook nog hun zegje willen doen.

[Red. U begrijpt dat dit niet dhr. Schultz is, maar Europa's laatste dictator Alexander Lukashenko].

———-
Hongarije zoekt tegen de $15Mrd aan krediet van het IMF, zo meldt de Magyar Nemzet zaterdag. Het zou in de vorm van een kredietlijn moeten gaan wat Hongarije heeft geen onmiddelijke nood, maar is wel graag voorbereid zo zegt de MinFin.
———-
Deze week staat er voor 21Mrd aan nieuw staatspapier op de rol. Naast België, Duitsland en Nederland opent Italië ook een kraampje op de kapitaalmarkt om te proberen 5, 9 en 10 jaars papier/karton te slijten.

http://www.marketwatch.com/story/troika-said-to-estimate-greece-budget-gap-at-26b-2012-09-23

Ter aanvulling van de genoemde berichten, een overzichtje..

• Euro-Länder wollen Rettungsschirm auf zwei Billionen hebeln (Spiegel)
• 'Slagkracht ESM wordt verhoogd' (RTL-Z)
• 'Toezichthouder eurozonebanken niet per 1 januari' (RTL-Z)
• 'Grieks tekort groter dan gedacht' (NU.nl)

Betonrot, staalmoeheid en wie weet zijn er nog meer termen te ontlenen uit bouw die de Griekse situatie typeren. En wat voor mij geldt, geldt ook voor collega-media. Deze soap gaat maar door (en we zijn er stiekem allemaal zo gruwelijk klaar mee…):

• Greek troika soap opera (FT Alphaville)

Amerikaanse middelvinger
Quote: “Het is Amerikaanse vliegmaatschappijen niet toegestaan de Europese belasting op uitstoot van koolstofdioxide (CO2) te betalen. Dat heeft de Senaat in Washington zaterdag unaniem besloten door het aannemen van een wet die betaling verbiedt. [..] Volgens republikein John Thune, opsteller van de wet, zendt het besluit een 'sterk signaal' uit naar de EU dat de VS zich geen belasting laten opleggen. Dat schrijft persbureau Reuters”.

John Thune had net zo goed kunnen zeggen dat de senaat een middelvinger naar Europa opsteekt. En misschien had hij voor alle duidelijkheid zijn onderbuikgevoel kunnen omzetten in woorden want dan hadden we zoiets gehoord als: “We are number one!! USA! USA! USA!”.

• VS verbiedt betalen Europese CO2-belasting (FD)

En nu we toch melding maken van berichten uit de Verenigde Staten het volgende. Apple wil een verbod op de verkoop van alle Samsung producten die inbreuk maken op Apple patenten. Als ik deze vraag van Apple mag samenvatten: “Wij willen dat ons product de Amerikaanse markt definieert. De economie groeit door de I-phone 5 weet u wel”.

Patenten –> monopolisten –> marktfalen. De finale eindgebruiker in de economie draait overal voor op. Zijn het geen bailouts dan wel via politieke vriendendiensten voor Big Interests. Wie nog steeds roept dat onze economie iets met kapitalisme te maken heeft, leeft onder een steen. Dit is protectionisme ten voeten uit.

• Apple wil permanente Samsungban in de VS (FD)

In ander nieuws:

De Autoriteit Financiële Markten (AFM) wil inzichtelijke kostendeclaraties van beleggingsfondsen en banken. Bij monde van Tim Mortelmans van de AFM heeft de waakhond geconstateerd dat “[..] onze beste mensen in de spelonken van bijsluiters, prospectussen en websites moeten zoeken om dat inzicht te krijgen, [en] dan nog is het heel lastig.”

Een eis tot een inzichtelijke verslaglegging van kosten lijkt mij een no-brainer en indien die ontbreekt dan zou u als beleggingsconsument (of als muppet..) gewoon uw conclusie moeten trekken: niet met een dergelijke partij in zee gaan. 

• AFM: laat zien wat beleggingen kosten (RTL-Z)

Bank of America Merrill Lynch lijdt een verliesje..

• Fout in optiehandel kost bank $10 mln (FD)

Zoals gebruikelijk neemt Alexander Sassen van Elsloo geen blad voor de mond. Wanneer je op het Europese politieke leiderschap afgaat, dan is het niet verrassend dat er een bijdrage als de volgende uitrolt..

• Ga maar rustig slapen (Alexander Sassen van Elsloo; IEX)

Nieuws uit buitenlandse media

Jürgen Stark: 'ECB opereert buiten mandaat'
Het zijn terugkerende thema's over de euro: het mandaat van de ECB, het verbod op monetaire financiering, de inzet monetaire instrumenten om fiscale ontsporingen op te vangen, en de kakofonie van meningen hierover. Oud ECB-bestuurder Jürgen Stark doet een duit in het zakje want hij heeft in een interview met de Oostenrijkse Die Presse een aantal pittige uitspraken gedaan. Uitspraken die zijn vertrek bij de ECB verduidelijken. Stark kon zich niet vinden in de rol die de ECB zichzelf aan mat:

Man könnte das Scheite auch daran festmachen, dass die Bevölkerung nicht jenen Euro bekommen hat, den man ihr versprochen hat.

Also Entschuldigung: Der Euro, den man der Bevölkerung versprochen hat, ist doch erreicht worden. Eine Inflationsrate in den ersten zehn Jahren mit etwa zwei Prozent, das kann sich doch sehen lassen. Und das waren nicht nur Schönwetterperioden. Zudem sind alle Schocks gut aufgefangen worden.

Aber?

Aber ich mache eine Zäsur im Jahr 2010: Bis dahin ist alles gut gelaufen. Dann hat die EZB begonnen, sich in eine neue Rolle zu begeben – in Panik zu verfallen. Sie hat dem Druck von außen nachgegeben. Insbesondere jenen, die gesagt haben: „Ihr Europäer, ihr müsst über dieses zweite Maiwochenende 2010 eine Entscheidung treffen und viel Geld in die Hand nehmen“ (um Griechenland mit „einmaligen“ Finanzhilfen vor der Pleite zu retten, Anm.). Und das hat jetzt Schule gemacht.

Mit „Druck von außen“ meinen Sie jenen aus den USA?

Ich meine den Druck von außerhalb Europas.

Een korte vertaling: Tot 2010 is alles bij de ECB goed verlopen; de inflatie werd beteugeld. Maar door druk “van buiten Europa” heeft de ECB in 2010 besloten zichzelf een nieuwe rol aan te meten; “in paniek te vervallen“. Zij besloot haar medewerking te verlenen aan een politieke bailout van Griekenland. Dat had niet moeten gebeuren, aldus Stark.

Stark vindt dat de ECB buiten haar mandaat opereert en zegt daarover het volgende:

Ihr Rücktritt hat an der Geldpolitik nicht viel geändert. Im Gegenteil: Anfang September hat die EZB bekannt gegeben, unbegrenzt Anleihen europäischer Krisenstaaten aufzukaufen. Hat sie überhaupt ein Mandat dafür?

Auffällig ist, dass sowohl Zentralbanker als auch Politiker erklären, dass das, was die EZB jetzt beabsichtigt zu tun, im Rahmen ihres Mandats ist. Sie bleiben aber die Rechtfertigung schuldig, warum das so ist. Es wäre auch sehr schwer zu erklären. Nach meinem Urteil bewegt sich die EZB mit der Entscheidung von Anfang dieses Monats (künftig unbeschränkt Staatsanleihen europäischer Krisenstaaten aufzukaufen, Anm.) außerhalb ihres Mandats.

Een korte vertaling: Europese politici en Europese centrale bankiers stellen dat de ECB binnen haar mandaat opereert maar men laat na om uiteen te zetten waarom dat zo is. Het is natuurlijk ook zeer moeilijk om dit te uit te leggen. Naar mijn mening opereert de ECB met het besluit van afgelopen maand (doelend op de 'ongelimiteerde' aankopen met het Outright Monetary Transactions (OMT) programma) buiten haar mandaat.

Und warum passiert es trotzdem?

Die Zentralbank ist enorm unter Druck. Und da spielt das Mandat keine Rolle, denn der Politik ist das Hemd näher als der Rock. Man schiebt die Verantwortung an die Zentralbank und sagt: „Die können das machen, die können Geld drucken“. Dass dadurch die realwirtschaftlichen Probleme nicht gelöst werden, ist klar. Im Gegenteil: Mit dem weltweiten Fluten der Märkte werden Bedingungen geschaffen, die dazu führen können, dass neue Übertreibungen entstehen.

Een korte vertaling. Waarom gebeurt het dan? De ECB staat onder enorme druk. Daarbij speelt het mandaat geen rol daar de politiek het hemd dichter bij is dan de rol. Men legt de verantwoordelijkheid bij de centrale bank en zegt: jullie kunnen het oplossen, jullie kunnen geld printen”. Dat daardoor de reëel economische problemen niet opgelost worden is duidelijk. In tegendeel zelfs, de wereldwijd beschikbaar gestelde liquiditeiten kunnen tot nieuwe excessen leiden”.

In de afsluitende vraag wijst Stark op de interpretatie van rechtsgeleerden. De Europese maatregelen gericht om de crisis te beheersen “zijn in strijd met de wet”, aldus Stark.

Wieso? Im Brechen von Recht hat man inzwischen doch eine gewisse Routine entwickelt.

Das wird von vielen Europarechtle zwar bestritten, aber es gibt eine andere Gruppe von Verfassungsjuristen, die von einem fortgesetzten kollektiven Rechtsbruch sprechen. Und das würde ich als Nichtjurist auch so sehen: Es gibt einen fortgesetzten kollektiven Rechtsbruch.

Dit is hele duidelijke taal..

• Stark: “EZB bewegt sich außerhalb ihres Mandats” (Die Presse)

Stark is niet de enige die vindt dat de ECB buiten haar mandaat opereert. Via Zero Hedge verscheen er een analyse die dezelfde conclusie trekt. Een analyse die ik u niet wil onthouden maar waar ik een paar kanttekeningen bij heb.

• Guest Post: Draghi's Coup D'Etat And Why OMT Is Illegal (Zero Hedge)

Laat duidelijk zijn dat het OMT buitengewoon lastig uit te leggen is en dat het nog lastiger wordt om deze steunmaatregelen als zijnde “binnen het mandaat” uit te leggen. Toen de maatregelen bekend werden gemaakt heb ik gesteld dat de ECB binnen haar mandaat blijft, maar daar heel erg dicht tegen aan schurkt. Gisteren toen ik met Nikolaus Jilch (een van de twee joualisten die dit interview met Stark deed) mailde (we mailen vaker) en hij naar mijn mening vroeg over het OMT, schreef ik het volgende:

I can't add anything to what Stark said and I *hate* to admit that he makes a very solid case. It's hard to maintain that the ECB is acting within its mandate, but to speak in the same terms of Stark, the ECB — considering its mandate — is now more or less “in between de jure and de facto“. Stark concludes they are outside and Draghi et al. arguing they're within. It depends on the outcome. If it proves something, then it is that it illustrates the full scope of the current 'monetary' dilemma and either way, they're doing the 'wrong' thing. 

With “in between de jure and de facto” I mean that you can explain the ECB outright purchases as a way to “bring” low interest rates to countries where they are needed (ergo “the monetary transmission mechanism”), but that one can conclude it is a way of financing fiscal ills as well. My personal view is that in pursuing this course of action, the ECB steps into quick sand. A central bank can enter the sovereign debt market(s), but once in, they have hardly any options of getting out.

So quicksand it is, and once in, you know, you're dependent on outside actors to pull you out, or (and much better), forced to find a solid footing to prevent sinking any further. I think of 10.000+ tons of sovereign gold reserves. With the right price, all past expenses — that is current debts and future liabilities — can be fully compensated. After all these years, this is the only logical exit there is. And with this in mind, I think it makes sense what they're doing.

Desalniettemin is en blijft het lastig. Ik neig meer naar “binnen het mandaat” dan “buiten het mandaat”, maar ook ik ben allesbehalve blij met de aangekondigde maatregelen. Het had nooit zover mogen komen (maar daar koop je in deze wereld helemaal niets mee!).

Doomsday Cycle!

Een dijk van een samenvatting van Simon Johnson (oud hoofdeconoom van het IMF) en Peter Boone over de crisis die de eurozone, de Verenigde Staten en Japan teisteren. De conclusie voor de drie economische blokken? De volgende crisis gaat groter zijn dan de laatste:

The continuing crisis in the Eurozone merely buys times for Japan and the US. Investors are seeking refuge in these two countries only because the dangers are most imminent in the Eurozone. Will these countries take this time to fix their underlying fiscal and financial problems? That seems unlikely.

The lesson from all these troubles is clear: the relatively recent rise of the institutions of complex financial markets, around the world, has permitted the growth of large, unsustainable finance. We rely on our political systems to check these dangers, but instead the politicians naturally develop symbiotic relationships that encourage irresponsible growth.

The nature of ‘irresponsible growth’ is different in each country and region – but it is similarly unsustainable and it is still growing. There are more crises to come and they are likely to be worse than the last one.

Met prachtige grafieken ter illustratie van de 21e-eeuwse financiële waanzin..

• The doomsday cycle tus: Who’s next? (VoxEU)

Wat is een ETF?
Capital Account legt uit wat een Exchange Traded Fund precies inhoudt en geeft speciale aandacht aan 's werelds grootste goud ETF GLD (aka centrale bank van bullion banken). Zie voor een uitgebreide toelichting van GLD hier; onder het kopje “Goud, GLD en de GLD Puke Indicator”):

Word of the Day: Exchange-Traded Fund (ETF)

In ander nieuws:

In de categorie handelsoorlog:

• U.S. says complied with WTO ruling on Boeing subsidies (Reuters)
• Google faces hefty fine from European Union antitrust authority (Network World)

Door de aanhoudende financiële chaos neemt de wereldhandel minder hard toe, aldus de WTO.

• WTO slashes forecast for growth in global trade (Guardian)

Ook de moeite waard:

• The Disheartening State of American Incomes (Naked Capitalism)

Tot slot.
Een engeltje op je schouder hebben zitten? Deze Russische vrachtwagenbestuurder zal zeggen dat hij dat geluk had..

Via de Telegraph:

Overigens is het filmpje dat getipt wordt ook erg de moeite waard:

• Low-flying Russian fighter jet surprises motorists (Telegraph)

Nieuws uit Nederlandse media:

Huizenprijzen dalen 8% augustus 2011-2012
In een jaar tijd is de waarde van bestaande woningen in Nederland met 8% gedaald. Dat blijkt uit cijfers van het CBS. Het CBS meldt verder dat “De prijzen van verkochte bestaande koopwoningen in augustus ongeveer op het niveau van ruim acht jaar geleden [lagen]. Ten opzichte van augustus 2008, toen de huizenprijzen een piek bereikten, bedraagt de prijsdaling bijna 16 procent.”

• Opnieuw sterke prijsdaling bestaande koopwoningen (CBS)
• Huizenprijzen dalen 8% in augustus (RTL-Z)

'Steeds meer gemeenten tegen schaliegas'
Via NU.nl: “Steeds meer Nederlandse gemeenten zijn tegen de winning van schaliegas. Dat meldde Milieudefensie vrijdag op basis van een inventarisatie. Volgens de organisatie hebben 26 gemeenten al laten weten geen medewerking te verlenen aan eventuele boringen. Volgens Milieudefensie kleven er flinke risico's aan deze vorm van gaswinning, waarbij gesteente door chemicaliën gebroken wordt zodat het gas vrijkomt. Zo zou de winning van schaliegas kunnen leiden tot aardbevingen en vervuiling van het grond- en drinkwater”.

Van de technische aspecten heb ik 0 verstand, maar gezien de problemen met de vervuiling van grondwater in de Verenigde Staten verbaas ik mij niet over de weerstand tegen 'fracking' in Nederland. Water in Nederland? Als er met ons water onverantwoord wordt omgesprongen dan kom je aan de nationale trots. En geef toe, foutjes zoals in het onderstaande filmpje zijn inmiddels géén onvoorziene ongelukjes meer te noemen (YouTube staat vol dit soort voorbeelden..).

• 'Steeds meer gemeenten tegen schaliegas' (NU.nl)

Iosco: Libor-fraude mogelijk breder
Iosco staat voor Inteational Organization of Securities Commissions (Iosco) en zij deed onderzoek naar de betrouwbaarheid van diverse benchmark-rentes. Via het FD:

Volgens een rapport van [..] Iosco is minder dan de helft van alle benchmarkrentes in Amerika, Europa en Azië gebaseerd op daadwerkelijke transacties. De interbancaire rentes worden in plaats daarvan vastgesteld via methodes die onduidelijk en niet transparant zijn, aldus de inteationale toezichthouder. Er is bovendien nauwelijks controle op de banken wanneer zij hun opgave van de rente invoeren.

In Brussel en Londen wordt gezocht naar alteatieven en daarbij kijkt men naar berekeningen van rentes die gebaseerd zijn op daadwerkelijke transacties; niet aan wat banken (met oogluikende toestemming van centrale banken) wenselijk achten. Een dergelijke wijziging is een no-brainer want inmiddels weten we dat bankiers eerst aan zichzelf denken en dan pas aan hun klant. 

• Libor-fraude mogelijk breder (FD)

In eigen land maakte minister van Financiën Jan Kees de Jager bekend een zorgplicht voor banken in te stellen. Banken moeten voortaan hun klanten centraal stellen. Hij wil vaart maken want in 2013 moet deze zorgplicht van kracht worden. Op zich verwelkom ik deze zet maar ik heb wel kanttekeningen: hoe moeilijk is het om de derivatenhandel aan te pakken? Ontsporingen voorkom je niet met een zorgplicht, je kunt er financieel hooliganisme achteraf beter mee aanpakken.

• Zorgplicht banken biedt consument geen soelaas (BNR)

Financiële markten: Spanje draalt te lang met steunaanvraag
De geluiden onder financials zijn duidelijk: Spanje moet haast maken met een steunaanvraag in Europa. Het FD deed een rondgang onder financials en vatte de gemene deler samen in de kop: “Spanje speelt hoog spel na daling rente”. Een voorbeeldje: ‘Rajoy is er zich heel goed van bewust dat Spanje een groot land is, en de rest van de eurozone veel te verliezen heeft als het daar mis gaat’, aldus Aline Schuiling, econoom bij ABN Amro. ‘Landen als Griekenland en Portugal hebben veel minder macht.’

En Schuiling vervolgt: ‘De kans op tegenvallers in Spanje is heel groot, waardoor het marktsentiment in één keer kan omslaan. Dan zijn er grotere bedragen nodig om het tij te keren. Rajoy probeert tijd te kopen die hij eigenlijk niet heeft.’

Daar valt niet veel op af te dingen anders dan dat financials natuurlijk willen dat Spanje snel steun vraagt. Dat zou betekenen dat de ECB steunaankopen zal verrichten op de secundaire markt en de obligatiekoers van Spaans schuldpapier opdrijft om de rente te drukken. Dat betekent tegelijkertijd rendement voor obligatiehouders en het afstoten van kredietrisico's. Dat kun je gerust een cadeautje voor financials noemen.

Via RTL-Z wordt een iets ander beeld geschetst over de Spaanse situatie. Achter de schermen is men druk met het opstellen van een pakket aan maatregelen en een boekenonderzoek over de omvang van steun. Het IMF liet weten dat, “We waarschijnlijk dichter [zullen] uitkomen bij de verwachtingen van het IMF dan bij de 100 miljard euro die op tafel gelegd is”, aldus Lagarde. Het IMF schatte in juni de herkapitaliseringsbehoeften van de Spaanse banken op ongeveer 40 miljard euro”.

En met de Financial Times als bron, zou er naar verluid in Brussel gewerkt worden aan een steunprogramma. RTL-Z schrijft (in een ander bericht) hierover:

“Het plan is een soort proto-programma, voor als dat nodig zou zijn. De Europese Commissie zou dan echter altijd nog de nodige bezuinigingsmaatregelen kunnen verlangen om aan de bestaande doelstellingen van de EU te voldoen. “Als Brussel van te voren als akkoord is, dan vermindert dat het politieke dilemma waar de Spaanse premier Rajoy voor staat. Rajoy weigert nog om het ESM te vragen Spaanse staatsobligaties op te kopen omdat hij vreest dat de EU dan in ruil strenge voorwaarden stelt.”

De soap gaat volgende week verder..

• Spanje speelt hoog spel na daling rente (FD)
• IMF: Spaanse banken hebben minder geld nodig (RTL-Z)
• 'Gesprekken EU over reddingsplan Spanje' (RTL-Z)

In ander nieuws:

• Zorgpensions moeten snel groeien op lege plekken in ziekenhuizen (FD)

Jesse Frederik schreef voor Follow the Money een buitengewoon intrigerend artikel over de Nederlandse geschiedenis van het 'banqueroet'. Stond er in Europa eeuwen geleden nog de doodstraf op persoonlijke faillissementen, probeerde men in Nederland andere manieren te vinden om schuldeisers te compenseren en schuldenaren te laten opdraaien voor de onbetaalde rekening. Aanrader! 

• De geschiedenis van het ‘banqueroet’ (FTM)

Nieuws uit buitenlandse media

The Blob rules the Hill
Matt Taibbi las het boek van Jeff Connaughton, voormalig assistent van senator Ted Kaufman en Joe Biden. Kaufman verschafte zichzelf carte blanche toen hij het senatorschap van Joe Biden voor de resterende duur oveam door direct aan te kondigen zich niet verkiesbaar te stellen. Biden die vice-president onder Barack Obama werd vertegenwoordigde de staat Delaware waar veel financials hun hoofdkantoor hebben gevestigd*. Kaufman ging echter de strijd aan met Wall Street en hij en zijn assistent hebben dat geweten.

Taibbi schetst het beeld dat we zo goed kennen: Wall Street betaalt politici, ligt in bed met toezichthouders, en ook al deed iedereen een plas, alles bleef bij hoe het was.

Een teaser:

Most damningly, Connaughton writes about something he calls “The Blob,” a kind of catchall term describing an oozy pile of Hill insiders who are all incestuously interconnected, sometimes by financial or political ties, sometimes by marriage, sometimes by all three. And what Connaughton and Kaufman found is that taking on Wall Street even with the aim of imposing simple, logical fixes often inspired immediate hostile responses from The Blob; you’d never know where it was coming from.

In one amazing example described in the book, Kaufman decided he wanted to try to re-instate the so-called “uptick rule,” which had existed for seventy years before being rescinded by the SEC in 2007. The rule prevents investors from shorting a stock until the stock had ticked up in price. “Forcing short sellers to wait for the price to tick up before they sell more shares gives a breather to a stock in decline and helps prevent bear raids,” Connaughton writes.

The uptick rule is controversial on Wall Street – I’ve had some people literally scream at me that it doesn’t do anything, while others have told me that it does help prevent bear attacks of the sort that appeared to help finally topple already-mortally-wounded companies like Bear Steas and Lehman Brothers – but what’s inarguable is that Wall Street hates the rule. Hedge fund types or employees of really any company that engages in short-selling will tend to be most venomous in their opinions of the uptick rule.

• Lees verder: A Rare Look at Why the Govement Won't Fight Wall Street (Matt Taibbi; Rolling Stone)

* Delaware heeft overigens onder leiding van Biden de nodige belastingen en wet- en regelgeving weg gesaneerd om financials naar Delaware te krijgen en het naar de zin te maken. Google maar eens.

Voor de liefhebbers van sappige passages, Zero Hedge copy-pasten een aantal passages uit het boek:

• The Payoff: Why Wall Street Always Wins – An Excerpt (Zero Hedge)

Het boek kunt u via de homepage van Jeff Connaughton in digitale vorm dan wel in hardcopy bestellen: jeffconnaughton.com

BusinessWeek: Rethinking Robert Rubin

Bill Clinton has a favorite Robert Rubin story. It’s 1999, and the Cabinet has gathered to discuss the business of the American people. Except no one can focus because the impeachment crisis is raging, and even the most veteran Washington power players are, for lack of a better term, freaking out. “It was amazing what he did,” says Clinton of Rubin, his then-Treasury Secretary. “He often didn’t say much, and I was stunned when he wanted to speak. He just sat there and in about three minutes summed up the whole thing in a very calm way, and had an incredibly positive impact on the attitude of the Cabinet. He said, ‘What we’ve got to do is get up tomorrow and go back to work, just like we did today, make good things happen, and trust the system and trust the American people. It’s going to be fine.’ And oh my God, you would’ve thought that somebody had gone around and lifted a rock off everybody’s shoulders.”

Zo begint William Cohan (auteur van House of Cards) voor BusinessWeek een erg lang en zeer bloemrijk artikel over Robert Rubin, de man die als minister van Financiën onder voormalig president Clinton het symbool is geworden voor de deregulering van Wall Street. Rubin wordt voor de dereguleringsgolf verantwoordelijk gehouden en daarmee plantten hij de zaden voor de huidige crisis.

Toen ik het artikel las moest ik aan teflon Rubin denken want alle verwijten die hij krijgt laat hij op onnavolgbare wijze van zich afglijden. Daar bleek ik niet de enige in te zijn want aan het einde van het artikel wordt Nicholas Taleb (auteur van de Black Swan) aangehaald:

Nassim Nicholas Taleb doesn’t know Rubin personally. He admits that his antipathy, like that of so many Rubin critics, is fueled by symbolism. “He represents everything that’s bad in America,” he says. “The evil in one person represented. When we write the history, he will be seen as the John Gotti of our era. He’s the Teflon Don of Wall Street.” Taleb wants systemic change to prevent what he terms the “Bob Rubin Problem”—the commingling of Wall Street interests and the public trust—“so people like him don’t exist.”

• Aanrader: Rethinking Robert Rubin (BusinessWeek)

Pedro Schwartz on the creation of money out of thin air

Toen professor Pedro Schwarz in debat ging met Paul Krugman leverde dat vuurwerk op. James Turk refereert direct aan dat debat en indien u die nog niet gezien heeft dan kunt u dat hier vinden. Dat blijft zeer de moeite waard. Dat geldt ook voor het bovenstaande interview.

En nu we het toch over Krugman hebben is er nog een aardige uitruil van bescheiden meningen te geven. Krugman's uitgesproken pleidooi voor meer Keynesiaans fiscaal stimuleren begint hij op steeds creatievere wijze te onderbouwen. Krugman grijpt de introductie van de I-phone 5 aan om zieltjes te winnen. En dat nodigt uit tot satire en een geslaagde poging van Pater Tenebraum van Acting Man.

Wat gebeurt er als Krugman het volgende schrijft?

„So is the new phone as insanely great as Apple says? Hey, I’ll leave stuff like that to David Pogue. What I’m interested in, instead, are suggestions that the unveiling of the iPhone 5 might provide a significant boost to the U.S. economy, adding measurably to economic growth over the next quarter or two.

Do you find this plausible? If so, I have news for you: you are, whether you know it or not, a Keynesian — and you have implicitly accepted the case that the govement should spend more, not less, in a depressed economy.“

Dat beweegt Pater Tenebraum tot het volgende onderschrift..

Paul Krugman: getting ready to break some glass to save the economy. In Krugman's capable hands, a fallacy becomes a 'theory'.

• Een gedetailleerde uiteenzetting over de denkfouten van Krugman: The i-Krug (Acting Man)

In ander nieuws:

De titel zegt genoeg..

• Jim Grant: We Are Now All Labrats Of Beanke And The Fourth Branch Of Govement (Zero Hedge)

In de categorie “currency war”..

• Reserve managers caught between a euro and a dollar place (FT Alphaville)

En updates over het ESM en het Fed-beleid..

• Euro Zone Changing ESM to Satisfy German Court (Spiegel)
• In about-face, Fed official eyes low rates for years (Reuters)

Tot slot.
Het is heel erg mooi gemaakt maar of het echt of trucage is..

Nieuws uit Nederland:

Het is zeer rustig wat betreft Nederlands nieuws. Desalniettemin een aantal kleine berichtjes..

De dekkingsgraad is gestegen van 94% naar 97%. Onderliggende oorzaak zijn de stijgende aandelenkoersen..

• Dekkingsgraad pensioenfondsen gestegen (Volkskrant)

Inval Franse justitie bij UBS draait om belastingontduiking Franse klanten.

• Inval UBS-kantoor Parijs (FD)

Een van de commentaren was erg scherp: de titel klopt niet. En daar valt zeker wat voor te zeggen.

• Vergroenen gaat de Staat miljarden euro’s kosten (FD)

Met enige creativiteit kun je de constructie die Turkse juweliers gevonden hebben om geld te verdienen aan goud een goudswap noemen:

• Turkse juweliers door schuldencrisis gedwongen tot verhuur van goud (Volkskrant)

Nieuws uit buitenlandse media

Janet Tavakoli: Understanding Derivatives and Their Risks
Chris Martenson interviewt Janet Tavakoli (en zij is een hele pientere dame!):

Corruptie in India
De New York Times besteedde aandacht aan corruptie in India. Ook in India lijkt te gelden dat wanneer je politiek zeer goede relaties hebt, je  rijkdom wel heel erg makkelijk vergaart. De Indiase wijze waarop kolenvelden worden toegewezen is onderwerp van een groot corruptie-onderzoek, maar of dat onderzoek ooit zal uitwijzen dat politici en zakenmensen sjoemelen is en blijft een vraag. De New York Times schrijft

Prime Minister Manmohan Singh, however, did not introduce competitive bidding, leading to a murky allocation process. A govement screening committee chose the recipients; several former and current bureaucrats and industry officials say its decisions were highly subjective, often favoring applicants with close ties to state and national political bosses. India’s comptroller and auditor general, after examining the committee’s minutes and other documents, issued a scathing report last month.

One former senior official, Surya P. Sethi, who unsuccessfully lobbied Mr. Singh for a more transparent selection process, said a representative of the global mining giant BHP Billiton complained to him that the system was stacked in favor of certain Indian businesses.

Deze twee alinea's leggen eigenlijk de essentie bloot van de strategische overwegingen waar de Indiase overheid voor staat: willen wij dat Indiase grondstoffen in buitenlandse handen vallen of in handen blijven van Indiërs?

Mijn inziens, plaatst corruptie een samenleving niet alleen op een hellend vlak, het vergiftigt een samenleving. Overal en altijd. Tegelijkertijd geldt dat corruptie een veelvuldig toegepaste organisatievorm is die publieke bestuurders in staat stelt om grote en nationale belangen veilig te stellen.

• Scandal Poses a Riddle: Will India Ever Be Able to Tackle Corruption? (New York Times)

Analyse: Fed vs ECB
Martin Sibileau van View from the Trenches:

One cannot but wonder at the idiocy blindness of those who sustain that both the European and the US central banks removed “tail risks” in the last days, with their new measures. To start, the whole idea that a tail risk exists is simply a fallacy of Keynesian economics. It assumes there is a universe of possible outcomes and, as if humans acted driven by animal spirits, randomly, each one of them has a likelihood of occurring. In all honesty… what else can occur if a central bank prints money to generate a bubble? Why would the bursting of the bubble be called a tail-risk, rather than the logical outcome? Why, if that was tried in 2001 in the US, resulting in the crisis of 2008… why would it be any different now, when there is an explicit announcement to print billions per month? Why?

Eén woord? BINGO!!

De analyse waaruit deze quote afkomstig is, gaat nog veel verder:

The first one, mentioned in our last letter, is that the market should arbitrage between the rates of core Europe and its periphery, converging into a single Euro zone target yield. The Italian auction mentioned above, together with continuous weakness in Germany’s sovereign debt, the movement of capital out of the US dollar to the Euro zone (lifting the Euro to $1.31) and the rally in EU banks, would seem to indicate that this convergence is slowly materializing. The critical piece here, the one that will really nail this coffin, is the retu of deposits transferred to the core of the Euro zone, back to the periphery that originated them. This is what’s behind the ongoing negotiations towards a banking union. Ironically, if the banking union was successful, making deposits retu to banks of the periphery, it would make it easier for the Germans to leave the Euro zone, because the current imbalances of the Target 2 system would disappear, radically lowering the cost of the exit!

The second trend, the one we missed last week, consists in that –perhaps- we will no longer be able to talk about “the” risk-free rate of interest, when we refer to the US sovereign yield. If the first trend proves true, there would be no reason to believe that the short-term US sovereign yield should keep as low as it is vs. the equivalent EU sovereign yield. For all practical purposes, in the segment of up-to-3 years, the European Central Bank would set the value of the world’s risk-free rate! The big assumption here is of course, that the first trend, above, holds true. Only then, the arbitrage between the US sovereign yield and the EU sovereign yield could be triggered.

What would the levels be, for the up-to-3 year yields? As we know, the European Central Bank will not pre-commit to a yield target. Of course, they don’t want to be challenged, because there is only so much they can sterilize before they start suffering a net interest loss, as we explained last week[*]. But from a dynamic perspective, what counts is not the level, but the driver: In the long run, as the sterilization fails (also explained in our last letter and first proposed back on May 13th, 2010), the short-term “risk-free” rate of interest would be driven by the consolidated fiscal deficit of the Euro zone.

Having said this, the remaining question is what determines the value of the long-term risk-free rate of interest. The Fed, in our view, although not announced last Thursday, will eventually continue to purchase long-term US sovereign debt. Effectively in the beginning, the Fed would set the value of the risk-free yield curve, past the three-year point. When things get out of control and inflation expectations for the US dollar take the lead (in a few years), the fiscal deficit of the US should determine the dynamics of the long-end of the curve….Does that make sense? No! (At least not, if you are not Keynesian) Because if “things get out of control”, we must say good bye to long-term interest rates altogether. That market will evaporate, and the US will only be able to sell short-term debt. At that point, if the Euro zone still exists as we know it, the battle for the ownership of the risk free rate will have been won by the European Central Bank, by definition. Why? Because by definition, if the Euro zone still exists, it is because they succeeded in stabilizing their fiscal problems. Otherwise, the shortening of the term horizon for the US sovereign yield should continue contracting, until hyperinflation completely wipes it out.

Dat is geen misselijke conclusie: de euro zal de rol van de dollar oveemen bij het zetten van de risico-vrije rentevoet. Althans, zolang Europa slaagt om fiscaal orde op zaken te stellen; de ECB niet de controle verliest; dan kan de euro de rol van de dollar oveemen. En niet geheel verrassend wordt er gehamerd op het verdwijnen van de lange rente in de Verenigde Staten. De Amerikaanse overheid financiert zich meer en meer met kortlopend krediet en dat betekent dat er steeds meer schulden doorgerold moeten worden en dat is niet zonder gevaar.

Overigens wordt in de analyse 'van vorige week' waar Sibileau naar verwijst (zie [*] zijn interpretatie gegeven over de betekenis van het aangekondigde Outright Monetary Transactions (OMT) programma van de ECB. Stibileau ziet er een mogelijke opening naar een scenario van hyperinflatie in. Ook al volg ik zijn redenering in die analyse, ben ik het niet helemaal met hem eens. Dat heeft alles te maken met een veronderstelling. Sibileau veronderstelt dat de ECB als gevolg van de sterilisatie-operaties op lange termijn (> 5 jaar in de toekomst) verliezen kan gaan lijden. Dat zou de ECB mogelijk noodzaken om basisgeld te printen om dergelijke verliezen te compenseren en dat vormt de opmaat naar een scenario van hyperinflatie. Echter, hij gaat in zijn redenering voorbij aan de dempende werking van goud op de balans van de ECB; die compenseert met een waardestijging dergelijke verliezen. Bovendien verhindert het mandaat van de ECB een scenario van hyperinflatie. Zolang het mandaat ongewijzigd blijft, is wat mij betreft hyperinflatie in Europa uitgesloten.

Waar ik het met Stibileau roerend eens ben betreft de conclusie dat in Europa alles valt en staat bij fiscale consolidatie. Daar mag het niet op stuk gaan lopen. Anders gezegd: de bal ligt bij het Europese politieke leiderschap.

• Did the risk-free rate move to Frankfurt? (Stibileau)
• How Draghi opened the door to hyperinflation and denied the Fed an exit strategy (Stibileau)

Grafiek: toename 'monetair' aanbod..

Bron: Grant Williams, via Zero Hedge

Verschillen interventiebeleid Fed en ECB
Altijd fijn om niet alleen te staan bij het aanwijzen van verschillen in het interventiebeleid van de Fed en de ECB. De verschillen volgens Morgan Stanley. Via Zero Hedge:

First, the Fed’s MBS program is up and running and started last Friday. By contrast, the start of the ECB’s OMT is conditional upon a country going into an EFSF/ESM program or a precautionary program (ECCF), or a country in an existing program regaining market access. Hence, while this is not our base case, there is a possibility that the OMT will never be activated.

Second, while both programs are aimed at unblocking the monetary transmission mechanism, the Fed’s MBS purchases are targeting the mortgage market, while the ECB will buy short-dated govement bonds. Both make sense to us, because the origin of the US financial crisis was in the mortgage market, which in the Fed’s analysis requires ongoing support, while the epicenter of the current European crisis is in the govement bond markets.

Third, while the Fed’s buying program will lead to a further increase in the central bank’s balance sheet, the ECB plans to fully sterilize its purchases. Note, however, that sterilization is merely a fig leaf to placate German conces because the size of the ECB’s balance sheet is entirely demand-driven due to its current policy of full allotment at its refinancing operations. Provided they have enough collateral, banks can take out any amount of liquidity they like. Note also that the term deposits which the ECB offered to banks when it sterilized the SMP purchases were eligible as collateral in the refi operations.

Fourth, the conditionality attached to the Fed’s and the ECB’s purchase programs is very different in nature. The Fed has tied its MBS purchases to an economic variable – it will continue until there is a substantial improvement in the labor market, while the ECB has tied the OMT to a political variable – whether or not a country goes into and adheres to an adjustment program. As govement action (or non-action) is unusually more difficult to predict than labor market performance, this makes the scope of the OMT much more difficult to predict than the Fed’s MBS program.

Fifth, while the Fed’s action is fully aligned with its dual mandate, which includes ‘sustainable employment’ alongside price stability, there are some – the Bundesbank and the German Constitutional Court – who view the ECB’s OMT as potentially violating the ECB’s mandate, which prohibits direct monetary financing of govements. While the ECB’s position is very clear – it views the secondary market bond purchases, which are aimed at unblocking the monetary transmission mechanism, as in line with its mandate – the challenge coming from Germany provides additional uncertainty about the scope and effect of the program.

• The Five Key Differences Between The ECB's OMT And The Fed's QEteity (Zero Hedge)

Deutsche Bank: Gold is Money
Frank en ik hebben naarstig gezocht naar het rapport waarin Deutsche Bank stelt dat goud toch echt geld is, maar helaas hebben wij dat niet kunnen vinden. Desalniettemin, enkele quotes via Business Insider:

While it is included in the commodities basket it is in fact a medium of exchange and one that is officially recognised (if not publically used as such). We see gold as an officially recognised form of money for one primary reason: it is widely held by most of the world’s larger central banks as a component of reserves.

We would go further however, and argue that gold could be characterised as ‘good’ money as opposed to ‘bad’ money which would be represented by many of today’s fiat currencies. In describing gold as such we refer to Gresham’s Law – when a govement overvalues one type of money and undervalues another, the undervalued money (good) will leave the country or disappear from circulation into hoards, while the overvalued money (bad) will flood into circulation.

In our view the ideal medium of exchange must balance the paradox of representing value while having little intrinsic value itself. There are very few media which can do this. Fiat currencies physically have no use other than that which is prescribed to them by govement and accepted by the public. That fiat currencies cost little to produce is of a secondary conce and we believe, quite irrelevant to the primary purpose.

Gold is neither production good nor consumption good. Jewellery we see as a form of storage or hoarding (the people of Portugal have all but exhausted their personal gold stores – hoarded in the form of jewellery – having converted them to survive the crisis). If gold did have a meaningful commercial use we believe that it would make the metal less attractive as a medium of exchange as the value of the metal in whatever market it was used in could periodically interfere with its medium-of-exchange role…

Other characteristics are important of course in fulfilling the requirements for ‘good’ money: indestructibility, divisibility, transportability and universal acceptability.

De monetaire zijde van de gouden medaille wordt meer en meer omarmt. Dat kan men gerust typeren als een hele belangrijke trendbreuk: goud verliest haar taboe-status en wordt herkend als de monetaire basis van het inteationale financiële stelsel. Dat doet mij denken aan een aloud spreekwoord: “Beter ten halve gekeerd, dan ten heele gedwaald.”

En niet alleen Deutsche Bank heeft zich nu duidelijk uitgesproken vóór goud want afgelopen vrijdag toen ik naar het NOS Jouaal keek en naar Eva Wiessing luisterde kon ik mijn oren nauwelijks geloven. Wiessing interviewde Lex Hoogduin die benadrukte dat de Verenigde Staten via deze ronde van geldpersfinanciering de wisselkoers van de dollar verlaagt. Wiessing sloot het item over QE3 af met de woorden:

“De prijs van goud is [..] flink gestegen; een duidelijk teken dat ook beleggers zich indekken tegen een hogere inflatie”.

• Deutsche Bank: GOLD IS MONEY (Business Insider)
• Deutsche Bank: Here's How A Gold Standard Could Actually Work In Today's Economy (Business Insider)

FOFOA vatte de strekking van de conclusies van Deutsche Bank samen en doet dat op geheel eigen wijze. Ter aanvulling, ik blijf het filmpje dat hij bovenaan heeft gezet geweldig vinden..(“one of these things is not like the others”).. 

• Deutsche Bank explains why we hoard gold (FOFOA)

Quote Mitt Romney
[The] former head of Goldman Sachs, John Whitehead, was also the former head of the New York Federal Reserve. And I met with him, and he said as soon as the Fed stops buying all the debt that we're issuing—which they've been doing, the Fed's buying like three-quarters of the debt that America issues. He said, once that's over, he said we're going to have a failed Treasury auction, interest rates are going to have to go up. We're living in this borrowed fantasy world, where the govement keeps on borrowing money. You know, we borrow this extra trillion a year, we wonder who's loaning us the trillion? The Chinese aren't loaning us anymore. The Russians aren't loaning it to us anymore. So who's giving us the trillion? And the answer is we're just making it up. The Federal Reserve is just taking it and saying, “Here, we're giving it.” It's just made up money, and this does not augur well for our economic future. You know, some of these things are complex enough it's not easy for people to understand, but your point of saying, bankruptcy usually concentrates the mind.

– Mitt Romney

Daar hoeven we niets aan toe te voegen.

• Bron: What Mitt Romney Also Said: A Glimpse Of The Endgame? (Zero Hedge)

In ander nieuws:

• Prepare For A 15% Food Price Surge, Rabobank Was (Zero Hedge)
• New Study Finds “Severe Toxic Effects” of Pervasively Used Monsanto Herbicide Roundup and Roundup Ready GM Co (Updated) (Naked Capitalism)
• Spanish auction: damned if you do/ don’t (FT Alphaville)

Tot slot.
Om even terug te komen op de Amerikaanse politiek, afgelopen dinsdag zond CNN een interview van verleden jaar uit. Piers Morgan interviewt Jesse Ventura en dat levert spannende televisie op..

De slechte economische cijfers uit deze twee grote Aziatische economieën houden sterk verband met de crisis in de VS en in Europa, twee grote afnemers van goederen die in Japan en China worden geproduceerd. Uit een rapport van HSBC dat donderdag werd vrijgegeven blijkt dat  de inkoopmanagersindex in China op 47,8 staat, een niveau dat krimp aangeeft. Ook de index voor industriële productie liet een krimp zien, want dit cijfer zakte van 48,2 in augustus naar 47 in de periode van 12 tot en met 18 september. Onderstaande grafieken geven de ontwikkeling van deze cijfers over de afgelopen vijf jaar weer (2008 t/m 2012).

Chinese PMI en productie-index vanaf 2008, een cijfer boven de 50 geeft groei aan (Bron: HSBC)

Japan

In Japan zakte de export voor de derde maand op rij, maar ook de import nam iets af. Door de gestegen olieprijs moest Japan duurder importeren, waardoor de handelsbalans toch verslechterde tot 754 miljard yen. Dat is het grootste tekort sinds maart 2011, toen het land werd getroffen door een aardbeving, een tsunami en een grote nucleaire ramp bij Fukushima. Gecorrigeerd voor seizoensinvloeden kent Japan nu al achttien maanden op rij een tekort op de handelsbalans. Nu de Japanse overheid heeft besloten haar afhankelijkheid van keenergie af te bouwen zal het waarschijnlijk meer fossiele brandstof moeten importeren, waardoor de import op een relatief hoog niveau zal blijven.

Data van het Japanse ministerie van Financien laat zien de export naar West-Europese landen in augustus 28% lager was uitgevallen dan een jaar geleden. Vooral de export naar Duitsland en het Verenigd Koninkrijk liep in een jaar tijd sterk terug, namelijk met respectievelijk 18 en 42 procent. De export richting China zakte in augustus ook wat weg, ten opzichte van een jaar geleden was de daling 10%. De daling was minder groot dan in juli, toen een jaar-op-jaar krimp van 12% gemeten werd.

De Japanse economie is erg kwetsbaar, omdat ze veel veel essentiële grondstoffen afhankelijk is van het buitenland. Het gaat hier niet alleen om olie, maar bijvoorbeeld ook om zeldzame aardmetalen die vooamelijk uit China afkomstig zijn. Door het recente conflict rondom een eilandengroep wordt de handelsrelatie tussen China en Japan onder druk gezet. Dat kan gevolgen hebben voor Japan, dat voor de productie van veel soorten elektronica erg afhankelijk is van de zeldzame aardmetalen.