Marketupdate

Tag: 1929

  • Column: Wat brengt 2017?

    Over minder dan twee weken zal Trump geïnaugureerd worden tot president van de Verenigde Staten van Amerika. Ik ben erg benieuwd wat voor invloed zijn beleid de komende jaren zal hebben voor de wereldwijde economie in het algemeen en prijzen van edelmetalen in het bijzonder. Al moet ik daarbij meteen opmerken dat de president van de VS (en de politiek in het algemeen) veel minder invloed hebben op de economische prestaties dan gedacht.

    In het verleden hebben vele presidenten aangegeven dat de economie hét speerpunt van hun beleid zal zijn. Ik heb me altijd afgevraagd hoe ze dit in de praktijk brengen. De wereldwijde economie is vandaag de dag immers aan zoveel verschillende factoren en cycli onderhevig. Daarom vind ik onderstaande tweet enkele dagen geleden van Trump zeer gevaarlijk en dom:

    “The world was gloomy before I won – there was no hope. Now the market is up nearly 10% and Christmas spending is over a trillion dollars!”

    Hiermee lijkt hij te willen aangeven dat dit alleen zijn verdienste is. Ik heb juist grote zorgen hoe de reacties zullen zijn zodra er (financieel) van alles mis gaat in de wereld. De tendens van de afgelopen tijd, dat zogenaamde ‘populistische’ kandidaten aan de macht komen, zorgt voor enorme tegenstellingen tussen bevolkingen van een land. Of dit nu in de Verenigde Staten, Groot-Brittannië, Frankrijk of Nederland is.

    Je leest in allerlei media dat Obama het land economisch veel beter heeft achtergelaten dan hij het in 2008 aantrof. Dit is natuurlijk veel te kort door de bocht, de enorme monetaire stimulering heeft een hoop problemen verbloemd. Toch zal er vanuit ‘links’ enorme kritiek komen op Trump (en andere populistische leiders) indien er iets misgaat. En dit terwijl hij er dan niets aan kan doen (net zoals een linkse president er niks aan had kunnen doen). Gemiddeld komt er één keer in de acht jaar een financiële crisis voor, wat betekent dat we op dit moment statistisch gezien niet ver van een nieuwe crisis verwijderd zijn. De toekomst zal uitwijzen of de tegenstellingen wereldwijd nóg groter zullen worden door een volgende eventuele crisis. Ik hoop het niet.

    Meer schulden

    Afgelopen week kwamen de volgende duizelingwekkend cijfers naar buiten over de wereldwijde schuldenlast. De globale schuldenlast bedroeg in het derde kwartaal van 2016 maar liefst 217.000 miljard dollar, omgerekend 325% van het wereldwijde bbp. Dit is een nieuw record, want het is 11.000 miljard dollar meer dan aan het begin van 2016. Vooral in de groeilanden stegen de overheidsschulden sterk. De uitgifte van nieuwe obligatieleningen lag daar het afgelopen jaar drie keer hoger dan in 2015. China nam het grootste deel voor zijn rekening met omgerekend 710 miljard van de 855 miljard dollar.

    Ook de Amerikaanse staatsschuld neemt in rap tempo toe. Op 30 december 2016 steeg de Amerikaanse staatsschuld met $100 miljard in één dag! Dit komt neer op ongeveer $300 per inwoner van de VS. Ongelooflijk en op de langere termijn totaal niet houdbaar.

    Afgelopen week zag ik een prachtige documentaire op BBC2 over de ‘Great Crash’ van 1929. Wat mij opviel was vooral wat voor psychologisch effect deze crash had op het zelfvertrouwen van de Amerikanen. Van vrijwel de ene op de andere dag hadden de Amerikanen geen enkel vertrouwen meer in de economie en in zichzelf. Het grootste probleem destijds was niet de enorme daling van aandelen, maar de faillissementen van duizenden banken. Hierdoor waren mensen letterlijk alles kwijt waar ze hun hele leven voor gespaard hadden. Ze snapten er niets van hoe dit in werkelijkheid kon gebeuren. Na deze crash begonnen afschuwelijke jaren en dit was de opmaat voor Tweede Wereldoorlog. Laten we hopen dat ook zoiets nooit meer zal voorkomen.

    De afgelopen tijd krijg ik van veel klanten de vraag welk gedeelte van hun vermogen ze in edelmetaal moeten alloceren. Ik wil absoluut niet adviseren, ik weet natuurlijk ook niet wat de toekomst gaat brengen. Maar ik kan alleen maar aanbevelen goed te spreiden. Het zijn rare tijden en er kunnen onverwachte zaken gebeuren, zowel in positieve als negatieve zin. Dus stop in ieder geval niet al uw vermogen in edelmetaal. Een grote vermogensbeheerder uit Zwitserland raadt een maximale allocatie van 15% aan. Ook vinden klanten het vaak lastig kiezen tussen goud en zilver. Ook dan is mijn devies om te spreiden, leg nooit al uw eieren in één mandje!

    Sander Noordhof

    gs-logo-breed

    Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen weekend op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].

  • Is een beurscrash aanstaande?

    Deze maand viert de bull market in aandelen haar zesde verjaardag. Sinds maart 2009 is de Amerikaanse S&P 500 index met meer dan 200% gestegen, terwijl ook de Nederlandse AEX index twee en een half keer zo hoog staat als zes jaar geleden. Weliswaar daalden de koersen in 2011 en 2012 door de Europese schuldencrisis, maar netto was het voor de aandelenbeleggers die een buy-and-hold strategie volgen een genoegen om in aandelen te zitten.

    Beleggers en spaarders die nu nog geld aan de zijlijn hebben staan vragen zich af of ze niet naar de beurs moeten, omdat het geld door de lage rente vrijwel niets meer oplevert. Is dit een goed moment om aandelen te kopen? Op televisie, internet en in kranten worden we steeds vaker geconfronteerd met reclame van verschillende brokers. Voor contraire beleggers is dat een signaal om snel winst te nemen, maar moeten we ons echt zorgen maken dat de euforie op de beurs spoedig omslaat in paniek?

    1929 en 1999

    Analist Andrew Lapthorne van Societe Generale besloot het rendement van de S&P 500 index vanaf 1907 tot en met vandaag te bestuderen om een antwoord te kunnen geven op die vraag. De volgende grafiek die we tegenkwamen op Business Insider geeft het rendement van de beurs weer over een periode van zes jaar. Hieruit komt naar voren dat er de afgelopen 100+ jaren maar twee keer eerder zo'n sterke rally in aandelen is geweest als nu, namelijk in 1929 en in 1999. We weten allemaal hoe dat toen is afgelopen... Spaarders die overwegen in aandelen te stappen moeten deze historische observatie goed bestuderen!

    stock-performance

    De afgelopen zes jaar stegen aandelenkoersen even hard als in de aanloop naar de 1929 en 1999 crashes

  • Documentaire: 1929 The Great Crash

    In 1929 verloren Amerikaanse huishoudens gezamenlijk $25 miljard aan vermogen door de grootste beurscrash die het land ooit had meegemaakt. In zes dagen tijd verloren aandelen een derde van hun waarde. Talloze bedrijven gingen over de kop en binnen korte tijd gingen 3.000 banken kopje onder omdat spaarders er hun geld weghaalden. Spaarders die te laat waren zagen hun vermogen in rook op gaan.

    Het was een crisis die veroorzaakt werd door overvloedige beschikbaarheid van kredieten in de ‘Roaring Twenties’. Het optimisme was groot na het aflopen van de Eerste Wereldoorlog en de toenemende massaproductie maakte consumentengoederen voor steeds meer Amerikanen betaalbaar. In het enthousiasme werd er volop gespeculeerd op nog hogere aandelenkoersen en nog grotere winsten, maar de bomen groeien niet tot aan de hemel…

    1929: The Great Crash

    Aan de beurscrash van 1929 ging een geweldig beursjaar vooraf. In 1928 leek er nog geen vuiltje aan de lucht, toen de aandelenmarkt in een jaar tijd 50% omhoog ging. Beleidsmakers werden na deze grote beurscrash voor een duivels dilemma gesteld: Moeten we de markt laten uitzieken? Of is het beter om in te grijpen? Centrale banken wisten zich ook geen raad en lieten de depressie steeds dieper worden, totdat op een gegeven moment de geldhoeveelheid met een derde was gekrompen en de werkloosheid naar recordniveau was gestegen. Een devaluatie van de dollar en een groot stimuleringsprogramma brachten na jaren van bittere ellende eindelijk verlichting. Wat kunnen we leren van de vorige Depressie? Een documentaire van 45 minuten...

  • 1929: Beurscrash of correctie?

    Dit artikel van Wim Grommen verklaart waarom de introductie van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 uiteindelijk de beurscrash van 1929 heeft veroorzaakt. Het veelvuldig splitsen van aandelen, met zeer grote verhoudingen, heeft de beurshausse enorm aangewakkerd, waardoor de beurscrash van 1929 zeer heftig was. In zijn vorige bijdrage beschreef Grommen hoe transities en de vier transitiefasen die bijdragen aan een beurshausse, dat artikel kunt u hier teruglezen. In dit artikel staan we uitgebreid stil bij het effect van aandelensplitsingen.

    Het splitsen van aandelen wakkert koers-winstverhouding aan

    Een aandelensplitsing is het verlagen van de nominale waarde van een aandeel met een bepaalde factor, waartegenover dan meer aandelen worden uitgegeven, verhoogd met diezelfde factor. Kortweg gezegd als de nominale waarde met een factor 2 wordt verlaagd dan wordt het aantal aandelen met diezelfde factor 2 verhoogd. De totale waarde van het aandelenbezit dus blijft gelijk. Een aandelensplitsing is gewenst, als de beurswaarde van een aandeel te groot is geworden en daardoor de verhandelbaarheid onvoldoende is. Omdat er bij de lagere koers meer potentiële beleggers zijn, heeft een splitsing dus een positief effect op de waarde van het aandeel.

    De stijging van de koers-winstverhouding van aandelen wordt dus ook versterkt, doordat veel bedrijven tijdens de versnellingsfase van hun bestaan, besluiten hun aandelen te splitsen. Twee jaar voor de beurscrash (oktober 1929), op 31 december 1927, werd voor het eerst het splitsen van aandelen toegepast. Tussen 1927 - 1929 zijn van veel bedrijven de aandelen, met zeer grote verhoudingen, gesplitst (zie de lijst verderop in dit artikel). Deze splitsingen hebben de koers-winstverhouding van aandelen nog verder opgedreven.

    Koers-winstverhouding stijgt enorm tussen 1920 - 1930

    Figuur 2: Koers-winstverhouding stijgt enorm tussen 1920 - 1930

    Het splitsen van aandelen liet ook Dow Jones Index exploderen

    De Dow Jones Index wordt voor het eerst gepubliceerd op 26 mei 1896. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door 12:
    • Dow_12_26_mei_1896 = (a1 + a2+ ..........+a12) / 12
    Op 4 oktober 1916 wordt de Dow uitgebreid naar 20 bedrijven; er verdwijnen vier bedrijven en er komen twaalf nieuwe bedrijven bij.
    • Dow_20_4_okt_1916 = (a1 + a2+ ..........+a20) / 20
    Op 31 december 1927 worden van een aantal bedrijven voor het eerst de aandelen gesplitst. Bij elke wijziging in de samenstelling van de Dow Jones of bij een aandelensplitsing, wordt de formule, waarmee de Dow Jones wordt berekend, aangepast. Dit gebeurt omdat de index, de uitkomst van de twee formules van beide mandjes, op het moment van verandering dezelfde uitkomst moet opleveren. Voor die aandelen, die op 31 december 1927 worden gesplitst, wordt in eerste instantie een wegingsfactor in de berekening meegenomen... Datum - Bedrijf - Splitsing
    • 31 december 1927 - American Can - 6 voor 1
    • 31 december 1927 - General Electric -4 voor 1
    • 31 december 1927 - Sears, Roebuck & Company - 4 voor 1
    • 31 december 1927 - American Car & Foundry- 2 voor 1
    • 31 december 1927 - American Tobacco- 2 voor 1
    • 5 november 1928 - Atlantic Refining- 4 voor 1
    • 13 december 1928 - General Motors - 2 1/2 voor 1
    • 13 december 1928 - International Harvester- 4 voor 1
    • 8 januari 1929 - American Smelting - 3 voor 1
    • 8 januari 1929 - Radio Corporation of America - 5 voor 1
    • 1 mei 1929 - Wright-Aeronautical - 2 voor 1
    • 20 mei 1929 - Union Carbide split - 3 voor 1
    • 25 juni 1929 - Woolworth split - 2 1/2 voor 1

    Nieuwe formule

    De formule ziet er dan als volgt uit (American Can, splitsing 6 voor 1, wordt met 6 vermenigvuldigd, General Electric, splitsing 4 voor 1, wordt met 4 vermenigvuldigd enz).
    • Dow_20_31_dec_1927 = (6.AC + 4.GE+ ..........+a20) / 20
    Op 1 oktober 1928 wordt de Dow Jones verder uitgebreid naar 30 aandelen. Omdat men nog alles met de hand moet uitrekenen wordt de berekening van de index eenvoudiger. De wegingsfactor van de gesplitste aandelen verdwijnt en men introduceert de Dow Divisor. De index wordt berekend door de som van de aandelen te delen door de Dow Divisor. Omdat de index op 1 oktober 1928 niet mag veranderen, krijgt de Dow Divisor de waarde 16.67. De index-grafiek van de twee tijdsperioden moet per slot van rekening wel op elkaar aansluiten.
    • Dow_30_1_okt_1928 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 16.67
    In het najaar van 1928 en het voorjaar van 1929 (Zie tabel 1) vinden er nog 8 aandelensplitsingen waardoor de Dow Divisor daalt naar 10.77.
    • Dow_30_25_juni_1929 = (a1 + a2+ ..........+a30) / 10.77
    Vanaf 1 oktober 1928 levert een waardestijging van de 30 aandelen dus bijna tweemaal zoveel indexpunten op en vanaf 25 juni 1929 bijna driemaal zoveel indexpunten, vergeleken met een waardestijging van de 30 aandelen voor 31 december 1927. Bij de oude formule zou de som van de 30 aandelen worden gedeeld door 30.

    Dow Jones index voor en na Black Tuesday

    Figuur 3: Dow Jones Index voor en na Black Tuesday

    Van beurscrash 1929 naar beurscorrectie 1929

    De beurshausse in de periode 1920 – 1929 is uiteraard in eerste instantie veroorzaakt, doordat de verwachte waarde van de aandelen van bedrijven, die in de versnellingsfase van hun bestaan komen, enorm stijgt. Deze beurshausse werd echter door het introduceren van het splitsen van aandelen op 31 december 1927 enorm aangewakkerd. Als klap op de vuurpijl werd vanaf 1 oktober 1928, door wijzigingen in de formule van de Dow Jones, de waardestijging van aandelen nog verder uitvergroot. De beurscrash van oktober 1929 was waarschijnlijk veel minder heftig geweest, wanneer het splitsen van aandelen achterwege was gebleven (en dus ook de wijzigingen in de formule van de Dow Jones). Waarschijnlijk zou men dan tegenwoordig niet spreken over de beurscrash van 1929, maar over de beurscorrectie van 1929. Door: Wim Grommen