Tag: bedrijven

  • Grafiek: Veel beursgenoteerde bedrijven lijden verlies

    Veel bedrijven die aan de beurs genoteerd staan blijken helemaal niet winstgevend te zijn, zo meldt Businessinsider. Veel start-ups komen naar de beurs om geld op te halen bij avontuurlijke beleggers, die achteraf vaak teleurgesteld worden. Analist Andrew Lapthorne van Société Générale dook in de cijfers en hield bij hoeveel procent van de beursgenoteerde bedrijven in de VS, de Eurozone en in Japan er niet in slaagden winst te maken. Lapthorne analyseerde de cijfers van ongeveer 7.500 verschillende bedrijven vanaf 1999 en maakte daar de volgende grafiek van.

    cotd-loss-making-companies

    Veel beursgenoteerde bedrijven in Eurozone en VS zijn verlieslatend

    In zijn toelichting schrijft Lapthorne het volgende:

    “Wat opvalt is dat er in de Eurozone en de VS steeds meer beursgenoteerde bedrijven zijn die verlies lijden, terwijl dat juist steeds minder voorkomt in Japan. Ook valt op dat de verlieslatende bedrijven in de VS voornamelijk in speculatieve groeimarkten zitten, terwijl het in de Eurozone vaker gaat om biotechbedrijven, banken, bouwbedrijven en vastgoedondernemingen.”

  • Grafiek: Spaaroverschot bedrijven naar recordniveau

    Terwijl steeds meer huishoudens moeite hebben om rond te komen en in sommige gevallen hun spaargeld moeten aanspreken krijgen de bedrijven juist meer vet op de botten. Rens van Tilburg plaatste de volgende grafiek op zijn twitter account, waarop te zien is dat huishoudens vanaf het begin van de jaren ’90 interen op hun spaaroverschotten. Twee jaar later begonnen de spaarreserves van bedrijven juist sterk toe te nemen.

    Sinds 2000 is er netto al bijna geen sprake meer van een spaaroverschot bij huishoudens, terwijl dat van bedrijven groeide van ongeveer 2% tot meer dan 8% van het bbp. Wordt het onderhand niet tijd voor een loonsverhoging, zodat een groter deel van de besparingen weer in handen komt van de huishoudens? BNR Nieuwsradio besteed om 11:00 aandacht aan dit onderwerp.

    Spaaroverschot verschoof in twintig jaar van huishoudens naar bedrijven

  • Amerikaanse bedrijven gebruiken yuan steeds vaker

    Het gebruik van Chinese yuan neemt ook toe onder Amerikaanse bedrijven, zo schrijft Forbes op basis van een onderzoek van HSBC. De bank ondervroeg in totaal 1.301 internationale bedrijven die in de Verenigde Staten zaken doen of die in het land gevestigd zijn. Daaruit bleek dat 17% van alle Amerikaanse bedrijven reeds yuan gebruiken bij internationale transacties. Hoewel dat nog steeds minder is dan het wereldwijde gemiddelde van 22% van alle bedrijven is er al wel sprake van een sterke toename.

    Yuan wint aan populariteit in de VS

    Vorig jaar gebruikte nog maar 9% van de Amerikaanse bedrijven de Chinese yuan. Uit de enquête bleek ook dat 22% van de bedrijven die de munt niet niet gebruikt heeft dat de komende vijf jaar wel denkt te gaan doen. Hoewel de totale omvang van de handel in Chinese yuan nog steeds zeer klein is wint de munt snel aan populariteit. In april was de totale waarde van alle transacties in yuan 327% groter dan een jaar eerder, zo blijkt uit cijfers die SWIFT onlangs bekendmaakte. Van het totale handelsvolume tussen de VS en China werd in april 2,4% afgerekend in yuan, tegenover slechts 0,7% in dezelfde maand van vorig jaar.

    Aantal transacties in Chinese yuan nemen toe

    Aantal transacties in Chinese yuan nemen toe (Bron: SWIFT, via de Financial Times)

    Volgens HSBC zal tegen het einde van 2015 ongeveer dertig procent van de handel die China drijft met de rest van de wereld in yuan afgerekend worden, een verdubbeling ten opzichte van de 13 tot 15 procent die nu al in de Chinese munt afgerekend wordt. Tot op heden zijn het vooral de grotere bedrijven die al in de Chinese munt handelen met buitenlandse zakenpartners, maar in de komende jaren zal het gebruik van de munt volgens HSBC ook bij de kleinere en middelgrote bedrijven toenemen. Het gebruik van yuan neemt een wisselkoersrisico weg voor de Chinese bedrijven. Ondertussen kunnen buitenlandse bedrijven hun Chinese yuan investeren in een groeiende markt voor yuan-schuldpapier, dat een beter rendement oplevert dan dollar schuldpapier. Een 10-jaars Chinese staatslening levert een rendement van 4% op, veel meer dan het rendement op Amerikaanse staatsobligaties en zelfs meer dan het rendement op veel bedrijfsobligaties. Daarmee is het voor Amerikaanse bedrijven ook makkelijker om liquiditeit in Chinese yuan aan te houden.

    Van greenback naar 'redback'

    Volgens HSBC is de Chinese yuan tegen 2017 volledig converteerbaar. Het is al mogelijk om rechtstreeks in yuan te wisselen in onder andere Hong Kong, Taiwan en Singapore. Ook in Europa krijgt de yuan voet aan de grond, bijvoorbeeld in Londen, Frankfurt en Zwitserland. De Financial Times schrijft dat de Chinese economie door het overschakelen van dollars naar yuan minder afhankelijk wordt van de Amerikaanse kredietmarkt. De vraag is wat de grote dollarreserves van China nog waard zijn, indien China voor een substantieel deel van de handel met het buitenland geen dollars mee nodig heeft.

    yuan-currency

  • Value investing: Laat je niet afleiden door de markt

    Door: Hendrik Oude Nijhuis

    Eerder deze maand ontvingen we vragen over het ophanden zijnde ingrijpen van de Europese Centrale Bank (ECB) om een langjarige periode van stagnatie in de Eurozone te voorkomen. En de vraag in hoeverre die maatregelen al in de markt verdisconteerd zouden zijn. Immers, zou het ingrijpen ‘als verwacht’ zijn dan zou dat de aandelen- en valutamarkt vrijwel ongemoeid laten. Een sterker dan verwacht ingrijpen zou de euro vermoedelijk verzwakken terwijl een zwak ingrijpen een (nog) sterkere euro tot gevolg zou hebben. Een heel andere vraag die de laatste tijd ook heel regelmatig gesteld wordt is of aandelen niet alweer te duur zijn. Veel aandelenmarkten noteren op de hoogste niveaus in jaren en de Dow Jones en de S&P 500 zelfs op de hoogste niveaus ooit. Is dat een reden om weg te blijven van de aandelenmarkt? Niet per se..

    Warren Buffett

    Beleggers doen er goed aan, zo meent Warren Buffett, zich over al dit soort grote economische vraagstukken niet al teveel te bekommeren. Zij zouden hun tijd beter kunnen besteden aan het grondig onderzoeken van bedrijven waarin ze overwegen te beleggen. Denkt u hierbij aan het beoordelen van de sterkte van de al dan niet aanwezige competitieve voordelen. Of er aantrekkelijk kansen aan te wijzen zijn, of dat er juist grote bedreigingen spelen. En aan het bepalen van de mate waarin het management aandeelhoudersvriendelijk is. Zelfs wanneer bovenstaande vragen positief beantwoord kunnen worden is de aankoop van aandelen pas interessant wanneer de intrinsieke waarde fors boven de beurskoers ligt. Hierbij blijft het uiteraard altijd om schattingen gaan, vandaar dat Buffett aankoop enkel overweegt wanneer de geschatte intrinsieke waarde substantieel boven de beurskoers ligt. Of aandelenmarkten in totaliteit duur of juist goedkoop zijn (volgens welke maatstaf dan ook) doet er voor Buffett niet echt toe. Bij zijn beleggingen krijgen dit soort zaken dan ook amper aandacht.

    Joel Greenblatt

    Joel Greenblatt - net als Buffett een zeer succesvolle value-belegger - gaat nog een stap verder. Waar Buffett nauwelijks aandacht besteedt aan allerhande grote economische vraagstukken besteedt Greenblatt eveneens amper aandacht aan de bedrijven waarin hij belegt. De strategie van Greenblatt bestaat uit het gespreid beleggen in bedrijven die bovengemiddeld winstgevend zijn en tegelijkertijd lager dan gemiddeld gewaardeerd. Bij dit soort bedrijven spelen vaak allerhande onzekerheden waardoor beleggers dergelijke bedrijven het liefst mijden. Vaak geldt dat hoe beter men bekend is met bedrijfsspecifieke problemen, hoe groter de neiging wordt om bijbehorende aandelen te mijden, wat per saldo onverstandig is (gemiddeld rendeert dit type aandelen bovengemiddeld). Oftewel: hoe meer u weet, hoe minder rendement. Eenmaal doordrongen van hoe value-beleggen werkt lijkt het geen gek voornemen om allerhande grote economische vragen maar te laten voor wat ze zijn. En zelfs alle bedrijfsspecifieke onzekerheden zou u kunnen overwegen voor lief te nemen. Niet alleen bespaart dat enorm veel tijd maar de kans is zelfs groot dat een 'alle problemen vergetende' value-belegger zijn rendement ook nog eens ziet verbeteren... Hendrik Oude Nijhuis heeft zich jarenlang verdiept in de strategieën van ‘s werelds beste beleggers en is tevens oprichter van http://www.warrenbuffett.nl/. Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.

    >> Klik hier om de bestseller “Leer beleggen als Warren Buffett” gratis te downloaden <<

  • “Helft winstgroei bedrijven door lage rente”

    Toen de Amerikaanse centrale bank begon met haar stimuleringsprogramma kreeg ook de aandelenmarkt een sterke impuls. De vraag is nu hoe groot de bijdrage van de Fed was voor de beursrally die in maart 2009 begon. Nu grote Amerikaanse bedrijven hun cijfers naar buiten brengen komt Reuters met een analyse.

    Volgens Reuters is het moeilijk om een relatie te vinden tussen de winstgroei van bedrijven en het stimulerende beleid van de Amerikaanse centrale bank. Robbert van Batenburg, directeur marketing strategie van de broker Newedge USA LLC in New York, maakte er een inschatting van. Hij bestudeerde de bedrijfswinsten sinds 2009 en corrigeerde deze cijfers voor het effect van de lagere rente. Sinds het uitbreken van de financiële crisis heeft de Amerikaanse centrale bank de rente extreem verlaagd, waardoor ook de rente op bedrijfsobligaties gezakt is.

    Had de Amerikaanse centrale bank de rente niet verlaagd, dan waren de bedrijfswinsten volgens van Batenburg aanzienlijk lager geweest. Hij stelt dat 47% van alle winstgroei van de S&P 500 bedrijven sinds 2009 te danken is aan de lage rente. “Mensen onderschatten de mate waarin kwantitatieve verruiming de S&P heeft geholpen. […] Het effect is vergelijkbaar met een atleet op steroïden.”

    Eind 2009 was de winst per aandeel per kwartaal voor bedrijven uit de S&P 500 minder dan $20, waarvan gemiddeld ongeveer $4 per aandeel aan dividend werd uitgekeerd. Nu genereren de bedrijven uit de S&P 500 beursindex volgens van Batenburg gemiddeld een hogere winst van $26,70 per aandeel per kwartaal, maar betalen ze slechts $1,50 aan dividend uit.

    Lage rente

    Sinds 2000 winsten bedrijven hun winst per aandeel te verdrievoudigen. Niet vreemd, gezien de ontwikkeling van de rente. De Federal Funds Rate, de rente die banken voor zeer korte leningen betalen, was eind 2007 nog 4,5%. Sinds het uitbreken van de financiële crisis is die rente snel omlaag gebracht naar 0 tot 0,25 procent. De lange-termijn zakte ook, van meer dan 5% in 2007 naar een dieptepunt van 1,4% in de zomer van 2012. Volgens David Rosenberg, econoom en strateeg bij Gluskin Sheff + Associates in Toronto, hebben de lagere rente en de belastingvoordelen voor het Amerikaanse bedrijfsleven ongeveer $30 bijgedragen aan de brutowinst per aandeel van de S&P 500 bedrijven.

    Bijna 40% van de totale winstgroei kan worden toegeschreven aan de daling van de rente. Daar zitten niet de besparingen van een lagere huur bij in. “Het resultaat van de lagere rente is dat bedrijven de kosten van hun kapitaal substantieel omlaag konden brengen”, aldus van Batenburg.

    Het bedrijfsleven heeft geanticipeerd op de blijvend lage rente van de Federal Reserve. Volgens Morgan Stanley hebben bedrijven de afgelopen jaren benut om veel kortlopende leningen om te zetten in obligaties met een langere looptijd.

    Wat als de rente stijgt?

    Beleggers vrezen dat de aandelenmarkt hard geraakt zal worden als het stimuleringsprogramma van de Amerikaanse centrale bank stopt en de rente weer gaat stijgen. Alleen de suggestie van ’tapering’ was al voldoende om de aandelenkoersen in juni lager te zetten. Sinds de laatste toespraak van Bernanke, waarin hij de geruchten over ’tapering’ weerlegde, zijn de aandelenkoersen weer wat gestegen. De rente op Amerikaanse Treasuries met een looptijd van 10 jaar bleef echter op een hoog niveau steken.

    Russell Price, econoom bij Ameriprise Financial Services in Michigan, plaatst een kanttekening bij de analyse van van Batenburg. Volgens hem weten we niet wat er met de rente was gebeurd als de Federal Reserve niet had ingegrepen. Hij denkt dat de winstgroei voor een veel groter gedeelte te danken is aan belastingvoordelen en aanpassing van de boekhoudregels ten aanzien van afschrijvingen.

    Daar zouden we nog aan toe kunnen voegen dat de daling van de rente ook veroorzaakt kan zijn door een vlucht richting veiligheid of liquiditeit. Aan het begin van de financiële crisis daalde de vraag naar aandelen ten gunste van de vraag naar bedrijfsobligaties. Ook die ontwikkeling heeft een neerwaartse druk gegeven op de rente die S&P 500 bedrijven betalen voor nieuwe leningen.

    De EBITDA marge, de winstmarge voor aftrek van rente, belastingen en afschrijvingen, bereikte in 2007 een piek van 25,6%. Recent zakte die marge tot onder de 20%.

    Aandelenmarkt gaat mee op de golven van goedkoop geld
    Aandelenmarkt gaat mee op de golven van goedkoop geld (Bron: Zero Hedge)