Marketupdate

Tag: cafe weltschmerz

  • Congres Ons Geld: Een politieke debat in Nederland over geldschepping

    In Nederland is de laatste jaren een zeer belangrijk politiek debat op gang gebracht door de theatergroep De Verleiders. Op 13 januari 2015 waren waren ze te gast bij De Wereld Draait Door naar aanleiding van hun voorstelling ‘Door de bank genomen’. Dit is een gitzwarte komedie over de wereld van ons geld en het beheer ervan. De verleiders riepen verder op tot het burgerinitiatief Ons Geld die meer dan 113.000 steunbetuigingen kreeg. Het initiatief werd ingediend bij de Tweede Kamer.

    Het burgerinitiatief benoemt de gebreken van het huidige geldstelsel en formuleert beginselen ter verbetering ervan. Op 2 juli 2015 heeft de Tweede Kamer het burgerinitiatief ontvankelijk verklaard. Op 14 oktober 2015 organiseerde de vaste commissie voor Financiën van de Tweede Kamer rondetafelgesprek/hoorzitting gevolgd door een plenaire vergadering in Tweede Kamer op 16 maart 2016.

    Burgerinitiatief Ons Geld

    16 maart 2016 werd het burgerinitiatief Ons Geld besproken in de Tweede Kamer. De resultaten van de vergadering waren dat alle Kamerleden stemden voor onderzoek naar de introductie van een veilige bank en waarbij een ruime Kamermeerderheid stemde voor onderzoek naar de werking van het geldstelsel door de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR). Het WRR onderzoek is uiteindelijk recentelijk op 17 januari 2019 in een rapport gepresenteerd: WRR het rapport Geld en schuld: De publieke rol van banken.

    Stichting Ons Geld was blij met de blij met de analyse van het geldstelsel door de WRR, maar is minder te spreken over de te voorzichtige aanbevelingen. Hierover is er de vorige maand een congres gehouden in het Koninklijk Theater Carré. Tijdens het congres is er een discussie gevoerd om meer duidelijkheid te scheppen en verdere stappen te zetten op weg naar een rechtvaardiger geldstelsel. Café Weltschmerz was erbij als mediapartner en zorgde voor de beeldregistratie. Hieronder kunt u de opgenomen video bekijken van het Congres bekijken:

    Nieuwe spaarbank?

    Hopelijk zullen deze initiatieven en debatten leiden tot de oprichting van een nieuwe veilige haven voor het spaargeld. De WRR heeft het onder andere over de oprichting van een depositobank. Nu is het aan de Nederlandse politiek om dit advies op te volgen en concreet vorm te geven. De regering zal binnen drie maanden met een kabinetsreactie komen.

    Het is in ieder geval een grote overwinning voor het burgerinitiatief Ons Geld. Het onderwerp is nu echt gelegitimeerd en de media is nu wel bovenop het onderwerp gesprongen. Maar de strijd is nog niet gestreden! Ze hebben de hulp van iedereen hard nodig. Steun de stichting Ons Geld met een kleine donatie of meldt u aan op de nieuwsbrief en haak u aan bij de geld(r)evolutie!

    Bezoek voor meer informatie de website van Ons Geld!

    Dit artikel geschreven door Luuk Soons, de hoofdredacteur van de Beste Bank. Een kennisbank over bankzaken en de dageraad van de wereld van nieuwe crypto financiën.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Hoe kunnen we ons geldsysteem verbeteren?

    De WRR publiceerde in januari een rapport over geld en schuld. De makers van het rapport deden niet alleen onderzoek naar de werking van ons geldstelsel, ook keken ze naar mogelijke alternatieven. Uiteindelijk kwamen de onderzoekers met een aantal aanbevelingen, zoals het verbeteren van de diversiteit in het bankenlandschap, het beperken van de schuldengroei en een betere verankering van de bankensector in de samenleving.

    Zijn deze verbeterpunten toereikend? Of zijn er meer radicale hervormingen nodig om tot een stabiel en goed functionerend geldsysteem te komen? Een interessant gesprek tussen Paul Buitink (Stichting Full Reserve), Teunis Brosens (econoom bij ING) en Martijn van der Linden (voorzitter Ons Geld) bij Café Weltschmerz.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Lex Hoogduin: “Het huidige financiële systeem is eindig”

    Lex Hoogduin: “Het huidige financiële systeem is eindig”

    Sinds het uitbreken van de crisis is er teveel nadruk gelegd op het versterken van de buffers van banken, maar er is onvoldoende gekeken naar meer structurele problemen. Dat zegt voormalig centraal bankier Lex Hoogduin in een gesprek met Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz. Volgens hem is het monetaire systeem al veel eerder haar anker kwijtgeraakt.

    Hoogduin verwijst naar de periode van begin jaren zeventig, toen de internationale goudwisselstandaard werd losgelaten. Dat heeft geleid tot een fase die hij de ‘Great Financial Expansion’ noemt. Dat is de periode waarin de geldgroei explosief is toegenomen. Ook zijn banken en financiële markten vanaf dat moment veel sneller gaan groeien dan de reële economie.

    Lex Hoogduin merkt op dat de financiële sector in Nederland begin jaren ’70 ongeveer 1,5 keer zo groot was de reële economie, maar dat die verhouding gedurende deze expansie gegroeid is tot een factor zes. En dat heeft volgens hem een grote invloed gehad op de manier waarop de economie vandaag de dag functioneert. De financiële sector is zo groot geworden dat centrale banken er hun handen vol aan hebben om deze sector in bedwang te houden.

    ‘Centrale banken kunnen balans niet onbeperkt oprekken’

    In een eerder gesprek met Café Weltschmerz zei Hoogduin dat centrale banken hun balans niet eindeloos kunnen oprekken, omdat er dan vroeg of laat sociale onrust zal ontstaan. Die sociale onrust zien we nu al met de gele hesjes in Frankrijk en een aantal andere landen. Als beleidsmakers niet luisteren naar de wensen van de bevolking kan dat de onrust verder aanwakkeren, aldus de oud-centraal bankier. Lex Hoogduin noemt de kosten van het klimaatbeleid en de mogelijkheid van een transferunie binnen Europa als potentiële bedreiging voor de stabiliteit.

    Centrale banken die aan de knoppen draaien zijn zich volgens Hoogduin onvoldoende bewust van hun eigen rol in de crisis. Door de rente extreem te verlagen hebben ze nieuwe bubbels gecreëerd en de voedingsbodem gelegd voor een nieuwe kredietcrisis. De voormalig centraal bankier ziet nog wel ruimte om het monetaire en fiscale beleid verder op te rekken, maar die ruimte is niet onbeperkt. Daarom moet er meer prioriteit liggen bij het handhaven van gemaakte afspraken over bijvoorbeeld het begrotingsbeleid. Europa moet eerst haar eigen problemen oplossen, aldus Hoogduin. Bekijk hier het gesprek bij Café Weltschmerz.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Nout Wellink: “Centrale banken gaan het erg moeilijk krijgen”

    Nout Wellink verwacht dat centrale banken het de komende jaren erg moeilijk zullen krijgen, omdat er wereldwijd een anti-establishment beweging gaande is en centrale banken onderdeel zijn van dat establishment. Na de extreme monetaire stimulering van de afgelopen jaren moeten centrale banken nu de rente verhogen. Ze moeten impopulaire maatregelen nemen, waardoor de weerstand vanuit de politiek zal toenemen. Wellink verwijst onder meer naar de kritiek van president Trump op het beleid van de Federal Reserve. Ook ziet hij dat de situatie in een land als Italië sinds de Europese schuldencrisis niet verbeterd is.

    Volgens de oud-president van de Nederlandsche Bank is het voor centrale banken heel lastig geworden om een effectief beleid te voeren. Het verlagen van de rente gaf een stimulans aan de economie, maar deed ook de huizenprijzen stijgen. Daardoor zijn huizen bijna onbetaalbaar geworden. Daarnaast zijn er ook minder zichtbare neveneffecten van het monetaire beleid. Zo zijn er volgens Wellink bedrijven in stand gehouden die eigenlijk niet meer levensvatbaar waren. Dat is volgens hem een van de redenen waarom er de afgelopen jaren maar weinig productiviteitsgroei is geweest.

    Wellink vindt het opvallend dat centraal bankiers vandaag de dag zo overtuigd hun verwachtingen voor de toekomst uitspreken, omdat de toekomst erg onzeker is en ze zelf waarschijnlijk ook niet weten wat er gaat gebeuren. Hij refereert naar een boek over het beleid van centrale banken in de crisis van de jaren dertig. Met de kennis van nu moeten we concluderen dat de vier belangrijkste centraal bankiers toen gewoon een verkeerd beleid hebben uitgevoerd. Het is volgens Wellink goed denkbaar dat onze huidige aanpak ook niet de juiste blijkt te zijn. Hieronder ziet u het gesprek tussen Nout Wellink en Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • Is het einde van de dollar als wereldmunt in zicht?

    De Amerikaanse dollar werd na de Eerste Wereldoorlog de belangrijkste valuta voor de internationale handel. Het Britse pond, dat voor de oorlog de belangrijkste munt was, verloor haar glans door een mislukte poging om terug te keren naar de goudstandaard. Het zou echter nog tot het einde van de Tweede Wereldoorlog duren voordat de status van de dollar als nieuwe wereldmunt formeel werd vastgelegd met het internationale akkoord van Bretton Woods.

    Met dat akkoord uit 1944 werd de dollar de facto de wereldreservemunt. De waarde van de dollar werd bepaald op basis van een goudprijs van $35 per troy ounce. Alle andere valuta werden tegen een vaste wisselkoers gekoppeld aan de dollar en daarmee indirect ook aan goud. Dit nieuwe stelsel bracht na de Tweede Wereldoorlog stabiliteit en zorgde ervoor dat de wereldhandel snel weer op gang kwam. De kracht van de Amerikaanse economie – en het feit dat het land de grootste goudvoorraad ter wereld had – zorgde voor een groot vertrouwen in de dollar.

    Dollar als wereldreservemunt

    Ruim zeventig jaar later is de dollar nog steeds de belangrijkste reservemunt ter wereld. De belangrijkste grondstoffen worden nog steeds vrijwel uitsluitend in dollars afgerekend en wereldwijd hebben bedrijven en consumenten voor vele miljarden aan leningen afgesloten in dollars. Daarmee is de munt stevig verankerd in het hedendaagse financiële systeem. Met de introductie van de euro kwam er een alternatief voor de dollar, maar door de Europese schuldencrisis hebben de internationale ambities van de euro vertraging opgelopen.

    Ondertussen is er steeds meer behoefte aan een alternatief voor de dollar, omdat het huidige geldsysteem ook de nodige nadelen met zich meebrengt. Het dollarsysteem bracht na de ellende van de Tweede Wereldoorlog en het interbellum weer een periode van economische stabiliteit en groei, maar tegelijkertijd maakte het de wereld erg afhankelijk van de Verenigde Staten. En dat terwijl het economische zwaartepunt in de wereld steeds meer richting Azië verschuift.

    Past de dominante rol van de dollar nog wel bij de hedendaagse multipolaire wereldorde? En zijn de goudaankopen van de afgelopen jaren door verschillende centrale banken een aanwijzing dat het einde van dit monetaire systeem in zicht is? Een interessant gesprek tussen Paul Buitink en Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Video: Ad Broere en George van Houts over ons geldsysteem

    Econoom en oud-bankier Ad Broere bracht onlangs een nieuw boek uit getiteld ‘Geld in de Bijrol’. In dit boek legt hij uit hoe ons huidige geldsysteem werkt en hoe dit systeem zorgt voor meer ongelijkheid en scheefgroei in de economie. Ook beschrijft hij hoe het financiële systeem volgens hem kan worden vernieuwd om ruimte te geven aan de ontwikkeling van een meer menswaardige samenleving. Bij Café Weltschmerz bespreekt hij samen met theatermaker George van Houts de problemen en tekortkomingen van het huidige geldsysteem en de evolutie van gouden munten naar bankbiljetten en betaalpasjes.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Lex Hoogduin: “Centrale banken hebben verkeerde diagnose gesteld”

    Centrale banken hebben in 2008 de verkeerde diagnose gesteld en hebben daardoor niet de juiste maatregelen genomen. Dat zegt voormalig centraal bankier Lex Hoogduin in een interview met Café Weltschmerz. Banken hebben weliswaar meer buffers aangelegd en ook is het toezicht op de bankensector verscherpt, maar het fundamentele probleem van teveel schulden is nog steeds niet opgelost. Sterker nog, die zijn de laatste jaren alleen maar verder toegenomen.

    Lex Hoogduin merkt op dat er sinds het loslaten van de goudstandaard begin jaren zeventig geen rem meer is op de geldgroei, met als gevolg dat de financiële sector enorm in omvang is toegenomen ten opzichte van de reële economie. De financiële crisis van 2008 was dan ook een resultaat van een decennia lange periode van bijna onbeperkte geldcreatie, een fase die door Hoogduin omschreven wordt als de ‘Great Financial Expansion’.

    Boom-bust cyclus

    In het gesprek legt Hoogduin uit dat het huidige monetaire beleid van vrijwel onbeperkte geldgroei en structurele inflatie leidt tot een verkeerde allocatie van kapitaal en daarmee tot een voortdurende boom-bust cyclus. Om dat te kunnen doorbreken zou er weer een soort anker in het monetaire systeem teruggebracht moeten worden, waarmee de geldgroei beperkt kan worden.

    Volgens Lex Hoogduin is het tijd dat de ECB haar monetaire beleid heroverweegt en een nieuwe strategie uitwerkt op basis van een nieuwe diagnose van de economische crisis. Een van de maatregelen die volgens de voormalig centraal bankier al lang genomen had moeten worden is het verhogen van de rente.

    Volgens de Taylor regel zou die vandaag de dag tussen de 2,5% en 3,5% moeten liggen, terwijl de ECB nog steeds een rente van nul procent hanteert. Door die kunstmatig lage rente stimuleer je de economie, maar heeft de centrale bank geen instrument meer in handen om af te remmen en oververhitting van de economie te voorkomen.

    Het volledige gesprek tussen Lex Hoogduin en Paul Buitink duurt iets meer dan 48 minuten en is hieronder te bekijken. In 2016 spraken wij ook met Lex Hoogduin, het volledige interview kunt u hier teruglezen.

  • Video: Hoe werkt het TARGET2 betalingssysteem?

    In deze aflevering van Café Weltschmerz praten Paul Buitink en Thomas Bollen over de rol van het TARGET2 systeem binnen de Eurozone. Dit interbancaire betalingssysteem is ontworpen om de geldstromen binnen de muntunie te optimaliseren, omdat het banken in de hele Eurozone in staat stelt real-time time geld naar elkaar over te maken.

    Waarom is dit systeem bedacht en hoe komt het dat Nederland en Duitsland zoveel overschotten op hun TARGET2 balans hebben? En moeten we ons als Nederland zorgen maken dat we de ruim €100 miljard aan vorderingen binnen TARGET2 niet meer terug krijgen? Een interessant gesprek dat ons meer inzicht geeft in de werking van ons monetaire systeem.

    Meer weten over TARGET2? Hieronder een video van de Banque de France, dat samen met de Duitse Bundesbank en de Italiaanse centrale bank de initiatiefnemers waren van dit betalingssysteem.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • ‘Overheden brengen het meeste nepnieuws’

    Overheden zijn door de geschiedenis heen altijd onbetrouwbaar gebleken en hebben er daarom alle belang bij informatie naar buiten te brengen die niet met de werkelijkheid overeenkomt. Dat zegt Cees Hamelink, emeritus hoogleraar Internationale Communicatie aan de Universiteit van Amsterdam en emeritus hoogleraar Media, Religie en Cultuur aan de Vrije Universiteit in een gesprek met Café Weltschmerz.

    Hamelink legt uit hoe overheidsinstanties met behulp van woordvoerders, spindokters en communicatiewetenschappers het vertrouwen van het publiek weten te winnen, terwijl de boodschap die ze brengen niet altijd waar is. De media nemen deze berichten vaak gewoon over, omdat veel journalisten volgens hem onvoldoende kritisch zijn. Goede journalistiek vergt weliswaar tijd, intelligentie en onderzoeksvermogen, maar dat is de enige manier waarop de media haar taak als ‘vierde macht’ kan vervullen, zo concludeert Hamelink.

    Een interessant gesprek over de rol van de media naar aanleiding van een artikel dat eerder dit jaar verscheen op de website Novini. Professor Cees Hamelink gaf eerder ook al een minicollege voor de Universiteit van Nederland met als titel “Waarom moet je niet geloven wat in de krant staat”.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Sven Hulleman: “De huizenmarkt is een tikkende tijdbom”

    Innovaties in de financiële sector hebben de huizenmarkt in Nederland volledig op zijn kop gezet, zo concludeert Sven Hulleman van de Stichting Restschuld Eerlijk Delen. In een gesprek met Arno Wellens voor Café Weltschmerz beschrijft hij hoe Nederlandse banken in de jaren negentig begonnen met het herverpakken van hypotheekschulden, waarmee ze alle risico’s van de woningmarkt konden overdragen aan private investeerders en pensioenfondsen en ze hun winsten konden maximaliseren.

    Door deze werkwijze konden banken gemakkelijk geld verdienen, zonder zich teveel zorgen te maken over de risico’s. De koper van een huis dacht dat hij door een hypotheek af te sluiten een lange termijn relatie aanging met de bank, maar in werkelijkheid was de klant voor de bank gewoon een product geworden. Met het afsluiten van iedere hypotheek ontstond er weer een nieuw beleggingsproduct dat met provisie doorverkocht kon worden aan beleggers en aan pensioenfondsen. Omdat de hypotheken direct werden doorverkocht stonden ze niet op de balans van de bank en was dus ook het risico ‘verdwenen’.

    Van €128 naar €580 miljard hypotheekschuld

    Door deze financiële innovaties explodeerde de Nederlandse hypotheekschuld in iets meer dan tien jaar tijd van €128 naar €680 miljard, wat betekent dat er ongeveer €550 miljard aan nieuw geld in de economie gepompt werd. Met heel veel geleend geld werd de Nederlandse huizenmarkt gemanipuleerd, waarbij gelijk een heel stelsel van verzekeringen werd opgetuigd om alle risico’s af te dekken. Daardoor betaalde de consument niet alleen veel geld voor de hypotheek, maar ook voor allerlei verzekeringspremies die samen met de hypotheek verkocht werden.

    De hypotheekschulden werden nog eens verder aangejaagd door fiscale stimuleringsmaatregelen, zoals de hypotheekrenteaftrek. Deze maatregel werd door de politiek werd verkocht als een subsidie op het bezit van een eigen woning, maar in de praktijk bleek deze subsidie vooral tot hogere hypotheekschulden te leiden. Goed nieuws voor de banken, omdat die over een hoger bedrag rente ontvangen.

    Volgens Sven Hulleman is de huizenmarkt in Nederland – en de gigantische hypotheekschuld die daaronder ligt – een tikkende tijdbom. Daarom hebben de banken en de politiek er na de crisis alles aan gedaan om de huizenprijzen weer te laten stijgen, zodat de problemen weer onder het tapijt geveegd konden worden. Als deze tijdbom barst zullen vooral de millennials die net een huis gekocht hebben het slachtoffer worden, zo verwacht Hulleman.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Video: Peter Stuivenberg over immigratie en geopolitiek

    De migrantenstroom vanuit Afrika zal niet ophouden voordat de situatie in die landen zelf verbetert, om de simpele reden dat de bevolking daar snel groeit en de economische situatie weinig perspectief biedt op een verbetering van de levensstandaard. Die conclusie trekt onderzoeksjournalist Peter Stuivenberg in een interview met Harry van Bommel voor Café Weltschmerz.

    Om die reden moeten we verder kijken dan alleen het huidige immigratiebeleid en ook nadenken over hoe we dit probleem in Europa structureel moeten aanpassen. En dan blijkt dat de Westerse landen ook de hand in eigen boezem moeten steken, omdat ook wij mede verantwoordelijk zijn voor de slechte economische omstandigheden in veel Afrikaanse landen. Stuivenberg noemt bijvoorbeeld de levering van wapens vanuit de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, waardoor conflicten veel langer kunnen duren en een veel grotere impact hebben op de veiligheidssituatie.

    Ontwikkelingshulp

    Een ander probleem is dat de ontwikkelingshulp in veel gevallen niet helpt om landen echt zelfstandig te maken, waardoor ontwikkelingslanden eigenlijk meer een investeringsproject zijn geworden voor Westerse bedrijven. Stuivenberg merkt op dat er in ontwikkelingslanden bijvoorbeeld veel geëxperimenteerd wordt met duurzame en relatief kostbare energiebronnen als zon, wind en water, terwijl er nog niet eens een stabiel energienetwerk is waar bedrijven op kunnen vertrouwen. Daarom zijn er nog steeds op veel plaatsen vervuilende generatoren nodig om de stroomvoorziening te ondersteunen.

    Zo lang er nog geen netwerk van goedkope energie is kunnen deze economieën zich niet ontwikkelen, maar dat lijkt ook niet de hoogste prioriteit te hebben bij de Westerse bedrijven die duurzame energieprojecten opstarten. Die zitten daar volgens Stuivenberg vooral om geld te verdienen, terwijl de bevolking eigenlijk meer behoefte heeft aan goedkopere alternatieven als kernenergie of steenkool. Als je op die manier gaat kijken zijn er best veel mogelijkheden om de economie van ontwikkelingslanden echt te ontwikkelen.

    Zelfcensuur

    Om de migratiestroom en alle problemen die daarbij komen kijken te maskeren wordt er in de Westerse wereld in toenemende mate zelfcensuur toegepast, zo concludeert Stuivenberg. Bepaalde woorden die politiek incorrect zijn verdwijnen uit de vocabulaire en worden vervangen door nieuwe woorden, vergelijkbaar met de ‘Nieuwspraak’ uit het boek 1984 van George Orwell. Ook worden misdaadcijfers sinds enige tijd niet meer volledig openbaar gemaakt, omdat daaruit zou blijken dat migranten bovengemiddeld vaak betrokken zijn bij geweldsdelicten.

    Om de oppositie niet in de kaart te spelen probeert de regering dit soort problemen volgens Stuivenberg zoveel mogelijk te verhullen. Veel meer kunnen ze overigens ook niet doen, omdat er binnen de Europese Unie van bovenaf een immigratiebeleid is vastgelegd waar alle landen zich aan moeten houden. De Nederlandse politiek heeft bijna geen andere keuze dan om dit beleid te voort te zetten, ook al is het tegen de wil van een groot deel van de bevolking. Om een ander beleid te kunnen voeren zou Nederland de weg van het Verenigd Koninkrijk moeten volgen, namelijk een vertrek uit de Europese Unie.

    Geopolitiek

    In de laatste tien minuten van het gesprek worden ook de laatste geopolitieke ontwikkelingen besproken. Daarin zegt Stuivenberg dat de echte bedreiging voor Europa niet uit Rusland komt, maar van terreuraanslagen die van binnenuit worden gepleegd door extremisten. In plaats van Poetin als een bedreiging te zien kunnen we beter met hem samenwerken, omdat dat voor beide partijen beter is.

    Ook voor wat betreft de situatie in Syrië is het heel duidelijk wat de belangen zijn, namelijk het transport van aardgas richting Europa. Qatar als Iran delen een groot gasveld en willen beide graag een pijpleiding aanleggen om via Turkije aardgas naar Europa te brengen. Daar heeft ook Turkije belang bij, omdat dat land volgens Stuivenberg een belangrijk knooppunt voor aardgas wil worden voor de hele regio. Tot ongenoegen van olieproducent Saoedi-Arabië, die samen met een aantal andere landen in het Midden-Oosten een boycot heeft opgelegd aan Qatar.

    Ondertussen probeert Rusland de integriteit van Syrië te bewaken door het regeringsleger van Assad te steunen, terwijl de Amerikanen de situatie juist willen destabiliseren om te voorkomen dat die gasleiding er komt. De Verenigde Staten produceren immers zelf ook veel aardgas en willen dat graag op de Europese markt brengen.

    De conclusie van dit alles is dat Europa uiteindelijk toch aardgas uit Rusland zal krijgen, maar dat er verschillende politieke belangen spelen die een vreedzame oplossing in de weg staan. Daarom zou volgens Stuivenberg niet de politiek, maar de zakenwereld de leidende rol moeten vervullen.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines