Tag: iif

  • Wereldwijde schulden naar record van $237 biljoen

    Wereldwijde schulden naar record van $237 biljoen

    De wereldwijde schulden zijn in het vierde kwartaal van vorig jaar verder gestegen tot een nieuwe record van $237 biljoen, zo blijkt uit nieuwe cijfers van het Institute of International Finance. Daarmee liggen de schulden van overheden, maar ook van bedrijven en huishoudens, ongeveer $70 biljoen hoger dan tien jaar geleden. In 2017 werd er in de hele wereld voor in totaal $21 biljoen aan nieuwe schulden gecreëerd.

    Onder de ontwikkelde economieën bereikten de schulden van huishoudens als percentage van het bbp een nieuw record in landen als België, Canada, Frankrijk, Luxemburg, Noorwegen, Zweden en Zwitserland. Alleen in Italië en Ierland, twee landen die tot een paar jaar geleden ironisch genoeg tot het lijstje van PIIGS-landen behoorden, zijn de private schulden nog beneden de 50% van het bbp.

    Wereldwijde schulden naar 317%

    Al die extra schulden zorgden wel voor meer economische groei, want als we de spreekwoordelijke schuldenberg van $237 biljoen afzetten tegen de het wereldwijde bbp, dan zien we dat er al vijf kwartalen op rij sprake is van een daling van de schuldenlast. Momenteel ligt deze op 317,8% van het bbp, vier procentpunt lager dan in het derde kwartaal van vorig jaar.

    Door de extreem lage rente zien we op dit moment meer voordelen dan nadelen van de extra schuldcreatie. Doordat er weer volop geleend wordt draait de economie in een hoge versnelling en is de werkloosheid relatief laag. Maar het is zeker niet zonder risico’s, want de rente is wereldwijd nog nooit zo laag geweest als nu. Stijgt de rente weer, dan kunnen huishoudens en zelfs overheden met te hoge schuldenlasten opnieuw in de problemen komen.

    Herhaling van zetten

    Het is opvallend om te zien dat er sinds het uitbreken van de financiële crisis van 2008 vrijwel niets veranderd is. Ondanks een verscherpt toezicht op de bankensector en hogere kapitaaleisen van de Bank for International Settlements blijft ons financiële systeem nog steeds kwetsbaar.

    In plaats van schulden af te bouwen werden bedrijven en huishoudens juist aangemoedigd om meer te lenen. Dat werd gefaciliteerd door centrale banken en overheden, die ervoor zorgden dat er meer goedkoop geld beschikbaar kwam op de plekken waar dat nodig werd geacht. Toch zien we overwegend euforie over de groei van de economie, terwijl die voor een belangrijk deel gedreven wordt door het aangaan van nog meer – vaak onproductieve – schulden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Wereldwijde schulden gestegen tot $217 biljoen

    De wereldwijde schulden bereikten in het eerste kwartaal van dit jaar een nieuw record van omgerekend $217 biljoen, zo schrijft het Institute of International Finance (IIF) in haar nieuwste rapport. Daarmee hebben de schulden een omvang van 327% ten opzichte van het wereldwijde bbp. Vergeleken met tien jaar geleden zijn de wereldwijde schulden met meer dan $60 biljoen toegenomen, een stijging die grotendeels veroorzaakt is door de Verenigde Staten, China en andere opkomende markten.

    total-debt-iif

    Wereldwijde schulden opnieuw toegenomen (Bron: IIF)

    Geen ‘deleveraging’

    Na het uitbreken van de kredietcrisis was ‘deleveraging’ het toverwoord, het afbouwen van schulden. We zijn nu ruim acht jaar verder en we kunnen concluderen dat eigenlijk het tegenovergestelde gebeurd is. Nieuwe schulden werden een belangrijke motor voor economische groei, waarbij vooral China een indrukwekkende inhaalslag maakte.

    Sinds het uitbreken van de crisis zijn de totale schulden in China bijna verdubbeld, van 160% naar meer dan 300% van de totale omvang van de Chinese economie. Vooral bedrijven hebben veel nieuwe schulden op zich genomen, omdat het door de lage rente aantrekkelijker werd om groei te financieren met obligaties dan met de uitgifte van nieuwe aandelen.

    china-debt-gdp

    Vooral in China zijn de schulden na de crisis sterk toegenomen (Bron: IIF)

    Opkomende markten

    Na het uitbreken van de crisis kwam het herstel in eerste instantie uit de opkomende economieën. Dat is geen toeval, als je bedenkt dat juist in die landen de schulden na de crisis van 2008 explosief begonnen toe te nemen. De volgende grafiek laat zien hoe de obligatiemarkt van opkomende economieën zich de afgelopen twintig jaar heeft ontwikkeld.

    emerging-market-bonds

    Obligatiemarkt opkomende landen heeft zich razendsnel ontwikkeld (Bron: IIF)

    Worden de schulden onhoudbaar?

    Door het extreem ruime monetaire beleid van centrale banken is de schuldenbubbel aanzienlijk toegenomen. Niet alleen in de opkomende economieën, maar zelfs in de olieproducerende landen. Door een overschot aan productiecapaciteit op de wereldwijde oliemarkt zagen verschillende oliestaten in het Midden-Oosten zich genoodzaakt obligaties uit te geven. Het Institute of International Finance verwacht dat deze landen de komende jaren nog veel meer geld zullen moeten lenen om de begroting rond te krijgen.

    De steeds hogere schuldposities van landen en bedrijven maken de economieën kwetsbaar voor een stijging van de rente. Juist nu de schulden op recordniveau staan willen centrale banken de rente weer verhogen. Dat kan wel eens vervelende consequenties hebben voor het herstel van de economie, dat gebaseerd is op beschikbaarheid van goedkoop geld.

  • Wereldwijde schulden naar 325% van het bbp

    Wereldwijde schulden naar 325% van het bbp

    De wereldwijde schulden bereikten vorig jaar een recordniveau van 325 procent van het bbp, zo concludeerde het Institute for International Finance (IIF) afgelopen week. Vooral de staatsschulden zijn in 2016 opvallend hard gestegen, wat mogelijk te verklaren is door de uitzonderlijk lage rente en meer fiscale stimulering.

    Volgens het rapport zijn de wereldwijde schulden in de eerste negen maanden van 2016 met meer dan $11 biljoen gestegen naar een totaal van $217 biljoen. Bijna de helft van deze stijging kwam voor rekening van overheden, de rest werd geleend in de private markt. Opvallend is de sterke toename van schulden in opkomende markten, waar overheden in 2016 bijna drie keer zoveel geld leenden als in 2015. Vooral in China werd veel geld geleend.

    Stijgende rente

    De stijging van de wereldwijde schuldenlast werd vorig jaar nauwelijks gevoeld, omdat de rente verder daalde. Dat zou dit jaar wel eens kunnen veranderen, omdat men verwacht dat het beleid van Donald Trump zal leiden tot een hogere inflatie en een hogere rente. Ook zal de schuldenlast volgens het IIF dit jaar zwaarder gaan wegen door een relatief zwakke economische groei en een verdere stijging van de dollar. Een dure dollar betekent dat leningen in deze valuta duurder worden om terug te betalen. Ook zullen meer bedrijven door de hogere rente moeilijkheden ondervinden om aan krediet te komen.

    Tenslotte wijst het rapport op de schadelijke gevolgen van meer protectionisme op de kapitaalmarkt. Daardoor kan de beschikbaarheid van krediet verslechteren.

    “Een verschuiving richting een meer protectionistisch beleid kan ook impact hebben op de wereldwijde kapitaalstromen. Vanwege het belang van de Londense City in het verstrekken van leningen en derivaten (vooral voor bedrijven in Europa en in opkomende markten) kan de onzekerheid rondom de Brexit aanvullende risico’s met zich meebrengen, zoals hogere financieringskosten en hogere kosten op risico’s af te dekken.”

  • IIF: “Brexit nog ingrijpender dan Lehman”

    Een eventuele Brexit heeft op de lange termijn meer impact op de groei van de wereldeconomie dan de val van Lehman Brothers. Dat zegt Hung Tran, directeur van het Institute of International Finance (IIF), in een interview met Bloomberg. Hij verwacht niet dat een vertrek van Groot-Brittannië uit de EU een even grote paniekreactie teweeg zal brengen als de val van Lehman Brothers, maar dat de negatieve impact op de internationale handelsbetrekkingen over de lange termijn substantieel zal zijn.

    hung-tranVolgens de directeur van het IIF kan een Brexit grote gevolgen hebben voor de toekomst van de wereldeconomie. Het is namelijk ook een motie van wantrouwen tegen de Europese Unie in het algemeen. Als Groot-Brittannië via het referendum van 23 juni daadwerkelijk uit de EU stapt, dan kan dat ook in andere Europese landen aanleiding zijn om een dergelijk referendum te houden. Een domino-effect is dus niet uit te sluiten, zeker in landen waar veel onvrede leeft onder de bevolking.

    Protectionisme

    Een Brexit kan volgens Hung Tran de aanzet geven voor meer protectionistische maatregelen. Hij merkt op dat er vorig jaar wereldwijd ongeveer 500 nieuwe protectionistische maatregelen bij zijn gekomen, een verdubbeling ten opzichte van het jaar daarvoor. Met een publieke opinie die zich steeds meer tegen handelsverdragen keert is er volgens de directeur van het IIF een serieus risico op meer protectionistische maatregelen. Dit soort maatregelen kunnen de binnenlandse industrie beschermen, maar op de lange termijn gaat dat ten koste van de groei van de wereldeconomie.

    Volgens accountants- en adviesbureau PwC heeft een Brexit ook grote gevolgen voor Londen als belangrijk financieel centrum. Zij verwachten dat er in dat geval in de komende vier jaar 70.000 tot 100.000 banen verloren zullen gaan. Dat is in het ergste geval bijna 10% van het aantal mensen dat werkzaam is in de ‘City’. Hij verwacht echter niet dat banken in de problemen zullen komen, omdat de ECB en de Bank of England reeds voorbereidingen getroffen hebben om meer liquiditeit te kunnen verstrekken. De Bank of England heeft volgens Tran nog ruimte om haar stimuleringsprogramma uit te breiden en financiële activa op te kopen.

  • Schauble: “Stop met monetaire en fiscale stimulering”

    Schauble: “Stop met monetaire en fiscale stimulering”

    De Duitse minister van Financiën Wolfgang Schauble heeft gezegd dat alle landen zich moeten weerhouden van meer monetaire en fiscale stimulering. Daarmee leggen landen volgens Schauble namelijk het fundament voor een nieuwe crisis. Het ruime monetaire beleid en de met schulden gefinancierde fiscale stimulering door overheden heeft volgens de Duitse minister amper economische groei opgeleverd, terwijl de schuldniveaus op publiek en privaat niveau volgens hem nu al te hoog zijn.

    “Zowel het fiscale als monetaire beleid heeft haar limiet bereikt. Als je wilt dat de reële economie groeit, dan kun je gewoon niet om hervormingen heen. Praten over meer stimuleringsmaatregelen is slechts een afleiding van de werkelijke taak die voor ons ligt. We kunnen daarom geen goedkeuring geven aan een nieuw fiscaal stimuleringsprogramma binnen de G20, zoals sommige landen hebben voorgesteld.”

    Schuld gedreven economische groei

    Volgens Schauble veroorzaakt de schuld gedreven economische groei nieuwe bubbels en lokt het excessieve risico’s uit, waarmee een zombie-economie gecreëerd wordt. Daarmee doelt hij waarschijnlijk op het voorbeeld van Japan, dat al decennia worstelt met een extreem hoge schuldenlast, een lagere rente en amper economische groei. Duitsland probeert zelf het goede voorbeeld te geven, door het begrotingstekort terug te brengen naar nul procent.

    De Duitse minister van Financiën sprak tijdens een conferentie van het Institute of International Finance in Shanghai, dat tegelijk met een G20 topoverleg gehouden werd. Hij kreeg bijval van Mark Carney, gouverneur van de Canadese centrale bank. Hij zei dat er naast de fiscale en monetaire stimulering in de ontwikkelde economieën te weinig gedaan is om structurele hervormingen door te voeren.

    schauble

    Schauble gelooft niet in meer stimulering