Rusland en Iran willen meer samenwerking op militair en technologisch gebied, nu beide landen getroffen zijn door nieuwe Amerikaanse sancties. Dmitry Rogozin, de vice-premier van Rusland, bracht afgelopen weekend een bezoek aan Iran, waar hij met de Iraanse minister van Defensie sprak over een nieuwe levering van Russische wapens. Naast de levering van wapens wil Rusland ook technologische expertise ter beschikking stellen.
Rusland en Iran werken de laatste jaren steeds meer samen, omdat de twee landen door de Amerikaanse sancties meer op elkaar aangewezen zijn. In 2014 werd een overeenkomst bereikt over de ontwikkeling van acht nieuwe kerncentrales in Iran, die met hulp van Rusland gebouwd zullen worden. Ook op militair gebied werken de twee landen al samen, aangezien Iran inmiddels Russische S-300 luchtafweerinstallaties in gebruik heeft genomen. Deze deal werd in 2007 al ondertekend, maar liep door een resolutie van de VN Veiligheidsraad uit 2010 een aantal jaar vertraging op.
Eerder deze week ondertekende de Amerikaanse president een wet die nieuwe sancties oplegt aan Rusland, Iran en Noord-Korea. Daarmee heeft de VS volgens de Russische premier Medvedev in feite een nieuwe handelsoorlog ontketend. Het is nog onduidelijk hoe groot de gevolgen zullen zijn van deze sancties, maar Rusland neemt het zekere voor het onzekere door haar economische en militaire relaties met niet-Westerse bondgenoten te versterken.
De Verenigde Staten hebben in feite een handelsoorlog aan Rusland verklaard met de invoering van nieuwe sancties, zo schrijft de Russische premier Dmitry Medvedev in een reactie op Facebook. Door deze ontwikkeling is Rusland genoodzaakt substituten te zoeken voor bepaalde importgoederen, maar Medvedev heeft er alle vertrouwen in dat Rusland daar uiteindelijk sterker uit zou komen.
Volgens de premier van Rusland is er met de ondertekening van deze nieuwe sancties door Trump voorlopig geen zicht op een verbetering van de relaties tussen Rusland en de Verenigde Staten. Maar wat deze nieuwe sancties volgens hem ook laten zien is dat de Trump regering in feite de macht heeft overgedragen aan het Amerikaanse Congres. Een zorgelijke ontwikkeling, omdat daarmee de positie van Trump verder onder druk komt te staan.
The US establishment fully outwitted Trump. The President is not happy about the sanctions, yet he could not but sign the bill
“The US President’s signing of the package of new sanctions against Russia will have a few consequences. First, it ends hopes for improving our relations with the new US administration. Second, it is a declaration of a full-fledged economic war on Russia. Third, the Trump administration has shown its total weakness by handing over executive power to Congress in the most humiliating way. This changes the power balance in US political circles.
What does it mean for them? The US establishment fully outwitted Trump; the President is not happy about the new sanctions, yet he could not but sign the bill. The issue of new sanctions came about, primarily, as another way to knock Trump down a peg. New steps are to come, and they will ultimately aim to remove him from power. A non-systemic player has to be removed. Meanwhile, the interests of the US business community are all but ignored, with politics chosen over a pragmatic approach. Anti-Russian hysteria has become a key part of both US foreign policy (which has occurred many times) and domestic policy (which is a novelty).
The sanctions regime has been codified and will remain in effect for decades unless a miracle happens. This legislation is going to be harsher than the Jackson-Vanik amendment as it is overarching and cannot be lifted by a special presidential order without Congress’ approval. Thus, relations between Russia and the United States are going to be extremely tense regardless of Congress’ makeup and regardless of who is president. Lengthy arguments in international bodies and courts are ahead, as well as rising international tensions and refusal to settle major international issues.
What does it mean for us? We will steadily continue our work on developing the economy and social sector, take efforts to substitute imports, and solve major national tasks, relying mostly on ourselves. We have learned to do so in the past few years, in conditions of almost closed financial markets as well as foreign investors’ and creditors’ fear of investing in Russia upon penalty of sanctions against third parties and countries. To some extent, this has even been to our advantage, although sanctions are meaningless overall. We will cope.”
De nieuwe sancties die de Amerikaanse regering wil opleggen aan Rusland zullen niet zonder gevolgen blijven, zo waarschuwt de Russische plaatsvervangend minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Ryabkov. In een interview met de Amerikaanse televisiezender ABC News zegt hij dat Rusland al lang genoeg heeft moeten incasseren en dat het tijd is om vergeldingsmaatregelen te nemen.
Ryabkov verwijst naar een nieuw wetsvoorstel dat verregaande sancties oplegt aan Rusland, Iran en Noord-Korea. Dit voorstel werd onlangs door de overgrote meerderheid van het Amerikaanse Senaat aangenomen en zal binnenkort aan de president worden voorgelegd. Zet Trump zijn handtekening onder deze nieuwe sancties, dan zal Rusland alternatieven ontwikkelen voor de Amerikaanse financiële systeem en de dollar als wereldreservemunt.
In deze video reageert Ryabkov op het besluit van het Russische ministerie van Buitenlandse Zaken om het aantal Amerikaanse diplomaten in Rusland terug te brengen naar precies hetzelfde aantal Russische diplomaten dat nog in de Verenigde Staten mag werken. Dat betekent dat 755 Amerikaanse diplomaten nog dit jaar uit Rusland moeten vertrekken. De vertaling staat onder de video.
“Deze vergeldingsmaatregelen hadden we al veel langer kunnen nemen. Bedenk dat de vorige regering van de Verenigde Staten, de Obama regering, op 29 december vorig jaar Russische diplomaten het land uit heeft gezet en onze eigendommen in beslag heeft genomen. Tijdens de Trump regering is er niets gebeurd om deze situatie te veranderen, een situatie die voor ons compleet onacceptabel is.
En ik moet zeggen dat nadat het Amerikaanse Senaat op 27 juli zo overweldigend voor dit merkwaardige en compleet onacceptabele stuk wetgeving stemde, dat dit de druppel was die de emmer deed overlopen.
Elke stap die de mensen in het Witte Huis nemen maken ons het leven moeilijker en brengen ons dichter bij het moment waarop we allerlei alternatieven zullen ontwikkelen. Voor het Amerikaanse financiële systeem en voor het dollar als wereldreservemunt.
We zullen de Amerikaanse sancties spiegelen, we zullen vergeldingsacties ondernemen. Maar wat ik eigenlijk wil zeggen is: “Doe dit niet, dit is schadelijk voor de belangen van de Verenigde Staten”. Maar ik ben hoopvol dat zelfs diegene in de Verenigde Staten die de grootste afkeer hebben van Rusland deze simpele logica zullen begrijpen.
We moeten nu opnieuw beginnen, onze collega’s in Washington bellen en zeggen dat ze nu hiermee moeten stoppen. Laten we beginnen een nieuw huis op te bouwen, een nieuwe constructie met een heel ander ontwerp, anders zal alles aan flarden gaan, om de woorden te gebruiken die Obama ooit gebruikte ten aanzien van de Russische economie.”
China en Rusland werken niet alleen op economisch, maar ook op politiek en militair gebied steeds meer met elkaar samen. Het meest recente voorbeeld daarvan zijn de gezamenlijke oefeningen die de Russische en Chinese vloot momenteel uitvoeren in de Baltische Zee.
Persbureau TASS meldt dat de oefeningen van Chinese en Russische marine van 21 tot en met 28 juli gehouden worden, waarvan de eerste vier dagen bij de kustlijn en de laatste vier dagen op zee. China heeft voor deze missie drie oorlogsschepen naar de Baltische Zee gestuurd, terwijl Rusland naast schepen ook helikopters, bommenwerpers en transportvliegtuigen inzet.
Het is voor het eerst in de geschiedenis dat deze twee opkomende machten een gezamenlijke militaire oefening uitvoeren in de Baltische Zee. Het doel van deze missie is om het leger klaar te maken om een aanval met vliegtuigen, schepen of onderzeeërs af te kunnen slaan.
De centrale bank van Rusland heeft in juni opnieuw goud aan haar reserves toegevoegd. Met de aankoop van 300.000 troy ounce (9,33 ton) breidt het land haar totale goudvoorraad uit tot bijna 1.717 ton, goed voor een zesde plaats op de ranglijst van landen met de grootste goudvoorraden. Sinds het begin van dit jaar heeft Rusland al meer dan honderd ton van het edelmetaal aan haar reserves toegevoegd.
Rusland blijft goud kopen als vorm van diversificatie en als hedge tegen politiek risico. Het edelmetaal kent geen tegenpartij risico en kan buiten het financiële systeem om verhandeld worden. Daarmee onderscheid het zich van valutareserves als aandelen en obligaties, die via banken en brokers verhandeld worden. De toegang tot valutareserves kan door sancties worden belemmerd, terwijl een goudvoorraad in eigen land onder alle omstandigheden gebruikt kan worden.
Goudvoorraad Rusland stijgt naar 1.717 ton
Jaarlijkse goudaankopen Rusland sinds 2006
Rusland voegt goud en dollars aan reserves toe
De totale goudvoorraad van Rusland staat voor een bedrag van $68,77 miljard op de balans van de centrale bank. Van de totale reserve van $412 miljard bestaat dus ongeveer 17% uit edelmetaal, gewaardeerd tegen een goudprijs van ongeveer $1.246 per troy ounce. De overige reserves zijn uitgedrukt in buitenlandse valuta en bestaan voornamelijk uit Amerikaanse dollars en euro’s.
Volgens de laatste cijfers van het Amerikaanse ministerie van Financiën heeft Rusland dit jaar niet alleen goud, maar ook Amerikaanse staatsobligaties aan haar reserves toegevoegd. Sinds het begin van dit jaar steeg de totale positie in zogeheten ‘Treasuries’ van $86,1 naar $108,7 miljard, het hoogste niveau sinds september 2014.
Goud en valutareserves Rusland
Goud als strategische reserve
Goud wordt gezien als een strategische bezitting en om die reden proberen opkomende economieën als Rusland en China momenteel zoveel mogelijk goud te verzamelen. In Rusland wordt de productie van goudmijnen grotendeels opgekocht door binnenlandse banken, die vervolgens een gedeelte doorverkopen aan de centrale bank. Ook in China blijft vrijwel de volledige productie van het edelmetaal in eigen land, waar de vraag naar goud zo groot is dat er ieder jaar ook bijna duizend ton goud uit het buitenland geïmporteerd wordt.
Sinds het uitbreken van de financiële crisis in 2008 zijn de goudvoorraden van Rusland en China meer dan drie keer zo groot geworden. In verhouding tot Europa en de Verenigde Staten hebben deze opkomende economieën nog relatief weinig goud in de kluis liggen. Die achterstand wordt snel ingelopen, zoals de volgende grafiek laat zien.
Goudvoorraden Rusland en China groeien snel (Grafiek via de World Gold Council)
Gazprom is eind vorige maand begonnen met de aanleg van de Turkish Stream, de nieuwe pijpleiding door de Zwarte Zee die op jaarbasis 30 miljard kubieke meter aan Russisch aardgas naar Turkije kan transporteren. De aanleg van deze nieuwe pijpleiding is niet alleen in het belang van Rusland, maar ook in het belang van Turkije en aangrenzende landen als Bulgarije en Griekenland.
President Poetin bracht eind juni een bezoek aan het schip waarmee de pijpleiding op de bodem van de Zwarte Zee wordt aangelegd. Op dit schip worden de delen van de buis aan elkaar gelast, waarna ze deze laten zakken tot een diepte van maximaal 2.200 meter onder zeeniveau. De totale lengt van de pijpleiding is 910 kilometer, waarvoor ongeveer 75.000 buizen nodig zijn.
Turkish Stream
Een deel van de capaciteit van de Turkish Stream is bedoeld voor Turkije, dat nu al meer dan de helft van haar aardgas uit Rusland haalt. Het andere deel van de totale capaciteit zal via Turkije verder getransporteerd worden richting de landen in het zuiden en zuid-oosten van Europa. Daarvoor worden nieuwe pijpleidingen als de Trans Anatolian Pipeline (TANAP) en Trans Adriatic Pipeline (TAP) aangelegd, waarover we eerder al een artikel publiceerden.
Zodra deze pijpleidingen gereed zijn kan bijna heel Europa van Russisch gas worden voorzien, zonder afhankelijk te zijn van de pijpleidingen door Oekraïne. Daarmee is Europa verzekerd van een stabiele aanvoer van aardgas, een energiebron die de komende decennia erg belangrijk zal blijven voor de Europese economieën.
South Stream
Poetin wilde oorspronkelijk de gasleiding door de Zwarte Zee naar Bulgarije leggen, maar dat project werd door de administratieve belemmeringen van de Europese Commissie tegengehouden. Het gevolg daarvan is dat Bulgarije nu €400 miljoen per jaar aan inkomsten voor het transport van aardgas zal mislopen en dat de Zuid-Europese landen nu nog afhankelijker worden van de levering van aardgas via Turkije.
Eind 2014 liet Poetin al weten dat hij de gasleiding zou verleggen naar Turkije, indien Europa de aanleg van een pijpleiding via Bulgarije zou blokkeren. Daarover zei hij toen het volgende:
Voor wat betreft de South Stream. We zijn van mening dat de houding Europese Commisie niet bepaald constructief en behulpzaam is geweest ten aanzien van de implementatie van dit project. Sterker nog, we zien dat er belemmeringen worden opgeworpen om de implementatie van dit project te verhinderen.
Als Europa dit project niet wil implementeren, dan zullen we dat niet doen. Dan verleggen we onze energiebronnen naar andere regio's van de wereld, bijvoorbeeld met het versnellen van onze vloeibaar aardgas projecten. We zullen onze energiebronnen dan op andere markten verkopen, zodat Europa ze niet meer in de noodzakelijke hoeveelheden zal krijgen.
We geloven dat dit in strijd is met de Europese belangen en dat het de economische samenwerking tussen ons negatief zal beinvloeden. Maar dat is de keuze van onze Europese vrienden, het is hun eigen keuze die ze als afnemer van ons aardgas hebben. Maar Rusland kan niet beginnen met de aanleg van een pijpleiding zo lang we geen goedkeuring hebben. Het zou belachelijk zijn voor ons om honderden miljoenen dollars te investeren in de aanleg van een project richting de kust van Bulgarije en dat we dan daar moeten stoppen.
Dat betekent dat we dit project niet zullen implementeren, ook al is het bedrijf dat zich aan dit project heeft toegewijd alles klaar staan om morgen met de aanleg te beginnen. Maar we kunnen het niet doen en dat is raar, omdat onze partners ons vertellen het ook in het belang van Bulgarije is. Maar als Bulgarije niet als een zelfstandig land besluiten mag nemen, dan zouden ze op zijn minst compensatie moeten vragen van de Europese Commissie voor het mislopen van inkomsten. Bulgarije zou namelijk ongeveer €400 miljoen aan inkomsten krijgen van dit project. Maar dat is de keuze van Bulgarije, ik veronderstel dat ze bepaalde verplichtingen hebben, maar dat is niet onze zaak.
Voor wat betreft Turkije, de Turkse consumptie blijft groeien en onze Turkse partners begrijpen hoe hun economie de komende jaren zal ontwikkelen en hoeveel energie ze nodig hebben. Wij zijn bereid om dat te leveren en we zijn bereid om de aanvoer via de Blue Stream en de aanleg van een nieuwe pijpleiding uit te breiden.
Als onze betrokken ministeries en bedrijven hier overeenkomsten over bereiken, dan kunnen ze een knooppunt voor aardgas aanleggen voor het zuiden van Europa bij de grens tussen Turkije en Griekenland. Dan kan iedereen het gas daar kopen. Maar zoals ik al zei, dat vereist verdere voorbereidingen, ook al is het haalbaar.
Ook kunnen de gasprijs voor Turkije, als strategische partner, wat verlagen. We beginnen met een korting van 6% vanaf 1 januari volgend jaar. Dan zullen we verder kijken hoe onze relatie met Turkije zich zal ontwikkelen op dit gebied. Neem bijvoorbeeld onze relaties met Duitsland. Gazprom heeft toegang gekregen tot de retail markt in Duitsland, waardoor dat land profiteert van een lagere gasprijs dan de rest van Europa. Dat is de speciale behandeling die we geven aan speciale partners en dat is vergelijkbaar met wat we in Turkije willen gaan doen.
De Zwitserse afdeling van het Russische Sberbank is deze week begonnen met de verkoop van goud via de Shanghai Gold Exchange (SGE). Vorig jaar september kreeg deze bank een vergunning om het edelmetaal via dit platform aan te bieden en deze maand vond de eerste uitlevering plaats. Deze eerste levering bestond uit 200 goudbaren van een kilo, maar de bedoeling is dat Sberbank op jaarbasis enkele tonnen van het edelmetaal aan de Chinese markt gaat leveren.
Sberbank wil dit jaar in totaal 5 tot 6 ton goud verkopen in buurland China, waarvan een groot deel via de Shanghai Gold Exchange. Deze goudbeurs is het belangrijkste handelsplatform voor Chinese banken, handelaren en juweliers die fysiek edelmetaal inkopen om de binnenlandse markt te kunnen bedienen.
Jaarlijks wordt er een paar duizend ton goud verhandeld via de Shanghai Gold Exchange, de belangrijkste goudbeurs van China. Verschillende banken hebben zich aangesloten bij de platform, waaronder een handvol buitenlandse banken die in edelmetalen handelen.
Ook Rusland is goed vertegenwoordigd op dit platform, want naast Sberbank heeft ook VTB Bank een licentie om goud via de Shanghai Gold Exchange te verhandelen. Vorig jaar maakte deze bank haar plannen bekend om op jaarbasis 80 tot 100 ton goud te verkopen aan China, dat vandaag de dag de grootste afzetmarkt ter wereld is voor het edelmetaal.
Als het aan president Trump ligt worden de landen in Oost-Europa minder afhankelijk van aardgas uit Rusland en halen ze in de toekomst meer vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten. Om dit plan kracht bij te zetten was de president vandaag aanwezig bij een bijeenkomst van het Three Seas Initiative, een alliantie van twaalf oost-Europese landen die minder afhankelijk willen worden van aardgas uit Rusland.
De afgelopen jaren heeft de VS veel geïnvesteerd in de productie van aardgas en de verwachting is dat de productie de komende jaren verder zal toenemen. Dat betekent dat de Verenigde Staten op zoek is naar nieuwe afnemers, die ze op dit moment vooral probeert te vinden in het oosten van Europa. Daarom willen de Amerikaanse energiebedrijven samen met Polen een nieuw distributienetwerk opzetten, zodat de hele Oost-Europese regio van Amerikaans aardgas kan worden voorzien.
De Amerikaanse president Trump hield ook een toespraak, waarin hij uitlegt waarom vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten volgens hem zo belangrijk is voor deze twaalf Europese landen. Hieronder een kort fragment, de volledige tekst is hier te vinden.
De Verenigde Staten zijn trots om te zien dat onze overvloedige energiebronnen nu al een bijdrage leveren aan de zo noodzakelijke diversificatie van energie voor de Three Seas landen. Eigenlijk wil ik van deze gelegenheid gebruik maken om de regering en de bevolking van Polen te feliciteren met de eerste lading van Amerikaans vloeibaar aardgas die afgelopen maand binnen kwam. En jullie hebben een goede deal gesloten, heb ik begrepen.
Three Seas Initiative
Het Three Seas Initiative is vernoemd naar de ligging van de twaalf aangesloten landen tussen de Baltische Zee in het noorden, de Adriatische Zee in het westen en de Zwarte Zee in het oosten. Samen vormen deze landen een lange keten, die van het meest noordelijke Estland helemaal door loopt tot aan Bulgarije in het zuiden.
Sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog is er in Europa veel geïnvesteerd in infrastructuur, ook op het gebied van olie en gas. Maar omdat deze routes en pijpleidingen voor het grootste deel van oost naar west lopen zijn de landen die in het midden liggen relatief kwetsbaar voor een verstoring van de aanvoer van energie.
Om de afhankelijkheid van Rusland te verkleinen willen de twaalf landen van het Three Seas Initiative het energienet verder uitbreiden, door de bouw van nieuwe pijpleidingen die de landen van noord naar zuid in verbinding brengen. Daarin speelt Polen een belangrijke rol, omdat dit land een belangrijk distributiepunt wordt. Dat is ook de reden waarom Polen de laatste jaren zoveel geïnvesteerd heeft in LNG-terminals, de aanlegplaatsen voor schepen met vloeibaar aardgas uit de Verenigde Staten.
Rusland
Door de zorgelijke ontwikkelingen in Oekraïne van de afgelopen jaren heeft Rusland besloten meer te investeren in alternatieve transportroutes richting Europa, namelijk de Nord Stream 2 in het noorden en de Turkish Stream in het zuiden. Dat vooruitzicht maakt sommige oost-Europese landen ongerust, omdat de afhankelijkheid van Rusland daarmee nog groter wordt.
De Verenigde Staten willen tegelijkertijd voorkomen dat Europa volledig afhankelijk wordt van energie uit Rusland. Met de aanleg van nieuwe gasleidingen door Rusland en nieuwe transportroutes door China wordt Europa meer en meer verbonden met haar handelspartners op het Euraziatische continent, waardoor de invloed van de Verenigde Staten op Europa zal afnemen.
Juist om dat te voorkomen zet Trump de vaart achter zijn nieuwe plan om Europa minder afhankelijk te maken van aardgas uit Rusland. Of dat een succesvolle strategie is moet nog maar blijken, want de kosten om aardgas vloeibaar te maken, over de oceaan te transporteren en vervolgens weer om te zetten naar gas zijn aanzienlijk hoger dan de kosten om het door een pijpleiding van Rusland naar Europa te brengen.
Ervan uitgaande dat de winning van aardgas in de Verenigde Staten ongeveer hetzelfde kost als in Rusland is het Russische aardgas in principe dus altijd goedkoper. Daar komt bij dat de winning van schaliegas veel schadelijker is voor het milieu en dat het ook veel energie kost om aardgas vloeibaar te maken en te transporteren. Europa kan zich minder afhankelijk maken van aardgas uit Rusland, maar daar hangt dus wel een prijskaartje aan.
De propagandacampagne om Assad te kunnen beschuldigen van het gebruik van chemische wapens is begonnen, zo waarschuwt de woordvoerster van het Russische Ministerie van Buitenlandse Zaken, Maria Zakharova. In een bericht op Facebook schrijft ze dat de eerste video’s daarvan al zijn opgedoken en dat er waarschijnlijk nog veel meer zullen volgen.
“Zoals we een paar dagen geleden al waarschuwden is de propagandacampagne in de media over ‘het gebruik van chemische wapens door de regering in Damascus’ begonnen. Er zullen meer van dit soort video’s verschijnen, uiteenlopend van lage kwaliteit tot video’s van Hollywood kwaliteit. Er zullen veel van dit soort valse video’s opduiken.”
Bij deze tekst plaatste Zakharova een fragment van een video die nu al op sociale media circuleert, dat naar verluid is opgenomen in een ziekenhuis in het oosten van Ghouta, hetzelfde gebied waar in 2013 een chemische aanval zou hebben plaatsgevonden. In de video zegt een man dat hij mensen aan het filmen is die het slachtoffer zijn geworden van een chloorgasaanval van het regime van Assad.
Syrië ontkent gebruik chemische wapens
Het Syrische regeringsleger is bekend met de beschuldigingen over het gebruik van chemische wapens en schrijft in een verklaring dat er valse claims gemaakt worden op verschillende websites die banden onderhouden met terroristische organisaties. Het regeringsleger zegt dat ze nooit chemische wapens hebben gebruikt en dat ze die ook nooit zouden gebruiken, ook niet als ze die hadden.
Volgens de regering in Damascus is er altijd volledige medewerking verleend aan de Organization for the Prohibition of Chemical Weapons (OPCW) van de Verenigde Naties. De Syrische regering was dan ook erg verrast door het rapport dat deze organisatie publiceerde over een chemische aanval die in april dit jaar plaatsvond in de stad Idlib. Het onderzoeksteam had de plaats van het delict niet eens bezocht en vertrouwde uitsluitend op bewijsmateriaal dat door de Syrische oppositie en door bepaalde non-gouvernementele organisaties (NGO’s) werd aangeleverd.
‘Potentiële voorbereidingen’
Vorige week kwam de Amerikaanse regering met een opmerkelijk persbericht over ‘potentiële voorbereidingen’ van Assad voor een nieuwe chemische aanval op zijn eigen bevolking. Tot ergernis van de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergei Lavrov. Hij zei vorige week dat dit soort berichten juist door terroristen gebruikt zullen worden om een aanslag te plegen en Assad daar de schuld van te geven.
De timing van dit persbericht uit Washington is ook opmerkelijk te noemen, omdat het Syrische regeringsleger de laatste maanden juist aan de winnende hand is. En juist doordat het Syrische leger de terroristen weet terug te dringen durven Syrische vluchtelingen weer op grote schaal terug te keren naar hun eigen land. Hoe geloofwaardig is het verhaal dat Assad chemische wapens gebruikt tegen zijn eigen bevolking?
Volgens CNN-commentator Van Jones is het hele verhaal over Russische inmenging in de Amerikaanse verkiezingen één grote farce. De beschuldigingen aan het adres van Donald Trump blijven zich opstapelen, terwijl er nog steeds geen enkel bewijs is gevonden voor mogelijke beïnvloeding van de Amerikaanse verkiezingsuitslag door Rusland.
In de volgende video zegt Van Jones dat het hele verhaal over Rusland een grote ‘nothing burger’ is. Of hij daarmee bedoelt dat het hele verhaal verzonnen is of dat het verhaal geen invloed zal hebben op de positie van president Trump blijft onduidelijk, maar het mag duidelijk zijn dat CNN dit verhaal graag blijft herhalen. Waarom? Omdat het nou eenmaal goede kijkcijfers oplevert.
CNN ontkent nepnieuws niet
Van Jones schrijft in een verklaring op CNN dat zijn uitspraken uit verband zijn gehaald en dat James O’Keefe van Project Veritas probeert een sensationeel verhaal te maken met geheime video opnames. Toch ontkent CNN de beschuldigingen over hun valse berichtgeving niet, ook niet toen ze vorige week een verhaal over mogelijke banden tussen de regering Trump en een Russische bankier moesten rectificeren. Bij nader onderzoek bleek ook dat verhaal niet te kloppen.
De centrumrechtse partijen Forza Italia en Lega Nord wisten afgelopen week tijdens de lokale verkiezingen een meerderheid te behalen, waarmee de kansen voor een centrumrechtse coalitie tijdens de verkiezingen van volgend voorjaar toenemen.
De Italiaanse kiezer straft de centrumlinkse coalitie af voor verschillende politieke keuzes, zoals het steunen van de sancties tegen Rusland. Maurizio Gasparri, vicepresident van het Italiaanse Senaat, gaf de volgende verklaring tegenover Sputnik.
“Ik vind de mensen die voor verlenging van de anti-Russische sancties hebben gestemd idioot. Het is volstrekt idioot, omdat ze daarmee tegen hun eigen belangen in handelen. Premier Paolo Gentiloni heeft zich onverantwoord gedragen, door eerst te zeggen dat hij tegen de sancties is en vervolgens toch voor de verlenging van de sancties te stemmen. Gentiloni handelt tegen de belangen van Italië en het Italiaanse bedrijfsleven. De relatie tussen Italië en andere landen verslechterde onder zijn leiderschap, vooral die met Rusland, dat een enorme bijdrage levert aan de wereldwijde strijd tegen Islamitisch fundamentalisme.”
Berlusconi
Silvio Berlusconi, de leider van de centrumrechtse partij Forza Italia, wil de relaties met Rusland verbeteren. Zo bracht de oud-president van Italië onlangs nog een bezoek aan Poetin, uitgerekend op de Krim. De nieuwe partij waar Berlusconi zich bij aangesloten heeft is van mening dat de Krim toebehoort aan Rusland, omdat de lokale bevolking daar in grote meerderheid voor een afscheiding van Oekraïne stemde. Gasparri zei daar het volgende over:
“Onze partij wil een vriendschappelijke relatie met Vladimir Poetin en met Rusland. We willen een beleid voeren waaruit onze dankbaarheid blijkt voor alles wat Rusland gedaan heeft om het terrorisme van Islamitische Staat te bestrijden. Berlusconi heeft altijd gezegd dat Poetin een van zijn beste vrienden is. Ze hebben lang met elkaar samengewerkt en bleven contact onderhouden, ook toen Berlusconi geen premier meer was. Berlusconi is nog steeds een populaire politicus, omdat hij praat over dat wat Italië politiek en sociaal gezien echt nodig heeft.”
€4 miljard schade door sancties
De Italiaanse financiële krant Il Sole 24 Ore berichtte eerder dit jaar dat de sancties tegen Rusland nu al €4 miljard aan schade hebben toegebracht aan de Italiaanse economie. Ook zouden er al 80.000 banen zijn verdwenen als gevolg van het wegvallen van de Russische afzetmarkt.
De sectoren in Italië die de meeste schade ondervinden van de sancties zijn de textielindustrie (€1 miljard), de machinebouw (€700 miljoen) en de voedselindustrie (€300 miljoen). In reactie op de Europese sancties heeft Rusland de grens gesloten voor landbouwproducten uit de Europese Unie, waardoor een belangrijke afzetmarkt voor de Europese agrarische sector is weggevallen.
Het is niet alleen de landbouw en de industrie die schade lijdt door het Europese sanctiebeleid. Uit een onderzoek van de Italiaanse centrale bank bleek dat het aantal Russische toeristen in Italië in 2015 met meer dan een kwart was afgenomen ten opzichte van het jaar daarvoor.
In 2013 exporteerde Italië voor €10,8 miljard aan goederen naar Rusland, waarmee het na Duitsland de tweede grootste exporteur was richting Rusland. In 2016 bleef de export als gevolg van de sancties steken op een totaal van €6,5 miljard, een daling van bijna veertig procent.
Italiaanse export naar Rusland sterk gedaald door sancties (Bron: Italtrade.com)
