Marketupdate

Tag: schulden

  • Italiaanse 10-jaars rente stijgt naar 3,7%

    De rente op Italiaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar blijft maar stijgen en tikte deze week zelfs even de 3,71% aan. Daarmee staat de rente op het hoogste niveau sinds begin 2014. Beleggers maken zich zorgen over het oplopende begrotingstekort van Italië en vrezen voor een afwaardering door de grote kredietbeoordelaars, waardoor het schuldpapier minder gemakkelijk verhandeld kan worden.

    De Italiaanse regering probeert de onzekerheid op de financiële markten weg te nemen, maar lijkt daar allerminst in te slagen. De Italiaanse minister van Financiën Giovanni Tria noemde het grote verschil in rente tussen de Duitse en Italiaanse rente ‘onacceptabel‘, terwijl ook hij moet weten dat die rente door de markt wordt bepaald. Op dit moment vragen beleggers 300 basispunten meer rente voor een Italiaanse 10-jaars lening dan voor een vergelijkbare Duitse staatsobligatie. Dat verschil, de zogeheten spread, is sinds april 2013 niet meer zo groot geweest als nu.

    Rente Italië loopt verder op

    De Italiaanse regering speelt met vuur door het begrotingstekort verder op te laten lopen. De financiële markten straffen dit beleid af door een hogere rentevergoeding te vragen. Merk daarbij op dat de centrale bank nog steeds Italiaans schuldpapier opkoopt. Zonder deze stimulering was de rente op het Italiaanse schuldpapier waarschijnlijk nog wel hoger geweest dan nu. De ECB wil haar opkoopprogramma dit jaar afbouwen.

    Volgens minister Tria is de rente de laatste maanden gestegen door onzekerheid op de financiële markten en niet door fundamentele economische problemen in Italië. De Europese Unie moet later deze maand nog goedkeuring geven voor de nieuwe Italiaanse begroting. Beleggers en kredietbeoordelaars zullen deze ontwikkelingen nauwlettend in de gaten houden.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Buitenlandse financiering Amerikaanse staatsschuld neemt af

    De Amerikaanse overheid wordt meer afhankelijk van financiering uit eigen land, want uit een onderzoek van Deutsche Bank blijkt dat buitenlandse investeerders en centrale banken de laatste jaren langzaam hun positie in het schuldpapier van de Verenigde Staten afbouwen. De volgende grafiek suggereert dat er de laatste jaren een einde is gekomen aan een lange opwaartse trend, waarin de Amerikaanse tekorten in toenemende mate door de rest van de wereld gefinancierd werden.

    Sinds het begin van de jaren negentig is het percentage van de Amerikaanse staatsschuld in handen van buitenlandse beleggers en financiële instellingen gestegen van minder dan 20% naar meer dan 40%. Dat betekent dat het buitenland in deze periode steeds meer dollarreserves opbouwde en daarmee een groter deel van de tekorten van de Amerikaanse overheid financierde. Nu lijkt die trend weer om te keren.

    Deze ontwikkeling is belangrijk, omdat het iets zegt over de houdbaarheid van de enorme staatsschuld van de Verenigde Staten. Als centrale banken en beleggers elders in de wereld deze schuld niet meer willen financieren zal het voor de Verenigde Staten moeilijker worden om het structurele gat in de begroting te dekken. En dat terwijl de regering van Trump de komende jaren het begrotingstekort verder wil laten oplopen tot $1 biljoen. Nu buitenlandse investeerders afhaken zal de Amerikaanse overheid waarschijnlijk een meer rente moeten betalen over haar schuld.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Italië hoopt op verlenging stimuleringsprogramma ECB

    De Italiaanse regering hoopt dat de ECB nog iets langer doorgaat met haar stimuleringsprogramma, omdat men vreest dat speculanten op de obligatiemarkt hun pijlen zullen richten op het Italiaanse schuldpapier. De secretaris van de Italiaanse ministerraad, Giancarlo Giorgetti, zei in een interview met de krant Il Messaggero dat het land geloofwaardig moet zijn om het vertrouwen van beleggers te winnen. Na de ramp met het instorten van de brug in Genua moet Italië mogelijk meer geld uitgeven aan infrastructuur, zo verklaarde Giorgetti.

    De ECB maakte afgelopen zomer bekend dat ze nog dit jaar haar stimuleringsprogramma volledig wil afbouwen. In oktober wordt het opkoopprogramma teruggeschroefd van €30 naar €15 miljard per maand, om vervolgens in december terug te gaan naar nul. Dat betekent overigens niet dat de centrale bank helemaal stopt met het opkopen van schuldpapier, omdat de opbrengsten van afgeloste staatsleningen voor onbepaalde tijd geherinvesteerd worden.

    Italië wil meer geld uitgeven

    De Italiaanse regeringspartijen hebben eerder al kenbaar gemaakt dat ze de Europese begrotingsregels niet als een harde eis zien en dat ze hun begrotingsbeleid daar niet op aan zullen passen. Buiten Italië werden deze uitspraken niet in dank afgenomen, omdat de begrotingsregels juist bedacht zijn om een schuldencrisis in de Eurozone te voorkomen.

    Giorgetti verwacht dat de Europese Unie positief staat tegenover een verhoging van de overheidsuitgaven van Italië, indien dat geld gebruikt wordt om de infrastructuur in het land te verbeteren. De vorige Italiaanse regering wist het gat in de begroting bijna te dichten (0,8% tekort), maar dat tekort zal onder leiding van de nieuwe regering weer worden opgeschroefd tot 1,7% van het bruto binnenlands product. Naast het verhogen van de uitgaven zijn er ook plannen om de belastingen verlagen.

    Door de staatsschuld verder op te laten lopen komt er naar schatting €15 miljard extra in de Italiaanse economie. Dat zal een impuls geven aan het consumentenvertrouwen en de werkgelegenheid, maar het is nog maar de vraag hoe obligatiebeleggers op deze plannen zullen reageren. Sinds het aantreden van de nieuwe regering is de rente op het Italiaanse schuldpapier substantieel gestegen, van ongeveer twee naar drie procent voor leningen met een looptijd van tien jaar.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Bankensector Italië financiert steeds groter deel staatsschuld

    Italiaanse banken hebben in mei en juni voor in totaal €28 miljard aan schuldpapier van hun eigen overheid aan de balans toegevoegd. Daarmee heeft de bankensector van het land nu in totaal €381 miljard van de totale Italiaanse staatsschuld in handen. De aankopen van schuldpapier door banken is opvallend, omdat de rente op staatsleningen met een looptijd van twee jaar in deze periode is opgelopen van -0,3% tot +0,7%, waarbij in mei zelfs een piek van 2,8% werd gemeten.

    De Italiaanse banken zetten meer schuldpapier op hun balans, terwijl de aankopen van staatsobligaties door de Europese Centrale Bank de laatste tijd verder worden afgebouwd. De centrale bank van Italië haalde in mei en juni in opdracht van de ECB voor €7,6 miljard aan schuldpapier uit de markt. Volgens analist Nick Kounis van de ABN AMRO doen deze cijfers vermoeden dat Italiaanse banken bereid zijn Italiaans schuldpapier te kopen op het moment dat andere beleggers uitstappen. Dezelfde trend werd namelijk ook waargenomen tijdens de Eurocrisis van een paar jaar geleden.

    De Italiaanse staatsschuld is voor bijna 20% in handen van de Italiaanse centrale bank en voor ongeveer 40% in handen van binnenlandse financiële instellingen. Particulieren en buitenlandse beleggers tonen de laatste jaren juist steeds minder belangstelling voor het Italiaanse schuldpapier, een opvallende ontwikkeling die we de komende jaren zeker in de gaten zullen houden.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • ECB: ‘Italië geen bedreiging voor eurozone’

    ECB: ‘Italië geen bedreiging voor eurozone’

    Ondanks de grote volatiliteit op de financiële markten als gevolg van de politieke situatie in Italië is er geen sprake van een bedreiging voor de eurozone. Dat zei Vitas Vasiliauskas van de Algemene Raad van de ECB tegenover Reuters.

    De afgelopen weken was het door de ontwikkelingen in Italië erg onrustig op zowel de obligatiemarkt als de valutamarkt. De euro ging onderuit vanwege de eerdere geruchten over een mogelijk Italiaans vertrek uit de muntunie, terwijl de obligatiemarkt nerveus werd van de plannen om een deel van de staatsschuld weg te strepen.

    Rente Italië blijft hoog

    De nieuwe Italiaanse regering heeft deze extreme standpunten ingetrokken, maar daarmee is de rust nog niet teruggekeerd. Beleggers richten hun aandacht nu op de ECB, die sinds de laatste ontwikkelingen in Italië meer vaart lijkt te zetten achter het beëindigen van haar stimuleringsprogramma.

    Volgens Vasiliauskas vormt Italië geen bedreiging meer voor de Eurozone, nu het land weer een regering heeft. Dat wil overigens niet zeggen dat Italië nog steeds een enorm schuldenprobleem heeft, dat alleen maar groter zal worden als de rente weer gaat stijgen. En die is in korte tijd opgelopen tot meer dan drie procent, het hoogste niveau in vier jaar.

  • Wanneer stopt de ECB met stimuleren?

    Door de ontwikkelingen in Italië lijkt de ECB opeens meer haast te hebben met het afbouwen van opkoopprogramma. Het kan blijkbaar niet de bedoeling zijn dat landen de begrotingsregels overboord gooien, in de veronderstelling dat de centrale bank de tekorten zal blijven financieren. ECB-bestuurslid Sabine Lautenschläger liet onlangs namelijk nog doorschemeren dat de centrale bank mogelijk deze maand het definitieve besluit zal nemen over de beëindiging van het opkoopprogramma, een statement dat deze week nog eens door de hoofdeconoom van de centrale bank, Peter Praet, werd herhaald.

    Een recente peiling van Reuters onder meer dan tachtig economen wijst ook op een einde van het stimuleringsprogramma voor het einde van dit jaar. Nu de economie in de eurozone weer groeit en de inflatie mede door de stijging van de olieprijs weer oploopt heeft de centrale bank een extra excuus om te stoppen met het opkopen van staatsobligaties. De centrale bank koopt momenteel voor €30 miljard per maand aan staatsobligaties op. Daarnaast wordt de opbrengst van afgeloste leningen weer opnieuw geïnvesteerd, waardoor er nog steeds sprake is van een stijging van het balanstotaal.

    Centrale bank onder vuur

    De ECB heeft de laatste jaren veel kritiek gekregen op haar opkoopprogramma, vooral in de noordelijke eurolanden. Daar zorgt het monetaire beleid voor een extreem lage rente, waardoor er bubbels zijn ontstaan in vastgoed, aandelen en obligaties. Een ander kritiekpunt is dat het opkoopprogramma de druk bij overheden heeft weggenomen om hervormingen door te voeren en de begroting op orde te maken. De plannen van de nieuwe Italiaanse regering laten zien dat dit beleid niet zonder gevolgen blijft, want op den duur zullen politici hun kans grijpen om meer geld uit te geven dan er binnenkomt.

    Eerder deze week werd bekend dat de ECB in mei minder Italiaanse staatsobligaties had gekocht dan normaal. De centrale bank had overduidelijk de schijn tegen, want de Italiaanse regering beschuldigde de ECB meteen van politieke inmenging. Later bleek dat er op dat moment heel veel Duitse staatsleningen afliepen die doorgerold moesten worden. Deze opmerkelijke gang van zaken bewijst nogmaals dat de centrale bank met het opkopen van staatsschulden haar onafhankelijkheid op het spel heeft gezet.

  • Dure dollar zorgt voor stress in de opkomende markten

    De geopolitieke verhoudingen zijn weleens beter geweest en dit is een understatement va jewelste. Er steekt internationaal een storm op en de gure wind komt uit verschillende hoeken maar blaast in feite een kant op. Dankzij druk vanuit meerdere kanten wordt de dollar steeds duurder en dat verergert het internationale tekort aan dollars.

    Door dat tekort groeien her en der de problemen in snel tempo. Zo heeft Argentinië eerst in een week tijd de rente met 10% verhoogd om vervolgens het Internationaal Monetair Fonds om hulp gevraagd. Ook in een land als Turkije winnen de problemen snel aan gewicht. Beide landen hebben zo hun eigen lokale problemen, maar een groeiend deel van hun schulden is in dollars genoteerd. In brede kringen leeft echter de vrees dat bij een aanhoudend duurder worden van de dollar de problemen zich tot ver buiten de opkomende markten kunnen verspreiden.

    Sterkere dollar

    De dollar stijgt om meerdere redenen in waarde. Belangrijke oorzaak zijn natuurlijk de stijgende olieprijzen als gevolg van het opzeggen van de Irandeal door de VS. Dan zijn er de problemen in Italië geweest om een regering te vormen. Die hebben een drukkend effect op de euro. Dan gaat de rente in de VS stapsgewijs omhoog en voert de Federal Reserve aldaar een verkrappend beleid. Daardoor neemt de liquiditeit in dollars af en juist dat maakt de munt aantrekkelijker voor buitenlandse beleggers.

    Dat alles vertaalt zich in een oplopen van het renteverschil tussen tweejaars en tienjaars schuldpapier van de VS en Duitsland. Het verschil is sinds de komst van de euro nooit zo groot geweest. De 10-jaars Treasury heet al een paar maal de barrière van 3% doorbroken en dat kan volgens handelaren weleens de aanzet zijn voor een verdere stijging. Het feit dat de handelsonderhandelingen tussen de VS en China allesbehalve soepel verlopen vergroot nog eens de onzekerheid en verhoogt daarmee de druk op de dollar.

    Als de dollar duurder wordt, de VS een verkrappend beleid voeren en internationaal de onzekerheden toenemen, dan heeft dat vaak dezelfde uitkomst: verzwakking in de opkomende markten. Dat is op de korte termijn steeds een groot probleem voor de betreffende markten. Die problemen kunnen uitmonden in een crisis, wanneer de getroffen landen hun schulden niet meer kunnen betalen. Op de langere termijn bieden de problemen weer kansen. Voor investeringsstromen zijn de opkomende markten een pot nat, maar dat is natuurlijk niet zo. De onderlinge verschillen zijn groot en die hebben de neiging steeds groter te worden.

    Valuta opkomende markten weer onder druk (Bron: Financial Times)

    Problemen voor opkomende markten

    De voortekenen zijn niet opwekkend. De JP Morgan Emerging Markets Bond Index is sinds januari 8,3% gedaald. De economische data zijn evenmin opwekkend. De opkomende landen lijken de economische upswing te missen. Maar de grootste bron van zorgen zijn en blijven toch de Verenigde Staten…

    De grote vraag is hoe de markten de fiscale stimulering gaan beoordelen. Komt er inflatie of niet? Voorlopig lijken Argentinië en Turkije geïsoleerde probleemgevallen vanwege hun blootstelling aan de Amerikaanse dollar. Dat kan zomaar veranderen als wereldwijd de liquiditeit verkrapt. Pas dan zal duidelijk worden welke landen nog meer problemen hebben, die dankzij een hoge liquiditeit verborgen bleven. Als echter de risicomijdende stemming verdwijnt nemen als vanzelf de kansen toe om voor een prikkie schuldpapier op te kopen dat ten onrechte in de verkoop was gedaan!

    Een groeiend tekort aan dollars kan volgens het IMF ook voor problemen zorgen buiten de opkomende markten. Ze doelt dan vooral op banken in Japan en Canada die voor hun funding zwaar leunen op de Amerikaanse dollar. Als deze banken in een stormachtig klimaat bezittingen moeten gaan verkopen, dan zal dat de storm alleen maar verder aanjagen. President Trump heeft in zijn verkiezingscampagne beloofd de status quo te veranderen. Hij houdt woord, maar een groeiend dollartekort kan ook heel verkeerd gaan uitpakken! Heel erg verkeerd zelfs.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Deze column verscheen eerder in het CorWijtvlietJournaal en wordt u gratis aangeboden door Marketupdate. Vindt u deze columns interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Wie bezit de staatsschuld van Italië?

    De nieuwe Italiaanse regering zou van plan zijn de Europese begrotingsregels te negeren en het tekort verder te laten stijgen dan het afgesproken maximum van 3%. In een concept versie van het regeerakkoord dat vorige week uitlekte stonden ook plannen om €250 miljard aan staatsschuld op de balans van de Europese Centrale Bank weg te strepen.

    Dat laatste kwam niet terug in de definitieve versie van het regeerakkoord van Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging, maar het zorgde wel voor onrust op de financiële markten. Hoe veilig zijn Italiaanse staatsobligaties nog? En wie bezit deze schuldpapieren?

    Hoe veilig zijn Italiaanse staatsobligaties?

    De kans dat Italië haar schuldverplichting niet nakomt is niet zo groot, omdat het land daarmee waarschijnlijk haar toegang tot de kapitaalmarkt zal kwijtraken. Beleggers zullen niet langer bereid zijn de Italiaanse regering geld te lenen (of alleen tegen een zeer hoge rente), terwijl de Europese Centrale Bank zich in dat scenario waarschijnlijk ook zal terugtrekken als lender of last resort, om de simpele reden dat het opkopen van Italiaans schuldpapier dan uitgelegd kan worden als een bailout voor de Italiaanse regering.

    Omdat Italië onderdeel is van de Eurozone en al haar schulden genoteerd zijn in euro’s hoeven beleggers ook niet meer te vrezen voor een devaluatie. In het verleden was dat nog wel een risico, toen alle Europese landen nog hun eigen munt hadden en daar zelf over konden beslissen. Mede dankzij de euro kunnen beleggers het schuldpapier ook gemakkelijk verhandelen, omdat het valutarisico gering is. Toch is de impact duidelijk te zien aan de Italiaanse 10-jaars rente.

    Wie bezit de Italiaanse staatsschuld?

    De kans dat Italië een deel van haar schulden niet zal terugbetalen is op de korte termijn dus niet zo groot. Maar als dat wel gebeurt, wie zal daar dan het meeste last van hebben? Eerder dit jaar publiceerden we hierover al een artikel, met de strekking dat particulieren een steeds kleiner deel van de Italiaanse staatsschuld financieren en dat een steeds groter deel van het schuldpapier in handen is van financiële instellingen en de Italiaanse centrale bank.

    De afgelopen dertig jaar waren het vooral buitenlandse beleggers en financiële instellingen als pensioenfondsen en verzekeraars die het Italiaanse schuldpapier kochten. Door het opkoopprogramma van de ECB is de Italiaanse centrale bank uitgegroeid tot belangrijke schakel in de financiering van de Italiaanse overheid.

    Het toenemende eigendom van schuldpapier bij publieke instellingen en institutionele beleggers en het afnemende private eigendom van het schuldpapier wordt bevestigd door analist Nick Kounis van ABN Amro. Hij concludeert dat de private sector zich de laatste jaren meer uit de obligatiemarkt heeft teruggetrokken, vanuit de wetenschap dat de Europese Centrale Bank de markt nog lange tijd zal blijven ondersteunen met nieuwe aankopen en met het doorrollen van aflopende leningen.

    De ABN-analist merkt ook op dat Italiaanse banken met een aandeel van 10,7% relatief veel staatsobligaties van hun eigen land op de balans hebben staan. Dat is vergelijkbaar met Spanje (9,6%) en Portugal (12,2%), maar veel hoger dan in de sterkere Eurolanden, waar de bankensector minder dan 5% van het schuldpapier van de eigen overheid bezit.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Hoe veilig zijn staatsobligaties?

    Staatsobligaties zijn sinds het loslaten van de goudstandaard uitgegroeid tot het fundament van ons financiële systeem. Het schuldpapier van overheden wordt gebruikt als onderpand voor financiële transacties en wordt gezien als risicovrije component in de beleggingsportefeuilles van pensioenfondsen en verzekeraars.

    De kans is groot dat ook uw leningen – zoals studieschuld en hypotheekschuld – gebaseerd zijn op de rente op staatsleningen. Ook zult u in de moderne economieboeken waarschijnlijk terugvinden dat het rendement op staatsobligaties als risicovrij rendement beschouwd mag worden.

    De wereld leek zo simpel, totdat we in 2008 getuige waren van de grootste financiële crisis sinds de jaren dertig. Overheden moesten met miljarden banken overeind houden, met als gevolg dat ook de kredietwaardigheid van landen ter discussie kwam te staan. Centrale banken wisten de markten weer te kalmeren, maar pas nadat ze voor honderden miljarden aan staatsobligaties hadden opgekocht en de rente naar nul procent hadden gebracht.

    Geen monetaire discipline

    We kunnen er lang over discussiëren of centrale banken adequaat hebben gehandeld tijdens de crisis, maar feit is dat ze alle prikkels bij overheden hebben weggehaald om orde op zaken te stellen. Dat een land als Italië vandaag de dag geen 7% meer hoeft te betalen om geld op te halen heeft ze niet te danken aan een verantwoord fiscaal beleid, maar aan de impliciete garantie dat de Europese Centrale Bank zal ingrijpen op het moment dat het weer mis dreigt te gaan.

    De fundamentele problemen zijn niet opgelost, maar slechts gemaskeerd door het ruime monetaire beleid van de ECB. De gedachte achter de euro – een munt losgekoppeld van de staat om een zekere fiscale discipline bij de lidstaten af te dwingen – werd met het omstreden opkoopprogramma van de ECB in één keer om zeep geholpen. Italië en de andere zuidelijke landen bleken toch boven de centrale bank te staan, terwijl het eigenlijk andersom had moeten zijn.

    De ellende komt later…

    Italië wil €250 miljard wegstrepen?

    Deze week lekte een gedeelte van het concept regeerakkoord van de nieuwe Italiaanse regering uit, waarin de regeringscoalitie van de Vijfsterrenbeweging en Lega Nord duidelijk laat blijken dat ze niet van plan is de fiscale en monetaire regels van de Eurozone na te leven. Niet alleen willen ze de Europese begrotingsregels van maximaal 3% tekort en maximaal 60% staatsschuld overboord gooien, ook willen ze voor €250 miljard aan staatsschuld op de balans van de ECB wegstrepen. Daarnaast zou de regering een opt-out willen voor de euro, een standpunt waar de coalitie later overigens weer op terug kwam.

    De financiële markten waren geschrokken van de plannen van de nieuwe Italiaanse regering, maar de kans is groot dat het hier niet bij zal blijven. Ook in andere landen zullen regeringen proberen te ontsnappen aan de fiscale discipline die de gemeenschappelijke munt hen oplegt. Kunnen we niet meer devalueren? Dan proberen we onze schulden wel weg te inflateren of zelfs weg te strepen.

    Spaarders zijn gewaarschuwd!

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op Goudstandaard. Goudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Schulden bedrijven weer terug op niveau van vorige crisis

    De totale schulden van Amerikaanse bedrijven zijn weer terug op het niveau van de vorige crisis in 2008. Door de extreem lage rente is de schuldpositie opgelopen tot meer dan 45% van het bruto binnenlands product, een niveau waarop een kleine tien jaar geleden een grote financiële crisis uitbrak. Kijken we verder terug naar het verleden, dan zien we dat eerdere recessies in de Verenigde Staten ook samenvielen met een piek in de totale kredietverlening aan bedrijven.

    Het is te vroeg om vast te stellen dat een nieuwe piek bereikt is, maar wel staat vast dat de schulden van bedrijven hoger zijn dan ooit tevoren. Door de lage rente kunnen bedrijven meer schulden op hun balans zetten, maar dat betekent ook meer risico op het moment dat de rente gaat stijgen of de bedrijfsresultaten beginnen tegen te vallen. Wordt hiermee de voedingsbodem gezaaid voor een nieuwe crisis, of is er nog niets aan de hand?

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Bank of Canada waarschuwt voor hoge schulden huishoudens

    De gouverneur van de Canadese centrale bank waarschuwt voor de extreem hoge schulden van huishoudens, meer specifiek de sterke toename van de hypotheekschuld van de afgelopen jaren. Door de lage rente steken huishoudens steeds dieper in de schulden, waardoor de financiële stabiliteit in gevaar kan komen op het moment dat de rentelasten weer gaan stijgen.

    De gemiddelde schuld van een Canadees huishouden is inmiddels opgelopen tot ongeveer 170% van het besteedbare inkomen. Volgens gouverneur Stephen Poloz zijn de schulden van huishoudens vooral de laatste twintig jaar sterk toegenomen en komt deze stijging voor een groot deel voor rekening van hogere hypotheekschulden. Zo heeft bijna één op de tien mensen met een hypotheek een schuld van meer dan 350% van het eigen bruto inkomen. In een toespraak zei de gouverneur het volgende over de oplopende schulden.

    “We houden deze schuldniveaus nauwlettend in de gaten, vanwege het groeiende risico dat deze schulden vormen voor de financiële stabiliteit en de economie. We weten dat een deel van de Canadese huishoudens grote schulden met zich meedragen en deze zorgen worden groter naarmate de rente stijgt. Onze economie loopt risico bij een plotselinge stijging van de rente of een groeivertraging van de wereldeconomie, omdat beide effecten versterkt worden in combinatie met hoge schulden van huishoudens.”

    Stijgende rente

    Stephen Poloz ziet naast deze zorgelijke signalen ook redenen om positief te zijn. Hij noemde het Canadese financiële systeem weerbaar en zei dat de kredietgroei al wat meer gematigd is, wat voor een belangrijk deel toegeschreven kan worden aan nieuwe en strengere hypotheekregels die begin dit jaar werden doorgevoerd. Ook verwacht hij dat de Canadese economie sterk genoeg is om de rente in de toekomst verder te verhogen.

    De Canadese economie wordt net als die van Nederland gekenmerkt door stijgende huizenprijzen en een toenemende hypotheekschuld. Dat is niet zonder risico’s, omdat de vermogensposities van huishoudens dan in sterke mate bepaald worden door de ontwikkelingen op de vastgoedmarkt. Dalen de huizenprijzen weer, dan komen veel mensen financieel ‘onder water’ te staan en zetten ze de rem op de uitgaven. Daardoor komt de recessie nog harder aan.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.