Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Bill Gross adviseert aandelen en goud

    Het rendement op staatsobligaties is inmiddels tot een zodanig laag niveau gezakt dat het dividend op aandelen van sommige grote bedrijven aantrekkelijker is geworden. Bill Gross zei eerder deze week tegenover CNBC het volgende: ''Ik denk dat aandelen – en dan bedoel ik de hoogwaardige aandelen die 2 tot 3 procent dividend uitkeren – op dit moment zeker aantrekkelijker zijn dan een Amerikaanse staatsobligatie met een looptijd van 10 jaar en een yield van 1,7%.''

    Als oprichter van Pimco beheert Bill Gross in totaal ongeveer $1.800 miljard aan vermogen, dat belegd is in vrijwel alle beleggingscategorieën. Omdat de focus van het fonds gericht is op de lange termijn is het van oudsher vooral gericht op de obligatiemarkt, maar door de valutacrisis die nu gaande is (centrale banken die geld bijdrukken om schulden op te kopen) ziet ook Gross meer risico's in deze markt. Hij breidde recent zijn blootstelling aan de goudprijs uit, omdat hij zich zorgen maakt over de tientallen miljarden dollars die de Federal Reserve in de economie pompt.

    Obligaties zijn kwetsbaar voor het beleid van centrale bankiers, omdat dit leningen zijn die in reële termen minder waard wordt in een inflatoire omgeving. Aandelen daarentegen vertegenwoordigen tastbare bezittingen van de onderliggende bedrijven, waardoor deze zich enigszins corrigeren voor inflatie. Als het dividend op aandelen hoger is dan de yield op staatsobligaties is dat voor Bill Gross dus een reden om de weging richting aandelen uit te breiden ten koste van de obligaties. Door het beleid van de Federal Reserve blijft Gross ook nog steeds positief over goud. Hij verwacht dat de goudprijs in de toekomst verder zal stijgen.

    Bill Gross van Pimco gelooft meer in sterke bedrijven die dividend uitkeren dan in Amerikaanse obligaties

  • Opnieuw meer werklozen in Nederland

    De voor seizoensinvloeden gecorrigeerde werkloosheid nam in september 2012 verder toe met 5.000 personen en kwam daarmee uit op een nieuw totaal van 519.000 geregistreerde werklozen. Volgens het UWV waren er in de maand september ongeveer 304.000 mensen die een WW-uitkering ontvingen, vrijwel evenveel als in de maand augustus.

    Het CBS schrijft dat in de afgelopen drie maanden het aantal werklozen met gemiddeld 8.000 per maand is toegenomen. Daarvan waren gemiddeld ongeveer 5.000 mannen en 3.000 vrouwen. Het totale bestand van geregistreerde werklozen bestaat voor 281 duizend uit mannen en voor 238 duizend uit vrouwen. Opvallende onwikkelingen achter deze cijfers zijn de forse toename van het aantal WW-uitkeringen voor jongeren onder de 25 jaar (+53,8% ten opzichte van een jaar geleden) en de extreme toename van het aantal WW-uitkeringen voor mensen die in de bouwsector werkzaam waren. Daar was het aantal WW-uitkeringen in september 2012 maar liefst 72,9% hoger dan één jaar geleden. Het aantal uitkeringen verstrekt aan mensen die werkzaam waren in de bouw bedraagt nu ruim 14.000, zo bericht het CBS. Hieronder een grafiek en een aantal tabellen die afkomstig zijn uit dit document.

    Totaal aantal werklozen en WW-uitkeringen, gecorrigeerd voor seizoensinvloeden

    Ontwikkeling werkloosheid sinds begin 2011

    WW-uitkeringen per sector

    WW-uitkeringen naar geslacht, leeftijd en regio

  • Canadian Mint lanceert zilverfonds van $100 miljoen

    Het zilverfonds van de Canadian Mint krijgt in eerste instantie een omvang van maximaal $100 miljoen, wat omgerekend naar de huidige spotprijs goed is voor ongeveer 95,6 ton of iets meer dan 3 miljoen troy ounce aan fysiek zilver. De komst van dit zilverfonds is eigenlijk geen verrassing, want bij de lancering van een soortgelijk fonds voor goud werd er al gehint naar een variant voor de zilverbeleggers.

    Vergeleken met de verschillende exchange-traded funds (ETF's) voor zilver lijkt het fonds van de Canadian Mint erg aantrekkelijk. Beleggers die een positie nemen in een ETF als het SLV bezitten feitelijk nog geen zilver, maar louter een aandeel in een stapel zilver waaruit een gedeelte alleen opvraagbaar is vanaf een zeer groot bedrag. Bij het Canadese zilverfonds maakt elke belegger wel aanspraak op een toegewezen hoeveelheid zilver, die beschikbaar is in de kluis van de Canadese munt.

    Omdat de Canadese munt zelf met het edelmetaal werkt heeft het al een goed beveiligde opslagruimte, waardoor de overheadkosten van dit nieuwe zilverfonds zeer beperkt zijn. De Candese munt vraagt een vergoeding van 0,45% per jaar voor deze opslagdienst, aangevuld met een commissie van 3% voor de eerste inschrijving. In feite vormt het initiatief van de Canadese munt dus een goed alteatief voor een fonds als het PSLV van Eric Sprott, dat eveneens een 1:1 allocatie van zilver belooft en dat haar zilverbaren ook laat opslaan bij de Canadese munt. Het zilverfonds begint met een omvang van $100 miljoen, maar kan snel uitgebreid worden als daar vraag naar is. Het eerder gelanceerde goudfonds begon op $250 miljoen, maar werd door de grote vraag vanuit de markt al snel opgeschroefd naar $600 miljoen.

    Certificaten

    De Canadian Mint heeft de handen ineen geslagen met TD Securities en National Bank Financial, die over de infrastructuur beschikken om het zilverfonds toegankelijk te maken voor beleggers. Dezelfde partijen brachten een jaar geleden ook het vergelijkbare goudfonds van de Canadese munt op de markt. Beleggers kunnen binnenkort in stukjes van $20 instappen in het zilverfonds, waaa ze certificaten ontvangen die op een beurs verhandeld kunnen worden. Op deze manier combineert de Canadian Mint beleggers de zekerheid van het bezit van fysiek metaal met het gemak van een digitaal handelsplatform.

    De certificaten zullen door het leven gaan als Silver ETR's en zullen verhandeld worden op de TSX. Eens per maand krijgen de deelnemers de gelegenheid hun certificaten in te ruilen voor fysiek zilver of voor cash. Bij het inruilen van certificaten voor fysiek zilver is er wel een minimumgrens ingesteld. Pas vanaf 5.000 ETR's ($100.000) kan men fysiek zilver opvragen.

    De Canadese Munt biedt zilveropslag met verhandelbare certificaten aan

  • Japan heeft binnenkort meer Amerikaanse obligaties dan China?

    De Amerikaanse overheid zal dit jaar voor het vierde jaar op rij meer dan $1.000 miljard tekort komen op de begroting. Dat betekent dat het Amerikaanse ministerie van Financien veel nieuwe obligaties moet zien te slijten aan beleggers en spaarders wereldwijd. De markt voor Amerikaans schuldpapier is zeer liquide en doordat de VS nog altijd één van de machtigste landen ter wereld is durven veel beleggers hun geld nog toe te vertrouwen aan de Amerikaanse overheid. Toch zijn er de afgelopen jaren wat deuken geslagen in het imago van de Amerikaanse staatsobligatie.

    Dat begon al vrij snel na de crisis, toen de Federal Reserve aankondigde voor honderden miljarden aan staatsobligaties op te kopen via het QE2 programma. Ondertussen neemt de Amerikaanse overheid onder Obama vrijwel geen initiatieven om de begroting op orde te brengen, waardoor de staatsschuld in een paar jaar tijd met duizenden miljarden dollars opliep. Vorig jaar verliep de verhoging van het Amerikaanse schuldenplafond -normaal gesproken niets meer dan een formaliteit – erg moeizaam en kwam er een afwaardering van kredietbeoordelaar S&P aan te pas. Het schuldenprobleem van de Amerikaanse overheid lijkt langzaam maar zeker haar tol te eisen, want landen als Rusland en China zijn al enige tijd minder bereid om de spilzucht van Amerika te financieren. Rusland halveerde in 2011 haar positie in Amerikaanse staatsobligaties en eind vorig jaar verkleinde ook China haar blootstelling aan de Amerikaanse staatsschuld (met ongeveer $100 miljard volgens de TIC-data).

    Wie koopt er nog wel veel staatsobligaties van de VS? Dat blijkt vooamelijk Japan te zijn, dat in een jaar tijd (aug 2011 naar aug 2012) haar stapel Treasuries zag aangroeien van $907 miljard naar $1.121 miljard. Als we de ontwikkelingen in een grafiek plaatsen zien we dat Japan op weg is om de grootste buitenlandse bezitter te worden van Amerikaans schuldpapier. Zoals onderstaande grafiek van Zero Hedge laat zien is het verschil tussen de hoeveelheid Treasuries die beide landen bezitten gekrompen van $425 miljard naar slechts $32 miljard. De grootste eigenaar van Amerikaans schuldpapier zit niet in één van de exportlanden, maar in Amerika zelf. Volgens recente data van de Federal Reserve zit de centrale bank van de VS voor ruim $1.575 miljard in Amerikaans schuldpapier.

    Japan koop meer Treasuries, China is terughoudender geworden (Bron: Zero Hedge en TIC-data)

    Andere landen die in de afgelopen twaalf maanden opvallend veel Amerikaanse staatsobligaties aan hun portefeuille toevoegden waren Belgie (van $87,1 naar $142,6 miljard), banken op de Caribische eilanden (van $210,4 naar $256,9 miljard), Hong Kong (van $102 naar $139,6 miljard) en Taiwan (van $143,5 naar $198 miljard).

    Uitstroom van dollars uit China

    De Wall Street Joual berichtte eerder deze week dat vermogende Chinezen steeds meer dollars het land uit voeren. Ze parkeren het op bankrekeningen in Hong Kong, maar gebruiken de dollars ook om elders in de wereld vastgoed te kopen. Volgens de Wall Street Joual gat dat soms om grote bedragen. Volgens een analist van de WSJ is er in de afgelopen twaalf maanden ongeveer $225 miljard uit China weggevloeid, het equivalent van 3% van het Chinese BBP over het afgelopen jaar. Zolang Chinezen de dollarreserves omzetten in Amerikaanse staatsobligaties kan de prijsstijging van goederen in dollars beperkt blijven. Maar zodra het buitenland haar dollars gaat gebruiken om te bieden op allerlei goederen en diensten elders in de wereld zal dat de prijsinflatie snel aanwakkeren. Dat zullen Amerikanen uiteindelijk gaan voelen door een dalende koopkracht van hun eigen munt.

    Bron: Wall Street Joual

  • Veel gouden munten uit Romeinse tijd gevonden in Engeland

    De goudschat bestaat uit tal van muntstukken uit de Romeinse tijd, die ooit zijn begraven door een welvarend persoon uit die tijd. Conservator David Thorold verklaarde tegenover BBC News dat het type gouden munten die zijn aangetroffen in Hertfordshire (iets ten noorden van Londen) zelden werden gebruikt in normaal betaalverkeer, omdat ze daarvoor veel te waardevol waren. In plaats daarvan werden de gouden munten gebruikt om vermogen in op te slaan. De munten zijn waarschijnlijk begraven door een rijke handelaar, een hoog geplaatste militair of een landeigenaar, zo vertelt Thorold.

    In totaal werden er meer dan vijftig muntstukken gevonden, die vandaag de dag een intrinsieke waarde hebben van enkele duizenden euro's. De historische waarde is natuurlijk veel hoger, want het zou hier om de allergrootste Romeinse goudvondst gaan die ooit in Engeland gevonden is. De identiteit van de vinder is niet bekend gemaakt. De video van BBC News is hier te vinden.

    Een grote goudschat uit het Romeinse tijdperk werd recent opgegraven in Hertfordshire (Bron: BBC News)

  • World Gold Council rapport van Q3 2012

    Samengevat stelt de World Gold Council dat er verschillende factoren aan te wijzen zijn die ervoor zorgen dat de goudprijs in een opwaartse trend blijft bewegen. Als gevolg van het ‘ondersteunende’ beleid van centrale banken blijft de rente erg laag, terwijl tegelijkertijd de prijsinflatie in veel economieën aan het oplopen is. Door het negatieve reële rendement kiezen steeds meer beleggers ervoor om hun portfolio te diversificeren met goud. Daaaast speelt volgens de WGC ook de onzekerheid over de toekomst mee, want ondanks alle maatregelen die centrale banken genomen hebben blijft de economie in Europa, de VS en in Azië kwakkelen.

    Prijsstijging en volatiliteit van goud in verschillende valuta (Bron: WGC)

    Goudprijs blijft stijgen door beleid centrale banken

    Onderstaande grafiek laat de ontwikkeling van de goudprijs en de volatiliteit van goud zien. De goudprijs liep gedurende het derde kwartaal in dollars gestaag op, waarbij de prijsvolatiliteit lager dan gemiddeld was. In de grafiek zijn ook een aantal gebeurtenissen gemarkeerd, zoals nieuwe goudaankopen door verschillende centrale banken, de persverklaringen van de Federal Reserve en de ECB en de aankondiging van nieuwe stimuleringsmaatregelen in Japan, de VS (QE3) en Europa (OMT). Al deze gebeurtenissen wijzen erop dat het nog niet zo goed gaat met de ontwikkelde economieën in Europa, de VS en in Azie en dat de centrale banken zich nog niet terug kunnen trekken.

    De belangrijkste gebeurtenissen die de goudprijs in het derde kwartaal ondersteunden (Bron: WGC)

    Correlatie goud met andere beleggingen

    Traditioneel vergelijkt de WGC de ontwikkeling van de goudprijs ook met ontwikkelingen in andere beleggingscategorieen. Als gevolg van het stimulerende beleid van centrale banken ging niet alleen de goudprijs omhoog, maar werden ook aandelen, obligaties én grondstoffen in het derde kwartaal van dit jaar weer iets duurder. Toch deed goud het met een prijsstijging van 11,1% in het derde kwartaal (in dollars) beter dan de index van aandelen wereldwijd (+6,2%) en diverse obligaties wereldwijd (+3,3%). Grondstoffenprijzen gingen nog iets sterker omhoog dan de goudprijs, die werden gemiddeld 11,5% duurder. De grondstoffenprijzen stegen voor het laatst zo hard in het eerste kwartaal van 2011.

    Onderstaande grafiek laat zien hoe verschillende beleggingscategorieen en de US Dollar index correleerden met goud ten opzichte van het vorige kwartaal, het derde kwartaal van 2011 en het lange-termijn gemiddelde. Hieruit blijkt dat de negatieve correlatie tussen de US Dollar index en goud de afgelopen twee kwartalen zeer negatief was, veel negatiever dan het lange termijn gemiddelde. De positieve correlatie met  aandelen en opkomende economieën was dit jaar veel sterker dan het historische gemiddelde en datzelfde was ook van toepassing op grondstoffen.

    Opvallend is dat obligatiemarkten ook een relatief sterke correlatie met de goudprijs hebben, wat mogelijk te verklaren is door het feit dat zowel staatsobligaties van ‘sterke landen’ als goud worden gezien als een veilige vluchthaven in onzekere tijden.

    Correlatie goud met US Dollar index, aandelen, obligaties en grondstoffen (Bron: WGC)

    Wereldwijde groeivertraging

    Door de groeivertraging in China en India en de blijvend zwakke groei in Europa en de VS groeit volgens de WGC de verwachting dat de centrale banken in actie zullen (blijven) komen. De wereldwijde productiecijfers zakten in juli naar het laagste punt in 36 maanden tijd, terwijl de groei van de industriele productie in China het laagste niveau bereikte sinds mei 2009. Binnen de eurozone verkeren zes van de zeventien landen het afgelopen kwartaal in een recessie. Japan, dat in het verleden steeds een overschot had op de handelsbalans, zag haar import fors toenemen. Het tekort op de Japanse handelsbalans vervijfvoudigde naar $32 miljard.

    Balansomvang centrale banken groeit

    De Federal Reserve kondigde een nieuwe ronde van steunaankopen aan, dat in de financiële media al snel tot ‘QE3’ werd gedoopt. Met een maandelijkse aankoop van $40 miljard aan slechte hypotheekleningen blijft de Fed de banken en de financiële markten ondersteunen, terwijl de ECB in Europa zich genoodzaakt voelde om een nieuw aankoopprogramma in werking te stellen. Via het OMT-programma kunnen obligaties van zwakke eurolanden gekocht worden, een maatregel waarmee de ECB de randen van haar bevoegdheden opzoekt. Ondertussen kondigde de Bank of Japan weer een nieuwe ronde van steunaankopen aan en gaat de Bank of England door met het grootschalig opkopen van Britse staatsobligaties. Als gevolg van dit beleid groeien de balansen van de vier grootste centrale banken van de wereld, zoals onderstaande grafiek goed in beeld brengt.

    Het meest zorgwekkende is misschien nog wel de snelheid waarmee de balans van de Bank of England aan het groeien is. Sinds halverwege 2011 heeft het haar eigen QE programma in een hogere versnelling gezet, waardoor inmiddels ruim 30% van de totale Britse staatsobligaties op de balans van de eigen centrale bank terecht is gekomen.

    Balansen centrale banken blijven groeien (Bron: WGC)

    De WGC heeft ook in kaart gebracht welke gevolgen het beleid van de verschillende centrale banken heeft gehad op de lokale economie. Zo keek de WGC naar de koersontwikkeling van staatsobligaties, de wisselkoersen, de meest relevante aandelenindex en de goudprijs in de lokale valuta. Hieruit blijkt dat de maatregelen van de Fed weinig goeds hebben gedaan voor de waarde van de dollar (US Dollar index omlaag), de maatregelen van de ECB nauwelijks negatief effect hebben gehad op de wisselkoers (EUR/USD), dat de steunaankopen van de Bank of England een boost gaven aan aandelen (FTSE 100), grondstoffen (S&P GSCI) én goud en het beleid van de Bank of Japan nog steeds onvoldoende is gebleken om uit de deflatiespiraal te breken.

    Effect van beleid centrale banken op lokale economieën (Bron: WGC)

    Geldgroei blijft beperkt

    Ondanks de vele miljarden aan steunaankopen door verschillende centrale banken stroomt er nog altijd relatief weinig extra geld in de reële economie. Dit heeft volgens de World Gold Council vooral te maken met de terughoudendheid waarmee banken de laatste tijd kredieten verstrekken. Toch zal de toegenomen geldhoeveelheid op den duur in de economie terechtkomen, omdat de private sector door de extreem lage rente in de toekomst meer bereid zal zijn om te lenen.

    Centrale banken proberen te balanceren tussen inflatie en deflatie. Van nature zorgt een crisis voor deflatoire druk, omdat er enerzijds minder nieuwe leningen verstrekt worden en omdat er anderzijds afgeboekt moet worden op eerdere leningen en bezittingen. Deze deflatoire druk is funest voor alle partijen in de economie die veel geld geleend hebben, omdat die als gevolg van deflatie meer moeite hebben om hun schulden terug te betalen. Het lijkt erop dat centrale banken een hogere inflatie gedogen. Zo maakte Mervyn King van de Bank of England onlangs bekend dat hij onder bepaalde omstandigheden meer speelruimte wil hebben, waarmee hij doelde op het minder streng handhaven van een limiet van 2% inflatie per jaar. Ook in de VS lijkt de inflatie geen probleem te zijn, anders had de Fed geen nieuwe stimuleringsronde aangekondigd.

    Valuta-oorlog

    Het laten oplopen van de inflatie heeft nog een ander doel, want een goedkopere munt werkt ook stimulerend voor de exportcapaciteit van een economie. En omdat export meer werkgelegenheid oplevert proberen sommige valutablokken hun munt goedkoper te maken. De VS werd al meerdere malen bekritiseerd door de Braziliaanse minster van Financiën, die stelt dat de Federal Reserve met haar monetaire verruiming de waarde van de dollar verzwakt. De Zwitserse centrale bank besloot vorig jaar onder druk van een apprecierende valuta een plafond in te stellen, waardoor €1 niet minder oplevert dan minimaal 1,20 CHF. De Zwitserse Franc werd door een vlucht in deze valuta te duur, waar exporterende bedrijven en het toerisme last van hadden. De Noorse centrale bank waarschuwde spaarders om niet massaal in de Noorse kroon te vluchten, omdat het dan mogelijk hetzelfde zou doen als de Zwitserse centrale bank. De Japanse centrale bank slaagt er ondanks haar stimuleringsmaatregelen echter niet in om haar munt goedkoper te maken, wat ten koste gaat van de exporterende industrie.

    Geldgroei blijft nog ver achter bij alle aankopen van de centrale banken (Bron: WGC)

    Conclusie

    De WGC concludeert dat de zwakke economische omstandigheden in verschillende economieën zorgt voor nieuwe maatregelen van de verschillende centrale banken. Door niet conventioneel beleid blijft de rente extreem laag en loopt de inflatie op, waardoor steeds meer beleggers bescherming zullen zoeken in goud. Goud wordt namelijk gezien als een effectieve diversificatie in tijden van crisis en als een goede bescherming van het vermogen in een worst-case scenario. Klik hier voor het volledige rapport van de World Gold Council (PDF).

  • Londen Trader: De LBMA is een piramidespel

    tekst

  • Goudexport van Australië naar China 9x zo groot als vorig jaar

    De Chinezen verzamelen massaal goud, want naast de tientallen tonnen goud die het land maandelijks via Hong Kong importeert is het land ook nog eens de grootste goudproducent ter wereld met een productie van 355 ton in 2011. Door massaal goud te kopen lijkt China te anticiperen op een nieuw tijdperk, waarin de Amerikaanse dollar waarschijnlijk niet meer als wereldreservemunt gebruikt wordt in de inteationale handel en goud meer waard zal zijn dan het vandaag de dag is. Dat China dit jaar zoveel meer goud (tussen de 75 en 85 ton) uit Australië haalt is niet verwonderlijk, want Australië volgt op de tweede plaats in de ranglijst van grootste goudproducenten. De goudproductie bedroeg vorig jaar 270 ton, maar dit jaar was er naar verluid soms te weinig goud om te voorzien in de Chinese vraag.

    Volgens Nigel Moffat, de penningmeester van de Perth Mint, werden er in de afgelopen maanden grote hoeveelheden goud uitgevoerd richting China. Hij voegt daaraan toe: ''In het afgelopen jaar is de vraag significant toegenomen, waarbij er van tijd tot tijd meer vraag dan aanbod was. In de laatste vier tot zes weken was de vraag echter weer wat teruggevallen, conform de wereldwijde handel.''

    China importeerde in eerste acht maanden van dit jaar al 9x zoveel dollars aan goud als in 2011

    De Chinese vraag naar goud begon zelfs groter te worden dan de vraag vanuit India, een land dat traditioneel ook een sterke band heeft met het gele edelmetaal. De vraag naar goudbaren en gouden munten in China is de afgelopen drie tot vier jaar bijna onafgebroken gestegen.  Ook de vraag naar gouden juwelen is fors toegenomen in China, zo schrijft The Australian. Door het 'beleid' van centrale banken wereldwijd is men steeds minder bereid om voor een langere periode cash aan te houden. Spaarders en beleggers die zich willen beschermen tegen waardedaling van het geld vinden een veilige haven in fysiek goud. Chinezen kopen niet alleen goud uit Australië, ook investeren ze veel geld in de mijnbouwbedrijven die het goud daar uit de grond halen.

    China importeerde in de eerste helft van dit jaar al 458,6 ton goud (Via Zero Hedge)

  • Bank of England kocht bijna alle nieuwe obligaties van Britse overheid

    De financiële markten hoefden sinds begin augustus van dit jaar dus maar 6,7% van de feitelijke financieringsbehoefte van de Britse regering te vervullen. Door kunstmatig het aanbod van nieuwe staatsobligaties krap te houden kan de overheid deze tegen een zeer lage rente in de markt zetten. De andere 92,3% van de tekorten werd gefinancierd door de Bank of England, via een 'strategie' die kwantitatieve verruiming wordt genoemd (QE). Omdat de centrale bank in Engeland zoveel staatsobligaties opkoopt ontstaat er zelfs een schaarste op de markt, wat zich uit in lage rentes.

    Op het eerste gezicht lijkt er dus niet zoveel aan de hand te zijn in Groot-Brittannie, maar het pad dat de afgelopen jaren is ingeslagen is er één die moeilijk de andere kant op te bewandelen is. Door de geldpersfinanciering ligt er op de overheid geen druk om hard te bezuinigen, zoals dat nu in landen als Spanje, Griekenland, Portugal en Italie gebeurt. Er kan meer worden uitgegeven dan er via belastingen binnenkomt en door de manipulatie van de obligatiemarkt door de centrale bank hoeft de Britse regering voorlopig ook niet te vrezen voor de tucht van de markt. 

    Dit jaar kocht de Bank of England al £62,5 miljard aan Britse staatsobligaties op. Dat was bijna tweederde van de in totaal £100 miljard aan nieuwe 'Gilts' die de Britse overheid op de markt bracht. Sinds het begin van het stimuleringsprogramma heeft de Bank of England al £365,7 miljard aan Britse staatsobligaties op haar balans gezet, ongeveer 31% van de totale Britse obligatiemarkt van £1.164 miljard. In de maand augustus alleen werden er zelfs meer staatsobligaties opgekocht (£14 miljard) dan uitgegeven (£10,1 miljard). 

    Rugdekking

    Allister Heath van City A.M. schrijft dat de Bank of England met haar steunaankopen rugdekking geeft aan George Osboe, de huidige minister van Financien van de Britse regering. De regering is minder gevoelig door de tucht van de vrije markt, omdat het samen met de centrale bank een kunstmatige markt heeft gecreëerd voor staatsobligaties. Heath denkt dat de huidige Britse regering, een coalitie van twee partijen, al lang omgevallen was zonder de steunaankopen door de Bank of England.

    De Bank of England blijft volhouden dat de staatsobligaties die ze gekocht heeft uiteindelijk ook weer naar de financiële markt gebracht zullen worden. En hoe weinig levensvatbaar dit plan ook mag zijn, er is al een naam voor bedacht: 'Quantitative Tightening' (QT). Als de centrale bank nu al moet assisteren om de Britse staatsschuld en de jaarlijkse tekorten te ondersteunen is het volstrekt ongeloofwaardig dat de financiële markten in de nabije toekomst bereid zullen zijn om het volledige aanbod van obligaties op te zuigen, plus de extra obligaties die de centrale bank dan op de markt zou brengen. Dat zou de rente onder de huidige economische omstandigheden doen exploderen.

    'Politiek heeft geen bezwaar'

    Heath merkt op dat geen van de politieke partijen bezwaar durft te maken tegen het QE programma van de Bank of England. De Labour partij wil dat de Britse centrale bank obligaties blijft opkopen zodat ze meer leuke dingen kan beloven voor de mensen, terwijl de coalitie de steun van de Bank of England nodig heeft om de begrotingsproblematiek te verhullen.

    Bank of England kocht bijna alle nieuwe Britse staatsobligaties sinds begin augustus

  • Tijdlijn van de Europese schuldencrisis

    De tijdlijn begint in november 2009, als de toenmalige Griekse premier Papandreou kort na zijn aantreden ontdekt dat het begrotingstekort veel te rooskleurig werd gepresenteerd. Het daadwerkelijke tekort zou dat jaar met bijna 12% dubbel zo hoog worden als eerder werd aangenomen. Met het verstrijken van de tijd komen ook de problemen in landen als Spanje, Portugal Ierland en Italië aan de orde. De grafische tijnlijn is hier te vinden.

    The Guardian maakte een grafische tijdlijn van de Europese schuldencrisis sinds november 2009

  • Mexico heeft slechts 4,82% van goudvoorraad in eigen land opgeslagen

    Econoom en joualist Guillermo Barba houdt een eigen blog bij over goud en zilver en is op de Mexicaanse televisie te zien als financieel commentator. Enkele maanden heeft hij erover gedaan om details los te krijgen, want de Mexicaanse centrale bank weigerde keer op keer om informatie te verstrekken ten aanzien van de goudvoorraad van Mexico. Maar door een nieuwe wet die vorige week werd aangenomen mocht de centrale bank van Mexico de informatie niet langer geheim houden. Details over de Mexicaanse goudvoorraad zouden volgens Banxico ''schade kunnen toebrengen aan de financiële, economische of monetaire stabiliteit van het land''.

    Toen de centrale bank toch met informatie over de brug moest komen werd het volgende duidelijk:

    • “At month’s end, April 2012, Banco de Mexico maintained a position in fine gold of 4,034,802 ounces, of which only 194,539 ounces are located in the territory of the United Mexican States.”  [nadruk door Guillermo Barba]
    • Banxico “has been informed and knows the specific location of the gold position that forms part of its reserve of Inteational assets”
    • The countries where these reserves are located are “United States of America, England and Mexico.”  And also, “the acquisitions of gold during March and April 2012 are under custody in England”. 
    • And besides, it is precisely there in “the city of London, England, where more than 99% of the gold which the Bank of Mexico maintains outside the country is presently under custody…”

    Goudreserve Mexico voor 4,82% opgeslagen in eigen land

    De goudvoorraad van Mexico heeft een omvang van omgerekend 125,5 ton, waarvan omgerekend slechts 6,05 ton (4,82%) ligt opgeslagen binnen de landsgrenzen van Mexico. In het laatste rapport van Banxico stond dat de centrale bank van Mexico niet overweegt om haar goudvoorraad te verplaatsen. In het rapport staat (vertaald) de volgende zin: “De Bank of England is één van de meest belangrijke bewaarders van goud ter wereld. Door de goudreserve op deze locatie aan te houden kunnen we de opslagkosten en transactiekosten van de goudvoorraad minimaliseren .” [nadruk door Guillermo Barba]

    Het is opvallend dat Mexico ervoor kiest om haar goudreserve vrijwel volledig op te slaan in Londen en New York. Het argument van lagere transactiekosten is misschien nog wel te begrijpen, mocht de Mexicaanse centrale bank ooit plannen hebben om een deel van het goud te verkopen. Maar opslag is iets wat een centrale bank natuurlijk prima zelf kan doen. In 2011 liet Banxico weten dat het niet mogelijk is om aan te geven hoeveel goudbaren ze exact heeft gekocht. Volgens Guillermo Barba kan dat erop wijzen dat het goud gekocht is via zogeheten 'bullion banks', waarbij niet zeker is of er daadwerkelijk goud gekocht is. Volgens de Mexicaanse joualist is het ook mogelijk dat de Mexicaanse centrale bank een 'unallocated account' heeft in Londen, bestaande uit claims op een bepaalde hoeveelheid goud en niet uit het goud zelf.

    Barba pleit ervoor dat het grootste gedeelte van de goudvoorraad in eigen land wordt aangehouden, omdat alleen op die manier zeker is dat Mexico ook echt over dat goud beschikt. President Hugo Chavez besloot vorig jaar om 85% van de totale goudvoorraad van Venezuela naar eigen land te brengen. In totaal werd er toen voor 160 ton aan goudstaven overgebracht vanuit Londen.

    Nederlandse goudvoorraad

    Heel veel landen hebben net als Mexico een groot gedeelte van hun goudvoorraad elders opgeslagen, vooamelijk in Londen en New York. In een uitzending van Nieuwsuur werden de goudstaven in de kelder van de Nederlandsche Bank in beeld gebracht. Met wat rekenwerk wist Jaco te achterhalen dat minder dan 10% van de totale Nederlandse goudvoorraad in ons eigen land ligt opgeslagen. De rest van het goud ligt verspreid opgeslagen in Londen, New York en Canada. In de jaren dertig van de vorige eeuw werd een groot gedeelte van onze goudvoorraad daarheen gebracht met het oog op een mogelijke Duitse inval. Sindsdien ligt het goud daar nog steeds en rijst de vraag of we het goud niet beter zelf kunnen opslaan in eigen land. Lees hier het artikel waarin Jaco Schipper uitrekent dat inderdaad iets minder dan 10% van het Nederlandse goud in Amsterdam opgeslagen ligt bij de DNB.