Marketupdate

Auteur: Redactie

  • Marc Faber: ‘Het echte probleem is de oneindig groeiende overheid’

    Marc Faber constateert dat Westerse overheden niet in staat zijn om hun omvang te verkleinen en dat ze in de afgelopen jaren als een kankergezwel zijn gegroeid. Door beperkende regelgeving is het klimaat voor bedrijven in de VS steeds minder gunstig geworden, waardoor veel banen naar het buitenland zijn weggestroomd. In andere landen, zoals bijvoorbeeld China, is het volgens Marc Faber veel makkelijker om een bedrijf op te zetten. Niet alleen de lonen, maar ook de aanvullende kosten die gemaakt moeten worden om te voldoen aan alle regels, vallen daar lager uit. In de afgelopen 20 jaar zijn de netto investeringen in de VS afgenomen, nu zijn ze zelfs negatief. Als gevolg hiervan krimpt ook de totale hoeveelheid kapitaalgoederen, en daarmee ook de economie. Tegelijkertijd hanteren politici en centrale bankiers een Keynesiaans beleid, dat voorschrijft om extra geld uit te geven in tijden van crisis. En hoewel dit misschien werkt in een gesloten economie, blijkt het in de praktijk vooral tot een opstapeling van schulden te leiden. Volgens Marc Faber is het beleid van extra geld uitgeven in crisistijd verkeerd, de Amerikanen moeten nu juist op elk niveau meer sparen.

    De Westerse overheden denken dat ze met stimuleringsmaatregelen de economie op gang kunnen helpen, maar in de praktijk creëren ze een situatie waarin de economie eigenlijk niet meer vooruit komt. Gebukt onder de lasten van een grote staatsschuld kunnen Westerse landen, maar bijvoorbeeld ook Japan, nauwelijks nog groeien. Als gevolg van de langdurige stagnatie zullen steeds meer mensen de schuld gaan leggen bij minderheden. Een zeer recent voorbeeld zijn de demonstraties tegen Wall Street, een onderdeel van de economie dat weet te profiteren van het huidige systeem. Maar Wall Street heeft dit systeem niet zelf geschapen, daarvoor moet de beschuldigende vinger naar de lobbyisten en de regering in Washington gewezen worden. Volgens Marc Faber moeten de demonstranten dus hun focus verleggen van Wall Street naar Washington, waarbij ze ook hun pijlen op de Federal Reserve moeten richten.

    De overheden in Westerse landen proberen zichzelf te beschermen, door begripvol te reageren op de protesten en door zich met nieuwe wetgeving en initiatieven te presenteren als de redder in nood. Het feit dat Obama begrip toont voor de 'Occupy Wall Street' beweging dient dan ook geen ander doel dan het winnen van een paar extra stemmen voor zijn herverkiezing, aldus Marc Faber.

    Ook de recente volatiliteit op de aandelenmarkten komt ter sprake. Volgens Marc Faber is dit het gevolg van alle bubbels die we hebben gehad, achtereenvolgens in technologie-aandelen, vastgoed en grondstoffen. Vaak zie je na de correctie een sterkere volatiliteit in de markten, die wel 10 tot 15 jaar kan duren. Daaa zet de markt weer een opwaartse trend in. Voorafgaand aan de correctie die we in de afgelopen zomer op de aandelenmarkt zagen maakte Marc Faber al kenbaar negatief te zijn en dat hij als belegger short zou zijn gegaan op aandelen.

    Marc Faber is op de korte termijn positief over de dollar, omdat hij op wereldwijde schaal een liquiditeitscrisis verwacht. Ondanks het overvloedige aanbod van liquiditeit door centrale banken zal krediet krap blijven, wat drukkend werkt op de waarde van financiële activa en ondersteunend op de waarde van de dollar. Marc Faber verwijst naar de beurscrash van eind 2008, toen iedereen de veiligheid en liquiditeit zocht van de Amerikaanse dollar. Door de grote vraag raakte de dollar overgewaardeerd ten opzichte van andere valuta en ten opzichte van aandelen, grondstoffen en andere beleggingen.

    Concluderend stelt Marc Faber dat de huidige crisis niet alleen binnen Wall Street op te lossen is, maar dat de uit de kluiten gewassen overheden een gezonde economische groei in de weg staan. Volgens Marc Faber heeft Amerika een man nodig als Lee Kuan Yew, een oud-president van Singapore die de economie van het land vooruit heeft geholpen door socialistische gedachtes uit te bannen en een ondeemersklimaat te scheppen volgens de regels van een vrije markteconomie. Hij beperkte de overheid tot haar ketaken, maar gebruikte dictatoriale machten om de socialistische en communistische geluiden de kop in te drukken. Naast een sterke leider heeft de Westerse wereld ook een opschoning van het financiële systeem nodig. Daarom sluit Marc Faber een toekomstige hyperinflatie, deflatie of een default van verschillende overheden niet uit.

  • Guest post: Strategy Metals Bulletin (49)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation

    Terence van der Hout

    Oct 9 – 15, 2011

    This week’s bulletin goes on a myth-busting tour, and takes a look at rare earth recycling initiatives, glances at Molycorp’s HREE semantics, and goes for another moon shot in titanium.

    Recycling gains traction… sort of
    As prices of rare earth elements careen upwards off the screen, manufacturers are trying to find ways of coping with much higher prices for inputs to their goods. For some, the price does not really affect the end product, because the relative value of the rare earths are so small compared to other inputs. For others, the five or ten-fold price rise of a few hundred grams takes huge chunks out of the margin of the end product, leading to decisions of whether to start forwarding this to the consumer, something most manufacturers are loath to do.

    I have previously covered the story of TDK setting on the path to engineer rare earths out of some of their magnets as a strategy that seeks to substitute expensive inputs. As TDK itself admits, substitution is only possible for a small set of their products.

    A second strategy that has been receiving a lot of recent air-time is recycling. Rhodia Group, based in France, supplies rare earth containing products for catalytic convertors, light bulbs, optics and flat screen TVs, and has embarked on a path of recycling REE from low-energy light bulbs and nickel hydride rechargeable batteries. Rhodia claims to already partner with companies recycling magnets (one of them being Umicore, in Hoboken,  Belgium), which will recover rare earth concentrate for Rhodia to refine and formulate. Apparently, two recycling facilities are currently under construction and will be operational in Q1 2012.

    Rhodia claims the results of recycling should ‘ultimately’ account for several tens of percent of the group’s rare earth supply in the future, although the rare earths contained in the nickel hydride batteries only amount to 7% of the magnet. This 7% is subsequently made up of 4 separate rare earth elements, so the total recovered volume per magnet of for example dysprosium is miniscule. The same is apparent for light bulbs, containing terbium, ytrrium and europium, implying that huge amounts of recyclable material should be supplied in order for the volumes to be substantial. Although rechargeable batteries already exist in numbers, low-energy light bulbs do not, so that I would assume the word ‘ultimately’ to be defined in terms of decades.

    In Japan, a similar project is being launched under the guidance of govement. The Tohoku region has been designated to become a hub for recovery of REE from cell phones and other electrical appliances. The technology to recover rare metals has yet to be fully developed, and the intention is to finance this through allocating a small percentage of profits from the sales of recovered metals for further development. This project also appears to require development time, and includes the broader term rare metal as opposed to rare earth,  leading me to conclude that recycling will not account for significant rare earth supply in the short to medium term.

    Molycorp semantics
    Molycorp has been spreading rumours of the ‘discovery’ of a heavy REE deposit on one of their properties. The rumour has kept the media and many commentators busy for a week, trying to figure out where the deposit is situated and why no one has known about it. To add spice to the story, Molycorp also claims they might be able to begin producing heavy rare earths in a little over a year. The story has done well to halt the rapid erosion of Molycorp‘s share price, immediately bouncing 20% higher.

    As yet, no details have been revealed, and analysts have ridiculed the notion of being able to produce HREE within a year of their discovery. Again, the process from discovery to producing volumes of REE takes 10-15 years, and nothing has been disclosed about a project that has serious potential to materially affect the share price. So how do Molycorp’s wizards perform their magic?

    Well, the answer is not so hard. Molycorp WILL be able to produce heavies next year. In fact, they can probably do it already. In their original 1967 flow sheet, processes were designed to produce ALL of the heavy rare earths, even the ones they haven’t included in their revised mining plans. In fact, Molycorp is capable of producing europium at 99.99% purity, and yttrium can also be produced at an undefined level of purity. Molycorp has spent recent  years redesigning their flow sheets at some expense, and it is conceivable they have also focused on the HREE. Will they be producing HREE from the latest ‘discovery’? The answer has to be no, if no previous work has been done there. But what  they can do is extract the small amount of heavies that even their LREE deposit at Mountain Pass contains, ét voilà, Molycorp now produces the heavies.
    As with almost all of the reports coming out of the enigmatic Molycorp, the answer is in the semantics.

    Another moon shot
    We have had recent media reports of vast metal deposits in Afghanistan allegedly seen as the pillar for rebuilding a country ravaged by wars started by various advanced economies. We have heard of huge underwater tracts filled with rare metals supposedly ready to be scooped off the ocean floor and put in your cell phone or laptop. The latest round from the realm of fantasy is the notion of mining titanium on the moon. Clearly, ilmenite, which contains titanium, is abundant on the surface of the moon, and Trekkies are touting the mining of these minerals in an existential attempt to give new meaning to their lives and NASA after the US govement grounded the hugely expensive space exploration program, last July.

    Although titanium markets are tight, and China is a major importer, the titanium market is large with diversified supply sources, and not necessarily as critical as a whole host of specialty metals. Titanium sponge, one of the forms of titanium traded on the market, is roughly $10 per kg, slightly more expensive than say copper. Not really worth going to the moon for.

    Twitter: @GoldDiscFund
     
    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.

    Copyright: The information in this bulletin can be forwarded, cited or used otherwise, but only within the context as intended by the author, and with complete reference to the source.

  • China plaatst eerste goudautomaat

     

    De automaat is gemaakt door een Duits bedrijf en werd in de laatste week van september geplaatst. Ondanks enkele opstartproblemen werd de automaat tijdens de Chinese nationale vakantiedagen in de eerste week van oktober in gebruik genomen. De automaat is een initiatief van de Beijing Agricultural Commercial Bank en de bank heeft de intentie om nog 2.000 goudautomaten over heel China te plaatsen. Binnenkort zal de automaat ook in staat zijn om goud terug te kopen. 
     
    China is inmiddels na India de grootste goudconsument ter wereld en de Chinese overheid moedigt haar bevolking aan om goud te kopen. In het eerste kwartaal van 2011 was China volgens de World Gold Council met een consumptie van 90.9 ton goud zelfs even de grootste goudconsument van de wereld. Volgens Albert Cheng, directeur voor Azië van de World Gold Council, zei in maart 2010 dat de Chinese vraag naar goud voor 2020 zal verdubbelen. Cheng zegt nu dat de Chinese vraag zo snel stijgt dat de Chinese vraag naar goud naar alle waarschijnlijkheid nog sneller zal verdubbelen. 
     
     
    Bron:

  • Marc Faber: ‘Het echte probleem is de oneindig groeiende overheid’

    Marc Faber constateert dat Westerse overheden niet in staat zijn om hun omvang te verkleinen en dat ze in de afgelopen jaren als een kankergezwel zijn gegroeid. Door beperkende regelgeving is het klimaat voor bedrijven in de VS steeds minder gunstig geworden, waardoor veel banen naar het buitenland zijn weggestroomd. In andere landen, zoals bijvoorbeeld China, is het volgens Marc Faber veel makkelijker om een bedrijf op te zetten. Niet alleen de lonen, maar ook de aanvullende kosten die gemaakt moeten worden om te voldoen aan alle regels, vallen daar lager uit. In de afgelopen 20 jaar zijn de netto investeringen in de VS afgenomen, nu zijn ze zelfs negatief. Als gevolg hiervan krimpt ook de totale hoeveelheid kapitaalgoederen, en daarmee ook de economie. Tegelijkertijd hanteren politici en centrale bankiers een Keynesiaans beleid, dat voorschrijft om extra geld uit te geven in tijden van crisis. En hoewel dit misschien werkt in een gesloten economie, blijkt het in de praktijk vooral tot een opstapeling van schulden te leiden. Volgens Marc Faber is het beleid van extra geld uitgeven in crisistijd verkeerd, de Amerikanen moeten nu juist op elk niveau meer sparen.

    De Westerse overheden denken dat ze met stimuleringsmaatregelen de economie op gang kunnen helpen, maar in de praktijk creëren ze een situatie waarin de economie eigenlijk niet meer vooruit komt. Gebukt onder de lasten van een grote staatsschuld kunnen Westerse landen, maar bijvoorbeeld ook Japan, nauwelijks nog groeien. Als gevolg van de langdurige stagnatie zullen steeds meer mensen de schuld gaan leggen bij minderheden. Een zeer recent voorbeeld zijn de demonstraties tegen Wall Street, een onderdeel van de economie dat weet te profiteren van het huidige systeem. Maar Wall Street heeft dit systeem niet zelf geschapen, daarvoor moet de beschuldigende vinger naar de lobbyisten en de regering in Washington gewezen worden. Volgens Marc Faber moeten de demonstranten dus hun focus verleggen van Wall Street naar Washington, waarbij ze ook hun pijlen op de Federal Reserve moeten richten.

    De overheden in Westerse landen proberen zichzelf te beschermen, door begripvol te reageren op de protesten en door zich met nieuwe wetgeving en initiatieven te presenteren als de redder in nood. Het feit dat Obama begrip toont voor de 'Occupy Wall Street' beweging dient dan ook geen ander doel dan het winnen van een paar extra stemmen voor zijn herverkiezing, aldus Marc Faber.

    Ook de recente volatiliteit op de aandelenmarkten komt ter sprake. Volgens Marc Faber is dit het gevolg van alle bubbels die we hebben gehad, achtereenvolgens in technologie-aandelen, vastgoed en grondstoffen. Vaak zie je na de correctie een sterkere volatiliteit in de markten, die wel 10 tot 15 jaar kan duren. Daaa zet de markt weer een opwaartse trend in. Voorafgaand aan de correctie die we in de afgelopen zomer op de aandelenmarkt zagen maakte Marc Faber al kenbaar negatief te zijn en dat hij als belegger short zou zijn gegaan op aandelen.

    Marc Faber is op de korte termijn positief over de dollar, omdat hij op wereldwijde schaal een liquiditeitscrisis verwacht. Ondanks het overvloedige aanbod van liquiditeit door centrale banken zal krediet krap blijven, wat drukkend werkt op de waarde van financiële activa en ondersteunend op de waarde van de dollar. Marc Faber verwijst naar de beurscrash van eind 2008, toen iedereen de veiligheid en liquiditeit zocht van de Amerikaanse dollar. Door de grote vraag raakte de dollar overgewaardeerd ten opzichte van andere valuta en ten opzichte van aandelen, grondstoffen en andere beleggingen.

    Concluderend stelt Marc Faber dat de huidige crisis niet alleen binnen Wall Street op te lossen is, maar dat de uit de kluiten gewassen overheden een gezonde economische groei in de weg staan. Volgens Marc Faber heeft Amerika een man nodig als Lee Kuan Yew, een oud-president van Singapore die de economie van het land vooruit heeft geholpen door socialistische gedachtes uit te bannen en een ondeemersklimaat te scheppen volgens de regels van een vrije markteconomie. Hij beperkte de overheid tot haar ketaken, maar gebruikte dictatoriale machten om de socialistische en communistische geluiden de kop in te drukken. Naast een sterke leider heeft de Westerse wereld ook een opschoning van het financiële systeem nodig. Daarom sluit Marc Faber een toekomstige hyperinflatie, deflatie of een default van verschillende overheden niet uit.

  • Centrale banken minder happig op Amerikaanse staatsobligaties

    Centrale banken minder happig op Amerikaanse staatsobligaties

    Centrale banken zijn minder enthousiast geworden over de Amerikaanse staatsobligaties, zo blijkt uit de data (PDF) die zijn vrijgegeven van de laatste veiling van $21 miljard aan 10-jaars staatsleningen. Een lange tijd waren centrale banken, in onderstaande grafiek zijn ondergebracht in de categorie 'Indirect Bidders', gezamenlijk verantwoordelijk voor een groot gedeelte van alle nieuw uitgegeven staatsobligaties. Hierdoor kon de VS goedkoop blijven lenen en bleef de lange termijnrente laag. Op de laatste veiling bleek deze categorie van Indirect Bidders, aangegeven met de rode balkjes, slechts 35% van alle nieuwe obligaties te hebben gekocht, het laagste percentage sinds februari 2010. Ook de directe kopers lieten het afweten, zij schreven zich in voor 6,4% van de nieuw uit te geven obligaties. Ter vergelijking: het gemiddelde over de langere termijn ligt op 10,7%.

    Toen de Federal Reserve op 21 september 'Operation Twist' aangekondigde zakte de rente op de 10-jaars leningen naar een dieptepunt van 1,72% (zie US Treasury website). Door het inruilen van kortlopende voor langlopende staatsobligaties wist Beanke de rente, die al onder de 2% gekropen was, dus nog wat verder omlaag te brengen. Het effect van deze interventie was slechts van korte duur, want inmiddels staat de rente voor diezelfde 10-jaars obligaties alweer op 2,18%. Blijkbaar zagen de centrale banken de interventie van de Federal Reserve als een mooie gelegenheid om de aankopen van staatsobligaties wat af te bouwen.

    Klik hier voor grotere versie

    Als de rente nog iets verder blijft stijgen zal het de trendlijn doorbreken, waaa het volgende doel van 2,5% voor het 10-jaars staatspapier in zicht komt. Beanke heeft beleggers ervan heeft verzekerd dat de rente door 'Operation Twist' laag zou blijven, maar door een stijgende rente op de staatsobligaties kan alsnog de deur naar QE3 worden geopend. Bij de laatste bijeenkomst van de FED werd de optie van verdere monetaire verruiming in elk geval niet uitgesloten (Bloomberg).

    De uitgifte van de $21 miljard aan nieuwe 10-jaars obligaties werd gered door de zogeheten 'Primary Dealers', in de grafiek weergegeven in het blauw. Dit zijn banken en investeringsfondsen, die de staatsobligaties nog altijd zien als een zeer liquide en veilige belegging. Wat de matige belangstelling voor deze obligatieuitgifte verklaard is niet te zeggen. Factoren die zeker een rol spelen zijn de inflatieverwachtingen en de toekomstverwachtingen voor de aandelenkoersen. Een hoge inflatie maakt vastrenderende waardes zoals obligaties minder aantrekkelijk, terwijl aandelen wel enige compensatie bieden voor een stijgende inflatie.

    De afgelopen maanden kwam het zelden voor dat obligaties en aandelen tegelijk in dezelfde richting bewogen. Op de dagen dat aandelen flink stegen werden obligaties in de verkoop gedaan, maar het kwam vaker voor dat obligatiemarkten stegen (en de rentes dus omlaag gingen) en de aandelen verlies leden. Dit maakt duidelijk dat er niet genoeg liquiditeit in de markt is om zowel obligaties als aandelen tegelijkertijd omhoog te doen bewegen. De recente stijging van de rente op staatsobligaties (46 basispunten in drie weken) wordt overschaduwd door de aandelenkoersen, die zich de laatste dagen enigszins lijken te herstellen. Welke markt de toekomstige ontwikkelingen het beste heeft ingeprijsd kunnen we nog niet beoordelen, maar de geschiedenis heeft uitgewezen dat de obligatiemarkten het vaakst hun gelijk krijgen op het moment dat de aandelenkoersen een ander toekomstplaatje voorspellen.

    US Treasury

  • Akkoord Slowakije over EFSF; Eerste Kamer stemt in met Nederlandse deelname EFSF

    Bijzondere situatie
    De situatie is echter zeer bijzonder te noemen. Oprichter van de 'opgestapte' coalitiepartij Vrijheid en Solidariteit (SaS) Richard Sulík ligt dwars. Nadat gisteren zijn partij niet voor het EFSF wilde stemmen – en daarmee het vertrouwen zou uit te spreken in het kabinet – stemden de fractie van SaS tegen. Sulík wordt nu opgeroepen om op te stappen als kamervoorzitter. Hij weigert evenals drie van zijn ministers, op te stappen omdat dit in demissionair opzicht niet uitmaakt. SaS heeft geen bezwaren tegen het regeringsbeleid en ziet ook geen aanleiding om voorstellen van het kabinet niet langer te steunen. Sulík bleef bij zijn bezwaren tegen het EFSF en vertelde dat de SaS een zuiver geweten belangrijker acht. De overige partijen willen echter elke samenwerking uit de weg gaan. Zij zijn nu zelfs van plan om over te gaan tot een ontslagprocedure voor Sulík als kamervoorzitter. Zij willen hem weg hebben en politiek isoleren.

    Gisteren tegen, vandaag voor: Smer steunt EFSF & ESM
    Morgen zal de regering het parlement een voorstel sturen voor een wetswijziging voor vervroegde verkiezingen. Zodra deze wet door het parlement is goedgekeurd en vervroegde verkiezingen zijn vastgesteld, kan wat betreft leider van de grootste oppositiepartij Smer, Robert Fico (foto): “de discussie over het EFSF beginnen en zal het EFSF zonder enige problemen geratificeerd worden”. Gisteren stemde hij nog tegen het EFSF om vervroegde verkiezingen af te dwingen. Nu zijn partij hierin is geslaagd, zal hij voor het EFSF stemmen. Ook zal Smer alle andere Europese initiatieven ondersteunen en instemmen met het Europese Stabiliteit Mechanisme (ESM) dat als permanent noodfonds de taken van het EFSF in 2013 zal oveemen.

    Eerste Kamer
    In Slowakije lijkt de goedkeuring een zelfde formaliteit te worden als in de Eerste Kamer gisteravond. De Eerste Kamerleden vonden dat zij wel heel weinig tijd hadden om de stukken te bestuderen, maar gingen in meerderheid akkoord. De NOS meldde dat de fracties van de VVD, CDA, PvdA, D66 en GroenLinks stemden in met de uitbreiding van het EFSF en de wijziging van de overheidsbegroting. Die wijziging leverde toch een aanzienlijke verhoging van de post “Inteationale financiële betrekkingen” op à €41.871.000.000.

    Bron: Eerste Kamer (pdf)

     

    En een uitvergroting:

     

  • SEC opnieuw in opspraak; onderzoek flash-crash gefingeerd

    Het nieuwe verschijnsel kwam bekend te staan als de “flash-crash”. Aan de financiële crisis werd een nieuwe bladzijde toegevoegd. De gevolgen waren groot want binnen enkele minuten verdampte er bijna één biljoen dollar op de Amerikaanse aandelenbeurzen. Ondanks het razendsnelle herstel van de beurskoersen, incasseerden tal van nietsvermoedende beleggers en beleggingsfondsen grote verliezen.   In een uitgebreid artikel gaan we in op achtergronden van de flash-crash en de merkwaardige conclusie van de Amerikaanse toezichthouder SEC.

    Voor een impressie van de sfeer op de beursvloer, tien zinderende minuten ten tijde van de de flash-crash:

    In februari van dit jaar was in VPRO's Tegenlicht, “Money and Speed – Inside The Black Box”, te zien dat het onderzoek van de Amerikaanse beurswaakhond SEC, de Security and Exchange Commission (SEC), de nodige gebreken vertoonde. Tegenlicht sprak met Erik Hunsader van Nanex, dat gespecialiseerd is in het analyseren van de gigantische hoeveelheid orders die door computeraloritme's naar de “zwarte box” van de beurzen worden gestuurd. Hunsader legde in Tegenlicht uit dat het fonds Waddell & Reed, die in media gepresenteerd werden als de veroorzaker van de flash-crash, niet de veroorzaker was van de automatische verkoop van duizenden E-mini contracten. Uit tal van voorgeprogrammeerde algoritmes die een handelsstrategie uitvoeren, werd het algoritme van Waddell & Reed desalniettemin aangewezen als schuldige, terwijl Nanex aantoonde dat de flash-crash werd veroorzaakt door één of meerdere andere algoritmes. Nanex beschikt echter niet over de volledige data zodat de schuldige partij(en) niet aangewezen kan worden. De SEC beschikt wel over die informatie maar zegt daar niets mee te kunnen.

    “Money and Speed – Inside The Black Box”:

    De SEC lijkt niet geïnteresseerd te zijn in de daadwerkelijke totstandkoming van de flash-crash gezien de merkwaardige conclusie van hun onderzoek. De financiële industrie die gebruikt maakt van voorgeprogrammeerde beleggingsalgoritmes, doorgaans aangeduid met “high frequency trading” (HFT), wordt ondersteund met een grote lobby. Die lobby begraaft alle bezwaren tegen de hypersnelle computerhandel onder stapels gesponsorde onderzoeken van 'onafhankelijke' onderzoeksbureaus en zelfs professoren. De lobby heeft de beschikking over het veelal luisterende oor van toezichthouders en de politiek. Dat de oneerlijke situatie die mede hierdoor is ontstaan en de risico's op een herhaling zijn blijven bestaan, leveren bizarre taferelen op de Amerikaanse aandelenmarkten op. Het heeft het vertrouwen van beleggers weggevaagd, want eigenlijk weet iedereen in de markt, dat het doorgestoken kaart is.

    Partijen die handelen met high frequency trading software kopen bij de beurs een speciale aansluiting op de server waar alle opdrachten voor de beurshandel binnenkomen. Tegelijkertijd met HFT-concurrenten worden zij aangesloten op de beurs, maar dan wel zó dat zij de snelste verbinding hebben, sneller dan die van andere beleggers die zonder HFT handelen. Onder de speciale mogelijkheden behoort ook de verregaande inzage in de data-feeds van de beurshandel. Met de algoritme's kunnen fondsen door supersnelle berekeningen en aan- en verkoopopdrachten andere handelaren een stap voor zijn omdat zij gebruik kunnen maken van die informatievoorsprong. Zij kunnen op handelsorders anticiperen en, voordat die orders op de beurs aankomen en worden uitgevoerd, een stap voor zijn. Dit is eigenlijk gewoon “front-running” of het handelen met (al dan niet onrechtmatig verkregen) informatie – voorkennis – zodat hier misbruik van kan worden gemaakt. Dat is normaal gesproken illegaal, maar omdat de huidige regels deze hypersnelle beurshandelingen toestaan, is er veel ruimte ontstaan om dus gebruik te maken van de mogelijkheden. Wie Joe Salluzi van Themis Trading, en Nanex volgt, weet dat het gebruik van HFT-software gretig aftrek vindt. Naar schatting bestaat 70 tot 80 procent van de dagelijkse handelsvolumes uit handel die met deze supersnelle algoritmes wordt verricht.

    Een ander probleem is het zogenaamde “quote-stuffing”. Orders worden zo goed als tegelijkertijd zowel opgegeven als ingetrokken waardoor enorme hoeveelheden data naar de beurs worden gestuurd, zonder dat er transacties plaatsvinden. De aandelenmarkten worden bestookt met voorgeprogrammeerde handelsstrategieën van algoritmes die elkaar een stap voor proberen te zijn. Bij de grote flash-crash gebeurde dit ook en werden er als gevolg hiervan gigantische verkooporders in nanosecondes geplaatst. Ook zijn er zogenaamde “mini flash-crashes”. In november 2010 bedroeg het aantal mini flash-crashes het schrikbarende aantal van 549. Mini flash-crashes hebben betrekking op individuele aandelen die door op hol geslagen algoritme's crashen. Op de onderstaande afbeelding is een mini-crash weergegeven, van $44 naar $4 en weer terug naar $44, in één seconde. Het toont in één oogopslag de essentie van de idiotie die de Amerikaanse financiële markten domineert.


    Bron: Zero Hedge.

    De beurzen hebben eigenlijk een groot belang bij een eerlijk verloop van de handel. Immers, dat is goed voor het vertrouwen van beleggers in de beurs, en dat is goed voor de handel en de omzet van de beurs. Tegenwoordig verdienen de beurzen aan de omzet van de speciale aansluitingen op hun servers (zogenaamde co-locaties) en zoals dat normaal gesproken gebeurt, aan de transacties. En voor een hoger aantal transacties zorgen high frequency traders. De marktstructuur die is ontstaan, is een gevolg van ad hoc maatregelen die achter de nieuwe ontwikkelingen aan loopt, en levert een evenzo hypergevaarlijke situatie op als ten tijde van de flash-crash. Die kan ook elk moment opnieuw plaatsvinden. Bovendien verliezen beleggers dagelijks. En dat loopt van pensioenfondsen tot aan kleine beleggers. Met name die laatste groep beleggers zijn de beurs gaan mijden.

    De SEC, die toch al onder grote druk staat vanwege grote schandalen, lijkt eerder een gedoogpartner te zijn geworden voor fraude en manipulatie door Amerika's grootste financials dan dat zij haar taken vervult en opereert als een handhavende toezichthouder. Via Zero Hedge kwam vorige week het opmerkelijke bericht er nog iets schortte aan het onderzoek van de SEC naar de flash-crash. Ondanks dat het tegendeel uit de analyse van Nanex al was gebleken, hebben de onderzoekers in het eindrapport geconcludeerd dat het algoritme dat Waddell & Reed gebruikte, de flash-crash veroorzaakte. Dat algoritme liep via de handelsdesks bij Barclays en kon onmogelijk de flash-crash hebben veroorzaakt omdat het alleen automatisch verkoopt na een prijsstijging, en niet na een prijsdaling zoals bij de flash-crash gebeurde. De SEC deed het onderzoek samen met collega-toezichthouder de Commodities Futures Trading Commission, of kortweg de CFTC. Via de website van de CFTC kwam Zero Hedge erachter dat de SEC/CFTC pas gesproken hebben met de handelaren van Barclays twee weken nadat de conclusie in het rapport al was getrokken. De SEC concludeerde een oorzaak die technisch niet mogelijk is, beschuldigt een niet nader genoemd mutual fund en spreekt pas met de betrokken handelaren nadat het rapport is uitgekomen?

    De SEC is ergens wel heel letterlijk de waakhond van Wall Street geworden. Toen bleek dat de SEC op de hoogte was van de oplichtingspraktijken van Beard Madoff (zie dit bericht op CNN) werd al gevreesd voor een afbrokkelende reputatie. Toen onlangs bleek dat de SEC jarenlang duizenden documenten van voorlopige onderzoeken naar manipulatie, handel met voorkennis en meer van dat soort zaken, letterlijk veietigden, was iedereen verbijsterd. Wie het opzienbarende artikel van Matt Taibbi leest over Darcy Flynn krijgt een onthutsend beeld voorgeschoteld van hoe de SEC te werk gaat. Flynn werkte jarenlang als advocaat bij de SEC en heeft voor het Amerikaanse congres de klokken geluid, want hoe kan een toezichthouder op deze manier 'toezicht' houden? Hoe kan je handhaven als je alle aanwijzingen en bewijzen in een vroegtijdig stadium veietigt? Hedge funds en andere financials konden jarenlang wegkomen met van alles en nog wat. Niet alleen vanwege de juiste connecties, maar ook vanwege de draaideur van goedbetaalde baantjes die toezichthouders naar Wall Street bracht en Wall Street bankiers onderdak vonden op cruciale plekken bij de SEC (en CFTC).

    De uitzending van Tegenlicht, Taibbi's bevindingen over de werkwijze van de SEC, evenals als de wekelijkse berichtgeving door Nanex, Themis Trading en Zero Hedge, schetsen tezamen een onthutsend beeld over het Amerikaanse toezicht. Dat beeld doet het ergste vrezen, want de flash-crash van 6 mei 2010 kan opnieuw gebeuren. Gezien de huidige onzekerheden op de wereldwijde financiële markten is dit geen geruststellende gedachte. En wie zich afvraagt wat de oorzaak is van een eventuele herhaling van de flash-crash, zal de vraag moeten stellen wat nu de hoofdoorzaak is: een algoritme dat op hol slaat of een falend regime van Amerikaans toezicht en regelgeving.

     

  • Oostenrijkse bank Erste Group moet €1,1 miljard afschrijven

    Oostenrijkse bank Erste Group moet €1,1 miljard afschrijven

    De bank moet nu een bedrag van €1,1 miljard afschrijven op haar CDS-portefeuille, die een totale omvang heeft van €5,2 miljard. In de portefeuille zit voor €2,4 miljard blootstelling aan diverse financiële instellingen en nog eens €2,8 miljard aan diverse overheden, waarvan 14% (iets meer dan €0,7 miljard) betrekking heeft op de meest risicovolle 'PIIGS-landen'. De verzekeringsportefeuille van Erste Group is minder waard geworden door de huidige schuldencrisis in Europa, die zich inmiddels begint uit te breiden naar het Europese bankenstelsel.

    Deze afboeking van €1,1 miljard laat zien dat de schuldencrisis een nog grotere omvang heeft dan door velen wordt aangenomen. Veel staatsobligaties worden namelijk ook door financiële instellingen verzekerd, zodat de houders van obligaties zich in kunnen dekken tegen mogelijke verliezen op deze portefeuille. Mochten andere landen zoals Portugal, Spanje, Italie of Belgie ook in de problemen komen, dan zouden ook de banken die hier verzekeringen voor hebben uitgeschreven op de blaren moeten zitten. Men moet dus niet alleen de obligatiemarkten in de gaten houden, maar ook het hele web van onderlinge verzekeringen tegen een 'default' van een land of een andere financiële instelling. De markt van dergelijke verzekeringen heeft het systeemrisico vergroot, want als een bank of land in de problemen komt zullen veel banken ook direct moeten afboeken op hun CDS-portefeuille.

    Het is vrijwel zeker dat er meer Europese banken zijn die een significante CDS-portefeuille bezitten, al dan niet buiten de balans geplaatst zoals Erste Group dat heeft gedaan. In het geval er meer banken of landen in de problemen komen kan dit een kettingreactie teweeg brengen, waarin verschillende banken net als Erste Group tegelijkertijd moeten afschrijven op hun vermogen. Het feit dat de Oostenrijkse toezichthouders niet op de hoogte waren van deze verliespost bij Erste Bank stemt ons niet gerust, want hoe groot zouden de verborgen verliezen zijn bij de andere Europese banken?

    Volgens Zerohedge zullen er in de komende weken en maanden vele honderden banken met soortgelijke berichten naar buiten komen. De afschrijvingen die nog plaats moeten vinden in het Europese bankwezen zouden dan spontaan tot een liquiditeitscrisis kunnen leiden, net zoals we dat eind 2008 zagen toen de Amerikaanse zakenbank Lehman Brothers omviel. Kort daaa kwam de verzekeraar AIG in de problemen, de machtige verzekeraar die zich garant stelde voor mogelijke verliezen op de giftige hypotheekleningen. Toen de hele huizenmarkt in elkaar stortte bleken de garanties van AIG waardeloos, omdat ze simpelweg te weinig geld in kas hadden om aan al hun verplichtingen te kunnen voldoen. Omat andere banken voor hun dagelijkse bedrijfsvoering vertrouwden op de verzekeringen van AIG kwamen ook deze al snel in de problemen. De Amerikaanse overheid moest toen ingrijpen door via AIG tientallen miljarden dollars over te maken naar de verschillende banken, waarvan een groot gedeelte rechtstreeks bij Goldman Sachs terecht kwam.

    Lees meer:

    De Oostenrijkse Erste Bank

  • Opnieuw miljarden gestald bij ECB

     

    Met de depositofaciliteit biedt de ECB banken de mogelijkheid om overtollige liquiditeit voor korte termijn tegen de depositorente bij de ECB te stallen. Dat banken grote hoeveelheden geld bij de ECB stallen is een teken dat het wantrouwen in de bankensector om aan elkaar geld te lenen toeneemt. Afgelopen vrijdag werd er €255 miljard bij de ECB weggezet en donderdag stond de teller nog op €229 miljard. 
     
    De Rabobank maakt groot gebruik van de depositofaciliteit van verschillende centrale banken. In een interview met het Financieele Dagblad zei financieel bestuurder van de Rabobank, Bert Bruggink, dat ze €75 miljard hebben geparkeerd bij centrale banken. Volgens Bruggink stallen bedrijven en spaarders spontaan miljarden bij de Rabobank, die een AAA-rating heeft. Aangezien het om geld met korte looptijd gaat, is het niet bruikbaar voor kredietverlening. De Rabobank plaats het daarom bij centrale banken. Van de €75 miljard staat een deel bij de Federal Reserve maar verreweg het grootste deel bij de ECB. Afgelopen vrijdag was de Rabobank goed voor één vijfde van de €255 miljard die bij de ECB werd gestald. Hier kunt u een grafiek vinden van de depositofaciliteit van de ECB. 
     
    Bronnen:

  • Stress test

    Van de meer dan 90 banken die meededen zakten er uiteindelijk maar acht voor de test. Dexia slaagde, net als bij een eerdere test in 2010, met vlag en wimpel voor de stresstest. Zoals in de onderstaande tabel te zien is, behoorde Dexia tot één van de “solidere” banken van Europa. Inmiddels is Dexia genationaliseerd….

     
     
    Bron:

  • Ook China ondersteunt banken

     

     
    Ondanks een relatief grote economische groei heeft de verslechterende economie in de rest van de wereld ook de Chinese economie geraakt. De Chinese beurs bevindt zich momenteel op het laagste punt van de afgelopen 30 maanden. Het ondersteunen van haar eigen banken is het eerste sterke teken van Beijing dat ze het vertrouwen in de beurs en de economie wil herstellen. 
     
    Huijin gaat in de komende dagen aandelen kopen van de vier grootste Chinese banken; Industrial and Commercial Bank of China, China Construction Bank, Bank of China en Agricultural Bank of China. Volgens persbureau Xinhua is het beoogde doel van de stimulans om de activiteiten en ontwikkeling van financiële instituties, met een sleutelpositie in de Chinese economie, te ondersteunen en de aandelenprijzen van deze bedrijven te stabiliseren.
     
    De laatste keer dat investeringsfonds Huijin zich in deze orde van grootte liet horen was bij de uitbraak van de kredietcrisis in september 2008. Toen had de ingreep aanzienlijk effect en maakte het de weg vrij voor een nog groter stimuleringspakket van de Chinese overheid van $625 miljard. Door hoge inflatie en grote schulden trekken economen de mogelijkheden van de Chinese overheid om de economie wederom met zulke bedragen te stimuleren echter in twijfel. De aankondiging had wel direct een positief effect op de Chinese beurs. 
     
    Bron: