Marketupdate

Categorie: Kredietcrisis

  • Duitsland en Frankrijk oneens over rol van de ECB

    De ECB heeft zich tot nog toe vrij terughoudend opgesteld in de schuldencrisis. De Italiaanse rente mocht stijgen tot ruim 7,5% voordat de ECB ingreep met kleinschalige aankopen op de tweedehands obligatiemarkt. De rente werd op deze manier teruggebracht tot 6,3%, maar dat effect was slechts tijdelijk. De Italiaanse rente staat immers alweer op 7%. Ondertussen lopen ook de rentes op Spaanse, Franse en Belgische staatsobligaties hard op. Door slechts zeer beperkt staatsobligaties op te kopen blijft de ECB zoveel mogelijk druk zetten op overheden om hun begroting op orde te brengen. Een nobel streven, maar het is vraag of deze aanpak echt gaat werken.

    Bankvergunning voor EFSF

    Sarkozy is daar in elk geval niet van overtuigd en pleit voor een bankvergunning voor het EFSF. Op die manier kan het EFSF zeer goedkoop geld lenen via de ECB, waarmee vervolgens honderden miljarden aan staatsleningen opgekocht kunnen worden op de primaire én secundaire obligatiemarkten. Een dergelijke aanpak haalt de druk van de ketel en zou volgens Francois Baroin – de Franse minister van Financiën – ook het besmettingsgevaar bestrijden.

    Angela Merkel voelt er weinig voor om de problemen op de korte termijn op te lossen met geld van de ECB en wijst naar de regels van de Europee Unie die geen ruimte zou bieden voor grootschalig ingrijpen van de centrale bank. ''Volgens de verdragen heeft de ECB niet de mogelijkheid om de huidige schuldencrisis op te lossen'', aldus bondskanselier Merkel. De oplossing moet volgens haar gezocht worden in economische hervormingen en een sterkere Europese politieke unie.

    ECB aan de kant van Merkel

    De ECB schaart zich aan de zijde van Duitsland door te stellen dat de ECB geen rol van 'lender of last resort' kan spelen en dat overheden zelf verantwoordelijkheid moeten dragen voor hun schuldenproblemen. Dat komt neer op het doorvoeren van bezuinigings- en hervormingsmaatregelen om de begroting op orde te brengen.

    Volgens verschillende analisten heeft het besmettingsgevaar in de Europese schuldencrisis momenteel een hogere prioriteit dan het bestrijden van de inflatie. Handelaren op de Europese obligatiemarkten wisten te melden dat de ECB woensdag obligaties heeft gekocht van zowel Spanje als Italië, maar dat de aankopen slechts ''beperkt en kleinschalig'' waren. Als gevolg van de aanhoudende schuldenproblematiek zakte de euro weg tegenover de Amerikaanse dollar. Ook aandelenmarkten waren negatief gestemd, omdat beleggers twijfels hebben over het vermogen van Europese overheden om daadwerkelijk te bezuinigen en de problemen op te lossen.

    De Europese schuldencrisis wordt ook aan de andere kant van de oceaan op de voet gevolgd. Kredietbeoordelaar Fitch zou op het punt staan om Amerikaanse banken een negatieve outlook te geven, omdat die ook blootstelling hebben aan staatsobligaties van Europese landen (of verzekeringen op deze obligaties, de zogeheten credit default swaps). President Obama gaf vanuit Australië een reactie op de laatste ontwikkelingen. Hij verklaarde dat ''de onrust op de financiële markten blijft aanhouden zo lang er geen plannen komen waaruit blijkt dat Europa volledig achter de euro staat en er alles aan zal doen om de crisis te bezweren''. Obama ziet de komst van nieuwe regeringen in Griekenland en Italië als een stap in de goede richting, maar Europa kent volgens de president nog steeds ''een gebrek aan politieke wilskracht''.

    Systeemcrisis

    Volgens Barroso, president van de Europese Commissie, zit de Eurozone in een systeemcrisis die niet op te lossen is door de Europese Unie op te splitsen. Dat zijn dus geen geruststellende woorden uit het hart van Europa.

    Ondertussen draait de Griekse overheid de duimschroeven hard aan met een reeks van rigoureuze bezuinigingen. De nieuwe premier Papademos is er alles aan gelegen om te voldoen aan de eisen van de ECB, maar de resultaten van de eerdere bezuinigingen stemmen ons niet hoopvol. Het begrotingstekort van de Griekse overheid was in oktober weer groter geworden, ondanks de invoering van enkele nieuwe impopulaire belastingen.

    Tenslotte staan ook de Europese banken continu onder druk door de schuldencrisis. Volgens Reuters hebben zij moeite om Amerikaanse dollars te lenen, waardoor ze zijn aangewezen op de onbeperkte (maar duurdere) faciliteit van de ECB. Het stressniveau is nog niet zo hoog als in 2008, maar wel hoger dan een jaar geleden.

    Mario Draghi, de nieuwe president van de ECB, probeert de wereld gerust te stellen met verzachtende woorden. Hij is van mening dat we aan het eind van dit jaar in ''een milde recessie'' terechtkomen. Het nieuws dat we de laatste tijd over ons heen krijgen doet immers vermoeden dat de situatie toch wel iets estiger is dan Draghi voorspelt.

    Merkel en Sarkozy zijn het oneens over aanpak Europese schuldencrisis

  • Dagelijkse kost 17 november 2011

     

    'ECB weer actief op obligatiemarkten' (RTL-Z)
    Spanje betaalt 7 procent op staatsleningen (RTL-Z)
    Lex Hoogduin: 'Noodfonds euro direct verdubbelen' (Nu.nl)
    ING kende bufferregels niet (FD)
    De Jager stuurt Kamer stapel euro-onderzoeken (Nu.nl)
    oral hazard in het kwadraat (Jules Muis; Accountant)

    Interview met John Mauldin – This Crisis is the End Game, It’s a Bang Moment (King World News)
    Chinese TV Host Says Regime Nearly Bankrupt (The Epoch Times)
    Robert Zoellick herhaalt zijn gunstige visie voor goud. World Bank President: Gold is Still a Good Investment (Economic Policy Joual)
    Federal debt tops $15 trillion – Total increased $56 billion in one day (Washington Times)
    Finance Job Losses Near 200,000 as BNP, Citigroup Trim Employees (Bloomberg)
    Must read: The naked derivative exposures of banks to sovereigns (FT Alphaville)
     

    Humor!! Tranen in m'n ogen van het lachen..: Damn You Autocorrect

    Twee voorbeelden..

  • Amerikaanse staatsschuld stijgt tot boven de $15 biljoen, Fed verdubbelt Amerikaans schuldpapier in één jaar!

     

    De Federal Reserve is door de geldpersfinanciering van de Amerikaanse tekorten hard op weg om de grootste houder te worden. De grootste houder is desalniettemin het Social Security Fund met ruim $2,5 biljoen aan Amerikaans schuldpapier. De enorme toename in de portfolio van de Federal Reserve zorgt voor een bijzondere constatering. China dat in 2010 $1.151 miljard aan Amerikaanse staatsobligaties had, overtrof de Fed toen nog met zo'n $340 miljard. In 2011 heeft de Federal Reserve door de verdubbeling ruim $515 miljard méér aan Amerikaanse staatsobligaties dan China.
     

  • Crisis in beeld en grafiek (16/11/2011)

    Dinsdag was opnieuw een roerige dag op de Europese markten. De rente op Spaanse en Italiaanse staatsobligaties liep wederom sterk op. De rente op Spaanse 10-jaars leningen steeg boven de 6,3% en de rente op de Italiaanse 10-jaars leningen steeg weer boven de 7%. Afgelopen week was de Italiaanse rente voor korte tijd gedaald nadat Berlusconi was afgetreden, Mario Monti nieuwe bezuinigingen en hervormingen had aangekondigd en de ECB met een ingreep druk van de ketel haalde. De daling van de Italiaanse rente bleek op dinsdag echter van korte duur te zijn.

    Niet alleen de rente van Italiaanse en Spaanse staatsobligaties steeg. Zoals te zien is in de onderstaande tabel  nam de spread, het verschil in rente tussen de verschillende landen en de benchmark (Duitse staatsobligaties), vandaag sterk toe. Als gevolg van de Zuid-Europese onrust nam de spread tussen de Spaanse en Italiaanse leningen en de Duitse staatsobligaties sterk toe. Opvallend is echter de sterk oplopende spread tussen Belgische en Duitse staatsobligaties. Eist België binnenkort zijn rol binnen het Europese schuldendrama op?


     
    Hieronder een grafiek die een mooi beeld geeft van de zeepbel op de huizenmarkt in een groot aantal landen. Niet alleen in Nederland stegen de huizenprijzen de afgelopen twintig jaar explosief, dat gebeurde op Duitsland en Zwitserland na vrijwel overal. Sinds 2007 knapte de zeepbel in de meeste landen en daalde de huizenprijzen. In Nederland stegen de prijzen harder dan in de meeste landen. De daling is tot op heden nog een stuk kleiner dan in andere landen. Moet de echte daling nog komen?

    Bronnen:
    Welingelichtekringen
    Mish blog

  • Gerald Celente over de valuta-oorlog en het WK-geldontwaarding

    Gerald Celente draait niet om de hete brij heen en laat zich zeker niet afleiden door propaganda en leugens van politici en bankiers. In de volgende video legt de trendwatcher helder uit wat er aan de hand is en verklaart hij waarom het nog niet beter gaat met de economie. Hij krijgt ook nog even de gelegenheid om MF Global te vervloeken, de cash- en derivatenbroker die ten onder ging aan een slechte gok op de Europese obligatiemarkten. Gerald was klant bij MF Global en verloor een bedrag van 'six figures' aan futures op de goudmarkt.

    Absoluut een must see!

    Deel 1/2

    Deel 2/2

  • Dagelijkse kost 16 november 2011

     

    • Pimco: cruciale denkfout VS en EU (IEXprofs.nl)
    • Samaras vindt schriftelijke belofte aan Brussel niet nodig (Nu.nl)
    • Grieks begrotingstekort dit jaar mogelijk boven 9% (RTL-Z)
    • 'België gaat Italië en Spanje achtea' (RTL-Z)

    Via Maarten Verheyen:

    • Congress Shocked To Find That Being CEO Of A Bankrupt Company Is The New Killing It (Zero Hedge)
    • Regulators encouraging banks to game risk models (Finance Addict)
    • Gold price hits new record high in India (GoldMoney)
    • Accidental Downgrade or Glimpse of Future? – Why France Should Be Worried About Its Rating (Spiegel)
    • Paulson not seen deserting gold after $2 bln ETF sale (Reuters)

    Een absolute must read over de geopolitieke betekenis van de Europees-Russische samenwerking op energiegebied:

    • Russia's High Stakes Energy Geopolitics – Nord Stream, the huge Russian-German pipeline project, began delivering gas to the EU (Frank William Engdahl; Global Research)

    Eveneens een must read. Intrigerende analyse over hoe de afzonderlijke Europese centrale banken euro's printen en dit via de ECB onderling verrekenen :

    Tot slot het prachtige uitzicht vanuit het Inteational Space Station:

  • Verenigd Koninkrijk ontkomt niet aan Eurocrisis, meer QE?

    De Britse economische groei is al het hele jaar zwak en hier komt volgens de bank in het laatste kwartaal van 2011 geen verandering in. De koopkracht van Engelse huishoudens neemt af, de kredietverstrekking gaat moeizaam en fiscale hervormingen raken het hele land. Afgelopen tijd kwamen daar ook nog de verslechterende globale economische vooruitzichten en een sterke afname in zowel het Britse consumenten- als producentenvertrouwen bij. Deze factoren zorgde ervoor dat de Bank of Engeland de vooruitzichten voor de groei van het Britse Bruto Binnenlands Product (BBP) ten opzichte van de vooruitzichten van augustus scherp moest bijstellen.

     
    De centrale bank stelde naast haar verwachtingen voor de economische groei ook de verwachtingen voor de inflatie naar beneden bij. Een indicator die de kans weergeeft dat de Britse inflatie boven het doel van 2% zal zijn werd verlaagd. 

     
    Niet alleen het bijstellen van de economische groei en de inflatie zijn tekens van de slechte staat waarin de Britse economie zich bevindt, ook de hoge werkloosheid is een slecht teken. De werkloosheid in het Verenigd Koninkrijk steeg in oktober naar het hoogste niveau sinds 1994. Dit maakte het Britse bureau voor nationale statistiek bekend. De werkloosheid steeg tussen juli en september met 129.000 naar 2,62 miljoen werklozen. Hierdoor liep het werkloosheidspercentage op naar 8,3%, het hoogste niveau sinds 1996.

    De afbrokkelende economische groei, de sterk afnemende inflatie en de hoge werkloosheid laten het Britse ministerie van Financiën niet ongemoeid. Volgens een woordvoerder van het ministerie zal Groot-Brittannië er alles aan doen om de Britse economie te beschermen en als een “veilige haven” te behouden in een tijd van “inteationale instabiliteit en onzekerheid”. De Bank of England spreekt dezelfde taal; in haar rapport zinspeelt de Bank of England op een nieuwe ronde van monetaire stimulering (Quantitative Easing, QE). In het rapport geeft de centrale bank aan dat ze weleens haar opkoopprogramma, waarmee zij eerder al £275 miljard aan bezittingen mee opkocht, zou kunnen uitbreiden. De meeste economen verwachten dat de Bank of England nog eens £50 miljard in de Britse economie zal pompen. De centrale bank hoopt op deze manier de kwakkelende economie weer aan de praat te krijgen. Een positief effect op de economie zal dit naar alle waarschijnlijk niet hebben, al waren eerdere stimuleringsronden in Groot-Brittannië, de VS en Japan natuurlijk zeer “succesvol”

     
    Bronnen:
    RTLZ 
    NRC
    FT Alphaville

     

     

  • Rente op Spaanse staatsobligaties loopt flink op, die van Italie weer boven de 7 procent

    Het is een race tegen de klok voor het Europese noodfonds, want als er niet snel ergens geld gevonden kan worden om de schulden van Europese landen op te kopen kan de rente nog veel verder stijgen. Beleggers worden argwanend en vluchten momenteel liever in de vermeende veiligheid van Duitse en Amerikaanse staatsobligaties. De rente op Spaanse staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar is vandaag opgelopen tot meer dan 6,3%, waarmee de oude piek van eind juli is geëvenaard. Destijds greep de ECB in door tientallen miljarden aan staatsobligaties op te kopen, vooamelijk van Spanje en Italië.

    In de jaren voor de crisis lag de rente op Spaans schuldpapier hoger dan dat van de Italiaanse obligaties. Sinds de ingreep van de ECB zijn de rollen omgekeerd en vragen beleggers voor de Italiaanse 10-jaars leningen een hogere rente. Vorige week was de situatie even kritiek, toen de rente steeg tot boven de 7%. Het aftreden van Berlusconi, een nieuw voorstel voor bezuinigingen en hervormingen van Mario Monti en een ingreep van de ECB haalden wat druk van de ketel: de rente zakte weer wat tot 6,4%. Maar dat effect was slechts tijdelijk, want vandaag noteren de Italiaanse 10-jaars leningen alweer boven de 7%.

    Om de ontwikkelingen op de obligatiemarkten in perspectief te plaatsen: een maand geleden waren de rentes op de 10-jaars obligaties van Spanje en Italië respectievelijk 1 en 1,2 procentpunt lager. Een jaar geleden dicteerde de obligatiemarkt een rentevergoeding van 4,2% op Italiaans en 4,5% op Spaanse staatsobligaties.

    Ontwikkeling rente op Spaanse (links) en Italiaanse (rechts) staatsobligaties met een looptijd van 10 jaar. Grafieken van Bloomberg.

    De hoge rente is niet direct een probleem, maar naarmate het land meer schulden moet herfinancieren nemen de rentelasten snel toe, met als gevolg dat er nog meer moet worden geleend tegen de hoge rentepercentages. Een land kan moeilijk zelfstandig uit een dergelijke situatie ontsnappen. De geschiedenis leert ons dat er in het verleden wel vaker schulden zijn kwijtgescholden door overheden. Of dit ook een oplossing is voor de huidige crisis is nog maar de vraag, omdat de obligaties in het bezit zijn van banken en pensioenfondsen die eigenlijk niet veel klappen meer kunnen opvangen.

    Een andere vervelende optie is om de schulden weg te inflateren, maar het rechtstreeks opkopen van staatsobligaties ziet de ECB niet zitten. Dat bevestigde Yves Mersch, bestuurslid van de ECB, tegenover Bloomberg. Hij vertelde dat het opkopen van staatsobligaties ''gelijkwaardig is aan inflatie'' en dat het ''niet uitvoerbaar'' is. De weg van langdurige inflatie om de effectieve schuldenlast omlaag te brengen neemt volgens Mersch ''het initiatief voor overheden weg om iets te doen aan hun schuldenprobleem''. Ook geeft het een hoger risico op ''een hogere inflatie in de toekomst'' en ''veroorzaakt het grotere volatiliteit op de financiële markten.'' Daarbij noemt Mersch ook de dreiging van een zogeheten loon-prijs spiraal, die het gevolg kan zijn van een hoge inflatie. Het bestuurslid van de ECB is van mening dat landen hun eigen verantwoordelijkheid moeten nemen.

    Als de ECB blijft interveniëren op de obligatiemarkt is er in elk geval één bestuurslid dat zal tegenstribbelen. Eerder stapte een Duits bestuurslid om dezelfde reden op, hij wilde niet verantwoordelijk zijn voor het opkopen van staatsobligaties.

    Sinds het begin van 2008 maken beleggers weer duidelijk onderscheid tussen de verschillende Europese landen

  • Wie moet het verlies nemen op Europees schuldpapier?

    De grote vraag die daarop volgt is wie zijn verlies moet nemen, want tegenover elke euro aan schuld staat ook een euro aan bezit. Voor elke schuld die wordt weggestreept gaat er ook bezit verloren, het probleem waar we in Europa nog steeds geen goede oplossing voor kunnen bedenken. Charles Hugh Smith, de auteur van het boek 'An Unconventional Guide to Investing in Troubled Times', zet de huidige problematiek helder uiteen.

    Hij schat dat er in Europa voor ongeveer €3.000 miljard aan schulden in de boeken staat die waarschijnlijk nooit meer wordt terugbetaald. Dat betekent een strop van hetzelfde bedrag dat uiteindelijk verdeeld moet worden. Volgens Smith is het niet mogelijk om, zoals politici en economen dat soms stellen, uit deze crisis te groeien. ''Daarvoor zijn er teveel verkeerde investeringen gedaan en werden er teveel riskante leningen afgesloten.''

    De tweede mogelijke oplossing, het 'herstructureren' van de schulden, wordt door Smith ook niet serieus genomen. Door schulden te herstructureren, bijvoorbeeld door een lagere rente af te spreken, daalt hun waarde. Doordat de oude waarde in de boeken blijft staan lijkt het probleem opgelost, totdat iemand geld nodig heeft en zijn schuldpapier moet aanbieden op de markt. Men zal dan ontdekken dat de marktwaarde veel lager ligt, waardoor het verlies toch moet worden genomen.

    De derde uitweg voor onhoudbaar hoge staatsschulden is de geldpersfinanciering: de ECB drukt nieuw geld om daarmee obligaties op te kopen uit de markt. De problemen worden in dat geval eerst nog gemaskeerd, maar uiteindelijk zal de rekening aan iedere burger worden gepresenteerd in de vorm van inflatie. Een wiskundige vergelijking leert ons dat het uit het niets creëren van grote hoeveelheden nieuwe euro's de waarde van elke euro uiteindelijk met dezelfde omvang zal verkleinen. De geldpersfinanciering laat simpel gezegd iedereen opdragen voor de risico's die de kopers van staatsobligaties hebben genomen, de verliezen worden gesocialiseerd.

    ''De schulden die overheden maken worden uiteindelijk altijd door het publiek betaald'', aldus nobelprijswinnaar Thomas Sargent. Hij stelt dat de staatsschulden uiteindelijk worden afbetaald door de bevolking via ''belastingen, inflatie en/of het simpelweg nalaten van de betalingsverplichting (een default)''.

    Het is de vraag wie de verliezen moet nemen, maar eigenlijk is het antwoord heel simpel. Banken, pensioenfondsen en beleggers die de staatsobligaties hebben gekocht kregen een rentevergoeding, dat ze compenseerde voor het risico. Ze hebben zelf de afweging gemaakt of de opbrengsten van de staatsobligaties in verhouding stonden tot de risico's die ze liepen. Nu blijkt dat de risico's erg groot waren moeten de bezitters van de staatsobligaties hun verlies nemen, want zij stonden al die jaren dat het goed ging immers ook aan de ontvangende kant.

    Het is volgens Smith immoreel om onwetende burgers en bezitters van euro's te straffen voor risico's die andere partijen hebben genomen. ''Als ze niet hebben gedeeld in de winst horen ze ook niet te delen in het verlies'', zo redeneert Smith. Dat banken failliet gaan en dat pensioenfondsen en verzekeraars grote verliezen moeten incasseren is volgens Smith vervelend, maar noodzakelijk. Het huidige systeem is volgens hem corrupt, roofzuchtig en oneerlijk en zou daarom ook in moeten storten.

    Smith concludeert dat we niet in een kapitalistisch en democratische maatschappij leven zo lang we de opbrengsten uit bezittingen loskoppelen van de risico's en de mogelijke verliezen kunnen afschuiven op het publiek. Het huidige systeem beschrijft Smith als een ''financieel fascistische tyrannie''.

  • Het morele faillissement van de Amerikaanse politiek

    De Amerikaanse politiek lijkt geen enkele interesse te hebben om het goede voorbeeld te geven. Het Amerikaanse TV-programma “60 Minutes” zond afgelopen weekend een wel zeer schokkend verhaal uit waarin de handelen met voorkennis door politici aan de kaak wordt gestel. Wetten die voor gewone Amerikanen gelden, gelden niet voor de politiek. Het morele faillissement van de Amerikaanse politiek erg treffend geïllustreerd door “60 Minutes”.

    Congreslid Spencer Bauchus (Rep) deed een Goldman Sachsje. Volkomen legaal gebruikte hij de inside-info die hij kreeg nadat het congres en de senaat bijeen waren geroepen in een speciale zitting – een zitting waar zelfs de BlackBerry's werden ingenomen – en de politiek onder strikte zwijgplicht werd ingelicht over de stand van zaken. Bachus verdiende aan de handel in opties en verzilverde zijn kennis. Handel met voorkennis voor de gewone Amerikaan, maar niet voor congresleden en senatoren. En dan de voormalige speaker of the house en de huidige “fractievoorzitter” van de Democraten, Nancy Pelosi. Dit is misschien wel het meest opvallende fragment uit 60 Minutes. Als er een grotere gloet van ultieme hypocrisie van iemands gezicht kan druipen, dan is het wel het gezicht van Nancy Pelosi die reageert op de kritische vragen van Steve Kroft van 60 Minutes. Pelosi ontkent haar aandelendeal met VISA glashard, “het is niet waar, en dat is het”. “Ik heb alles gedaan tegen credit card companies als kamervoorzitter”, claimt Pelosi. Uiteraard. Pelosi schreef zich echter bij de beursgang van VISA in op een lucratieve aandelendeal terwijl zij als kamervoorzitter toezag op het implementeren van strengere wetgeving voor credit-card maatschappijen. Wetgeving die pas twee jaar later werd ingevoerd.

    Terwijl de Amerikaanse volksvertegenwoordiging handelt met voorkennis en hiertegen een wetsvoorstel werd ingediend om al die vormen van persoonlijke belangenverstrengeling tegen te gaan, wordt de wet, HR 1148, niet aangenomen. Het voorstel sneuvelt nadat het slechts de steun van zes congresleden kreeg. De congresleden zeggen nog nooit van het wetsvoorstel te hebben gehoord. In het Nederlands is daar een spreekwoord voor: “Horende doof en ziende blind”. Het mag niet als een verrassing komen dat het vertrouwen van Amerikanen in de Amerikaanse politiek tot het minimum is gedaald.

    Oordeelt u zelf:

  • Dagelijkse kost 15 november 2011

     

    • Aanrader! De val van de euro (Alexander Sassen van Elsloo; IEX.nl)
    • Sweder (baron) van Wijnbergen beticht van kunstroof (Telegraaf)
    • Onverwachte krimp Nederlandse economie (RTL-Z)
    • En het kan nog erger: Griekse economie krimpt met 5,2 procent (RTL-Z)
    • ‘Britse overheid op zoek naar 50 miljard’ (NuZakelijk.nl)
    • Duits-Franse renteverschil bereikt record (Nu.nl)

    Via onze SNS-correspondent werden we geattendeerd op het renteverschil tussen Duitse en Belgische staatsobligaties:

    Voor de eerste keer sinds 1993 (verder gaat Bloomberg niet terug) ligt de spread tussen 10 jaar Duitsland en 10 jaar België boven de 300bp. No more flying under the radar………. Bijgaand het spreadoverzicht van de laatste 10 jaar.

     

    • Interview With Iranian Foreign Minister: We Are Prepared for Everything' (Spiegel)
    • Moron from Scam Companies “Validated Carbon Credits” and “Baron Traders Limited ” Threatens This Blog (Naked Capitalism)
    • No Growth in Oil Production for 7 Years – Will Alteatives Arrive Soon Enough? (Oilprice.com)
    • Former German chancellor silent on Fed memo linking him to gold suppression (GATA)
    • Goldman: “Stay Long Gold” (Zero Hedge)
    • Global Wheat Glut; Prices Drop, French Exports Plunge; Reflections on Agricultural Commodities; “No Food at Any Price” Revisited (Mike Shedlock)

    Tot slot, de animatie-beren zijn er weer. Aflevering 8 – The Gold Rush Currency Wars: