Marketupdate

Categorie: Grondstoffen

  • Goldman Sachs says gold is going to $1,600, watch the perceived risk of recession

    What matters for gold is the perceived risk of recession, which is rising, said Goldman Sachs analyst, who sees the precious metal reaching $1,600 in Q4 and staying there.

    Goldman is bullish on gold because of the market’s perception of recession fears.

    “What’s important for the gold market is not whether there are actual risks but what the market’s perceived risks are,” Goldman Sachs analyst Mikhail Sprogis told Kitco News on Monday. “We noticed that the market’s fear of recession tends to go up with lower employment rate and slower growth. Given that this year we were moving into lower employment rate and debate over the economy … We thought that this warrants more defensive allocation.”

    Goldman’s own view is that risks in the U.S. remain moderate and no recession is projected for next year, noted Sprogis.

    Gold is looking to hit $1,600 by year-end before stabilizing around those levels and gradually rising further, according to Goldman’s forecast.

    “Going long-term depends on what is going to happen to global growth. The further out you go, the higher the probability that the U.S. is going to hit a recession. We have $1,600 holding out through 2021,” Sprogis said.

    The $1,600 projection is based on global growth rebounding. “This is a scenario where things are not that bad. What we like to highlight is that in an environment where things do go much worse, we see much more upside in gold,” the analyst explained.

    Three drivers that will get gold to $1,600

    Goldman identified three factors that will propel gold to $1,600 an ounce by year-end: ETF demand, central bank gold buying, and weaker U.S. dollar.

    “We expect more ETF inflows as the current low growth environment in developed markets warrants a more defensive portfolio allocation,” Sprogis described.

    Central bank gold demand is also estimated to remain strong throughout the year, rising to 750 tonnes compared to last year’s impressive 650 tonnes. “That will be driven by demand from countries that have some kind of geopolitical tensions with the U.S., which is Russia, Turkey, China. As well as some countries that have some tensions with the EU like Poland, which bought 100 tonnes this year,” the analyst said.

    U.S. dollar is also looking weaker going forward based on the projection that global growth rebounds, boosting other major currencies against the U.S. dollar.

    Rebound in global growth is keeping Goldman’s forecast capped at $1,600, but it leaves room for Asian demand to recover on stronger local currencies.

    “Rebound in global growth will lead to a weaker U.S. dollar and that should provide support to the gold prices … It helps emerging markets with the wealth channel … The wealth element represents demand by emerging markets, who are the primary buyers of gold. A weaker dollar increases their ability to buy gold,” Sprogis explained.

    For the yellow metal to hit a record high in U.S. dollars, markets will need to see a recession in the U.S., the analyst added. “Ultimately to have a material spike in gold, you either have to have U.S. recession or some risks of inflation running out of control or environment where the Fed is not hiking because that leads to debasing fears of currency.”

    Fed’s October rate decision

    Gold’s massive summer rally was driven by deteriorating macro data and the dovish pivot by central banks.

    “The Fed has been one of the reasons why gold went up so much. Our economists see one more Fed cut in October. Following this they see return to hiking only after U.S. election,” Sprogis anticipated.

    Currently, the market is pricing in a 90.5% chance of a 25-basis-point cut in October, according to the CME FedWatch Tool.

    Overall, Goldman sees underinvestment in gold, which bodes well for prices long-term. “Gold remains a great strategic allocation because ETFs and especially North American portfolio managers remain underinvestment in our view. And there is a great capacity for them to enter the market if global conditions deteriorate further,” Sprogis said.

     

    What matters for gold is the perceived risk of recession, which is rising, said Goldman Sachs analyst, who sees the precious metal reaching $1,600 in Q4 and staying there.

    Goldman is bullish on gold because of the market’s perception of recession fears.

    “What’s important for the gold market is not whether there are actual risks but what the market’s perceived risks are,” Goldman Sachs analyst Mikhail Sprogis told Kitco News on Monday. “We noticed that the market’s fear of recession tends to go up with lower employment rate and slower growth. Given that this year we were moving into lower employment rate and debate over the economy … We thought that this warrants more defensive allocation.”

    Goldman’s own view is that risks in the U.S. remain moderate and no recession is projected for next year, noted Sprogis.

    Gold is looking to hit $1,600 by year-end before stabilizing around those levels and gradually rising further, according to Goldman’s forecast.

    “Going long-term depends on what is going to happen to global growth. The further out you go, the higher the probability that the U.S. is going to hit a recession. We have $1,600 holding out through 2021,” Sprogis said.

    The $1,600 projection is based on global growth rebounding. “This is a scenario where things are not that bad. What we like to highlight is that in an environment where things do go much worse, we see much more upside in gold,” the analyst explained.

    Three drivers that will get gold to $1,600

    Goldman identified three factors that will propel gold to $1,600 an ounce by year-end: ETF demand, central bank gold buying, and weaker U.S. dollar.

    “We expect more ETF inflows as the current low growth environment in developed markets warrants a more defensive portfolio allocation,” Sprogis described.

    Central bank gold demand is also estimated to remain strong throughout the year, rising to 750 tonnes compared to last year’s impressive 650 tonnes. “That will be driven by demand from countries that have some kind of geopolitical tensions with the U.S., which is Russia, Turkey, China. As well as some countries that have some tensions with the EU like Poland, which bought 100 tonnes this year,” the analyst said.

    U.S. dollar is also looking weaker going forward based on the projection that global growth rebounds, boosting other major currencies against the U.S. dollar.

    Rebound in global growth is keeping Goldman’s forecast capped at $1,600, but it leaves room for Asian demand to recover on stronger local currencies.

    “Rebound in global growth will lead to a weaker U.S. dollar and that should provide support to the gold prices … It helps emerging markets with the wealth channel … The wealth element represents demand by emerging markets, who are the primary buyers of gold. A weaker dollar increases their ability to buy gold,” Sprogis explained.

    For the yellow metal to hit a record high in U.S. dollars, markets will need to see a recession in the U.S., the analyst added. “Ultimately to have a material spike in gold, you either have to have U.S. recession or some risks of inflation running out of control or environment where the Fed is not hiking because that leads to debasing fears of currency.”

    Fed’s October rate decision

    Gold’s massive summer rally was driven by deteriorating macro data and the dovish pivot by central banks.

    “The Fed has been one of the reasons why gold went up so much. Our economists see one more Fed cut in October. Following this they see return to hiking only after U.S. election,” Sprogis anticipated.

    Currently, the market is pricing in a 90.5% chance of a 25-basis-point cut in October, according to the CME FedWatch Tool.

    Overall, Goldman sees underinvestment in gold, which bodes well for prices long-term. “Gold remains a great strategic allocation because ETFs and especially North American portfolio managers remain underinvestment in our view. And there is a great capacity for them to enter the market if global conditions deteriorate further,” Sprogis said.

  • Olieproductie Saudi-Arabië volledig terug

     

    MOSKOU (AFN/RTR) – De olieproductie van Saudi-Arabië is volledig hersteld na de droneaanvallen op twee grote faciliteiten van staatsolieconcern Saudi Aramco medio vorige maand. Dat zei de Saudische energieminister Abdulaziz bin Salman op een energieconferentie in Moskou.

    Volgens de minister bedraagt de dagelijkse productie van Saudi-Arabië nu 11,3 miljoen vaten, het niveau van voor de droneaanvallen. Riyad had eerder al gezegd dat de productie eind september weer volledig op stoom zou zijn, maar er kwamen ook berichten dat de herstelwerkzaamheden veel langer konden duren.

    Het productieverlies door de aanvallen op faciliteiten in Abqaiq en Khurais op 14 september bedroeg 5,7 miljoen vaten olie per dag, ongeveer 5 procent van de olieproductie wereldwijd. De olieprijzen gingen zeer sterk omhoog na de aanvallen, maar zijn inmiddels weer duidelijk teruggevallen.

  • ‘Rusland blijft oliekartel OPEC steunen’

    MOSKOU (AFN/RTR) – Rusland blijft een verantwoordelijk partner van oliekartel OPEC. Dat zei president Vladimir Poetin tijdens een energieforum in Moskou. Daarbij waren ook olieministers van OPEC-leden Saudi-Arabië en Iran aanwezig.

    Rusland is geen lid van de OPEC. Het olieproducerende land zette eerder wel zijn handtekening onder een overeenkomst met de OPEC en andere landen over het verlagen van de productie om daarmee de olieprijzen te stutten. Volgens Poetin is het belangrijk dat alle beschikbare middelen worden ingezet om de energiemarkt in balans te krijgen.

    Afgelopen zomer werden de landen het eens over een verlenging van de productiebeperkingen voor de oliewinning. Deze lopen door tot en met maart 2020.

  • Drie redenen waarom goud nóg gaat stijgen

    Goud noteert misschien niet meer op zijn ‘52-week high’ maar dat wil niet zeggen dat de goudprijs het nu gaat laten afweten. In tegendeel, er zijn voldoende factoren die goudprijs de komende maanden nog voldoende zullen ondersteunen en een duwtje in de rug zullen geven. Het gele edelmetaal is dit jaar al met 15 procent gestegen en kan dit jaar nog hoger gaan.

    Goud zit momenteel in een horizontale trend maar marktkenners verwachten dat het edelmetaal binnenkort opnieuw zal gaan stijgen omwille van verschillende factoren. Er zijn momenteel allerlei zaken die een positieve invloed hebben op edelmetalen, we sommen er even drie op.

    1. Amerikaanse inflatie

    Op nummer één staat de stijgende Amerikaanse inflatie, vooral nu de olieprijzen dreigen te stijgen door de recente drone-aanval om Aramco. Sinds Trump in het Witte Huis zetelt, is het inflatiecijfer nagenoeg stabiel gebleven. Maar daar komt wellicht verandering in eind dit jaar. De kerninflatie is in augustus gestegen tot 2,4 procent, dat is het hoogste niveau sinds september 2008.

    In het verleden is gebleken dat een stijgend inflatiecijfer gunstig is voor de goudprijs. Dat komt omdat een hoge inflatie een grote impact heeft op de koopkracht van consumenten, je kan minder kopen met hetzelfde geld. Goud is daarentegen waardevast en immuun voor inflatie.

    2. Negatieve rentes

    De Federal Reserve heft de stap (nog) niet gezet, maar in Europa hanteren ze al een negatieve rente. Jerome Powell heeft de rente onlangs wel verlaagd maar hoe ver is hij bereid te gaan? Als het van Trump afhangt, dan volgt de Federal Reserve het voorbeeld van de Europese Centrale Bank.

    De vraag is nu wat Jerome Powell van plan is. Als de Federal Reserve effectief het pad gaat bewandelen van zijn Europese tegenhanger, dan gaat goud aantrekkelijker worden om in portefeuille te hebben. Vooral omdat cashgeld minder interessant is gezien de negatieve opbrengst.

    3. Geopolitieke risico’s

    Last but not least, de geopolitieke spanningen. Er zijn verschillende situaties die zorgen voor onzekerheid en angst bij beleggers en investeerders. De handelsoorlog, brexit, de drone-aanval op Aramco, de relatie tussen de USA en Iran en noem maar op. Al deze aspecten zijn niet gunstig voor de wereldeconomie en als gevolg dus ook niet voor de financiële markten.

    Het is deze onzekerheid en neerwaartse druk die beleggers en investeerders doen kiezen voor goud en zilver, vooral omdat deze edelmetalen fungeren als veilige haven in tijden van moeilijkheden.

    Bronnen: Forbes

  • Doet de olieprijs er nog wel toe?

    Er was een tijd dat stijgende olieprijzen een voorbode waren van economische ellende. Het laatste voorbeeld stamt uit de periode 2011 – 2014. Hoge prijzen voor een vat olie waren een sta-in-de-weg voor een snel herstel. Het zou daarom logisch zijn als de sterke stijging van de olieprijs sinds december 2018 voor de nodige onrust zou zorgen. Maar nee, aandelenkoersen zijn alleen maar verder omhoog gekropen en de vrees voor een recessie wordt steeds kleiner.

    Economen wijzen op twee factoren ter verklaring. De stijging van de olieprijs is volgens hen slechts ten dele te wijten aan mogelijke tekorten, maar ten dele ook aan een verbeterde vraag dankzij een sterkere economie. Daarom zijn olie-consumerende landen ook beter in staat de stijging probleemloos te verwerken. Een tweede factor van belang zijn diepgaande veranderingen in de oliemarkt zelf. Dan gaat het vooral om de productie van schalie-olie in de VS. Die is zo snel gegroeid en de kosten zijn zo omlaag gegaan dat klassieke schokken steeds minder waarschijnlijk lijken.

    Wil een schok in de aanvoer van olie echt een uitwerking hebben, dan moet de verstoring een langdurig karakter hebben. Het wegvallen van Venezuela en Iran is tot dusverre gemakkelijk opgevangen door Amerikaanse schalie, Russische olie of olie uit OPEC-landen die om geld zitten te springen om hun economie meer te diversifiëren.

    Olieproductie

    Ondanks al dat optimisme kan een olieschok een fragiele economie nog steeds schade toebrengen. Onder de huidige instabiliteit in de wereld kunnen prijzen langdurig hoog een ook nog volatiel zijn. De Amerikaanse schalie-productie kan niet eindeloos opgevoerd worden. Bovendien blijken bedrijven niet altijd bereid of in staat om de productie op te voeren, telkens wanneer prijzen omhoog gaan. Ondanks alles duurt het toch minstens zes maanden om een productieverhoging in de praktijk waar te maken. Daar komt nog bij dat het schalielandschap veranderd is. Het veld wordt nu bevolkt door grotere en gevestigde bedrijven. Die kunnen wel leven met tijdelijke prijsvolatiliteit en zijn alleen al daarom uit kostenoverwegingen minder geneigd om steeds opnieuw de productie naar boven of naar beneden aan te passen.

    Speelveld veranderd

    Alle partijen zijn het er echter over eens dat het speelveld in de afgelopen jaren sterk veranderd is. De olieproducenten, die zwaar te lijden hadden van de lage prijzen vanaf 2014, komen nu beter in hun financiële jasje te zitten. Met dat extra geld kunnen ze de gevolgen van heftige prijsbewegingen op de vraag ietwat verzachten. Ook Europa is minder kwetsbaar geworden, omdat zowel productie als consumptie minder olie-intensief zijn geworden. De groei komt uit de dienstverlening en de arbeidsmarkten floreren. Volgens de ECB heeft een olieprijs van $75 weinig of geen impact op de ontwikkeling van het reële inkomen of op de consumptie.

    Het zijn toch vooral de opkomende landen die de prijs betalen. Landen als Turkije en Argentinië leunen voor hun groei zwaar op olie-importen. Een prijs van $100 per vat scheelt al snel 1% economische groei. Ook landen als China en India zijn nog steeds erg gevoelig voor prijsbewegingen. Dat is vervelend, want beide landen spelen een vooraanstaande rol binnen de wereldeconomie.

    Hogere olieprijs

    De belangrijkste verandering is misschien wel het verbreken van het verband tussen de prijs van een vat olie en de groei van de Amerikaanse economie. Volgens het Brookings Instituut had de prijsdaling vanaf 2014 op papier moeten zorgen voor een extraatje van 1%. In de praktijk kwam de netto stimulering uit op nagenoeg 0%. Het voordeel voor de consument in de vorm van lagere benzineprijzen werd totaal teniet gedaan door een scherpe daling van de investeringen in de olie-industrie.

    De olieprijs verandert door het veranderende landschap van een economisch in een politiek probleem. Politici moeten nu de belangen van de consument afwegen tegen die van een bloeiende olie-industrie en alle mensen die daarin werkzaam zijn. Hoge olieprijzen zijn niet langer verkeerd voor de Amerikaanse economie als geheel. Leg dat maar eens uit aan de consumenten/kiezers in de o zo belangrijke swing states!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • De oliesector is op de tast op zoek naar de toekomst

    ExxonMobil gaat als een van de grootste oliebedrijven zijn investeringen fors opvoeren. In 2018 bedroegen die $26 miljard, maar in 2020 gaan ze $33 – $35 miljard uittrekken om de productie van olie en gas fors te verhogen. Die verhoogde productie moet vooral komen uit het Permian Basin in de VS en de nieuwe velden in Guyana. Exxon Mobile noemt beide vindplaatsen de aantrekkelijkste sinds 1999.

    De ceo van Exxon Mobile zei er zich van bewust te zijn, dat de wereld streeft naar het verlagen van de CO2 uitstoot, maar dat diezelfde wereld nog steeds afhankelijk is van de productie van fossiele energie. ExxonMobil investeert uiteraard niet uit pure menslievendheid. De Amerikanen gaan ervan uit dat de investeringen in de jaren tot 2025 zullen resulteren in een winstgroei van pakweg 45%. Dan moet de prijs van een vat olie wel gemiddeld $ 60 bedragen.

    Nieuwe investeringen

    De investeringsplannen van ExxonMobil komen op een moment dat de industrie met zichzelf en met zijn toekomst worstelt. Dat spreekt uit de marketingcampagne die verschillende grote spelers in de sector over de wereld uitstrooien of gaan uitstrooien. Kenmerkend voor die campagnes is dat ze zich niet mooier willen voordoen dan ze zijn. Dat betekent dat ze enerzijds laten zien dat ze moeite doen om de CO2 uitstoot te beteugelen, maar anderzijds niet verhullen dat ze groot zijn in fossiele energie en dat fossiele energie nog steeds onmisbaar is voor de wereld. Dat is een vuile boodschap, maar wel een noodzakelijke boodschap, zo oordelen ze.

    Tegelijkertijd zijn de bedrijven er zich pijnlijk van bewust dat het verminderen van de CO2 uitstoot de komende jaren alleen maar actueler wordt. Klimaatverandering is een thema dat niet meer weggaat en alleen maar aan belang zal winnen. Met andere woorden, vroeg of laat zal de sector met een nieuwe strategie voor de dag moeten komen, willen ze de woedende toorn van de publieke opinie voor zijn.

    Hoe rendabel is duurzame energie?

    Maar daar wringt de schoen. Voor de meeste bedrijven, misschien wel alle, is het nog onduidelijk hoe ze hun businessmodel kunnen aanpassen en hun uitstoot kunnen verminderen zonder dat zulks ten koste gaat van het financiële belang van de aandeelhouders. Investeren in renewable energy is leuk, maar genereert vooralsnog te weinig middelen vergeleken met de fossiele energie. Dat spreekt ook uit hun investeringsplannen. Gemiddeld gaat 1% naar renewable energy.

    En dus aarzelen de bedrijven en weten ze niet goed hoe de zaken aan te pakken. Het risico is wel dat te lang aarzelen ten koste gaat van het klimaat, maar ook ten koste van hun bestaansrecht en toekomst. Steeds meer institutionele beleggers willen duidelijkheid over hoe de oliebedrijven denken om te gaan met klimaatverandering. Volgens sommige is het gevaar reëel, dat de wereld bij ongewijzigd beleid steeds minder fossiele energie gaat gebruiken met alle gevolgen van dien.

    Bedrijven als ExxonMobil en Saudi Aramco zijn daar niet zo bang voor. Fossiele energie is voorlopig nog onmisbaar. Sterker nog, de vraag zal de komende jaren alleen maar blijven groeien dankzij Azië en Afrika. Bedrijven moeten er wel voor waken om zich volledig onmogelijk te maken bij de jeugd, zeker de talentvolle jeugd is nodig om het bedrijf ook morgen gaande te houden.

    Voor critici is het duidelijk dat de nieuwe marketingcampagnes niet meer zijn dan een voortzetting van de misleidende campagnes uit het verleden. Een bedrijf als ExxonMobil wist immers al sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw, dat het grootschalig gebruik van fossiele energie grote risico’s met zich bracht.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Palladium of goud?

    De prijs van palladium bereikte afgelopen week een recordniveau van €40.000 per kilogram. Het edelmetaal is voor het eerst sinds 2002 zelfs weer duurder dan goud. Sinds augustus gaat de prijs van palladium in een rechte lijn omhoog, gedreven door een structureel tekort in de markt. Het is dan ook niet vreemd dat steeds meer beleggers naar dit edelmetaal beginnen te kijken. Is het nog interessant om in palladium te beleggen? Of is goud toch de betere keus?

    Industrieel metaal

    Kijken we naar de ontwikkeling van de palladiumprijs, dan zien we dat het edelmetaal sterk meebeweegt met de stand van de economie. Rond het millennium stond de prijs van het edelmetaal ook erg hoog, terwijl de markt met de crisis van 2008 in elkaar zakte. Dat komt omdat palladium voornamelijk wordt gebruikt in de auto-industrie, een sector die zeer gevoelig is voor de stand van de economie.

    Dat de palladiumprijs het afgelopen halfjaar zo hard is gestegen is het resultaat van een combinatie van factoren. De laatste jaren kon het tekort in de markt worden aangevuld door beleggers, die hun positie in het edelmetaal afbouwden. De belangrijkste beleggingsfondsen gingen van 3 miljoen troy ounce aan beheerd vermogen in 2014 naar minder dan een miljoen troy ounce nu.

    Daar zou je aan toe kunnen voegen dat er meer onzekerheid is over het toekomstige aanbod van palladium. Rusland is een van de belangrijkste producenten van dit metaal en zou als gevolg van sancties kunnen besluiten minder te exporteren. Daardoor kan een schaarste ontstaan die ervoor zorgt dat de prijs snel oploopt.

    Prijs palladium is de laatste maanden hard gestegen

    Beleggen in palladium?

    De vraag is nu of het nog verstandig is om in palladium te beleggen. Het edelmetaal is belast met btw en omdat er weinig in gehandeld wordt is het verschil tussen aan- en verkoopprijs relatief groot. De prijs van het edelmetaal moet dus substantieel stijgen, voordat een dergelijke belegging geld oplevert. Die kans is natuurlijk wel aanwezig, want producent Johnson Matthey voorziet dit jaar een nog groter tekort dan vorig jaar.

    Toch blijft het speculeren in deze markt. We lezen de laatste maanden veel over een dreigende handelsoorlog en over groeivertraging in grote economieën als Duitsland en China. Er is dus een reële kans dat er weer een nieuwe recessie komt, met alle gevolgen van dien. Komt er weer een crisis zoals die van 2008, dan is de kans is groot dat palladium weer net zo hard naar beneden gaat als toen. Een belegging in palladium loopt in dat opzicht mee met de economische cyclus.

    Goud blijft de veilige haven

    In een crisis zullen beleggers hun toevlucht zoeken in veilige havens. Daarbij zal goud het meest gewilde edelmetaal zijn, omdat dat het meest liquide is. Ook is het wereldwijd ruim voorhanden, omdat het maar beperkt wordt gebruikt voor industriële toepassingen. Het is niet voor niets dat vrijwel alle centrale banken in de wereld een goudvoorraad aanhouden en geen andere edelmetalen.

    Juist omdat goud relatief weinig nuttige toepassingen heeft kan het makkelijk worden opgepot in kluizen. Andere edelmetalen als zilver, platina en palladium kennen veel meer nuttige toepassingen en zijn daarom minder geschikt als spaarmiddel. Zouden centrale banken deze edelmetalen hamsteren, dan zouden ze een maatschappelijk ongewenste schaarste creëren.

    Om bovengenoemde reden zal goud waarschijnlijk ook in de toekomst het referentiepunt blijven als veilige haven en alternatief spaarmiddel. Een edelmetaal als palladium kent een grilliger koersverloop, zeker als vraag en aanbod niet gemakkelijk op elkaar afgestemd kunnen worden. Dat neemt niet weg dat palladium een zeer interessante belegging kan zijn die op korte termijn mogelijk meer rendement oplevert dan goud. Maar anders dan dat het beide edelmetalen zijn hebben ze vrij weinig met elkaar gemeen.

    Deze column verscheen eerder op Goudstandaard




  • Grafiek: Goud versus andere beleggingen sinds 2000

    Sinds het begin van deze eeuw heeft goud een beter rendement opgeleverd dan veel andere beleggingen. Zo versloeg het edelmetaal onder meer de S&P 500 aandelenmarkt, de obligatie-index van Barclays en de dollarindex. Grondstoffen als olie en koper, waarvan de prijzen de afgelopen jaren sterk fluctueerden, deden het ook minder goed.

    Uiteraard is dit overzicht niet volledig. Zo missen we onder meer vastgoed en aandelen van opkomende economieën. Ook zien we geen vergelijking met virtuele munten, die ondanks de daling van de afgelopen twaalf maanden spectaculair in waarde zijn gestegen. De grafiek is afkomstig van Tocqueville Asset Management.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Kolen zijn nu echt verleden tijd

    Het is een van de verkiezingsbeloftes van president Trump. De kolenindustrie in de VS moet nieuw leven ingeblazen worden. Van meet af aan hebben veel partijen erop gewezen dat dit een heilloos streven zou zijn. Kolen zijn weliswaar een goedkope bron van energie, maar vooral een bron van energie uit het verleden. Het heette nog een kwestie van tijd te zijn, voordat ook qua kosten wind- en zonne-energie kolen zouden voorbijstreven.

    Het zou zomaar kunnen dat critici eerder gelijk krijgen dan ze zelf voor mogelijk hebben gehouden. Dat blijkt uit een rapport uit ‘onverdachte’ hoek. De bankiers denken dat het moment is aangebroken dat elektriciteitsbedrijven hun kolengestookte centrales beter kunnen sluiten en zich volledig gaan richten op zon- en windenergie. Trouwens die trend lijkt in de VS voorzichtig op gang te komen. Bedrijven als FirstEnergy en American Electric Power hebben recentelijk de sluiting aangekondigd van enkele centrales. Het zijn weliswaar de meest verouderde, maar een begin is gemaakt. Een bedrijf als Vistra Energy gaat al een stapje verder en heeft de sluiting aangekondigd van relatief jonge centrales met als argument dat het economisch niet langer verantwoord is ze open te houden.

    Sluiting kolencentrales

    Bij Lazard hebben ze berekend dat de all-in kosten voor elektriciteit van een moderne windfarm variëren van $29 tot $53 per megawatt. Dit zijn kosten waarin de Production Tax Credit (subsidie) niet is meegenomen. Die van een kolengestookte centrale lopen uiteen van $27 tot $45 per megawatt. Zelfs zonder subsidie kan het in een groeiend aantal gevallen aantrekkelijker zijn om voor windenergie te kiezen. Als we de subsidie in de sommetjes meenemen, dan wordt het wel heel aantrekkelijk om kolencentrales te sluiten. De kosten per megawatt dalen dan tot $14. Overigens wordt de subsidie in 2024 afgebouwd.

    Volgens Lazard wordt het voor nutsbedrijven steeds gemakkelijker om de keuze voor renewables te verdedigen op basis van kosten. De producent profiteert van die lage kosten, maar uiteindelijk ook de consument. Toezichthouders betonen zich gevoelig voor deze argumentatie. In Minneapolis keurde de toezichthouder plannen van Xcel Energy goed om 660 megawatt aan kolengestookte energie stil te leggen en te vervangen door een combinatie van zon, wind en batterijopslag. Xcel claimt dat consumenten zo ongeveer $200 miljoen goedkoper uit zijn. Als er dan ook nog een efficiencyslag overheen gelegd wordt, dan lijkt het erop dat kolengestookte centrales op niet al te lange termijn helemaal passé zijn.

    Zijn kolen passé?

    Met de kolensector gaat het trouwens sowieso niet zo goed, ondanks de beloftes van de president. Afgelopen jaar leek het de goede kant op te gaan dankzij een sterke export. Sindsdien is het met de productie langzaamaan weer minder gegaan en de verwachting is dat in 2019 van de winst van 2017 niets meer over is. De sector is dan weer terug bij af. De regering Trump speelt met plannen om eventueel kolen en kernenergie te gaan subsidiëren. Het argument daarvoor is, dat de toelevering aan het net door renewables minder betrouwbaar is, zeker in periodes van bijvoorbeeld extreme kou.

    Toezichthouders hebben vooralsnog lauw gereageerd op de plannen. Ze vragen zich terecht af wat er van de plannen overblijft mocht de president niet herkozen worden. Energiebedrijven nemen investeringsbeslissingen voor de lange termijn en weigeren daarom puur politiek gedreven beslissingen te nemen. Daar zijn de kosten te hoog voor. Het lijkt er steeds meer op dat de kolenlobby en president Trump een achterhoedegevecht voeren.

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Shell betaalt zijn schone toekomst met olie

    Het kon eigenlijk niet anders gelet op de ontwikkeling van de olieprijs in dit jaar. Evenals zijn concullega’s presenteerde ook Shell mooie cijfers over het derde kwartaal. De winst steeg met meer dan 35% naar een waarde van $5,6 miljard. Beleggers, rupsjes nooit genoeg, reageerden teleurgesteld. Ze hadden gerekend op een resultaat van $5,7 miljard.

    Voor Shell was er echter alle reden voor tevredenheid. Sinds de heftige prijsdalingen in 2014 is het bedrijf erin geslaagd om haar vaste kosten fors omlaag te brengen, zodat een vat olie nu al winstgevend is bij een prijs tussen $40 – $50. Juist de grote kostendiscipline vormt de basis van de almaar groeiende winstgevendheid. Die discipline vertaalt zich ook in aanzwellende kasstromen. Die stegen in het derde kwartaal naar $12 miljard, tegen $7,6 miljard in 2017. Die kasstromen stellen de oliegigant in staat om zijn dividend te betalen evenals zijn rentelasten. Daarnaast is er nog geld over om eigen aandelen in te kopen, de schuldenlast te verlagen en te investeren in een schonere toekomst weg van de olie!

    Meer olie uit de zeebodem

    Dat klinkt gemakkelijker dan gedaan! De energiesector breekt zich er het hoofd over hoe en hoeveel in schone energie te investeren, terwijl de onzekerheid over de toekomstige vraag naar olie alleen maar stijgt. Bovendien is duidelijk dat de opbrengsten van al die investeringen waarschijnlijk lager uitvallen dan de opbrengst van het traditionele vat olie. Ook Shell worstelt met deze vraag en denkt vooralsnog een oplossing gevonden te hebben om de energietransitie te betalen. Dat denkt het bedrijf te kunnen betalen door op grote diepte op zee naar olie te gaan boren. Dat zijn veelal kapitaalintensieve projecten, maar door de technische vooruitgang zijn ze minder complex en dus ook minder duur geworden.

    Daar komt nog bij dat het bij de stijgende olieprijs steeds lucratiever wordt om deze projecten op te starten. Op grote diepte zijn de mooie, grote velden te vinden. Het mooie is ook, dat deze projecten op zee maar voor een handvol bedrijven is weggelegd. Shell hoort bij dit groepje dat slechts acht leden telt. Het heeft de kennis in huis en het bulkt van het geld!

    Shell gaat daarom komende jaren fors investeren in Deepwater. Het gaat om $5 tot $6 miljard tot 2020. Dat is veel meer dan de investeringen in schalie of new energies. De inzet is niet voor niets hoog. Shell verwacht dat Deepwater in 2020 voor vrije kasstromen kan zorgen ter waarde van $6 – $7 miljard bij een olieprijs van $60 per vat. Deze enorme kasstromen moeten ervoor zorgen dat Shell de energietransitie probleemloos doorkomt. Tegelijkertijd moeten die mooie kasstromen beleggers geruststellen. Die voelen weinig voor kostbare investeringen in langlopende projecten, terwijl de toekomst van olie ongewis is.

    Die zorgen zijn volgens Shell overdreven, want de vraag naar olie zal de komende jaren hoog blijven en de productie van bijvoorbeeld schalie zal absoluut onvoldoende zijn om aan die vraag te voldoen. Ook wijst de groep van acht erop dat de kosten voor de projecten zo laag zijn dat ze zelfs bij een prijs van $35 winstgevend kunnen produceren. Dat neemt allemaal niet weg, dat ook bij Shell de overtuiging leeft dat de gouden jaren voor olie nagenoeg voorbij zijn. Het is echter wel moeilijk in te schatten wanneer dat precies zal zijn en dus blijven hoge investeringen nodig. Het zijn vooralsnog wel goed renderende investeringen!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Prijs palladium naar nieuw record

    De prijs van palladium bereikte dinsdag een nieuw record van €986 per troy ounce. Het edelmetaal is de laatste dagen al sterk in prijs gestegen vanwege oplopende spanningen tussen Rusland en de Verenigde Staten, waardoor beleggers zich meer zorgen maken over de beschikbaarheid van de grondstof. Rusland is met een productie van ongeveer 80 metrische ton op jaarbasis goed voor bijna 40% van de wereldwijde productie.

    Beleggers vrezen dat een verslechtering van de handelsbetrekkingen met het land ervoor zal zorgen dat er minder palladium op de markt komt. Dat risico wordt nu door beleggers ingecalculeerd in de vorm van een hogere palladiumprijs. Het edelmetaal zit al langer in de lift, want sinds het voorjaar van 2016 is de prijs al meer dan verdubbeld.

    Prijs palladium naar recordhoogte

    Tekort aan palladium?

    Palladium wordt voornamelijk toegepast in katalysatoren van benzineauto’s, waar het gebruikt wordt om schadelijke uitlaatgassen te filteren. Door de strengere milieu-eisen en een verschuiving van de vraag van diesel naar benzine neemt ook de prijs van dit edelmetaal toe. Palladium wordt net als platina ook gebruikt voor de productie van witgouden sieraden.

    Begin dit jaar sprak Johnson Matthey al haar verwachting uit dat er dit jaar een overschot aan platina en een tekort aan palladium zou optreden. Volgens cijfers van de edelmetaalverwerker was er vorig jaar al sprake van een tekort van 629.000 troy ounce. Als gevolg van de schaarste werd palladium dit jaar voor het eerst sinds 2001 weer duurder dan platina. Vorig jaar kwam de prijs van het edelmetaal voor het eerst boven de $1.000 per troy ounce.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram