Categorie: Nieuws

  • Podcast: Sander Boon over de falende verzorgingsstaat

    Met het loslaten van de goudstandaard hebben staatsobligaties de rol van goud overgenomen als fundament van ons financiële systeem. Daarmee werd het mogelijk om schulden te gebruiken als onderpand voor nieuwe schulden. De kredietbubbel die daarmee werd opgeblazen stelde overheden in staat om de verzorgingsstaat verder uit te breiden.

    Nu de grenzen van dit monetaire systeem in zich komen en het vertrouwen in overheden en centrale banken afneemt worden mensen ook onzekerder over de toekomst. In deze podcast vertelt Sander Boon hoe het loslaten van het monetaire anker van goud geleid heeft tot de situatie waarin we nu zitten.

    In 2007 voorspelde Boon dat er meer sociale onrust zou komen, waaruit nieuwe politieke bewegingen zouden opstaan. Met de gele hesjes in Frankrijk en de opmars van Forum voor Democratie in Nederland is dat inderdaad werkelijkheid geworden. Ook verwacht Boon dat de belangstelling voor goud de komende jaren zal toenemen. Vanaf minuut 48 in het interview gaat hij daar verder op in.

    Hieronder kunt u de Batavieren Podcast met Sander Boon terugluisteren.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Wie het laatst lacht, lacht het best

    Aandelenbeleggers zijn naar hun aard onverbeterlijke optimisten. Volgens humeurige obligatiebezitters is dat optimisme gebaseerd op een combinatie van onwetendheid en een te groot zelfvertrouwen. Het mag dus niet verbazen dat de kijk op de wereld van aandelen- en obligatiebezitters scherp uiteenloopt.

    De aandelenbezitter beziet de huidige stand van zaken met hernieuwd vertrouwen. Koersen stijgen weer, evenals de prijs van verschillende grondstoffen. Dat wijst erop dat de aandelenmarkt denkt dat de huidige zwakte slechts tijdelijk is en dat er in de loop van het jaar weer de vaart in komt. Daar staat een heel andere kijk tegenover. Wereldwijd is schuldpapier met een negatief rendement opgelopen tot een waarde van $9 biljoen. De obligatiebelegger heeft er blijkbaar weinig vertrouwen in dat de voorspelde groei en oplopende inflatie inderdaad werkelijkheid worden.

    Stijging aandelenmarkt

    Deze scherpe tegenstelling heeft gevolgen. Veel beleggers zien er toch maar van af om in te spelen op het herstel van het begin van 2019. De uitzondering is China. Zowel voor als na het toelaten van Chinese aandelen tot de MSCI Emerging Market Index, stroomde heel veel geld naar de Chinese aandelenmarkten. Die aandelenmarkten doen het dan ook uitstekend. Over het algemeen gaat er echter meer geld de aandelenmarkten uit, dan ernaartoe stroomt, zo hebben analisten becijferd. Welbeschouwd drijft Wall Street op de terugkoop van eigen aandelen door bedrijven.

    Er is genoeg reden om je zorgen te maken. Ondanks alle oorspronkelijk optimisme schiet het niet echt op met het oplossen van het handelsgeschil tussen de VS en China. Daarmee is de vraag gerechtvaardigd hoe reëel de bloei van de Chinese aandelenmarkten is. Fondsmanagers hebben er niet zoveel vertrouwen in, zo blijkt. Het aantal defensieve aandelenposities is hoog en rendementen op obligaties verkeren in een diepe winterslaap. Los van bezorgdheid over geopolitieke problemen, kijkt de fondsmanager ook met zorg naar de economische ontwikkelingen. Een zwakke Amerikaanse economie zou tot gevolg kunnen hebben dat de prestatie van Amerikaanse aandelen meer en meer gaat lijken op die van de rest van de wereld.

    Europese aandelen blijven achter

    De afgelopen tien jaar lieten Amerikaanse aandelen en aandelenbeurzen de rest van de wereld ver achter zich. Een van de resultaten is wel dat Amerikaanse aandelen nu duur lijken. De koers/winst verhouding van de S&P 500 voor 2019 bedraagt pakweg 17x, terwijl de FTSE All World Index, zonder de VS, niet verder komt dan 12x.

    Die kloof is de afgelopen jaren geleidelijk verbreed en dat is enerzijds te danken aan de opmars van de Tech-aandelen en anderzijds te wijten aan het slecht presteren van de financials in bijvoorbeeld Europa en de opkomende markten. De Stoxx banks index is heel goedkoop gelet op zijn boekwaarde. Die komt al sinds 2007 niet meer boven 1. Dat is misschien ook wel het beste bewijs dat er veel mis is met de bankensector in Europa. Beleggers hebben allermist de behoefte de vingers te branden aan de sector.

    Zijn Amerikaanse aandelen duur?

    De vraag is nu of Amerikaanse aandelen duur zijn en daarom toch maar beter ten faveure van goedkopere markten vermeden kunnen worden? Dat is beslist niet het geval, als we kijken naar de return on assets. Dan is de S&P 500 een absolute uitblinker!

    Blijkbaar is de hogere waardering van Amerikaanse aandelen gerechtvaardigd, omdat Amerikaanse bedrijven betere vooruitzichten hebben en waarschijnlijk meer profijt sullen trekken van technologische innovaties. Daardoor kunnen ze hun positie verdedigen en verder uitbouwen. Wie die stelling onderschrijft, kiest voor een overweging van Amerikaanse aandelen.

    Dat neemt niet weg, zoals eerder gezegd, dat er reden voor zorgen blijft. Het is helemaal niet uitgesloten dat er een correctie aan zit te komen. Bij de huidige lage rentestand kan de correctie wel eens meevallen, waardoor ook in de komende periode aandelen het beter zullen doen dan vastrentende waarden.

    Door de huidige extreem lage yields op schuldpapier kan het nettorendement op bijvoorbeeld de Treasury ongeveer 0% bedragen. Zelfs als het nettorendement op Amerikaanse aandelen in de komende jaren met een derde terugloopt, dan nog verslaan ze de concurrerende vermogensklassen en aandelenmarkten met gemak! Wie het laatst lacht, lacht het best!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.




  • Euro lager door vrees voor recessie, May krijgt uitstel Brexit

    Het was een veelbewogen week op de valutamarkt. Vooral de koers van de euro was op sommige dagen heel volatiel. De gemeenschappelijke munt steeg woensdag naar zijn hoogste punt van de afgelopen zeven weken, nadat de Federal Reserve na afloop van zijn laatste monetaire beleidsbijeenkomst zijn renteprognoses scherp naar beneden bijgesteld had. Maar de PMI’s voor zakelijke activiteit in de eurozone, die vrijdag verschenen, waren triest, waardoor de koers van de euro terugviel onder de $1,13 en de vrees ontstond dat in de eurozone een recessie op komst is.

    In het Verenigd Koninkrijk wist Theresa May beperkt uitstel van de Brexit-deadline te krijgen, hoewel ze langer uitstel wilde. De Brexit zal deze week de activiteit op de valutamarkten blijven bepalen. Verwacht wordt dat May, mogelijk dinsdag, haar terugtrekkingsovereenkomst voor de derde keer in het Lagerhuis in stemming brengt, hoewel deze hoogstwaarschijnlijk weer afgewezen zal worden. Hieronder de belangrijke valuta in detail.

    Euro

    De PMI-cijfers voor de eurozone van vorige week waren een forse teleurstelling. De koers van de euro daalde hierdoor vrijdag met meer dan een half procent ten opzichte van de Amerikaanse dollar. De dienstenindex houdt nog redelijk stand, maar de index voor de industriële activiteit blijft een scherpe neerwaartse lijn volgen. Deze index daalde in maart naar slechts 47,6, wat duidelijk op krimp wijst. Dit werd vooral veroorzaakt door de erbarmelijke prestaties van de Duitse industriesector.

    Het is zorgwekkend dat de cijfers zo zwak zijn; dit wakkert de vrees weer aan dat de economie van de eurozone in 2019 in een recessie terechtkomt. Hiermee vervliegt naar ons idee het laatste sprankje hoop dat de ECB later dit jaar de rente nog zou kunnen verhogen. Wij denken dat dit gebrek aan beleidsmaatregelen de koers van de euro dit jaar rond zijn huidige, onderdrukte niveaus zal houden.

    Britse pond

    Het Britse pond bleef zich vorige week als een valuta van een opkomende markt gedragen. Door de bezorgdheid over een Brexit zonder akkoord stortte de koers van de munt donderdag in, maar tegen het einde van de week herstelde de koers zich toen de EU het Verenigd Koninkrijk beperkt uitstel van de Brexit verleende.

    Nu is 22 mei de datum waarop het Verenigd Koninkrijk uit de EU treedt, op voorwaarde dat Theresa May erin slaagt haar terugtrekkingsovereenkomst door het parlement te laten goedkeuren. Als haar akkoord opnieuw wordt afgewezen, dan wordt de uittredingsdatum opgeschoven naar 12 april. De regering zou in dat geval langer uitstel moeten aanvragen om te voorkomen dat het Verenigd Koninkrijk zonder akkoord uit de EU knalt. Wij denken dat de koers van het pond in dat geval wel eens ruim onder de 1,30 zou kunnen zakken, omdat beleggers zich dan schrap zetten voor de mogelijkheid dat het Verenigd Koninkrijk over iets meer dan twee weken de EU zonder akkoord verlaat.

    Toch denken we nog steeds dat verder uitstel van de Brexit of het bereiken van een akkoord de meest waarschijnlijke uitkomsten zijn, en het pond boven het niveau van 1,30 verhandeld zal blijven worden.

    Amerikaanse dollar

    In onze FOMC-voorbeschouwing hebben we al aangegeven dat de reactie van de Amerikaanse dollar niet bepaald zal worden door de vraag óf de Fed en zijn renteprognoses neerwaarts zal bijstellen, maar door de omvang van die bijstelling. Dit bleek woensdag te kloppen. De nieuwe ‘dot plot‘ van de Fed gaf aan dat de beleidsmakers nu in het hele jaar geen renteverhogingen meer verwachten. Dit is een duidelijke breuk met de twee renteverhogingen die in december nog werden voorzien, en vormt een grotere neerwaartse bijstelling dan de markten verwacht hadden.

    Beleggers buitelden over elkaar heen om voor de komende paar jaar renteverlagingen in te prijzen. Wij vinden deze reactie wat overdreven en verwachten juist dat het beleid in de rest van 2019 gewoon ongewijzigd zal blijven. We willen nogmaals aangeven dat de huidige constellatie van lage rentes in de VS in combinatie met wereldwijde stabiele groei heel positief is voor valuta van opkomende markten.

    Door: Enrique Diaz-Alvarez

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl




  • Rente Duitse staatsleningen onder nul

    De rente op Duitse staatsleningen met een looptijd van tien jaar is voor het eerst sinds 2016 weer onder nul gezakt. De rente zat de laatste maanden al in een dalende trend, die werd aangewakkerd door sombere vooruitzichten over de wereldeconomie.

    Duitse staatsleningen profiteren van een vlucht naar veilige havens, nu de economische groei afzwakt en centrale banken hun beleid aanpassen. Een dalende rente betekent dat beleggers bereid zijn meer geld betalen om hun vermogen in staatsleningen te parkeren.

    Het schuldpapier van Duitsland is in tijden van crisis erg populair. Het land heeft door de sterke economie en het degelijk begrotingsbeleid namelijk een reputatie opgebouwd als kredietwaardige tegenpartij. Dat de rente opnieuw onder nul zakt is een teken dat beleggers minder vertrouwen hebben in de economie.

    Deze week maakte de Amerikaanse centrale bank bekend dat ze de rente dit jaar niet meer zal verhogen. Ook werd de snelheid waarmee de centrale bank schuldpapier van de balans haalt verlaagd. Deze beleidswijziging is een indicatie dat de wereldeconomie er toch minder goed voor staat dan eerder werd gedacht.

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Federal Reserve maakt pas op de plaats

    Federal Reserve maakt pas op de plaats

    Een paar weken geleden schreef ik in mijn column dat centrale banken eigenlijk niet meer weten wat ze moeten doen. Het bewijs daarvan werd deze week geleverd, toen de Federal Reserve bekendmaakte dat er dit jaar helemaal geen renteverhogingen meer zullen volgen. Voor volgend jaar houdt de centrale bank rekening met slechts één renteverhoging. Het was een 180 graden draaien ten opzichte van vorig jaar, toen de rente nog gestaag werd opgeschroefd.

    We hadden dit eigenlijk al kunnen zien aankomen. Het herstel van de economie sinds de financiële crisis van 2008 kan namelijk voor een belangrijk gedeelte worden toegeschreven aan het ruime monetaire beleid van centrale banken. Door de lage rente hebben huishoudens, bedrijven en overheden op grote schaal geld geleend.

    Schuld gedreven economische groei

    De rente bleef langdurig laag, met als resultaat een periode van schuld gedreven economische groei. Aandelen, obligaties en vastgoed, alles leek wel in prijs te stijgen. Het creëerde een gevoel van welvaart, precies wat de voormalig voorzitter van de Federal Reserve Ben Bernanke het ‘wealth effect’ noemde.

    De Federal Reserve heeft de afgelopen jaren de rente gestaag verhoogd, dus het was slechts een kwestie van tijd voordat de negatieve effecten daarvan zichtbaar zouden worden. En dat moment kwam eind vorig jaar, toen de beurzen wereldwijd opeens hard onderuit gingen. Beleggers werden nerveus en de vrees was dat het over zou slaan op het economische sentiment.

    Federal Reserve draait geldkraan dicht

    Door het verkrappende beleid van de Federal Reserve kwamen ook opkomende economieën in de problemen, omdat deze ook erg afhankelijk zijn van de beschikbaarheid van dollarliquiditeit. Neemt de beschikbaarheid van dollars af, dan komt dat in de rest van de wereld hard aan. Maar ook in eigen land stuitte de verhoging van de rente op veel weerstand, onder meer bij president Trump. Hij ziet een stijgende rente als een directe bedreiging voor de economie.

    Een economie die verslaafd is aan goedkoop krediet kan zich niet zo makkelijk aanpassen aan een hogere rente. En zeker als de rente langdurig laag is beginnen huishoudens en bedrijven daarop te anticiperen. Zij doen investeringen die nu nog rendabel zijn, maar die dat niet meer zijn bij een hogere rente. Daarmee wordt het op een gegeven moment zelfs onverantwoord om de geldkraan verder dicht te draaien.

    Centrale banken hebben hun hoop gevestigd op een geleidelijk aanpassingsproces, waarbij schulden langzaam door inflatie wegsmelten. Een risicovol beleid, omdat het op de lange termijn het vertrouwen in de waarde van het geld ondermijnt. We hoeven alleen maar naar de prijzen in de supermarkt te kijken om te zien dat de inflatie in werkelijkheid veel hoger is dan wat de officiële statistieken laten zien.

    Obligatiemarkt voorspelt nieuwe recessie?

    De onzekerheid over de economie kunnen we ook aflezen aan de ontwikkelingen op de obligatiemarkt. De laatste maanden zit de rente op langlopende staatsleningen in een sterk dalende trend. De Duitse 10-jaars rente dook voor het eerst sinds 2016 weer onder nul, terwijl de Amerikaanse rentecurve voor het eerst sinds 2007 weer is omgekeerd. Dat laatste wordt door velen gezien als voorbode voor een nieuwe crisis, zoals ik beschreef in mijn column van eind vorig jaar.

    Een dalende rente op langlopende staatsobligaties betekent dat beleggers weer vluchten naar veiligheid, omdat staatsleningen het meest liquide zijn in tijden van crisis. Maar hoe moeten we deze ontwikkeling duiden, als tegelijkertijd de aandelenmarkt omhoog gaat? Zo is de AEX-index is sinds het begin van dit jaar al met 10% gestegen. Op basis daarvan zou je zeggen dat er niets aan de hand is…

    Omgekeerde rentecurve voor Amerikaanse staatsleningen (Bron: Bloomberg)

    Een oude beurswijsheid leert dat wanneer de aandelenmarkt en de obligatiemarkt verschillende signalen afgeven, dat de obligatiemarkt in de meeste gevallen gelijk krijgt. Welke kant het nu op zal gaan, dat moeten we nog maar zien. Het lijkt erop dat de goudmarkt de kant van de obligatiemarkt heeft gekozen, want de goudprijs is de afgelopen maanden ook al behoorlijk gestegen. We gaan het zien!

    Deze column verscheen eerder op Goudstandaard




  • Rusland blijft goud kopen: 31 ton in februari

    Rusland blijft in een hoog tempo goud kopen. Nieuwe cijfers laten zien dat de centrale bank in februari een miljoen troy ounce aan haar reserves heeft toegevoegd, omgerekend iets meer dan 31 ton. Met deze aankoop stijgt de totale omvang van de goudreserve naar een record van 2.149,3 ton.

    Het edelmetaal vertegenwoordigt een marktwaarde van ongeveer $90 miljard en is daarmee goed voor ongeveer 19% van de totale reserves van de centrale bank. Het land begon in 2006 structureel goud te kopen als vorm van diversificatie. Sindsdien zijn de jaarlijkse goudaankopen alleen maar toegenomen, tot een record van 272 ton in 2018.

    Goud als veilige haven

    Aan het begin van deze eeuw krabbelde Rusland op uit een diepe economische crisis. Ook stegen de inkomsten uit de export van olie en gas, waardoor het land meer reserves kon opbouwen. Tot aan de financiële crisis van 2008 bestonden die reserves overwegend uit vreemde valuta (staatsobligaties), maar sinds de crisis is het edelmetaal een steeds grotere rol gaat spelen.

    Fysiek goud kent in tegenstelling tot staatsobligaties geen tegenpartij risico, waardoor het gezien wordt als een veilige haven. Dat risico gaat steeds zwaarder wegen in een tijd van meer economische en geopolitieke onzekerheid. De dreiging van economische sancties kan voor Rusland een reden zijn om een grotere goudvoorraad aan te leggen.

    Rusland is overigens niet het enige land dat goud inslaat. De goudaankopen van centrale banken bereikten vorig jaar namelijk het hoogste niveau sinds 1967. Ook halen meer landen edelmetaal weg uit het buitenland, zoals Hongarije en Venezuela.

    Centrale bank breidt reserves verder uit

    Totale goudvoorraad Rusland stijgt naar 2.149,3 ton

    Goudvoorraad vertegenwoordigt inmiddels 19% van totale reserves

    Goudaankopen van Rusland zijn na 2014 sterk toegenomen

    Dit artikel verscheen eerder op Goudstandaard




  • Citigroup verkoopt goud van Venezuela

    Citigroup is van plan om goud van Venezuela te verkopen, zo meldt Bloomberg. Het gaat om goud dat onderdeel is van een swapconstructie uit 2015. De centrale bank legde het edelmetaal toen in als onderpand voor een lening van $1,1 miljard. De looptijd van deze lening is eerder deze maand verstreken en de regering van Venezuela heeft niet genoeg financiële middelen om deze terug te betalen. Daarmee komt het goud ten goede aan Citigroup en mag de bank het edelmetaal verkopen.

    De verkoop van het goud is een tegenvaller voor de regering van Venezuela. Door de stijging van de goudkoers is de waarde van het edelmetaal met $260 miljoen gestegen. Citigroup wil dat bedrag overboeken naar een Amerikaanse bankrekening van de centrale bank, die niet toegankelijk is voor de regering van Maduro. De kans bestaat dat het geldbedrag wordt vrijgegeven aan Juan Guaido, die door de Verenigde Staten en haar bondgenoten is aangewezen als president van Venezuela. Hij kan het geld gebruiken om zijn macht en invloed in het land te versterken.

    Tegoeden Venezuela geblokkeerd

    Volgens de Nationale Assemblee van Venezuela beschikt de regering van Maduro over $3,2 miljard aan tegoeden in het buitenland. Deze tegoeden zijn verspreid over twintig Amerikaanse bankrekeningen, maar door de sancties zijn deze niet toegankelijk voor de regering. De regering heeft ook nog goudvoorraden in het buitenland, maar die worden niet vrijgegeven. Eerder dit jaar weigerde de Bank of England namelijk $1,2 miljard aan goud uit te leveren.

    Vorig jaar heeft Maduro meer dan 40% van de nationale goudreserve verkocht om schuldeisers te kunnen betalen. Verschillende ladingen met goud werden verkocht aan handelaren in Turkije en de Verenigde Arabische Emiraten. Ook dat wordt steeds moeilijker, nu de Verenigde Staten sancties hebben opgelegd aan de grootste goudproducent van het land. Volgens deze goudproducent, die in handen is van de staat, heeft Maduro deze inkomsten nodig om het leger te betalen.

    De centrale bank van Venezuela beschikt nog over $8,7 miljard aan reserves, maar die bestaan voor een groot deel uit fysiek goud. Daarvan ligt een gedeelte bij de Bank of England in Londen, buiten het bereik van de regering van Maduro. De centrale bank van Venezuela zou overwegen bezwaar te maken tegen de goudverkoop door Citigroup. Dat de centrale bank de lening deze maand niet kon terugbetalen is volgens de centrale bank het gevolg van de Amerikaanse sancties. Daardoor mogen buitenlandse banken de tegoeden van de regering niet vrijgeven.

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold




  • Italië stelt havens open voor Chinese zijderoute

    Italië wil vier havens openstellen voor Chinese investeringen, zo schrijft de South China Morning Post. De Chinese president Xi Jinping is deze week in Europa om een overeenkomst met de Italiaanse regering te ondertekenen, waarmee China meer mogelijkheden krijgt om te investeren in de infrastructuur van Italië.

    China wil investeren in de havens van Genua, Palermo, Triëst en Ravenna, vier belangrijke havensteden die Italië verbinden met de rest van de wereld. De investeringen zijn onderdeel van het ‘Belt and Road’ programma, een miljardenproject dat als doel heeft de handelsroutes tussen Europa en China te verbeteren.

    Chinese investeringen in Italië

    De investeringen blijven niet beperkt tot een aantal havens. In de overeenkomst wordt ook gesproken over de ontwikkeling van wegen, spoorlijnen, bruggen en de luchtvaart. Hieronder een passage uit de overeenkomst, die onlangs door de Italiaanse krant Corriere werd vrijgegeven.

    Transport, logistiek en infrastructuur: Beide partijen delen een gemeenschappelijke visie over de verbetering van toegankelijk, veilig, inclusief en duurzaam vervoer. De partijen werken samen bij de ontwikkeling van infrastructuur-connectiviteit, waaronder financiering, interoperabiliteit en logistiek, op gebieden van wederzijds belang (zoals wegen, spoorwegen, bruggen, burgerluchtvaart, havens, energie, inclusief hernieuwbare energiebronnen, aardgas en telecommunicatie).

    De partijen geven blijk van hun belangstelling voor het ontwikkelen van synergieën tussen het Belt and Road Initiatief, het Italiaanse systeem van transport en infrastructuur, zoals -inter alia- wegen, spoorwegen, bruggen, burgerluchtvaart en havens en het Europese trans-Europese vervoersnetwerk (TEN-T). Partijen verwelkomen de besprekingen in het kader van het EU-China-connectiviteitsplatform om de efficiëntie van de connectiviteit tussen Europa en China te verbeteren.

    De partijen zullen samenwerken bij het faciliteren van de inklaring, het versterken van de samenwerking in duurzame, veilige en digitale vervoersoplossingen en bij hun investeringen en financiering. De partijen wijzen op het belang van open, transparante en niet-discriminerende aanbestedingsprocedures.

    Onbelemmerde handel en investeringen: De partijen werken aan de uitbreiding van wederzijdse investeringen en handelsstromen, industriële samenwerking en samenwerking op markten van derde landen, en onderzoeken manieren om substantiële, wederzijds voordelige samenwerking te bevorderen. De partijen bevestigen opnieuw hun gezamenlijke inzet voor vrije en open handel en investeringen, om buitensporige macro-economische onevenwichtigheden tegen te gaan en zich te verzetten tegen unilateralisme en protectionisme.

    In het kader van het Belt and Road initiatief zullen zij transparante, niet-discriminerende, vrije en open samenwerking op het gebied van handel en industrie bevorderen, met een open aanbesteding, een gelijk speelveld en respect voor intellectuele-eigendomsrechten. Ze zullen nauwere en wederzijds voordelige samenwerkingsverbanden en partnerschappen verkennen, waaronder het bevorderen van samenwerking tussen Noord-Zuid, Zuid-Zuid en driehoekssamenwerking.

    Verdeeldheid binnen Europa

    De Italiaanse havens kunnen met Chinese investeringen worden gemoderniseerd en uitgebreid, maar niet iedereen is even enthousiast. In Brussel en in Washington wordt de groeiende macht en invloed van China met argusogen bekeken. De Europese Commissie bestempelde China vorige week als een ‘strategische rivaal’. Europese regeringsleiders werden zelfs opgeroepen om na te denken over manieren om China in toom te houden.

    Italië is het eerste land in de G7 dat het Chinese miljardenproject ondersteunt. De Italiaanse regering ziet vooral de economische voordelen in een samenwerking met China. De Italiaanse economie kwakkelt en de infrastructuur biedt ruimte voor verbetering. Veel bruggen en wegen zijn verouderd en slecht onderhouden. Italië verwelkomt de nieuwe investeringen vanuit China, maar veel Westerse bondgenoten vrezen dat China ook uit is op meer politieke invloed in Europa.

    Dit artikel verscheen eerder op Geotrendlines




  • Huishoudens zijn steeds meer kwijt aan vaste lasten

    Huishoudens zijn in 2019 gemiddeld meer dan de helft van hun inkomen kwijt aan vaste lasten, zo meldt het Nibud. Voor huishoudens met een modaal inkomen en een gemiddelde huur bedragen de vaste lasten ongeveer 55% van het netto inkomen. Huishoudens die op het bijstandsniveau zitten zijn ongeveer de helft van hun inkomen kwijt aan vaste lasten. Een zorgwekkende uitkomst, want tien jaar geleden lagen deze percentages nog gemiddeld nog vijf procentpunt lager.

    Voor het Nibud bestaan de vaste laste uit huur of hypotheek, gas, elektriciteit, water, lokale lasten, telefoon, televisie, internet, verzekeringen, onderwijs, kinderopvang en vervoer. Deze kosten zijn de laatste jaren veel harder gestegen dan het gemiddelde inkomen, waardoor steeds meer huishoudens moeite hebben om rond te komen. Uit het persbericht van het Nibud:

    “Het Nibud ziet dat er de afgelopen tien jaar niet eerder zo’n groot deel van het budget is opgegaan aan de vaste lasten. Dit dwingt huishoudens zeer kritisch te zijn en goed op hun uitgaven te letten. En het verklaart volgens het Nibud ook waarom zoveel huishoudens achterlopen met het betalen van de rekeningen van de zorgverzekeraar, energie en huur of hypotheek.

    In het Nibud onderzoek Financiële Problemen 2018 werd duidelijk dat het percentage huishoudens dat de huur of hypotheek niet altijd op tijd kan betalen is gestegen met zeven procent, van 12 procent in 2012 naar 19 procent in 2018.”

    Vaste lasten stijgen sneller dan inkomen

    Volgens het Nibud zouden huishoudens idealiter niet meer dan de helft van hun netto inkomen kwijt moeten zijn aan de vaste lasten. Huishoudens die 1,5 keer modaal verdienen zitten nog wel onder deze grens, maar ook hun maandlasten zijn de laatste jaren toegenomen. Met een gemiddeld koophuis is deze groep tegenwoordig iets minder dan 45% van het netto inkomen kwijt aan vaste lasten. Tien jaar geleden was dat nog minder dan 40%.

    Het Nibud schrijft de stijging van de vaste lasten toe aan een aantal factoren. De belangrijkste zijn de hogere woonlasten, een stijgende energierekening en een duurdere zorgverzekering. De cijfers laten zien dat vooral de financiële positie van huurders verslechterde. Voor deze groep werden de vaste lasten als percentage van het netto inkomen de afgelopen vijf jaar hoger. Huishoudens met een vergelijkbaar inkomen en een koopwoning waren beter af. Hun vaste lasten namen naar verhouding zelfs iets af.

    Druk op portemonnee neemt toe

    Volgens Arjan Vliegenthart, directeur van het Nibud, neemt de druk op de portemonnee van veel huishoudens toe. Hij zegt daar het volgende over.

    “Iemand met een modaal inkomen met een huurhuis (gemiddelde huur) houdt gemiddeld 875 euro per maand over voor voeding, kleding en onderhoud en inventaris. Dit is iedere maand behoorlijk plannen. Het verklaart voor ons, waarom zoveel mensen (bijna 40 procent) moeite hebben met rondkomen en het niet lukt om te sparen. De druk op de portemonnee is ontzettend groot. Zodra er in dit huishouden extra kosten komen, door bijvoorbeeld hogere zorgkosten betekent dit financiële stress.”

    Huishoudens zijn steeds meer kwijt aan vaste lasten (Bron: Nibud)

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • Huizenbubbel Australië staat op barsten

    Krappere kredietvoorwaarden zetten flink druk op de huizenmarkt in Australië. De markt beleeft momenteel de zwaarste neergang in 35 jaar en kan zelfs het einde inluiden van de bijna drie decennia economische groei in ‘Down Under’, schrijft Ariel Bezalel, head of strategy, fixed income bij Jupiter Asset Management.

    35-jarige zeepbel loopt leeg

    De laatste recessie in Australië dateert alweer van 1990, sindsdien heeft het land een zeldzaam lange periode van economische expansie beleefd. Maar de vertraging in de kredietmarkt hangt als een donkere wolk boven de huizenmarkt. De zeepbel op de Australische huizenmarkt kon 35 jaar groeien en loopt nu langzaam leeg, omdat banken strikter zijn in hun kredietverlening. Dat is een gevolg van onderzoek naar de leenpraktijken van de banken, waaruit bleek dat zij het niet zo nauw namen met het uitgavenpatroon van de kredietafnemers.

    Australische consument laat het afweten

    Volgens Bezalel zijn ook de consumentenbestedingen in Australië een punt van zorg. Het land kent de hoogste schuldratio per huishouden in de ontwikkelde wereld. Ongeveer 56% van de schuld komt ten laste van hypotheken. De economische groei nam in 2018 scherp af door een daling van de consumentenbestedingen, wat weerspiegeld wordt in de krimpende winkelverkopen. Aanvragen voor bouwvergunningen zakken in en Bezalel verwacht dat de Australische economie de komende maanden verder krimpt.

    Staatsobligaties als veilige haven in Australië

    Gezien bovenstaande is Bezalel positief gestemd over langlopende staatsobligaties uit het land. Zij fungeren als een veilige haven voor beleggers. Ook dekt hij blootstelling aan de Australische dollar af, omdat hij uitgaat van een verzwakking van de munt.

    De rente in het land noteert rond de 1,5%, maar de centrale bank heeft al signalen afgegeven dat een renteverlaging of kwantitatieve verruiming opties zijn om de huizenmarkt te stimuleren. Beide ontwikkelingen zijn positief voor Australische staatsobligaties.

    Een eventuele renteverlaging door de Reserve Bank of Australia zal nog wat tijd vergen. En dat zet druk op het langere einde van de rentecurve, waarvan staatsobligaties kunnen profiteren. Als mogelijke katalysatoren let Bezalel op neerwaartse bijstellingen van de groeiverwachting en bewijzen dat deze doorwerkt in de arbeidsmarkt.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

    Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!




  • ABN Amro verwacht stijging goudprijs

    ABN Amro verwacht stijging goudprijs

    De goudprijs zal dit jaar profiteren van een zwakkere dollar en meer terughoudendheid onder centrale banken. Dat schrijft analiste Georgette Boele van de ABN Amro in haar nieuwste update over de edelmetalen. Ze verwacht dat de goudprijs dit jaar zal stijgen tot $1.400 per troy ounce. Ook is ze positief over zilver en platina, terwijl ze minder enthousiast is geworden over palladium. De prijs van dat edelmetaal is volgens Boele te snel opgelopen, waardoor een forse correctie mogelijk is.

    Hogere goudprijs

    De analiste van de ABN Amro verwacht dat de goudprijs eind dit jaar een niveau van $1.400 per troy ounce zal bereiken. Voor eind volgend jaar voorziet ze een verdere stijging naar $1.500 per troy ounce. Volgens Boele kan de verwachte prijsstijging kan worden toegeschreven aan vier verschillende factoren. Ten eerste voorziet ze een zwakkere dollar, wat gunstig is voor de goudprijs. Het edelmetaal heeft doorgaans een negatieve correlatie met de dollar.

    Een tweede steunpilaar voor goud is het terughoudende beleid van centrale banken. De Federal Reserve besloot te wachten met een verdere renteverhoging, terwijl ook andere centrale banken langer vasthouden aan een ruim monetair beleid. Ze vrezen voor de negatieve effecten van een te snelle verkrapping en passen hun beleid daarop aan. Door het ruime monetaire beleid blijft de lange rente laag en dat is weer gunstig voor de goudprijs.

    De derde factor die gunstig uitpakt voor goud zijn de laatste ontwikkelingen met betrekking tot het handelsconflict tussen China en de Verenigde Staten. Mogelijk komt er deze maand of volgende maand een nieuw handelsakkoord, waarmee de onzekerheid over importheffingen kan worden weggenomen. Een nieuw akkoord is volgens Boele gunstig voor de Chinese economie en de Chinese yuan. Dat kan een positieve invloed hebben op de vraag naar goud in China, de grootste afzetmarkt voor het edelmetaal in de wereld.

    Volgens Boele ziet ook het technische plaatje voor goud er gunstig uit. Ondanks de recente correctie staat de prijs nog steeds boven het 200-daags gemiddelde van ongeveer $1.250 per troy ounce. Ze verwacht dat dit niveau stand zal houden en dat iedere daling richting dit niveau op dit moment een kans biedt om positie in te nemen.

    Zilver profiteert minder

    Zilver volgt meestal de prijs van goud, omdat beide edelmetalen gezien worden als een soort veilige haven. Toch zijn ze zeker niet hetzelfde, omdat zilver een belangrijke industriële component heeft. Meer dan de helft van de jaarlijkse vraag naar zilver komt voor rekening van industriële toepassingen, terwijl dat bij goud niet veel meer is dan ongeveer tien procent. Als gevolg daarvan kent de zilverprijs een meer cyclisch koersverloop.

    Op dit moment werken de fundamentals volgens Boele niet in het voordeel van zilver. Een afname van de groei van de wereldeconomie betekent minder industriële vraag naar het edelmetaal, waardoor het opwaartse potentieel wat kleiner is. De analiste van de ABN verwacht later dit jaar wel een verdere stijging van de zilverprijs. Volgend jaar ziet ze de prijs verder oplopen tot $20 per troy ounce.

    Platina blijft aantrekkelijk

    De prijs van platina zit de laatste jaren in een negatieve trend. Het edelmetaal, dat voornamelijk wordt toegepast in katalysatoren van dieselauto’s, staat onder druk door een afnemende vraag naar voertuigen met een dieselmotor. Volgens analiste Boele is deze trend al in de prijs verwerkt, wat betekent dat het neerwaartse potentieel beperkt is. Voor de eerste helft van dit jaar voorziet Boele nog geen herstel van de platinaprijs, maar dat zou in de tweede helft van het jaar kunnen veranderen.

    Boele merkt op dat de prijs van edelmetaal nog steeds boven het 200-daags gemiddelde staat, wat over het algemeen als een positief signaal wordt opgemerkt. Door de lage prijs kan de vraag naar platina weer aantrekken, bijvoorbeeld vanuit de Chinese markt voor sieraden. Ook zullen meer beleggers hun aandacht richten op platina, nu de prijs relatief gunstig is. Boele verwacht dat de platinaprijs de komende twee jaar zal stijgen, maar van een uitbundige rally zal geen sprake zijn. Ze verwacht dat de prijs van platina volgend jaar zal oplopen tot $1.100 per troy ounce.

    Palladium risicovol

    De prijs van palladium is de afgelopen maanden behoorlijk gestegen, veel meer dan de meeste analisten hadden verwacht. Een acuut tekort drijft de prijs van het edelmetaal op en zorgt ervoor dat handelaren nu meer betalen voor directe levering dan voor een contract met een looptijd van een paar maanden. Deze uitzonderlijke situatie wordt ook wel backwardation genoemd.

    Boele merkt op dat palladium zich de laatste tijd weinig lijkt aan te trekken van historische correlaties. Het edelmetaal gedraagt zich soms zelf als een veilige haven, terwijl het normaal gesproken een cyclische grondstof is. De analiste van de ABN is daarom van mening dat palladium momenteel het meest overgewaardeerde edelmetaal is. Ze merkt op dat de prijs van het edelmetaal veel harder is gestegen dan het tekort in de markt zou rechtvaardigen. Ook lijkt de markt zich nog steeds weinig aan te trekken van verslechterde vooruitzichten voor de wereldwijde auto-industrie en van een mogelijke substitutie naar het goedkopere platina voor gebruik in katalysatoren.

    Door de hoge prijs is het volgens Boele risicovol geworden om in palladium te beleggen. Als het edelmetaal de opwaartse trend van de laatste maanden niet weet vast te houden, dan zou er wel eens forse correctie kunnen volgen. Ze gelooft op basis van de fundamentals niet dat de prijs oneindig zal blijven oplopen en is daarom voorzichtig geworden.

    ABN Amro verwacht stijging goudprijs (Bron: ABN AMRO)

    Dit artikel verscheen eerder op Holland Gold