Marketupdate

Blog

  • Wanneer stopt de ECB met stimuleren?

    Door de ontwikkelingen in Italië lijkt de ECB opeens meer haast te hebben met het afbouwen van opkoopprogramma. Het kan blijkbaar niet de bedoeling zijn dat landen de begrotingsregels overboord gooien, in de veronderstelling dat de centrale bank de tekorten zal blijven financieren. ECB-bestuurslid Sabine Lautenschläger liet onlangs namelijk nog doorschemeren dat de centrale bank mogelijk deze maand het definitieve besluit zal nemen over de beëindiging van het opkoopprogramma, een statement dat deze week nog eens door de hoofdeconoom van de centrale bank, Peter Praet, werd herhaald.

    Een recente peiling van Reuters onder meer dan tachtig economen wijst ook op een einde van het stimuleringsprogramma voor het einde van dit jaar. Nu de economie in de eurozone weer groeit en de inflatie mede door de stijging van de olieprijs weer oploopt heeft de centrale bank een extra excuus om te stoppen met het opkopen van staatsobligaties. De centrale bank koopt momenteel voor €30 miljard per maand aan staatsobligaties op. Daarnaast wordt de opbrengst van afgeloste leningen weer opnieuw geïnvesteerd, waardoor er nog steeds sprake is van een stijging van het balanstotaal.

    Centrale bank onder vuur

    De ECB heeft de laatste jaren veel kritiek gekregen op haar opkoopprogramma, vooral in de noordelijke eurolanden. Daar zorgt het monetaire beleid voor een extreem lage rente, waardoor er bubbels zijn ontstaan in vastgoed, aandelen en obligaties. Een ander kritiekpunt is dat het opkoopprogramma de druk bij overheden heeft weggenomen om hervormingen door te voeren en de begroting op orde te maken. De plannen van de nieuwe Italiaanse regering laten zien dat dit beleid niet zonder gevolgen blijft, want op den duur zullen politici hun kans grijpen om meer geld uit te geven dan er binnenkomt.

    Eerder deze week werd bekend dat de ECB in mei minder Italiaanse staatsobligaties had gekocht dan normaal. De centrale bank had overduidelijk de schijn tegen, want de Italiaanse regering beschuldigde de ECB meteen van politieke inmenging. Later bleek dat er op dat moment heel veel Duitse staatsleningen afliepen die doorgerold moesten worden. Deze opmerkelijke gang van zaken bewijst nogmaals dat de centrale bank met het opkopen van staatsschulden haar onafhankelijkheid op het spel heeft gezet.

  • Goldcorp: “Goudmijnsector nadert peak gold”

    Binnen de goudmijnsector horen we steeds meer geluiden dat peak gold nabij is, het moment waarop de wereldwijde productie van goudmijnen haar piek bereikt en een dalende trend zal inzetten. De reden daarvoor is dat er steeds minder nieuwe ontdekkingen worden gedaan, terwijl bestaande goudmijnen langzaam maar zeker uitgeput raken.

    Ook de directeur van Goldcorp, Ian Telfer, verwacht dat de wereldwijde goudproductie spoedig een maximum zal bereiken. Hij heeft al veertig jaar ervaring in de sector, maar heeft in die tijd nog niet eerder te maken gehad met het vooruitzicht van een dalende productie. In een interview met de Financial Post zei hij daar het volgende over:

    “Als ik je in één zin wat mag vertellen over de goudmijnsector, dan is het wel dat ik de productie van goudmijnen de afgelopen veertig jaar robuust heb zien stijgen. Nou, dit jaar of volgend jaar zal het gaan dalen, of het daalt nu al. We zitten al vlak bij peak gold.”

    Peak Gold

    Peak Gold is een term die steeds vaker genoemd wordt in de goudmijnsector, omdat er wereldwijd steeds minder nieuwe ondergrondse goudreserves gevonden worden. Er zit waarschijnlijk nog meer dan genoeg goud in de grond, maar de vraag is tegen welke kostprijs je het boven kunt halen. Bij de huidige kostprijs neemt het aanbod niet meer toe en verwacht men de komende jaren zelfs een afname in de productie.

    Door de daling van de goudprijs van een paar jaar geleden zijn beleggers wat terughoudender geworden om grote bedragen te investeren in exploratie, het proces van het in kaart brengen van nieuwe ondergrondse reserves. Tegelijkertijd moesten operationele mijnen bezuinigen op deze activiteiten om de kostprijs per troy ounce te drukken. Deze bezuinigingen hebben de mijnen efficiënter gemaakt voor de korte termijn, maar het gevolg is dat er over een paar jaar veel minder nieuwe goudbronnen aangeboord kunnen worden zodra de productie uit bestaande mijnen daalt.

    De grote goudmijnbedrijven als Goldcorp, Barrick Gold en Newmont Mining merken nu al dat ze moeite hebben om oude productierecords te verbreken. Dankzij nieuwe exploratie- en mijnbouwtechnieken worden mijnen met een lagere kwaliteit erts rendabel, maar bij een goudprijs van $1.300 per troy ounce die vooral zijwaarts beweegt is het voor de mijnbouwsector en voor beleggers risicovol om grote investeringen te doen.

    Steeds minder nieuwe ontdekkingen in de goudmijnsector (Bron: World Gold Council)

    Wordt goud schaars?

    Het is een misverstand dat goud schaarser wordt op het moment dat de productie van goudmijnen daalt. Feit is dat de totale bovengrondse goudvoorraad ieder jaar toeneemt met datgene wat de mijnen in dat jaar uit de grond halen. Volgens de World Gold Council is ongeveer tweederde van de totale bovengrondse goudvoorraad van circa 190.000 ton opgegraven na 1950.

    Eigenlijk is goud de afgelopen decennia steeds minder schaars geworden, maar door de groei van de wereldbevolking en de toename van de geldhoeveelheid is de goudprijs explosief gestegen. Betaalde je in 1950 een bedrag van $35 voor een troy ounce goud, vandaag de dag is dat ongeveer $1.300. Dat is omgerekend een gemiddeld rendement van bijna 5,5% op jaarbasis, en dat in een tijd waarin de totale hoeveelheid bovengronds goud drie keer zo groot werd!

    Toekomst goudmijnsector

    Dat het voor goudmijnen steeds moeilijker wordt om nieuwe reserves te vinden wil niet zeggen dat de sector in de problemen zit. Zo lang er uit verschillende hoeken (beleggers, centrale banken, huishoudens) veel vraag blijft naar het edelmetaal zal zich uiteindelijk moeten vertalen naar een hogere goudkoers. Neemt het aanbod van ‘nieuw’ goud af, dan heeft dat een prijsopdrijvend effect op al het goud in de wereld. Een stijgende prijs zal ook weer nieuwe investeerders aantrekken in de mijnbouwsector, waardoor er meer budget beschikbaar komt om nieuwe ontdekkingen te doen.

    Volgens de topman van Goldcorp liggen er ook nog genoeg kansen in de geografisch meer afgelegen gebieden en in de landen met een minder stabiel politiek klimaat. Dergelijke projecten hebben uiteraard een hoger risico, maar kunnen beleggers belonen met een aantrekkelijk rendement.

  • Poetin: ‘Europa heeft importheffingen aan zichzelf te wijten’

    Europa heeft de economische sancties uit de Verenigde Staten voor een belangrijk deel aan zichzelf te wijten. Dat zei de Russische president Poetin in zijn jaarlijkse vraag en antwoord sessie met het publiek. Hij refereerde aan zijn toespraak voor de Veiligheidsconferentie van München in 2007, waarin hij waarschuwde voor de negatieve effecten van een wereld die gedomineerd wordt door de wil van één supermacht.

    Volgens Poetin laten deze nieuwe importheffingen op staal en aluminium zien dat het tijd is om wereldwijd nieuwe afspraken en gedragsregels te maken met betrekking tot internationale handel en veiligheidsvraagstukken, om te voorkomen dat er meer van dit soort economische sancties volgen.

    Andrei Kondrashov: U noemde de terugtrekking van de Verenigde Staten van het ABM-verdrag inzake de verdediging tegen ballistische raketten. Weet je nog dat je in 2007 voor het eerst de aandacht van het publiek vroeg in München? U zei toen dat de Verenigde Staten hun nationale wetgeving naar andere landen verspreidden, wat erg gevaarlijk is. Het thema van je toespraak was toen een multipolaire versus een unipolaire wereld.

    Jaren zijn verstreken. Niemand luisterde naar wat u toen zei. En nu worden de EU en Canada geconfronteerd met een handelsoorlog met de Verenigde Staten. De bondskanselier van Duitsland en de president van Frankrijk hebben onlangs Rusland bezocht. Natuurlijk zeggen ze dit niet in het openbaar, maar suggereren ze achter gesloten deuren dat het tijd is om de sancties tegen Rusland op te heffen? Of wachten ze nog steeds op toestemming van Washington?

    Vladimir Poetin: Dit gaat niet alleen over onze één-op-één gesprekken, hoewel ze een aanzienlijk deel uitmaken van het onderhandelingsproces met de leiders van Frankrijk, Duitsland, met onze Oostenrijkse vrienden – ik ben net in Oostenrijk geweest – en vertegenwoordigers van vele andere Europese landen, om nog maar te zwijgen van Azië. Ze zeggen het niet alleen in mijn oor, ze zeggen het al publiekelijk.

    Een minister van de Franse regering heeft onlangs publiekelijk gezegd dat de VS niet de toestemming mag krijgen om de economische politieagent van de wereld te worden. Hij zei het publiekelijk. De voormalige Duitse minister van Financiën heeft enkele maanden geleden publiekelijk gezegd dat de Bondsrepubliek sinds 1945 nooit een soevereine staat is geweest in de volledige betekenis van het woord.

    Iedereen ziet natuurlijk wat er aan de hand is. Maar blijkbaar dachten onze partners dat ze nooit zouden worden getroffen door dit contraproductieve beleid met beperkingen en sancties. Nu zien we wat er aan de hand is, omdat de introductie van importheffingen niet alleen op staal uit Europa, maar ook uit Canada en Mexico geld.

    Dit zijn in feite sancties. Alleen de gebruikte woorden zijn verschillend, maar in werkelijkheid is dit het geval. Waar worden ze voor gestraft? Hebben ze ‘de Krim geannexeerd’, zoals veel van onze partners zeggen? Nee. Dit heeft te maken met de pragmatische nationale belangen van de Verenigde Staten, zoals het huidige leiderschap ze ziet.

    En dat brengt ons terug naar wat ik eerder al heb gezegd, namelijk de noodzaak om gemeenschappelijke, uniform begrepen en stevige gedragsregels uit te werken op het gebied van veiligheid en op het gebied van economische interactie. Het bewustzijn van dit proces is er natuurlijk.

    Toen ik in 2007 in München mijn standpunten uiteenzette, die in de jaren daarna vaak weer werden aangehaald, kreeg ik de boosheid van veel van mijn collega’s over me heen die zeiden dat het te zwaar en ongepast was. Maar waar had ik het over? Ik zei dat de Verenigde Staten haar regels buiten haar nationale grenzen verspreidde en dat dit onaanvaardbaar was.

    Dit is precies wat er vandaag gebeurt, alleen gebeurt het met onze Europese en andere partners. Waarom gebeurt het? Omdat niemand, zoals ik al zei, bereid was om te luisteren en niemand iets deed om deze trend tegen te houden. En zo ging het.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Venezuela kocht goud terug van Citigroup

    De centrale bank van Venezuela heeft in april $172 miljoen betaald aan de Amerikaanse bank Citigroup om een deel van haar goud weer terug te krijgen. Het gaat om goud dat eerder door de centrale bank als onderpand was aangeleverd om dollars te kunnen lenen, zo meldt Reuters op basis van verschillende bronnen.

    Venezuela heeft de laatste jaren een gedeelte van haar goudvoorraad gebruikt om dollarleningen af te kunnen sluiten, maar door de nieuwe sancties mogen Amerikaanse banken deze swaps niet meer uitvoeren. Daarmee had Venezuela geen andere mogelijkheid meer dan de valutaswap met Citigroup te beëindigen en het edelmetaal weer terug te vragen.

    Uit de beëindiging van de valutaswap blijkt dat Venezuela nog genoeg dollars bij elkaar kon schrapen om de lening af te lossen en het goud terug te krijgen. Daarmee is het land overigens nog niet uit de problemen, want door de Amerikaanse sancties is het voor bedrijven en financiële instellingen in Venezuela zo goed als onmogelijk geworden zaken te doen via Amerikaanse banken.

    Crisis in Venezuela

    Venezuela is door een combinatie van een lage olieprijs en een falend economisch beleid in een zware crisis terechtgekomen. De olieprijs is inmiddels weer hersteld, maar daar profiteert het Zuid-Amerikaanse land nauwelijks van. Door de crisis is ook de olie-industrie verwaarloosd, waardoor er te weinig olie geproduceerd wordt om het tekort op de handelsbalans weg te werken.

    Venezuela is voor haar import erg afhankelijk van dollars, maar door de dalende inkomsten uit olie werden die dollars steeds schaarser. Het probleem was zelfs zo erg dat de centrale bank in 2014 besloot goud als onderpand aan te bieden aan verschillende banken, in ruil voor dollarleningen. Eerder sloot het land al een vergelijkbare deal met Deutsche Bank om aan dollars te komen.

    Door de financiële crisis in Venezuela is de goudvoorraad van het land in een paar jaar tijd meer dan gehalveerd, van ongeveer 360 ton in 2014 naar slechts 150 ton aan het einde van 2017. De centrale bank moest een deel van haar goudvoorraad aanwenden om de import van goederen te kunnen financieren.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Euro stabiliseert na afname spanningen in Italië

    Ondanks de plotselinge toename van volatiliteit op de valutamarkt eindigden de G10-valuta de week niet ver van hun beginpunt. Opnieuw ging de aandacht vooral uit naar het politieke nieuws uit Italië; de positieve berichten uit zowel de eurozone als de VS werden door de handelaren grotendeels genegeerd.

    Het lijkt erop dat men in Italië vervroegde verkiezingen kan vermijden nu een populistische regering is gevormd die een vertrek uit de eurozone – dat de Italianen met twee tegen één verworpen hadden – lijkt af te wijzen. Door dit nieuws konden Italiaanse staatsobligaties ongeveer de helft van het terrein terugwinnen dat ze sinds het uitbreken van de crisis hadden verloren, en de euro beleefde zelfs een bescheiden rebound ten opzichte van de dollar. Alle andere Europese valuta volgden, behalve de Zweedse kroon.

    Deze week zijn er vrij weinig cijfers en we verwachten dat de valutahandel bepaald zal worden door het politieke nieuws uit Italië. Op korte termijn kan het uitblijven van dramatisch nieuws de euro steunen, vooral na het relatief goede inflatienieuws van vorige week. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    Zowel de Italiaanse als de Spaanse politieke crisis lijken opgelost te zijn, in ieder geval op korte termijn. In Italië is een rechts-populistische regering gevormd, maar de controversiële anti-euro-econoom Savona kreeg een lichte portefeuille en de sleutelpositie van minister van Financiën ging naar Tria. Van deze laatste werd in de pers de uitspraak geciteerd dat in Italië “geen enkele politieke kracht” uit de eurozone wil stappen.

    In Spanje verving de socialist Pedro Sanchez de rechtse Mariano Rajoy als premier na een motie van wantrouwen, hoewel het onduidelijk is hoe lang verkiezingen uitgesteld kunnen worden gezien de minimale parlementaire steun voor de nieuwe regering.

    Er was vorige week goed nieuws uit de eurozone, maar dat bleef onopgemerkt. De kerninflatie herstelde zich in mei sterk – natuurlijk wel vanaf de hele lage stand in april. Wij blijven deze belangrijke economische indicator nauwlettend in de gaten houden, want hij zal bepalend zijn voor de timing van een eventuele aanscherping van het monetaire beleid in de eurozone.

    Britse pond

    Er waren geen first-tier cijfers en er was ook geen nieuws over de Brexit-onderhandelingen, dus het Britse pond volgde grotendeels de roterende bewegingen die de euro maakte als reactie op nieuws uit de Italiaanse politiek en de markten voor staatsschulden. Deze week zal het niet veel anders zijn, hoewel de PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit (dinsdag) een eerste indicatie zullen geven van de groei in het tweede kwartaal.

    Amerikaanse dollar

    Het Amerikaanse banenreport van mei was over het geheel genomen een positieve verrassing. De banengroei was sterker dan verwacht, maar ook de werkloosheid is gedaald en de arbeidsmarktparticipatie is gestegen; bovendien vormden de lonen een opwaartse verrassing.

    Het is verrassend dat de werkgelegenheid zo laat in de groeicyclus zo goed is. Dit nieuws maakte een einde aan de beginnende rally van de euro en zorgde voor een stijging van het rendement van Amerikaanse tienjarige staatsobligaties tot boven het niveau van 2,90% – nadat dit in slechts twee weken van zorgwekkend Italiaans nieuws uitzonderlijk sterk gedaald was, van 3,12 naar 2,76%.

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • De oliesector pompt heel grote vrije kasstromen op

    Na jaren van de tering naar de nering zetten lijken de goede oude tijden weergekeerd voor de oliesector. Misschien worden de tijd wel beter dan ze ooit geweest zijn! Dankzij een stijgende vraag, problemen in Venezuela en politieke spanningen in het Midden-Oosten is de olieprijs in 2018 fors omhooggelopen. De barrière van $80 is al doorbroken. Dat is de eerste keer sinds 2014. Die hogere olieprijzen resulteren in wel heel forse vrije kasstromen, de mooiste en grootste sinds 2008!

    Het mooie van dit jaar is dat oliemaatschappijen meer vrije kasstromen produceren bij een olieprijs van $80 per vat dan ten tijde van een olieprijs van $100. In de moeilijke jaren hebben de oliemaatschappijen niet met de handen over elkaar gezeten. Sinds 2014 zijn de kosten per vat met een derde gedaald en de ontwikkelkosten eveneens met een derde. Zoals de zaken er nu voor staan, kunnen de grote producenten hun investeringen en dividenden uit eigen zak betalen bij een prijs van $50 per vat. Bij een prijs van $80 produceren ze overschotten.

    Meer geld naar de beleggers

    De vraag is nu wat ze ermee gaan doen, met al dat overtollige geld. Ceo’s zeggen dat ze hun lesje geleerd hebben. De periode van met geld strooien, zoals dat gebeurde bij een prijs van $100, is voorgoed voorbij. De grote olieproducenten gaan het accent leggen op kostenreductie en aandeelhouderswaarde. De schuldenlast is in de moeilijke jaren snel gestegen, omdat bedrijven veel geld leenden om hun dividend te kunnen betalen.

    Shell heeft laten doorschemeren met een programma van terugkoop van eigen aandelen te starten wanneer de debt-to-capital ratio in de buurt komt van 20%. Die bedraagt nu nog 25%. Het programma zal een omvang hebben van $25 miljard. Opgewonden beleggers denken dat Shell deze doelstelling al in de tweede helft van dit jaar zal bereiken. Andere bedrijven, zoals BP Group en Equinox (Statoil) zeggen eenzelfde pad te zullen bewandelen.

    Nieuwe investeringen?

    De stortvloed aan nieuw geld zal overigens nog niet resulteren in hogere investeringen. Die gaan dit jaar nog met 1,1% omlaag. Die daling is een uitvloeisel van het beleid van de grote olieproducenten om alleen de meest profijtelijke projecten aan te vangen en dan alleen nog wanneer de kosten er totaal uitgeknepen zijn. Ook dat is een breuk met het verleden. In de goede oude tijden bedroeg het budget voor nieuwe exploratieprojecten al vlug $5,5 miljard. Nu is dat nog slechts $2,7 miljard. De uitzondering op de regel is Exxon Mobile, dat zijn investeringen in exploratie & productie sinds 2016 weer aan het verhogen is. Dat is onderdeel van een poging de magere vooruitzichten te verbeteren.

    Sommige analisten zijn bang dat de grote olieproducenten simpelweg te weinig gaan investeren. Het is nog maar de vraag of al die kleinere projecten op den duur voor voldoende continuïteit in de productie kunnen zorgen. Andere denken dat ze wel met krappe budgetten moeten werken om zo bijvoorbeeld de concurrentie van de schalieproducenten aan te kunnen. Die zitten op overvloedige voorraden. Ook kunnen ze er niet omheen dat de concurrentie van de producenten van renewable energy alleen maar gaat toenemen. Kortom, of ze willen of niet, de grote olieproducenten zullen hun businessmodel moeten aanpassen aan de nieuwe concurrentie. In die zin keren de goede oude tijden niet meer terug!

    Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

    Vindt u deze columns van Cor Wijtvliet interessant, dan kunt voor €25 per jaar donateur worden van het CorWijtvlietJournaal. Ook kunt u een geheel vrijwillige bijdrage overmaken naar NL14RABO0156073676, ten name van Wijtvliet Research.

    Donateurs krijgen niet alleen zonder vertraging het CorWijtvlietJournaal in hun mailbox, maar kunnen ook rekenen op een wekelijkse extra nieuwsbrief met vijf beleggingstips van Cor Wijtvliet. Neem voor meer informatie contact op met Cor Wijtvliet via het hierboven genoemde mailadres.

  • Bitcoin als beleggingsobject?

    Bitcoin is een nieuwe risicovolle belegging. Het is een zeer jonge markt en de relatieve marktkapitalisatie is nog steeds zeer klein in vergelijking met andere beleggingen. Men kan letterlijk zeggen dat het nog niet gaat om een volwassen markt, maar een nieuwe markt die wordt omarmd door vooral jonge beleggers. Het grootkapitaal van de institutionele beleggers kan door restricties op het gebied van regelgeving nog niet volwaardig deelnemen, waardoor een verdere toenemende marktkapitalisatie van Bitcoin beperkt zal blijven. Bovendien is het twijfelachtig om bekende beleggingstermen zomaar over te nemen naar de gedistribueerde wereld van de Bitcoin. Een tweetal voorbeelden verduidelijkt deze problematiek.

    Marktkapitalisatie

    Ten eerste is de term marktkapitalisatie problematisch, aangezien deze beter van toepassing is op een bedrijf met aandelen. Marktkapitalisatie gaat het om de beurswaarde van een bedrijf. Het representeert de totale waarde van de aandelen van een bedrijf volgens de beurskoers. Wanneer je belegt in Bitcoin, beleg je niet in aandelen noch in een bedrijf. Er wordt dan ook gezocht naar andere termen, waardoor de Bitcoin koers beter vast te stellen en te waarderen is. Een van deze nieuwe termen is de NVT Ratio. Dit is een afkorting voor de netwerk waarde tot transactie ratio.

    Bitcoin is een waardevol betalingsnetwerk met een duidelijke nut, uitgedrukt in het aantal Bitcoin transacties per dag. Deze Bitcoin transactiestromen kunnen worden gemeten en kunnen worden vergeleken met de winst en omzet van een bedrijf. In de financiële markten wordt er gekeken naar de koers/winst ratio van een aandeel. Het is de verhouding die berekend wordt door de aandelenprijs te delen door de winst per aandeel. Deze koers/winst verhouding geeft een idee van de prijs die beleggers betalen voor elke euro winst die de onderneming realiseert. De NVT ratio is een aangepaste P/E ratio voor Bitcoin.
    Het geeft aan dat, een belegging in Bitcoin is niet zomaar te vergelijken met een belegging in een aandeel.

    Bitcoin koers

    Ten tweede is de prijs van Bitcoin een gemiddelde van de vele verschillende koersen op de belangrijkste Bitcoin beurzen die 24/7 actief zijn over de hele wereld. Er is in deze zin nog geen sprake van een eenduidige Bitcoin kapitaalmarkt. Het vaststellen van een accurate Bitcoin koers waar gerelateerde belegging op gebaseerd kunnen worden is dan ook geen eenduidige opgave.

    De CME Group probeert deze koers voor haar Bitcoin termijncontracten vast te stellen, door de de introductie van de Bitcoin Real Time Index (BRTI). Deze index aggregeert de totale globale vraag en aanbod verhoudingen binnen de orderboeken op de belangrijkste bitcoin exchanges om een onmiddellijke en rechtvaardige Bitcoin prijs weer te geven in Amerikaanse dollars. Dit wordt de Bitcoin Reference Rate (BRR) genoemd. Het is de dagelijkse vastgestelde prijs van Bitcoin, uitgedrukt in Amerikaanse dollars. De Bitcoin Reference Rate is de standaard koers voor de Bitcoin Futures van de CME Group. Het maakt duidelijk dat institutionele financiële instellingen orde in de Bitcoin chaos willen scheppen om zo te kunnen beleggen in Bitcoin en de andere cryptovaluta markten.

    Beleggen in Bitcoin interessant?

    Hier komen we bij een uitgelezen kans waarom het beleggen in Bitcoin in een berenmarkt nu interessant kan zijn. Zoals ik in een het vorige artikel heb besproken wordt er door Wall Street hard aan de weg gewerkt om een verantwoorde en legale belegging in Bitcoin mogelijk te maken. Institutionele beleggers zien het als een mogelijke nieuwe vorm van digitaal goud in wording. Wall Street wil niet meer toekijken. Het groot kapitaal is normaal altijd het eerste erbij om te verdienen aan de uitgave van nieuwe effecten of beleggingsproducten. Dit is nu niet het geval bij Bitcoin.

    Dit betekent heel concreet dat het kleine kapitaal van ieder mens met elk budget dan ook bitcoin kan kopen. Bitcoin is net zoals het internet globaal en niet te stoppen. Een winkeleigenaar in Zimbabwe of Venezuela kan met een smartphone Bitcoin wallet app Bitcoin kopen en accepteren als een betalingsmiddel en daarmee zijn koopkracht beschermen.

    De hyperinflatie in deze landen vernietigde de koopkracht van het gespaarde kapitaal in de lokale valuta. Kapitaalrestricties maken het echter onmogelijk om bijvoorbeeld Amerikaanse dollars te kopen. Bitcoin staat buiten dit financiële systeem, het is een open, permissieloos en gedistribueerd netwerk vrij van censuur waar iedereen aan kan deelnemen. Bitcoin kun je zonder toezicht kopen op een gedecentraliseerde handelsbeurs. Hier is het kopen van Bitcoin daadwerkelijk een noodzaak voor de kleine spaarder en ook nog eens mogelijk.

    De kleine man waar dan ook, kan beleggen in Bitcoin als een alternatief beleggingsproduct, betalingsmiddel en oppotmiddel voordat Wall Street dit op een goede manier kan doen. Dit is een unieke kans, want ondanks alle negatieve propaganda over de Bitcoin is de virtuele munt een uniek nieuwe beleggingsproduct met veel bijzondere eigenschappen. De institutionele beleggers beseffen dit nu ook, waardoor het nu duidelijk is dat Bitcoin een unieke kans biedt voor iedereen.

    De kleine burger kan nu eerder Bitcoin kopen dan de grote zakenbank. De wereld van High Finance zal meer en meer samenvloeien met de wereld van Crypto Finance. Wanneer dit gebeurt zal het netwerk effect, de netwerk waarde en liquiditeit van de Bitcoin enorm toenemen. Dit zal de volatiliteit van de Bitcoin koers doen afnemen. Het betekent wel dat de toekomst van Bitcoin mede afhankelijk is van hoe haar nemesis de Bitcoin zal omarmen en of dit uiteindelijk wel of niet positief voor de Bitcoin op lange termijn zal zijn.

    Wil je meer leren over de fascinerende wereld Bitcoin? Lees dan ook dit artikel.

    Disclaimer: Dit artikel over het beleggen in Bitcoin is alleen bedoeld voor educatieve doeleinden. Het is geen beleggingsadvies. Bitcoin is een volatiel beleggingsproduct. Je kapitaal loopt risico. Vergaar eerst kennis over Bitcoin voordat je een beslissing neemt om bitcoin te kopen.

    Over de auteur:

    Luuk Soons schrijft voor Marketupdate met een kritische noot over de wereld van virtuele munten. Cryptogeld in het algemeen en Bitcoin in het bijzonder combineert volgens hem alles wat we in feite niet goed begrijpen over financiën met datgene we niet begrijpen over gedistribueerde computerwetenschappen en cryptografie. Luuk studeerde filosofie aan de Universiteiten van Leiden en Sorbonne en is afgestudeerd met een Master in East Asian Studies van de Universiteit van Lund. Sinds 2013 schrijft hij over en experimenteert met Bitcoin en andere cryptomunten.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Wordt Europa een transferunie?

    Het bestaande reddingsmechanisme voor de euro is een compleet ongepaste reactie op het zwakke fiscale beleid van de landen in de muntunie. Dat zegt de Duitse hoogleraar Markus Kerber, die zich heeft gespecialiseerd in overheidsfinanciën en politieke economie. Hij merkt op dat de crisismaatregelen in Europa hebben gezorgd voor een tijdelijke terugkeer van de financiële stabiliteit, maar dat er niets gedaan is aan de onderliggende problematiek van een gebrek aan fiscale discipline in de landen die tot de muntunie behoren.

    In een symposium in Nieuwspoort legt hij uit dat de verschillende maatregelen die sinds het begin van de Europese schuldencrisis zijn genomen, zoals het opkoopprogramma van de Europese Centrale Bank en de introductie van een Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM), de prikkel bij landen hebben weggenomen om grondig te hervormen en de begroting op orde te maken. Ze konden dankzij deze maatregelen immers veel goedkoper geld lenen dan onder normale omstandigheden het geval zou zijn geweest.

    Europa als transferunie?

    In plaats van fiscale en monetaire discipline af te dwingen heeft men in Europa gekozen voor verschillende Europese noodfondsen en voor een stimuleringsprogramma van de centrale bank, waarmee landen direct uit de geholpen geholpen werden. En daar zullen de ‘sterkere landen’ van de muntunie uiteindelijk de rekening voor gepresenteerd krijgen, zo verwacht Markus Kerber.

    Volgens de hoogleraar is er binnen Europa nu al sprake van een transferunie, die alleen maar sterker zal worden als de Franse president Macron zijn zin krijgt en het Europees Stabiliteitsmechanisme wordt opgewaardeerd tot een soort Europees Monetair Fonds. Daarmee kunnen landen die in de problemen komen via de achterdeur gefinancierd worden door de centrale bank, een situatie die het vertrouwen in de muntunie ernstig zal aantasten.

    De eerste video bevat de toespraak van hoogleraar Markus Kerber, het tweede deel is van de paneldiscussie die daarop volgde. Deze video werd op 24 mei 2018 opgenomen in Nieuwspoort, Den Haag.

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Verschil Duitse en Italiaanse rente loopt verder op

    Het verschil in rente tussen Duitse en Italiaanse staatsobligaties met een looptijd van tien jaar is in een paar weken tijd verdubbeld van 115 naar 233 basispunten. Beleggers verkopen het Italiaanse schuldpapier, omdat ze zich zorgen maken over de politieke stabiliteit in het land. De beoogde regeringscoalitie van de Lega Nord en de Vijfsterrenbeweging werd op het laatste moment afgeblazen, omdat president Sergio Mattarella het niet eens zou zijn met de benoeming van een aantal ministers.

    Door deze politieke impasse komen er waarschijnlijk nieuwe verkiezingen, tot grote onvrede van veel kiezers. De vrees bestaat dan ook dat deze gang van zaken tot meer instabiliteit zal leiden binnen Italië. Ook hangen er mogelijk afwaarderingen boven de markt van de drie grote kredietbeoordelaars, die een grote impact kunnen hebben op de obligatiemarkt. Daalt de kredietstatus van de Italiaanse overheid onder een bepaalde grens, dan mag de centrale bank formeel geen obligaties meer opkopen.

    Onderstaande grafiek laat zien dat het verschil in rente in zeer korte tijd gestegen is tot het hoogste niveau in meer dan vier jaar tijd. De Italiaanse 10-jaars rente steeg naar 3% en kwam daarmee op het hoogste niveau sinds jaren, al is de situatie nog niet zo ernstig als tijdens de Europese schuldencrisis van 2012. Toen steeg de Italiaanse 10-jaars rente op een gegeven moment tot boven de 6%, waarna ECB-president Draghi ingreep door noodleningen te verstrekken aan overheden en de bankensector.

    Volg Marketupdate nu ook via Telegram

  • Euro krijgt klappen door politieke crisis in Italië

    Afgelopen weekend was er een politieke crisis van het soort dat Europese beleggingen een paar jaar geleden regelmatig klappen uitdeelde. De Italiaanse president Mattarella weigerde de kandidaat van de populistische coalitie tot minister van Financiën te benoemen. Als reden hiervoor gaf hij het risico dat Italië zo ‘door de achterdeur’ – dat wil zeggen zonder democratisch mandaat – uit de euro zou kunnen stappen. Beide populistische partijen hadden zich namelijk in hun verkiezingscampagnes steeds voor voortzetting van de deelname aan de eurozone uitgesproken.

    Voorafgaand aan de gebeurtenissen van dit weekend kwam de rally van de dollar vorig week even tot stilstand toen de Amerikaanse rentes scherp daalden na de publicatie van de ‘dovish’ notulen van de Fed-bijeenkomst. Maandag was in zowel Londen als New York een vrije dag, en daardoor is het totale effect van de crisis in Italië op risicovolle activa wereldwijd nog niet zo duidelijk te zien.

    Deze week zullen de markten naar beide kanten van de Atlantische Oceaan kijken. In Europa zal de handel in de euro opnieuw bepaald worden door headline-risico’s uit de Italiaanse en de Spaanse politiek. In de VS wordt een stroom belangrijke economische cijfers bekendgemaakt, waaronder de inflatie van de consumentenprijzen en het cruciale banenrapport van mei, dat aanstaande vrijdag verschijnt. Hieronder de belangrijkste valuta in detail.

    Euro

    De PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit in Europa zijn nog steeds zwak, maar dit feit werd overschaduwd door het politieke nieuws. Naast de dreigende institutionele crisis in Italië is er in Spanje een motie van wantrouwen ingediend tegen premier Rajoy. De uitkomst hiervan is op dit moment niet te voorzien.

    De knal bij de spreads van kortlopende staatsobligaties in Italië bracht deze belangrijke stressindicator in één handelsweek terug naar het niveau van vijf jaar geleden. Hoewel een gevestigde figuur het mandaat heeft gekregen om een regering te vormen, zal deze in het parlement niet genoeg steun hebben en is het aannemelijk dat er nieuwe verkiezingen komen.

    Wij denken dat men in Italië niet uit de euro wil stappen, en de populisten dus ofwel expliciet moeten uitsluiten dat zij dit zullen proberen, of bij de verkiezingen verlies zullen lijden. Maar op dit moment overheerst de onzekerheid – en de gemeenschappelijke munt heeft het daar moeilijk mee.

    Britse pond

    De teleurstellende inflatiecijfers en het gevoel dat er geen voortgang in de Brexit-onderhandelingen zit, eisten hun tol voor het pond. Ook het nieuws uit Italië gaf neerwaartse druk op de cable, maar ten opzichte van de euro steeg de koers van het pond niet veel. Verder zijn er alleen de PMI-indicatoren voor zakelijke activiteit. We verwachten dan ook dat de handel in het pond vooral op nieuws van elders zal reageren, met name op de stroom economische cijfers uit de VS en de krantenkoppen over de crisis in Italië.

    Amerikaanse dollar

    De notulen van de laatste bijeenkomst van de Federal Reserve, die vorige week verschenen, waren meer ‘dovish’ dan de markt verwacht had. Er waren geluiden dat men bij de Fed de tijdelijke overshoot van de headline inflatie helemaal niet zo erg vond en geen haast had om het tempo van de renteverhogingen te versnellen.

    Dit zette de toon voor een rally van obligaties, die op gang kwam na het politieke nieuws uit de eurozone. Het cruciale tienjarige rendement werd hierdoor terug onder de psychologische grens van 3% gebracht. Dit stopte de rally van de dollar tegenover de meeste belangrijke niet-Europese valuta’s. Deze bleven onderpresteren, terwijl de situatie in Italië in de loop van het weekeinde steeds slechter werd. Alle ogen zullen nu gericht zijn op de belangrijke cijfers: de inflatie van de consumentenprijzen (donderdag) en het maandelijkse payroll report (vrijdag).

    Door: Enrique Díaz-Álvarez (Ebury)

    Enrique Diaz-Alvarez is chief risk officer en staat aan het hoofd van het analistenteam van Ebury in New York. Vanwege zijn gedrevenheid, passie en gedegen kennis, wordt Enrique door Bloomberg erkend als een van de meest accurate voorspellers van de marktbewegingen.

    Over Ebury:

    Ebury maakt internationale markten toegankelijker met valutadiensten op maat en flexibel handelskrediet voor ondernemingen. Ebury werkt samen met ruim 12.000 organisaties en verricht 12 miljard euro aan valutatransacties in 140 verschillende valuta. Het bedrijf heeft kantoren in het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Spanje en Polen. De speerpunten van Ebury:

    • Financiële diensten die normaal zijn voorbehouden aan grote multinationals
    • Financiering van uw aankopen
    • Marktkennis en valutadiensten op maat
    • Ons netwerk van liquidity providers en intermediaire banken
    • Transacties in ruim 140 verschillende valuta

    Meer informatie op www.ebury.nl

  • George Soros voorziet wereldwijde financiële crisis

    George Soros vreest dat de stijging van de dollar en een kapitaalvlucht uit opkomende economieën een nieuwe wereldwijde financiële crisis zal veroorzaken. Daarbij zal de Europese Unie met een existentiële crisis geconfronteerd worden, zo verwacht de miljardair die zijn vermogen vergaarde met speculatie op de financiële markten.

    Volgens Soros heeft het opzeggen van de nucleaire deal met Iran door de Verenigde Staten veel schade toegebracht aan de trans-Atlantische alliantie. De miljardair verwacht dat deze ontwikkeling zeer negatief zal uitpakken voor de Europese economie en dat deze ook gevolgen zal hebben voor de valuta van opkomende economieën. De eerste problemen van de waardestijging van de dollar zijn al zichtbaar in landen als Argentinië en Turkije, waar de waarde van de munt sterk gedaald is ten opzichte van de dollar.

    Italiaanse schuldencrisis

    De waarschuwing van Soros komt op een gevoelig moment, want de laatste dagen staat de euro zwaar onder druk door toenemende zorgen over de politieke stabiliteit in Italië. De rente op Italiaanse staatsleningen is de afgelopen dagen spectaculair gestegen, omdat beleggers zich zorgen maken over een mogelijke afwaardering door de grote kredietbeoordelaars. Zo steeg de rente op 2-jaars obligaties in korte tijd van minder dan 0% naar ongeveer 2%.

    Volgens Soros gaat in Europa alles mis wat er maar mis kan gaan. Hij verwijst daarbij naar de opkomst van nieuwe politieke partijen die zich verzetten tegen de status quo, het besluit van het Verenigd Koninkrijk om de Europese Unie te verlaten en de aanhoudende migrantencrisis. Daardoor is de existentiële bedreiging voor Europa niet alleen beeldspraak, maar zelfs een harde realiteit.

    Steunprogramma voor Afrika

    Europa zou volgens Soros een soort Marshallplan voor Afrika moeten opstarten om de migrantenstroom te verlichten. Daarvoor zou een bedrag van €30 miljard per jaar gereserveerd moeten worden. Ook stelde hij voor dat Europese landen na toetreding tot de Europese Unie niet meer automatisch naar lidmaatschap van de euro moeten. “De euro heeft veel onopgeloste problemen en die mogen er niet voor zorgen dat ze de Europese Unie vernietigen.”

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines