Het is u ongetwijfeld bekend: bij de huidige renteniveaus daalt de koopkracht van spaargeld ieder jaar een beetje. Ook met obligaties valt tegenwoordig nog amper te verdienen. Sterker, heel wat obligatiebeleggingen garanderen u op de huidige koersniveaus een negatief rendement. Verlies dus. En met inflatie en belasting (vermogensrendementsheffing) houden we dan nog niet eens rekening.

Doordat sparen en obligaties nauwelijks nog wat opleveren is voor menigeen de speurtocht naar alternatieven een obsessie geworden. Om dan dikwijls bij dividendbeleggen uit te komen: beleggen in aandelen die een stevig dividend uitkeren of beleggingsfondsen die zich op zulke aandelen richten. De toegenomen belangstelling in dividendbeleggen is vanwege de minimale opbrengsten elders goed te begrijpen. De praktijk is dat menigeen het geruststellend vindt ieder jaar of kwartaal een zeker inkomen te ontvangen, gegarandeerd of niet.

Risico

De zo sterk toegenomen belangstelling in dividendbeleggen – vanwege het inkomen dat daarmee behaald kan worden – vormt een risico op zich. De toestroom van gelden heeft namelijk geleid tot koersstijgingen die maar moeilijk rationeel te verklaren zijn. Zo stegen de koersen van Europese nutsbedrijven (deze sector staat bekend om relatief hoge dividenden) de afgelopen twee jaar met bijna 50%, fors meer dan de stijging van de bredere Europese aandelenmarkten zelf. Ook in termen van koers/winst-verhouding zijn de waarderingen in de utiliteitssector relatief gezien sneller gestegen dan die van de gehele markt.

De hogere waarderingen van met name stabiele dividendbetalers koppelen wij vooral aan de toegenomen interesse in dividendbeleggen. Zo bezien lijkt de kans reëel dat die hogere waarderingen weer zullen inzakken wanneer de rente stijgt of wanneer een stevig economisch herstel zich toch nog blijkt aan te kondigen.

Spreiding?

Naast de ook in relatief opzicht fors gestegen waarderingen van dividendbetalers hebben beleggers in dividendfondsen te maken met een risico waar lang niet ieder zich goed bewust van is. Dat risico heeft te maken met spreiding. Of eigenlijk vooral een gebrek daaraan, want wie de beleggingen in een willekeurig dividendaandelenfonds er eens op naziet zal er al snel achter komen dat in veel gevallen van wel erg veel focus sprake is. Heel dikwijls is de helft van het vermogen belegd in slechts twee sectoren: telecom en energie. En vanwege de zo fors gedaalde olieprijs lijkt met name deze laatste categorie een risico voor wie op zoek is naar een veilig en stabiel dividendinkomen. Herstelt de prijs van olie zich niet stevig op vrij korte termijn dan zijn heel wat oliegerelateerde bedrijven onvermijdelijk genoodzaakt tot het nemen van maatregelen. Of ze zullen het dividend moeten verlagen of extra schulden moeten aangaan om daarmee dividenden te kunnen betalen. Beide opties staan haaks op het aanvankelijke voornemen van heel wat voormalige spaarders die juist op zoek waren naar gedegen bedrijven die in stabiele dividendbetalingen zouden voorzien.

Aantrekkelijker alternatief?

Zelf staan wij neutraal tegenover dividend.* Wanneer een bedrijf haar winst lucratief kan herinvesteren zien we dat liever dan een dividenduitkering. Is er vervolgens nog steeds geld over dan kan dat worden uitgekeerd aan de aandeelhouders, bijvoorbeeld middels dividend of indirect via inkoop van eigen aandelen. Wij menen dat het niet verstandig is alleen in bepaalde aandelen te beleggen enkel en alleen om het feit dat ze dividend uitkeren. Beleggers richten zich beter op waarde creërende bedrijven, met sterke competitieve posities, een aandeelhoudersvriendelijk management en waarvan de toekomst er bij grote voorkeur ook nog eens aantrekkelijk uitziet... Waarbij we vervolgens van deze bedrijven pas de aandelen te kopen wanneer van onderwaardering sprake is (lees: de intrinsieke waarde substantieel boven de beurswaarde ligt). Deze strategie is beduidend meer solide en rendabel dan uitsluitend richten op dividendrendement. En voor beleggers op zoek naar periodiek inkomen? Niemand die hen verbiedt nu en dan eens wat aandelen in de verkoop te doen... Hendrik Oude Nijhuis Over de auteur: Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van value investing en medeoprichter van Kingfisher Capital, een op value investing principes gebaseerde business model & investment research boutique. Hij heeft uitgebreid onderzoek verricht naar de investeringsstrategieën van value investors als Warren Buffett. Zijn publicaties zijn verschenen in zowel Nederlands- als Engelstalige media, waaronder Het Financieele Dagblad, Z24.nl en Gurufocus.com. Eerder is hij als bestuurslid actief geweest voor onder andere de beleggingsstudieclubs HCC Beleggen en B.S.C. Duitenberg. Hendrik heeft Management, Economics & Law aan de Universiteit Twente gestudeerd en is auteur van de Nederlandstalige bestseller over Warren Buffett: 'Leer beleggen als Warren Buffett - zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk'. Van dit boek is in 2014 een derde druk uitgebracht en is tevens als audioboek beschikbaar. Online hebben al meer dan 100.000 beleggers een exemplaar van ‘Leer beleggen als Warren Buffett’ aangevraagd. *Een aantal van onze columns over de euro bundelden wij vijf jaar geleden (april 2010) in een online-boekje getiteld 'Terug naar de Gulden?'. Dit boekje is via deze link te downloaden (PDF-bestand). Lees meer over value-investing op warrenbuffett.nl en beterinbeleggen.nl Disclaimer: De artikelen van gastschrijver Hendrik Oude Nijhuis zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van Hendrik Oude Nijhuis moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor deze bijdrage.