Marketupdate

Blog

  • World Gold Council rapport: “The evolving structure of gold demand and supply”

    Uit de inleiding van het rapport:

    Een momentopname aan het begin van elk decennium sinds 1970 laat zien dat de fundamentals van de goudmarkt dramatische veranderingen hebben ondergaan. De verschuivingen in dynamiek hebben een evolutie van de goudmarkt teweeggebracht die te typeren is met: “van concentratie naar verspreiding”. [Dat geldt] zowel wat betreft grenzen en de bronnen van vraag en aanbod. We bespreken de drijvende krachten achter en de implicaties van deze veranderingen.

    Het tien pagina tellende rapport kunt u op de website van de World Gold Council downloaden (inloggen vereist). We zullen ons hier beperken tot meest in het oogspringende grafieken uit het rapport. Allereerst de verdeling van de totale vraag naar goud per “macro-regio”:

    In bovenstaande grafiek is de relatief toenemende vraag vanuit Oost-Azië en India te zien. Daarbij valt ook de relatief afnemende vraag vanuit Noord-Amerika en Europa op. Een eerste en hele belangrijke voetnoot is dat de vraag van centrale banken niet is meegenomen in deze grafiek. Een tweede voetnoot, eveneens erg belangrijk, is dat “OTC investment” – doelend op derivaten en andere papieren goudclaims – niet is meegenomen en dat zou moeten betekenen dat het hier puur en alleen om fysiek goud gaat.

    In de onderstaande grafiek wordt het aanbod van goud uitgesplitst naar categorie. Opvallend is het relatief bescheiden aandeel van verkopen van centrale banken in 1990 en 2000; in de tussenliggende jaren zou in principe een soortgelijk beeld te zien moeten zijn. Nadeel van deze weergave is dat het gaat om percentages van het totaal en daarmee wordt er geen inzicht gegegeven in de veranderingen in absolute zin. Veranderingen in de hoeveelheid tonnen goud waarop deze relatieve aandelen betrekking hebben worden niet zichtbaar (waarover verderop meer).

    De onderstaande grafiek laat de goudmijnproductie naar regio zien. In 1970 had Zuid-Afrika een enorm dominante positie in de wereldgoudmarkt. Enerzijds produceerde Zuid-Afrika veel, anderzijds bereikte de goudmijnproductie uit communistische landen de wereldmarkt niet en dat verzwaart de weging van Zuid-Afrika in deze grafiek. In het rapport staat over de Zuid-Afrikaanse productie bovendien de volgende opmerkelijke passage:

    De dominantie van een enkel land betekende dat protocollen moesten worden ingevoerd om ervoor te zorgen dat het aanbod vanuit Zuid-Afrika zowel mondiale belangen als binnenlandse belangen diende. Eén van deze overeenkomsten werd in 1970 gesloten tussen Zuid-Afrika, de VS en het Inteationaal Monetair Fonds (IMF) toen de marktprijs tijdelijk onder de monetaire prijs van $ 35/oz (een tweeledig en gescheiden systeem van vaste [lees: officiële] en vrije prijzen bestond ​​tot 1971) zakte.  Er werd toen besloten dat in het geval van “dringende” zaken omtrent buitenlandse valuta, Zuid-Afrika de markt mocht omzeilen en direct haar goud aan het IMF kon verkopen.

    Niet afkomstig uit het WGC-rapport, maar in het kader van research in de loop der tijd verzameld, de onderstaande grafiek met de veranderingen in wereldwijde goudmijnproductie naar land van herkomst:

    In de bovenstaande grafiek is goed te zien dat de jaarlijkse goudmijnproductie de laatste jaren afneemt. In de onderstaande grafiek is de totale gemijnde bovengrondse hoeveelheid goud te zien. De groeivertraging in de goudmijnproductie is hierin nog niet duidelijk waaeembaar, maar dat ligt waarschijnlijk aan de schaal en omdat de laatste jaren van de goudmijnproductie in de bovenstaande grafiek niet zijn verwerkt:

    Dat er sprake is van een dalende trend in de goudproductie, volgt eveneens uit de laatste grafiek van de World Gold Council; het aantal nieuwe ontdekkingen neemt af:

    Al met al verschaft dit rapport van de World Gold Council belangrijke inzichten in de ontwikkelingen op de wereldwijde goudmarkt van de afgelopen decennia. De trend van concentratie naar meer geografische spreiding is een belangrijke conclusie. Immers, er zal in de toekomst geen enkel land – of macro-regrio – in staat zijn om op basis van haar goudpositie, de monetaire spelregels te dicteren. Bovendien ontstaat er wereldwijd vanwege de grotere spreiding van goud meer draagvlak om goud opnieuw een monetaire rol te geven. Een compleet beeld verschaft het rapport niet, maar als historische studie is dit een welkome bijdrage aan het inzichtelijk maken van de wereldwijde goudmarkt.

     

  • Goudinkopers in Italie doen goede zaken: veel mensen verkopen hun goud

    De particuliere handel in goud bloeit op, een fenomeen dat we op wereldwijde schaal kunnen aanschouwen. Ook in Nederland valt er nu met enige regelmaat een flyer in de brievenbus die ons aanspoort om goud in te ruilen voor geld en op televisie zien we zo nu en dan ook reclames voorbij komen met dezelfde boodschap. Dat men massaal gebruikmaakt van deze mogelijkheid blijkt wel in Italië, waar de grootste goudinkoper hele goede zaken doet. Het bedrijf OroCash ('oro' is Italiaans voor goud), verwacht in 2012 weer meer omzet te draaien dan in 2011 en zal dit jaar daarom 150 nieuwe inkooppunten in Italië en in omliggende landen openen. Door de hoge goudprijs wordt er steeds meer beleggingsgoud gekocht, maar tegelijkertijd wordt het ook steeds drukker bij de goudinkopers.

    ''Mensen zijn niet meer zo emotioneel gebonden aan hun oude gouden sieraden als in het verleden. Juwelen zijn een accessoire geworden die men blijkbaar net zo makkelijk koopt en verkoopt als bijvoorbeeld schoenen'', aldus Marco Agostoni, de commercieel directeur van OroCash. Het bedrijf waar hij werkt opende zijn deuren voor het eerst in 2000, toen de Italiaanse wetgeving werd aangepast en de markt voor inkoop en verkoop van goud verder geliberaliseerd werd. Sindsdien is het bedrijf hard gegroeid, vooral in de laatste jaren waarin de goudprijs bijna onafgebroken bleef stijgen. OroCash haalde in 2010 voor in totaal 6 metrische ton aan goud op, wat tegen de huidige spotprijs van ongeveer €43.000 per kilo goed is voor een totale waarde van €258 miljoen. Dat volume werd in 2011 met tenminste 15% overtroffen, zo verklaarden de topmanagers van OroCash woensdag tegenover Reuters.

    ''Natuurlijk heeft de crisis ons bedrijf geholpen, maar dat is niet de vooaamste reden'', aldus Agonstoni. Er zijn wel meer mensen die nu goud verkopen omdat ze in de financiële problemen zitten, maar dit is nog altijd een minderheid van de totale goudinkoop van het bedrijf. Voor de financiële crisis verkocht ongeveer 15% het goud omdat ze krap bij kas zaten, nu schat de commercieel directeur van OroCash die groep op 20 tot 25 procent. ''De meerderheid verkoopt oude gouden sieraden omdat ze er geen bijzondere band (meer) mee hebben en omdat de goudprijs op recordhoogte staat'', aldus Agostoni.

    Meer omzet uit goudinkopen verwacht in 2012

    OroCash deelt niet de mening van sommige analisten dat het meeste 'oude goud' inmiddels wel verkocht is door particulieren, want het bedrijf wil dit jaar nog eens 150 nieuwe inkooppunten openen in binnen- en buitenland. Momenteel heeft OroCash 350 inkooppunten in Italië en nog eens honderd stuks verspreid over Spanje, Portugal, Ierland en Oostenrijk. De landen waar OroCash met name haar pijlen op richt zijn de verschillende 'zwakke' landen in de Eurozone, waar de schuldencrisis nu het meest gevoeld wordt.

    In totaal kent Italië op dit moment naar schatting 5.000 tot 8.000 locaties waar goud van particulieren ingekocht wordt. Deze winkels zijn gezamenlijk goed voor een omzet van €2 tot 3 miljard. Het totale volume aan goud dat burgers in Italië van de hand deden werd in 2010 geschat op 85 tot 90 metrische ton. Dat stelt althans de Italiaanse federatie van goudsmeden Federorafi. OroCash doet echter zaken met een Zwitserse smelterij, die de oude juwelen en muntstukken weer kan omsmelten tot nieuwe baren en muntstukken die hun weg weer vinden naar juweliers, beleggers en de industrie. Volgens een recent rapport van het World Gold Council was de recycling van oud goud in 2010 wereldwijd verantwoordelijk voor ruim een derde van het totale goudaanbod. Eerder vandaag hebben we dit rapport al uitgebreid behandeld, zie ook deze link.

    Geen bubbel

    De grote behoefte van 'de grote massa' om juist in deze tijden goud te verkopen laat maar weer eens zien dat de goudmarkt nog lang niet in een bubbel zit. Daarvoor moet de grote massa eerst enthousiast worden over goud en het niet meer willen omruilen voor cash tegen de huidige spotprijs. Ook het feit dat bedrijven tegen deze recordprijzen nog steeds goud willen opkopen van particulieren maakt duidelijk dat ook zij rekening houden met een stijgende goudprijs. Als ze daar niet van overtuigd waren zouden ze immers veel risico lopen om verlies te draaien en zouden ze ook niet besluiten om meer te investeren in reclame en extra capaciteit.

    Geld voor goud klinkt veel mensen nog steeds goed in de oren

    Verkoop van 'scrap gold' was in 2010 goed voor meer dan een derde van het totale goudaanbod

  • Federal Reserve kocht bijna alle nieuwe langlopende Amerikaanse staatsobligaties met ‘Operation Twist’

    Op Zero Hedge lezen we namelijk dat de Federal Reserve zich sinds het aankondigen van 'Operation Twist' zeer dienstbaar heeft opgesteld tegenover de Amerikaanse regering. Van alle nieuw uitgebrachte staatsobligaties met looptijden van 20 of 30 jaar werd maar liefst 91% opgekocht door de centrale bank. Slechts 9% van deze langlopende schatkistpapieren vond zijn weg naar beleggingsfondsen en banken. Op die manier is het niet zo moeilijk om een tekort op de begroting te dichten en vervolgens naar Europa uit te halen (Beanke, Geithner, Obama), omdat ze aan de andere kant van de oceaan de schuldenproblemen niet actief genoeg bestreden zouden worden.

    Met de publicatie van deze cijfers kunnen we gelijk de conclusie trekken dat de markt van 20-jaars en 30-jaars Amerikaanse staatsobligaties kunstmatig is, net zoals de FED via QE2 de markt voor langlopende staatsleningen een kunstmatige impuls van meer dan $600 miljard gaf. Toen kocht de centrale bank ook diverse obligaties met lange looptijden, om de yieldcurve 'bij te sturen'. Bijzonder aan 'Operation Twist' is dat het een continu karakter kent. Anders dan bij QE2 is er geen looptijd vastgesteld, dus zolang de Federal Reserve niet onder druk wordt gezet om haar strategie te herzien kan ze blijven doorgaan met het aankopen van langlopende staatsobligaties. Er is weinig reden om aan te nemen dat de FED spoedig zal stoppen met het ondersteunen van de obligatiemarkt, omdat er vanuit het buitenland steeds minder behoefte is om de Amerikaanse tekorten te financieren.

    Federal Reserve ondersteunt de obligatiemarkt (dus de Amerikaanse staatsschuld)

    Vorig jaar april schreef Jaco in de Middelkoop Nieuwsflash over de verschillende mogelijkheden die de Federal Reserve heeft om de obligatiemarkt te ondersteunen. Volgens een uitvoerige analyse door Eric DeCarbonnel heeft de Amerikaanse centrale bank naast het aankopen van staatsobligaties nog een ander instrument waarmee het de obligatiemarkten kan ondersteunen, namelijk de put-opties. Door put-opties te schrijven op de staatsobligaties kan het private beleggers verzekeren van een minimale waarde op de staatsleningen. Deze methode is vergelijkbaar met het uitschrijven van zogeheten credit-default-swaps (CDS'en), omdat beleggers ermee hun risico op vermogensverlies door dalende koersen kunnen opvangen. Door beleggers min of meer de garantie te geven dat er geen implosie komt in de markt van staatsobligaties blijft er een actieve handel in de Amerikaanse staatsschuld.

    Volgens Antal Fekete, monetair wetenschapper en wiskundige, is het zogeheten point-of-no-retu inmiddels gepasseerd door de Amerikaanse centrale bank. Door daadwerkelijk te interveniëren op de obligatiemarkt via quantitative easing en met 'Operation Twist' drukt het steeds meer private obligatiehouders uit de markt. Door de zorgen omtrent de Amerikaanse staatsschuld komen deze beleggers waarschijnlijk niet meer zo snel terug, waardoor de Federal Reserve steeds dieper in de obligatiemarkt gezogen wordt om de markt liquide te houden en om te voorkomen dat de yields gaan stijgen. Hierdoor is toekomstige QE, in wat voor vorm die er ook zal komen, zo goed als gegarandeerd. De private markt trekt zich terug en de FED moet dat gat opvullen, een gat dat steeds groter wordt omdat de Amerikaanse overheid steeds grotere tekorten op de begroting heeft.

    Voorlopig geen einde aan 'Operation Twist'

    Fondsbeheerder Bill Gross zei gisteren dat hij verwacht dat de Federal Reserve haar Operation Twist ''nog wel 12, 24 of 36 maanden zal voortzetten''. Ondertussen wordt de situatie er niet beter op, want de schuldenberg van de Amerikaanse regering wordt alsmaar groter en zal op een gegeven moment toch bij de bevolking terechtkomen. De meest waarschijnlijke uitkomst is waardeverlies van de valuta (waardoor de kosten van levensonderhoud stijgen en spaargelden aangevreten worden), omdat de centrale bank kan blijven doorgaan met de financiering van de overheid en daarvoor altijd meer geld in omloop kan brengen. De grote portefeuille van Amerikaanse staatsobligaties op de balans van de Federal Reserve is echter ook kwetsbaar voor verliezen. Mocht de rente ooit stijgen, wat in dit overigens niet in overeenstemming is met het streven van de FED om de rente nog tot tenminste 2014 laag te houden, dan dalen de laagrenderende obligaties die de Federal Reserve gekocht heeft in waarde.

    Federal Reserve en ECB kiezen verschillende aanpak

    Daarmee is de FED overigens fundamenteel anders dan de ECB, want de ECB heeft met het LTRO-leenprogramma er bewust voor gekozen om de private banken het risico te laten lopen. De ECB stimuleert banken om met de geleende honderden miljarden euro's staatsobligaties van economisch zwakke Europese landen te kopen en houdt deze dus uit de eigen boeken. De ECB heeft weliswaar staatsobligaties op haar balans geplaatst, maar sinds het aanbieden van de 3-jaars leningen aan banken via LTRO is de aankoop van staatsleningen door de ECB zelf bijna weer stilgevallen. Dit risico laat de ECB over aan de private banken, die nog drie jaar de tijd hebben om het geld terug te betalen. De Federal Reserve koopt rechtstreeks staatsobligaties op, waarvoor het samenwerkt met de zogeheten 'primary dealers'. Dit zijn de grote zakenbanken die zich inschrijven op de nieuwe obligatieveiling van het Amerikaanse ministerie van Financiën en die vervolgens de staatsobligaties direct kunnen doorschuiven naar de centrale bank in ruil voor verse dollars.

    Federal Reserve ondersteunt overheid en banken

    En terwijl de Amerikaanse overheid kan rekenen op aankopen van staatspapier door de centrale bank kunnen de grote zakenbanken op Wall Street vertrouwen op zeer goedkope leningen aan het loket van de Federal Reserve. Door geld te lenen tegen vrijwel 0% rente en het vervolgens weer uit te lenen tegen een iets hogere rente kunnen de banken op een zeer eenvoudige wijze geld verdienen (de zogeheten 'carry trade'). Een economie die draait op de geldpers zal vroeg of laat tegen een acute vertrouwenscrisis aanlopen. Het wantrouwen komt al uit verschillende hoeken, getuige de ontwikkelingen rondom Venezuela (die zijn goudreserve liet terugbrengen naar eigen land), Rusland, China en India (die massaal goud kopen en minder Amerikaanse staatsobligaties willen aanhouden) en Iran (dat de dollar vervangt door goud in de olie-export naar India).

    Federal Reserve drukte bijna iedereen de markt uit bij de veilingen van nieuwe 20-jaars en 30-jaars staatsobligaties

  • Goud en zilver daily report

    Goud noteert op moment van schrijven een winst van 0,84% op $1.759.10 per troy ounce. Uitgedrukt in euro's noteert goud een winst van 1,15% op €1.338,41 per troy ounce.

    Zilver noteert op het moment van schrijven een winst van 1,83% op $34,33 per troy ounce. Uitgedrukt in euro’s noteert zilver een winst van 2,08% op €26,12 per troy ounce.

    Er was vandaag geen sprake van de correlatie met de beurzen die de goud- en zilvermarkt de afgelopen maanden hebben vertoond. De beurzen schommelden wat op en neer maar er veranderde per saldo wereldwijd weinig tot niets. Alleen dankzij het enthousiasme over de beursgang van Facebook kon de NASDAQ een kleine winst laten zien. Het intrappen van open deuren door de voorzitter van de Federal Reserve, Ben Beanke, tijdens een speech aan het Amerikaanse congres kon de beurzen ook niet in beweging zetten. In de speech stelde Beanke dat de Amerikaanse centrale banken er alles aan zal doen om de Amerikaanse economie tegen de eurocrisis te beschermen.

    Door de stijging van goud in de afgelopen maand komt de prijs uitgedrukt in euro's steeds dichter bij het all time record van €1.371,80. Terwijl Europese politieke leiders de eurocrisis met woorden proberen te verzachten vertelt de benadering door goud van het eurorecord een ander verhaal. De goudprijs uitgedrukt in euro's kan ook als barometer worden gezien voor de daadwerkelijke zorgen die beleggers en investeerders hebben over de voortslepende Europese crisis. Het record lijkt dan ook binnen handbereik aangezien het volgende slechte nieuws vanuit Europa, op basis van de afgelopen maanden, niet al te lang op zich zal laten wachten.

  • Dagelijkse kost 1 februari 2012

    Nieuws uit Nederland:

    • ECB vermindert aankoop obligaties fors (NU.nl)
    • DNB tikt banken en verzekeraars op de vingers (NU.nl)
    • Verzekeraars verhogen premie bij overgewicht (NU.nl)
    • Tip!! Korte film Klimop-zaak (Rechtspraak)
    • Krimp industrie eurozone houdt aan (RTL-Z)
    • ING-ceo Hommen: ECB moet ook afschrijven op Griekse schuld (RTL-Z)
    • Nog jaren bloeden voor crisis (Telegraaf)

    We hebben in het verleden al vaker over de problemen met derivaten geschreven, maar nog niet eerder over derivaten in Nederland. Al meer dan een jaar geleden ontplofte bij de stad Milaan een derivatenbom en ook vanuit Spanje kennen we de verhalen van particulieren die zogenaamde “interest rate swaps” afsloten zonder dat zij die begrepen. “Interest rate swaps” zijn volgens de laatste BIS statistieken goed voor een bedrag van $553 biljoen op een totaal van ruim $700 biljoen aan derivaten wereldwijd (bron: BIS). De grootste groep in de derivatenfamilie levert nu ook in Nederland problemen op.

    Woningbouwcorporatie Vestia heeft naar verluid een positie van €5 miljard aan “interest rate swaps” afgesloten. Eén probleem: ze staan aan de verkeerde kant van de weddenschap. Vestia heeft met deze financiële producten het risico van banken afgedekt, in plaats van haar eigen risico. Simpel gezegd komt dat erop neer dat Vestia met banken overeenkwam dat indien de rente omlaag zou gaan, Vestia het verschil met die lagere rente zou compenseren. In ruil voor deze compensatie ontvangt Vestia geld, maar nu de rente omlaag is gegaan, kost deze constructie Vestia geld. Geld dat het renteverschil voor banken moet compenseren.   

    • Minister Spies machteloos bij Vestia (FD)

    De hoofdredactie van het Financieele Dagblad roept de politiek op de perikelen bij Vestia niet in achterkamertjes af te wikkelen.

    • Speculeren (Hoofdredactioneel commentaar; FD)

    De bestuursvoorzitter van Vestia, Erik Staal, verdient goed: een half miljoen euro per jaar.

    • Baas Vestia ’man van half miljoen’ (Telegraaf)

    UPDATE:

    Nieuws uit buitenlandse media:

    Must see! “The European Highway of Debt”, alvast een voorproefje..


    Bron: The European Super Highway of Debt (Demoncracy)

    • Banks set to double crisis loans from ECB (Financial Times)
    • The Single Best Line Ever Written In An SEC Comment Letter (Themis Trading)
    • Occupy Monsanto with Farmers: Jan. 31, Foley Square (NYC) (Food Freedom)
    • U.S. to charge ex-Suisse traders on subprimes: sources (Reuters)
    • Florida Primary First Republican-Only ‘Winner-Take-All’ Contest (Bloomberg)
    • European Bank's Shipping Loans Larger than Their Greece Exposure (and the loans are going bad) (Climateer Investing)
    • CBO REPORT – OMG! (Bruce Krasting)
    • High-Frequency Trading is Hitting the BRICs (Advanced Trading)
    • What Did the SEC Really Do in 2004? (James Kwak; Baseline Scenario)
    • Gold, Silver Winning 2012 Asset Retu Race With 11 Months Left (Zero Hedge)
    • Making Money On Poverty: JP Morgan Makes Bigger Profits When The Number Of Americans On Food Stamps Goes Up (Economic Collapse)

    De joualistieke integriteit van de Wall Street Joual..

    Uit ervaring weet ik dat er zo af en toe berichten langskomen die niet zuiver op de graad zijn. Soms betreffen het onjuiste cijfers, verdraaiing van feiten of gewoon onjuiste interpretaties. In dat soort gevallen kan het gaan om een fout die er per ongeluk insluipt, maar soms ruikt het naar kwade opzet. Zonder dat het één dan wel het ander hard gemaakt kan worden, is het altijd belangrijk om scherp te blijven op dergelijke fouten.

    Een voorbeeld van een dergelijk artikel stond deze week in de Wall Street Joual. Dat artikel berichtte over het debacle van MF Global en deed dat op een wel hele bijzondere manier: geld van klanten is domweg “verdampt”. Dit is overigens niet de eerste keer dat de Wall Street Joual “betrapt” wordt op een onhoudbare joualistieke insteek. De open brief die Timo Soini van de politieke partij “Ware Finnen” in 2011 schreef aan de Wall Street Joual werd na publicatie grondig geredigeerd. De strekking van waarom Soini tegen seriële Europese bailouts werd daarmee aanzienlijk afgezwakt. U kunt die “grondige wijzigingen” hier nalezen.

    In dit geval wordt met een zeer kritische onderbouwing de suggestie gedaan dat niet de joualist van de Wall Street Joual het desbetreffende  artikel over MF Global heeft geschreven, maar dat dit stuk zo maar eens afkomstig zou kunnen zijn van de juristen van JP Morgan. Wat ons betreft gaat het uiteindelijk om de onderbouwing van de suggestie, en die liegt er niet om. Het geld dat zogenaamd “verdampte” zoals in het bewuste artikel werd voorspiegeld, is niets anders dan complete onzin. Het geld werd illegaal doorgesluisd en daarmee werd de wet overtreden. Sowieso geldt dat het faillissementsregime waaronder MF Global is komen te vallen, tevens een typisch voorbeeld is van hoe er in Amerika eerst gekeken wordt naar de belangen van banken – in dit geval JP Morgan – voordat men kijkt naar de belangen van klanten.

    Klanten van MF Global hebben nog steeds hun geld niet gezien en dat is iets dat onder de Amerikaanse wetgeving onmogelijk zou moet zijn. Allereerst worden gelden en waardepapieren strikt gescheiden gehouden van die van de broker (dat deed MF Global niet) en ten tweede zou bij een faillissement de rekeningen van klanten overgezet worden naar een concurrent zodat de posities in termijncontracten van klanten niet in gevaar komen. Na het debacle rond MF Global hoeft men hier niet langer meer vanuit te gaan.

    Enfin, uit de inleiding van Stanley Haar:

    As a individual trader and CTA whose accounts are owed several million dollars by MFGI, I would like to express my shock and disappointment with [yesterday's] front page article; I expected better from the WSJ. Your article gives the appearance of having been ghost written by Andrew Levander and/or the JP Morgan legal department.

    • Lees verder: MF Global Customer Funds Were Not “Vaporized” – Stanley Haar Takes WSJ to Task (Stanley Haar; Zero Hedge)

    Tot slot.

    Breaking News Ellis Martin Report with Jim Sinclair:

  • Strategy Metals Bulletin (57)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation

    Terence van der Hout                    

    Jan 22 – 28, 2012 Gold&Discovery Fund

    This week’s bulletin looks back on the performance of REE prices and the REE juniors, in 2011.

    Number crunching 2011
    Needless to say, 2011 was a dramatic year for all metals. Throughout the spring, summer and fall, fear of a repeat of the 2008 crash crept into the market in force. The financial troubles of both the US and Europe were major triggers for fear, helped by a slowdown in China propagated by weste media as a hard landing. The Fukushima black swan event pushed sentiment further off the cliff, and investors fled the risky mining markets, opting to hoard cash or accumulate perceived safe govement bonds. Even the precious metal miners with record margins and profits, were seen as risk plays, and subsequently ditched.

    The full force of this fear was reflected in base metal prices, as demand for commodities is the first to suffer in an economic downtu. Base metals were -20% on average, during 2011, as we can see in the right column of the table, courtesy of Haywood Securities. In fact, except for a slightly positive performance of antimony, gold was the only metal that shone in 2011, gaining a solid 11%. A true out-performance.
    However, despite gold’s good run validating the continuity of a decade-long bull market, the senior gold producers index (HUI) was -13.1% for the year, and the junior HUI was -32.5%. Clearly there was no appetite for equity, what with the -80% to -90% losses that investors had experienced during 2008.

    And what of the rare earths? After a jubilant start following on from the run in 2010, the Fukushima disaster made everyone aware of where the real demand for rare earths is. Japan’s industrial activity crashed, and the demand vacuum quickly forced prices of the REE to fall. The drop was helped further by downstream manufacturers protesting against the high prices and threatening to engineer REE out of the manufacturing process and laying out plans to start recycling. The off-loading of Chinese speculators also didn’t do much good, and finally the seabed and moon-mining phantasies helped create a sentiment indicating that fears of a REE supply crunch were unfounded, that the metals weren’t so rare, and that companies developing REE deposits weren’t worth a dime.

    Against this back drop, surprisingly, we saw export prices (FOB) rising 400% for the heavy rare earths (HREE), and almost 60% for the light REE (LREE), in 2011. The gains were, of course all made before the summer (note the time lag between the Fukushima disaster and when demand lapse kicks in in August), but annual performance is stellar nonetheless. And although prices have been declining since, after an initial strong correction this has flattened out considerably.

    Looking back towards the end of 2009, when REE prices reflected a ten year period of Chinese monopoly and a rest of the world that didn’t care, we can appreciated the tremendous price gains that have been made by the various REE during the two-year bull run. Surprisingly, it is the LREE that have made the most gains, averaging more than +1,100% over the period.  

     
    Tuing back to 2011, the juniors in the REE sector have not benefitted at all from the underlying REE prices. Taking a peer group of both the most advanced LREE and HREE companies, 2011 has generally been a dismal year, with valuations ending more than 50% lower than when 2011 started. The disconnect is visualized in the graph above (which is indexed). Where the HREE juniors at first rose, this uplift later dissipated, ending at about the same indexed valuation as the LREE. In effect, REE juniors have been hit even harder than the gold juniors.

     
    I would have expected a partial reason for this disconnect to lie in the fact that most REE juniors have a long road to production ahead of them, if they get there at all. Thus, all predominantly HREE juniors and most of the LREE juniors should receive a more than average lower valuation to discount this added risk. Alteatively, we would expect the most advanced REE companies with imminent production (Molycorp and Lynas), to have fared better. They both aim to start production from mining operations later this year, and most hurdles have by now been taken or addressed. However, this thesis is not supported by their share price development, Molycorp dropping -55% and Lynas -47% in 2011, mirroring the rest of the sector. In fact, the only REE junior to have escaped this scenario is Australian Alkane, which is seeking to produce yttrium (a Heavy REE) as a by-product of their zirconium and niobium operations in 2014. The by-product nature of the REE probably explains their -11% performance over 2011.

    In effect, very little has changed. The sector is still not well understood, even after a two-year bull run. China’s monopoly is clearly not helping anyone predict what the market will look like once a number of non-Chinese juniors get to production. And identifying a good project from a mediocre one is, given the market caps of some juniors, still a gamble to most investors. There are so many variables at play that it is hard to determine which projects will actually become good enough to make money. And since speculation has left the market, we are left with a deflated REE junior mining sector in need of a trigger that may differ from the one that will light the more mature precious metal junior mining sector.

    Twitter: @GoldDiscFund
    www.gdfund.com

     
    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.

    Copyright: The information in this bulletin can be forwarded, cited or used otherwise, but only within the context as intended by the author, and with complete reference to the source.

  • China voor vijfde jaar op rij ’s werelds grootste goudproducent

    Via Mineweb een vertaling van het artikel van Lawrence Williams:

    Zoals was verwacht blijft China 's wereld grootste goudproducent en zag zij de goudproductie wederom stijgen. China 'produceerde' een record van 360,96 ton in 2011; een stijging van 5,9%. Volgens de China Gold Association is China daarmee voor het vijfde opeenvolgende jaar 's werelds grootste goudproducent.

    Tegelijkertijd importeert China record hoeveelheden goud en tevens stijgen de volumes die via Hong Kong binnen komen. Uit de officiële cijfers blijkt dat die boven de 100 ton in november 2011 zijn uitgekomen – en over het geheel genomen zijn de goudaankopen sindsdien in China “booming” geweest waardoor de import waarschijnlijk op hetzelfde niveau is gebleven in december en januari. Schattingen suggereren dat de totale Chinese invoer van goud voor 2011 zo'n 490 ton is geweest – het dubbele van 2010, maar dit kan goed een onderschatting zijn; mogelijk een substantiële.

    Maar omdat de Chinese officiële cijfers over import en vraag duister zijn, weet niemand precies de werkelijke situatie, met uitzondering misschien van de Chinese overheid. De uitvoer van goud is niet toegestaan, zodat de totale Chinese productie (zoals hierboven vermeld van rond de 361 ton) nergens heen kan. De vraag is, gaat het naar de Chinese industrie, naar beleggingen en de vraag naar sieraden, of wordt aan deze vraag voldaan door de invoer van goud?

    Er zijn sterke aanwijzingen dat de Chinese goudproductie in feite allemaal naar de goudreserve gaat. [Veranderingen in de Chinese goudreserve] worden echter sporadisch gemeld, en de laatste officiële bekendmaking dateert van 2008 toen bekend werd dat de reserves was gestegen naar 1054 ton; bijna het dubbele van het totaal van de vijf jaar eerder gemelde reserve van 600 ton. Als China inderdaad de binnenlandse productie gebruikt om aan haar valutareserve toe te voegen, dan zou dit inmiddels wel eens richting de 2.000 ton of meer gaan. Zelfs dit is nog maar een fractie van de totale monetaire reserves en de intee discussie duidt erop dat China haar aandeel van goud in haar reserves moet vergroten.

    Dat China haar goudreserves “stiekem” vergroot, wordt ondersteund met het argument dat indien China officieel bevestigt dat zij elk jaar bijvoorbeeld 300 ton of meer aan de goudreserve toevoegt (dat wil zeggen, de hoeveelheid binnenlandse goudproductie) dat er een sterk opwaarts prijseffect volgt en dat maakt het duurder om nieuwe hoeveelheden goud aan te schaffen in plaats van Amerikaanse staatsobligaties. Of dit beleid van het niet melden van de officiële reserves zal blijven, is vrijwel zeker afhankelijk van politiek opportunisme. [Bovendien is er geen garantie dat wanneer veranderingen gemeld worden dit de werkelijke cijfers betreffen. De speculatie hierover zal door blijven gaan.

    Uiteraard is er nog element toe te voegen aan de speculaties. Want wordt een deel van de onlangs gerapporteerde toename in de invoer van goud toegevoegd aan de officiële reserves? Ross Norman van Sharps Pixley in Londen vertelde onlangs: “Anekdotisch zien we dat goud herhaaldelijk goed wordt ondersteund bij elke [prijs]dip en het is duidelijk dat er een grote koper op de markt [actief is]. Het is moeilijk om een ​​naam en locatie toe te schrijven aan die koper, maar we zouden niet verbaasd zijn als we horen dat de Chinezen op een geruisloze wijze elke keer opnieuw inderdaad de kopers zijn van goud.”

    Dit zou ondersteund kunnen worden met de intee commentaren in China. Het Amerikaanse Forbes merkte laatst op dat de People's Bank of China, de centrale bank, liet doorschemeren dat zij goud koopt. “Geen belegging is nu veilig,” zei centrale bank president Zhang Jianhua eind vorige maand. “De enige keuze om risico's af te dekken is het aanhouden van harde valuta; goud.” Hij zei dat het het slimst is om goud te kopen bij prijscorrecties. Analisten pikten zijn opmerking op en interpreteerden dat als bewijs dat China, met 's werelds vijfde grootste reserve, op de markt is voor nog veel meer.

    Terwijl Forbes columnist [Gordon Chang] suggereerde dat de Chinese officiële goud aankoop eigenlijk onwaarschijnlijk is vanwege een ​​aantal redenen – (Klik hier voor het volledige artikel) zijn anderen ervan overtuigd dat de Chinezen een langdurig spel spelen en daarbij is de opbouw van Chinese goudreserves onderdeel van het beleid om de renminbi te inteationaliseren en om uiteindelijk de Amerikaanse dollar – die een enorm voordeel oplevert in de wereldhandel – als als wereldreservemunt te vervangen.

  • Rabobank: ‘Huizenprijs daalt met 30 procent’

    De komende vier jaar zouden de huizenprijzen jaarlijks nog drie tot vijf procent kunnen zakken, zo stelt de Rabobank in haar rapport over de perspectieven van de bouwsector. De mate van prijsdaling is afhankelijk van de ingrepen in het huidige woningmarktbeleid, waarin de mogelijke afschaffing van de hypotheekrenteaftrek natuurlijk de belangrijkste rol speelt. Als dat gebeurt zal de prijs sneller naar beneden komen, omdat kopers dan simpelweg minder kunnen lenen op hun inkomen en omdat meer mensen met een hypotheek dan in de problemen kunnen komen.

    In de zomer van 2008 kostte een gemiddelde bestaande woning ruim €259.000, dat is nu al teruggelopen tot €233.000. Dat is een daling van meer dan 10%, waar volgens de Rabobank nog een minstens zo grote daling bij zal komen in de komende jaren. De periode dat een huis te koop staat loopt nog steeds op en staat nu op negen maanden.

    Makelaarsvereniging NVM stelt dat een derde van de huizen die te koop wordt aangeboden nu te hoog geprijsd is. Rogier Spoel, manager bij VBO-makelaars, zegt dat het scenario van aanhoudende prijsdalingen bewaarheid kan worden ''als de politiek geen besluit neemt dat voor de komende twintig, dertig jaar zekerheid geeft op de woningmarkt''. NVM-woordvoerder Roland Kimman vindt de Rabo-voorspelling te somber. “We moeten uitkijken dat zulke ramingen geen zichzelf versterkend effect krijgen.” De makelaarsvereniging houdt rekening met een daling van 5 procent dit jaar en 2,5 procent volgend jaar.

    Of de NVM dichter bij de waarheid zit dan de Rabobank met haar voorspelling is nog niet te zeggen, maar alle indicatoren wijzen erop dat de Nederlandse huizenmarkt wel een goede correctie kan gebruiken. De huizenprijzen zijn in ons land (samen met de hypotheekschuld) enorm hard gestegen, tot een niveau waarop starters met twee inkomens nog maar net een hypotheek konden krijgen. Nu de economie tegenzit en ook banken voorzichtiger worden komen er gewoon minder kopers naar de woningmarkt, en de kopers die er komen zullen gemiddeld minder kunnen besteden aan een woning omdat ze minder geld kunnen lenen. De onzekerheid over de hypotheekrenteaftrek maakt potentiële kopers ook afwachtend.

    Hugo Priemus, oud-hoogleraar woningmarkt, is niet verbaasd. “Het Inteationaal Monetair Fonds heeft er al op gewezen dat Nederland in vergelijking tot andere Europese landen een uitzonderlijk lange periode van huizenprijsstijgingen heeft doorgemaakt. De prijsdaling kan dus ook wel eens langer duren dan tot 2015. Als een kabinet flinke economische hervormingen doorvoert, door bijvoorbeeld de arbeidsmarkt te flexibiliseren, dan komt er een grote vraaguitval op de huizenmarkt en dalen de prijzen verder.”

    Ondanks een reeks van faillisementen in de bouwsector is deze nog steeds niet gezond, zo stelt onderzoeker Leontien de Waal van de Rabobank. Door de zwakke woningmarkt en de problemen in de bouwsector houdt ze rekening met een scenario waarin grote beursgenoteerde bouwbedrijven de komende tijd opsplitsen in kleinere, meer gespecialiseerde bedrijven.

    Crisis op de woningmarkt

    Het woningaanbod op Funda.nl is sinds september 2007 bijna verdubbeld (bron: FTM)

    En de jaaromzet op de huizenmarkt is met 40% gezakt vanaf de top (bron: FTM)

  • Europese informele top: méér integratie, méér arbeidsmobiliteit

    De belangrijkste conclusie van het Europese overleg van maandag is dat Groot-Brittannië en Tjechië niet aan het nieuwe fiscale pact mee zullen doen. Zweden laat het parlement beslissen. Door het ontbreken van Groot-Brittannië en Tjechië lijkt een tweespalt in de integratie van de Europese Unie definitief te zijn. De exacte invulling en de kleine lettertjes van het Europese fiscale pact blijven vooralsnog in nevelen gehuld en zullen later dit kwartaal afgerond worden. Aan een definitieve tekst wordt verder onderhandeld.

    Duidelijk is wel dat het European Stabilisation Mechanism (ESM) dit jaar zal ingaan; een jaar eerder dan gepland. Als gevolg van deze vervroegde inwerkingtreding van het ESM zullen het ESM en ESFS samengevoegd worden. Echter, over de hoogte van het Europese noodfonds wordt nog gesteggeld: Zuid-Europa wil minimaal €750 miljard, met name Duitsland wil niet verder gaan dan €500 miljard.

    Méér integratie, méér arbeidsmobiliteit
    In de toelichting van de overeengekomen afspraken lieten de regeringsleiders weten hoog in te zetten om iets te doen aan de hoge jeugdwerkloosheid. Volgens de toelichting treft de jeugdwerkloosheid momenteel 23 miljoen jonge Europeanen en zijn de tegenvallende groei en vooruitzichten somber. Met name groei in de “groene economie”, de mismatch in vaardigheden (en diploma's) en de geografische mismatch zorgen ervoor dat de arbeidsmarkt moeilijk is en dat jongeren niet makkelijk aan een baan kunnen komen. Elk land zal met een eigen plan van aanpak moeten komen waarbij fiscale maatregelen die het aantrekkelijk maken om jongeren aan tijdelijke banen, stages en traineeships te helpen, een speerpunt vormen.

    De Europese regeringsleiders pleiten voor het wegnemen van de laatste obstakels in de intee Europese markt. De Europese thuismarkt die in een zekere zin bestaat uit 27 nationale deelmarkten bestaat, moet verder geharmoniseerd worden Naast wetgeving die boekhoudkundige regels versimpelen moeten ook wettelijke kaders omtrent anti-piraterij worden aangepast (waarover later meer). Daaaast blijven Europese banken een belangrijk bron van zorgen. Door de hogere kapitaaleisen die gesteld worden aan Europese banken dreigen banken minder geld uit te lenen waardoor de economie verder stagneert. De kredietverlening door banken moet door toezichthouders gecontroleerd worden zodat de averechtse effecten van minder kredieten voorkomen worden. Om de doelstellingen te verwezenlijken zal ook de Europese Investeringsbank (EIB) betrokken worden die investeringen, micro-kredieten en projectfinanciering mogelijk moet maken, met name gericht op het midden- en kleinbedrijf.

    De tegenstrijdigheid van de beleidsvooemens zijn evident. De werkgelegenheid moet gestimuleerd worden, maar tegelijkertijd moeten overheden bezuinigen. Er moet meer geïnvesteerd worden in het midden- en kleinbedrijf terwijl banken hun balansen moeten versterken. De groene technologieën en opkomende sectoren die aangeduid worden met de “inteeteconomie” vormen de belangrijkste sectoren waar werkgelegenheid gecreëerd moeten worden, terwijl wetgeving op die terreinen verder aangescherpt worden met als gevolg dat de economische kansen verminderen. Alhoewel Europa er voor past om zoals Griekenland voor de crisis de banen uit het niets te creëren met geld dat er niet is – en dat is goed dat men daarvoor niet kiest – is er vanwege deze tegenstrijdigheden veel af te dingen op de beleidsvooemens van de Europese regeringsleiders.

  • Dagelijkse kost 31 januari 2012

    Nieuws uit Nederlandse media:

    • Vijgenblaadjes en beroepshervorming (Jules Muis; Accountant)
    • Tweede Kamer tobt over toekomst van banken (FD)
    • Akkoord over permanent noodfonds eurozone (RTL-Z)
    • EU-leiders zwijgen over Griekenland (FD)
    • EU eens over aanpak werkloosheid en groei (NU.nl)

    Heel opmerkelijk. Een verkeerd woord in een Twitter-bericht zorgde ervoor dat twee Britten hun vakantie in de Verenigde Staten konden vergeten:

    • Britten mogen VS niet in vanwege tweets (NU.nl)

    Omdat verstikkende wetgeving het specialisme is van politici en bureaucraten die in ruil voor speciale wetgeving voor speciale belangen speciale sponsoring krijgen, het volgende compleet bizarre verdrag dat Europa in Japan met o.a. de Verenigde Staten sloot:

    • Europese Commissie tekent ACTA (NU.nl)
    • Ratificatie Acta hangt af van volksvertegenwoordiging – update (Tweakers)

    Als u na het lezen van de twee bovenstaande artikelen het gevoel bekruipt dat Europese volksvertegenwoordigers er een potje van maken, de volgende link biedt u de mogelijkheid om u hiertegen uit te spreken. Het is wat mij betreft te bizar voor woorden dat dit verdrag überhaupt zo ver is gekomen. Verdragen en wetten moeten door volksvertegenwoordigers geschreven worden en publiek gemaakt worden voordat deze geakkodeerd worden. Anno 2012 werkt de wereld anders. Het ACTA-verdrag is in achterkamertjes door lobbyisten gedicteerd en door de Verenigde Staten voorgesteld zodat de belangen van de Amerikaanse industrie beschermd worden. Een website uit de lucht halen? Dat moet kunnen, toch? Het is stuitend om te zien dat Europese parlementariërs niet weten wat er in het verdrag staat terwijl de Europese uitvoerende macht wel akkoord gaat. Het is te hopen dat het verdrag zo slecht is dat Europa inderdaad heeft gekozen om te doen alsof zij een welwillende partner voor de Verenigde Staten is, en het verdrag later – vanwege alle tekortkomingen en fundamentele bezwaren – verwerpt.

    • Stop the biggest threat to Inteet freedom (AVAAZ.org)

    Nieuws uit buitenlandse media:

    • Why it's too late to save Greece's sovereignty (Yanis Varoufakis; CNN)
    • MF Global: Uncertain futures (Financial Times)
    • The Silver Singularity Is Near (NASDAQ)
    • 'India resolute to buy Iran's oil' (Tehran Times)
    • CME adds Deutsche Bank to gold custodian providers (Market Watch)
    • Gold up 10% on India, Iran, China rumours (Emirates 24/7)
    • Spring Festival sparks a 'gold rush' in China (China Daily)
    • New masters of the media universe (Guardian)
    • 'Don't Overestimate the Fiscal Pact' (Spiegel)
    • 25 EU-Staaten beschließen Pakt für strengere Haushaltsdisziplin (Spiegel)
    • To urban hunter, next meal is scampering by (Detroit News)
    • Topless protesters detained at elite Davos forum, trying to call attention to poor (Washington Post)

    Heel opmerkelijk nieuws: Blythe Masters van JP Morgan gaat leiding geven aan de grondstoffendivisie van Deutsche Bank. Insiders weten dat Blythe Masters een stevige vinger in de pap heeft als het aankomt op de bewegingen van de prijzen op de papieren goud- en zilvermarkt. Wat ons niet duidelijk wordt is of zij definitief bij JP Morgan vertrekt of dat zij een dubbele pet gaat dragen..

    • CITY MOVES | WHO’S SWITCHING JOBS (City AM)
    • Blythe Masters to Take Over as Chair of GFMA (Silver Doctors)

    Erg grappig.. (zie het filmpje bij het artikel van Matt Taibbi)

    • South Carolina Comedy; Poster Contest Result (Matt Taibbi; Rolling Stone)

    Belangenverstrengeling is kennelijk geen probleem:

    • So Why Hasn’t SEC Enforcement Chief Robert Khuzami Resigned? SEC Only Now Investigating CDOs Created on his Watch at Deutsche Bank (Naked Capitalism)

    Zoals afgelopen weekend de zevenkoppige Belgische ploeg veldrijders eindigden in de top 7 van het WK-veldrijden; van gisteravond twaalf uur, de headlines van Reuters:

    • MF Global employee lawsuits to be led by one firm (Reuters)
    • CFTC panel to review high-frequency trading (Reuters)
    • OPEC says EU ban on Iran oil to boost prices (Reuters)
    • Most banks tightening credit to Europe, Fed says (Reuters)
    • States to decide this week on mortgage deal (Reuters)
    • Europe signs up to German-led fiscal pact (Reuters)
    • U.S. consumers fizzle out even as incomes rise (Reuters)

    Tot slot.

    ACTA uitgelegd:

  • Venezuela rondt repatriëring goudreserve af

    Via Bloomberg:

    Nelson Merentes, voorzitter van de centrale bank van Venezuela heeft laten weten dat zij vandaag de laatste vracht goudstaven heeft ontvangen vanuit het buitenland. De operatie die 160 ton van de goudreserve uit het buitenland heeft gerepatrieerd is daarmee afgerond.

    Veertien ton goud is met een vlucht uit Europa aangekomen op de luchthaven van Caracas. Het vervoer van de goudstaven werd op de nationale televisie uitgezonden en waarbij de goudstaven werden onthaald met spandoeken met het opschrift “Mission Complete’.

    “In twee maanden hebben we 160 ton goud ter waarde van ongeveer 9 miljard dollar terug naar Venezuela gebracht,” zei Merentes op de staatstelevisie van de Caracas luchthaven. “Vandaag is de laatste dag van de missie.”

    President Hugo Chavez gaf in augustus opdracht aan de centrale bank om de goudreserve te repatriëren als een waarborg tegen instabiliteit op de financiële markten. Het Zuid-Amerikaanse land, nummer 15 op het lijstje van landen met de grootste goudreserve, hield tot voor kort 211 ton van de 365 ton goud in totaal aan in Amerikaanse, Europese en Canadese banken.

    Venezuela zal ongeveer 15 procent van haar goud, zo’n 50 ton, voor financiële transacties buiten Venezuela laten, aldus Merentes. Op 3 januari van dit jaar zei hij dat Venezuela slechts zo’n 15 ton goud bij buitenlandse banken zou laten.

    Uit een rapport van de centrale bank uitgebracht in augustus bleek dat Venezuela haar goudreserve aanhield bij onder andere de Bank of England, JPMorgan Chase & Co, Barclays Plc en Standard Chartered Plc.

    “Dit was het grootste type van vervoer in de afgelopen vijftien jaar, om in deze omvang het edelmetaal te vervoeren”, aldus Merentes. “De repatriëring van ons goud was een daad van financiële voorzichtigheid en soevereiniteit.”

    Venezuela heeft met de repatriëring precies het omgekeerde bewerkstelligd als Nederland. Daar waar Nederland slechts 11% van de goudreserve in Nederland aanhoudt, laat Venezuela slechts 13% in het buitenland. Zoals Merentes stelt: “De repatriëring .. is een daad van financiële voorzichtigheid en soevereiniteit”. Een uitspraak die wij Klaas Knot graag horen zeggen.