Marketupdate

Blog

  • Vraag naar Silver Eagle en Canadian Maple leaf overstijgt binnenlandse productie

    De wet van vraag en aanbod leert ons dat de prijs van een goed moet stijgen als de vraag toeneemt en tegelijkertijd het aanbod blijft dalen. Dat zien we ook terug in de zilverprijs, die sinds 2002 al meerdere keren over de kop is gegaan. Op Silverseek kwamen we een paar interessante grafieken tegen die de grote verschuiving tussen vraag en aanbod van fysiek zilver in beeld brengen. Door de binnenlandse productie van zilver in de V.S. en Canada af te zetten tegen de verkoopaantallen van de populairste zilveren beleggingsmunten uit beide landen wordt duidelijk hoe weinig zilver er feitelijk voorhanden is.

    De data van het USGS (United States Geological Survey) laat zien dat de productie van zilver uit Amerikaanse mijnen in oktober van 2011 uitkwam op 81.400 kilogram, tegenover 117.000 kilogram van diezelfde maand een jaar eerder. Tot en met oktober 2011 was de Amerikaanse zilverproductie 923.000 kilogram en ligt ongeveer 15% lager dan de totale zilverproductie in de eerste tien maanden van 2010. Als we deze cijfers extrapoleren komen we uit op een totale zilverproductie over heel 2011 van ongeveer 1,1 miljoen kilogram zilver, wat omgerekend ongeveer 35 miljoen troy ounce is.

    Daar tegenover staat de verkoop van de Silver Eagle (1 troy ounce) beleggingsmunten, die volgens de U.S. Mint uitkwam op bijna 40 miljoen stuks over heel 2011. De verkoop van alleen dit type beleggingsmunt was in het afgelopen jaar dus al verantwoordelijk voor 114% van de totale zilverproductie in de Verenigde Staten. Daar komt de vraag naar andere vormen van beleggingszilver en de industriële vraag nog bij op. Het is dus goed mogelijk dat Amerika in 2011 een netto importeur van fysiek zilver was.

    Van 5% naar 114% van de zilverproductie

    In 1997 produceerde de U.S. Mint slechts 3,6 miljoen Silver Eagle beleggingsmunten, terwijl de productie toen piekte op ongeveer 70 miljoen troy ounces. In dat jaar eiste de Silver Eagle nog maar 5% van de totale zilverproductie uit eigen land op. In het jaar 2011, slechts veertien jaar later, was de complete Amerikaanse zilverproductie onvoldoende om de U.S. Mint van genoeg metaal te voorzien! De jaren dat Amerika een overschot aan zilver had is definitief voorbij, terwijl de strategische reserves van de Amerikaanse overheid door de jaren heen volledig werden opgemaakt.

    De Amerikaanse overheid vereiste dat er uitsluitend zilver uit Amerikaanse mijnen gebruikt mocht worden voor de productie van de Silver Eagle beleggingsmunten, maar een wetswijziging die in 2002 door president Bush jr. werd ondertekend maakte daar een einde aan:

    ”The authorizing legislation for the American Silver Eagle bullion program stipulated that the silver used to mint the coins be acquired from the Defense National Stockpile with the intent to deplete the stockpile’s silver holdings slowly over several years. By 2002, it became apparent that the stockpile would be depleted and that further legislation would be required for the program to continue. On June 6, 2002, Senator Harry Reid (D-Nevada) introduced bill S. 2594, “Support of American Eagle Silver Bullion Program Act,” “to authorize the Secretary of the Treasury to purchase silver on the open market when the silver stockpile is depleted.” The bill was passed by the Senate on June 21 and by the House on June 27 and signed into law (Pub.L. 107-201, 116 Stat. 736) by President Bush on July 23, 2002.” (Bron: Wikipedia)

    De Amerikaanse strategische zilvervoorraad waar de U.S. Mint uit kon putten voor haar zilverbehoefte is er niet meer, terwijl de vraag naar de beleggingsmunten door de financiële crisis is geëxplodeerd. Een aanpassing aan de wet was nodig om de totale behoefte aan zilver van de U.S. Mint op te kunnen vangen. Stel je eens voor wat er met de premiums op Amerikaanse Silver Eagle munten zou zijn gebeurd als de productie van de munten beperkt zou zijn tot de ongeveer 35 miljoen troy ounce die in 2011 uit de grond werd gehaald in de VS.

    Ook de Canadese Maple Leaf overstijgt binnenlandse productie in 2011

    In Canada is de situatie niet anders. Ook dit land kende in het verleden een ongekend grote zilverproductie, maar sinds 2004 zit die productie al in een dalende trend. In 2004 werd er in dit land ruim 44 miljoen troy ounce aan zilver uit de grond gehaald, maar in 2010 en 2011 bleef de teller onder de 20 miljoen troy ounce staan. Canada kende in een periode van slechts zes jaar een halvering van haar eigen zilverproductie. Daar staat ook een explosieve groei van de vraag naar Canadese Maple Leaf munten tegenover.

    In 2003 bijvoorbeeld verkocht de Canadese munt 576.196 van deze 1 troy ounce beleggingsmunten, wat gelijk stond aan 1,3% van de totale Canadese zilverproductie in dat jaar. Acht jaar later was het beeld compleet anders, zoals ook onderstaande grafiek goed laat zien. In 2011 was de verkoop van de Canadese Maple Leaf munten gestegen tot ongeveer 22,5 miljoen stuks, een toename van 30% ten opzichte van de 17,9 miljoen beleggingsmunten die in 2010 werden verkocht. De vraag naar de Canadese Maple Leaf was dus goed voor 121% van de binnenlandse productie van zilver in 2011.

    Fysiek zilver versus papieren zilver

    De wereldwijde zilverprijs is een afgeleide van de termijnmarkt voor zilver aan de COMEX, waar zilver in contracten van 5.000 troy ounces wordt verhandeld tussen producenten, afnemers en speculanten. Het aanbod van papieren beloftes op zilver geeft een verkeerde voorstelling van zaken, aangezien veel zilvercontracten worden gekocht door speculanten die geen daadwerkelijke levering van het metaal vragen. In plaats daarvan worden veel contracten afgehandeld met cash, zonder tussenkomst van fysiek zilver. Het zilver wordt verhandeld middels termijncontracten, waar iedereen kan beloven om in de toekomst zilver te leveren zonder het metaal feitelijk in bezit te hebben. Hierdoor is het aanbod van zilver op de termijnmarkt veel groter dan het aanbod van het fysieke zilver en is de prijs van het metaal sterk onderhevig aan speculatie. De schaarste die we zien op de fysieke zilvermarkt zegt ons dat de prijs van zilver vroeg of laat wel moet stijgen om de markt weer in evenwicht te brengen. Daar zal de papieren handel op de termijnmarkt geen verandering in kunnen brengen.

  • Dagelijkse kost 16 januari 2012

     

    Nieuws uit Nederland:

    • Partijblaadje (Ewald Engelen; FTM)
    • De kijker aan zet (Willem Middelkoop & Hans de Geus; RTL-Z)
    • 'Ook rating Duitsland in gevaar' (NU.nl)
    • Rutte: permanente noodfonds snel invoeren (RTL-Z)
    • Japan ook bang voor afwaardering (RTL-Z)
    • 'Europa grootste risico voor wereldeconomie' (NU.nl)
    • Griekse staatsschuld ontspoort (FD)
    • ABP-voorzitter Brouwer sust onrust (FD)
    • Bankdeposito's ECB naderen half biljoen euro (NU.nl)
    • Moody's handhaaft 'triple-A' voor Frankrijk (NU.nl)

    Nieuws uit het buitenland:

    • Renminbi deal aims to boost City trade (Financial Times)
    • S&P Cuts Credit Ratings for Nine Euro Zone Nations (CNBC)
    • Bam! Bam! Bam! Huge Financial Bombs Just Got Dropped All Over Europe (The Economic Collapse)
    • Fed blew the housing bubble, then sought to pop it, transcripts show (GATA)
    • 'And whether pigs have wings' (Silver Bear Café)
    • The Struggle to Give the European Parliament Clout (Spiegel)
    • German Economic Success 'On Shaky Ground' (Spiegel)
    • U.S. Money Funds Slashed Loans to French Banks by 97% in 2011 (Bloomberg)
    • EU To Jobless Youth: Leave Home! (Wall Street Joual)
    • Foreigners Sell Record $85 Billion In Treasurys In 6 Consecutive Weeks – Time To Get Conceed? (Zero Hedge)
    • Obama Sends Request To Congress For $1.2 Trillion Debt Ceiling Increase (Zero Hedge)
    • Guest Post: The Correlation Of Laughter At FOMC Meetings (Zero Hedge)
    • Germany optimistic on Greek debt swap: foreign minister (Reuters)
    • Dealing with Greece’s biggest holdout (FT Alphaville)

    Ten aanzien van goud en zilver:

    • Jim Rickards – War With Iran has Begun, Gold to Break $2,000 (King World News)
    • The $U.S. Dollar Centric Derivatives Complex: Progenitor of Parasitic, Ponzi Price-Fixing (Rob Kirby; Gold Seek)
    • Revisiting Our Proposal for an Oveight Gold Fund (SK Options; Silver-Prices.net)

    Openbaring FOMC-notulen:

    Naar aanleiding van het openbaar worden van de notulen van de vergaderingen van de FOMC-vergaderingen van de Federal Reserve, de onderstaande artikelen. De laatste van de twee berichten is erg treffend: de Fed bestuurders hebben wat afgelacht tijdens hun vergaderingen..

    In ander nieuws:

    • 30Yr Study: Organic Farming Outperforms Conventional, Chemical Farming (Friend Seat)
    • EPIC v. Department of Homeland Security: Media Monitoring (EPIC)

    Tot slot.

    Eric Sprott neemt u mee in de wondere wereld van de fysieke zilvermarkt. Aan papier aanbod geen gebrek, maar wie krijgt het fysieke zilver en wie niet? Eric Sprott zet één en ander uiteen:

  • Strategy Metals Bulletin (56)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation
     

    Terence van der Hout

    Jan 8 – 16, 2012 Gold&Discovery Fund

    This week’s bulletin discusses the recently released Chinese REE export quotas, sees demand for REE in South Korea drying up, briefly looks at a Russo-Chinese lithium joint venture, and summarizes a PwC survey on scarce natural resources.

    China quotas
    In what I find to be a somewhat surprising move, China has revealed their 2012 export quotas, and for the first time since REE have become important commodities, China will not lower the amount of exports leaving the country this year compared with the previous one.

    For the number cruncher amongst us, the H1 quota has been set at 10,546 tonnes (somewhat lower than this time last year), but the full year quota is  cited to be ‘basically level’ with that of 2011, with Bloomberg even calculating a slight rise from last year’s level.

    The surprise to me is the fact that quotas are not down significantly, despite clear signals from China in the form of production stops, limited export licenses, a new invoice system, additional taxes and a broadening of the goods subject to the export quota regime. All these measures were, in my opinion, aimed at keeping the prices of FOB prices high allowing the Chinese to capture downstream REE technology for a more value added and permanent advantage in the sector. Perhaps the Chinese have taken the WTO allegations to heart, and have opted to concede, favouring a lower inteational profile in a year of China’s leadership changes.

    Well, I believe the devil is in the details, as officials also unveiled a new system that would split the quota into light (LREE), and medium-to-heavy (MHREE) categories. The lights are more abundant, cheaper, and less rare, whilst the MHREE are more valuable, scarcer and much more critical. Under the new system, the export of 9,095 tons of light minerals is permitted in 2012, leaving a mere 1,451 tons for the medium-to-heavy category.

    Until now, the absence of this segregation has meant that Chinese traders weighted their exports towards the HREE, solely because their vastly higher prices meant more revenues. This meant that traders would seek to first offload all of their HREE, until demand for them was satisfied, before tuing to the LREE. This is now being curtailed, in favour of a system that will attempt to keep more of the elements for which China sees looming shortages in the upcoming years, within the country. So although China’s case at the WTO appears to be saved, the new system will leave the rest of the world with less of the rare earths that are truly in demand, whilst flushing us with the type of REE that Molycorp and Lynas have said they will be producing 26,000 additional tons of this year (satisfying two-thirds of global demand currently supplied by China).
    In all, these changes in quota policies will eventually lead to a mere trickle of REE exports from China, keeping virtually all of the valuables within the country for the further development of their industries. There will be no demand for nine-tenths of China’s REE exports. The measures must therefore be considered a further step in China’s desire to become the centre of green-tech and high-technology innovation, and not one accommodative to the true demand of everyone else.

    South Korea’s REE imports from China drop 48.3%
    As we know, rare earth elements are important and often irreplaceable inputs to hybrid and electric vehicles, wind turbines, liquid crystal displays and other day-to-day high-tech equipment. Despite this importance, South Korea, one of the largest end-users of REE, has seen a marked reduction of REE imports from China, last month. This comes not as a consequence of lack of availability in China, nor because of any other supply constraints that we have been reading and writing about during the last year. Rather, the suppressed global economic environment has muted demand for luxury goods in general, affecting the many products containing REE. In South Korea, companies were apparently able to secure enough supplies on the price drawbacks over the summer.

    Although demand for REE has shown annual growth rates averaging 8-10% over the last decade, the 2008 credit crunch caused a massive break in the uptrend. This lasted just a year, but the current lower demand is a clear indication that we are in similar straits. In fact, by November, only about half the quota had been shipped out to buyers outside of China, as demand has slumped considerably. Clearly we are delaying our purchases of new automobiles, laptops and plasma TV sets as we wait for Eurozone and US financial woes to dissipate, and the BRIC countries to retu to their growing ways.

    Russia and China open largest lithium battery factory in the world
    The world’s largest lithium battery manufacturing plant opened in Russia, just before Christmas. The factory is a joint venture between China and Russia, and is focused on providing batteries for urban bus (and truck) transportation in the two countries. Where subsidization of clean energy programs in both the US and Europe are being suspended because of funds redirection or austerity measures, it is the BRICs that have taken up the gauntlet of curbing their environmental degradation caused by the growing energy consumption of a wealthier population.
    China is rolling out the mass production and usage of electric busses as part of their 5 year plan ending in 2015, and is aiming to build quick battery exchange stations rather than developing recharging technologies. Liotech, the producer of the batteries, claims they are capable of operating within a large range of temperatures, -45°C to +65°C which ought to suit both the Russian and Chinese weather conditions, and the range is estimated to be about 200 miles.

    PwC surveys scarcity of metals
    PricewaterhouseCoopers have reported results of a global survey on conces in industry about shortages in supplies of natural resources. Scarcity is a very real and current issue, and is caused by the growing demand for materials, and political issues.

    Executives in the automotive, chemicals and energy industries perceive themselves to likely be hit hardest by scarcity of metals and minerals, in the next five years. The renewable energy, automotive, energy and utilities sectors are already facing supply instability, while those in the aviation, high-tech and infrastructure sectors expect increasing disruption of supply by 2016. Chemical and high-tech companies were least prepared for a supply disruption, mirroring to some extent the level of criticality (and lack of alteatives) in these industries.

    There is also a geographical divide. European companies are more conceed than their Asian or American colleagues, and govements are much more aware of the issue in Europe than elsewhere. This reflects the almost complete absence of natural resources on the European continent, which, after millennia of natural resource exploitation, has become almost completely dependent on imports from other parts of the globe.

    Finally, firms said the problem is currently focused upstream. Suppliers were very much conceed about scarcity of inputs, whilst customers generally saw much less of an issue. This is exactly the crux of the problem for the rare earths. Clearly, with the current economic downtu, end-users are not yet feeling enough of the pain to force them to move upstream to secure supplies. Should various forms of quantitative easing retu to fashion and economic activity be subsequently revived, the supply issue may retu with a vengeance.

    Twitter: @GoldDiscFund
    www.gdfund.com

    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.

    Copyright: The information in this bulletin can be forwarded, cited or used otherwise, but only within the context as intended by the author, and with complete reference to the source.

  • Buurman & Buurman bieden inzicht bestrijding schuldencrisis

     

    Ter illustratie van het failliete Griekenland: “Buurman en Buurman – Dakreparatie”

    Het lek is nog steeds niet boven..

    Ter illustratie van het Europese noodfonds en de liquiditeitssteun door de ECB aan het Europese bankwezen: “Buurman En Buurman – Behangen”

    “Paper over the cracks”..

    Ter illustratie van de bezuinigingspogingen van Europese overheden: “Buurman en Buurman – Op dieet”

    Hoe toch om te gaan met die bestuursobesitas..

  • Goud en zilver daily report (16-01-2012)

    Op moment van schrijven staat de goudprijs op $1643, een stijging van ongeveer 0,75 procent in dollars. In euro's staat de koers ook ongeveer driekwart van een procent hoger, namelijk op €1297,42. Zilver ging nog iets meer omhoog, want met een koerswinst van 43 dollarcent staat de zilverprijs nu op $29,95. Dat is een stijging van 1,45%. In euro's was de stijging van soortgelijke omvang, waardoor de koers nu op €23,65 staat. De goudprijs staat stevig boven het 200-daags gemiddelde, terwijl Nouriel Roubini eind vorig jaar het negatief doorbreken van deze grens aangreep om de goudbeleggers de grond in te stampen. Of Roubini gelijk krijgt? We verwachten van niet. Natuurlijk kan goud nog flink naar beneden door een deflatoire crisis, net zoals goud en zilver omlaag gingen toen Lehman Brothers in 2008 omviel. Maar de fundamenten onder goud en zilver blijven nog steeds sterk, waardoor we op de lange termijn een hogere prijs verwachten.

    Goudprijs, afbeelding van Goldprice.org

    Zilverprijs, afbeelding van Goldprice.org

    De stijging van aandelen, goud en zilver maakt duidelijk dat beleggers weinig onder de indruk zijn van de downgrade van S&P afgelopen vrijdag of dat ze een dergelijke actie al hadden ingeprijsd. Volgens Afshin Nabavi, hoofd van de handelsafdeling van MKS Finance, is er momenteel weinig interesse van beleggers in de goudmarkt. ''We lijken vast te zitten in een bandbreedte van $1630 tot $1660, pas als we door de $1700 breken zou er meer belangstelling komen van beleggers'', aldus Nabavi. Uit India kwam ook nieuws, want daar wist de grootste verkoper van gouden juwelen te melden dat er over heel 2011 een omzetgroei van 5 tot 7 procent behaald. Voor 2012 is een prognose gesteld van 10 tot 15 procent meer verkopen van gouden juwelen. Daar staat echter een dalende verkoop van gouden juwelen in Italië gedurende 2011 tegenover.

    Op de termijnmarkt is de long positie de afgelopen weken wat gekrompen, wat duidt op een minder sterk positief sentiment onder de grote goudbeleggers. In hoeverre dat een voorspellende functie heeft valt moeilijk te zeggen, aangezien er veel variabelen in het spel zijn die de prijs van goud en zilver kunnen beïnvloeden. Traditioneel zijn de maanden januari en februari relatief gunstig voor goud, zoals ook op onderstaande afbeelding te zien is.

    De prijs van Amerikaanse WTI olie zakte met 0,4% tot $98,70, terwijl de Europese Brent olie juist 0,5% duurder werd. Een vat olie uit de Noordzee kost op moment van schrijven precies $111. De euro/dollar bleef zoals gezegd stabiel liggen op een koers van $1,266 tegenover de euro.

    Traditioneel waren januari en februari sterke maanden voor goud. Bron: Casey Research

    Bronnen:

  • AAA-rating Duitsland komt in gevaar

    De kredietbeoordelaar S&P verlaagde afgelopen vrijdag al haar kredietoordeel van negen landen in de Eurozone, waaronder landen als Frankrijk en Oostenrijk afscheid moesten nemen van de hoogste 'AAA-divisie'. Op dit moment staat Duitsland nog in het groepje van Europese triple-A landen bij de kredietbeoordelaar S&P, net als Luxemburg, Nederland, Denemarken, Zwitserland, Groot Brittannië en de Scandinavische landen (Finland, Noorwegen en Zweden). Duitsland wordt nog steeds gezien als een sterke motor in de Europese economie met een sterke industrie, veel export en een gemiddeld goed opgeleide bevolking.

    Helaas krijgt Duitsland wel steeds meer problemen op haar bordje, want dit land moet absoluut gezien de grootste bedragen op tafel leggen om andere Europese landen te helpen die in de problemen zijn gekomen. Zo levert Duitsland een bijdrage van 27% van het EFSF, waar op papier een garantie van €211 miljard aan gekoppeld is. Dat is aanzienlijk meer dan de nummers twee (Frankrijk) en drie (Italië), die respectievelijk €158 en €139 miljard aan garanties moeten afgeven om Europese landen te helpen die niet meer op de kapitaalmarkt terecht kunnen om hun obligaties te veilen.

    Clemens Fuest, de adviseur van de Duitse minister van Financiën, gaf dat ook als verklaring af tegenover het Duitse Handelsblatt. Volgens hem is het grootste probleem dat ''de reddende landen nu zelf hun grenzen bereiken'' en dat de economische vooruitzichten nou niet zodanig zijn dat dit probleem zal verdwijnen. ''We hebben economisch gezien niet zo'n leuk jaar voor de boeg'', aldus Fuest.

    Door de afwaardering van andere Europese landen vermindert ook de kredietwaardigheid van het EFSF noodfonds. Mogelijk moet het financieel sterkere Duitsland daarom nog meer inleggen, zo schrijft Beurs.nl. Een lagere kredietstatus kan het voor landen moeilijker of kostbaarder maken om geld te lenen. Op dit moment is Duitsland nog ongeveer 'het beste jongetje van de klas', omdat de Duitse staatsobligaties als een soort veilige haven worden gezien. De grote stroom van geld die op zoek is naar een veilige stalling heeft ervoor gezorgd dat Duitsland 10 jaar kan lenen tegen een ongekend laag tarief van 1,77% (lager dan de inflatie) en gemiddeld zelfs maar 0,08% rente hoeft te betalen over 1-jaars leningen. Desondanks schat Fuest de kans op een afwaardering van Duitsland in op 50%, al wordt daar geen termijn bij gegeven.

    Andere landen die afgelopen week lagere kredietscore kregen van S&P waren Malta, Slowakije en Slovenië (1 stap lager) en Italië, Spanje, Portugal en Cyprus (2 stappen lager). Italië betaalt sinds de onrusten van november (met het aftreden van Berlusconi tot gevolg) nog steeds tussen de 6,5 en 7 procent voor 10-jaars leningen. De hoge staatsschuld maakt dit land erg kwetsbaar voor een hogere rente. Frankrijk, dat net zijn triple-AAA status kwijt is betaalt op moment van schrijven ook maar 3,08% voor 10-jaars leningen. De kapitaalmarkt geeft in elk geval geen signaal dat Duitsland afgewaardeerd moet worden, want het renteverschil (de 'spread') met het onlangs afgewaardeerde Frankrijk zit sinds mei in een duidelijk stijgende trend en staat nu op 1,31 procentpunt. Zie ook onderstaande grafiek, afkomstig van Bloomberg.

    Beleggers twijfelen vooralsnog niet aan de kredietwaardigheid van Duitsland, de rente op 10-jaars staatsobligaties blijft laag

    Het renteverschil tussen Duitse en Franse 10-jaars leningen is behoorlijk opgelopen, Frankrijk verloor haar AAA-status

  • Wie financiert de campagne van Mitt Romney?

    De grootste bijdragen voor elke kandidaat worden bijgehouden door OpenSecrets.org, een website waar elke Amerikaan met stemrecht eigenlijk even op zou moeten kijken. Het laat immers zien welke grote bedrijven er achter een kandidaat staan, bedrijven die vaak actief lobbyen om een gunst te krijgen van de overheid. Officieel gezien zijn campagnecontributies niet bedoeld voor persoonlijk gewin, maar helaas blijkt de praktijk uit te wijzen dat kandidaten wel eens naar de pijpen van hun grootste geldschieters dansen. Trendwatcher Gerald Celente noemt de campagne contributies in de Amerikaanse presidentsverkiezingen dan ook stelselmatig 'bribes and payoffs' (steekpenningen en afbetalingen).

    Voor de Amerikaanse kiezer is er dus genoeg reden om door de reclamespotjes, vlotte babbels en goede beloftes heen te prikken en te kijken naar de grootste geldschieters die de campagne van de betreffende kandidaat financieren. Hieronder ziet u de grootste brijdages van Mitt Romney en Ron Paul, de twee kandidaten die het meeste kans maken om de Republikeinen te vertegenwoordigen in de strijd tegen Barack Obama. Ron Paul bleef lang onder de radar en kreeg volgens sommigen veruit de minste media aandacht van alle Republikeinse kandidaten. Ook in de grote TV-debatten kreeg Ron Paul soms weinig tijd om visie uiteen te zetten. In een debat van CBS News, dat vorig jaar werd gehouden en dat 90 minuten duurde, kreeg Ron Paul bijvoorbeeld maar 89 seconden zendtijd. Dat is zelfs statistisch gezien niet te verklaren als een toevalligheid.

    Hieronder ziet u de campagnecontributies tot op moment van schrijven. Hierbij moet opgemerkt worden dat de bedrijven niet op eigen rekening geld overmaken naar kandidaten. De onderstaande cijfers zijn gebaseerd op geld dat komt van politieke actiecomités van de genoemde organisaties, de medewerkers en leden en de eigenaars en van hun directe familie. Opvallend is hoe Mitt Romney vooral steun krijgt van de grote zakenbanken en van financiële instellingen (tenminste 12! van de 20 uit dit lijstje), terwijl Ron Paul juist populair is onder het Amerikaanse leger en bij technologiebedrijven zoals Microsoft, Google, IBM en Intel. Ook valt op hoeveel groter het budget van Mitt Romney is, afgaande op deze cijfers van de twintig grootste bijdragen.

    Bron: OpenSecrets.org (Romney / Paul)

     

    Ron Paul

    Ron Paul staat voor een kleinere overheid, veel minder bemoeizucht in buitenlandse conflictgebieden, het afschaffen van de Federal Reserve systeem en verlaging van belastingen. Hij is van mening dat de economische groei moet komen van burgers en bedrijven en wil daardoor drastisch bezuinigen op de overheid. Hij wil het eerste jaar al $1.000 miljard bezuinigen door onder andere departementen af te schaffen en de militaire activiteit van Amerika in het buitenland terug te schalen tot minimale proporties. Ron Paul wil de inkomstenbelasting compleet afschaffen en is voorstander van een vrije handel met alle handelspartners, omdat dat volgens hem uiteindelijk ten goede zal komen aan de Amerikaanse bevolking en de wereldvrede.

    Mitt Romney

    Kandidaat Mitt Romney wordt gezien als 'gematigd' en is voor Amerikaanse begrippen misschien zelfs een beetje 'links'. Hij profileert zich als de conservatieve zakenman die weet wat goed is voor het midden- en kleinbedrijf. Hij wil de economie op gang helpen met een belastingverlaging voor bedrijven ('corporate tax' naar 25%), nieuwe handelsovereenkomsten en een grotere eigen energieproductie. Verder wil Romney een aantal maatregelen van Obama terugdraaien of verzwakken, zoals de hervormingen in de gezondheidszorg en de nieuwe administratieve regels voor bedrijven. Mitt Romney wil China ook aanmerken als 'valuta-manipulator', waardoor het meer importheffingen kan voeren op producten uit China.

  • Hyperinflatie dreigt in Iran? Centrale bank verhoogt rente tot 20%

    Op de website Enduring America lezen we dat de prijzen van bepaalde goederen enorm zijn gestegen. Een wasmachine zou van de één op de andere dag van 400.000 toman (omgerekend ongeveer $240) zijn gestegen naar 800.000 toman (ongeveer $480), terwijl de prijs van bepaalde computersoftware op datzelfde moment is verdrievoudigd in prijs van 50.000 naar 150.000 toman. Wat precies de reden is voor de plotselinge prijsstijging is niet duidelijk, maar volgens de winkelier die de betreffende wasmachines verkoopt was de prijsstijging het gevolg van een valutacrisis in de Iraanse munt en stijgende importkosten. Dat laatste duidt op een plotseling verzwakte wisselkoers ten opzichte van andere valuta (zoals de Amerikaanse dollar), maar dat beeld wordt door de laatste wisselkoersinformatie van 11 januari nog niet bevestigd. Welke cijfers we moeten geloven is niet zomaar te zeggen, want er gaan geluiden dat de officiële wisselkoersen op inteet niet de werkelijkheid weerspiegelen.

    Op het moment van schrijven staat één Amerikaanse dollar gelijk aan 11.272 Iraanse real (of 1.127,20 toman, omdat een toman staat voor 10 Iraanse real), maar volgens de Iraanse website mesghal.com staat de wisselkoers momenteel op 16.800 Iraanse real tegenover $1. Dat is opnieuw een daling van 49% ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Deze geldontwaarding komt overeen met de genoemde anekdotes over zeer snel stijgende prijzen.

    Iraanse centrale bank brengt rente naar 20%

    Er zijn ook al aanwijzingen dat de Iraanse overheid en de centrale bank pogingen doen om de koersval van de munt te stoppen. Zo zou de centrale bank de rente hebben verhoogd naar 20%, om op die manier het vertrouwen in de munt te herstellen en de omloopsnelheid van het geld af te remmen. Een combinatie van geldhoeveelheid en omloopsnelheid is immers bepalend voor de snelheid waarmee de inflatie oploopt. In Europa en Amerika is ook veel geld gecreëerd om de crisis te bezweren, maar omdat dit geld nauwelijks in de handen van de bevolking terecht is gekomen blijft de prijsinflatie zeer beperkt. Een rentetarief van 20% is vanuit ons perspectief een ongebruikelijk hoog percentage, maar als de inflatie bijvoorbeeld 40% levert men nog steeds aan koopkracht in door het geld op de bank te zetten.

    In Iran kwam de officiële inflatie in december 2011 uit op 19,8% (geannualiseerd), waardoor het nieuwe rentetarief van 20% van de Iraanse centrale bank net genoeg is om de koopkracht van de spaarders te behouden. De centrale bank weet dat het moet ingrijpen door de rente te verhogen, want als de bevolking erachter komt dat ze morgen minder kunnen kopen met hetzelfde geld als vandaag zullen ze massaal hun geld willen uitgeven in ruil voor tastbare spullen die hun waarde beter behouden dan geld. Hoe langer zij op hun spaargeld blijven zitten, hoe minder er uiteindelijk van overblijft door de hoge inflatie.

    Bankbiljet van 20.000 real / 2.000 toman

    Rente versus inflatie

    De Iraanse overheid is ook druk bezig om de inflatie onder controle te brengen, door bijvoorbeeld aan te kondigen dat ze de kosten van door de staat aangeboden goederen (in Iran valt olie daar ook onder) niet meer zullen laten stijgen dan 20% in één jaar. De historie heeft keer op keer uitgewezen dat alle vormen van prijscontrole de inflatie alleen kunnen maskeren en deze niet zullen stoppen. De bevolking kan er tijdelijk door worden gerustgesteld, zodat zij niet massaal de straat op gaan om te demonstreren. Maar het zal niets doen aan een onderliggend probleem, namelijk de combinatie van een overschot aan geld en een gebrek aan vertrouwen in de waarde van het geld.

    Censuur van SMS-berichten?

    De Iraanse staat zou de telefoonmaatschappijen opdracht hebben gegeven om SMS-berichten te blokkeren waarin de woorden 'valuta' en/of 'dollar' voorkomen, een vorm van censuur die opnieuw bedoeld is om de Iraanse bevolking rustig te houden. De telefoonmaatschappijen ontkennen stelselmatig SMS-verkeer te blokkeren, maar gebruikers klagen dat hun berichten met de genoemde woorden erin niet worden ontvangen aan de andere kant van de lijn. Om de SMS-censuur te omzeilen gebruiker Iraniers nu andere omschrijvingen, zoals “1 Rose [Dollar] Cost 1800 Tomans“.

    Hyperinflatie

    De vertrouwenscrisis in de Iraanse valuta kan plotseling overslaan in een hyperinflatie. Hyperinflatie is naast dat het grote economische effecten heeft, tevens ook een psychologisch proces van een snel veranderende perceptie van de bevolking over de waarde van geld. Als mensen de waarde van het geld niet langer vertrouwen zullen zij het geld zo snel mogelijk willen inruilen voor wat anders, waardoor de prijzen oplopen. Als de centrale bank op dit fenomeen reageert door nog meer geld te creëeren kan het effect van geldontwaarding en stijgende prijzen zich versterken.

    Het geld in omloop wordt in feite een hete aardappel die mensen het liefst zo snel mogelijk willen omruilen voor iets van waarde. Omdat zowel de koper als de verkoper op een gegeven moment beseffen dat het geld snel aan waarde verliest zullen verkopers prijzen preventief extra verhogen om op die manier zichzelf voor dit risico in te dekken. De inkoop wordt immers ook steeds duurder (en minder voorspelbaar). Dit jaagt de prijzen natuurlijk verder omhoog.

    Op Wikipedia staat al een overzicht van 34 unieke gevallen van hyperinflatie, die zich allemaal hebben voltrokken in de 20e of 21e eeuw. De gevolgen van inflatie zijn enorm, want spaartegoeden en de koopkracht van de meeste mensen wordt in een dergelijk scenario compleet weggevaagd. Tegenover alle papieren bezittingen die zo goed als waardeloos worden staan ook schulden die weggestreept kunnen worden. Hyperinflatie zorgt voor een verstoring van de economie, omdat het kortstondig de consumptie (en het hamstergedrag) stimuleert en omdat het schulden maken aanmoedigt, mits men überhaupt nog aan een lening kan komen.

    Het destabiliserende effect van hyperinflatie kan een voedingsbodem kweken voor onheil

    In een vroeg stadium kan hyperinflatie afgewenteld worden door de rente extreem te verhogen. Dat is ook precies wat er in Amerika gebeurde, toen Paul Volcker van de Federal Reserve de rente in 1980 verhoogde tot 20%. Een stijgende rente legt een hoge druk op personen die veel geleend hebben, want die zien de maandelijkse kosten van hun lening ook sterk oplopen. In onze huidige met schulden overladen economie is het daarom ondenkbaar dat centrale banken de rente verhogen naar 20%, want dan zouden de helft (of meer..) van de Nederlandse hypotheken niet meer betaald kunnen worden en zouden ook bedrijven met veel schulden acuut in de problemen komen. Het recept voor een depressie dus.

    Een andere optie om een dreigende hyperinflatie te stoppen is om de valuta te dekken door iets dat waarde heeft, zoals goud. Door deze onderliggende waarde opnieuw te waarderen tegen een veel hogere koers kan het als dekking functioneren voor het geld. Als die dekking geloofwaardig en waardevast is heeft de bevolking immers geen reden meer om hun geld te dumpen. Vaak zien we in landen waar hyperinflatie is geweest de opkomst van een buitenlandse valuta als betaalmiddel, omdat die zijn waarde beter weet te behouden.

    Beperkte informatie

    De berichtgeving vanuit Iran is zeer beperkt waardoor het zeer lastig is om actuele informatie over de stand van zaken te krijgen. Ook is de betrouwbaarheid van de berichten moeilijk te achterhalen of zijn bronnen minder bekend. Bij nieuwe ontwikkelingen zullen wij die melden; wordt vervolgd.

  • Dagelijkse kost 13 januari 2012

     

    Nieuws uit Nederland:

    • ING Bank verlaagt rendementsdoel, betaalt staatssteun later af (FD)
    • 'ECB verzet zich tegen afzwakking fiscaal pact' (RTL-Z)
    • 'Deal over Griekse schulden nabij' (NU.nl)
    • 'VS waarschuwen Iran via geheim kanaal' (Volkskrant)
    • Benzineprijs op recordhoogte (NOS)
    • RBS zet Nederlandse M&A poot in de etalage (FTM)

    Ger Hukker, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Makelaars (NVM), doet ons nog altijd denken aan de minister van Informatie onder Saddam Hussein. Die minister werd bekend omdat hij voor de verzamelde pers bij hoog en laag vol hield dat Amerikaanse troepen door de Iraakse verslagen werden, terwijl de Amerikanen al lang en breed Bagdad hadden bereikt. Ook Hukker ontkende lange tijd de problemen op de Nederlandse woningmarkt, kondigde bij herhaling het herstel ervan aan en nu niemand de woningmarktcrisis meer kan ontkennen, wil hij – om de problemen op te lossen – soepelere regels voor hypotheken. Hukker is bevreesd dat 500.000 huishoudens met restschulden blijven zitten omdat hun huis onverkoopbaar is. Om dit te voorkomen moeten banken meer hypotheken verstrekken. Dat deze benadering gedoemd te mislukken is, is voor ons zo klaar als een klontje. Wij zien een veel beter alteatief: “Plan B“. Maar of Nederlandse grootbanken daar blij van worden?

    • “500.000 huishoudens hebben potentiële restschuld” (RTL-Z)

    Het niveau onder bestuurders kan overigens nog vele malen lager zakken..

    • PVV’er noemt PvdA’er ‘uitgekotst halalvlees’ – PVV Limburg in spoedberaad (NRC)

    Nieuws uit buitenlandse media:

    • Foreclosure filings hit four-year low in 2011 (Reuters)
    • Insight: Foreign banks squeeze costs as Asia's glow fades (Reuters)
    • Insight: Europe's north is bustling, its south closing down (Reuters)
    • CFTC adds protections to customers' money (Reuters)
    • T.a.v. Schotland: The West Shetland question (FT Alphaville)
    • Hey, America, Half Of Young Voters Just Voted For Ron Paul — Half! (Business Insider)
    • The West Blinks – Iran Embargo Likely To Be Delayed By Six Months (Zero Hedge)
    • Why Zombie Banks Hate to Write Off Bad Loans: Jonathan Weil (Bloomberg)
    • 14 Major Risks That Used To Be The Stuff Of Science Fiction (Business Insider)
    • China Forex Reserves Drop for 1st Qtr Since ’98 (Bloomberg)
    • Czechs Tout Austerity to Push Eurobond Premium Below East Europe Neighbors (Bloomberg)
    • On redeeming the war loan (FT Alphaville)
    • How a self-sufficient America could go it alone (Financial Times)
    • Hedge Funds Try to Profit From Greece (Bloomberg)
    • Premier Wen looks at the big picture of Sino-US (China Daily)
    • Underwater Homeowners May Swim Freely (Pro Publica)

    Houd die goudzilverratio in de gaten!!

    • Gold-Silver Price Ratio Getting Silly Again (The Street)

    Bron: GoldPrice.org

    Must read:

    • “The Financial System is a Farce:  Part Three” (Eric Sprott)

    Tot Slot.

    Mitt Romney geeft antwoord op de vraag of de welvaartsverdeling een legitiem onderwerp is in de presidentsverkiezing. Hij blijft erbij dat het een populistische aanval is gemotiveerd vanuit diepe jaloezie en ertoe leidt dat er een klassenstrijd wordt aangewakkerd:

    Dat het wel degelijk een belangrijk onderwerp is, de volgende twee grafieken waarin de verdeling van welvaart in perspectief wordt gezet:

    Bron: The Crisis

     

  • De ‘dwergwerpende’ Saoedische prins Alwaweed die Amerika opkoopt

    Alwaweed investeerde in 1991 $590 miljard in de toen ook al eens noodlijdende Citibank; een belegging die zijn vruchten afwierp, maar hem in 2008 opbrak. Tot op de dag van vandaag is hij de grootste aandeelhouder van Citigroup, maar of hij met dat grootaandeelhouderschap nog steeds  blij is, valt te betwijfelen. De aandelenkoers van Citigroup is na het uitbreken van de kredietcrisis nagenoeg volledig ingestort:

    Bron: Yahoo! Finance

    En ook belegde Alwaweed in Apple toen Steve Jobs in 2000 terugkeerde bij Apple en Jobs Apple met veel succes op de rails zette:

    Een grafiek om “hoogtevrees” van te krijgen
    Bron: Yahoo! Finance

    Alwaweed die in de afgelopen jaren steenrijk bleef, zag meer dan de helft van zijn “vermogen” verdampen – van $22 miljard naar $9 miljard. Zijn belegging in Citigroup daalde naar schatting van Forbes van $7,5 miljard naar $650 miljoen in 2009.

    In het lange en intrigerende achtergrondartikel worden twee kanten van hem belicht. Aan de ene kant wordt Alwaweed als weldoener geportretteerd die in ontwikkelingslanden investeert en de lokale bevolking perspectieven biedt met onder andere scholing, en deelde hij veel geld uit in landen die door tsunami van tweede kerstdag 2004 getroffen werden.

    Aan de andere kant wordt hij ook getypeerd als een narcist die woedend wordt wanneer werknemers hem – om welke reden dan ook – verlaten. Bovendien heeft hij kleine mensen of “dwergen” puur voor zijn eigen vermaak in dienst die hij volgens ingewijden de meest absurde opdrachten geeft.

    Als leestip voor het weekend, dit buitengewoon intrigerende artikel over de nukken en grillen van een Saoedische miljardair:

    • THE DWARF-THROWING BILLIONAIRE WHO'S BUYING UP AMERICA: Tales Of The Mysterious Saudi Prince Alwaleed (Business Insider)

  • Goud en zilver daily report

     

    Goud noteerde vandaag een verlies van 0,80% op $1635,95 per troy ounce. Hoogste dagkoers: 1.654,10. Laagste dagkoers: 1.625,57. Uitgedrukt in euro's noteerde goud een winst van 0,28% op €1291,38 per troy ounce.

     

     

     

     

     

     

     

    Zilver noteerde vandaag een verlies van 0,84% op $29,82 per troy ounce. Hoogste dagkoers: 30,40. Laagste dagkoers: 29,60. Uitgedrukt in euro's noteerde zilver een winst van 0,26% op €23,53 per troy ounce.

     

     

     

     

     

     

     

    Goud en zilver noteren op de laatste dag van de week een min. Het verlies ligt in lijn met die van de inteationale beurzen.

    Dat vrijwel alle beurzen wegzakten vandaag heeft te maken met geruchten over Standard & Poor’s. De kredietbeoordelaar gaat waarschijnlijk de kredietwaardigheid van een aantal eurolanden verlagen. Het betreft onder andere Frankrijk, Oostenrijk en België. S&P wilde niet reageren op de geruchten maar volgens kenners is de verlaging van de kredietwaardigheid aanstaande.

    Dit negatieve nieuws zorgde er tevens voor dat de euro vandaag flink terrein moest inleveren. De euro verloor ruim 1% ten opzichte van de dollar vandaag. Dit is een drukkende factor op de goud en –zilverprijs, echter zorgde het er wel voor dat beide edelmetalen een plusje in euro’s noteerden.

    Ten slotte zakte de olieprijs vandaag onder de $100 per vat. Dit komt doordat de EU bekend maakte de komende 6 maanden olie uit Iran niet te bannen. Doordat de olie en –goudprijs sterk gecorreleerd zijn had dit nieuws een drukkend effect op de prijs van het edelmetaal.

    Met drie bepalende bepalende factoren voor de goud en –zilverprijs, die vandaag allemaal negatief uitvielen valt het verlies voor de edelmetalen nog te overzien. Goud en zilver behalen over de gehele afgelopen week dan ook een plus van ruim 2%.