Marketupdate

Blog

  • Dagelijkse kost 23 december 2011

     

    Nieuws uit Nederlandstalige media:

    • Bank vraagt klant aflossing (FD)
    • Slimme zet ECB (IEX)
    • ECB tempert enthousiasme beurzen (RTL-Z)
    • ‘China zal ons deze keer niet redden’ (Trends.be)
    • De Jager verwacht herstel vanaf 2013 (NU.nl)
    • ING rondt opkoop schulden af (Z-24)

    Frankrijk, Turkije en een kaart uit het archief

    Naar aanleiding van de opmerkelijke stemming over het wetsvoorstel om de ontkenning van de Armeense genocide te verbieden in Frankrijk de volgende vier berichten:

    • Turkije verbreekt contacten met Frankrijk (NU.nl)
    • Turkey recalls Paris envoy as lawmakers back genocide bill (France 24)
    • ErdoÄŸan accuses France of committing 'genocide' in Algeria (Hürriyet)
    • Armenian Genocide Vote – Turkey Withdraws Ambassador from France (Spiegel)

    Deze berichten deed ons denken aan een kaart die geregeld in ons achterhoofd zit in relatie tot de ontwikkelingen in het Midden Oosten. In 2006 schreef Mahdi Darius Nazemroaya het artikel Plans for Redrawing the Middle East: The Project for a “New Middle East” waarin hij in gaat op de wijze waarop NAVO-landen naar het Midden-Oosten kijken. De volgende kaart schrijft hij toe aan het opleidingscentrum van NAVO-officieren die deze kaart gebruikten bij het behandelen van het gebied. Let wel, Turkijke is een NAVO-land..

    Ter verduidelijking van de verschillen de kaart zoals die nu geldt. Deze kaart geeft overigens meteen de indeling weer van het Amerikaanse Pentagon die dit gebied ook wel aanduidt met Centcom:

    Goud & COMEX

    De volgende quote spreekt voor zichzelf:

    Bass' firm apparently went to do an informal audit of the Comex: The Comex had $80 billion of open interest vs. $2.7 billion of actual gold inventory. That means that actual gold at the Comex is less than 4% of the potential outstanding claims. It will only take one big delivery month 4% of the open interest decides to stand for delivery and the Comex is busted.  You'll see he also comments that the bars that were owned and supposedly allocated for Bass' firm were scattered all over the vaults.  This is bad. 

    Een tweede link die zeer de moeite waard is geschreven door één van de commentatoren op Zero Hedge, “Cognitive Dissonance” (CD). De bijdrage is zeer de moeite waard. De wijze waarop CD zijn gedachten verwoordt is erg treffend en houdt ons ook bezig. Deel 1 is overigens via de onderstaande link te vinden:

    Als laatste, CNBC's interview met Ned Naylor-Leyland over zijn verwachtingen voor de goudmarkt in 2012:

    • Outlook for Gold in 2012 (Cheviot)

    Nieuws uit buitenlandse media:

    • America Is Disgraced by Geithner’s Agitation for Currency Dilution in Europe (New York Sun)
    • Exclusive: China CIC sovereign fund to get $50 billion boost (Reuters)
    • The Dangers Of Machine Readable News (Themis Trading)
    • Here Is The Math: Carry Trade Profits From The LTRO Are Woefully Insufficient To Make Any Impact (Zero Hedge)
    • The LTRO, the switch and the basis swap market (FT Alphaville)
    • Alphachat: Sal Auk on high frequency trading (FT Alphaville)
    • Watchdog faults Est & Young on audits (Reuters)
    • Are weste central banks having an existential crisis? (FT Alphaville)
    • The General Board of the European Systemic Risk Board (ESRB) held its fourth regular meeting today (ESRB)
    • ‘Corzine conflict’ hand-wringing (New York Post)

    Drie tips met een visuele karakter. De eerste link laat de mooiste voorbeelden 2011 zien van de wijze waarop data gevisualiseerd kan worden (erg mooi en fascinerend); de tweede link is op Zero Hedge laat het duurste appartement, à $28 miljoen, van San Fransisco zien en de laatste link zijn foto's vanaf de Freedom Tower die op de plaats van het World Trade Center wordt gebouwd.

    • The Best Data Visualization Projects of 2011 (Flowing Data)
    • Presenting America's Most Expensive Repossessed Property (Zero Hedge)
    • Check Out The Stunning Views From The New World Trade Center Tower (Business Insider)

    Uit link 1: “Visualizing Friendships” (en waar Facebook geen aanhang heeft..)

    Uit de tweede link: het appartement beslaat de verlichte etages..

    Uit de derde link, dit schitterende beeld: 

    Tot slot.

    Eerst negeren ze je, dan lachen ze om je, dan vechten ze tegen je en dan win.

    – Mahatma Gandhi

    Eerst CNN en nu Reuters. Kennelijk zijn media uit de “negeer” modus en zij aanbelandt in de “maak belachelijk” modus. Dat betekent dat de volgende stap snel gezet zal gaan worden..

    En Reuters:

    • In ad for newsletter, Ron Paul forecast “race war” (Reuters)

    Dat Ron Paul de steun heeft van Irak veteranen heeft blijkt wel uit de campagne-donaties. Eén quote uit het onderstaande campagne-filmpje You Like Ron Paul, Except on Foreign Policy dat in gaat op het CIA-concept “Blowback”, bleef hangen:

    “Once you become knowledgeable you have an obligation to do something about it”.

    – Ron Paul

    Dat klinkt ons heel erg bekend in de oren, ook al vatten wij het samen met de woorden “Ex scientia pecuniae libertas”. Vertaald naar het Nederlands betekent dat: Uit kennis van geld volgt vrijheid. Dat terzijde; de uitleg van het CIA-concept “Blowback” wordt in dit campagne-filmpje erg duidelijk uitgelegd:

     

     

  • FT Alphaville: “Presenting… the inaugural FT Alphaville awards”

     

    De laatste werkdag voor de kerst heeft voor wat betreft de humor van deze twee financiële commentatoren van FT Alphaville naar boven gehaald. Erg vermakelijk..

     

  • Kapitaalpassiviteit

    Het mes snijdt aan twee kanten
    Wat produceert een huis? Het is wellicht een ongebruikelijke vraag, maar als u er een antwoord op probeert te vinden dan komt vermoedelijk uit bij immateriële zaken. Bijvoorbeeld woongenot. Maar de vraag is relevant vanwege iets anders; want waar investeren wij ons kapitaal in en waarin niet?

    In Nederland is er €644 miljard in hypotheken gestopt. Dat betekent dat particuliere huishoudens zich voor zo'n 110% van onze economie in de schulden hebben gestoken om zichzelf een “eigen” huis te verschaffen. Gekscherend roep ik altijd dat Nederlanders hun huis bij de bank huren, want echt bezitten doen zij niet. Het is eerder een vorm van lease-koop. Mijn punt is echter dat het mes aan twee kanten snijdt: de hypotheekschuld betekent niet alleen dat er een torenhoge hypotheekschuld is, het betekent tegelijkertijd dat schaarse financiële middelen niet productief zijn aangewend.

    Hoeveel misallocatie?
    Deze “misallocatie” van kapitaal is op geen enkele wijze met cijfers te schatten of te onderbouwen. Dat komt omdat bewijzen ontbreken. Er moet gebruik gemaakt worden van wat men ook wel counterfactual evidence noemt: er is een andere werkelijkheid nodig om het verschil tussen de huidige allocatie van kapitaal te vergelijken met de allocatie van kapitaal in een zuiver kapitalistische economie. Dat gaat dus niet.

    Dat er in een economie hypotheekschuld bestaat is iets van alle tijden en daar is in beginsel niets mis mee. Echter, de belening van zo'n 110% van het BBP is excessief en onhoudbaar. Dat komt niet alleen door de hypotheekrenteaftrek, maar ook door maatregelen zoals de toegestane ratio van de lening ten opzichte van de waarde van de woning, de zogenaamde LTV-ratio. Die is erg hoog. Datzelfde geldt voor de hoge ratio van de hypotheekschuld ten opzichte van het inkomen.

    Totstandkoming misallocatie: centraal en fractioneel bankieren
    Omdat banken na het loslaten van de aan de dollar gekoppelde goudwisselstandaard in 1971 onder ruimere wet- en regelgeving werd toegestaan om op basis van een fractionele reserve, geld aan elkaar uit te lenen, is er een enorme explosie geweest in de krediethoeveelheid. Banken zijn feitelijk niets anders dan een doorgeefluik: ze nemen geld van een ander aan (voor een lage rente) en lenen dat uit (tegen een hogere rente). Wat uitgeleend wordt, keert vanzelf terug in het bankwezen en wordt opnieuw uitgeleend met een kleine reserve in kas en zo onstaat een steeds grotere schuldenberg.

    Dat komt ook omdat centrale banken aan deze kredietexpansie actief deelnemen en het via geldcreatie toestaan dat deze schuldenberg steeds verder wordt opgeblazen. De excessief grote hefboom en gigantische bankbalansen zijn ontstaan omdat de monetaire en financiële regelgeving steeds verder werd uitgekleed. Zolang die geld- en kredietexpansie door gaat, lijkt er niets aan de hand te zijn. Totdat de onvermijdelijke neergang wordt ingezet. Dat gebeurt doorgaans omdat schuldmarkten voor particuliere huishoudens, bedrijven, overheden en financiële instellingen verzadigd raken en er per saldo niet meer schulden gedragen kunnen worden. Deze crisis is in deze zin ook niets anders dan het finale omslagpunt in de laatste fase van een lange monetaire cyclus.

    Opgesloten in stenen en bureaucratie
    In de reële zin is één van de meest kwalijke consequenties van dit financiële stelsel dat leningen opgesloten raken in schulden die niets bijdragen aan reëel economische groei. Schaarse en beschikbare middelen worden niet doelmatig aangewend en daar is moeilijk verandering in te brengen. Sterker, het beleid is erop gericht om die leningen ten koste van productiviteit te beschermen. Immers, schulden blijven staan wat ook de waardeontwikkeling is van de onderliggende investeringen. Dat dit niet werkt, blijkt uit alsmaar dalende woningprijzen en ook bij overheden die hun belastinginkomsten zien opdrogen zoals Griekenland momenteel.

    Er is sprake van kapitaalpassiviteit ook al was die lange tijd onzichtbaar. Het kapitaal is er dus wel, maar het is en wordt verkeerd aangewend. Mechanisme's om daar verandering in te brengen bestaan. De vertaling van Luigi's Zingales “Plan B” van vorige week is slechts één voorbeeld. Een ander voorbeeld van kapitaal dat opgesloten zit in het paradigma van uit het niets gecreëerde welvaart zijn staatsschulden. Echter, ook daar bestaan mechanisme's voor om die te bevrijden zodat kapitaal doelmatiger aangewend wordt. Nu blijven de beschikbare financiële middelen opgesloten in stenen en bureaucratie.

    Gouden discipline
    Goud is voor het gros van de economen een ondoorgrondelijk fenomeen. Ik zie goud als het middel van de vrije markt dat discipline afdwingt. Niets meer en niets minder. Niemand is in staat om het uit het niets te creëren en het uit te lenen als middel ter financiering van dan wel een productieve investering dan wel een consumptieve besteding. Echter, productieve investeringen en consumptieve bestedingen zijn van alle tijden, maar goud zorgt voor discipline in de allocatie van die beschikbare middelen. En omdat er simpelweg in termen van goud geleend wordt, hebben banken de prikkel om zorg te dragen dat dit goud terugkomt. Verliezen zouden ten koste gaan van hun eigen vermogen.

    Banken hebben als geld-intermediair door koppeling aan goud een disciplinerende prikkel wanneer zij middelen verstrekken. Dat is de prikkel om goud niet voor risicovolle leningen beschikbaar te stellen. Die prikkel is in het huidige financiële stelsel niet alleen afwezig, de prikkel werkt andersom: de risico's worden namelijk afgewenteld ofwel van de balans in een special purpose vehicle (SPV), of naar een niets vermoedende beleggers zoals bijvoorbeeld pensioenfondsen, of in het geval van systeemgevaar, naar de belastingbetaler. Met de verwijdering van goud is feitelijk de disciplinerende werking van financiële markten geëlimineerd en is er een stelsel opgetuigd waarin oneigenlijke financiële risico's met het geld van anderen wordt beloond en die een exponentiële schuldengroei als gevolg heeft.
     
    Liquideren van staatsschuld: goud
    Goud is naastdat het een disciplinerende functie heeft, ook het ultieme middel om schulden mee af te lossen en dat zonder dat er een nieuwe lening voor in de plaats komt. Anders gezegd, goud is het enige beschikbare middel om staatsschulden mee af te lossen. Niet iedereen deelt mijn overtuiging dat Europa op een nieuw soort goudstandaard afkoerst, maar ik acht een dergelijk scenario als een zeer reële uitweg. Dat komt omdat de goudreserve in Europa – zo'n slordige 10.000 ton – eigendom is van overheden en niet van centrale banken. Weliswaar beheren zij dat goud, maar zij zijn geen eigenaar.

    Staatsobligaties zijn financiële activa en liggen als het ware ten grondslag aan de uitstaande financiële verplichtingen (passiva) van overheden. Dat is niet de officiële status, maar wanneer al het andere mislukt is, dan is het slechts een kwestie van een pennestrook. Men wijzigt gewoon de monetaire spelregels. Een herwaardering van goud herkapitaliseert de crediteuren van overheden, want dat is wat de monetaire goudreserve's mogelijk maken. Het goud kan met een herwaardering een zeer groot deel van de staatsobligaties aflossen zodat de crediteuren – dat zijn banken, verzekeraars en (pensioen)fondsen – op hun beurt hun crediteuren (lees: hun klanten) met wiens geld zij belegd hebben, kunnen aflossen.

    De noodzaak komt vroeger of later
    De noodzaak om deze monetaire en financiële exit te benutten komt vroeger of later. Al vaker heb ik geschreven dat indien Europa nu over zou gaan tot een eenzijdige herwaardering van haar goudreserve's er een probleem ontstaat met de wereldwijde spaarreserve's die aangehouden worden in Amerikaanse schulden. Daarbij komt dat Amerika geenszins van plan is om haar unieke monopolie op de uitgifte van de wereldreservemunt op te geven. Echter, Stein's wet gaat op: “als iets niet voor eeuwig kan door gaan, zal het stoppen”.

    Dat die wetmatigheid geldt, zal ook Amerika in de nabije toekomst achter komen. De enige vraag die ik daarbij heb is of zij uiteindelijk aan de inteationale druk zullen toegeven of hier via een grote klap toe gedwongen gaan worden. Voor Europa, maar misschien relevanter voor u en ik, geldt dat we geduld moeten hebben. Tot de tijd van onvermijdelijke monetaire veranderingen en financiële klappers zullen wij onze spaarreserve in de vorm van goud passief bewaren. Want ook goud – net zoals een groot deel van de hypotheek- en staatsschulden van nu – wordt niet doelmatig ingezet om tot reële economische groei te komen. Dat maakt deze crisis ook zo estig, want ons kapitaal wordt steeds passiever aangewend. De crisis houdt zogezegd al het kapitaal gevangen in een achterhaald paradigma.

    Motief voor beleggen in edelmetalen
    Mijn zeer bescheiden positie in edelmetalen bekijk ik met dit perspectief. Het zilver mag spreken als het fout gaat. Ik kan dat gebruiken voor mijn levensonderhoud. Het goud zwijgt en als spaarreserve zal ik die pas aanwenden zodra de tijd rijp is. Dat zal ik aanwenden om te investeren in productieve activiteiten (bv. via aandelen, bedrijfsobligaties etc.) dan wel een consumptieve besteding: een schuldenvrij huis. Want ik pas er voor om door middel van een subsidie mijzelf in een onaflosbare schuld te werken. Ik zou daarmee een bijdrage leveren aan een nog grotere kapitaalpassiviteit in Nederland en daar pas ik voor. Nee, ik moet geduld hebben voordat er weer in de productieve zin een bijdrage te leveren valt aan onze economie. Geduld en discipline, het kan soms zo simpel zijn.
     

  • Strategy Metals Bulletin (55)

    Aims to update investors on developments in the world of strategy metals – crucial inputs to industry, defense and technology innovation

    Terence van der Hout – Gold&Discovery Fund

    Dec 18 – 24, 2011

    This week’s bulletin takes a look at China’s decision to exclude Baotou from the country’s approved list of exporting companies, we see political issues continuing at Lynas’ Malaysian separation plant, and Greenland profiling itself as a future mining country to Chinese investors.

    Baotou excluded from export list
    In October, China announced it would suspend production at the world’s largest rare earth mine, Baiyun Obo, at Baotou. As explained in SMB50, the mine produces 60% of the world’s rare earths (of the lighter sort), and I considered the falling away of a few months’ production a nuisance, indirectly aimed at raising the export (FOB) prices. On Monday, the story received a serious follow-up with the announcement that Baotou will be excluded from the Chinese Ministry of Commerce's list of 11 approved exporters for next year, citing environmental conces.

    Currently, Baotou has the highest quota for export, and if I use Gareth Hatch’s figures and select all the companies that are linked to Baotou, we are talking about a loss of 25.8% of the amount of rare earths currently available for export to the west, or 7,800 tons. So is this a bad thing? Well, an Aussie newspaper has cited industry insiders as saying the “lost exports from Baotou could lead to acute supply constraints and potentially prompt a surge in rare earth prices, mirroring a similar spike when China banned exports to Japan last year over a diplomatic row”.

    For sure, if China is seeking to maintain current export quota levels, the remaining Chinese production capacity would need to fill the gap. We know a number of Chinese operations have been closed, and we also know that China is aiming for an annual production of roughly 90,000 tons moving forward. If for 2012 we take away all of Baotou’s production from the quotas, there would be roughly 18,000 tons left from other operations to ensure current export quotas are filled. These operations would collectively almost need to double production from current levels to achieve this goal. And REO will remain available to weste manufacturers at current levels only if China is willing to cede all of this added production for export.

    Although these calculations are fairly crude for lack of a more accurate insight, even with a higher margin of error it becomes very clear that export quotas for next year will be substantially lower, should China follow up on these statements. We may not immediately notice the effects, given the economic state of Europe, the USA and Japan, but should policies become focused on providing more liquidity to the markets, we should find production in various sectors using rare earths pick up again, and cause renewed serious shortages in REE supply chains. Things may heat up again, with good chance of a repeat of rising prices, recycling and re-engineering efforts on the part of the manufacturers, hoarding, moon-mining stories and other forms of misinformation that will keep the media happy and the general public confused.

    Lynas update
    Lynas is insisting they will start processing rare earths at their Malaysian separation plant during the course of 2012, in spite of increasing resistance at grass roots level protesting against the hazards of radioactivity at the site and its surroundings.

    As we discussed in a previous bulletin, Malaysia has a REE-radioactivity trauma thanks to Mitsubishi’s gross neglect during exploitation of their REE refinery in the nineties. Local birth defects and leukemia were allegedly linked to their operations. This has caused an understandably deeply rooted suspicion of similar current initiatives in the country, however much standards have improved since then.

    However, in the run-up to the elections expected next year, the Lynas-issue has become politicized to the highest levels. Under pressure from regional politicians, Malaysia’s inteational trade and industry minister came out in public opposition to Lynas, reprimanding the company for  releasing completion dates for their separation plant that pre-empted the Govement’s approval process. The minister was further cited as saying  “The absence of any meaningful consultation prior to the construction of the rare earth plant is unacceptable.”

    As we leaed from the IAEA representative in Hong Kong, the problem that Lynas have is not technical. It is assumed their plant complies to the highest environmental levels. The problem is social engagement, and the failure to address this sufficiently has politicized the issue to unnecessary levels. Given the history of REE production in Malaysia, social anxiety should certainly have been one of the major criteria for selecting the site for Lynas’ separation plant. And if it was taken into consideration, social engagement should have been a prime focus of activities from the outset. Even after eruption of the protests, Lynas would have been better suited to maintain a very low profile, instead of raising expectations about their production schedule.

    Greenland presents itself
    After wresting political autonomy from Denmark a few years ago, Greenland govement officials have recently gone on a road show to attract investors for their vast untapped natural resources, and the main focus is China. Mr. Berthelsen, Greenland's minister of Industry and Mineral Resources, led a delegation of Greenlanders to the China Inteational Mining Conference in November in search of Chinese mining companies willing to invest. The minister said his goal is to change Greenland into a land of mining resources. The govement hopes to see five or six mature projects for extracting iron, zinc and rare earths under way within five years.

    Greenland is particularly looking for proceeds from mining in terms of infrastructure. Although the additional employment opportunities would also be welcomed, the inhabitants are largely fisherman and hunters, not destined for lives hauling rocks. Thus, importing Chinese labour would not present a large problem, further lowering the hurdle for Chinese companies.

    Another positive development accommodative of REE mining in Greenland has been the govement’s recent inclusion of radioactive materials in rights to apply for exploitation licenses. Mining of substantial volumes of uranium is currently still forbidden, and the regulation change allows companies holding deposits containing uranium as a by-product (notably Australian company Greenland Minerals) to apply for an exploitation license.

    Besides Greenland Minerals, which holds the largest rare earth resource outside of China, another company active in Greenland is fellow Australian company Ram Resources, exploring a deposit with large historic niobium and tantalum potential. Ram Resources is in early exploration phase. A third company exploring in Greenland is Hudson Resources. Hudson have changed from a diamond discoverer to a REE explorer when the REE market set fire last year. They have a light rare earth deposit of respectable size.

    The opening up of Greenland presents a once-in-a-lifetime opportunity for resource-starved China to gain access to the Arctic, and it would surprise me greatly if Chinese investors failed to answer the minister’s call.

    Twitter: @GoldDiscFund
    www.gdfund.com

     
    Disclaimer: The author is a researcher for the Gold&Discovery Fund, and neither he nor the Gold&Discovery Fund has commercial ties to, or shares in, the companies reviewed, unless explicitly stated in the text. The information in this bulletin is the author’s independent opinion of developments in markets and at companies, and hence may contain factual errors, and may not reflect the opinions of the Gold&Discovery Fund. The content of this bulletin is not intended as an investment recommendation.

    Copyright: The information in this bulletin can be forwarded, cited or used otherwise, but only within the context as intended by the author, and with complete reference to the source.

  • MF Global schond eigendomsrechten van haar klanten

    MF Global, een grote broker in Amerika, werd begin november failliet verklaard. Het bedrijf, dat onder leiding stond van voormalig Goldman Sachs topman Jon Corzine, ging ten onder aan een onrechtmatige gok op de Europese obligatiemarkten. Onrechtmatig, omdat Corzine de bezittingen van haar klanten inlegde als onderpand voor zijn speculatieve avontuur in Europa. Over de ruggen van klanten probeerde MF Global voor eigen rekening winst te halen uit de deal, maar de werkelijkheid liep anders. Door de dalende koersen van de de Europese obligaties kon Jon Corzine niet meer aan zijn verplichtingen voldoen. Hij liet zijn klanten opdraaien voor de verliezen, door geld van hun beleggingsrekeningen weg te sluizen. De Financial Industry Regulatory Authority (FIRA) kreeg argwaan en eiste van MF Global openheid van zaken. Vervolgens gleed het bedrijf in een paar dagen naar de afgrond.

    De misdadige praktijken van Jon Corzine strekken nog verder, zoals Ann Bahardt uitlegt op haar eigen blog. Voor wie de naam Ann Bahardt niet bekend in de oren klinkt, zie hier ons eerdere bericht over deze kwestie (aanrader!). Niet alleen werden de rekeningen van de klanten van MF Global geplunderd (terwijl deze ten alle tijde strict gescheiden horen te zijn van de rekeningen van het bedrijf zelf), ook werden er fysieke eigendommen geconfisqueerd die volledig op naam stonden van de klanten.

    Zo schrijft Ann Bahardt op haar blog dat klanten van MF Global ook de goud- en zilverbaren heeft verkocht die op naam stonden van klanten van MF Global. De klanten waren voor 100% eigenaar van de goud- en zilverbaren en kregen van MF Global ook de serienummers toegewezen van het goud en zilver. Ook het feit dat de klanten opslagkosten betaalden voor deze goud- en zilverbaren liet er geen enkele onduidelijkheid over bestaan dat het fysieke metaal ook daadwerkelijk door MF Global werd opgeslagen en dat de klanten het de volledige eigendomsrecht hadden op het goud en zilver in de kluizen.

    MF Global confisqueerde goud- en zilverbaren van klanten

    Ook deze klanten zijn, zoals onlangs duidelijk werd, hun kostbare bezittingen kwijt. De goud- en zilverbaren, die klanten om diverse redenen lieten opslaan in de kluis van MF Global, zijn verdwenen in het grote financiële gat dat Jon Corzine met zijn mislukte gok heeft achtergelaten. Het goud en zilver werd simpelweg ontvreemd van klanten, een vorm van pure diefstal. Het is vergelijkbaar met een situatie waarin u of ik kostbare spullen laat opslaan bij een opslagbedrijf, dit bedrijf vervolgens om wat voor reden dan ook failliet gaat en daarbij uw of mijn spullen in beslag neemt om de schuldeisers te kunnen betalen. U kunt dan wel aantonen dat de spullen in de opslagloods van het bedrijf uw persoonlijke eigendommen zijn, maar u zult ze niet meer terugzien.

    We zullen de afwikkeling van het faillisement van MF Global goed in de gaten houden, want het geeft een waarschuwing voor wat er mogelijk staat te gebeuren als een volgende broker of bank omvalt. Als de eigendomsrechten van de klanten van MF Global niet in ere hersteld worden (en klanten al hun bezittingen terugkrijgen) kan immers niemand meer de veiligheid van de bezittingen in een bank of broker garanderen. Als het aan Ann Bahardt ligt moeten spaarders en beleggers zich nu ook zorgen gaan maken om hun spaartegoeden, want zelfs die zijn volgens haar niet meer onder alle omstandigheden te garanderen. Bahardt wijst op ons fractionele banksysteem, dat gebaseerd is op het veelvuldig uitlenen van spaargelden. Men kan het een piramidespel noemen, maar het is in onze modee maatschappij de gelegaliseerde praktijk waar banken van dag tot dag op kunnen vertrouwen.

    Ann Bahardt heeft nog meer te melden op haar blog. Zo valt haar op dat MF Global is aangemerkt als een 'securities dealer', terwijl het bedrijf eigenlijk een 'commodity brokerage' is. Waarom is dit verschil van belang? Omdat de regels voor faillisementsafwikkeling in de V.S. aangeven dat in de faillisementsafwikkeling van een 'securities dealer' ook de middelen van de klanten opgeëist kunnen worden, in tegenstelling tot de 'securities dealer'. Aan de ontvangende kant van de lijn in het MF Global schandaal staan partijen die de deals met Jon Corzine hebben afgesloten, waarvan J.P. Morgan er één is. Deze zakenbank mag dus haar hand ophouden bij MF Global, om vervolgens de bezittingen te ontvangen die eigenlijk toebehoorden aan de klanten van MF Global en die nooit ten prooi hadden mogen vallen aan de frauduleuze praktijken van Corzine.

    Ann Bahardt op Schiff Radio

  • Dagelijkse kost 22 december 2011

     

    Uit Nederlandse media:

    • ING geeft begin 2012 tienjarige covered bond uit (RTL-Z)
    • Discriminatie kost Bank of America 335 miljoen dollar (NU.nl)
    • Hoera: de nucleaire optie (René Tissen; RTL-Z)
    • 'ECB kan crisis niet oplossen' (NU.nl)
    • Spaanse premier benoemt bankier tot minister (RTL-Z)
    • De Jager dreigt met veto op verkoop Amsterdamse optiebeurs (FD)

    MF Global:

    • Guest Post: Legality Of MF Global Asset Transfer Questioned (Zero Hedge)
    • MF Global schond eigendomsrechten van haar klanten (Market Update)
    • MF Global trustee reviewing firm’s practice of repledging collateral (Reuters)
    • MF Global Client Attoey Explains In 1 Sentence Why JP Morgan's Involvement In MF Global Is Suspicious (Business Insider)
    • Insight – U.S. commodity markets shrink after MF Global failure (Reuters)
    • MF Global U.S. clients face wait on UK claims (Reuters)
    • MF Global Transfer Draws Scrutiny (Wall Street Joual)

    Uit buitenlandse media:

    De eerste link is een aanrader. Hoe heeft Ron Paul belegd. De Wall Street Joual bekeek zijn beleggingsportefeuille en niet heel verwonderlijk komt de WSJ erachter dat Paul met meer dan de helft van zijn vermogen long goud en zilver is.

    • The Ron Paul Portfolio (Wall Street Joual)
    • Greek “Voluntary” Restructuring On Verge Of Collapse As Hedge Fund Vega Threatens To Sue Greece For Excessive Haircut (Zero Hedge)
    • Martin Armstrong – Money is Not Safe Here, Buffett’s Silver Play (King World News)
    • S&P Joins Moody's In Downgrading Hungary To Junk, Outlook Negative – Full Note (Zero Hedge)
    • Chart Of European Emergency Liquidity Back At Record Levels, And Why Bank Of America Is Long French CDS (Zero Hedge)
    • CoreLogic: Existing Home Shadow Inventory remains at 1.6 million units (Calculated Risk)
    • Q&A: The ECB’s three-year loans (FT Alphaville)
    • China to issue first white paper on foreign trade (China Daily)
    • Massive Lending Operation – ECB's Risky Plan to Flood Banks with Cash (Spiegel)
    • Getting Worse: 40 Undeniable Pieces Of Evidence That Show That America Is In Decline (Economic Collapse Blog)

    Tot slot. Gisteren hadden we in de dagelijkse kost ook aandacht voor de nieuwe wet die de Amerikaanse president dictatoriale bevoegdheden geeft, tot aan een “license to kill” toe. Wederom aandacht voor deze ontwikkeling via Washington's Blog:

    • US military: unconstitutional orders are unlawful; defend Americans, don’t NDAA “disappear” them (Washington's Blog)

    Het artikel is zeer de moeite waard omdat het Amerikaanse jongens en meisjes in militair uniform voorhoudt aan wie zij trouw hebben gezworen en dat is niet de Amerikaanse overheid. Zij zweren de Amerikaanse grondwet te verdedigen tegen buitenlandse vijanden alsook binnnenlandse. Zeer pakkend stuk van Washington's Blog en dit onderstaande filmpje waarmee het afsluit is een voorproefje..

     

  • “Amerikaans congres doet naast handel met voorkennis óók aan verkoop informatie”

    Halverwege november 2011 brachten we de zeer opmerkelijke reportage van het Amerikaanse actualiteitenprogramma “60 Minutes” waarin aan het licht werd gebracht dat Amerikaanse congresleden tot in de hoogste rangen van de Republikeinse en Democratische partij handelen met voorkennis en veel geld verdienen. Zij verlaten Washington DC met aanzienlijk meer vermogen dan dat zij er arriveerden. In de reportage van “60 Minutes” bleef het bij handel voor eigen rekening, maar dat is niet het enige waaraan de Amerikaanse politiek verdiend.

    In het volgende interview (via Business Insider) op CNN gaat Henry Blodget in op de manier waarop Amerikaanse congresleden beursgevoelige informatie die zij via hun politieke werk bezitten, “verkopen” aan hedge fonds managers. Die fondsbeheerders zijn “zeer geïnteresseerd” hoe er op Capital Hill gedacht wordt en willen eigenlijk weten hoe bepaalde wetgeving – wetgeving die de congresleden en senatoren aan het schrijven zijn – zal uitpakken. Immers, daar kan geld aan verdiend worden.

    Anders gezegd, de politici krabben de rug van o.a. hedge fund managers, en vertegenwoordigers van financiële partijen krabben de rug van politici op de momenten dat het politici uitkomt. Zoals bijvoorbeeld tijdens hun herverkiezingscampagne of nog directer, zij betalen voor een afspraak. De score van de politiek in de financiële handel is vervolgens niet heel verrassend: uit onderzoek is gebleken dat congresleden de rendementen van financiële markten verslaan met 6% en senatoren met 10%.

  • Staatsschuld VS boven 100% BBP

     

    Via Zero Hedge:

    Met precies een jaar te gaan voordat de wereld en al haar inwoners vergaat, althans volgens de Maya's, niet te vergeten op de dag van de winterzonnewende, is het niet alleen passend dat de Amerikaanse schulden, na aftrek van alle reeds uitgevoerde obligatie-veilingen, de staatsschuld nu precies $ 15,182,756,264,288.80 is. Waarom dit relevant is? Omdat de laatste cijfers over het Amerikaanse BBP op jaarbasis, volgens het [Bureau of Economic Analysis] (BEA), $ 15,180,900,000.00 is. Dit betekent dat met ingang van 21 december de totale Amerikaanse schuld uitgedrukt als percentage van het BBP 100,012% is. Gefeliciteerd America: u bent nu in het driecijferige “schuld tot het BBP” club!

    (vanzelfsprekend is dit volgens het gebruik van “in de boeken” cijfertjes. Als de netto contante waarde van alle Amerikaanse schulden hieraan toegevoegd wordt, en indien het BBP wordt aangepast voor zaken veel lagere cijfers over huisvesting van vandaag, dan is de magische driecijferige  drempel [van 100%] al lang, lang geleden overschreden).

    Hoe die schuld tot stand gekomen is, de volgende grafiek.

  • Goud en zilver daily report

     

    Goud noteerde vandaag een verlies van 0,75% op $1603,3 per troy ounce. Hoogste dagkoes: 1.616,90. Laagste dagkoers: 1.598,07.

     

     

     

     

     

     

     

    Zilver noteerde vandaag een verlies van 0,85% op $29,09 per troy ounce. Hoogste dagkoers: 29,71. Laagste dagkoers: 29,01.

     

     

     

     

     

     

     

    De goud en zilverkoers bewogen voor het eerst sinds een aantal dagen niet mee met de koers van de inteationale beurzen. Waar goud en zilver vandaag een verlies leden van ongeveer 0,8%, behaalden alle beurzen een winst van boven de 1%.

    Dat goud en zilver zich vandaag onafhankelijk van de beurzen gedroegen heeft twee redenen. Allereerst schonen banken en beleggingsinstituten de balans voor het einde van het jaar op en willen ze een positief resultaat neerzetten. Dit doen ze door winstgevende zilver en vooral goudposities van de hand te doen om andere verliezen te compenseren. Ten tweede heeft het grootse goud Exchange Traded Fund van de wereld, SPDR Gold Trust, 12 ton goud van de hand gedaan omdat ze voorlopig het koersverloop willen afwachten. Deze afwachtende houding geldt voor meerdere beleggers en zal een drukkende factor kunnen zijn voor de goud en zilverprijs de komende tijd.

    Daaaast werd vandaag bekend gemaakt dat de Amerikaanse banenmarkt sterker en stabieler geworden is. Door dit goede nieuws moest de euro zijn winst tegenover de dollar in de middag inleveren en daalde goud en zilver. Doordat de euro/dollar koers aan het einde van de middag niks deed was het verlies van de edelmetalen in dollars even groot als in euro’s.

     

    Bronnen:

    Bloomberg

    Kitco

  • Exclusief: Exponentiële schuldengroei Nederland 1980-2010

    Statistieken omtrent de totale schuldenlast van landen en bijbehorende uiteenzettingen aan welke specifieke economische groep die schulden toebehoren, zijn buitengewoon lastig om te vinden. Veelal worden deze statistieken niet integraal bij één instantie gepubliceerd en moeten dit soort statistieken (aan de hand van meerdere bronnen) samengesteld worden. De belemmeringen om in één oogopslag het totale plaatje over de schuldenontwikkeling in een lang te krijgen zijn groot. Dat komt onder andere omdat historische reeksen moeilijk te vinden zijn, cijfers veelal worden geïndexeerd en daardoor niet altijd eenvoudig zijn terug te rekenen en vaak zijn cijfers helemaal niet beschikbaar.

    Echter, op basis van een paper “The real effects of debt” (“de echte effecten van schulden”), dat eind augustus 2011 verscheen op de website van de Bank of International Settlements (BIS), zijn we (na de nodige pogingen) erin geslaagd om een totaaloverzicht samen te stellen van de schuldontwikkeling over de periode 1980-2010 in Nederland. De publicatie van de BIS bevat historische cijfers afkomstig van de OESO, nationale statistieken en enkele eigen berekeningen van de auteurs Cecchetti, Mohanty en Zampolli. De gepubliceerde cijfers behandelen de ontwikkeling van de totale schulden van huishoudens, niet-financiële bedrijven en overheden van grote economieën.

    Tot ons grote genoegen zijn hierbij ook cijfers ten aanzien van de Nederlandse economie opgenomen. Met deze cijfers en aanvullingen van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) en De Nederlandsche Bank (DNB) (de schuldenpositie van financiële instellingen) hebben wij de bruto nominale schuldenlast in Nederland kunnen samenstellen en hebben wij exclusief een aantal grafieken voor u gemaakt.

    Totale schulden huishoudens, niet-financiële instellingen en overheid Nederland (1980-2010)
    De totale bruto schulden van Nederlandse huishoudens stegen van omgerekend €70,6 miljard in 1980 naar €765 miljard in 2010. Dit is meer dan een vertienvoudiging in dertig jaar tijd. Van die €765 miljard zit momenteel tenminste €644 miljard in hypotheken. Dat betekent dat Nederlandse huishoudens, naast de hypotheekschuld, in totaal voor zo’n €121 miljard in het rood staan.

    Exponentiële schuldgroei Nederland
    Exponentiële schuldgroei Nederland

    Ook de staatsschuld en bedrijfsschulden stegen aanzienlijk. In 1980 bedroeg de schuldenlast van bedrijven zo’n €160 miljard, dertig jaar later is die schuldenlast meer dan verviervoudigd naar €712 miljard. Als percentage van het BBP is die schuldenlast overigens wel gedaald ten opzichte van 2000; van 140% van het BBP in 2000 naar 121% in 2010. De totale overheidsschuld was in 1990 zelfs goed voor 97% van het BBP en daalde in 2000 naar 67% in 2000, maar steeg de laatste jaren weer tot aan 76% in 2010.

    Vreemd vermogen financiële instellingen
    In de onderstaande grafiek hebben wij de schulden van financiële instellingen toegevoegd. In 2010 zijn bijna alle schulden in Nederland bij elkaar opgeteld iets meer dan €4 biljoen. In vergelijking met huishoudens, niet-financiële bedrijven en de overheid is de financiële sector in Nederland erg groot. De sector had in 2010 voor in totaal €2,1 biljoen aan vreemd vermogen aangetrokken.


    Niet alleen is er een exponentiële groei zichtbaar, de stijging van de totale schulden ten opzichte van het bruto binnenlands product – ons jaarlijkse inkomen – is erg opvallend. De toename in de bruto schulden zorgen niet voor een grotere groei van de economie en dat is toch wat veel economen beweren. Deze cijfers weerspreken dit onomstotelijk.

    Kanttekeningen
    Overigens moeten wij als kanttekening bij deze grafieken zeggen dat het hier om de bruto schuldpositie gaat. Aan de andere kant van deze schulden staan ook bezittingen. Indien die twee vergeleken worden dan ontstaat een netto positie. Of die netto positie ofwel positief danwel negatief is durven wij niet te zeggen; deze cijfers zijn niet zonder meer samen te stellen. Eveneens moet rekening gehouden worden dat een groot deel van het vreemde vermogen dat financiële instellingen aantrekken afkomstig is van diezelfde huishoudens, bedrijven en overheden en ook aan diezelfde groepen wordt uitgeleend.

    Schuldenlast als percentage van de economie
    In de onderstaande grafiek zijn de totale schuldenlast van Nederlandse huishoudens, niet-financiële instellingen, overheid en financiële instellingen uitgedrukt als percentage van het BBP. Van een totale schuldenlast van 343% van het BBP in 1980 is die totale schuldenlast gegroeid naar bijna 700% van ons jaarlijkse inkomen. Anders gezegd, de Nederlandse economie is tot in het zevenvoudige gehefboomd!

    Internationale vergelijking
    Als we Nederland vergelijken met andere landen dan neemt Nederland de tweede plaats in na Groot-Brittannië en voor Japan. Het komt Nederland misschien wel heel erg goed uit dat het geen G10 land is. Immers, dan zou er meer aandacht zijn voor de omvang van de schuldenlast en zou Nederland vaker worden meegenomen in internationale vergelijkingen. Bij dergelijke vergelijkingen ontbreekt Nederland namelijk opvallend vaak (zeg maar stelselmatig). Echter, deze tweede plaats is er niet bepaald één om trots op te zijn.

    De bruto Nederlandse schuldenlast wordt verklaard door de enorme omvang van de Nederlandse bancaire sector en hierbij speelt systeembank ING een grote rol. Eerder deze maand hebben we daar reeds aandacht aan besteed, want ING is met haar balanstotaal van ruim €1.200 miljard verantwoordelijk voor meer dan de helft van de schulden van Nederlandse financiële instellingen. De hefboom waarmee ING opereert – een hefboom van 26 – heeft tot gevolg dat de totale hefboom van de gehele Nederlandse economie eveneens toeneemt. En aangezien ING een systeembank is, geniet ING een impliciet garantie van de Nederlandse staat. Anders gezegd, die hefboom komt uiteindelijk bij de Nederlandse belastingbetaler te liggen.

    Conclusie
    Bij het bericht over ING sloten we af met de volgende zinnen: “Het is een eveneens een open vraag hoe lang dit nog goed gaat? Die vraag kunnen wij niet beantwoorden. Maar linksom of rechtsom, in Den Haag kan men bij een volgende crisis niet zeggen dat men het niet heeft geweten. Daarvoor is het al veel te laat.”

    Hetzelfde kunnen we opnieuw zeggen, want de totale hoeveelheid schuld die in Nederland gemaakt is, is in één woord gigantisch. Dat is simpelweg het gevolg van een geldstelsel dat is gebaseerd op structurele jaarlijkse monetaire inflatie: via centraal en fractioneel bankieren wordt economische groei vanuit het niets gefinancierd en na verloop van tijd blijkt deze economische groei grotendeels fictief te zijn geweest. Belangrijker, de onderliggende schuldengroei blijkt exponentieel te zijn. Zoveel tonen de cijfers over de bruto Nederlandse schuldenlast aan. De Nederlandse schulden zijn exponentieel gegroeid en dat kan nooit goed gaan.

  • Crisis in beeld en grafiek (21/12/11)

    De Russen maken er geen geheim van dat ze hun goudvoorraden laten toenemen. De Russen kochten in de maand november opnieuw 100,000 ounces goud en zijn nu in het bezit van 28,1 miljoen ounces goud (ongeveer 796 ton). Sinds het begin van 2008 verdubbelde Rusland haar goudreserves.

     
    De toename van de Russische goudreserves is in lijn met langetermijnvisie van het land waarin ze probeert haar valutareserves te diversifiëren. Binnen deze visie is steeds minder plek voor Amerikaanse staatsobligaties.

     
    In de dagelijkse kost van gisteren plaatsten we al een grafiek waarin te zien is dat de republikeinse presidentskandidaat Ron Paul de leiding heeft genomen in de peilingen voor de “primaries” in de Amerikaanse staat Iowa. De “primaries”in Iowa is de eerste van een reeks voorverkiezingen om de presidentskandidaat te kiezen. De democratische presidentskandidaat is duidelijk, dat wordt de zittende president Barack Obama. Bij de republikeinen heerst de afgelopen maanden een verwoede strijd tussen de verschillende kandidaten en is er al sprake geweest van verschillende “front-runners”. 
     
    Zoals op de onderstaande grafiek te zien is begon Mitt Romney als favoriet en namen achtereenvolgens Rick Perry, Herman Cain en Newt Gingrich het stokje over. Deze heren hebben, met uitzondering van Romney, te maken gehad met een hoge piek in populariteit, gevolgd door een diep dal. Romney blijft enigszins constant in de peilingen en Ron Paul stijgt de afgelopen maanden gestaag in de peilingen. De “primaries” vinden plaats op 3 januari 2012 en de winnaar zal, zo leert de geschiedenis, kunnen meeliften op de grote publiciteit van het “evenement”. De winnaars van de “primaries” werden, als de “primaries” van de democraten en republikeinen bij elkaar worden opgeteld en herverkiezing buiten beschouwing wordt gelaten, in acht van de vijftien gevallen de uiteindelijke presidentskandidaat.

    Voor een interessant optreden van Ron Paul bij Jay Leno verwijs ik u naar de Dagelijkse kost van vandaag (filmpje is helemaal onderaan te vinden). 

    Bronnen:
    Ritholtz