Tag: aandelen

  • Beleggers stoppen $529 miljoen in goudmijnen na beurscorrectie

    Na de beurscorrectie van eerder deze maand zochten beleggers hun toevlucht tot goudmijnaandelen, zo meldt Bloomberg. Zo kwam er bij VanEck’s Vectors Gold Miners ETF, onder beleggers ook wel bekend als de GDX, in een week tijd $529 miljoen aan nieuw kapitaal binnen. Dat was de grootste instroom in een week tijd sinds september 2013. Dit fonds belegt voornamelijk in grote mijnbouwbedrijven, waaronder Newmont Mining en Barrick Gold.

    Veel beleggers zien goudmijnaandelen als een soort hefboom op goud, omdat de winstmarge van mijnbouwbedrijven in zeer sterke mate wordt beïnvloedt door de goudprijs. Zeker bij mijnen die niet van tevoren een prijs afspreken met afnemers kan de ontwikkeling van de goudprijs veel invloed hebben op de uiteindelijke opbrengst van een mijn. Beleggen in goudmijnen is een meer risicovol alternatief voor fysiek goud kopen, maar daar staat tegenover dat een belegging in goudmijnaandelen meer geld kan opleveren. Vorig jaar publiceerden we al een uitgebreid artikel over het verschil tussen goud en goudmijnen.

    Beleggers stappen massaal in goudmijnaandelen na beurscorrectie (Bron: Bloomberg)

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Buy the dip! Verstandig?

    De onrust op de financieel markten heeft beleggers alweer enkele illusies armer gemaakt. Zo is er met een grote klap een einde gekomen aan het idee dat financiële markten voor langere tijd in een fase van lage volatiliteit beland waren. Misschien moeten we nu ook vraagtekens zetten bij de aloude beurswijsheid van ‘buy the dip’.

    Hoe ziet de buitenwereld er momenteel uit? De wereldeconomie oogt zonder meer gezond en ook de kwartaalcijfers lijken te suggereren dat het aanhouden van aandelen beslist geen kwaad kan. Is dat we zo, nu de rente weer omhoog kruipt en centrale banken plannen maken om een einde te maken aan de kwantitatieve verruiming? Dat betekent toch dat een bron voor het aanhoudend optimisme begint op te drogen? Dat denken althans sommige analisten. Die wijzen er ook op dat de onverwacht sterke opleving van de volatiliteit en de heftige koersbewegingen in de afgelopen dagen ervoor kunnen zorgen dat het sentiment voorlopig koortsachtig blijft. Ze verwijzen daarvoor naar de reactie op de heftige koersschommelingen in augustus 2016 en begin 2016. Daar komt nog bij dat beleggers steeds meer risico’s zijn gaan nemen. Dan is het wachten op een ongeluk.

    Volatiliteitsindex

    Dat ongeluk is gebeurd en hoe. De volatiliteitsindex, die eindeloos lang onder het lange termijn gemiddelde van 20 gesluimerd heeft, nam in recordtempo de barrières van 50. Dat pakte echt verkeerd uit voor beleggers die producten in hun portefeuille hadden die gebaseerd waren op de verwachting dat de volatiliteit van aandelen laag zou blijven. De verliezen waren enorm. Credit Suisse zag in één nacht $500 miljoen verdampen. Het roept echter ook de vraag op welke andere risico’s nog schuilgaan in de financiële markten? Hier doet het recente verleden het ergste vrezen.

    Dat alles zet vraagtekens bij de beurswijsheid van ‘buy the dip’. Er speelt nog meer wat tot voorzichtigheid maant. De economie mag dan robuust lijken, maar ook hier steken problemen de kop op. De afgelopen maand januari was voor beleggers de beste maand in drie decennia. Wie goed kijk, ziet dan in de loop van de maand het momentum begon weg te ebben als gevolg een geleidelijk oplopen van de rente op de Treasury naar een niveau van bijna 2,9%.

    Die stijging was weer een reactie op de boven verwachting goede bedrijfscijfers. De combinatie van zorgen voor een opleving van de inflatie en stijgende rentes vormde de basis voor de scherpe val van de S&P 500. De yield op de 10-jaars treasury beweegt nu tussen 2,8% en 2,9%,  het hoogste niveau in zeker vier jaren. Als nu blijkt dat dat de belastinghervormingen in de VS grotere inflatoire druk tot gevolg heeft, dan zal de yield ongetwijfeld verder omhoog kruipen met alle mogelijke gevolgen voor de aandelenmarkten.

    Hogere rente?

    Je zou kunnen stellen, dat een correctie daar hoog nodig is. De arbeidsmarkt verkrapt en de opwaartse loondruk lijkt steeds meer gestalte te krijgen. Als dan de rente ook nog omhoog kruipt en er definitief een einde is gekomen aan de periode van extreem lage rente, dan moeten de waarderingen wel omlaag.
    Deze ontwikkelingen vallen ook (toevallig?) samen met het aantreden van een nieuwe man aan de top van de Federal Reserve. De markt vraagt zich af of deze Jerome Powell wel uit het juiste hout is gesneden. Zal hij de dreiging van hernieuwde inflatie standvastig tegemoet treden en doorgaan met het verhogen van de rente en het afbouwen van de balans van de Fed of toch niet? Financiële markten houden niet van dit soort onzekerheden. Het maakt ze nerveus.

    Er is genoeg grond om aan te nemen dat na een vlekkeloos verlopen 2017, het lopende jaar wel eens een jaar vol hobbels kan blijken te zijn. Voor wie toch nog gelooft in de mantra van ‘buy the dip’. De correctie bedraagt gemiddeld 10% en 12 maanden later staan de koersen weer hoger. Het klassieke probleem van wanneer in te stappen blijft nagenoeg onoplosbaar.

    Cor Wijtvliet

    Disclaimer: Bovenstaand artikel is geen professioneel beleggingsadvies en het is ook geen uitnodiging om te gaan beleggen. Beleggen brengt kosten en risico’s met zich mee. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Het artikel is louter de persoonlijke mening van de auteur.

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Beurzen onderuit, tijd voor reflectie?

    Beurzen onderuit, tijd voor reflectie?

    De forse correctie op de wereldwijde aandelenmarkten zet ons even weer met beide benen op de grond. In de Verenigde Staten gingen de belangrijkste beursindices deze week met ongeveer 10% omlaag, terwijl de aandelen van de grootste Europese bedrijven in een week tijd ruim 7% van hun waarde verloren.

    De correctie was hevig en kwam voor veel beleggers als een schok, omdat de aandelenkoersen de laatste maanden alleen maar omhoog leken te gaan. Toch is het geen vreemd verschijnsel, want sinds het begin van de bull market in aandelen in 2009 is het al vier keer eerder voorgekomen dat de aandelenkoersen meer dan 10% omlaag duikelden. De laatste keer was minder dan twee jaar geleden, toen een crash op de Chinese aandelenmarkt voor veel onrust zorgde.

    Wat zegt deze correctie?

    Het is normaal dat de koersen van aandelen, obligaties en grondstoffen niet in een rente lijn omhoog of omlaag gaan, dus een correctie als die van de afgelopen week is op zichzelf niet bijzonder. Maar zoals ik schreef is het wel een goed moment voor reflectie. Waren de aandelenkoersen de laatste maanden niet te hard gestegen? En zijn de verwachtingen van beleggers ten aanzien van de winstgevendheid van beursgenoteerde bedrijven niet veel te hoog geworden?

    Met andere woorden, waren de aandelenkoersen voor deze correctie wel een goede weerspiegeling van de realiteit? Dat is een discussie waarover de meningen waarschijnlijk sterk verdeeld zijn. Kijken we naar de macro-economische cijfers, dan zou je de indruk krijgen dat de economie uitstekend draait. Maar zit er geen addertje onder het gras?

    Minder sparen

    Afgelopen week kwam de Rabobank met een rapport waaruit bleek dat huishoudens er in de afgelopen veertig jaar qua besteedbaar inkomen niet veel op vooruit zijn gegaan. Ook kwam de Nederlandsche Bank met het bericht dat we vorig jaar nauwelijks meer gespaard hebben. Misschien hebben we dat geld gebruikt om te beleggen in aandelen of om af te lossen op de hypotheek, maar het zou ook zomaar kunnen dat huishoudens meer zijn gaan consumeren.

    Ook in de Verenigde Staten sparen huishoudens steeds minder. Dat is op zich wel te begrijpen, want met de stijgende huizenprijzen voelen mensen met een eigen huis zich rijker en durven ze meer geld uit te geven. Dat is zeker in Nederland het geval, waar de huizenprijzen sterk meebewegen met de stand van de economie en de ontwikkeling van de rente.

    Met het vooruitzicht van een stijgende rente kan het groeiverhaal van de afgelopen jaren als sneeuw voor de zon verdwijnen. Kunnen huishoudens door een hogere hypotheekrente minder geld lenen voor een woning, dan zal dat een negatief effect hebben op de huizenprijzen en daarmee op het consumptiepatroon van huishoudens. In 2010 en 2011, toen de huizenprijzen nog flink omlaag gingen, begonnen we massaal te sparen. Zie daarvoor de cijfers van de Nederlandsche Bank verderop in deze nieuwsbrief.

    Meer sparen betekent dat de rem op de consumptie gaat en dat kan in het slechtste geval uitdraaien op meer faillissementen en een oplopende werkloosheid. Een stijging van de rente is voor onze met schuld overladen economie dus zeer bedreigend…

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Europese beurzen ontsnappen niet aan correctie in de VS

    De Europese aandelenmarkten blijken niet immuun voor de forse correctie die we deze week gezien hebben in de Verenigde Staten. Ondanks het feit dat Amerikaanse aandelen vorig jaar veel meer in waarde gestegen zijn dan de Europese aandelen gaan ze nu beide hard onderuit. Vanaf de top heeft de Amerikaanse S&P 500 index ongeveer 10% van haar waarde verloren, terwijl de belangrijkste Europese bedrijven in de Euro Stoxx 600 met gemiddeld 7,1% onderuit gingen.

    Zetten we deze daling af tegen de waardestijging van het afgelopen jaar, dan kunnen we concluderen dat de Europese aandelen naar verhouding harder afgestraft zijn dan de Amerikaanse. Vorig jaar realiseerde de Euro Stoxx 600 een stijging van 7,7%, terwijl de S&P 500 in dezelfde periode twee keer zoveel rendement behaalde.

    Toen de correctie op de Amerikaanse aandelenmarkt een week geleden begon waren de waarderingen daar al bijzonder hoog, veel hoger dan die van Europese aandelen. Omdat de beurzen aan beide kanten van de oceaan nu zo hard onderuit gaan zijn Europese aandelen momenteel aantrekkelijker gewaardeerd. Dat is ook de reden dat het vermogensbeheer bij banken als JP Morgan, Barclays, Credit Suisse en Allianz op dit moment de voorkeur geven aan Europese aandelen.

    Europese aandelen gaan deze week ook hard onderuit (Bron: Bloomberg)

  • Grootschalige terugkoop eigen aandelen is slecht idee

    Vooral Amerikaanse bedrijven weten van geen ophouden. De afgelopen twee jaar besteedden bedrijven uit de S&P 500 in totaal $1,1 biljoen aan de terugkoop van eigen aandelen. Ze poogden zo om de winst per aandeel op te schroeven in een tijd van bescheiden economische groei. Als de voortekenen niet bedriegen dan kan 2018 opnieuw records zetten. Dankzij de belastingwetten van president Trump gaan bedrijven massaal een deel van hun buitenlandse tegoeden overhevelen naar de VS. Merrill Lynch heeft berekend dat bedrijven $1,2 biljoen in het buitenland aanhouden.

    Misschien wel de helft van dit bedrag zal uitgekeerd aan aandeelhouders. Die zullen dat ook opeisen, ook al zijn de waarderingen torenhoog. Dat werpt vragen op over de timing van de terugkoop. Bedrijven rechtvaardigen hun terugkoopprogramma’s in termen van het opleggen van discipline en het creëren van vertrouwen. Die argumenten doen ietwat vreemd aan als je bedenkt dat deze programma’s al bijna een decennium voortduren en waarderingen tot een ongekend niveau zijn gestegen.

    ‘Profit without prosperity’

    De voorbereidingen voor de nieuwe ronde komen op een moment dat veel bedrijven zich volgeladen hebben met schuld om hun beleggers maar tevreden te houden. In hetzelfde decennium zijn de uitgaven voor R&D amper of niet gestegen. Ze liggen nog steeds op het niveau van de jaren voor 2008. Critici omschrijven de programma’s voor terugkoop als het scheppen van ‘profit without prosperity’. De winst van vandaag is belangrijker dan investeringen in de toekomst. Daardoor profiteert eerst en vooral het zittend management dat deze programma’s heeft gestart.

    Zo bezien zijn programma’s voor terugkoop van eigen aandelen op den duur slecht voor de financiële gezondheid van bedrijven, spekken ze de bonussen van het zittend management en vormen ze uiteindelijk een bedreiging voor de reële economie. Het zijn vaak geuite bezwaren en beschuldigingen aan het adres van topmanagers en hebzuchtige aandeelhouders, maar zijn ze ook waar? Is het negatief effect van deze terugkoopprogramma’s uiteindelijk echt negatief? We zetten de meest gehoorde argumenten op een rij.

    Ook de werknemer profiteert

    Wat is eigenlijk waar van de bewering dat vooral het (top)management van een bedrijf profiteert? Het oorspronkelijk idee achter de terugkoopprogramma’s is het wantrouwen bij de belegger of het management wel verstandig met het geld omspringt. Terugkoop van eigen aandelen moet het management kort houden en discipline bijbrengen. Vandaag de dag impliceert een aankondiging van een terugkoopprogramma dat de koers van het aandeel te laag is of dat aandeelhouders ontevreden zijn met de winstontwikkeling of de gehanteerde strategie. Dat is echter niet het hele verhaal. Vooral in de techsector zien bedrijven zich gedwongen aandelen terug te kopen, omdat de koers van het aandeel steeds verder stijgt. In deze sector vormen aandelen een onderdeel van de beloning van werknemers. Die bieden die aandelen vaak te koop aan. Het bedrijf moet dan wel programma’s opstarten om de groei van het aantal uitstaande aandelen in te tomen. Dat kan gigantische vormen aannemen. Een extreem voorbeeld is Apple. Dat kocht het afgelopen jaren voor $151 miljard eigen aandelen in. Dat is ongeveer 17% van de huidige marktkapitalisatie en ook ongeveer 17% van het aantal uitstaande aandelen. In 2012 was de koers van het aandeel ongeveer de helft van die van vandaag. Dat betekent dat inderdaad vooral het management en de werknemer profijt heeft van de terugkoopprogramma’s.

    Manipulatie aandelenkoersen?

    Een tweede beschuldiging behelst dat het topmanagement de programma’s kan opstarten op het moment dat het hen het best uitkomt. Dat kan uitmonden in het manipuleren van de markt. De praktijk lijkt in die richting te wijzen. Sinds 1998 geven bedrijven meer geld uit aan terugkoopprogramma’s dan het uitkeren van dividenden. Door grootschalig aandelen in te kopen steunt het bedrijf de koers van het aandeel, maar niemand vraagt naar de timing van de terugkoop en er hoeft ook geen verantwoording over afgelegd te worden tegenover toezichthouders. Maar is dit manipulatie? Aandeelhouders krijgen elk kwartaal te horen voor welk bedrag eigen aandelen zijn teruggekocht. Ze krijgen ook te horen hoeveel aandelen er nog uitstaan. Ze profiteren echter zelf ook van de koersstijging. Daar staat tegenover dat de Raad van Commissarissen minder en minder geneigd is om de ontwikkeling van de winst per aandeel als maatstaf voor de beloning van het topmanagent te hanteren. Als dat wel gebeurt, dan wordt vaak gecorrigeerd voor deze terugkoopprogramma’s. Als managers de terugkoopprogramma’s manipulatief inzetten tot eigen voordeel, dan moet er toch vooral kritisch gekeken worden naar aandeelhouders en Commissarissen.

    Deze bedrijven kochten de meeste aandelen terug (Grafiek via de Financial Times)

    Haaks op de voorafgaande beschuldiging staat de claim dat het topmanagement vaak een ongelukkige hand heeft bij het terugkopen van aandelen. Als bedrijven ondanks alle gepleegde investeringen op een berg geld zitten dan kan terugkoop zinvol zijn. Maar bedrijven zitten vaak op bergen met geld op momenten dat het erg goed gaat. Koersen zijn dan hoog zijn en aandelen overgewaardeerd! Het management start ook vaak dure terugkoopprogramma’s aan de vooravond van een neergang. Daar zijn talloze voorbeelden van. Veel bedrijven doen er het zwijgen toe en willen niet toelichten hoe en waarom ze tot hun besluit voor terugkoop zijn gekomen. De bekendste uitzondering is Warren Buffett. Hij start alleen een programma voor terugkoop als aandelen ondergewaardeerd zijn. Voor hem betekent dat minder dan 1,2 keer de boekwaarde. De conclusie moet dus luiden dat bedrijven geen goede hand hebben als het gaat om het opstarten van terugkoopprogramma’s!

    Minder investeringen?

    Een vierde beschuldiging luidt dat terugkoop van eigen aandelen ten koste gaat van reële investeringen en dus uiteindelijk ten koste van het bedrijf zelf. Dat laatste gaat dan uiteindelijk ten koste van de koersontwikkeling. Een bedrijf aks IBM heeft sinds 1995 voor een bedrag van $162 miljard eigen aandelen teruggekocht. De huidige marktkapitalisatie bedraagt $150,3 miljard. Had al dat geld niet beter besteed kunnen worden? Cisco is een ander voorbeeld. Dat bedrijf heeft in twee decennia voor een bedrag van $75 miljard aan eigen aandelen teruggekocht. Dat bedrag is driemaal zo hoog als het totale bedrag uitgegeven aan kapitaalsinvesteringen. Dat klinkt niet goed. Maar dat is maar een deel van het verhaal. In diezelfde periode heeft Cisco talloze andere bedrijven overgenomen zonder dat zulks een noemenswaardig positief effect op de koers heeft gehad. Het gaat dus te ver om te claimen dat terugkoopprogramma’s ten koste gaan van het bedrijf. Daar spelen meer factoren, zoals uit het voorbeeld van Cisco blijkt.

    Schulden van bedrijven zijn de laatste jaren sterk toegenomen (Grafiek via Financial Times)

    Kwetsbaarheid bedrijven

    Een laatste beschuldigende claim is dat terugkoopprogramma’s bedrijven kwetsbaar maken. In de afgelopen jaren hebben veel bedrijven geld geleend om hun programma’s te financieren. Dat was aantrekkelijk, omdat de rente extreem laag was. Dat kan bedrijven behoorlijk gaan opbreken als de rente onverhoeds sterk gaan oplopen. Bedroeg de leverage van bedrijven in de S&P 500 voor de crisis van 2008 9%, nu is die opgelopen naar 19%. Het IMF heeft uitgerekend dat Amerikaanse bedrijven hun schuldenlast sinds 2010 met $7,8 biljoen hebben verhoogd. De mediane schuldenlast bedraagt nu ongeveer 1,5 keer de winst. Als de Federal Reserve doorgaat met de plannen om de rente stapje voor stapje te verhogen, dan moeten bedrijven wel problemen krijgen om hun rente en aflossing te betalen. Bedrijven hebben in dit opzicht onverantwoord gehandeld. Ergo, alle argumenten overziend blijft toch de stelling overeind dat het terugkopen van eigen aandelen eerder funest uitpakt dan goed is voor bedrijven! Cor Wijtvliet

    corwijtvliet-logo

    Deze bijdrage is afkomstig van www.corwijtvliet.nl

    Tot slot:

    • Hebt u opmerkingen en/of vragen? Mail ze gerust aan: [email protected]
    • Of via mijn twitteraccount: @wijtvliet. (www.twitter.com/wijtvliet)
    • Voor meer door mij geschreven artikelen bezoekt u mijn website: www.corwijtvliet.nl
    • Of bezoek www.Beurshalte.nl      
    • Ontvangt u het Cor Wijtvliet Journaal niet rechtstreeks? Abonneert u zich dan hier!

  • Aandelenmarkten opnieuw flink lager

    Aandelenmarkten opnieuw flink lager

    Na een bloedrode maandag op de Amerikaanse aandelenmarkt openen de beurzen in Azië en in Europa vandaag opnieuw flink in de min. Gisteren sloot de Dow Jones 4,6% lager en ging de breed gedragen S&P 500 index met 4,1% onderuit, terwijl de aandelenkoersen intraday nog veel lager stonden.

    Beleggers zouden zich zorgen maken over de oplopende rente en het vooruitzicht van meer renteverhogingen door de Amerikaanse centrale bank, waardoor aandelen minder aantrekkelijk worden ten opzichte van obligaties. Ook nemen de geopolitieke spanningen in het Midden-Oosten toe, wat beleggers nerveus maakt.

    De Dow Jones en de S&P 500 index behaalden in januari nog de grootste maandelijkse koerswinst in twee jaar tijd en stegen op 26 januari naar een nieuwe all-time high. Door de correctie van maandag zijn de belangrijkste Amerikaanse beursindices weer terug op het niveau van twee maanden geleden, waarmee de correctie dramatischer lijkt dan het is. Zorgwekkend is dat de liquiditeit op de aandelenmarkt momenteel laag is, zoals de cijfers van Nanex laten zien.

    Beurzen verder omlaag

    De schokgolf van maandag werkt ook vandaag door op de financiële markten. De Chinese Shanghai Composite verloor 3,35%, terwijl de Japanse Nikkei index meer dan 4,7% lager sloot. Ook in Europa staat er vandaag rood op de borden. De AEX index opende bijna 4% in de min en stond rond het middaguur bijna 2,5% lager op 529 punten, terwijl de beurzen in Duitsland en Frankrijk halverwege de dag op een verlies van bijna 2% staan.

    Niet alleen de aandelenkoersen gaan onderuit, ook de virtuele munten zetten de daling van afgelopen week voort. Vandaag zakte de prijs van bitcoin met meer dan 8% naar $6.339. In een maand tijd daalde de marktwaarde van alle virtuele munten van meer dan $800 miljard naar $290 miljard, wat betekent dat vanaf het hoogtepunt van begin januari al meer dan zestig procent aan waarde uit de virtuele munten verdampt is.

    Marktwaarde virtuele munten sterk gedaald (Bron: Coinmarketcap)

    Vlucht naar goud en obligaties

    Onder deze extreme volatiliteit blijft de goudprijs relatief stabiel. Sinds het begin van deze week is de goudprijs in euro’s met 1,37% gestegen tot €34.800 per kilo, omgerekend iets meer dan €1.080 per troy ounce. De zilverprijs is ten opzichte van de slotkoers van afgelopen vrijdag met 2% gestegen, van €427 naar €436 per kilogram. Daarmee bewijzen de edelmetalen hun rol als veilige haven.

    Ook staatsobligaties vervullen op deze dagen hun rol als veilige haven, want de rente op Amerikaanse 10-jaars leningen zakte van een slotkoers van 2,84% afgelopen vrijdag naar 2,71% op het moment van schrijven. De Duitse 10-jaars rente daalde ook wat, al bleef deze beweging beperkt tot een paar basispunten. Een daling van de rente betekent dat de waarde van obligaties stijgt. Beleggers lijken de voorkeur te geven aan dollars, want de wisselkoers ten opzichte van de euro zakte tot onder de $1,24.

    Goudprijs begint de week met een bescheiden winst (Bron: Goudstandaard)

  • Dow Jones op 25.000, maar wat zegt deze index eigenlijk?

    De Dow Jones Index brak vorige week voor het eerst door de 25.000 punten, ongeveer een jaar nadat de barrière van 20.000 punten doorbroken werd. Maar betekent het ook dat de aandelen uit deze index het afgelopen jaar gemiddeld 25% meer waard zijn geworden? Niet per se, want de manier waarop deze beursindex wordt berekend laat nogal te wensen over.

    In tegenstelling tot de meeste andere beursgraadmeters is de Dow Jones een prijsgewogen index. Dat betekent dat er alleen wordt gekeken naar de prijs van alle onderliggende aandelen en niet naar de totale marktwaarde van alle onderliggende bedrijven. Het gevolg is dat de prijsstijging van een aandeel dan $200 kost veel meer invloed heeft op de index dan een procentueel vergelijkbare prijsstijging op een aandeel van $20.

    Dow Jones is een achterhaalde index

    Ook al is de totale marktwaarde van beide bedrijven gelijk, de Dow Jones index zal op een bepaalde procentuele prijsstijging van het eerste aandeel tien keer zo sterk reageren als op een prijsstijging van het tweede aandeel.  Zodoende heeft een procent waardestijging voor het aandeel Goldman Sachs ($254 per aandeel) bijna zes keer zoveel impact op de index als een procent waardestijging voor het aandeel Intel ($43,62 per aandeel), ook al is de totale marktwaarde van Intel met $204 miljard twee keer zo groot als de marktwaarde $96 miljard voor Goldman Sachs.

    Wil je weten hoeveel Amerikaanse aandelen over een bepaalde periode in waarde gestegen zijn, dan kun je beter kijken naar de breed gedragen S&P 500 index. Niet alleen omdat er veel meer bedrijven in deze beursgraadmeter zitten (500 versus 30), maar ook omdat deze index rekening houdt met de marktwaarde van de onderliggende bedrijven.

    Lees ook:

    Deze bijdrage is afkomstig van Geotrendlines

  • Grafiek: Zijn aandelen overgewaardeerd?

    De aandelenmarkten wereldwijd zijn het nieuwe jaar goed begonnen, want de opwaartse trend van eind vorig jaar zet onverminderd door. Kijken we naar de ontwikkeling van de afgelopen veertien dagen, dan zien we dat bijna alle grote indices zich momenteel in ‘overgewaardeerd’ territorium bevinden.

    De S&P 500, de MSCI Asia Pacific, de MSCI World, de Nikkei 225 en de MSCI Emerging Markets zijn volgens de 14-daagse Relative Strength Index (RSI) allemaal te snel gestegen. Alleen de Euro Stoxx 600 index van grote beursgenoteerde bedrijven blijft nog wat achter, zoals onderstaande grafiek van Bloomberg laat zien.

    Belangrijkste beursindices overgewaardeerd? (Grafiek via Bloomberg)

    Relative Strength Index

    De Relative Strength Index (RSI) is een technische indicator die meet hoe sterk de onderliggende waarde gedurende een bepaalde periode (in dit geval twee weken) in een bepaalde richting beweegt.

    In theorie kan deze indicator uiteenlopen van 0 tot 100, maar in de praktijk beweegt deze meestal in een smallere bandbreedte tussen de 30 en de 70. Komt de indicator onder de 30 uit, dan is de onderliggende waarde (te) sterk in prijs gedaald en waarschijnlijk ‘oververkocht’. Stijgt de RSI boven de 70, dan spreekt men over het algemeen van een overwaardering.

    De gemiddelde RSI van de hierboven genoemde aandelenindices bereikte deze week het hoogste niveau sinds het begin van deze meting in 1988. Zitten we aan het einde van een jarenlange bull market in aandelen? Of kunnen de aandelenkoersen door de extreem lage rente nog verder omhoog?

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

  • Column: Irrational Exuberance

    De Amerikaanse Dow Jones index brak deze week door de 25.000 punten, minder dan een jaar nadat de grens van 20.000 gepasseerd werd. Was het optimisme onder aandelenbeleggers toen al heel groot, nu lijkt de stemming op de beurs zelfs euforisch. Is dat optimisme terecht? Of zijn er nu betere mogelijkheden om in te investeren?

    De basis voor de nieuwe records op Wall Street wordt gevormd door een sterk consumentenvertrouwen en een overvloedige beschikbaarheid van ‘gratis geld’. De rente is nog steeds uitzonderlijk laag, waardoor aandelen enkel en alleen vanwege het dividend al aantrekkelijker zijn dan bijvoorbeeld obligaties. Maar hoe ver moeten de aandelenkoersen nog stijgen, voordat we met de woorden van Greenspan kunnen spreken van ‘Irrational Exuberance’?

    Het antwoord op deze vraag moet ook ik u schuldig blijven, want het enige eerlijke antwoord is dat ik het niet weet. Wel heb ik voor u een aantal indicatoren op een rij gezet, waarmee we de huidige waarderingen op de beurs in een historisch perspectief kunnen plaatsen. Gaan we dit jaar weer nieuwe records breken? Of wordt 2018 een jaar waarin we massaal naar de uitgang rennen?

    1. Sentiment beleggers naar hoogste niveau in jaren

    Dat het sentiment onder beleggers in de Verenigde Staten is momenteel zeer positief is wordt bevestigd door de AAII Investor Sentiment Survey, een wekelijkse enquête waarin beleggers gevraagd wordt wat ze de komende zes maanden verwachten van de aandelenmarkt. Uit de eerste meting van dit jaar kwam naar voren dat 59,8% momenteel positief is, het hoogste niveau sinds december 2010.

    Tijdens de dotcom bubbel was het sentiment nog iets positiever, maar ook de huidige stand ligt ver boven het lange-termijn gemiddelde van 38,5%. Deze indicator bestaat al sinds 1987 en wordt regelmatig aangehaald in verschillende financiële nieuwsbrieven en op de terminal van Bloomberg.

    Sentiment beleggers is momenteel zeer positief (Bron: AAII)

    2. Cashpositie beleggers naar laagste niveau sinds 1999

    Zoals we in een ander artikel al schreven houden beleggers momenteel relatief weinig geld achter de hand op hun beleggingsrekening. De AAII Cash Index zakte eind vorig jaar naar 14,5%, wat betekent dat beleggers momenteel gemiddeld slechts 14,5% van hun beleggingsvermogen langs de zijlijn laten staan. Ook deze indicator zegt iets over het sentiment, aangezien beleggers in tijden van crisis geneigd zijn meer geld achter de hand te houden en in ‘goede tijden’ juist meer in aandelen te investeren.

    Beleggers houden minder geld achter de hand (Bron: Bloomberg)

    3. Grote bedrijven kopen minder aandelen terug

    De beursrally van de afgelopen jaren werd ondersteund door grote bedrijven, die door de extreem lage rente makkelijk geld konden lenen om eigen aandelen terug te kopen. Niet alleen kunnen bedrijven hiermee hun zogeheten ‘Weighted Average Cost of Capital’ (WACC) verlagen, ook zorgt het voor een stijging van de aandelenkoersen. Dat is leuk als de beloning voor het management of de directie wordt uitgekeerd in opties of aandelen.

    Maar de Wall Street Journal schrijft nu dat deze stimulans voor aandelen aan kracht lijkt te verliezen. Vorig jaar zakte het bedrag waarvoor grote bedrijven eigen aandelen inkochten naar het laagste niveau sinds 2012. Vinden bedrijven hun eigen aandelen te duur geworden? Of zien ze door de aantrekkende economie weer meer mogelijkheden om nieuwe investeringen te doen?

    4. Koers/winst verhouding hoger dan 1929

    Een bekende graadmeter voor de aandelenmarkt is de koers/winst verhouding, omdat dat iets zegt over de relatie tussen de aandelenkoers en de winstgevendheid van het bedrijf. Een verbeterde versie van deze indicator is de Shiller PE ratio, die de gemiddelde koers/winst ratio van de afgelopen tien jaar als uitgangspunt neemt. Door naar een langere termijn te kijken worden uitschieters weggefilterd en krijg je een beter beeld van de werkelijke situatie.

    Deze ratio ligt momenteel op 33,17, wat betekent dat beleggers voor een aandeel nu 33,17 keer de jaarlijkse winst per aandeel neertellen. Dat is extreem hoog in vergelijking met de meer dan 120 jaar aan historische data. Vlak voor de beurscrash van 1929 lag deze ratio op 30, terwijl in de dotcom bubbel zelfs een piek van 44 werd aangetikt. Daar zitten we op dit moment dus tussenin.

    Koers/winst verhouding bedrijven is al hoger dan in 1929 (Bron: Multpl.com)

    5. Beleggen met geleend geld naar recordhoogte

    Wanneer de aandelenkoersen stijgen en het sentiment positiever wordt zijn beleggers eerder geneigd met geleend geld aandelen te kopen of beleggingsproducten met een hefboomfunctie aan te kopen. Zet de stijgende trend door, dan kun je met geleend geld je effectieve rendement aanzienlijk verhogen. Wel nu, de zogeheten ‘margin debt’ steeg in november naar een nieuw record van meer dan $580 miljard.

    Beleggers gebruiken steeds meer geleend geld (Bron: Advisor Perspectives)

    6. Rendement obligaties hoger dan dividendrendement

    Sinds het uitbreken van de financiële crisis en het ingrijpen van centrale banken zijn we eraan gewend geraakt dat staatsobligaties weinig rente opleveren, in elk geval minder dan het dividendrendement van aandelen. Maar dat lijkt nu eindelijk te veranderen, want deze week kwam de Amerikaanse 2-jaars rente voor het eerst boven het gemiddelde dividendrendement van S&P 500 aandelen uit.

    Het schuldpapier levert nu bijna 2% rente op, een fractie meer dan het dividendrendement op een goed gespreide aandelenportefeuille. En dat betekent dat aandelen tegen de huidige koers niet langer de vanzelfsprekende keuze zijn voor beleggers. Vanaf nu zijn ook staatsobligaties weer interessant als alternatief, wat kan betekenen dat er voortaan meer geld richting de obligatiemarkt vloeit. Dat kan een verdere stijging van de aandelenmarkt afremmen.

    Rendement obligaties hoger dan dividendrendement (Bron: Bloomberg)

    Frank Knopers

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Beleggers houden weinig cash achter de hand

    Beleggers houden weinig cash achter de hand

    Beleggers hebben veel vertrouwen in aandelen en houden daarom steeds minder geld langs de zijlijn, zo blijkt uit de volgende grafiek die een lezer naar ons doorstuurde. Deze laat de ontwikkeling van de AAII Cash Index zien, het percentage van het totaal beheerde vermogen dat beleggers als reserve achter de hand houden.

    Deze indicator wordt vaak gebruikt om het sentiment te peilen, omdat beleggers over het algemeen meer geld opzij zetten als het slecht gaat op de beurs en minder langs de zijlijn laten staan wanneer de stemming op de aandelenmarkt positief is. Vanuit dat perspectief gezien is het vertrouwen in aandelen nu bijzonder hoog, want met 14,5% staat deze AAII Cash Index bijna op het laagste niveau in sinds 1999. Destijds bereikte de index een absoluut dieptepunt van 12%, vlak voordat de internetbubbel uiteenspatte en de aandelenkoersen begonnen te dalen.

    Daarmee is overigens niet gezegd dat een beurscrash aanstaande is, maar deze ontwikkeling bevestigt wel dat aandelen op dit moment vrij hoog gewaardeerd zijn. Om deze ontwikkeling in perspectief te plaatsen: Het afgelopen jaar lag dit percentage op gemiddeld 16% en een jaar eerder was dat nog 18,5%. Ook in vergelijking met het historische gemiddelde van 23,5% houden beleggers momenteel weinig geld achter de hand.

    Beleggers houden weinig geld achter de hand, AAII Cash Index naar laagste niveau sinds 1999 (Bron: Bloomberg)

  • Goldman Sachs: Aandelen en obligaties sinds 1900 niet zo duur

    Een jarenlange rally in aandelen en obligaties heeft de koersen doen stijgen naar het hoogste niveau sinds begin 1900, zo schrijft analist Christian Mueller-Glissman van Goldman Sachs in een nieuw rapport. Volgens hem is het zelden voorgekomen dat aandelen, obligaties en andere kredietinstrumenten tegelijkertijd zo hoog gewaardeerd staan, waardoor beleggers voorbereid moeten zijn op de ‘bear market’ die vroeg of laat onvermijdelijk zal volgen.

    De laatste keer dan aandelen en obligaties tegelijkertijd zo hoog gewaardeerd stonden was in de jaren ’20 en de jaren ’50 van de vorige eeuw. Er komt dus ook weer een moment dat de markt draait en de koersen weer dalen. Wanneer dat gaat gebeuren weet niemand, maar nu centrale banken hun monetaire stimulering afbouwen kunnen de koersen weer onder druk komen te staan. En dat zal gepaard gaan met een periode waarin het rendement op verschillende beleggingen lager zal uitvallen.

    Zowel aandelen als obligaties zijn momenteel hoog gewaardeerd, zo concludeert Goldman Sachs (Bron: Goldman Sachs, via Bloomberg)

    Minder buffers om schokken op te vangen

    “De hoge waarderingen vergroten het risico van een correctie om de simpele reden dat er minder buffers zijn om schokken te absorberen. Het gemiddelde waarderingspercentiel voor aandelen, obligaties en krediet in de Verenigde Staten is 90%, een all-time high”, zo schrijft Goldman Sachs in het rapport. Een beleggingsportefeuille met 60% in aandelen uit de S&P 500 index en 40% in Amerikaanse 10-jaars staatsobligaties leverde sinds 1985 een voor inflatie gecorrigeerd rendement van 7,1% per jaar op, vergeleken met 4,8% gemiddeld van de afgelopen eeuw. Alleen de implosie van de techbubbel en de wereldwijde financiële crisis waren een smet op dit record.

    Goldman Sachs houdt rekening met een scenario waarin aandelen en obligaties minder rendement opleveren, maar nog wel een positief rendement. Daarom adviseert de bank haar klanten om hun positie vast te houden of zelfs verder uit te breiden. En hoewel de waardering van aandelen en obligaties momenteel uitzonderlijk hoog is hoeft dat volgens de bank nog niet te betekenen dat er snel een correctie zal volgen. Ook schrijft de bank in haar rapport dat obligaties vandaag de dag een minder goede hedge zijn voor aandelen, omdat beide beleggingscategorieën momenteel relatief hoog gewaardeerd zijn.

    Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.