Tag: confiscatie

  • Confiscatie van zilver?

    De meeste mensen die beleggen in edelmetalen zijn wel bekend met de confiscatie van goud in de Verenigde Staten in 1933. De toenmalige Amerikaanse president Roosevelt gaf met ‘Executive Order 6102‘ opdracht aan alle burgers om hun gouden munten, goudbaren en goudcertificaten in te leveren tegen een vastgestelde koers van $20,67 per troy ounce. Deed je dat niet, dan riskeerde je een hoge boete oplopend tot $10.000 of een gevangenisstraf van maximaal 10 jaar.

    Toen de Amerikaanse centrale bank genoeg goud had binnengehaald werd de dollar gedevalueerd, van $20,67 naar $35 per troy ounce goud. En daarmee had de Amerikaanse overheid in feite een deel van het vermogen van haar bevolking in beslag genomen. Na de devaluatie kreeg je voor iedere 100 troy ounce goud nog maar 59 troy ounce voor hetzelfde geld, een devaluatie van 41%.

    Confiscatie goud in 1933 onder ‘Executive Order 6102’

    Confiscatie van zilver?

    De nationalisatie van goud is bij velen bekend, maar wat veel minder mensen weten is dat ook zilver niet veel later genationaliseerd werd. Dezelfde regering onder leiding van Roosevelt kwam in augustus 1934 met ‘Executive Order 6814‘, wat in feite een nationalisatie van de binnenlandse zilvervoorraad was. De regering publiceerde zelfs een document getiteld ‘Hoarders of Silver‘, waarin de grootste particuliere bezitters van zilver vermeld werden.

    Alle zilverbaren moesten bij de Amerikaanse overheid worden ingeleverd tegen een zilverprijs van $0,50 per troy ounce, terwijl zilvermijnen hun voorraden voor een hogere prijs van $0,645 per troy ounce aan de regering moesten verkopen. In de negentig dagen dat deze maatregel van kracht was werd er in totaal iets meer dan 100 miljoen troy ounce zilver ingeleverd.

    In 1934 moest ook het zilver ingeleverd worden

    Zilver versus goud

    Een belangrijk verschil tussen de confiscatie van goud en zilver was dat er in het geval van zilver een uitzondering werd gemaakt voor muntgeld. Dat is op zich niet vreemd, omdat daar in die tijd een aanzienlijk hoeveelheid zilver voor gebruikt werd. De dollarmunten bestonden toen tenslotte nog voor 90% uit zilver.

    Met het uit omloop halen van de gouden munten in 1933 kwam er dus meer vraag naar andere vormen van geld, zoals dollarbiljetten en zilveren dollarmunten. Dit verklaart waarschijnlijk ook waarom er minder dan een jaar na de nationalisatie van goud ook een nationalisatie van zilver volgde. Een andere mogelijke verklaring is dat men onder de confiscatie van goud uit probeerde te komen door zilverbaren aan te houden.

    Vergelijken we de nationalisatie van goud met die van zilver, dan kwamen de particulieren die hun zilver inleverden er in die tijd veel beter van af. Terwijl de dollar in 1934 in één keer met ruim 40% werd gedevalueerd ten opzichte van goud duurde het nog jaren voordat de dollar evenveel in waarde gedaald was ten opzichte van zilver.

    Frank Knopers

    Correctie: In het oorspronkelijke artikel stond dat de dollar met 65% gedevalueerd werd, maar die berekening klopte niet. De dollar verloor ongeveer 41% van haar waarde, wat overigens nog steeds een aanzienlijke waardedaling is.

    Deze column van Frank Knopers verscheen eerder op GoudstandaardGoudstandaard is gespecialiseerd in de verkoop en opslag van fysiek edelmetaal. Wilt u meer informatie over beleggen in edelmetalen? Bel ons op +31(0)88 46 88 488 of mail naar [email protected].




  • Infographic: Geschiedenis van goud confiscatie

    Infographic: Geschiedenis van goud confiscatie

    In een tijden van crisis zijn overheden in staat de meest extreme maatregelen te nemen om het vermogen van haar burgers in te vorderen. Financiële repressie zoals het devalueren van de munt, het ongeldig verklaren van bankbiljetten, een heffing op spaartegoeden en zelfs confiscatie van goud behoren tot het instrumentarium van de overheid.

    De volgende infographic van Mining.com laat een aantal historische voorbeelden zien van periodes waarin de overheid jacht maakte op het goud van haar eigen bevolking. De dreiging van confiscatie neemt toe in oorlogstijd en tijdens een grote economische depressie. De meest beruchte confiscatie was in 1933 in de Verenigde Staten, toen het goud werd ingevorderd tegen een koers van $20,67 per troy ounce. Na de invordering werd de prijs van een troy ounce goud verhoogd naar $35, een devaluatie van de dollar van meer dan 70%.

    “Ook in Nederland werd het privé bezit van edelmetaal ooit verboden verklaard, namelijk in 1795. Dat gebeurde direct aan het begin van de Franse bezetting”, zo verklaarde Menno Brandsma van Hollandgold tegenover Marketupdate. Alleen tafelzilver werd destijds vrijgesteld van het verbod.

    Lees ook:

    history-of-gold-confiscation

    Infographic: Historische voorbeelden van de consficatie van goud (Bron: Mining.com)

  • Moet goud onteigend worden?

    Met grote interesse en verbazing las ik vanmorgen in de Volkskrant het artikel getiteld ‘Moet goud onteigend worden?’. Het is geschreven door Peter de Waard en het gaat over het voorstel van obligatiebelegger Pimco om de centrale bank goud te laten kopen tegen een veel hogere koers.

    We zijn verheugd om dit soort berichten terug te lezen in de Volkskrant, omdat het nogmaals bevestigt dat het edelmetaal een belangrijke bezit is voor centrale banken (maar ook voor u als particulier). Het is alleen jammer dat Peter de Waard het voorstel van obligatiebelegger Pimco uitlegt als een soort confiscatie van goud, want dat is helemaal niet het geval…

    goud-onteigenen-onleesbaar

    Moet goud onteigend worden?

    Goud onteigenen of goud kopen?

    Met de titel ‘Moet goud onteigend worden’ wekt Peter de Waard negatieve associaties op met het gele metaal. Hij had ook de titel ‘Moet de Federal Reserve goud kopen?’ kunnen kiezen. Dat is nogal een verschil, nietwaar? Hoe dan ook, het was voor ons reden om volgende email naar de Volkskrant te sturen…

    Beste heer de Waard, Met verbazing heb ik uw artikel in de Volkskrant gelezen over het onteigenen van goud. U wekt de suggestie dat het voorstel van Pimco gaat over het in beslag nemen van het edelmetaal, maar dat is helemaal niet waar! Ik heb het betreffende opiniestuk ook gelezen (en er een artikel over geschreven), maar Harley Bassman van Pimco zegt nergens dat het verkopen van goud aan de Federal Reserve verplicht moet worden. Hij spreekt alleen van de mogelijkheid om goud op te kopen, tegen een hogere koers van bijvoorbeeld $5.000 per troy ounce. Nergens in het artikel wordt - impliciet danwel expliciet - gezegd dat iedereen zijn goud aan de centrale bank moet verkopen. Het is een verschil van dag en nacht of je verplicht wordt goud te verkopen (zoals in 1933), of dat je als burger de mogelijkheid krijgt het te verkopen aan de centrale bank. Zoals ik het artikel van Pimco gelezen heb kan ik niet anders concluderen dan dat het om dat laatste gaat. Nog meer nuance om de lezer te vermoeien... In 1933 was goud in de Verenigde Staten gekoppeld aan geld. Door de grote depressie kromp de geldhoeveelheid in vier jaar tijd met meer dan 30%, met grote werkloosheid tot gevolg. Om de deflatie te bestrijden werd toen besloten de dollar te devalueren ten opzichte van goud (de prijs werd verhoogd van $20,67 naar $35). Opeens was het tekort aan geld verdwenen en begon de economie weer te groeien. Vandaag de dag is de dollar niet meer gekoppeld aan goud en kan de geldhoeveelheid groeien en krimpen onafhankelijk van de hoeveelheid edelmetaal in de kluis van de Federal Reserve. Er is dus geen acute noodzaak om al het goud in te vorderen van de burgers. Met de titel van uw column slaagt u erin de aandacht van de mensen te trekken, maar tegelijkertijd zet u ze ook op het verkeerde been. U maakt een negatieve associatie met goud, terwijl het opiniestuk van Pimco juist op een positieve toon geschreven is. Ik ben benieuwd hoe u hier naar kijkt. Met vriendelijke groet, Frank Knopers Hoofdredacteur Marketupdate