Tag: herwaardering

Herwaardering goud als oplossing voor monetaire crisis?

Centrale banken kunnen hun goudvoorraden herwaarderen om het financiële systeem te herkapitaliseren. Door goud tegen een hogere waarde op de balans te zetten kan er meer geld in omloop worden gebracht, bijvoorbeeld om de staatsschulden te verlagen, de economie te stimuleren en de bankensector te herkapitaliseren.

Het klinkt als een mooie theorie, maar wist u dat deze begin jaren zeventig met succes in de praktijk werd gebracht? Marketupdate duikt in de geschiedenis en werkt uit hoe de ECB met een herwaardering van goud de economie van de Eurozone kan stimuleren.

Herwaardering goud in 1972

In mei 1972 gaf het Amerikaanse Congres goedkeuring voor een herwaardering van de Amerikaanse goudvoorraad. De officiële prijs van het edelmetaal werd verhoogd van $35 naar $38 per troy ounce, waardoor de waarde van de totale goudreserve met ongeveer $800 miljoen toenam. Het Amerikaanse ministerie van Financiën verstrekte vervolgens op basis van de hogere goudprijs nieuwe goudcertificaten aan de Federal Reserve. In ruil daarvoor kreeg ze van de centrale bank een tegoed ter waarde van eveneens ongeveer $800 miljoen. Dit tegoed werd vervolgens door de Amerikaanse overheid gebruikt als fiscale stimulering voor de economie.

Een jaar later werd deze truc herhaald. Op 24 oktober 1973 gaf het Amerikaanse Congres toestemming voor een nieuwe herwaardering van de goudreserve, ditmaal van $38 naar $42,22 per troy ounce. De waarde van de goudvoorraad nam hierdoor met ongeveer $1,2 miljard toe, waardoor de centrale bank opnieuw een tegoed van $1,2 miljard aan de overheid kon verstrekken.

De overheid kon dankzij de herwaardering van het goud meer geld uitgeven, zonder meer te moeten lenen of de belastingen te verhogen. Het nadeel van meer geld in de economie is dat het risico van inflatie op de loer ligt. Om dat risico te verkleinen besloot de Federal Reserve in de tweede helft van 1973 weer liquiditeit uit de markt te halen, door staatsobligaties van haar balans te halen en op de private markt aan te bieden. Met de verkoop van staatsobligaties haalde de centrale bank weer geld uit de markt, waardoor de plotselinge stijging van de geldhoeveelheid in circulatie gedeeltelijk teruggedraaid kon worden.

Als de rente niet meer werkt

Normaal gesproken volstaat het voor centrale banken om de rente te verhogen of te verlagen, maar vandaag de dag lijkt dit instrument door de uitzonderlijk hoge schulden op publiek én privaat niveau zo goed als uitgewerkt. Veel ruimte om de rente te verlagen is er niet meer en ook blijkt de lagere rente slechts in beperkte mate voor meer economische activiteit te zorgen. Je zou je ook af kunnen vragen hoe robuust een economisch herstel is dat volledig op schuld gedreven is.

Ook het verhogen van de rente is vandaag de dag maar beperkt mogelijk, omdat veel overheden en huishoudens zich te diep in de schulden hebben gestoken. Een hogere rentelast op de staatsschuld betekent dat overheden meer belastinginkomsten moeten heffen of minder geld moeten uitgeven. Ook dat is niet bepaald gunstig voor de economie.

Als een herwaardering van goud het monetaire gaspedaal is, dan zou je het op de markt brengen van staatsobligaties de monetaire rem kunnen noemen. Centrale banken zouden dit instrument opnieuw kunnen gebruiken voor een herkapitalisatie van een monetaire systeem dat dreigt te bezwijken onder haar schulden. In dit artikel beschrijven we hoe het monetaire systeem met goud geherkapitaliseerd kan worden.

Herkapitaliseren
Volgens de laatste cijfers heeft het Europese stelsel van centrale banken een balanstotaal van €3.672 miljard, waarvan de goudvoorraden van alle Eurolanden een waarde van €382 miljard vertegenwoordigen. Dat is de totale goudvoorraad van het Eurosysteem (ongeveer 10.800 ton), gewaardeerd tegen een goudkoers van €1.098 per troy ounce. De ECB waardeert haar goudvoorraad ieder kwartaal naar de marktwaarde, maar wat als ze het edelmetaal tegen een veel hogere waarde op de balans zet? Naar het voorbeeld van de Federal Reserve in de jaren '70 zou de ECB vandaag de dag de goudvoorraden kunnen herwaarderen naar bijvoorbeeld €3.972 per troy ounce. De totale goudvoorraad zou dan een waarde van €1.382 miljard vertegenwoordigen, dat is €1.000 miljard meer dan de huidige waarde. Dit bedrag kan de ECB verstrekken aan de overheden van alle eurolanden, vergelijkbaar met het tegoed dat de Federal Reserve in de jaren '70 verstrekte aan de Amerikaanse overheid. Dit tegoed kunnen overheden gebruiken om de economie te stimuleren. Het geld kan bijvoorbeeld gebruikt worden voor investeringen in de infrastructuur, het onderwijs, gezondheidszorg en veiligheid, waardoor nieuwe werkgelegenheid wordt gecreëerd. Het geld vloeit op die manier van de overheid door naar de private sector en zal uiteindelijk bijgeschreven worden op de banktegoeden van huishoudens en bedrijven. Dat is niet alleen gunstig voor huishoudens, maar ook voor de bankensector. Meer spaartegoeden in het financiële systeem betekent dat de kapitaalratio van banken sterker wordt. En voor zover het extra geld gebruikt wordt om schulden af te lossen kan een dergelijke vorm van monetaire stimulering ook bijdragen aan 'deleveraging' van de bankbalansen. Het lijkt een win-win situatie, maar het gevaar bestaat dat deze vorm van monetaire stimulering de inflatie aanjaagt. Om dat effect tegen te gaan kan de ECB de staatsobligaties en bedrijfsobligaties die ze de afgelopen jaren gekocht heeft weer terugbrengen naar de private markt. Met de verkoop van deze schuldpapieren kan de centrale bank een gedeelte van de extra liquiditeit weer opzuigen, zodat het inflatoire effect op de economie beperkt blijft. Figuur 1 laat zien hoe een dergelijk stimuleringsprogramma uitgevoerd kan worden en wat het effect zal zijn op de balans van de centrale bank, de overheid, de private markt en de bankensector. We zien dat de ECB in dit voorbeeld €500 miljard aan nieuw geld in de economie heeft gebracht. Figuur 2 laat de geldstromen zien die het gevolg zijn van deze monetaire en fiscale operatie.

Figuur 1: Herwaardering goud in schematisch overzicht

Figuur 2: Herwaardering goud in schematisch overzicht

Monetaire en fiscale stimulering

Het verschil tussen de geldcreatie die hierboven beschreven wordt en de reguliere geldcreatie door commerciële banken is dat er nu geen rente en aflossing hoeft plaats te vinden. Het extra geld blijft permanent in de economie en is dus altijd beschikbaar, bijvoorbeeld om schulden mee af te lossen. Daarmee verlicht je de druk op een economie die nu al overladen is met schulden.

Deze vorm van monetaire verruiming lijkt in veel opzichten op helikoptergeld, met als verschil dat er met het herwaarderen van goud wel iets van waarde tegenover staat. Het nieuwe geld op de passiva zijde van de ECB balans wordt gedekt door een toename in de waarde van het goud op de activa zijde van de balans. Per saldo verandert er dus weinig aan de 'dekkingsgraad' van alle euro's die de verschillende Europese nationale banken in de loop der jaren in omloop hebben gebracht.

Het is bovendien nog maar de vraag of deze combinatie van monetair en fiscaal beleid tot hoge inflatie zal leiden. Volgens een onderzoek van Robeco dat vorig jaar gehouden werd zullen de meeste mensen het nieuwe geld op de spaarrekening parkeren of gebruiken om de hypotheekschuld af te lossen. Slechts een klein deel van de ondervraagden was van plan het geld uit te geven, wat betekent dat het prijsopdrijvende effect van al dat extra geld in de economie zeker op de korte termijn beperkt zal blijven.

De ECB zou het geld ook rechtstreeks onder de bevolking kunnen uitdelen, op voorwaarde dat het wordt gebruikt om schulden af te lossen. Daardoor verdwijnt een groot deel van het geld direct uit circulatie en wordt tevens de private schuldenlast omlaag gebracht. Dat zal zeker een stimulerend effect hebben op de economie, want als mensen minder schulden hebben zullen ze sneller geneigd zijn geld uit te geven. Op het moment dat de inflatie dreigt op te lopen kan de ECB de rente weer verhogen of staatsobligaties verkopen om liquiditeit uit de markt te halen. Figuur 3 laat dit voorbeeld schematisch zien.

Figuur 3: Directe monetaire stimulering via herwaardering goud

Staatsschuld wegstrepen?

De ECB kan met een herwaardering van goud dus nieuw geld in omloop brengen, maar je zou het model nog verder kunnen vereenvoudigen. De goudvoorraden zijn bezittingen van verschillende landen, terwijl de staatsschulden - de naam zegt het al - de schulden van landen zijn. Zou je deze niet tegen elkaar kunnen wegstrepen, nu ze beide op de balans van de centrale bank staan?

Volgens de meest recente cijfers heeft de ECB momenteel €1.265 miljard aan staatsobligaties op haar balans. Zou de ECB de waarde van de goudvoorraad €1.000 miljard hoger waarderen, dan kan ze datzelfde bedrag aan staatsobligaties wegstrepen. Dat is een enorme schuldverlichting voor overheden, waar uiteindelijk iedereen van profiteert. Men zal zich minder zorgen maken over de betaalbaarheid van de staatsschulden, waardoor het risico van staatsobligaties kleiner wordt en de rente daalt. Dat betekent dat de overheid minder belastinggeld opzij hoeft te zetten om de rente op de staatsschuld te betalen. Omdat alleen de staatsobligaties op de balans van de centrale bank worden weggestreept blijven de obligatiehouders in de private sector (pensioenfondsen, spaarders en beleggers) gespaard.

Figuur 4: Schulden wegstrepen via herwaardering goud

Kan de ECB zomaar de goudprijs verhogen?

Nu vraagt u zich natuurlijk af hoe de ECB het goud tegen een hogere waarde op de balans kan zetten. Op het moment van schrijven is de goudprijs iets meer dan €1.100 per troy ounce, veel minder dan de prijs van bijna €4.000 per troy ounce die we in dit voorbeeld gebruiken. Hoe kan de centrale bank de goudprijs naar dit niveau brengen?

Dat is in theorie heel eenvoudig. De ECB kan op een dag bekendmaken dat ze onbeperkt fysiek goud zal opkopen tegen een koers van €4.000 per troy ounce. Daardoor zullen particulieren meer sloopgoud inleveren en zullen beleggers winst nemen op hun goud. Maar er zullen ongetwijfeld ook mensen zijn de besluiten hun goud niet te verkopen, maar het simpelweg tegen de nieuwe koers te waarderen.

Centrale banken zullen hun goudvoorraden zeer waarschijnlijk ook niet verkopen, maar slechts tegen de hogere waarde op hun balans zetten. Ze kunnen een herwaardering van hun goudreserve in theorie op dezelfde manier te gelde maken als de ECB dat in dit voorbeeld doet. Centrale banken zullen een groter percentage van hun reserves in fysiek goud aanhouden, waardoor er een betere spreiding is ten opzichte van de valutareserves.

Zeer vermogende particulieren zullen waarschijnlijk ook maar in zeer beperkte mate hun goud van de hand doen. Zij kopen immers goud, sieraden en andere dure kunstobjecten om van hun 'overschot' aan geld af te komen. Zouden ze hun goud tegen de hogere koers verkopen, dan hebben ze nog meer geld dat ze niet nodig hebben.

De grote vraag is of de ECB een hogere goudprijs van €4.000 per troy ounce kan verdedigen of dat de centrale bank haar belofte om goud te kopen weer in zal moeten trekken. Om de herwaardering van goud meer kans van slagen te geven zou de ECB deze kunnen coördineren met andere belangrijke centrale banken, zoals die van de Verenigde Staten, Rusland en China. Is het tijd voor een nieuwe Bretton Woods?

Dit artikel wordt u aangeboden door Goudstandaard, uw adres voor de aankoop en verzekerde opslag van edelmetalen. Wilt u goud kopen? Neem dan contact op door te mailen naar [email protected] of door te bellen naar +31(0)88-4688488.

12 januari 2017
Zwitserse centrale bank profiteert van negatieve rente en goud

De Zwitserse centrale bank heeft in de eerste helft van dit jaar mede dankzij de negatieve rente een winst van 21,3 miljard frank gerealiseerd. De centrale bank zag de waarde van haar goudvoorraad in deze periode met 7,6 miljard stijgen, terwijl haar posities in buitenlandse valuta omgerekend 13 miljard frank meer waard werden.

De Swiss National Bank (SNB) verdiende in de eerste helft van dit jaar omgerekend 4,1 miljard Zwitserse frank aan rente en 1,7 miljard aan dividend over haar posities in buitenlandse valuta. Ook realiseerde ze een waardestijging op staatsobligaties vanwege de alsmaar dalende rente.

Stijging goudprijs

Zwitserland beschikt over een goudvoorraad van 1.040 ton, die sinds 2000 periodiek opnieuw gewaardeerd wordt naar de marktwaarde. Door de stijging van de goudprijs van meer dan 20% staat het edelmetaal nu tegen een veel hogere waarde op de balans dan eind 2015. De centrale bank waardeerde haar goud eind juni tegen een koers van 41.408 Zwitserse frank per kilo goud.

Goudvoorraad Zwitserse centrale bank werd €7,6 miljard meer waard

Negatieve rente

De Zwitserse centrale bank verdient ook goed aan de negatieve depositorente. Commerciële banken betalen op jaarbasis 0,75% rente over de tegoeden die ze parkeren bij de centrale bank en dat leverde in de eerste helft van dit jaar 691,9 miljard frank op. Vorig jaar verdiende de centrale bank van Zwitserland 1,16 miljard frank aan de negatieve rente.

De negatieve rente werd ingevoerd om een kapitaalvlucht in de Zwitserse frank te ontmoedigen. Door de negatieve rente is het minder aantrekkelijk geworden om je spaargeld in Zwitserse franken aan te houden, maar sommige spaarders betalen daar graag wat extra voor.

Negatieve rente levert Zwitserse centrale bank 692 miljard op

Zwitserse centrale bank profiteert van negatieve rente en stijging goudprijs

29 juli 2016

Video: Beppe Grillo over de herwaardering van goud (1998)

Op een dag dat de goudprijs 10% omhoog schiet plaatsen we graag de volgende video. De Italiaanse komiek Beppe Grillo kent al veel langer dan vandaag de zwakheden van ons financiële systeem. Hij hield die kennis niet voor zichzelf, want tijdens een optreden in 1998 trok hij alle registers open voor een groot publiek. Hij legt wat de logica is van goud kopen in een wereld waarin het geld niet meer is dan een papieren claim. Mensen die goud bezitten profiteren van een herwaardering op het moment dat de munt gedevalueerd worden.

Volg Marketupdate nu ook via Telegram

Waardeert u de artikelen en analyses op onze site, steun ons dan met een eenmalige of periodieke donatie. Met uw donatie kunnen we mooie artikelen blijven schrijven en worden we minder afhankelijk van inkomsten uit advertenties. Klik hier om te doneren!

24 juni 2016

Als niets meer werkt…

Als eerste wil ik u graag wijzen op deze infographic. Echt een aanrader, want deze maakt erg duidelijk hoe de verhoudingen binnen ons financiële systeem momenteel liggen.

Overheden en centrale banken zijn gek op inflatie. Het zorgt ervoor dat prijzen stijgen en dat brengt voor hen vele voordelen met zich mee. Maar ondanks de vele stimuleringsprogramma’s lijken centrale banken er maar niet in te slagen de consumptieprijsindex te doen stijgen. Het spreekwoordelijke geld ‘bijdrukken’ door centrale banken is blijkbaar niet voldoende voor het creëren van inflatie, dit geld dient ook uitgegeven te worden. Diegene die het ontvangt moet het op zijn beurt uitgeven, enzovoort. Dit heet de circulatiesnelheid. Economen onder u zullen weten dat we het dan hebben over de bekende formule M (geldhoeveelheid) *V (circulatiesnelheid) = P (prijs) *T (het aantal transacties).

Omloopsnelheid daalt
Het is net die circulatiesnelheid (en dus het aantal transacties) die de laatste jaren drastisch gedaald is. Iedereen voelt aan dat de economie het niet zo goed doet en dus lenen mensen minder geld en geven ze minder uit. Deze evolutie saboteert de inspanningen van de ECB en de FED om inflatie te creëren. Erger nog: het zorgt ervoor dat deflatie een reële mogelijkheid wordt. Wat is dan het laatste redmiddel dat een centrale bank kan gebruiken om inflatie te creëren? “Ze kunnen een vergadering bijeenroepen, stemmen over een nieuwe aanpak, buiten komen en aan de wereld verkondigen dat vanaf nu de prijs van goud $5.000 per ounce is.” Als de prijs van goud stijgt van $1.000 naar $5.000, dan is dat in werkelijkheid een devaluatie van de dollar met 80%.

Omloopsnelheid van het geld blijft dalen (Bron: St. Louis Fed)

Devaluatie
Die devaluatie zal alle andere prijzen ook doen stijgen. Olie kan in dat geval $200 per vat kosten, een bioscoopkaartje $40, enzovoort... U denkt vast dat dit ondenkbaar is, maar dit is precies wat er in het (recente) verleden tweemaal gebeurd is. De eerste keer was in 1933, toen Roosevelt (The New Deal) de goudprijs met ongeveer 70% liet stijgen naar $35 per troy ounce (het goud werd vlak voor de devaluatie geconfisqueerd, privaat goudbezit zou tot 1974 verboden blijven voor Amerikanen). Hij maakte zo een einde aan de deflatie van de Grote Depressie. De tweede keer was in de jaren '70, toen Nixon weigerde nog langer dollars om te ruilen voor een vaste hoeveelheid goud. De goudprijs maakte een sprong van $35 tot $800. In vijf jaar tijd verloor de dollar de helft van zijn waarde! Het is daarom raadzaam om je in te dekken tegen deze extremen. Deze column van Sander Noordhof verscheen afgelopen vrijdag in de nieuwsbrief van Goudstandaard.

21 december 2015
“Goudstandaard China vereist veel hogere goudprijs”

Deze bijdrage is afkomstig van Hollandgold

Als China haar munt wil dekken met goud moet de goudkoers bijna vijftig keer zo hoog zijn als nu, namelijk $64.000 per troy ounce. Dat schrijft Bloomberg op basis van een eigen onderzoek. Voor een traditionele goudstandaard, waarin al het geld gedekt wordt door goud, is er tegen de huidige goudkoers volstrekt onvoldoende goud in de wereld. China zou in dat geval 525.000 ton goud nodig hebben, drie keer de hoeveelheid goud die wereldwijd door de jaren heen opgegraven en verzameld is.

Met een herwaardering van goud is een dekking wel mogelijk, want Bloomberg rekende door dat China bij een goudkoers van $64.000 per troy ounce genoeg heeft aan 10.000 ton goud. Dat is een haalbare doelstelling, als je bedenkt dat China de afgelopen jaren een paar duizend ton goud geïmporteerd heeft. Ook heeft de goudmijnsector van China zich in minder dan tien jaar tijd ontwikkeld tot de grootste ter wereld.

Goudgedekte yuan
Volgens Bloomberg kan China meer buitenlands kapitaal aantrekken met een goudgedekte yuan. Er wordt al langer gespeculeerd over wat China van plan is met al dat goud. Veel van het goud komt echter niet terecht bij de centrale bank, maar bij huishoudens die goud kopen als belegging of als vorm van spaargeld. Als de centrale bank haar munt zou willen dekken door goud, dan zou ze al dat goud moeten opkopen van de eigen bevolking. Dat lijkt ons niet waarschijnlijk. De Chinese centrale bank staat met een goudreserve van 1.054,1 ton op de zesde plaats van landen met de grootste goudvoorraden, maar dit cijfer is al een aantal jaar niet meer bijgewerkt. "Waarschijnlijk krijgen we iets dat heel anders dan een oude goudstandaard. Het wordt geen traditioneel systeem waarbij je bij een bank naar binnen loopt en je met een troy ounce goud weer naar buiten komt. Het zal iets anders en iets nieuws zijn", zo verklaarde Kenneth Hoffman van de onderzoeksafdeling van metalen en mijnbouw van Bloomberg.
Goud ondergewaardeerd?
Tot en met 1971 was goud nog het anker van het wereldwijde monetaire systeem, maar sindsdien vervult het edelmetaal geen officiële functie meer in het geldsysteem. Toch heeft het zeker niet aan glans verloren. Sinds het uitbreken van de financiële crisis voegen centrale banken immers weer goud aan hun reserves toe. Maar door de relatief lage waardering van goud kunnen centrale banken maar een fractie van hun reserves in het edelmetaal aanhouden. In maart 2013 Yi Gang, gouverneur van de Chinese centrale bank, dat ze maar 2% van hun totale reserves in goud kunnen aanhouden, omdat de goudmarkt simpelweg te klein was. Met een herwaardering van goud naar een prijs die een factor vijftig hoger ligt is het voor centrale banken opeens wél mogelijk een groot deel van de reserves in fysiek goud aan te houden. China kan een herwaardering afdwingen door fysiek goud te kopen tegen een veelvoud van de huidige goudkoers. Op deze manier devalueert ze niet alleen haar eigen munt, maar ook die van andere landen ten opzichte van goud. Bent u ook van mening dat goud nog steeds sterk ondergewaardeerd is? Bij Hollandgold kunt u kiezen uit een breed assortiment van scherp geprijsde gouden munten!

21 mei 2015
De prijsvorming en de stroom van goud

Tot op heden heeft de goudprijs nog nooit volledig gecompenseerd voor 100 jaar aan devaluerende valuta. Daardoor zijn we gaan geloven dat de dollar beter is dan goud, een geloof dat kon groeien dankzij de kunstmatige bevriezing van de goudprijs. Het internationale monetaire systeem op basis van de dollar dicteert nog steeds voor de hele wereld wat de gepaste goudprijs moet zijn. De private goudmarkten zijn nog niet in staat geweest om de goudwaarde vrij te laten bewegen. Privaat goud kan nog steeds niet bepalen of een valuta een goede waardeopslag is voor de korte termijn.

Er is echter nog steeds een instituut dat in staat is de goudprijs op dit niveau te houden, zodat de private en publieke goudstromen onder controle gehouden kunnen worden. En dat instituut kan niets anders zijn dan de Bank of International Settlements (BIS) als coördinator van de goudreserves van centrale banken over de hele wereld.

Goud onder controle
Tijdens de Londen Gold Pool wisten centrale banken ook de prijsvorming van goud en de stromen van zowel publiek als privaat goud onder controle te houden. Volcker, Greenspan en Bernanke gaven de langverwachte herwaardering van goud geen enkele kans. Meer recent slaagde ook de ECB er niet in de geleidelijke herwaardering van goud, die rond 1999/2001 in gang werd gezet, te continueren. Dat terwijl het balanstotaal van de Federal Reserve explosief groeide (+500%). Hoewel het balanstotaal van de ECB vanaf 2011 begon te dalen bleef de goudreserve op de activazijde van de balans 15% van de totale activa. De balansen van de Federal Reserve en de ECB divergeerden in 2011, op de top van de goudprijs van $1.925 per troy ounce.

Balanstotaal ECB en Federal Reserve

Afspraken
Het is meer dan waarschijnlijk dat hier formeel of informeel op het niveau van de BIS afspraken over zijn gemaakt. Net zoals de ECB en de Federal Reserve in 1999 het Washington Gold Agreement (WAG) opstelden en ondertekenden, vlak nadat de ECB en de Europese Monetaire Unie (EMU) was opgericht. De nadruk lag oorspronkelijk op -Washington-, maar de overeenkomst werd hernoemd naar Central Bank Gold Agreement (CBGA) toen het Verenigd Koninkrijk uit de WAG stapte. Ook dit is een indirecte indicatie dat de overeenkomsten tussen de euro en de dollar genomen op het niveau van de BIS gesloten worden. De Europese Monetaire Unie zou het niet overleefd hebben als de Federal Reserve niet bereid was geweest gigantische valutaswaps te sluiten met de ECB. Die valutaswaps wisten een totale ineenstorting van de EU/EMU in de financiële crisis van 2008 en 2009 te voorkomen. De euro en de dollar waren gered... We kunnen ons dan ook inbeelden dat de BIS geen enkel bezwaar heeft tegen de goudstromen richting China, op voorwaarde dat Aziaten de goudprijs niet omhoog stuwen zonder toestemming van de dollarmacht in de BIS. We zagen dezelfde dynamiek in de goudstromen richting het Midden-Oosten (Saoedi-Arabië) in ruil voor het behoud van de petrodollar ten tijde van de oliecrisis vanaf de jaren '70. De gespreide repatriëring van de Duitse goudreserves hebben daarom ook geen invloed op hoe de BIS de goudprijs weet te managen. Als het stelsel van centrale banken beslist de BIS op ieder moment welke goudprijs gepast is. In andere woorden, welke goudprijs het meest geschikt is voor het soepel functioneren van het internationale systeem van vlottende valuta.
China
De hoofdvraag blijft hoe lang China de goudprijzing door de BIS nog wenst te accepteren. Hoe lang kan China opbloeien en haar economie uitbreiden met de alsmaar stijgende tekorten en stagnerende economieën van het Westen!? Dat is voor het pragmatische en mercantilistische China de voorwaarde voor het tolereren van de superioriteit van de dollar en de ferme grip die het dollarregime heeft op de goudwaardering. China is een groot wereldrijk dat is uitgesloten van Westerse internationale organisaties (IMF, Wereldbank). Twee wereldrijken kunnen nooit tegelijkertijd de wereld regeren. De Westerse en de Oosterse attitude ten aanzien van de status van goud zijn compleet tegenovergesteld. Europa beweegt zich daar ergens tussenin. De dagen van de Westerse financiële industrie (aandelen, obligaties, enzovoort) als waardeopslag zijn geteld. Goud, het metaal dat een waarde reserve vertegenwoordigt, is nog steeds de enige antithese van onproductieve schuld. En alle kredieten in het Westen zijn onproductieve schuld geworden, omdat het disfunctionele Westerse economische systeem alleen nog maar door schulden gedreven wordt. Dat is waarom het Westen haar goud de facto volledig moet integreren in haar financiële en monetaire systeem, middels een voortdurend foutieve elektronische beprijzing van de objectieve waarde van goud. Het Oosten wil goud op een andere manier waarderen, buiten het systeem van financieel kapitalisme en zonder enige koppeling aan welke munt dan ook. Precies wat Wim Duisenberg zei in zijn speech ter gelegenheid van de introductie van de euro. China promoot goud voor haar burgers als een instrument om vermogen UIT het systeem te halen. Dat terwijl het Westen iedereen aanspoort vermogen op te slaan in aandelen, obligaties en tal van andere gefabriceerde financiële producten.
Nieuwe monetaire orde
De hele wereld verlangt naar een nieuwe monetaire orde, één die al een behoorlijk lange tijd wordt uitgesteld. Toch heeft niemand enig idee hoe dat monetaire systeem eruit zal komen te zien en hoe ze een einde kan maken aan de systematische onbalans in het wereldwijde economische systeem van Westerse tekorten en Oosterse overschotten. Het Westen weet zich geen raad met haar systematische geldbubbels en de evoluerende manie van goedkoop geld (extreem lage rente). Voorlopig speelt het Oosten dit absurde Westerse spel mee, terwijl ze ondertussen goud koopt van het Westen. Dat gaat door totdat het Westen voldoende goud heeft op nieuwe regels af te dwingen. Bedenk goed dat het regerende dollarimperium oorspronkelijk over 28.000 ton aan goudreserves beschikte. Wat is daar nog van over na decennia van goud exporteren, eerst naar Europa (Charles de Gaulle) en het Midden-Oosten en nu naar het Verre Oosten? Op geopolitiek gebied is de militaire orde van de VS aan het verschrompelen. Dat is waarom het Oosten zich niet zal schikken als de VS een nieuwe monetaire order dicteert. De nieuwe monetaire orde wordt weer goud. Het Oosten is niet alleen bezig goud te kopen, ook zal ze spoedig de waarde van goud opstuwen door het edelmetaal te erkennen als ruilmiddel in de handel. Een fysieke ruil van waarde voor waarde. De absurde promotie van crypto currencies zal de evoluerende herwaardering van goud niet verhinderen. Het opdrogen van de wereldwijde fysieke goudmarkt is een illusie. Schaars goud zal altijd blijven stromen tussen de sterke en zwakke handen, van regio's met tekorten naar de regio's met overschotten. De stromen van goud hebben geen directe invloed op de goudprijs en de dynamiek van goudprijzing. De waarde van goud wordt niet direct beïnvloedt door de dynamiek van vraag en aanbod, via de prijsvorming in de papieren goudmarkt. Goud functioneert nooit als een industriële grondstof. Alle bezitters van alle soorten dollarschulden zullen crescendo geconfronteerd worden met verschillende vormen van depreciatie. Zij die zich bewust zijn van het constante en toenemende gevaar van een economische aanval op het dictatoriale dollarregime kiezen voor de bescherming van fysiek goud. De ECB was de eerste centrale bank die haar goudreserves naar de marktprijs waardeerde. Het is deze dynamiek die goud steeds waardevoller maakt tegenover alle gemanipuleerde derivaten van goud. Het in toenemende mate door schulden gedreven Angelsaksische dollarregime verliest nu in rap tempo de loyaliteit van velen die het systeem eerst ondersteunden. Het wereldwijde zwaartepunt van de macht verschuift in toenemende mate van het heersende Westen naar het Oosten. We kunnen deze harde realiteit maar beter snel onder ogen zien.
Conclusie
De dagen van het Westerse financiële Rothschild kapitalisme zijn geteld. De opkomst van het Oosterse economische kapitalisme heeft nog een lange weg te gaan. De toenemende stroom van goud van West naar Oost over de afgelopen decennia is nu meer dan overduidelijk zichtbaar. De nieuwe waardering van goud, buiten het dollarsysteem, zal hier automatisch uit volgen. De wereld zal de dollars terugsturen naar de afzender. Tot op heden accepteert de wereld nog steeds de reserve status van de dollar. Onder deze omstandigheid zou de correcte goudprijs de 15% goudreserve van alle centrale banken in de wereld moeten zijn: $3.125 per troy ounce. Zodra de dollar niet meer door centrale banken geaccepteerd wordt als reserve zal de waarde van goud in termen van valuta een veelvoud zijn van de $3.125 per troy ounce (naar huidige koopkracht). Bedenk goed dat de goudprijs in dollars sinds 1971 zeventig procent meer gestegen is dan de Dow Jones index.

Goudprijs versus Dow Jones sinds 1971
Door: 24 karaat (Dit artikel verscheen eerder in het Engels op het weblog van Koos Jansen)
Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

26 juni 2014
Waarom koop je goud!?

We proberen hierop een sluitend antwoord te formuleren. Goudmetaal neem je fysiek in bezit enkel met overschotten die je niet wenst op te consumeren en desgevallend zelfs wilt overdragen. Je koopt alleen goud met de juiste toekomstvisie. Dit wil zeggen dat je ervan overtuigd bent dat geen enkel ander asset, binnen je persoonlijk bereik, de oplopende goudwaarde zal outperformen binnen je gestelde tijdslimiet. Goudmetaal koop je niet om te speculeren op korte of lange termijn. Dat doet u ook niet met uw woonsituatie.

Om welke redenen zou fysiek goud in aanmerking komen om in bezit te nemen?

Het gaat slecht met onze Westerse economie. En het zal nog voor onbepaalde tijd slechter gaan. De bodemlijn voor economische welvaart & welzijn zijn *banen*. Het tewerkstellingsprobleem in het Westen is een oud zeer dat crescendo pijnlijker aan het worden is. Het systeem van schuld gedreven politieke economie heeft maar één kopzorg: het creëren van banen!! Alle management is daar dan ook op gericht. En dat management is een complex geïntegreerd geheel waar het nu compleet fout loopt. Zodanig fout, dat je steeds meer rare bokkesprongen van het management mag verwachten.

Momenteel zitten we in een ad-hoc beleidsfase waar enorm veel energie besteedt wordt aan de creatie en in stand houding van positieve stemmingen die dan ook steeds meer manipulatief vervalst worden. Deze propaganda sfeer gaat evenwel grimmiger worden als de positieve stemmingen economisch niet aanslaan. Een maatschappij met aanhoudend kwantitatief en kwalitatief jobverlies verliest uiteindelijk de pedalen. Het wordt dan ook steeds moeilijker om uw overdraagbare verdiensten intact te houden (koopkracht waardig). Een economie zonder nieuwe banen kan geen aandelenbeurzen doen blijven stijgen tot voorbij de hemel... Het schuldpapier en valuta gaan crescendo ontwaarden. Alle andere waarde opslag (beleggingen) worden steeds minder liquide wegens waardeverlies. Tot er uiteindelijk niets meer overblijft om te beleggen binnen het bereik van de gewone burger. De Chinese economie is voorlopig nog flink verbonden met de Westerse welvaart plus z’n €-$ systeem en kan zich ten allen tijde terugplooien naar interne economische uitbreiding, wanneer nodig.
Wat gebeurt er wanneer het globale economische systeem blijvend stagneert?
Dan gaat het - met ad hoc maatregelen - geld regenen tot men concludeert dat de schuld gedreven economie niet aanslaat. Alle gefabriceerde optimisme gaat dan vervliegen. De economische keizer komt in z’n blootje te staan. Er gaat een massa geloofwaardigheid en vertrouwen verloren. Als nu een kritische meerderheid ook werkelijk *ziet* dat de keizer in z’n blootje staat, dan beslist men uiteindelijk - ten einde raad - om de keizer terug aan te kleden met... een gouden gewaad. Er is dan een groeiende behoefte om de geloofwaardigheid te herstellen. Daarom zal er op het niveau van de Bank of International Settlements (BIS) beslist worden om met een véél hogere goud-waarde die geloofwaardigheid te laten *afstralen*. Goudwaarde als *traditionele* sterkhouder van oplopende stimuleringsschulden. Dus juist het tegengestelde van wat men eerder trachtte te bereiken met dalende (bevroren) goudprijs. Wanneer een onderkoelde goudprijs overgaat in een goud waardering, bereik je in de juiste context ook een stemming van vertrouwen. Economie en monetair-financiële zaken zijn héél sterk vertrouwen afhankelijk. Dezelfde verschijnselen zie je in mode en kunst. Bij economische hoogtij is anorexie en Warhol rommel, bon ton... Daarna willen we mannequins met ronde vormen en terug echte kunstwaarde. Onderschat deze drijvende psychologische krachten maar niet. Economisch-financieel & monetair zullen we nu evolueren van vervalste *prijs* naar echte *waarde*! De huidige goudprijzing mag vandaag nog niet in competitie gaan met de andere elementen van de financiële industrie. Vraag en aanbod, contango of backwardation, goud cornering, enzovoort hebben niets te betekenen. De goudprijs mag vooral niet negatief afstralen op het *gebroken* systeem waar men het gefabriceerde geld economisch niet meer aan de praat krijgt.
Conclusie
De psychologische afstralingseffecten van goudprijzing en goudwaarde zijn *indringend* op ieder niveau. Zodra men in de beherende piramide top (BIS) beslist om de goud afstralingseffecten te wijzigen zullen de diepe insiders daar ook voorkennis van hebben en daar dan ook naar handelen. In 2014 zal de Verenigde Staten nog meer uitgeven dan in 2013 ($1+ biljoen tekort). Dus nog meer opstapeling van financiële onstabiliteit voor economische stabilisering. Dat loopt *fataal* af. De oplopende divergentie tussen stijgende bedrijfswinsten en verder dalende koopkracht van huishoudens is absurd.

Gemiddeld inkomen gecorrigeerd voor inflatie verkeert al vanaf jaren tachtig in dalende trend

Door: 24 karaat

Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

11 december 2013
Kissinger over Europese herwaardering van goud (1974)

In 1974 sprak Kissinger (veiligheidsadviseur en Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken) met zijn staf over het Europese voorstel om goud weer terug te plaatsen in haar rol als de ultieme monetaire reserve. Het balletje begon na 1971 te rollen, toen Nixon de koppeling van de dollar met goud losliet. Dat deed hij, omdat de Verenigde Staten haar belofte niet langer na kom komen om goud uit te leveren tegen een vaste prijs van $35 per troy ounce. Nixon weigerde de dollar opnieuw te devalueren tegenover goud en nam in 1971 het omstreden besluit om de koppeling van de dollar met goud volledig los te laten.

Het balancerende effect dat goud moest hebben op het monetaire systeem werd geëlimineerd, met als gevolg een lange periode van ongekende inflatie. De Verenigde Staten konden vrijwel onbeperkt geld lenen, omdat het buitenland de dollarreserves direct weer aan de VS uitleende in ruil voor staatsobligaties. Onder andere Charles de Gaulle zag al spoedig in dat dit systeem van zwevende valuta op een dag zou eindigen in rampspoed. In de beroemde toespraak van 1965 wees de toenmalige Franse president al op de gevaren van het loslaten van goud als monetaire reserve.

De Europese herwaardering van goud

In Europa begonnen rond die tijd de gesprekken over een alternatief voor het dollarsysteem. Een alternatief dat goud weer terug zou zetten in het middelpunt van het monetaire systeem (lees ook de analyse van Jaco Schipper over de memoires van Jelle Zijlstra). Goud als de ultieme reserve die centrale banken kunnen gebruiken om de betalingsbalans in evenwicht te brengen.

Dat was tegen het zere been van de Verenigde Staten, want die hadden stapsgewijs juist de disciplinerende werking van goud uit het geldsysteem gehaald. Dat begon al in 1944 met Bretton Woods, toen Amerikaanse schuldverplichtingen de status kregen van een volwaardige reserve op de balans van de centrale bank. In 1971 kwam de ontkoppeling van goud met de dollar en was de dollar het nieuwe referentiepunt voor waarde geworden. Goud werd daarna door de Amerikanen op de balans gezet tegen een vaste prijs van $42,22 per troy ounce. Ook in 2013 waardeert de Federal Reserve de goudvoorraad van de VS nog steeds tegen die historische koers, waarmee ze in feite aangeven dat goud geen rol meer speelt als monetaire reserve. Het plan van Europa om goud weer te activeren als waardereserve (waarderen naar de marktprijs) was een directe bedreiging voor de macht die Amerika had met de dollar.

Vertaling

Marketupdate heeft een vertaling gemaakt van de notulen, die te vinden zijn op History.state.gov. We werden via het Goudstudieforum gewezen op dit historische document, dat vooral een heel interessante kijk geeft in de keuken. De sfeer van de bijeenkomst, die op 25 april 1974 werd gehouden in Washington, komt in de notulen goed naar voren. Belangrijke passages hebben we groen gemarkeerd. De meest essentiële passage is groen en dik gedrukt weergegeven. Tussendoor hebben we in het blauw wat notities toegevoegd die helpen om het verhaal in het juiste perspectief te plaatsen.

——————————————

Washington, April 25, 1974, 3:13–4:16 p.m.

Minutes of Secretary of State Kissinger’s Principals and Regionals Staff Meeting

Kissinger: We hebben hier Enders, Lord en Hartman. Ze zullen gezamenlijk of onafhankelijk van elkaar spreken. (gelach)

Hartman: Een trio.

Lord: Ik denk dat ik mijn kennis over goud vrij snel kan uitputten.

Kissinger: Ik heb een afspraak met Shultz om niet over goud te praten tijdens deze personeelsbijeenkomst, omdat hij verwacht dat er hetzelfde over in de kranten zal verschijnen als wat ik ervan denk. Ga je iets bespreken wat al publiek besproken is?

Enders: Het ligt er dicht bij. Het staat momenteel in de kranten: Het voorstel van de Europese Commissie (EC).

Kissinger: Waarover, de herwaardering van hun goudreserves?

(Op 22 en 23 april bereikten de Europese ministers van Financiën en de centrale bankiers van de betreffende landen overeenkomst over hun gezamenlijke positie t.a.v. goud. Ze gaven de Nederlandse minister van Financiën (W. Duisenberg) en de president van de Nederlandsche Bank (J. Zijlstra) de taak mee om dit Europese voorstel over goud in de Verenigde Staten over het voetlicht te brengen. In Washington zouden Duisenberg en Zijlstra het voorstel bespreken met de Federal Reserve en het Amerikaanse ministerie van Financiën)

Enders: De herwaardering van de goudreserves in de individuele transacties tussen centrale banken. Dat is wat er in de kranten heeft gestaan. Het onderwerp ligt uiteraard zeer gevoelig, maar ik denk dat het niet meer is dan de gebruikelijke mate van gevoeligheid omtrent goud.

Kissinger: Nou, wat is onze positie?

Enders: Je weet hoe het voorstel van de Europese Commissie eruit ziet?

Kissinger: Ja.

Enders: Het heeft geen betrekking op een verandering in de officiële goudprijs. Het gaat om het toestaan van aankopen én verkopen van goud van centrale banken met de private markt, zo lang één centrale bank in een jaar geen netto koper wordt van goud uit de private markt. Daarnaast komen er rechtstreekse verkopen tussen centrale banken…

Kissinger: Hoe kunnen ze de verkoop van goud aan de private markt toestaan? En dan? Daarna kopen ze weer uit de private markt?

Enders: Daarna kopen ze weer van de private markt.

Kissinger: Maar ze kopen niet meer goud dan ze verkopen.

Enders: Ze kopen inderdaad niet meer goud dan ze verkopen. Er zal geen netto toename zijn in de goudvoorraad van centrale banken die ligt bij de Europese Economische Gemeenschap (EEG). Het goud kan door anderen aangehouden worden. Ik heb hier twee dingen over te zeggen Kissinger: Ten eerste, als dit gebeurt – zoals men heeft voorgesteld – dat zou dat op de volgende manieren strijdig zijn met onze belangen…

Kissinger: Heb je het geaccepteerd of is dit een Frans voorstel?

Enders: Het is een informele overeenkomst die de landen met elkaar zijn overeengekomen.

Kissinger: Hebben ze dat ook met ons besproken?

Enders: Niet op een systematische manier. Ze hebben voorgesteld om de Nederlandse minister van Financiën en de president van de Nederlandsche Bank naar Washington te sturen om met ons ministerie van Financiën te komen praten.

Kissinger: En wat is de visie van Arthur Burns?

(Arthur Burns was tussen 1970 en 1978 de president van de Federal Reserve)

Enders: Arthur Burns… Ik heb gisteravond met hem gesproken en hij heeft er nog geen standpunt over ingenomen. Hij was daar niet toe bereid. Hij zei dat hij eerst meer aandachtig naar het voorstel van de EC wilde kijken. Henry Wallich, de man van internationale zaken, gaf deze morgen aan dat hij de voorkeur geeft aan de traditionele positie. Dat is dat we goud uit het internationale monetaire systeem faseren. Hij wil er nog wel een keer naar kijken. Dus Henry Wallich gaf te kennen dat hij waarschijnlijk tegen dit voorstel is. Maar hij wil dat standpunt nog niet definitief nemen, voordat hij er nog een tweede blik op geworpen heeft.

Kissinger: Maar in de praktijk betekent het dus dat ze hun goudreserves gaan herwaarderen?

Enders: Exact!

Kissinger: Hun goudreserves.

Enders: Dat klopt. En kort daarna zal er een voorstel komen voor een nieuwe officiële goudprijs…

Kissinger: Dat maakt geen verschil. Als ze goud op de marktprijs gaan waarderen hebben ze in feite al een nieuwe officiële goudprijs neergezet.

Enders: Zoiets, maar hun….

Kissinger: Nu is economie niet mijn sterkste punt, maar begrijp ik het goed dat ze met dit voorstel, als ze het overbrengen op andere landen, ze in feite goud weer terugzetten in het systeem tegen een veel hogere prijs?

Enders: Correct.

Kissinger: Nou, daar zijn we consistent tegen geweest.

Enders: Ja, dat klopt. Je hebt converteerbaarheid als zij…

Kissinger: Ja

Enders: Beide partijen moeten hiermee instemmen. Maar het zal [1] binnen twee of drie jaar resulteren in een terugkeer van goud in het systeem, tegen [2] veel hogere prijzen en [3] tegen een prijs die vastgesteld kan worden door een paar centrale bankiers die onderling deals sluiten.

Wat je in feite zal krijgen is een kleine groep bankiers die bij elkaar komen om een geldpers voor zichzelf te bemachtigen. Zij bepalen dan in een klein groepje de waarde van hun reserves.
Daar mankeren twee dingen aan.

Kissinger: En dan staan wij er buiten.

(Centrale banken kunnen onderling een nieuwe goudprijs afspreken, waarmee ze in feite de waarde van deze monetaire reserve kunnen sturen. Europese landen hebben relatief veel goudvoorraden, waardoor ze veel meer zeggenschap hebben dan in een systeem waarin de Amerikaanse dollar de reserve is)

Enders: We kunnen er ook aan deelnemen, maar er zijn maar heel weinig landen in de wereld die een grote goudreserve hebben. Dat zijn voornamelijk de Verenigde Staten en West-Europa. De minst ontwikkelde landen en veel van de andere landen – inclusief Japan – hebben relatief gezien weinig goud. Het is aan de ene kant dus een zeer inflatoire, en aan de andere kant zeer ongelijkmatige, manier om de reserves te vergroten.

Kissinger: Waarom hebben de Duitsers ermee ingestemd?

Enders: De Duitsers hebben ermee ingestemd – zo hebben wij te horen gekregen – op voorwaarde dat het voorstel besproken wordt met de Verenigde Staten.

Kissinger: Ze worden gestraft voor het feit dat ze dollars aanhouden.

Enders: Ze worden gestraft voor het feit dat ze dollars aanhouden. Dat zal voor de Duitsers momenteel waarschijnlijk niet veel verschil maken, aangezien ze veel reserves hebben. Echter, ik denk dat ze erop terug zullen komen. Ofwel omdat wij ertegen zullen zijn, ofwel omdat ze de portemonnee moeten trekken en de tekorten van Frankrijk en Italië in zekere zin moeten financieren. Dus waarom laten we ze niet eens dit voorstel uitproberen?

De Europese Commissie is waarschijnlijk verdeeld over dit onderwerp. Als ze maar genoeg onder druk komen te staan, dan komen die verschillen vanzelf boven drijven.

Kissinger: Dus wat is onze aanpak?

Enders: De aanpak die wij suggereren is om niet mee te werken met dit voorstel…

Kissinger: Ik ben bijzonder allergisch voor een unilateraal Europees besluit dat de belangen van de Verenigde Staten fundamenteel aantast, zonder dat ze ons daarbij betrokken hebben. En ik ben geneigd om al hun pogingen neer te slaan, totdat ze leren dat ze niets kunnen doen zonder eerst met ons te praten. Dat zegt mijn instinct, los van de inhoud van het voorstel.

Enders: Hier spelen naar mijn beleving twee dingen mee. Het eerste is dat we ze niet kunnen laten gaan met dit voorstel, vanwege de reden die je genoemd hebt. Ook is het slecht economisch beleid dat fundamenteel tegen onze belangen indruist.

Kissinger: Er is ook een fundamentele verandering in het beleid dat wij de afgelopen jaren gevoerd hebben, nietwaar?

Enders: Ja.

Ten tweede biedt het de mogelijkheid om – maar daarvoor moeten we onderhandelen – richting een demonetarisering van goud te gaan. Dat wil zeggen om goud uit het systeem te halen.

Kissinger: Maar hoe doe je dat?

Enders: Nou, er zijn verschillende manieren. Een manier is om tegen Duitsland te zeggen dat ze dit voorstel mogen aanvaarden, mits het goud via een internationale instantie – het IMF of een speciale entiteit – op de markt wordt gebracht, zodat er een geleidelijke stijging plaatsvindt.

Kissinger: Maar daar zullen de Fransen nooit mee instemmen.

Enders: We kunnen een tegenvoorstel doen. Er is een ander voorstel, namelijk dat het IMF haar goudvoorraad van 7 miljard begint te verkopen op de wereldwijde markt. Dat moeten we proberen uit te onderhandelen. Dat zou het begin kunnen zijn van een demonetisering van goud.

Kissinger: Waarom willen we zo graag goud uit het systeem halen?

Enders: We willen het graag uit het systeem halen – luister goed – omdat het balancerend werkt in beide richtingen. Als dit voorstel erdoor komt, dan komt goud terug in het centrum van het systeem.

Kissinger: Maar waarom is het tegen onze belangen? Ik begrijp het argument dat het tegen onze belangen is dat de Europeanen een unilateraal besluit nemen dat haaks staat op ons besluit. Maar waarom is het tegen ons belang om goud in het systeem te hebben?

Enders: Het is tegen ons belang om goud in het systeem te hebben, omdat het zou betekenen dat goud periodiek opnieuw gewaardeerd moet worden. En hoewel we nog steeds een substantiële goudvoorraad hebben – ongeveer $11 miljard – is een groter gedeelte van het goud geconcentreerd in West-Europa. Dit geeft Europa een dominante positie in de wereldreserves en het dominante instrument om reserves te creëren. We hebben geprobeerd om van dit systeem los te komen en over te stappen naar een systeem waar wij de controle over hebben….

(Sinds de komst van de Euro worden de goudreserves van het Eurosysteem ieder kwartaal opnieuw gewaardeerd naar marktwaarde. Dat is het eindproduct van de gesprekken die al een paar decennia daarvoor gevoerd werden in Europa en die steeds niet tot een gezamenlijke strategie kwamen. Sinds 1999 is de verhouding tussen valutareserves en goud binnen het Eurosysteem geleidelijk omgeslagen van ongeveer 70/30 naar 40/60. Dit geleidelijke proces brengt goud terug in het systeem. Zie ook dit artikel voor een verdere toelichting over de herwaardering van goud)

Kissinger: Maar dat is een probleem voor de betalingsbalans.

Enders: Ja, maar het is de vraag wie er dan op internationaal niveau de meeste zeggenschap heeft. Als zij het instrument hebben om reserves te creëren – door het meeste goud te bezitten en door in staat te zijn om de prijs van het goud periodiek aan te passen – dan hebben ze ten opzichte van ons een aanzienlijke machtspositie. Een lange tijd hadden wij een sterke machtspositie ten opzichte van Europa, omdat wij de goudprijs naar wens konden aanpassen. Dit is niet langer mogelijk, het zal niet langer geaccepteerd worden. Daarom zijn we naar Special Drawing Rights (SDR’s) gegaan, die ook onpartijdig en neutraal zijn, die de belangen van de minder ontwikkelde economieën behartigen en die de macht weg houden bij Europa. En het is meer rationeel in de zin….

Kissinger: “Meer rationeel” in de zin van meer in onze belangen, of wat?

Enders: Meer rationeel in de zin dat het gehoor geeft aan de behoefte van de wereld, maar ook dat het meer in ons belang is door…

Kissinger: Zou het je verbazen als ik zegt dat ik vergeten ben hoe SDR’s gecreëerd worden. Via een overeenkomst?

Enders: Via een overeenkomst.

Kissinger: Er is geen automatische manier?

Enders: Er is geen automatische manier.

Lord: Misschien sommige Europeanen, maar de minder ontwikkelde economieën staan aan onze zijde en zullen hen niet steunen.

(De Verenigde Staten wisten heel goed dat het Europese voorstel weinig draagvlak zou krijgen buiten Europa, omdat de minder ontwikkelde landen een relatief kleine goudvoorraad hadden. Deze landen zouden weinig opschieten met een herwaardering van de goudreserve en zouden dus even makkelijk voor een Amerikaans alternatief als de SDR kiezen. Het is niet uit te sluiten dat Europese centrale banken tot en met 2009 een substantieel gedeelte van hun goudvoorraad verkochten om ook buiten Europa draagvlak te creëren voor een herwaardering van goud! Bedenk dat alle BRICS-landen zich inmiddels hebben aangesloten bij het Europese model om de goudvoorraad periodiek naar marktwaarde te waarderen!! (marked to market). Opkomende economieën als China, Rusland, Brazilië, India en Zuid-Afrika steunen in monetair opzicht de koers van Europa).

Enders: Ik denk dat niemand ze zal steunen.

Kissinger: Maar kunnen ze het überhaupt doen?

Enders: Ja, maar om dat te doen moeten ze belangrijke artikelen van het IMF schenden. Dus dit is geen totale departure (gelach). Maar dit zal bij bepaalde Europeanen weerstand oproepen. We kunnen het ook minder interessant voor ze maken door alvast te beginnen met de verkoop van ons eigen goud. Dat zal ze onder druk zetten.

Maw: Waarom zou het ze niet goed uitkomen als wij alvast ons goud verkopen tegen een prijs?

Kissinger: Maar hoe heeft dit in vredesnaam kunnen gebeuren zonder dat wij hier van tevoren iets van wisten?

Hartman: We hebben hier van tevoren al consultaties over gehad. Verschillende landen zijn bij ons geweest om ons standpunt over dit onderwerp te krijgen. De reden waarom ze nu pas bij ons komen met dit voorstel heeft denk ik te maken met het feit dat ze nu weten dat wij er negatief tegenover staan.

Enders: Ik denk dat onze eerste positie moet zijn om het voorstel te breken, tenzij ze bereid zijn tot een vorm van demonetisering [van goud].

Kissinger: Maar dat is onmogelijk voor de Fransen!

Enders: Nou, het is onmogelijk voor de Fransen onder de regering van Pompidou. Maar is dat ook een breekpunt voor een toekomstige Franse regering? Dat moeten we uittesten.

Kissinger: Als zij goud hebben om de betalingsbalans in evenwicht te brengen, dan komen we vroeg of laat voor hetzelfde scenario te staan. Dan zullen anderen gevraagd worden op hieraan mee te doen.

Dat is toch wat ze van plan zijn?

Enders: Ik heb het gevoel dat we een scenario van de demonetisering van goud niet op voorhand moeten uitsluiten, omdat we er beide van kunnen profiteren. Daarmee bevrijden we goud op een hogere prijs. Wij hebben een goudvoorraad en sommige Europese landen hebben een goudvoorraad. Onze belangen zijn in lijn met hun belangen. Dit kan zinvol zijn. Ook kan het aan de andere kant geleidelijk de dominante positie die Europa in economisch zin heeft, wegnemen.

Kissinger: Wie staat er aan onze zijde inzake het demonetiseren van goud?

Enders: Ik denk dat we de Duitsers mee kunnen krijgen. En de Nederlanders en de Britten, over een langere periode.

Kissinger: En de Japanners?

Enders: Ja. De Arabieren hebben overigens geen grote belangstelling getoond voor goud.

Kissinger: We kunnen ze met veel goud opzadelen.

Sisco: Ja. (gelach)

Sonnenfeldt: Tegen een hoge prijs in dollars. Ik zou niet weten waarom ze dat goud zouden willen hebben.

Kissinger: Voor de badkamers in het gastenhuis in Rio. (gelach)

[….]

Kissinger: OK. Mijn instinct is om tegen het Europese voorstel te stemmen. Wat is jouw mening, Art?

Hartman: Ja. Ik denk dat het moeilijk te verdedigen is in het systeem dat wij voor ogen hebben.

Kissinger: Ken?

Rush: Nou, ik denk dat ze het gewoon gaan doen. De vraag is: Stel dat ze het voorstel doorvoeren zonder ons erin te betrekken. Wat dan?

Kissinger: Dan pakken we ze!

Enders: Ik denk dat we in dat geval heel serieus moeten overwegen om een substantieel gedeelte van onze goudvoorraad te verkopen, met als doel de goudmarkt voor eens en voor altijd te overvallen.

Rush: Ik ben er niet zeker van of we dat kunnen doen.

Kissinger: Als ze op eigen houtje verder gaan en een positie innemen die recht tegenover onze belangen staat, dan moeten we laten zien dat ze daar niet mee weg kunnen komen. Hopelijk hebben we dan de juiste positie. We kunnen ze echter niet steeds laten met deze unilaterale stappen weg laten komen.

Lord: Is het Ministerie van Financiën het met ons eens op dit onderwerp? Ik bedoel, als die man komt op het moment dat de minister in het buitenland is…

Kissinger: Wie komt?

Enders: De Nederlandse minister van Financiën (Duisenberg) en de president van de Nederlandsche Bank (Zijlstra). Ik denk dat we ongeveer twee weken nodig hebben om een krachtig standpunt op dit onderwerp in te nemen. Het Ministerie van Financiën zal ons leiderschap op dit onderwerp accepteren. Het zal wel wat tijd vereisen om dit door te spreken met Arthur Burns. We zullen zien wat zijn reactie is.

Rush: We hebben ongeveer $45 miljard tegen de huidige prijs.

Enders: Dat klopt.

Rush: En er is ongeveer $100 miljard aan goud.

Enders: Dat klopt. En de jaarlijkse omzet in de goudmarkt is ongeveer 120 miljard.

Kissinger: De goudmarkt is iets waar Arthur Burns wel verstand van heeft.

Enders: Ja, dat is ook mijn ervaring. Dus ik denk dat we Arthur moeten ompraten.

Kissinger: Arthur is een redelijke man. Laat mij met hem praten. Hij heeft belachelijk veel tijd nodig om een punt te maken, maar het is een redelijke man.

Enders: Hij heeft nog geen kans gehad om naar het voorstel te kijken.

Kissinger: Ik praat nog wel even met hem voordat ik weg ga.

Enders: Goed.

Boeker: Ik denk dat het verkopen van goud pas de tweede fase is in een strategie die het Europese voorstel kan breken. De eerste stap moet zijn om een Amerikaans tegenvoorstel te formuleren om diegene die er het meest tegen zijn te isoleren; de Fransen en de Italianen. Dat zal aanzienlijke steun ontvangen. Het zal ook in de smaak vallen bij de Japanners en bij anderen. Ik denk dat dit vrij makkelijk gedaan kan worden. Een tegenvoorstel zal op zich al aanzienlijke druk geven op de EEC om tot een voorlopige consensus te komen.

Hartman: Het is geen confrontatie. We kunnen de verschillende aspecten van dit voorstel bespreken.

Kissinger: Inderdaad. We moeten hier uiteraard over discussiëren. Maar ik houd niet van het idee dat zij iets organiseren en dat ze vervolgens andere landen uitnodigen om zich daarbij aan te sluiten.

Hartman: Daar ben ik het mee eens, maar het is niet wat ze nu gedaan hebben.

Sonnenfeldt: Kunnen we ze laten komen na de Franse verkiezingen, zodat we niet achter de feiten aan lopen?

Rush: Ik denk het wel.

Kissinger: Ik denk ook dat het beter is om dit voorstel te bespreken na de Franse verkiezingen.

Enders: Goed. Ik ben dan terug. Ik zal ook praten met Simon. Schultz zal tegen die tijd uit functie zijn.

Sonnenfeldt: Hij is vanaf 4 mei uit functie.

Enders: Ja. In de tussentijd gaan wij onze positie bepalen op basis van deze discussie.

Kissinger: Ja.

Enders: Goed.

Kissinger: Ik ben het ermee eens dat we nog geen consultatie moeten plegen, zo lang we nog over dit onderwerp in gesprek zijn met het Ministerie van Financiën.

——————————————

Bron: History.state.gov h/t: @darenpa72, @boefkeNL, Goudstudieforum.com

18 oktober 2013
Wikileaks cables: Frankrijk over herwaardering van goudvoorraad

Het volgende Wikileaks document dat Marketupdate u niet wil onthouden is opgesteld op 8 januari 1975. In dit artikel staat beschreven hoe Frankrijk als eerste besloot de goudvoorraad niet langer te waarderen naar de historisch vastgestelde prijs van $42,22 per troy ounce, maar naar de veel hogere marktprijs voor goud. Door de goudvoorraad te waarderen tegen de marktprijs geeft Frankrijk impliciet aan niet terug te willen keren naar een klassieke goudstandaard met een vaste goudprijs.

1. LAROSIERE, DIRECTOR OF TREASURY IN FRENCH FINANCE

MINISTRY, HAS JUST PROVIDED US FOLLOWING DETAILED

DESCRIPTION OF TECHNIQUE TO BE USED IN WRITING UP

FRENCH GOLD STOCK ON BASIS OF MARKET RELATED PRICE

AS ENVISAGED DURING MARTINIQUE CONFERENCE.

Larosiere, de schatkistbewaarder van het Franse ministerie van Financiën, heeft ons zojuist voorzien van een gedetailleerde beschrijving van de techniek die toegepast zal worden om de Franse goudvoorraad op te waarderen, gebaseerd op de marktprijs van goud. Dit is wat beoogd werd tijdens de Martinique conferentie.

(A) PROPOSAL WILL BE SUBMITTED TO BANK OF FRANCE

BOARD FOR APPROVAL ON THURSDAY, JANUARY 9, AND REVALUA-

TION WILL FIRST BE REFLECTED ON BANK’S BALANCE SHEET

FOR THAT DATE, WHICH IS RELEASED TO PUBLIC ONE WEEK

LATER – I.E., JANUARY 16. TOMORROW MORNING ECONOMICS

MINISTER FOURCADE WILL INFORM ASSEMBLY FINANCE

COMMITTEE OF DETAILS OF OPERATION, AND FOLLOWING

APPROVAL BY BANK OF FRANCE BOARD, FRENCH GOVERNMENT

WILL MAKE PUBLIC ANNOUNCEMENT THEREOF.

(A) Een voorstel zal op donderdag 9 januari worden ingestuurd naar de Raad van Bestuur van de Franse centrale bank. De herwaardering van de goudvoorraad zal op die datum voor het eerst weergegeven worden op de balans, die een week later voor het publiek bekend wordt gemaakt. Morgenochtend zal minister Fourcade van Economische Zaken het bijeengekomen financiële comité informeren over de details van deze operatie. Als de Raad van Bestuur van de centrale bank goedkeuring geeft zal de Franse overheid er een publiekelijke aankondiging van doen.

(B) FOR PURPOSES OF INITIAL REVALUATION, GOLD

PRICE USED WILL BE MOST RECENT QUOTATION ON INTERNA-

TIONAL GOLD MARKET – IN PRACTICE, LONDON – PRIOR TO

OPERATION. THIS WILL BE QUOTATION FOR EITHER YESTERDAY

OR TODAY (JANUARY 8). THIS DOLLAR PRICE WILL BE

CONVERTED INTO FRENCH FRANCS AT FRANC-DOLLAR RATE

QUOTED ON PARIS EXCHANGE MARKET ON SAME DAY.

(B) Voor de eerste herwaardering zal de meest recente goudprijs op de inteationale goudmarkt gebruikt worden, in de praktijk is dat de marktprijs in Londen. Dit zal de prijs van gisteren of vandaag (8 januari) zijn. Deze dollarprijs zal worden omgerekend naar Franse francs met behulp van de wisselkoers tussen de Franc en de Amerikaanse dollar die op diezelfde dag tot stand komt op de Parijse beurs.

(C) SUBSEQUENTLY GOLD STOCK WILL BE REVALUED

EVERY SIX MONTHS – I.E., AS OF JUNE 30 AND DECEMBER 31.

PRICE USED FOR THESE REVALUATIONS WILL BE AVERAGE OF

QUOTATIONS ON INTERNATIONAL MARKET DURING THREE

MONTHS IMMEDIATELY PRIOR TO DATE OF REVALUATION. THIS

AVERAGE DOLLAR PRICE WILL THEN BE CONVERTED INTO FRENCH

FRANCS AT LAST FRANC-DOLLAR RATE QUOTED ON PARIS

EXCHANGE MARKET PRIOR TO DATE OF REVALUATION.

(C) Vervolgens wordt de goudvoorraad iedere zes maanden opnieuw gewaardeerd – dat zal zijn op 30 juni en op 31 december – op basis van de gemiddelde prijs op de inteationale goudmarkt gedurende de periode van drie maanden voorafgaand aan de datum van herwaardering. Deze gemiddelde dollarprijs zal vervolgens omgezet worden naar Franse francs door de wisselkoers te nemen van de dag waarop de goudreserve opnieuw gewaardeerd wordt.

(D) FRANC PROFITS FROM REVALUATION WILL BE

CREDITED TO ACCOUNT ON BOOKS OF BANK OF FRANCE

ENTITLED, “RESERVE FROM REVALUATION OF GOLD STOCK.”

THIS ACCOUNT WILL BE ENTERED ON LIABILITIES SIDE OF

BANK’S BALANCE SHEET UNDER SECTION RELATING TO CAPITAL

OF BANK. IT WILL BE COMPLETELY STERILIZED, AND

CONTRARY TO NORMAL RULE, WILL NOT ACCRUE TO FRENCH

TREASURY. THUS OPERATION WILL HAVE NO EFFECTS ON

EITHER BUDGET, MONEY SUPPLY OR ECONOMY. PROFITS OR

LOSSES RESULTING FROM SUBSEQUENT SEMI-ANNUAL REVALUA-

TIONS OF GOLD STOCK WILL BE IMPUTED TO SAME ACCOUNT.

(D) De Francs die bijgeschreven worden als gevolg van de herwaardering van de goudreserve zullen op de balans van de Franse centrale bank gekrediteerd worden als “Reserves uit herwaardering van de goudvoorraad”. Deze regel plaatst men op de passiva zijde van de balans onder de sectie die gerelateerd is aan het kapitaal van de centrale bank. Dit bedrag wordt compleet gesteriliseerd en zal, afwijkend van de regel, niet ten gunste komen aan de Franse staatskas. Deze operatie zal dus geen enkel effect hebben op de begroting van de Franse overheid, de geldhoeveelheid of de economie. Winsten of verliezen die voortvloeien uit de halfjaarlijkse herwaardering zullen allemaal worden toegerekend aan dezelfde regel op de balans.

(E) TERMS OF REVALUATION AND PROVISION ON

STERILIZATION OF PROFITS THEREFROM WILL BE EMBODIED

IN CONVENTION BETWEEN ECONOMICS AND FINANCE

MINISTER AND GOVERNOR OF BANK OF FRANCE. CONTRARY

TO PRESS REPORTS, WHICH ALLEGEDLY QUOTED FOURCADE,

THIS CONVENTION WILL BE SUBMITTED TO PARLIAMENT FOR

RATIFICATION DURING NEXT SESSION.

(E) De voorwaarden voor de herwaardering en de voorziening voor de sterilisatie van de opbrengst zal vormgegeven worden in samenkomst tussen de ministers van Economische Zaken en Financien en de gouveeur van de Franse centrale bank. In tegenstelling tot wat de pers schrijft, op basis van een vermeende uitspraak van Fourcade, zal deze bijeenkomst tijdens de volgende sessie ter ratificatie worden ingestuurd naar het parlement.

2. LAROSIERE SAID THAT TWO ALTERNATIVE TECHNIQUES

HAD BEEN UNDER CONSIDERATION: THE ONE FINALLY ADOPTED

AND ONE THAT WOULD HAVE INVOLVED WEEKLY REVALUATIONS

BY BANK OF FRANCE ON BASIS OF LATEST GOLD PRICE.

UNDER LATTER TECHNIQUE, PRICE ACTUALLY UTILIZED WOULD

HAVE BEEN REDUCED BY “SAFETY MARGIN” TO MAKE ALLOWANCE

FOR OFTEN ERRATIC MOVEMENTS OF FREE MARKET GOLD PRICE

OVER SHORT TUN. (ECONOMICS MINISTER FOURCADE ACTUALLY

MENTIONED THIS DEVICE TO PRESS; SEE PARIS 00327.) HOW-

EVER, THERE WAS NO NEED FOR SAFETY MARGIN IN CONNECTION

WITH SEMI-ANNUAL REVALUATION TECHNIQUE.

2. Larosiere zei dat de volgende twee opties overwogen zijn: de optie die uiteindelijk werd aangenomen en een optie voor een wekelijkse herwaardering door de Franse ventrale bank op basis van de meest recente goudprijs. De prijs zou in dit geval verminderd worden met een ‘veiligheidsmarge’ om ruimte te laten voor de soms onberekenbare schommelingen van de vrije marktprijs van goud op de korte termijn (minister Fourcade van Economische Zaken heeft hier in feite over gesproken met de pers, zie cable PARIS 00327). Er was echter geen noodzaak voor een dergelijke veiligheidsmarge bij een halfjaarlijkse herwaarderingstechniek.

3. LAROSIERE SAID THAT METHOD FOR VALUING FOREIGN

EXCHANGE RESERVES OF BANK OF FRANCE WOULD ALSO BE

REVISED. HERETOFORE THEY HAVE BEEN VALUED ON BALANCE

SHEET OF BANK OF FRANCE AT PAR VALUES OR CENTRAL

RATES FOR CURRENCIES IN QUESTION (E.G., IN CASE OF

DOLLAR, 4.60414 FRANCS). FOREIGN EXCHANGE HOLDINGS

WILL HENCEFORTH BE REVALUED SEMI-ANNUALLY ON BASIS

OF LAST RATE QUOTED ON PARIS EXCHANGE MARKET PRIOR

TO DATE OF REVALUATION FOR EACH CURRENCY HELD IN

RESERVES. HOLDINGS OF SDRS WILL LIKEWISE BE REVALUED

SEMI-ANNUALLY AT LAST RATE FIXED BY IMF ACCORDING TO

BASKET METHOD PRIOR TO DATE OF REVALUATION.

3. Larosiere zei dat de methodiek voor het waarderen van buitenlandse valutareserves door de Franse centrale bank ook herzien zou worden. Totnogtoe werden deze op de balans van de Franse centrale bank gewaardeerd tegen de nominale waarde en tegen de centrale wisselkoersen (bijvoorbeeld 4,60414 Francs per Amerikaanse dollar). Buitenlandse valutareserves worden voortaan per valuta ieder half jaar opnieuw gewaardeerd op basis van de marktprijs zoals die genoteerd staat aan de Parijse beurs, op de dag voorafgaand aan de herwaardering. Bezittingen in de vorm van SDR’s worden op soortgelijke wijze twee keer per jaar geherwaardeerd tegen de laatste prijs die het IMF heeft vastgesteld op basis van de weging van het mandje van valuta op de dag voorafgaand aan de herwaardering.

4. IN REPLY TO OUR QUESTION, LAROSIERE SAID FRENCH

HAD NO INDICATION ANY OTHER EUROPEAN COUNTRY WOULD

FOLLOW FRENCH EXAMPLE ON REVALUATION OF GOLD STOCK.

AT YESTERDAY’S MEETING OF EC FINANCE MINISTERS IN

LONDON, FOURCADE HAD INDICATED, WITHOUT GIVING

PRECISE TIMING, THAT FRANCE WOULD SHORTLY PROCEED TO

REVALUATION. HIS REMARKS HAD ELICITED NO COMMENT FROM

OTHER DELEGATIONS.

4. Larosiere zei, als antwoord op onze vraag, dat Frankrijk nog geen aanwijzingen had dat een ander Europees land het Franse voorbeeld voor herwaardering van de goudvoorraad zou volgen. Tijdens de ontmoeting van Europese ministers van Financiën, die gisteren in Londen plaatsvond, gaf Fourcade aan dat Frankrijk op korte termijn zou beginen met het herwaarderen. Daarbij gaf hij geen exacte timing aan. Zijn uitspraken wekten geen commentaar op van andere delegaties.

5. COMMENT. AT $42.22 PER OUNCE, MULTIPLIED BY OLD

CENTRAL RATE OF 4.60414 FRANCS PER DOLLAR, PRESENT

VALUATION OF FRENCH GOLD STOCK IS 19,623 MILLION FRANCS.

USING METHODOLOGY DESCRIBED BY LAROSIERE, WE HAVE MADE

FOLLOWING ROUGH CALCULATIONS. ON JANUARY 7, GOLD

CLOSED IN LONDON AT $169.50 PER OUNCE, AND DOLLAR

WAS QUOTED AT 4.40 FRANCS ON PARIS EXCHANGE MARKET.

ON THIS BASIS NEW VALUATION WOULD BE ABOUT 75.3 BILLION

FRANCS AND WINDFALL PROFIT ABOUT 55.7 BILLION FRANCS.

TODAY (JANUARY 8) GOLD PRICE IN LONDON ROSE TO

$177, AND DOLLAR FELL TO 4.39 FRANCS IN PARIS. ON

THIS BASIS, NEW VALUATION WOULD BE ABOUT 78.4 BILLION

FRANCS AND PROFIT ABOUT 58.8 BILLION FRANCS.

RUSH

CONFIDENTIAL

5. Commentaar: Met een goudprijs van $42,22 per troy ounce en een oude centrale wisselkoers van 4,60414 francs per dollar is de waarde van de Franse goudvoorraad momenteel 19,623 miljoen Francs [red: omgerekend was de Franse goudvoorraad op dat moment dus 3.139,91 ton]. Als we de methode gebruiken die Larosiere beschreef, dan zouden we op 7 januari de volgende ruwe berekening kunnen maken. De goudprijs sloot op $169,50 per troy ounce en de wisselkoers was op dat moment 4,4 Francs per dollar op de valutamarkt.

Op basis hiervan zou de goudreserve nu gewaardeerd worden op ongeveer 75,3 miljard Francs en daarmee een winst opleveren van 55,7 miljard Francs. Vandaag (8 januari) steeg de goudprijs in Londen naar $177 per troy ounce en zakte de dollar naar 4,39 Francs. Op basis hiervan zou de nieuwe waardering van de goudvoorraad ongeveer 78,4 miljard zijn en zou de France centrale bank ongeveer 58,8 miljard Franc kunnen bijschrijven aan de herwaarderingsreserve.

Toelichting Marketupdate: De Franse centrale bank gaat haar goudvoorraad waarderen tegen de marktprijs, waarmee ze in feite de koppeling van goud aan de dollar, of welke andere valuta dan ook, ongedaan maakt. In plaats van dat de valuta de waarde van het goud dicteert doet de Franse centrale bank het nu andersom. Niet langer is de valuta het uitgangspunt ($42,22 per troy ounce), maar het fysieke goud. Hoeveel dollars of Francs de goudreserve op een bepaald moment waard is wordt voortaan bepaald door de vrije markt van goud. Het loslaten van de koppeling van valuta aan goud is één van de belangrijkste eigenschappen van de euro, de munt die pas veel later geïntroduceerd werd.

De euro is losgekoppeld van goud en alle centrale banken die onderdeel zijn van het Eurosysteem hanteren het waarderingsmodel waar Frankrijk destijds mee begonnen is. De ECB waardeert haar goudreserve vier keer per jaar en ook andere landen volgen het voorbeeld van het Eurosysteem door hun goudreserve periodiek opnieuw te waarderen tegen de marktprijs van goud. Zie onderstaande wereldkaart voor alle landen die hun goudvoorraad, net als Frankrijk, zijn gaan waarderen naar de vrije marktprijs.

Landen die de goudreserve periodiek waarderen naar de marktprijs van goud (Bron: Wikipedia)

Bron: https://www.wikileaks.org/plusd/cables/1975PARIS00508_b.html

h/t: @mortymer001 (anotherfreegoldblog.blogspot.nl)

12 april 2013