Tag: inflatie

  • Venezuela drukt steeds meer bankbiljetten

    Als gevolg van de hoge inflatie in Venezuela is de omloopsnelheid van het geld sterk toegenomen. Daardoor is ook de vraag naar contant geld, en dan vooral de bankbiljetten met hoge coupures, sterk gestegen. Door de stijgende prijzen neemt de bruikbaarheid van de bankbiljetten met kleine bedragen verder af en groeit de populariteit van de biljetten met de hoogste nominale waarde. Dat blijkt ook uit de cijfers van de centrale bank van Venezuela. In 2008 was slechts 3% van al het briefgeld in circulatie in de vorm van 100 bolivar, inmiddels is dat maar liefst 25%. Het afgelopen jaar groeide het aantal 50 en 100 bolivar bankbiljetten in omloop met respectievelijk 47,5% en 42%.

    Inflatie

    Volgens de laatste berichtgeving is de inflatie in Venezuela opgelopen naar 56% op jaarbasis, maar die cijfers worden met steeds meer wantrouwen ontvangen. Volgens verschillende economen wordt de centrale bank van Venezuela door de regering onder druk gezet om de cijfers mooier te presenteren dan ze in werkelijkheid zijn. Econoom Asdrubal Oliveros uit Caracas zegt bedroefd te zijn over de rapporten die de centrale bank naar buiten brengt. “Het lijkt op propaganda die geschreven is door het Ministerie van Informatie. Het is geen technisch rapport dat je van een centrale bank verwacht”.

    Volgens de centrale bank stegen de prijzen in de maand november met 4,8% en in december met 2,2%. In oktober was de maandelijkse inflatie zelfs 5,1%. De centrale bank communiceert geen inflatiecijfer op jaarbasis, maar president Maduro liet tijdens een persconferentie doorschemeren dat dit cijfer op 56,2% ligt. Hij wijt de hoge inflatie aan valutaspeculanten en aan winkeliers die de prijzen onevenredig zouden verhogen. De centrale bank van Venezuela verklaarde dat 2014 een 'gunstig' jaar is om de berekening van het inflatiecijfer nog eens onder de loep te nemen. Volgens econoom Oliveros is dat een aanwijzing dat de inflatiecijfers in de toekomst nog verder van de werkelijkheid af zullen staan dan nu het geval is. Soortgelijke praktijken zagen we in Argentinië, waar de inflatie ook veel lager wordt weergegeven dan die in feite is.

    Valutacrisis in Venezuela

    Sinds het aantreden van de nieuwe president Maduro is Venezuela in een ernstige valutacrisis terechtgekomen. De regering koppelt de munt nog steeds aan de Amerikaanse dollar, maar die koppeling is volstrekt onhoudbaar gebleken. Officieel staat $1 gelijk aan 6,3 bolivar, maar op de zwarte markt betaalt men inmiddels een veelvoud daarvan om aan dollars te komen. Bedrijven hebben de Amerikaanse valuta nodig om de import van goederen te betalen. Hoe zwakker de bolivar, hoe duurder het wordt om goederen uit het buitenland te importeren en in de winkelschappen te leggen. Reuters schrijft dat de prijs van de dollar op de zwarte markt inmiddels meer dan tien keer zo hoog is. De regering doet zo nu en dan een poging om de inflatie te temperen. Zo kondigde de centrale bank deze week aan $90 miljoen beschikbaar te stellen tegen een gunstige wisselkoers van 12 bolivar per dollar. Deze 'goedkopere' dollars zijn echter voorbehouden aan bedrijven die voedsel of verpakkingsmateriaal produceren. Iedere week stelt de centrale bank een beperkte hoeveelheid dollars beschikbaar tegen een wisselkoers van 12 bolivar, terwijl de officiële wisselkoers nog steeds 6,3 bolivar is. Door goedkoop dollars aan te bieden aan producenten van basisgoederen valt de prijsstijging, en daarmee de gerapporteerde inflatie, lager uit. De officiële wisselkoers bestaat eigenlijk alleen op papier, want vrijwel alle bedrijven zijn door een tekort aan dollars bij het officiële wisselkantoor aangewezen op de zwarte markt. Alleen voor de meest onmisbare goederen, zoals medicijnen, stelt de overheid dollars beschikbaar tegen een kunstmatig lage koers. De extreem hoge inflatie doet de economie geen goed. Ondanks de stijgende prijzen van activa groeide de economie in 2013 met slechts 1,6%. Een jaar eerder groeide de economie van het Zuid-Amerikaanse land nog met 5,6%.

    Valutacrisis in Venezuela: waarde bolivar blijft dalen

    Valutacrisis in Venezuela: waarde bolivar blijft dalen

  • Banken lenen geen reserves uit!

    Velen maken zich zorgen over de Quantitative Easing (QE) van de Amerikaanse centrale bank. Door het stimuleringsprogramma van de Federal Reserve groeien de overtollige reserves op de bankbalansen, reserves die zich ophopen tot een ‘stuwmeer’ van potentiële inflatie. Maar is dat wel een juiste voorstelling van zaken?

    Quantitative Easing

    Iedere maand koopt de Federal Reserve tientallen miljarden dollars aan hypotheekleningen en Amerikaanse staatsobligaties van banken onder het QE programma. Dit stimuleringsprogramma is in feite niets meer of minder dan een uitruil van activa. De centrale bank koopt het schuldpapier van de banken en geeft daar tegoeden bij de centrale bank voor terug, de zogeheten Excess Reserves. Deze digitale tegoeden parkeren banken bij de Federal Reserve en komen dus niet in de economie terecht. Wat banken in feite doen met QE is het anders indelen van hun portefeuille. Bezittingen dit eerst werden aangehouden in de vorm van hypotheekleningen en staatsobligaties worden nu vervangen door reserves.

    De onderstaande balans is een vereenvoudigde weergave van de balans van een commerciële bank. De activa zijde van de balans bestaat uit drie componenten: reserves, leningen en obligaties. Als de Federal Reserve hypotheekleningen en staatsobligaties koopt van de bank daalt de hoeveelheid Loans (L) en de Bond Holdings (B). In ruil daarvoor krijgt de bank een tegoed bij de centrale bank voor hetzelfde bedrag, een stijging in de Reserves (R). Zoals u ziet verandert door QE alleen de samenstelling van de balans van commerciële banken en niet de omvang van de balans.

    Verandering balans commerciële bank door QE

    Verandering balans commerciële bank door QE (Bron: S&P)

    De balans van de centrale bank groeit wel door QE, omdat ze de staatsobligaties en hypotheekleningen koopt met nieuwe middelen die uit het niets gecreëerd worden. Dit zijn de Excess Reserves die banken krijgen in ruil voor het schuldpapier. Hieronder ziet u hoe de balans van de centrale bank verandert door QE. Aan de activa zijde groeien de bezittingen (staatsobligaties en hypotheekleningen) en aan de passiva zijde van de balans groeien de verplichtingen aan commerciële banken in de vorm van tegoeden (Excess Reserves).

    Verandering balans centrale bank door QE

    Verandering balans centrale bank door QE (Bron: S&P)

    Dat er bijna een één op één relatie bestaat tussen het stijgende balanstotaal van de Federal Reserve en de overtollige reserves van commerciële banken bij de centrale bank wordt geïllustreerd door de volgende grafiek. Het geld dat de Federal Reserve 'in de economie pompt' komt dus helemaal niet in de economie terecht. Het blijft binnen het banksysteem als een reserve en heeft daardoor geen directe invloed op de consumentenprijzen. Vandaar dat ook in de VS de inflatie nog niet uit de hand is gelopen.

    Onderstaande grafiek is eigenlijk de weerspiegeling van de mutaties op de centrale bank balans, zoals we die hierboven hebben weergegeven. De rode lijn geeft de totale bezittingen van de centrale bank weer, waar de honderden miljarden dollars aan hypotheekleningen en staatsobligaties onder vallen. De zwarte lijn geeft de hoeveelheid Excess Reserves weer, de tegoeden die commerciële banken hebben bij de Federal Reserve.

    Overtollige reserves bij de Fed loopt in lijn met groeiend balanstotaal door QE

    Overtollige reserves bij de Fed loopt in lijn met groeiend balanstotaal door QE

    Hoe creëren banken een lening?

    We weten nu dat banken overtollige reserves bij de Federal Reserve opstapelen als gevolg van het QE programma. Maar in hoeverre heeft dat impact op de manier waarop banken geld uitlenen aan bedrijven en consumenten? Een voorbeeld... Op het moment dat iemand zijn handtekening zet onder een lening van €10.000 wordt dat bedrag door de bank bijgeschreven op de balans als zijnde een lening aan de activa zijde (Loan). De bank heeft immers een vordering van €10.000 (plus rente) op de persoon die de lening aan gaat. Tegelijkertijd krijgt deze persoon een bedrag van €10.000 bijgeschreven op zijn rekening (Deposit). De lening wordt niet gecreëerd uit de reserves en ook niet uit de bestaande banktegoeden van spaarders. In feite creëren leningen spaartegoeden en is al het spaargeld in de oorsprong als een lening door commerciële banken gecreëerd.

    Dit gebeurt er op het moment dat een bank een nieuwe lening uitgeeft

    Dit gebeurt er op het moment dat een bank een nieuwe lening uitgeeft (Bron: S&P)

    Waarvoor dienen de reserves dan wel?

    Banken moeten reserves aanhouden voor het geval iemand geld van de bankrekening wil halen. De bank heeft munten en bankbiljetten nodig zodra iemand geld van zijn of haar bankrekening wil opnemen via de pinautomaat of aan de balie. Die munten en bankbiljetten haalt een commerciële bank bij de centrale bank en daar gebruikt ze haar reserves voor. Op de balans van de centrale bank ziet dat er als volgt uit.

    Reserves bij centrale bank dalen bij toename geld in circulatie

    Reserves bij centrale bank dalen bij toename geld in circulatie (Bron: S&P)

    Chartaal en giraal geld

    Een commerciële bank heeft dus reserves nodig voor zover klanten een voorkeur hebben voor contant geld. Zo lang het geld in girale vorm circuleert in de economie hoeft er dus helemaal geen aanspraak te worden gemaakt op de reserves van banken. Daar ligt de relatie tussen de reserves en het geld dat banken uitlenen. De reserves dalen als de vraag naar contant geld in de economie toeneemt en de reserves nemen toe als de behoefte aan contant geld afneemt.

    Als iemand geld leent van bank A en dat geld gebruikt om een digitale betaling te verrichten aan iemand die een rekening heeft bij bank B, dan is er zelfs helemaal geen verandering in de reserves in het banksysteem. Wanneer iemand bij bank A een bepaald bedrag contant opneemt en dat geld vervolgens weer gestort wordt bij bank B, dan is er slechts tijdelijk een verandering geweest in de hoeveelheid reserves.

    Voor het banksysteem als geheel kan de hoeveelheid reserves alleen dalen voor zover de klanten van de bank geld van hun rekening halen en dat in de vorm van contant geld bewaren buiten het banksysteem. Het is dus vrijwel onmogelijk voor een commerciële bank om al haar overtollige reserves uit te lenen, ook al zou ze dat willen... Laat staan dat het banksysteem als geheel in staat is om de overtollige reserves weg te werken middels leningen aan particulieren en bedrijven!

    De overtollige reserves in het banksysteem kunnen wel verkleind worden zodra de centrale bank besluit om het QE programma terug te draaien (staatsobligaties en hypotheekleningen terug op de markt brengen). Maar of dat ooit gaat gebeuren...?

    Reserves vormen geen rem op kredietcreatie banken

    De hoeveelheid reserves vormt in het moderne banksysteem geen rem op de kredietcreatie. Centrale banken zorgen ervoor dat er genoeg reserves in het banksysteem zijn, zodat de interbancaire rente op het niveau blijft dat de centrale bank zegt te willen handhaven. In het geval van de Federal Reserve worden er dus voldoende reserves beschikbaar gesteld door de centrale bank om de rente op de interbancaire markt op 0 tot 0,25 procent te houden.

    Banken lenen geen reserves uit en doordat de centrale bank een bepaalde korte rente nastreeft zal er dus ook geen tekort aan reserves ontstaan binnen het banksysteem. Als blijkt dat banken teveel kredieten verstrekken en potentieel meer reserves nodig hebben, dan kan de centrale bank interveniëren door minder reserves aan te bieden. In dat geval stijgt de rente en wordt het weer minder aantrekkelijk om geld te lenen.

    Op dit moment wordt de kredietcreatie door banken in de Verenigde Staten dus niet beperkt door de hoeveelheid reserves. Omgekeerd geldt dat een voortzetting van het QE programma door de Federal Reserve (en dus een toename van de overtollige reserves van banken) ook geen impuls zal geven aan de vraag naar kredieten vanuit de reële economie. De rente is immers al zeer laag en kan niet veel verder omlaag worden gebracht.

    Omdat de monetaire stimulering van de Federal Reserve een drukkend effect heeft op de rente wordt het voor consumenten en bedrijven goedkoper (en dus aantrekkelijker) meer krediet op te nemen. Indirect heeft dat dus wel een effect op de inflatie, omdat een toename in het aantal kredieten een prijsopdrijvend effect kan hebben.

    Conclusies

    Uit bovenstaande kunnen we de volgende drie conclusies trekken.

    1. Banken lenen geen reserves uit: Ze creëren nieuwe leningen en daarmee tegelijkertijd nieuwe tegoeden. Voor die tegoeden moeten ze reserves aanhouden. Het geld voor die nieuwe leningen komt 'uit het niets' en is alleen gedekt door de belofte van de lener om terug te betalen.
    2. Reserves zijn geen stuwmeer van inflatie: De capaciteit van banken om kredieten te verstrekken werd al niet beperkt door de hoeveelheid reserves. Meer reserves bij de rente van bijna 0% stimuleren banken niet om meer uit te lenen.
    3. QE heeft geen direct effect op inflatie: De Quantitative Easing van de centrale bank is een uitruil van staatsobligaties en hypotheekleningen voor tegoeden bij de centrale bank. Er sijpelt niet rechtstreeks geld door naar consumenten en bedrijven. Indirect draagt QE wel bij aan meer kredietverlening, doordat de lange rente kunstmatig laag wordt gehouden.

    Excess Reserves: Niet een stuwmeer van dollars die klaar liggen om uitgeleend te worden...

    Excess Reserves zijn geen stuwmeer van dollars die klaar liggen om uitgeleend te worden...

    Bron: Repeat After Me: Banks Cannot And Do Not "Lend Out" Reserves (Standard & Poor's)

  • Aandelenmarkt Venezuela verliest drie nullen

    Het is goed gebruik voor tal van bananenrepublieken om een paar nullen weg te strepen van bankbiljetten, omdat de valuta door devaluaties en hoge inflatie sterk in waarde gekelderd is. Ook Venezuela past deze methodes toe, een land waar de inflatie het afgelopen jaar al behoorlijk uit de hand is gelopen. Dat begon in februari al met een devaluatie van de munt ten opzichte van de dollar en daarna ging het van kwaad naar erger. Denk aan prijscontroles, winkels die niet meer bevoorraad worden en de tekorten aan toiletpapier.

    Ondertussen vluchtte een grote hoeveelheid spaargeld uit angst voor de hoge inflatie richting de beurs. Dat leverde in 2013 een koersstijging van 480% op voor de Caracas Stock Exchange. Stond de index begin dit jaar nog op ongeveer 500.000 punten, nu is dat meer dan 2,7 miljoen. Al die nullen blijken ook op de beurs niet zo gewenst, want op de website van de Caracas Stock Exchange lezen we dat er met ingang van dit jaar drie nullen worden weggestreept van de index...

    De aandelenmarkt van Venezuela steeg vorig jaar met 480%

    De aandelenmarkt van Venezuela steeg vorig jaar met 480% (Bron: Zero Hedge)

  • Japan laat de geldpers in 2014 nog harder draaien

    Uit onderzoek van de Bank van Japan (BoJ) blijkt dat 31% van de Japanse huishoudens amper of geen financiële reserves heeft. Dit is het hoogste percentage sinds 1963, toen de BoJ het onderzoek startte. Deze situatie zal eerder verergeren dan verbeteren. Looninkomens van de Japanse werknemer dalen al 16 maanden op rij.

    In april van dit jaar maakte de nieuw gekozen premier Shinzo Abe zijn herstelplan, genaamd Abenomics, bekend. Het programma bestaat uit een combinatie van stimulerende overheidsmaatregelen, monetaire verruiming en structurele hervormingen van de economie, waaronder hervormingen van het belastingstelsel. De premier stelde zijn plannen op in samenspraak met de Haruhiko Kuroda, de nieuwe gouverneur van de Bank of Japan.

    Inflatie

    Het uiteindelijk doel van Abenomics was en is om de inflatie in Japan naar 2% te brengen. Al bijna 20 jaar verkeert de Japanse economie in een staat van deflatie en dit heeft een verwoestende uitwerking gehad. Er is sinds jaar en dag geen economische groei van belang meer. De meest in het oog schietende maatregel is de monetaire stimulering van de economie met een bedrag van $70 miljard. Het is de bedoeling van de centrale bank van Japan dat de geldhoeveelheid in het land tegen 2015 verdubbeld is. Abenomics heeft tot dusverre redelijk succes gehad. Voor het eerst in twintig jaar zijn in Tokio de prijzen voor duurzame goederen weer gestegen en in oktober steeg de inflatie naar 0,9%. De kerninflatie kwam uit op 0,3%. Dat is het hoogste niveau sinds 1998.

    Binnenlandse bestedingen

    Het monetaire en fiscale stimuleringsbeleid van centrale bank en overheid heeft de waarde van de yen van meet af aan onder druk gezet. Al bij de aankondiging viel de yen 3% in waarde ten opzichte van de dollar. Daar heeft tot dusverre vooral de exportsector van geprofiteerd. De stijging van de Nikkei 225 in de loop van 2013 is voornamelijk te danken aan het succes van de exporterende bedrijven. De trends in het binnenland zijn echter minder bemoedigend. De werkgelegenheid neemt maar mondjesmaat toe, evenals de bedrijfsinvesteringen en de loonontwikkeling. Uit definitieve cijfers over het derde kwartaal van dit jaar spreekt dat die investeringen niet gestegen zijn ten opzichte van het tweede kwartaal. Het uitblijven van investeringen was ook de voornaamste oorzaak van het neerwaarts bijstellen van het groeicijfer over het derde kwartaal van 1,9% naar 1,1%. Zonder hogere lonen en meer binnenlandse bestedingen lijkt Abenomics gedoemd te mislukken. Daar komt nog bij dat de regering voornemens is om in april van 2014 de omzetbelasting op consumptieve goederen te verhogen. Zonder groei van de inkomens zal na april de consumptie wel moeten dalen, zo vreest men.

    Extra maatregelen

    Toch is het wel erg voorbarig om Abenomics nu al naar de schroothoop van de geschiedenis te verwijzen. Er zijn nog steeds reële kansen, dat het programma alsnog zijn doelstellingen gaat bewerkstelligen. De regering heeft al extra maatregelen aangekondigd om de pijnlijke effecten van de belastingverhoging te verzachten. Er is een steunpakket aangenomen ter waarde van ¥18,6 biljoen. Dat geld wordt gebruikt om de bestedingen te ondersteunen en om 250.000 nieuwe banen te scheppen. Deze stimulering moet in 2014 één procent toevoegen aan het Bruto Nationaal Product. Het is ook de verwachting dat de Bank van Japan in 2014 opnieuw een stevige duit in het zakje gaat doen. Volgens JP Morgan zal de centrale in april van volgend jaar besluiten om de monetaire stimulering met een tandje te verhogen naar omgerekend $97 miljard per maand.

    Japan krijgt hulp van buitenaf

    Deze extra geldschepping zal ongetwijfeld de waarde van de yen verder aanvreten. De extra monetaire stimulering komt waarschijnlijk op een gunstig tijdstip. Sterke cijfers over de Amerikaanse groei en over de Amerikaanse arbeidsmarkt maken het erg waarschijnlijk dat Janet Yellen al kort na haar benoeming in maart zal besluiten te starten met het afbouwen van het Amerikaanse monetaire stimuleringsprogramma. De kracht van de Amerikaanse economie lijkt nu zo groot, dat verdere ondersteuning niet noodzakelijk meer is. Financiële markten lijken dit ook te beseffen en daarmee lijkt de kans op een serieuze verstoring van de markt kleiner dan in 2013. De combinatie van een sterkere Amerikaanse economie en afbouw van de monetaire stimulering vis-á-vis een sterkere monetaire stimulering in Japan kan de yen in de loop van 2014 fors verder laten verzwakken ten opzichte van de dollar. Zelfs voorzichtige analisten in het Land van de Rijzende Zon voorzien in dit scenario aan het einde van 2014 een wisselkoers van 110 yen tegenover de dollar. Cor Wijtvliet Opmerkingen en reacties kunt u richten aan: [email protected]

    Japan gaat nog meer monetair stimuleren in 2014

    Japan gaat nog meer monetair stimuleren in 2014

  • The Exit

    Goudprijs en goudwaarde reageren hoofdzakelijk op monetaire politiek. Hoe groot is de monetaire expansie en wat zijn de inflatoire gevolgen ervan? En hoe ernstig is de inflatieverwachting & verandering. Onze aandacht gaat nu naar de mogelijke exit-strategie voor de monetaire expansie van de centrale banken. Wat zijn daar de economisch-financiële gevolgen van?

    De dalende goudprijs wil ons doen geloven dat de inflatoire gevolgen van al die monetaire expansie verwaarloosbaar zullen zijn. Dat de economische groei zich weer zal herstellen en dat al de overtollige geldcreatie weer op tijd en stond vakkundig weggenomen zal worden door de centrale banken. Een zéér optimistisch vooruitzicht…

    Niet in het minst omdat de monetaire expansie bijlange na nog niet gestopt is!

    Geen herstel

    Er is nog steeds geen enkel teken van economisch herstel. Daarom is er ook nog geen enkele ontwaardende inflatie verwachting/verandering en daarom kan de monetaire expansie voorlopig ook nog ongestoord aanhouden. We staan nog een behoorlijk eind verwijderd van de uitgang. De Federal Reserve heeft $3 biljoen aan obligaties op de balans staan die ze nog steeds niet kan liquideren om het overtollige geld weer uit de markt te halen (ter bestrijding van prijsinflaties). De economie blijft stagneren en het beleid van centrale banken blijft 'accomodatief'. De economische stagflatie stemming resulteert enkel in bubbels op de aandelenmarkt, die geen enkele economische stimulering kunnen teweeg brengen in de reële economie. De consument laat het nog steeds afweten! Waar komt al dat economisch optimisme toch vandaan dat die goudprijs zo daalt? Bedenk goed dat de economische groei enorm zal moeten zijn om de schuldplooien van de afgelopen jaren glad te strijken. Tijdens de jaren '30 van de vorige eeuw stapte men zelfs af van de disciplinerende goudstandaard, om de consumenten economie massaal te stimuleren. Het effect daarvan ziet u in onderstaande grafiek.

    GDP groeide weer na loslaten goudstandaard

    GDP groeide weer na loslaten goudstandaard

    Bubblemania

    Er is nu geen goudstandaard meer. Alleen financiële bubblemania. De dalende goudprijs kan toch geen duidende anticipatie zijn op een vlekkeloze exit uit de inflatoire monetaire expansie?! Volgende week krijgen we het laatste beleid van de Federal Reserve te horen. Tapering en $-rente in functie van betere vooruitzichten ten aanzien van de werkgelegenheid en het GDP. Met dat beleid wil de centrale bank een optimistische stemming/verwachting gaande houden, waarbij de aandacht voor deficit spending weg moet worden gehouden. Dat optimisme moet ook goed (financieel-monetair) zichtbaar zijn in verdere beursstijging en een sterke dollar. Een negatieve stemming omtrent een fiscale ravijn en het schuldplafond is ongewenst. Alsof we nu al fluitend door de uitgang aan het wandelen zijn...

    Wel of geen exit?

    De Westerse banken moeten nu weer actief de groei van het GDP gaan aanwakkeren door opnieuw veel meer geld in de economie te spuiten!? Het moet nu maar eens gedaan zijn met centrale bank ondersteuning. De goudprijs momentum verkopers gokken op de goede afloop van die kunstmatige stemmingmakerij. Hun geld vloeit nu (voorlopig) niet meer door de elektronische goudprijs, maar door de aandelenbeurzen. Het economisch resultaat is nu bepalend voor de verdere evolutie van de goudprijs. Het is de al-dan-niet economische opleving die zal bepalen of de kunstmatige optimistische stemming nog lang kan blijven doorgaan. Of de gevoerde monetaire, financiële en fiscale politiek kan aanhouden of héél drastisch moet veranderen. Een economisch herstel zonder banen is zelfs niet één zwaluw die de lente kan aankondigen !

    De Dow/Gold ratio op een logaritmische schaal

    De Dow/Gold ratio op een logaritmische schaal

    Bij deze grafiek moeten we ons steeds de vraag blijven stellen of de Dow-index de juiste weergave is van de reële economie of de economische verwachtingen!? Daarmee valt of staat ook de uitgangsverwachting (exit) van de centrale bank politiek. En dus ook het verdere verloop van de goudprijs (goudprijs momentum). Door: 24 karaat

    Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

  • Grafiek: Inflatie sinds 1960

    De volgende grafiek kwamen we tegen op het Goudstudieforum. We zien de nominale prijs van een groot aantal grondstoffen vanaf 1960 tot en met 2011 en hoeven daarbij niet uit te leggen dat er behoorlijk wat inflatie (geldontwaarding) heeft plaatsgevonden. De data is afkomstig van de Wereldbank en heeft betrekking op de wereldwijde grondstoffenprijzen in dollars.

    Het waren niet de grondstoffen die duurder werden, maar het geld dat in koopkracht daalde…

    Grafiek: Inflatie van 1960 tot 2011

    Grafiek: Inflatie van 1960 tot 2011 (h/t: Goudstudieforum)

  • Grafiek: Productiviteit versus inkomen

    De volgende grafiek laat zien dat het minimale inkomen (na correctie voor inflatie) al sinds 1980 sterker is achtergebleven bij de productiviteit van de Amerikaanse beroepsbevolking. De gemiddelde productiviteit ligt vandaag de dag ongeveer drie keer zo hoog als in 1970, terwijl het minimuminkomen aanvankelijk alleen maar verder omlaag is gegaan. De grafiek suggereert dat de lagere inkomens de afgelopen decennia relatief weinig geprofiteerd hebben van deze ontwikkeling. Ligt in deze grafiek de verklaring besloten voor massale gebruik van voedselbonnen in de Verenigde Staten? En waren de hogere looneisen door werknemers van de Amerikaanse fastfood restaurants ook het gevolg van de dalende reële minimuminkomens?

    De grafiek is afkomstig uit het rapport ‘The Next Social Contract‘ van de New America Foundation. We kwamen de grafiek tegen op de twitter van Arne Verbeke (@sjoofer) en kwamen zodoende bij dit rapport uit.

    Productiviteit versus minimuminkomen in de VS

    Productiviteit versus minimuminkomen in de VS (Bron: New America Foundation)

  • Waarom daalt de de goudprijs?

    De sleutel tot het antwoord hierop ligt bij 2 begrippen: Inflatie-verwachting en inflatie-verandering. Met inflatie bedoelt men ontwaarding. Iedereen gaat er van uit dat er een continu inflatie is van om en nabij de 2%. Inflatie verwachting & verandering betekent dus meer of minder dan die 2%. Vermogensbeheerders zijn dus continu bezig met het herschikken van hun portfolio in functie van die verwachting & verandering. Ze willen continu de perfecte mix van inflatie compenserende activa in hun portfolio (aandelen, cash/valuta, grondstoffen, obligaties, TIPS, vastgoed en goud). Want iedere financiële activa reageert anders op de wisselende inflatie verwachting & verandering. Doel is om een zo hoog mogelijke bèta te halen. Een positieve correlatie van de activa met de inflatie.

    Een bèta hoger dan één betekent niet alleen dat men zich verdedigt tegen inflatie maar er ook munt uit kan slaan. Alle vermogensbeheerders (duizenden biljoenen digits) zitten continu op dezelfde theoretische lijn. Daarom luisteren ze ook héél aandachtig naar alle centrale bank communicatie die wat te vertellen zou hebben over die inflatieverwachting & verandering. De diepe insiders hebben voorkennis van al die communicatie, waardoor hun posities ook gegarandeerd winstgevend zijn.

    Inflatie verwachting

    Maar we leven nu in een periode van oplopende financiële repressie (lees: lage reële rente). Dat betekent niks anders dan de manipulatieve vervalsing van al de inflatie verwachting/verandering indicatoren!!! Daar kan en wil niemand contrair tegenin gaan. Alle portfolio’s lopen in de mars met vervalste benchmarks. Alle portfolio’s moeten een positieve bèta kunnen voorleggen aan hun investeerders. Als goud in de portfolio niet meer presteert, vliegt het er ook massaal uit. De beheerders van de financiële repressie beslissen waar de asset allocaties naartoe moeten (aandelen!). Deze beweging ging in 2011 van start en is nog steeds gaande.

    De inflatie verwachting & verandering worden kunstmatig onderdrukt! Het is een zichzelf voedende dynamiek die zonder enige twijfel uiteindelijk dramatisch zal aflopen. Zowel economisch, financieel als monetair en sociaal maatschappelijk (banen). Door de aanhoudende financiële repressie gaat men vele (alle) middelen (krediet & assets) totaal verkeerd toewijzen/aanwenden. Over al die mis-allocaties kan men nu een ganse bibliotheek volschrijven.

    Goud uit de portefeuille

    Het liquide goud (derivaten,futures, swaps en -ETF’s) in de grote portfolio’s heeft moeten plaats ruimen voor andere (betere) inflatie bèta positieve activa (aandelen/valuta). Zodra de verschillende centrale banken een andere inflatie verwachting/verandering laten horen, zal er weer een portfolio herschikking plaatsgrijpen. Het liquide goud krijgt met de regelmaat van een klok daar ook z’n (tijdelijke) plaats in. Nu dus eventjes niet.

    Om af te ronden nog een snip uit The Telegraph:

    “Fitch Ratings says the explosive growth of loans over the last five years in China is unprecedented in any major country in recorded history. Credit has risen from 125pc to 200pc of GDP, if all forms wealth products and offshore banking are included. The Chinese credit system has grown to $24 trillion from $9 trillion in late 2008, equivalent to adding the entire US commercial banking system.

    The pace of credit growth over the five-year period exceeds the extremes seen before Japan’s Nikkei bubble burst in 1990, or before the onset of the US housing crash in 2007.”

    Door: 24 karaat

    Het liquide goud heeft moeten plaats maken voor andere activa

    Het liquide goud heeft moeten plaats maken voor andere activa

    Disclaimer: De artikelen van gastschrijver 24 karaat zijn op persoonlijke titel geschreven en hoeven daarom niet altijd de visie van Marketupdate te vertegenwoordigen. Marketupdate geeft geen beleggingsadvies en de artikelen van 24 karaat moeten ook niet als zodanig worden aangemerkt. Marketupdate heeft geen geld ontvangen of betaald voor de bijdragen van 24 karaat.

  • Steeds meer armoede onder werkende Britten

    Steeds meer Britten merken de gevolgen van de economische crisis, zo blijkt uit een rapport van de denktank New Economics Foundation (NEF). Meer dan vijf miljoen Britten doen laagbetaald werk en ook zijn er steeds meer mensen in de publieke sector die moeite hebben om financieel rond te komen. Naar verhouding merken vooral vrouwen en parttime werknemers de negatieve gevolgen van de crisis, omdat het inkomen vaak achter blijft bij de stijgende kosten van levensonderhoud.

    “Werknemers met lage inkomens en gemiddelde inkomens maken nu de grootste daling in levensstandaard mee sinds het midden van de 19e eeuw, toen er voor het eerst betrouwbare cijfers werden bijgehouden”, zo lezen we in het rapport. Het NEF heeft berekend dat er in Groot-Brittannië een miljoen laagbetaalde banen zijn in de publieke sector, een verdubbeling ten opzichte van de vorige schatting. Vooral in de gezondheidszorg en in het onderwijs zijn er steeds meer laagbetaalde banen bij gekomen. In de private sector leveren banen als ober, serveerster, winkelbediende en cassiere ook steeds minder geld op.

    Volgens de denktank gaan de lagere inkomens er steevast op achteruit, omdat hun inkomen niet of nauwelijks mee stijgt met de inflatie. Daardoor neemt de koopkracht met het jaar verder af. De officiële werkloosheid is sinds begin 2012 weliswaar een beetje gezakt, maar veel van de nieuwe banen leveren maar een klein inkomen op. Inmiddels heeft één op de vier mensen werkzaam bij de lokale overheid een laag inkomen, dat geclassificeerd wordt als minder dan 60% van het gemiddelde landelijke inkomen. Dat inkomen is equivalent aan £7,47 per uur of £13.600 per jaar. "Tot op heden werd aangenomen dat slechts een kleine groep mensen in de publieke sector een laag inkomen had, maar nu steeds meer taken worden uitbesteed blijkt het 'probleem' veel groter te zijn", zo verklaart Helen Kersley van NEF. Er zijn meer dan een half miljoen Britten die voor minder dan die £7,47 per uur werken in sectoren als de gezondheidszorg en het onderwijs. Het outsourcen is lucratief voor de overheid, want de werknemers die in de zorgsector werken en die ingehuurd worden krijgen een salaris van £6,44 tot £7,38 per uur, veel minder dan de £9 tot £11 voor iemand die rechtstreeks voor de overheid werkt en hetzelfde werk doet. Bron: Independent

    Steeds meer armoede onder werkende Britten

    Steeds meer armoede onder werkende Britten

  • Venezuela wil goud ruilen voor dollars?

    De afgelopen week ging het gerucht rond dat Venezuela een deel van haar goudvoorraad zou uitlenen aan Goldman Sachs in ruil voor dollars. De centrale bank van het Zuid-Amerikaanse land zou $1,85 miljard aan goudstaven als onderpand beschikbaar stellen in ruil voor een lening van $1,68 miljard aan dollars. Voor die lening zou Goldman Sachs een rente van 7,5% in rekening brengen, plus het driemaands Libor rentetarief.

    Volgens documenten die Bloomberg in handen kreeg zou het gaan om een lening met een looptijd van zeven jaar, waar Goldman Sachs in totaal ongeveer $818 miljoen aan rente op zou verdienen. Daarnaast zou ook Bank of America een voorstel aan Venezuela gedaan hebben voor een lening van $3 miljard, gedekt door het goud van Venezuela. Maar zit Venezuela daar wel op te wachten?

    Venezuela heeft dollars nodig

    De economie van Venezuela gaat gebukt onder extreem hoge inflatie en dat gaat gepaard met bijverschijnselen zoals lege winkelschappen, een zwarte markt voor buitenlandse valuta, prijscontroles in de winkels, valutaspeculatie en stijgende aandelenkoersen. In oktober kwam de inflatie in het land uit op 54% op jaarbasis, wat voor een belangrijk deel te wijten is aan een chronisch tekort aan dollarreserves. Bloomberg schrijft dat het land driekwart van haar consumptie moet importeren uit het buitenland, import die afgerekend moet worden in dollars. Die dollars zijn via het officiële wisselkantoor niet in voldoende mate te krijgen, waardoor er op de zwarte markt veel hogere bedragen worden geboden voor dollars. Die hoge wisselkoers vertaalt zich naar aanzienlijk hogere prijzen voor alle producten die uit het buitenland afkomstig zijn.

    Normaal gesproken haalt Venezuela een groot deel van haar dollars (95%) binnen met de verkoop van ruwe olie, maar die opbrengst zakt steeds verder weg. Dat komt enerzijds door de dalende olieprijs en anderzijds doordat er de afgelopen jaren te weinig geïnvesteerd is in de olie-installaties. Daardoor daalt ook het volume dat Venezuela kan exporteren.

    Goud ruilen voor dollars

    Venezuela heeft dus een valutaprobleem en dat wordt versterkt door het gebrek aan dollars. Maar wat moeten we dan denken van de helpende hand die de twee Amerikaanse banken hebben toegereikt? Venezuela staat op gespannen voet met de VS en het is dan ook niet echt aannemelijk dat ze met een bank als Goldman Sachs of Bank of Amerika in zee gaan, zeker niet als hun gekoesterde goudvoorraad daarvoor ter beschikking moet worden gesteld.

    Het is daarom opvallend om op Bloomberg te lezen dat een woordvoerder van de centrale bank van Venezuela niet op de hoogte is van de voorstellen van Goldman Sachs en Bank of America. Ook het ministerie van Financiën van Venezuela gaf geen inhoudelijke reactie op deze ruil van goud voor dollars. Dat sterkt onze verwachting dat er van deze deals niets terecht zal komen. Vanuit het perspectief van het zuid-Amerikaanse land bezien zijn vast wel betere alternatieven te bedenken. Zijn er niet meer landen die voldoende dollarreserves hebben liggen en die bereid zijn om dat voor een zeer lage rente uit te lenen met fysiek goud als onderpand? Landen waar Venezuela een betere verstandhouding mee heeft dan de Verenigde Staten?

    Goudreserve van Venezuela

    Van 1999 tot en met 2012 heeft Venezuela onder leiding van Hugo Chavez 75,3 ton goud aan haar reserves toegevoegd, zo blijkt uit cijfers van het IMF. Daarvoor is naar schatting ongeveer $1 miljard betaald, goud dat vandaag de dag ongeveer drie keer zoveel waard is. De totale goudreserve van Venezuela is 367,6 ton, waarmee het land op de veertiende plaats komt van landen met de grootste goudreserves. Hugo Chavez sprak in november 2011 over de goudvoorraad als “de economische reserve voor onze kinderen”. Begin 2012 rondde Venezuela de repatriëring van de goudvoorraad af, een gebeurtenis die groots gevierd werd door Chavez.

    Hugo Chavez kocht vanaf 1999 meer dan 75 ton goud

    Hugo Chavez kocht vanaf 1999 meer dan 75 ton goud (Afbeelding via Reuters)

  • Cartoon van de dag (18 november 2013)

    Weer een prachtige cartoon die we aantroffen op het Goudstudieforum

    Cartoon: Peddel niet meer tegen de stroom van inflatie in

    Cartoon: Peddel niet meer tegen de stroom van inflatie in