Marketupdate

Tag: willem middelkoop

  • Nout Wellink: “ECB heeft integriteit financiële stelsel aangetast”

    De ECB pleegt met haar monetaire beleid een aanslag op de integriteit van het financiële systeem. Dat zei Nout Wellink, voormalig president van de Nederlandsche Bank, in een gesprek met Willem Middelkoop voor Café Weltschmerz. Volgens Wellink rammelt het beleid van de ECB aan alle kanten en is het stimuleringsprogramma uitermate disproportioneel.

    Naast het beleid van de ECB bespreken de heren ook de geopolitieke ontwikkelingen in de wereld, de opkomst van China als nieuwe economische grootmacht, de nieuwe Zijderoute en de veranderingen in het monetaire en financiële systeem. Ook geeft Wellink in de laatste tien minuten twee mooie anekdotes over goud. De video duurt ruim 53 minuten en is hieronder te bekijken. Onder de video hebben we het interview in hoofdlijnen uitgeschreven.

    Over geopolitiek

    “Wat ik een van de meest fascinerende dingen vindt is dat China zich aan het herhalen is. Je ziet dat de Chinezen bewust bezig zijn de oude zijderoute te herstellen. Ze steunen de opbouw van infrastructuur in landen rondom de oude zijderoute. Ze gaan daardoor een economische zone creëren van 3, 4, 5 miljard mensen. Wat ze in China zelf doen is de knooppunten van de zijderoute aansluiten op ontwikkelingsplannen in het Chinese binnenland. Dat is het strategische denken van China.

    In Afrika zie je bijvoorbeeld veel Chinezen die betrokken zijn bij infrastructurele projecten. In wezen doen zij hetzelfde wat wij in het verleden gedaan hebben. En het is ook in het belang van die landen, als je de plannen ziet die ze hebben ten aanzien van de zijderoute, dan zie je dat daar inderdaad bruggen bouwen en wegen aanleggen, waardoor die landen zich ook versneld kunnen ontwikkelen.”

    Middelkoop: Maar voor de Zijderoute moet je ook Rusland erbij betrekken en dat willen de Verenigde Staten niet…?

    wellink-teaser“Uiteindelijk is het beter als we allemaal met elkaar samen gaan werken. Maar dan praat je over geopolitiek en dat is niet helemaal mijn vak… Wat ik wel waarneem is dat je aan de ene kant de samenwerking ziet tussen de Russen en de Chinezen, maar dat aan de andere kant weten we ook dat de Russen niet de grootste vrienden van de Chinezen zijn. Ze kunnen elkaar nu goed gebruiken, maar je hoeft maar terug te gaan tot voor de voor de Tweede Wereldoorlog, toen de Russische vloot in de Chinese wateren lag.

    Wat er eigenlijk aan het gebeuren is, en wat ik zeer betreur, is dat de Amerikanen niet aan de Aziatische investeringsbank willen meewerken. De Chinezen wilden ze er bij hebben en de Amerikaanse regering volgens mij ook, maar het Congres heeft het geblokkeerd. Nu gaat China een economisch gebied creëren dat zo groot is ze de Amerikanen in de verdere toekomst maar in betrekkelijke mate nodig hebben.

    Wat je ook ziet is dat de Chinezen zich richten op Latijns-Amerika. Vanuit de Westerse kant bekeken denk ik dat het niet zo verstandig is geweest van de Amerikanen om zich hier te isoleren, want uiteindelijk is het zo dat de omvang van een economie op de lange termijn wordt bepaald door de omvang van je bevolking. Dat zijn de Chinezen op een gegeven moment vijf keer zo groot als de Amerikanen.”

    Lees meer:

    Over de rol van China in het monetaire systeem

    “Het grote bezwaar van China is dat ze geen evenredig stem hebben in het monetaire stelsel, als we kijken naar het IMF dan is het nog steeds zo dat Amerika met haar veto alles kan blokkeren. China komt daar nauwelijks aan de bak.

    Als je dan kijkt naar de omvang van dit land… Ik was voorzitter van de BIS in Basel, komende uit een land dat maar 1% van de wereldeconomie vertegenwoordigde. In de Raad van Bestuur van de BIS was China niet vertegenwoordigd!

    Ik heb me er in die periode sterk voor gemaakt, en dat lag politiek moeilijk in de Verenigde Staten, voor een lidmaatschap van China. Uiteindelijk is dat met veel moeite gelukt. Naderhand heb ik me sterk gemaakt voor het lidmaatschap van China in het Basels comité, daar waren ze ook geen lid van.

    Het is te gek voor worden dat als je in een (financieel) integrerende wereld zit je zo’n belangrijke partner niet een stem wilt geven. Daar hebben de Chinezen groot gelijk in.”

    Over de SDR

    “Het is onbegrijpelijk dat de VS niet aanwezig waren bij een belangrijk SDR overleg vorig jaar. Het valutamandje moet alle munten bevatten die relevant zijn voor de wereldeconomie, munten moeten vrij verhandelbaar zijn. China is stap voor stap die richting op gegaan, maar het duurde heel lang voordat ze erkenning kregen in de SDR. Voor China is het belangrijk serieus genomen te worden.

    Op het moment dat de Chinese valuta in de SDR werd opgenomen had de hele wereld kunnen weten dat de Chinezen zouden ophouden met het koppelen van de munt aan de dollar. Anders ga je niet in dat mandje zitten, dat zou een beetje dom zijn. Toch kwam het voor de financiële wereld als een enorme verrassing dat ze meer flexibiliteit in de wisselkoers willen. Het hoort allemaal bij een modernere aanpak.”

    Lees meer:

    Over Europa en globalisering

    “Focus je op Europa, daar werd ook alles geglobaliseerd. We hebben in Europa gezien dat de financiële infrastructuur daarvoor niet aanwezig was. In Europa ontbrak de infrastructuur om het financiële systeem te beheersen. Dat hebben we uiteindelijk aangepakt met een bankenunie.

    Maar zo ontbreekt op wereldschaal ook de infrastructuur om in een geglobaliseerde wereld de zaken onder controle te houden. De wereld heeft een sterkere internationale financiële autoriteit is nodig. Het grote probleem is dat je soevereiniteit moet overdragen. Dat moet je dan op mondiaal niveau gaan doen. Het IMF heeft een poging gedaan grip te krijgen op de wisselkoersen. Maar dan geef je opnieuw autoriteit op. Dit is een dilemma op elk niveau.

    Zonder crisis lukt niet niet, maar met een crisis weet je niet zeker of je een duurzaam systeem creëert als er achterliggend niet het gevoel is dat het zo moest en niet dat het alleen maar afgedwongen is door een crisis.

    Er zijn twee wegen: Of veel meer samenwerking, of veel minder. De weg terug is om de wereld weer op te splitsen in delen. Je ziet ook het aantal protectionistische maatregelen weer toenemen. Het meest waarschijnlijke is de middenweg, waarin we wat door rommelen en af en toe een crisis hebben.

    Het grote probleem is dat grote veranderingen gedragen moeten worden. We hebben nog steeds een discussie over de euro, dat heeft van doen met het feit dat het draagvlak voor de euro is nog niet 100% is.

    Je raakt steeds aan twee dingen: De overdracht van soevereiniteit en het verdelen van de lasten. Dat zijn twee belangrijke dingen waar alle Europese problemen steeds op terugvallen. Of Europa het gaat redden? Ik weet het niet, maar ik hoop van wel. Europa gaat door een buitengewoon ingewikkelde periode.

    Het grootste probleem is de vluchtelingencrisis, dat is misschien onderdeel van een nog groter probleem. Uit niet gepubliceerde cijfers van de VN heb ik ramingen gehoord van een miljard vluchtelingen in 2050 die op zoek zijn naar een betere toekomst.”

    Lees meer:

    Brexit?

    “Ik ben bezorgd over een Brexit, veel meer dan over de Griekse problemen. Binnenkort is het referendum. De verwachte opkomst ligt nog beneden de vijftig procent, maar er hoeft maar één ongeluk te gebeuren in de komende maanden… Dit is niet zo bedreigend voor Engelsen, die redden zich wel. Maar het is het besmettingsgevaar op het vasteland van Europa. In de vraag of Europa uit elkaar valt of niet, daarin is de Brexit een belangrijk element.”

    Over de ECB

    “Ik zie een ECB die heeft gezegd: We moeten koste wat koste de inflatie naar 2% brengen. Dat is een ECB die zich niet wil realiseren – of er zich niets van aantrekt – dat er vele factoren zijn die inflatie kunnen beïnvloeden. Die factoren kunnen zo sterk zijn dat als je aan die twee blijft vasthouden je een kamikazepiloot wordt. Dat je dat allemaal niet meer ziet. Uiteindelijk lukt het, maar dan zie je pas alle schade die je hebt aangericht. De ECB is disproportioneel bezig.

    Wat ik vind is dat men het doel verabsoluteerd heeft. Neem als voorbeeld de Engelse centrale bank, die hebben ook een inflatietaak. Maar als het niet lukt, dan kunnen ze naderhand aan de minister van financiën uitleggen dat er bepaalde factoren waren die een rol speelden. Het doel heiligt nu alle middelen.

    Maar hier is de formulering van de ECB dat het een verplichting is om het inflatiedoel te halen. Dat is onzin, het is nooit hun taak geweest om de hele wereld op te kopen!

    Het kan niet waar zijn dat je door de dosis van het medicijn almaar te vergroten je een controleerbare uitkomst krijgt.”

    Lees meer:

    “Dan komen we aan het tweede punt: Waarom doen we dit? We willen geen deflatie, dat is het verhaal van de ECB. Dat de schuldenlast dan toeneemt is een deel van het verhaal, maar de gedachte is ook dat de consument denkt: Dan wacht ik even, want alles wordt goedkoper.

    Maar deflatie in deze mate is zeer zeldzaam in de geschiedenis. We zagen het voor het laatst vóór de Tweede Wereldoorlog, in de jaren dertig. De economie heeft nu een heel andere structuur. Wat ze bij de ECB aan het doen zijn rammelt naar mijn gevoel aan alle kanten. Nog los van alle neveneffecten…

    De ECB is de verkeersborden in het systeem aan het verwijderen. Benchmarks waar beleggers zich normaal aan vasthouden, zoals inschattingen van risico’s en de rentestanden die daar bij horen, dat systeem ben je in wezen aan het vernielen. Dat zie je meer en meer komen. Mensen raken hun houvast kwijt. Je bent de integriteit van het financiële stelsel aan het aantasten.

    Het ‘point of no return’ komt wel erg dichtbij.

    In alle jaren dat ik in de financiële wereld werk heb ik het nooit zo zichtbaar zien geworden is het verschil van standpunten tussen de BIS en de centrale banken. Claudio Borio van de BIS zei dat we fundamenteel moeten nadenken over de uitgangspunten van ons monetaire beleid.”

    Lees meer:

    Over goud

    “Goud heeft bij mij wel een voorgeschiedenis. Tijdens een van mijn colleges zij mijn professor P. B. Kreukniet met groot enthousiasme dat goud geen fluit waard was. Dat is altijd bij mij blijven hangen, het contrast tussen hoe goud in de perceptie van de mensen leefde en deze hoogleraar die zei dat we al het goud van de wereld naar een eiland in de Stille Zuidzee moeten brengen. Dat was het voorbeeld dat hij ons gaf.

    In zijn voorbeeld zouden alle centrale banken hun goud daar in de kluis opslaan. En er was in die tijd geen telegraaf of telefoon of wat dan ook. En dat we dan ééns in de tien jaar gaan kijken of al dat goud er nog lag. En dan zou het goud zijn weggezonken!

    Zo is mijn interesse in goud begonnen. Ik ben me gaan verdiepen in de goudpolitiek van de centrale banken. In de jaren dertig hebben wij een enorme deceptie aan centrale banken overgehouden door het feit dat we vasthielden aan het Britse pond en het goud. Wij en de Engelsen zaten allebei aan het goud gekoppeld, maar op een gegeven moment werd de directie ongerust, omdat we wel erg veel ponden in de reserves hadden. Toen is de toenmalige bankpresident Vissering naar Engeland afgereisd om van de Engelsen de verzekering te krijgen dat de koppeling aan goud heilig was en dat onze ponden dus ook volstrekt safe waren. Maar hij was de haven nog niet uit en toen ontkoppelden de Engelsen. Vanaf dat moment is er interesse bij de bank ontstaan voor goud. Dat gaat verder dan Zijlstra.”

    Middelkoop: Maar waarom is dan later toch het besef ten aanzien van goud veranderd?

    “Ik denk dat het uit een andere hoek kwam. Alternatieven voor goud konden grote opbrengsten opleveren. Als je het goud zou verkopen, dan kon je dat beleggen en dan zouden de opbrengsten voor de staat groter zijn.

    Dit gebeurde bij de Nederlandsche Bank uit eigen overweging. Het werd zo uitgelegd dat goud een dode asset is en we zoveel konden verkopen tot we voldoende zouden overhouden voor een land als het onze. Daarom hebben we zeshonderd ton gehouden en de rest aan de samenleving verkocht.

    Je kunt goud altijd als onderpand gebruiken als je als land in de problemen komt. Maar toch moet je de rendementsafweging maken, ergens moet je een grens trekken. We zijn geen beleggingsfondsen en hoeven het rendement niet te maximaliseren, maar je hebt toch de maatschappelijke verplichting je taak te vervullen met een zo goed mogelijk rendement.”

  • Theo Kocken: Binnen tien tot vijftien jaar wereldwijde schuldsanering

    Econometrist Theo Kocken verwacht binnen tien tot vijftien jaar een vorm van wereldwijde schuldsanering, dat zegt hij in een gesprek met Willem Middelkoop voor Café Weltschmerz. De schulden zijn wereldwijd zo hoog opgelopen dat het zo goed als onvermijdelijk geworden is om een deel van de schuld af te schrijven.

    theo-kockenKocken werkte vanaf 1990 in de bankensector en heeft zich vanaf 2000 gespecialiseerd in risicomanagement. Vanuit die achtergrond verbaast hij zich erover hoeveel waarde er nog toegekend wordt aan bepaalde risicomodellen, die gebaseerd zijn op foutieve of achterhaalde aannames over hoe de economie werkt.

    Verderop in het gesprek praten de heren over het beleid van centrale banken, de toestand van het wereldwijde monetaire systeem en de relatie tussen goud en geld. De boodschap van Theo Kocken is dat we gezamenlijk teveel schulden gemaakt hebben en dat we daarom nog een zeer grote crisis mogen verwachten.  Centrale banken zullen volgens hem slechts tot zekere hoogte in staat zijn de stabiliteit op de financiële markten te bewaken. Een interessant gesprek!

    Boom, Bust, Boom

    Theo Kocken werkte twee jaar aan de documentaire ‘Boom, Bust, Boom‘ over hoe menselijk gedrag een financiële crisis veroorzaakt. Nobelprijs winnende economen als Robbert Shiller, Paul Krugman en Daniel Kahneman vertellen hierin waarom economische crashes blijven gebeuren en welke rol het economieonderwijs kan spelen om deze in de toekomst te voorkomen.

    Klik hier voor meer interviews van Café Weltschmerz

  • Video: Willem Middelkoop in gesprek met Dirk Bezemer

    Willem Middelkoop sprak voor Café Weltschmerz met econoom Dirk Bezemer over de crisis die zogenaamd “niemand heeft zien aankomen”, over de uit de kluiten gewassen financiële sector van Nederland, de hoge hypotheekschuld en het gebrek aan kennis over het geldsysteem bij het grote publiek. Hij maakte in 2009 een lijst van personen die de economische crisis wél hebben zien aankomen en deze met enige nauwkeurigheid wisten te voorspellen. Daarmee wilde Bezemer aantonen dat Nout Wellink ongelijk had, toen hij aan het begin van de crisis zei dat niemand die had zien aankomen.

    bezemer-teaserDie uitspraak van Wellink was volgens econoom Bezemer tekenend voor het groepsdenken in de financiële wereld. In de wereld van banken, pensioenfondsen en verzekeraars, maar ook in de academische wereld, is men terughoudend om buiten de gebaande paden te treden. Zodra de crisis uitbreekt is het veel makkelijker om verantwoording af te leggen, omdat iedereen op dezelfde manier dacht en handelde.

    Bezemer en Middelkoop concluderen dat de bewustwording over het geldsysteem, mede dankzij initiatieven als ‘Positive Money’ en Burgerinitiatief Ons Geld, is toegenomen. Daarom verbaast hij zich erover dat er op middelbare scholen zo weinig aandacht wordt gegeven aan dit onderwerp. Het concept van geld als schuld wordt maar zelden goed uitgelegd, terwijl het een best belangrijk onderwerp is. Het interview duurt iets meer dan een half uur en is hieronder te bekijken.

    Klik hier voor meer interviews van Café Weltschmerz.


    Meer van Dirk Bezemer?

  • Video: Willem Middelkoop in gesprek met Arnoud Boot

    Arnoud Boot is somber over de economische vooruitzichten van Europa en verwacht dat het continent ook de komende jaren zal achterblijven bij de Verenigde Staten. Dat zegt hij in gesprek met Willem Middelkoop bij Café Weltschmerz. De heren praten uitvoerig over de complexiteit en dynamiek van de financiële markten en behandelen onder andere Bretton Woods, Keynes en de gekte op de aandelenmarkt van eind jaren negentig. Een uitermate interessant en openhartig interview!

    Over Arnoud Boot

    Arnoud Boot is hoogleraar Corporate Finance en Financiële Markten en co-director van het Amsterdam Center for Law & Economics aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is tevens voorzitter van de Bankraad (DNB) en lid van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR).

  • Willem Middelkoop in gesprek met Maarten van Schinkel

    Willem Middelkoop sprak voor Café Weltschmerz met politicoloog en schrijver Maarten van Schinkel over hoe de wereld sinds het uitbreken van de financiële crisis veranderd is. Volgens van Schinkel zijn we in deze crisis terecht gekomen door een overmaat van schulden. Dat leidt tot allerlei problemen die we steeds voor ons uit schuiven door nog meer schulden te maken. We zijn verslaafd geraakt aan schulden en hebben daar steeds meer van nodig om ons welvaartsniveau op peil te houden.

    Dat dit een onhoudbaar groeimodel is zien we aan de noodgrepen die centrale bankiers de afgelopen jaren hebben toegepast. “We leven nu met een scenario dat vijf jaar geleden volledig ondenkbaar was. Intuïtief denk ik dat dit niet kan kloppen.” Daarmee doelt hij op het opkopen van staatsobligaties, zelfs in de Eurozone waar eerst nog zoveel weerstand was tegen deze vorm van monetaire stimulering.

    Schuldsanering

    Een schuldsanering is volgens van Schinkel een scenario dat zeker tot de mogelijkheden behoort. Een korte passage uit het interview:

    "Je zou je kunnen stellen dat we door te spelen met de gedachte van monetaire financiering in wezen al die kant op bewegen. Stel je voor dat je al die schulden op de balans van de centrale bank hebt staan, en die streep je weg... Wat je dan krijgt is een centrale bank met een gigantisch verlies, maar dat maakt niet uit... En dan heb je in feite een deel van de schulden opgelost."

    En de pensioenfondsen dan?

    "Je zou het zo kunnen regelen dat alleen de staatsobligaties op de balans van de centrale bank afgeschreven worden. De pensioenfondsen houden dan gewoon hun claim op de overheid. We zitten in een tijd voor vrij radicale gedachten en het zijn toch vrij weldenkende mensen die met deze radicale plannen komen!"

    Chinese yuan als wereldreservemunt?

    Maarten van Schinkel verwacht niet dat de wereld zal overstappen op de Chinese yuan als de nieuwe wereldreservemunt.

    "Het hebben van de wereldreservemunt heeft enorme voordelen. Ik kan me niet voorstellen dat in een multipolair systeem waar we nu naar toe gaan, dat regeringen dat privilege of het uitzicht op dat privelege zullen opgeven. Het zou kunnen werken dat je betaalt in een gemeenschappelijke munt, dat kan volatiliteit wegnemen.... Maar het is gewoon machtspolitiek. Chinezen zijn voor de SDR zo lang ze achterlopen, zodra ze voor beginnen te lopen zijn ze niet voor de SDR."

    Wordt China ooit een leidende macht?

    "Dat is zo ver vooruit gedacht... China is Amerika al voorbij in de omvang van de economie, gecorrigeerd voor koopkrachtverschil. In nominale termen gaan ze ergens in 2025 de Verenigde Staten voorbij. Maar dan verplaatst het toneel zich naar de geopolitiek, daar worden dit soort dingen ook beslist. Het is altijd een samenspel van economische macht en geopolitieke toepassing van die macht."

    Waarom koopt China goud?

    In de laatste minuten van het gesprek wordt ook het thema goud aangehaald. Op de vraag waarom China zoveel goud koopt zegt van Schinkel het volgende. Hij merkt daarbij op dat hij zich minder verdiept heeft in dit onderwerp.

    "Het zou kunnen zijn om een beleggingsmix van deviezenreserves op te bouwen, en daar zit ook goud bij. Ik dicht goud niet de rol toe die het vaak wordt toegedicht."

    Er is volgens van Schinkel al sprake van een normalisering in het financiële systeem. Goud is daarbij meer naar de achtergrond verdwenen en is zich gaan gedragen als een 'normale' asset.

    "Vanaf 1980 tot en met 2000 hadden we een alsmaar dalende inflatie, wat in een later stadium mede ondersteund werd door goedkope arbeid uit lagelonenlanden en door veranderingen in de manier waarop inflatie berekend wordt."

  • Herman Wijffels: “Amerika wordt bestuurd door Wall Street”

    Willem Middelkoop sprak voor Café Weltschmerz met Herman Wijffels over de grote veranderingen in de financiële wereld, de voortdurende economische crisis en de neergang van de Verenigde Staten als absolute wereldmacht. In al deze onderwerpen speelt de macht van Wall Street en de verwevenheid van banken met de overheid een zeer belangrijke rol.

    hermanwijffelsWijffels zegt in het interview dat de Verenigde Staten niet bestuurd wordt door de regering in Washington, maar door de grote financiële instellingen op Wall Street. Ook is hij kritisch over het buitenlandse beleid van de VS, met name in het Midden-Oosten. Steeds weer blijkt dat de interventies van de VS te herleiden zijn tot de wens om controle uit te oefenen op de oliebronnen. “De onrust in Syrië begon pas toen er met Iran overeenstemming was bereikt over een nieuwe pijpleiding”, zo constateert Wijffels.

    Wijffels is ook kritisch over het buitenlandse beleid van Nederland. Daarover zegt hij het volgende in het drie kwartier durende gesprek.

    “De kern van de Nederlandse buitenlandpolitiek is; eerst kijken wat Engeland en Amerika er van vinden om er achter aan te lopen. Ik vind dat we in dit land teveel met onze rug naar dit continent leven.

    Ik vraag tijdens mijn lezingen wel eens aan mensen of ze denken dat die straaljagers die in Jordanië rondvliegen en bommen rond gooien, er ook geweest zouden zijn als het niet om de olie begonnen was. Onze bommen sturen daar nog meer mensen weg. We komen onszelf daarmee tegen. De Verenigde Staten staan daar zover vandaan dat zij de gevolgen niet zo direct voelen als wij.”

    Over Herman Wijffels: Herman Wijffels werkte van 1981 tot en met 1999 als bestuursvoorzitter bij de Rabobank. Daarna werd hij voorzitter van de SER en was hij een aantal jaar werkzaam bij de Wereldbank. Momenteel is hij hoogleraar ‘duurzaamheid en maatschappelijke verandering’ aan de Universiteit van Utrecht.

    Klik hier om je te abonneren op de Youtube pagina van Café Weltschmerz.

  • Video: Willem Middelkoop in gesprek met Arjo Klamer

    Willem Middelkoop sprak voor Café Weltschmerz met econoom Arjo Klamer over de economische crisis en over de lessen die we het afgelopen jaren geleerd hebben. Arjo Klamer is hoogleraar economie van de kunst en cultuur aan de Erasmusuniversiteit in Rotterdam. Daarnaast is Klamer SP wethouder sociale zaken in Hilversum. Klamer voorspelde als eerste in Nederland de onwerkbaarheid van de Euro door het gemis van een politieke unie als fundament voor de munt. Het gesprek met Willem Middelkoop is een terugblik op het ontstaan van de “crisis”, in de context van 100 jaar geschiedenis en een blik naar de toekomst.

    Klamer klinkt pessimistisch, als het gaat om de huidige economische ontwikkelingen en de vernieuwing van het systeem. Een interessant gesprek!


  • Video: Willem Middelkoop over geopolitiek, goud en de grote reset

    Willem Middelkoop was op 26 september een van de sprekers tijdens de Reinvent.money conferentie in Rotterdam. Hij sprak over de laatste geopolitieke ontwikkelingen, zoals de machtsverschuiving van het ‘Westen’ richting opkomende grootmachten als China en Rusland, maar ook over hervormingen van het monetaire systeem en de rol die goud daarin speelt. Middelkoop laat zien dat de Chinezen de afgelopen jaren ongekend veel goud verzameld hebben, zowel de centrale bank als de Chinese huishoudens.

    Opvallend is dat Willem Middelkoop aan het begin van zijn presentatie zegt we geld niet opnieuw hoeven uit te vinden, omdat goud het enige echte geld is. We zijn ervan overtuigd dat de meningen daarover verschillen. Wat vinden jullie? Is goud het meest nuttig in de rol van betaalmiddel? En hoe zouden we goud moeten gebruiken in een wereld die in toenemende mate overschakelt naar digitaal betalingsverkeer?

  • Lex Hoogduin verbaasd over benoeming Klaas Knot

    lexhoogduin-newLex Hoogduin, voormalig directielid bij de Nederlandsche Bank, was verbaasd toen hij in 2011 hoorde dat Klaas Knot de nieuwe president zou worden van de DNB. Dat zei Hoogduin in een gesprek met Willem Middelkoop voor Café Weltschmerz. Lex Hoogduin dacht dat hij de aangewezen kandidaat was om Nout Wellink op te volgen, maar tot zijn stomme verbazing kreeg hij te horen dat hij die functie niet zou krijgen.

    Naar verluid was Hoogduin een minder geschikte kandidaat, omdat hij gezien werd als onderdeel van de oude garde en daarom misschien niet de gewenste cultuurverandering in de organisatie teweeg kon brengen. Premier Rutte zou erop aangedrongen hebben dat niet hij, maar de jongere Klaas Knot de positie van Wellink zou overnemen.

    Lex Hoogduin vertelt over zijn persoonlijke achtergrond, over hoe hij bij de Nederlandsche Bank terechtgekomen is en over het werk als centraal bankier. Bekijk het interessante en openhartige gesprek van bijna drie kwartier.

  • Video: Willem Middelkoop in gesprek met Ewald Engelen

    In deze aflevering van Café Weltschmerz gaat Willem Middelkoop in gesprek met financieel geograaf Ewald Engelen. Engelen heeft een zware tijd achter de rug. Kritiek op de lijst met namen in zijn boek en zijn reflectie daarop, bracht hem in een persoonlijke crisis. Hij heeft zich daar inmiddels uitgevochten en met Willem bespreekt hij zijn mentale houding tegenover de financiële wereld en de media. Vind je de gesprekken van Café Weltschmerz leuk? Abonneer je dan op hun Youtube pagina of kijk op hun website voor meer spraakmakende interviews.

  • Video: Willem Middelkoop in gesprek met Kees de Kort

    Willem Middelkoop ging onlangs in gesprek met beurscommentator Kees de Kort. Nog voor de crisis van 2008 uitbrak waren deze twee heren al vrij negatief over de economie. Kees de Kort geeft voor BNR Nieuwsradio zijn visie op de beurs, terwijl Willem Middelkoop jaren geleden bij het grote publiek bekend werd met zijn beurscommentaren voor RTL-Z. Het is nu al zeven jaar geleden dat het wereldwijde financiële systeem op omvallen stond. Hoe denken de heren daar nu over? Bekijk hier het interessante gesprek dat voor Café Weltschmerz werd opgenomen.

    Wil je meer van deze video's zien? Kijk dan eens op hun Youtube pagina of op hun website.